|
Perm. Vertegenwoordiger VN
Geregistreerd: 25 april 2005
Berichten: 12.883
|
Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Supe®Staaf
Graag.
De tekst van de Ijzerbedevaart n° 78 staat bol van grote woorden als tolerantie, verdraagzaamheid, democratie, vrijheid,.............. maar tegelijkertijd wordt er de wens in uitgedrukt om verbaal geweld te verbieden.
Dergelijke muilkorving staat haaks op de holle retoriek waarmee de tekst doorspekt is.
Verbaal geweld lijkt mij een legitiem verweermiddel, en dat wens ik niet uit handen genomen te worden door flaminganten. Als flaminganten deze politiek correcte redenering van muilkorving wensen te importeren in hun Vlaamse republiekske, dan heb ik weer een argument tegen hun streven.
Voil�*, ook gij klasseert via een verbale gewelddadigheidje mijn opinie als vulgaire roddelpraat.
Dat behoort echter uw goede recht te zijn.
Op een discussieforum zou het daarnaast passend zijn, om mijn stelling naast verbaal te schofferen ook eens argumentatief aan te vallen.  |
Verbaal geweld is geen verbaal geweld als het over een opinie gaat.
De lijn tussen geweld en plagerij is subtiel. Voorbeelden?
- In Nederland wordt vloeken (godslastering) gezien als verbaal geweld en is derhalve (theoretisch) strafbaar.
- Op voetbalvelden worden "oerwoudgeluiden" gezien als verbaal geweld omdat ze het spel verbrodden door mensen nodeloos en onterecht te kwetsen.
In Nederland geeft de voetbalbond hierrond richtlijnen:
Citaat:
- Betaaldvoetbalorganisaties en supportersverenigingen zijn in beginsel verantwoordelijk voor het gedrag van hun supportersaanhang c.q. leden.
- Betaaldvoetbalorganisaties en supportersverenigingen zijn verantwoordelijk voor het duidelijk stellen van tolerantiegrenzen t.a.v. ongewenste spreekkoren c.q. verbaal geweld. Dit dient onder meer te geschieden door actieve bekendmaking van het opgestelde huisreglement.
- Betaaldvoetbalorganisaties en supportersverenigingen dienen al het mogelijke – vanuit zowel preventief, beheersmatig als repressief perspectief – te ondernemen om ongewenste spreekkoren c.q. verbaal geweld tegen te gaan. Dit betekent in ieder geval dat aanstichters en daders worden aangesproken op hun gedrag.
- Aanstichters van ongewenste spreekkoren dienen te worden opgespoord en te worden gecorrigeerd via de ketenbenadering (betaaldvoetbalorganisatie, supportersvereniging, KNVB en politie en justitie).
|
- Tegenover kinderen wordt verbaal geweld ook steeds meer gezien als een niet alleen laakbaar maar ook strafbaar feit. De reden is niet alleen het belang van het kind maar ook het belang van de maatschappij. Verbaal geweld kan je namelijk niet zo maar isoleren:
Citaat:
|
De oorzaken van agressie liggen meestal in een verkilde opvoeding, emotionele afwijzing en/of mishandeling, door één of beide ouders cq opvoeders. Ook traumatische ervaringen, die niet goed verwerkt zijn, een schoolcultuur die enorm prestatiegericht is en die verbaal geweld (vaak) tolereert en een algemene cultuur, die zowel verbaal als fysiek geweld - via onder andere de televisie - verheerlijkt, kunnen verantwoordelijk zijn voor één of andere vorm van agressie. Al deze omstandigheden zorgen er namelijk voor dat kinderen zich wel moeten verharden, willen ze overleven of erbij horen. Meestal ligt de oorzaak van agressie in de één of andere combinatie van de bovengenoemde factoren. Wat dat aangaat zijn er al genoeg wetenschappelijke rapporten die dat aangetoond hebben. En slechts de zeer sterken en de zeer zwakken ontkomen aan dit proces.
|
Verbaal geweld is dus niet zo maar gelijk te stellen aan het vertolken van een opinie op een scherpe wijze. Het is ook niet zomaar het vertellen van onwaarheden. Het is een manier om aan te sporen tot fysiek geweld via verbale communicatie. Het verbale geweld maakt deel uit van een doelbewuste strategie om schade toe te brengen.
Een belangrijk aspect is dat dit op een systematische, herhaalde manier gebeurt.
Een moegetergde ouder die zijn kind een vermaning geeft is iets anders dan een ouder die elke dag zijn kinderen uitkaffert en kleineert onder het motto "weten wij niet waarom, zij zullen het wel weten".
Waarom Super Staaf altijd weer terugkomt op een absoluut recht op vrije meningsuiting is duidelijk: hij wil de waarde van vrije meningsuiting bewaren.
Dat is op zich lovenswaardig. Maar dan blijft de paradox: sta je mensen toe om door systematisch te stellen dat vrije meningsuiting "des Duivels is", of "decadent" of "gevaarlijk voor de onschuldige kinderen" te ijveren om deze af te schaffen? Je komt in moeilijk vaarwater.
De voorzitter van het ijzerbedevaartcommité ijvert niet voor het afschaffen van de vrije meningsuiting.
Hij schrijft:
Citaat:
|
Ook op het vlak van "de kleine vrede" is actie noodzakelijk. Het publieke debat wordt alsmaar agressiever gevoerd. Vlaanderen moet durven zeggen dat het ook verbaal geweld niet duldt
|
Het niet dulden van verbaal geweld is iets anders dan het afschaffen van vrije meningsuiting.
Het niet dulden van snelheidsmaniakken is iets anders dan het afschaffen van het wegverkeer. Het promoten van snelheidsmaniakken is niet het steuen van het wegverkeer: het is het onmogelijk maken ervan verdedigen.
Het is naar mijn mening opvallend hoe laks de maatschappij en de politieke wereld die haar vertegenwoordigt zich opstellen tegenover de crapuleuze en verkeerde stellingen en houdingen van uiters rechts. Tegenover deze tollerantie van verbaal geweld een waarschuwend vinger opsteken is mijns inziens niets te vroeg.
"Niet dulden" is een vage omschrijving. Het is een morele houding eerder dan een praktische manier om aan te duiden hoe dit moet worden uitgevoerd.
Deze tekst is inderdaad een morele tekst met een pacifistische uitstraling;
dat dit op verschillende manieren kan worden ingevuld is toch wel duidelijk.
Hieruit verkeerde conclusies trekken is mogelijk. Mijn opinie staat daar tegenover. Aan de lezers om te oordelen en vooral: om te handelen.
Een democratie is iets simpel: de meerderheid beslist maar houdt respect voor de minderheden. Iedereen heeft gelijke rechten, ook de minderheid. Diegenen die dit willen afschaffen door minderheden te discrimineren zetten zich buiten dit systeem. Zij zijn vaderlandslozen. De democraten laten hun de vrijheid en gelijkheid behouden die ze nu eenmaal verdienen, maar niet wensen voor de anderen. Laat ons het kaf van het koren scheiden zonder het kind met het badwater weg te gieten...
[edit]
[size=1] Edit:[/size] [size=1]After edit by ericferemans on 01-07-2005 at 13:00
Reason:
--------------------------------
Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Supe®Staaf
Graag.
De tekst van de Ijzerbedevaart n° 78 staat bol van grote woorden als tolerantie, verdraagzaamheid, democratie, vrijheid,.............. maar tegelijkertijd wordt er de wens in uitgedrukt om verbaal geweld te verbieden.
Dergelijke muilkorving staat haaks op de holle retoriek waarmee de tekst doorspekt is.
Verbaal geweld lijkt mij een legitiem verweermiddel, en dat wens ik niet uit handen genomen te worden door flaminganten. Als flaminganten deze politiek correcte redenering van muilkorving wensen te importeren in hun Vlaamse republiekske, dan heb ik weer een argument tegen hun streven.
Voil�*, ook gij klasseert via een verbale gewelddadigheidje mijn opinie als vulgaire roddelpraat.
Dat behoort echter uw goede recht te zijn.
Op een discussieforum zou het daarnaast passend zijn, om mijn stelling naast verbaal te schofferen ook eens argumentatief aan te vallen. |
Verbaal geweld is geen verbaal geweld als het over een opinie gaat.
De lijn tussen geweld en plagerij is subtiel. Voorbeelden?
- In Nederland wordt vloeken (godslastering) gezien als verbaal geweld en is derhalve (theoretisch) strafbaar.
- Op voetbalvelden worden "oerwoudgeluiden" gezien als verbaal geweld omdat ze het spel verbrodden door mensen nodeloos en onterecht te kwetsen.
In Nederland geeft de voetbalbond hierrond richtlijnen:
Citaat:
- Betaaldvoetbalorganisaties en supportersverenigingen zijn in beginsel verantwoordelijk voor het gedrag van hun supportersaanhang c.q. leden.
- Betaaldvoetbalorganisaties en supportersverenigingen zijn verantwoordelijk voor het duidelijk stellen van tolerantiegrenzen t.a.v. ongewenste spreekkoren c.q. verbaal geweld. Dit dient onder meer te geschieden door actieve bekendmaking van het opgestelde huisreglement.
- Betaaldvoetbalorganisaties en supportersverenigingen dienen al het mogelijke – vanuit zowel preventief, beheersmatig als repressief perspectief – te ondernemen om ongewenste spreekkoren c.q. verbaal geweld tegen te gaan. Dit betekent in ieder geval dat aanstichters en daders worden aangesproken op hun gedrag.
- Aanstichters van ongewenste spreekkoren dienen te worden opgespoord en te worden gecorrigeerd via de ketenbenadering (betaaldvoetbalorganisatie, supportersvereniging, KNVB en politie en justitie).
|
- Tegenover kinderen wordt verbaal geweld ook steeds meer gezien als een niet alleen laakbaar maar ook strafbaar feit. De reden is niet alleen het belang van het kind maar ook het belang van de maatschappij. Verbaal geweld kan je namelijk niet zo maar isoleren:
Citaat:
|
De oorzaken van agressie liggen meestal in een verkilde opvoeding, emotionele afwijzing en/of mishandeling, door één of beide ouders cq opvoeders. Ook traumatische ervaringen, die niet goed verwerkt zijn, een schoolcultuur die enorm prestatiegericht is en die verbaal geweld (vaak) tolereert en een algemene cultuur, die zowel verbaal als fysiek geweld - via onder andere de televisie - verheerlijkt, kunnen verantwoordelijk zijn voor één of andere vorm van agressie. Al deze omstandigheden zorgen er namelijk voor dat kinderen zich wel moeten verharden, willen ze overleven of erbij horen. Meestal ligt de oorzaak van agressie in de één of andere combinatie van de bovengenoemde factoren. Wat dat aangaat zijn er al genoeg wetenschappelijke rapporten die dat aangetoond hebben. En slechts de zeer sterken en de zeer zwakken ontkomen aan dit proces.
|
Verbaal geweld is dus niet zo maar gelijk te stellen aan het vertolken van een opinie op een scherpe wijze. Het is ook niet zomaar het vertellen van onwaarheden. Het is een manier om aan te sporen tot fysiek geweld via verbale communicatie. Het verbale geweld maakt deel uit van een doelbewuste strategie om schade toe te brengen.
Een belangrijk aspect is dat dit op een systematische, herhaalde manier gebeurt.
Een moegetergde ouder die zijn kind een vermaning geeft is iets anders dan een ouder die elke dag zijn kinderen uitkaffert en kleineert onder het motto "weten wij niet waarom, zij zullen het wel weten".
Waarom Super Staaf altijd weer terugkomt op een absoluut recht op vrije meningsuiting is duidelijk: hij wil de waarde van vrije meningsuiting bewaren.
Dat is op zich lovenswaardig. Maar dan blijft de paradox: sta je mensen toe om door systematisch te stellen dat vrije meningsuiting "des Duivels is", of "decadent" of "gevaarlijk voor de onschuldige kinderen" te ijveren om deze af te schaffen? Je komt in moeilijk vaarwater.
De voorzitter van het ijzerbedevaartcommité ijvert niet voor het afschaffen van de vrije meningsuiting.
Hij schrijft:
Citaat:
|
Ook op het vlak van "de kleine vrede" is actie noodzakelijk. Het publieke debat wordt alsmaar agressiever gevoerd. Vlaanderen moet durven zeggen dat het ook verbaal geweld niet duldt
|
Het niet dulden van verbaal geweld is iets anders dan het afschaffen van vrije meningsuiting.
Het niet dulden van snelheidsmaniakken is iets anders dan het afschaffen van het wegverkeer. Het promoten van snelheidsmaniakken is niet het steuen van het wegverkeer: het is het onmogelijk maken ervan verdedigen.
Het is naar mijn mening opvallend hoe laks de maatschappij en de politieke wereld die haar vertegenwoordigt zich opstellen tegenover de crapuleuze en verkeerde stellingen en houdingen van uiters rechts. Tegenover deze tollerantie van verbaal geweld een waarschuwend vinger opsteken is mijns inziens niets te vroeg.
"Niet dulden" is een vage omschrijving. Het is een morele houding eerder dan een praktische manier om aan te duiden hoe dit moet worden uitgevoerd.
Deze tekst is inderdaad een morele tekst met een pacifistische uitstraling;
dat dit op verschillende manieren kan worden ingevuld is toch wel duidelijk.
Hieruit verkeerde conclusies trekken is mogelijk. Mijn opinie staat daar tegenover. Aan de lezers om te oordelen en vooral: om te handelen.
Een democratie is iets simpel: de meerderheid beslist maar houdt respect voor de minderheden. Iedereen heeft gelijke rechten, ook de minderheid. Diegenen die dit willen afschaffen door minderheden te discrimineren zetten zich buiten dit systeem. Zij zijn vaderlandslozen. De democraten laten hun de vrijheid en gelijkheid behouden die ze nu eenmaal verdienen, maar niet wensen voor de anderen. Laat ons het kaf van het koren scheiden zonder het kind met het badwater weg te gieten...
[/size] |
[size=1] Edit:[/size] [size=1]After edit by ericferemans on 01-07-2005 at 12:59
Reason:
--------------------------------
Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Supe®Staaf
Graag.
De tekst van de Ijzerbedevaart n° 78 staat bol van grote woorden als tolerantie, verdraagzaamheid, democratie, vrijheid,.............. maar tegelijkertijd wordt er de wens in uitgedrukt om verbaal geweld te verbieden.
Dergelijke muilkorving staat haaks op de holle retoriek waarmee de tekst doorspekt is.
Verbaal geweld lijkt mij een legitiem verweermiddel, en dat wens ik niet uit handen genomen te worden door flaminganten. Als flaminganten deze politiek correcte redenering van muilkorving wensen te importeren in hun Vlaamse republiekske, dan heb ik weer een argument tegen hun streven.
Voil�*, ook gij klasseert via een verbale gewelddadigheidje mijn opinie als vulgaire roddelpraat.
Dat behoort echter uw goede recht te zijn.
Op een discussieforum zou het daarnaast passend zijn, om mijn stelling naast verbaal te schofferen ook eens argumentatief aan te vallen. |
Verbaal geweld is geen verbaal geweld als het over een opinie gaat.
De lijn tussen geweld en plagerij is subtiel. Voorbeelden?
- In Nederland wordt vloeken (godslastering) gezien als verbaal geweld en is derhalve (theoretisch) strafbaar.
- Op voetbalvelden worden "oerwoudgeluiden" gezien als verbaal geweld omdat ze het spel verbrodden door mensen nodeloos en onterecht te kwetsen.
In Nederland geeft de voetbalbond hierrond richtlijnen:
Citaat:
- Betaaldvoetbalorganisaties en supportersverenigingen zijn in beginsel verantwoordelijk voor het gedrag van hun supportersaanhang c.q. leden.
- Betaaldvoetbalorganisaties en supportersverenigingen zijn verantwoordelijk voor het duidelijk stellen van tolerantiegrenzen t.a.v. ongewenste spreekkoren c.q. verbaal geweld. Dit dient onder meer te geschieden door actieve bekendmaking van het opgestelde huisreglement.
- Betaaldvoetbalorganisaties en supportersverenigingen dienen al het mogelijke – vanuit zowel preventief, beheersmatig als repressief perspectief – te ondernemen om ongewenste spreekkoren c.q. verbaal geweld tegen te gaan. Dit betekent in ieder geval dat aanstichters en daders worden aangesproken op hun gedrag.
- Aanstichters van ongewenste spreekkoren dienen te worden opgespoord en te worden gecorrigeerd via de ketenbenadering (betaaldvoetbalorganisatie, supportersvereniging, KNVB en politie en justitie).
|
- Tegenover kinderen wordt verbaal geweld ook steeds meer gezien als een niet alleen laakbaar maar ook strafbaar feit. De reden is niet alleen het belang van het kind maar ook het belang van de maatschappij. Verbaal geweld kan je namelijk niet zo maar isoleren:
Citaat:
|
De oorzaken van agressie liggen meestal in een verkilde opvoeding, emotionele afwijzing en/of mishandeling, door één of beide ouders cq opvoeders. Ook traumatische ervaringen, die niet goed verwerkt zijn, een schoolcultuur die enorm prestatiegericht is en die verbaal geweld (vaak) tolereert en een algemene cultuur, die zowel verbaal als fysiek geweld - via onder andere de televisie - verheerlijkt, kunnen verantwoordelijk zijn voor één of andere vorm van agressie. Al deze omstandigheden zorgen er namelijk voor dat kinderen zich wel moeten verharden, willen ze overleven of erbij horen. Meestal ligt de oorzaak van agressie in de één of andere combinatie van de bovengenoemde factoren. Wat dat aangaat zijn er al genoeg wetenschappelijke rapporten die dat aangetoond hebben. En slechts de zeer sterken en de zeer zwakken ontkomen aan dit proces.
|
Verbaal geweld is dus niet zo maar gelijk te stellen aan het vertolken van een opinie op een scherpe wijze. Het is ook niet zomaar het vertellen van onwaarheden. Het is een manier om aan te sporen tot fysiek geweld via verbale communicatie. Het verbale geweld maakt deel uit van een doelbewuste strategie om schade toe te brengen.
Een belangrijk aspect is dat dit op een systematische, herhaalde manier gebeurt.
Een moegetergde ouder die zijn kind een vermaning geeft is iets anders dan een ouder die elke dag zijn kinderen uitkaffert en kleineert onder het motto "weten wij niet waarom, zij zullen het wel weten".
Waarom Super Staaf altijd weer terugkomt op een absoluut recht op vrije meningsuiting is duidelijk: hij wil de waarde van vrije meningsuiting bewaren.
Dat is op zich lovenswaardig. Maar dan blijft de paradox: sta je mensen toe om door systematisch te stellen dat vrije meningsuiting "des Duivels is", of "decadent" of "gevaarlijk voor de onschuldige kinderen" te ijveren om deze af te schaffen? Je komt in moeilijk vaarwater.
De voorzitter van het ijzerbedevaartcommité ijvert niet voor het afschaffen van de vrije meningsuiting.
Hij schrijft:
Citaat:
|
Ook op het vlak van "de kleine vrede" is actie noodzakelijk. Het publieke debat wordt alsmaar agressiever gevoerd. Vlaanderen moet durven zeggen dat het ook verbaal geweld niet duldt
|
Het niet dulden van verbaal geweld is iets anders dan het afschaffen van vrije meningsuiting.
Het niet dulden van snelheidsmaniakken is iets anders dan het afschaffen van het wegverkeer. Het promoten van snelheidsmaniakken is niet het steuen van het wegverkeer: het is het onmogelijk maken ervan verdedigen.
Het is naar mijn mening opvallend hoe laks de maatschappij en de politieke wereld die haar vertegenwoordigt zich opstellen tegenover de crapuleuze en verkeerde stellingen en houdingen van uiters rechts. Tegenover deze tollerantie van verbaal geweld een waarschuwend vinger opsteken is mijns inziens niets te vroeg.
"Niet dulden" is een vage omschrijving. Het is een morele houding eerder dan een praktische manier om aan te duiden hoe dit moet worden uitgevoerd.
Deze tekst is inderdaad een morele tekst met een pacifistische uitstraling;
dat dit op verschillende manieren kan worden ingevuld is toch wel duidelijk.
Hieruit verkeerde conclusies trekken is mogelijk. Mijn opinie staat daar tegenover. Aan de lezers om te oordelen en vooral: om te handelen.
Een democratie is iets simpel: de meerderheid beslist maar houdt respect voor de minderheden. Iedereen heeft gelijke rechten, ook de minderheid. Diegenen die dit willen afschaffen door minderheden te discrimineren zetten zich buiten dit systeem. Zij zijn vaderlandslozen. De democraten laten hun de vrijheid behouden die ze nu eenmaal verdienen, maar niet wensen...
[/size] |
[size=1] Edit:[/size] [size=1]After edit by ericferemans on 01-07-2005 at 12:51
Reason:
--------------------------------
Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Supe®Staaf
Graag.
De tekst van de Ijzerbedevaart n° 78 staat bol van grote woorden als tolerantie, verdraagzaamheid, democratie, vrijheid,.............. maar tegelijkertijd wordt er de wens in uitgedrukt om verbaal geweld te verbieden.
Dergelijke muilkorving staat haaks op de holle retoriek waarmee de tekst doorspekt is.
Verbaal geweld lijkt mij een legitiem verweermiddel, en dat wens ik niet uit handen genomen te worden door flaminganten. Als flaminganten deze politiek correcte redenering van muilkorving wensen te importeren in hun Vlaamse republiekske, dan heb ik weer een argument tegen hun streven.
Voil�*, ook gij klasseert via een verbale gewelddadigheidje mijn opinie als vulgaire roddelpraat.
Dat behoort echter uw goede recht te zijn.
Op een discussieforum zou het daarnaast passend zijn, om mijn stelling naast verbaal te schofferen ook eens argumentatief aan te vallen. |
Verbaal geweld is geen verbaal geweld als het over een opinie gaat.
De lijn tussen geweld en plagerij is subtiel. Voorbeelden?
- In Nederland wordt vloeken (godslastering) gezien als verbaal geweld en is derhalve (theoretisch) strafbaar.
- Op voetbalvelden worden "oerwoudgeluiden" gezien als verbaal geweld omdat ze het spel verbrodden door mensen nodeloos en onterecht te kwetsen.
In Nederland geeft de voetbalbond hierrond richtlijnen:
Citaat:
- Betaaldvoetbalorganisaties en supportersverenigingen zijn in beginsel verantwoordelijk voor het gedrag van hun supportersaanhang c.q. leden.
- Betaaldvoetbalorganisaties en supportersverenigingen zijn verantwoordelijk voor het duidelijk stellen van tolerantiegrenzen t.a.v. ongewenste spreekkoren c.q. verbaal geweld. Dit dient onder meer te geschieden door actieve bekendmaking van het opgestelde huisreglement.
- Betaaldvoetbalorganisaties en supportersverenigingen dienen al het mogelijke – vanuit zowel preventief, beheersmatig als repressief perspectief – te ondernemen om ongewenste spreekkoren c.q. verbaal geweld tegen te gaan. Dit betekent in ieder geval dat aanstichters en daders worden aangesproken op hun gedrag.
- Aanstichters van ongewenste spreekkoren dienen te worden opgespoord en te worden gecorrigeerd via de ketenbenadering (betaaldvoetbalorganisatie, supportersvereniging, KNVB en politie en justitie).
|
- Tegenover kinderen wordt verbaal geweld ook steeds meer gezien als een niet alleen laakbaar maar ook strafbaar feit. De reden is niet alleen het belang van het kind maar ook het belang van de maatschappij. Verbaal geweld kan je namelijk niet zo maar isoleren:
Citaat:
|
De oorzaken van agressie liggen meestal in een verkilde opvoeding, emotionele afwijzing en/of mishandeling, door één of beide ouders cq opvoeders. Ook traumatische ervaringen, die niet goed verwerkt zijn, een schoolcultuur die enorm prestatiegericht is en die verbaal geweld (vaak) tolereert en een algemene cultuur, die zowel verbaal als fysiek geweld - via onder andere de televisie - verheerlijkt, kunnen verantwoordelijk zijn voor één of andere vorm van agressie. Al deze omstandigheden zorgen er namelijk voor dat kinderen zich wel moeten verharden, willen ze overleven of erbij horen. Meestal ligt de oorzaak van agressie in de één of andere combinatie van de bovengenoemde factoren. Wat dat aangaat zijn er al genoeg wetenschappelijke rapporten die dat aangetoond hebben. En slechts de zeer sterken en de zeer zwakken ontkomen aan dit proces.
|
Verbaal geweld is dus niet zo maar gelijk te stellen aan het vertolken van een opinie op een scherpe wijze. Het is ook niet zomaar het vertellen van onwaarheden. Het is een manier om aan te sporen tot fysiek geweld via verbale communicatie. Het verbale geweld maakt deel uit van een doelbewuste strategie om schade toe te brengen.
Een belangrijk aspect is dat dit op een systematische, herhaalde manier gebeurt.
Een moegetergde ouder die zijn kind een vermaning geeft is iets anders dan een ouder die elke dag zijn kinderen uitkaffert en kleineert onder het motto "weten wij niet waarom, zij zullen het wel weten".
Waarom Super Staaf altijd weer terugkomt op een absoluut recht op vrije meningsuiting is duidelijk: hij wil de waarde van vrije meningsuiting bewaren.
Dat is op zich lovenswaardig. Maar dan blijft de paradox: sta je mensen toe om door systematisch te stellen dat vrije meningsuiting "des Duivels is", of "decadent" of "gevaarlijk voor de onschuldige kinderen" te ijveren om deze af te schaffen? Je komt in moeilijk vaarwater.
De voorzitter van het ijzerbedevaartcommité ijvert niet voor het afschaffen van de vrije meningsuiting.
Hij schrijft:
Citaat:
|
Ook op het vlak van "de kleine vrede" is actie noodzakelijk. Het publieke debat wordt alsmaar agressiever gevoerd. Vlaanderen moet durven zeggen dat het ook verbaal geweld niet duldt
|
Het niet dulden van verbaal geweld is iets anders dan het afschaffen van vrije meningsuiting.
Het niet dulden van snelheidsmaniakken is iets anders dan het afschaffen van het wegverkeer. Het promoten van snelheidsmaniakken is niet het steuen van het wegverkeer: het is het onmogelijk maken ervan verdedigen.
Het is naar mijn mening opvallend hoe laks de maatschappij en de politieke wereld die haar vertegenwoordigd zich opstelt tegenover de crapuleuze en verkeerde stellingen van uiters rechts. Tegenover deze tollerantie een waarschuwend woord richten is mijns inziens niets te vroeg.
Niet dulden is een vage omschrijving. Het is een morele houding eerder dan een praktische manier om te stellen hoe dit moet worden uitgevoerd.
Deze tekst is inderdaad een morele tekst met een pacifistische uitstraling;
dat dit op verschillende manieren kan worden ingevuld is toch wel duidelijk.
Hieruit verkeerde conclusies trekken is mogelijk. Mijn opinie staat daar tegenover. Aan de lezers om te oordelen en vooral: om te handelen.
[/size] |
[size=1] Edit:[/size] [size=1]After edit by ericferemans on 01-07-2005 at 12:45
Reason:
--------------------------------
Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Supe®Staaf
Graag.
De tekst van de Ijzerbedevaart n° 78 staat bol van grote woorden als tolerantie, verdraagzaamheid, democratie, vrijheid,.............. maar tegelijkertijd wordt er de wens in uitgedrukt om verbaal geweld te verbieden.
Dergelijke muilkorving staat haaks op de holle retoriek waarmee de tekst doorspekt is.
Verbaal geweld lijkt mij een legitiem verweermiddel, en dat wens ik niet uit handen genomen te worden door flaminganten. Als flaminganten deze politiek correcte redenering van muilkorving wensen te importeren in hun Vlaamse republiekske, dan heb ik weer een argument tegen hun streven.
Voil�*, ook gij klasseert via een verbale gewelddadigheidje mijn opinie als vulgaire roddelpraat.
Dat behoort echter uw goede recht te zijn.
Op een discussieforum zou het daarnaast passend zijn, om mijn stelling naast verbaal te schofferen ook eens argumentatief aan te vallen. |
Verbaal geweld is geen verbaal geweld als het over een opinie gaat.
De lijn tussen geweld en plagerij is subtiel. Voorbeelden?
- In Nederland wordt vloeken (godslastering) gezien als verbaal geweld en is derhalve (theoretisch) strafbaar.
- Op voetbalvelden worden "oerwoudgeluiden" gezien als verbaal geweld omdat ze het spel verbrodden door mensen nodeloos en onterecht te kwetsen.
In Nederland geeft de voetbalbond hierrond richtlijnen:
Citaat:
- Betaaldvoetbalorganisaties en supportersverenigingen zijn in beginsel verantwoordelijk voor het gedrag van hun supportersaanhang c.q. leden.
- Betaaldvoetbalorganisaties en supportersverenigingen zijn verantwoordelijk voor het duidelijk stellen van tolerantiegrenzen t.a.v. ongewenste spreekkoren c.q. verbaal geweld. Dit dient onder meer te geschieden door actieve bekendmaking van het opgestelde huisreglement.
- Betaaldvoetbalorganisaties en supportersverenigingen dienen al het mogelijke – vanuit zowel preventief, beheersmatig als repressief perspectief – te ondernemen om ongewenste spreekkoren c.q. verbaal geweld tegen te gaan. Dit betekent in ieder geval dat aanstichters en daders worden aangesproken op hun gedrag.
- Aanstichters van ongewenste spreekkoren dienen te worden opgespoord en te worden gecorrigeerd via de ketenbenadering (betaaldvoetbalorganisatie, supportersvereniging, KNVB en politie en justitie).
|
- Tegenover kinderen wordt verbaal geweld ook steeds meer gezien als een niet alleen laakbaar maar ook strafbaar feit. De reden is niet alleen het belang van het kind maar ook het belang van de maatschappij. Verbaal geweld kan je namelijk niet zo maar isoleren:
Citaat:
|
De oorzaken van agressie liggen meestal in een verkilde opvoeding, emotionele afwijzing en/of mishandeling, door één of beide ouders cq opvoeders. Ook traumatische ervaringen, die niet goed verwerkt zijn, een schoolcultuur die enorm prestatiegericht is en die verbaal geweld (vaak) tolereert en een algemene cultuur, die zowel verbaal als fysiek geweld - via onder andere de televisie - verheerlijkt, kunnen verantwoordelijk zijn voor één of andere vorm van agressie. Al deze omstandigheden zorgen er namelijk voor dat kinderen zich wel moeten verharden, willen ze overleven of erbij horen. Meestal ligt de oorzaak van agressie in de één of andere combinatie van de bovengenoemde factoren. Wat dat aangaat zijn er al genoeg wetenschappelijke rapporten die dat aangetoond hebben. En slechts de zeer sterken en de zeer zwakken ontkomen aan dit proces.
|
Verbaal geweld is dus niet zo maar gelijk te stellen aan het vertolken van een opinie op een scherpe wijze. Het is ook niet zomaar het recht op het vertellen van onwaarheden. Het is een manier om aan te sporen tot geweld of het uitoefenen van geweld via verbale communicatie. Het verbale geweld maakt deel uit van een doelbewuste strategie om schade toe te brengen.
Een belangrijk aspect is dat dit op een systematische, herhaalde manier dient te gebeuren.
Een moegetergde ouder die zijn kind een vermaning geeft is iets anders dan een ouder die elke dag zijn kinderen uitkaffert en kleineert onder het motto "weten wij niet waarom, zij zullen het wel weten".
Waarom Super Staaf altijd weer terugkomt op een absoluut recht op vrije meningsuiting is duidelijk: hij wil de waarde van vrije meningsuiting bewaren.
Dat is op zich lovenswaardig. Maar dan blijft de paradox: sta je mensen toe om door systematisch te stellen dat vrije meningsuiting "des Duivels is", of "decadent" of "gevaarlijk voor de onschuldige kinderen" te ijveren om deze af te schaffen? Je komt in moeilijk vaarwater.
De voorzitter van het ijzerbedevaartcommité ijvert niet voor het afschaffen van de vrije meningsuiting.
Hij schrijft:
Citaat:
|
Ook op het vlak van "de kleine vrede" is actie noodzakelijk. Het publieke debat wordt alsmaar agressiever gevoerd. Vlaanderen moet durven zeggen dat het ook verbaal geweld niet duldt
|
.
Niet niet dulden van verbaal geweld is iets anders dan het afschaffen van vrije meningsuiting.
Het niet dulden van snelheidsmaniakken is iets anders dan het afschaffen van het wegverkeer. Het promoten van snelheidsmaniakken is niet het steuen van het wegverkeer: het is het onmogelijk maken ervan verdedigen.
Het is naar mijn mening opvallend hoe laks de maatschappij en de politieke wereld die haar vertegenwoordigd zich opstelt tegenover de crapuleuze en verkeerde stellingen van uiters rechts. Tegenover deze tollerantie een waarschuwend woord richten is mijns inziens niets te vroeg.
Hieruit verkeerde conclusies trekken is mogelijk. Mijn opinie staat daar tegenover. Aan de lezers om te oordelen en vooral: om te handelen.
[/size] |
[size=1] Edit:[/size] [size=1]After edit by ericferemans on 01-07-2005 at 12:42
Reason:
--------------------------------
Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Supe®Staaf
Graag.
De tekst van de Ijzerbedevaart n° 78 staat bol van grote woorden als tolerantie, verdraagzaamheid, democratie, vrijheid,.............. maar tegelijkertijd wordt er de wens in uitgedrukt om verbaal geweld te verbieden.
Dergelijke muilkorving staat haaks op de holle retoriek waarmee de tekst doorspekt is.
Verbaal geweld lijkt mij een legitiem verweermiddel, en dat wens ik niet uit handen genomen te worden door flaminganten. Als flaminganten deze politiek correcte redenering van muilkorving wensen te importeren in hun Vlaamse republiekske, dan heb ik weer een argument tegen hun streven.
Voil�*, ook gij klasseert via een verbale gewelddadigheidje mijn opinie als vulgaire roddelpraat.
Dat behoort echter uw goede recht te zijn.
Op een discussieforum zou het daarnaast passend zijn, om mijn stelling naast verbaal te schofferen ook eens argumentatief aan te vallen. |
Verbaal geweld is geen verbaal geweld als het over een opinie gaat.
De lijn tussen geweld en plagerij is subtiel. Voorbeelden?
- In Nederland wordt vloeken (godslastering) gezien als verbaal geweld en is derhalve (theoretisch) strafbaar.
- Op voetbalvelden worden "oerwoudgeluiden" gezien als verbaal geweld omdat ze het spel verbrodden door mensen nodeloos en onterecht te kwetsen.
In Nederland geeft de voetbalbond hierrond richtlijnen:
Citaat:
- Betaaldvoetbalorganisaties en supportersverenigingen zijn in beginsel verantwoordelijk voor het gedrag van hun supportersaanhang c.q. leden.
- Betaaldvoetbalorganisaties en supportersverenigingen zijn verantwoordelijk voor het duidelijk stellen van tolerantiegrenzen t.a.v. ongewenste spreekkoren c.q. verbaal geweld. Dit dient onder meer te geschieden door actieve bekendmaking van het opgestelde huisreglement.
- Betaaldvoetbalorganisaties en supportersverenigingen dienen al het mogelijke – vanuit zowel preventief, beheersmatig als repressief perspectief – te ondernemen om ongewenste spreekkoren c.q. verbaal geweld tegen te gaan. Dit betekent in ieder geval dat aanstichters en daders worden aangesproken op hun gedrag.
- Aanstichters van ongewenste spreekkoren dienen te worden opgespoord en te worden gecorrigeerd via de ketenbenadering (betaaldvoetbalorganisatie, supportersvereniging, KNVB en politie en justitie).
|
- Tegenover kinderen wordt verbaal geweld ook steeds meer gezien als een niet alleen laakbaar maar ook strafbaar feit. De reden is niet alleen het belang van het kind maar ook het belang van de maatschappij. Verbaal geweld kan je namelijk niet zo maar isoleren:
Citaat:
|
De oorzaken van agressie liggen meestal in een verkilde opvoeding, emotionele afwijzing en/of mishandeling, door één of beide ouders cq opvoeders. Ook traumatische ervaringen, die niet goed verwerkt zijn, een schoolcultuur die enorm prestatiegericht is en die verbaal geweld (vaak) tolereert en een algemene cultuur, die zowel verbaal als fysiek geweld - via onder andere de televisie - verheerlijkt, kunnen verantwoordelijk zijn voor één of andere vorm van agressie. Al deze omstandigheden zorgen er namelijk voor dat kinderen zich wel moeten verharden, willen ze overleven of erbij horen. Meestal ligt de oorzaak van agressie in de één of andere combinatie van de bovengenoemde factoren. Wat dat aangaat zijn er al genoeg wetenschappelijke rapporten die dat aangetoond hebben. En slechts de zeer sterken en de zeer zwakken ontkomen aan dit proces.
|
Verbaal geweld is dus niet zo maar gelijk te stellen aan het vertolken van een opinie op een scherpe wijze. Het is ook niet zomaar het rechten op het vertellen van onwaarheden. Het is een manier om aan te sporen tot geweld of het uitoefenen van geweld via verbale communicatie. Het verbale geweld maakt deel uit van een doelbewuste strategie om schade toe te brengen.
Een belangrijk aspect is dat dit op een systematische, herhaalde manier dient te gebeuren.
Een moegetergde ouder die zijn kind een vermaning geeft is iets anders dan een ouder die elke dag zijn kinderen uitkaffert en kleineert onder het motto "weten wij niet waarom, zij zullen het wel weten".
Waarom Super Staaf altijd weer terugkomt op een absoluut recht op vrije meningsuiting is duidelijk: hij wil de waarde van vrije meningsuiting bewaren.
Dat is op zich lovenswaardig. Maar dan blijft de paradox: sta je mensen toe om door systematisch te stellen dat vrije meningsuiting "des Duivels is", of "decadent" of "gevaarlijk voor de onschuldige kinderen" te ijveren om deze af te schaffen? Je komt in moeilijk vaarwater.
De voorzitter van het ijzerbedevaartcommité ijvert niet voor het afschaffen van de vrije meningsuiting.
Hij schrijft:
Citaat:
|
Ook op het vlak van "de kleine vrede" is actie noodzakelijk. Het publieke debat wordt alsmaar agressiever gevoerd. Vlaanderen moet durven zeggen dat het ook verbaal geweld niet duldt
|
.
Niet niet dulden van verbaal geweld is iets anders dan het afschaffen van vrije meningsuiting.
Het niet dulden van snelheidsmaniakken is iets anders dan het afschaffen van het wegverkeer. Het promoten van snelheidsmaniakken is niet het steuen van het wegverkeer: het is het onmogelijk maken ervan verdedigen.
Het is naar mijn mening opvallend hoe laks de maatschappij en de politieke wereld die haar vertegenwoordigd zich opstelt tegenover de crapuleuze en verkeerde stellingen van uiters rechts. Tegenover deze tollerantie een waarschuwend woord richten is mijns inziens niets te vroeg.
Hieruit verkeerde conclusies trekken is mogelijk. Mijn opinie staat daar tegenover. Aan de lezers om te oordelen en vooral: om te handelen.
[/size] |
[size=1] Edit:[/size] [size=1]After edit by ericferemans on 01-07-2005 at 12:41
Reason:
--------------------------------
Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Supe®Staaf
Graag.
De tekst van de Ijzerbedevaart n° 78 staat bol van grote woorden als tolerantie, verdraagzaamheid, democratie, vrijheid,.............. maar tegelijkertijd wordt er de wens in uitgedrukt om verbaal geweld te verbieden.
Dergelijke muilkorving staat haaks op de holle retoriek waarmee de tekst doorspekt is.
Verbaal geweld lijkt mij een legitiem verweermiddel, en dat wens ik niet uit handen genomen te worden door flaminganten. Als flaminganten deze politiek correcte redenering van muilkorving wensen te importeren in hun Vlaamse republiekske, dan heb ik weer een argument tegen hun streven.
Voil�*, ook gij klasseert via een verbale gewelddadigheidje mijn opinie als vulgaire roddelpraat.
Dat behoort echter uw goede recht te zijn.
Op een discussieforum zou het daarnaast passend zijn, om mijn stelling naast verbaal te schofferen ook eens argumentatief aan te vallen. |
Verbaal geweld is geen verbaal geweld als het over een opinie gaat.
De lijn tussen geweld en plagerij is subtiel. Voorbeelden?
- In Nederland wordt vloeken (godslastering) gezien als verbaal geweld en is derhalve (theoretisch) strafbaar.
- Op voetbalvelden worden "oerwoudgeluiden" gezien als verbaal geweld omdat ze het spel verbrodden door mensen nodeloos en onterecht te kwetsen.
In Nederland geeft de voetbalbond hierrond richtlijnen:
Citaat:
- Betaaldvoetbalorganisaties en supportersverenigingen zijn in beginsel verantwoordelijk voor het gedrag van hun supportersaanhang c.q. leden.
- Betaaldvoetbalorganisaties en supportersverenigingen zijn verantwoordelijk voor het duidelijk stellen van tolerantiegrenzen t.a.v. ongewenste spreekkoren c.q. verbaal geweld. Dit dient onder meer te geschieden door actieve bekendmaking van het opgestelde huisreglement.
- Betaaldvoetbalorganisaties en supportersverenigingen dienen al het mogelijke – vanuit zowel preventief, beheersmatig als repressief perspectief – te ondernemen om ongewenste spreekkoren c.q. verbaal geweld tegen te gaan. Dit betekent in ieder geval dat aanstichters en daders worden aangesproken op hun gedrag.
- Aanstichters van ongewenste spreekkoren dienen te worden opgespoord en te worden gecorrigeerd via de ketenbenadering (betaaldvoetbalorganisatie, supportersvereniging, KNVB en politie en justitie).
|
- Tegenover kinderen wordt verbaal geweld ook steeds meer gezien als een niet alleen laakbaar maar ook strafbaar feit. De reden is niet alleen het belang van het kind maar ook het belang van de maatschappij. Verbaal geweld kan je namelijk niet zo maar isoleren:
Citaat:
|
De oorzaken van agressie liggen meestal in een verkilde opvoeding, emotionele afwijzing en/of mishandeling, door één of beide ouders cq opvoeders. Ook traumatische ervaringen, die niet goed verwerkt zijn, een schoolcultuur die enorm prestatiegericht is en die verbaal geweld (vaak) tolereert en een algemene cultuur, die zowel verbaal als fysiek geweld - via onder andere de televisie - verheerlijkt, kunnen verantwoordelijk zijn voor één of andere vorm van agressie. Al deze omstandigheden zorgen er namelijk voor dat kinderen zich wel moeten verharden, willen ze overleven of erbij horen. Meestal ligt de oorzaak van agressie in de één of andere combinatie van de bovengenoemde factoren. Wat dat aangaat zijn er al genoeg wetenschappelijke rapporten die dat aangetoond hebben. En slechts de zeer sterken en de zeer zwakken ontkomen aan dit proces.
|
Verbaal geweld is dus niet zo maar gelijk te stellen aan het vertolken van een opinie op een scherpe wijze. Het is ook niet zomaar het rechten op het vertellen van onwaarheden. Het is een manier om aan te sporen tot geweld of het uitoefenen van geweld via verbale communicatie. Het verbale geweld maakt deel uit van een doelbewuste strategie om schade toe te brengen.
Een belangrijk aspect is dat dit op een systematische, herhaalde manier dient te gebeuren.
Een moegetergde ouder die zijn kind een vermaning geeft is iets anders dan een ouder die elke dag zijn kinderen uitkaffert en kleineert onder het motto "weten wij niet waarom, zij zullen het wel weten".
Waarom Super Staaf altijd weer terugkomt op een absoluut recht op vrije meningsuiting is duidelijk: hij wil de waarde van vrije meningsuiting bewaren.
Dat is op zich lovenswaardig. Maar dan blijft de paradox: sta je mensen toe om door systematisch te stellen dat vrije meningsuiting "des Duivels is", of "decadent" of "gevaarlijk voor de onschuldige kinderen" te ijveren om deze af te schaffen? Je komt in moeilijk vaarwater.
De voorzitter van het ijzerbedevaartcommité ijvert niet voor het afschaffen van de vrije meningsuiting.
Hij schrijft:
Citaat:
|
Ook op het vlak van "de kleine vrede" is actie noodzakelijk. Het publieke debat wordt alsmaar agressiever gevoerd. Vlaanderen moet durven zeggen dat het ook verbaal geweld niet duldt
|
.
Niet dulden van verbaal geweld is iets anders dan het afschaffen van vrije meningsuiting.
Het niet dulden van snelheidsmaniakken is iets anders dan het afschaffen van het wegverkeer.
Het is naar mijn mening opvallend hoe laks de maatschappij en de politieke wereld die haar vertegenwoordigd zich opstelt tegenover de crapuleuze en verkeerde stellingen van uiters rechts. Tegenover deze tollerantie een waarschuwend woord richten is mijns inziens niets te vroeg.
Hieruit verkeerde conclusies trekken is mogelijk. Mijn opinie staat daar tegenover. Aan de lezers om te oordelen en vooral: om te handelen.
[/size] |
[size=1]Before any edits, post was:
--------------------------------
Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Supe®Staaf
Graag.
De tekst van de Ijzerbedevaart n° 78 staat bol van grote woorden als tolerantie, verdraagzaamheid, democratie, vrijheid,.............. maar tegelijkertijd wordt er de wens in uitgedrukt om verbaal geweld te verbieden.
Dergelijke muilkorving staat haaks op de holle retoriek waarmee de tekst doorspekt is.
Verbaal geweld lijkt mij een legitiem verweermiddel, en dat wens ik niet uit handen genomen te worden door flaminganten. Als flaminganten deze politiek correcte redenering van muilkorving wensen te importeren in hun Vlaamse republiekske, dan heb ik weer een argument tegen hun streven.
Voil�*, ook gij klasseert via een verbale gewelddadigheidje mijn opinie als vulgaire roddelpraat.
Dat behoort echter uw goede recht te zijn.
Op een discussieforum zou het daarnaast passend zijn, om mijn stelling naast verbaal te schofferen ook eens argumentatief aan te vallen. |
Verbaal geweld is geen verbaal geweld als het over een opinie gaat.
De lijn tussen geweld en plagerij is subtiel. Voorbeelden?
- In Nederland wordt vloeken (godslastering) gezien als verbaal geweld en is derhalve (theoretisch) strafbaar.
- Op voetbalvelden worden "oerwoudgeluiden" gezien als verbaal geweld omdat ze het spel verbrodden door mensen nodeloos en onterecht te kwetsen.
In Nederland geeft de voetbalbond hierrond richtlijnen:
Citaat:
- Betaaldvoetbalorganisaties en supportersverenigingen zijn in beginsel verantwoordelijk voor het gedrag van hun supportersaanhang c.q. leden.
- Betaaldvoetbalorganisaties en supportersverenigingen zijn verantwoordelijk voor het duidelijk stellen van tolerantiegrenzen t.a.v. ongewenste spreekkoren c.q. verbaal geweld. Dit dient onder meer te geschieden door actieve bekendmaking van het opgestelde huisreglement.
- Betaaldvoetbalorganisaties en supportersverenigingen dienen al het mogelijke – vanuit zowel preventief, beheersmatig als repressief perspectief – te ondernemen om ongewenste spreekkoren c.q. verbaal geweld tegen te gaan. Dit betekent in ieder geval dat aanstichters en daders worden aangesproken op hun gedrag.
- Aanstichters van ongewenste spreekkoren dienen te worden opgespoord en te worden gecorrigeerd via de ketenbenadering (betaaldvoetbalorganisatie, supportersvereniging, KNVB en politie en justitie).
|
- Tegenover kinderen wordt verbaal geweld ook steeds meer gezien als een niet alleen laakbaar maar ook strafbaar feit. De reden is niet alleen het belang van het kind maar ook het belang van de maatschappij. Verbaal geweld kan je namelijk niet zo maar isoleren:
Citaat:
|
De oorzaken van agressie liggen meestal in een verkilde opvoeding, emotionele afwijzing en/of mishandeling, door één of beide ouders cq opvoeders. Ook traumatische ervaringen, die niet goed verwerkt zijn, een schoolcultuur die enorm prestatiegericht is en die verbaal geweld (vaak) tolereert en een algemene cultuur, die zowel verbaal als fysiek geweld - via onder andere de televisie - verheerlijkt, kunnen verantwoordelijk zijn voor één of andere vorm van agressie. Al deze omstandigheden zorgen er namelijk voor dat kinderen zich wel moeten verharden, willen ze overleven of erbij horen. Meestal ligt de oorzaak van agressie in de één of andere combinatie van de bovengenoemde factoren. Wat dat aangaat zijn er al genoeg wetenschappelijke rapporten die dat aangetoond hebben. En slechts de zeer sterken en de zeer zwakken ontkomen aan dit proces.
|
Verbaal geweld is dus niet zo maar gelijk te stellen aan het vertolken van een opinie op een scherpe wijze. Het is ook niet zomaar het rechten op het vertellen van onwaarheden. Het is een manier om aan te sporen tot geweld of het uitoefenen van geweld via verbale communicatie. Het verbale geweld maakt deel uit van een doelbewuste strategie om schade toe te brengen.
Een belangrijk aspect is dat dit op een systematische, herhaalde manier dient te gebeuren.
Een moegetergde ouder die zijn kind een vermaning geeft is iets anders dan een ouder die elke dag zijn kinderen uitkaffert en kleineert onder het motto "weten wij niet waarom, zij zullen het wel weten".
Waarom Super Staaf altijd weer terugkomt op een absoluut recht op vrije meningsuiting is duidelijk: hij wil de waarde van vrije meningsuiting bewaren.
Dat is op zich lovenswaardig. Maar dan blijft de paradox: sta je mensen toe om door systematisch te stellen dat vrije meningsuiting "des Duivels is", of "decadent" of "gevaarlijk voor de onschuldige kinderen" te ijveren om deze af te schaffen? Je komt in moeilijk vaarwater.
De voorzitter van het ijzerbedevaartcommité ijvert niet voor het afschaffen van de vrije meningsuiting. Niet tollereren is iets anders dan niet aan het woord laten. Het is naar mijn mening opvallend hoe laks de maatschappij en de politieke wereld die haar vertegenwoordigd zich opstelt tegenover de crapuleuze en verkeerde stellingen van uiters rechts. Tegenover deze tollerantie een waarschuwend woord richten is mijns inziens niets te vroeg.
Hieruit verkeerde conclusies trekken is mogelijk. Mijn opinie staat daar tegenover. Aan de lezers om te oordelen en vooral: om te handelen.
[/size] |
[/edit]
Laatst gewijzigd door ericferemans : 1 juli 2005 om 12:00.
|
29 juni 2005, 13:27
