Geen kinderen hebben is een gemis ???

[fred vanhove]

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

Fred. Kinderen hebben, krijgen, kweken, wensen, is niet enkel van deze tijd.

Naar mijn mening kan je niks missen dat je nooit hebt gehad of gekend.Je kan er wel naar verlangen maar niet missen in de letterlijke zin.

[fred vanhove]

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

Fred. Kinderen hebben, krijgen, kweken, wensen, is niet enkel van deze tijd.

[CLAESSENS Joris]

Oorspronkelijk geplaatst door freespirit

Als verstokte, iets ouder wordende vrijgezel of single valt het me op dat vele van mijn collega's of kennissen, die in steeds ruimere getale zich te menen moeten voortplanten, mij willen overtuigen om toch binnenkort een relatie aan te gaan en (vooral) ook aan kinderen 'te denken'. Velen proberen mij van hun kinderkeuze te overtuigen dat ze anders toch een 'gemis' en leegte zouden ervaren in hun leven en dat ze nu eindelijk met hun nageslacht het geluk hebben 'gevonden'. Hoewel ze het meestal niet expliciet uitspreken hebben de meeste compassie met mij omwille van mijn 'vrijgezellenbestaan' of vinden ze mij ronduit zielig. Anderen gaan een stapje verder en twijfelen aan mijn 'geaardheid', als reden waarom ik nog niet aan een gezin begonnen ben. In hun ogen heb ik immers een mooie job, boeiend sociaal leven en een eigen woning, volgens sommige vrouwen (zeg dit niet van mezelf) ben ik overigens niet onknap en ik heb een vrij ruim interesseveld. Nog anderen gaan nog een stap verder en vinden mij in zekere zin 'asociaal' en 'egoïstisch', omdat ik geen relatie aanga met bijbehorende kinderen. Die mensen beweren vaak dat een kinderwens een instinct is en dat ik toch wat abnormaal ben omdat ik daar niet aan toegeef.

Zelf heb ik nog nooit het gevoel gehad mij te moeten voortplanten en ik voel me perfect gelukkig in mijn 'gezinssituatie'. Ik bemerk als alleenwonende vrijgezel overigens vele voordelen, vooral een stuk van mijn vrijheid en onafhankelijkheid opgeven voor een relatie en dito kinderen zou me zwaar vallen. Nu, ik gun iedereen zijn gezinnetje en kinderen die dat wenst, maar dan verwacht ik ook wel wat respect en begrip van zulke mensen. Dit laatste ontbreekt echter vaak, het is toch wel erg dat sommige mensen er automatisch van uitgaan dat je op mijn leeftijd iets 'mankeert' als je je nog niet gebonden hebt of dit niet van plan bent op korte termijn te doen.

Ook in de media hameren de meeste BV's (uiteraard mét kinderen) op het feit dat ze mensen zonder kinderen toch wel ervaren als mensen die een 'gemis' hebben. Iets dat mij uitermate irriteert. Wat geeft die mensen het recht om zo over kinderloze koppels of singles te oordelen ? Volgens mij zijn dit hardnekkige vooroordelen, ingebracht door de samenleving die nog steeds op het principe huisje-tuintje-kindje is gebaseerd. Volgens mij is de zogenaamde kinderwens vooral maatschappelijk aangekweekt, veel meer dan een natuurlijk instinct dat zogezegd nog overeind zou blijven. Nog even benadrukken dat ik zeker geen 'kinderhater' ben, ik heb jarenlang vrijwillig gewerkt met kinderen en jongeren, ik zou daar niet mijn tijd voor opgeofferd hebben indien ik deze niet kon uitstaan. Maar ik voel niet de minste drang zelf kinderen te hebben.

Alle voordelen op te noemen geen kinderen te hebben zou ons veel te ver leiden, er zijn er immers ontelbare. De kersverse ouders die ik ken proberen echter steeds weer al 'hun' voordelen van kinderen op te noemen. En uiteraard met de vermelding dat ik toch wel veel zaken mis. Ik word dan quasi gedwongen om 'tegen' te argumenteren. Meestal haal ik dan mijn 'voordelen' aan dat ik nog steeds in alle vrijheid, mooie verre reizen kan maken en mij niet moet beperken tot vreselijke 'Centerparcs' en andere toestanden om de kinderen te plezieren. Verder vermeld ik dat ik nog steeds op restaurant naar keuze kan gaan, of een stapje in de wereld zetten, zonder weken op voorhand te stressen om een babyszit te regelen of zich te beperken tot het gaan naar zogenaamde 'kind-vriendelijke' restaurants (je weet wel, van die zaken met binnenspeeltuinen) waar het eten en de bediening meestal van bedenkelijk alooi zijn. Verder vermeld ik het gegeven dat mijn tijd die ik niet in kinderen moet steken kan besteden aan talloze hobby's en interessevelden. De meeste jonge ouders dienen hun sociale leven en hobby's grotendeels op te zeggen ten dienste van de kinderen, als vrolijke vrijgezel heb ik daarentegen mijn eigen leven de jongste jaren nog kunnen uitbreiden. Tot slot vermeld ik ook nog vaak dat ik het milieu een grote dienst bewijs, want het niet hebben van nakomelingen die ook de aarde zullen vervuilen is enorm positief voor de beperking van je ecologische voetafdruk.

Verder zou ik ook nog talloze financiële voordelen kunnen opnoemen van het niet-hebben van kinderen (elk kind kost een huis) en tevens het behouden van voldoende nachtrust, want als je wat 'bleiters' in huis hebt, kan je je slaappatroon ook wel vaarwel zeggen. Ik ben waarschijnlijk niet bereid deze opofferingen te maken, dus nog redenen om niet aan kinderen te willen beginnen.

Het spreekt voor zich dat kinderloze koppels en vooral ook vrijgezellen door de samenleving nog steeds 'en masse' gediscrimineerd worden. Ik denk maar aan het voorbeeld dat we onevenredig veel moeten betalen voor een (georganiseerde) reis met al die (hotel)toeslagen als single. Verder worden we ook in restaurants en supermarkten regelmatig gediscrimineerd. De meeste supermarkten zijn voorzien op gezinsverpakkingen (althans de goedkopere winkels) en in sommige restaurants ben je op je eigen zelfs niet welkom. Indien je alleen ergens gaat eten dat het niveau van een fastfoodketen of koffiebar overstijgt, bekijken ze je vaak nog als een koe die een trein ziet passeren. En dan zwijg ik nog over de fiscale discriminatie, want hierin worden kinderloze koppels en singles serieus benadeeld. Mensen met kinderen kunnen niet genoeg benadrukken dat hun kinderen zullen werken voor mijn pensioen en ziekenhuis, maar ze vergeten er wel bij te zeggen dat wij nu de 'melkkoeien' zijn voor de opvoeding en het onderwijs van hun kinderen. Dat is dus een tweesnijdend zwaard. Het is wel een feit dat in deze 'dure' tijden alleenwonenden het vaak financieel zwaar hebben, de last voor de woning is voor een single bijna even groot als voor een gezin met tweeverdieners en kinderen.

Nogmaals, niets tegen kinderen, wel integendeel, en ook niet tegen koppels met een kinderwens, maar dan verwacht ik ook dat ze mijn keuze en situatie respecteren zoals ze is en dat ze niet steeds de 'zieligheid' van mijn bestaan benadrukken. Want die is er niet, vele ouders willen dit echter niet beseffen. Enkele bewust kinderloze koppels die ik ken worden zeker serieus onder druk gezet om zich voort te planten. Indien ze dat niet doen dan denken de mensen dat iemand iets medisch mankeert of dat er op ander gebied stront aan de knikker is. Volgens mij zwichten onder die maatschappelijke druk toch vele mensen die eigenlijk intitieel ook liever geen kinderen zouden hebben, maar ze toch genomen hebben voor de 'goegemeente'. Ik ben ervan overtuigd, ook al wilt praktisch niemand dat toegeven, dat er diverse mensen zijn met kinderen die liever kinderloos waren gebleven. Hoe graag ze hun kroost uiteindelijk ook zien. Het ergert mij dus niet dat ik geen kinderen heb, maar wel het gegeven dat er mensen zijn die vinden dat ik ze om allerhande (drog)redenen zou moeten hebben.

Kinderloos zijn is enkel een gemis op het moment dat je dat anders zou willen. Ik ben kinderloos. Soms ervaar ik dat als een gemis en soms helemaal niet.
Meestal niet alhoewel ik gek ben op het omgaan met kinderen. Kinderen hebben een directheid en oprechtheid (positief en negatief) die de meeste volwassenen in hun stoutste dromen niet zouden aandurven...

[fred vanhove]

Oorspronkelijk geplaatst door CLAESSENS Joris

Kinderloos zijn is enkel een gemis op het moment dat je dat anders zou willen. Ik ben kinderloos. Soms ervaar ik dat als een gemis en soms helemaal niet.
Meestal niet alhoewel ik gek ben op het omgaan met kinderen. Kinderen hebben een directheid en oprechtheid (positief en negatief) die de meeste volwassenen in hun stoutste dromen niet zouden aandurven...

Zo is dat.En ja er zijn mensen die je als kinderloze wel eens proberen te overtuigen maar in tegenstelling zijn er ook velen die je gelijk geven in de zin van....Ik zie ze doodgraag maar moest het te herbeginnen zijn ik bleef ook zonder.

[C2C]

Oorspronkelijk geplaatst door fred vanhove

Pure waarheid...wie miste een GSM voor 1995 ? Niemand....nu kan niemand meer zonder.Wie miste stuurbekrachtiging in de jaren 60 ? Niemand..nu wil niemand nog een auto zonder...Wie mist canada ? Enkel canadezen of mensen die er hebben gewoond enz enz

Inderdaad, maar je kan aan een Canadezer vragen: "Hoe voelt Canada nu eigenlijk." Hij zal zeggen: "Koud, leeg en kleurloos." Dus je kan je daar wel iets bij voorstellen. Maar het échte Canada kan je enkel ervaren als je dus zo gek bent om ook werkelijk het vliegtuig of de boot naar Canada te nemen en daar te gaan rondhuppelen.

Zolang je dat niet doet, blijft Canada een illusie.

[C2C]

Aan zij die kinderloos zijn, maar twijfelen: probeer gewoon eens een kind te maken. Het is niet moeilijk. Daarna wel veel pipi, kaka en blabla. Maar dat beheren is te doen.

Ik was zelf heel lang vrijgezel en had nooit gedacht kinderen te krijgen. Tot een schone me vertelde dat ze zwanger was. En ik heb dat dan als een nieuwe uitdaging tot het einde/begin begeleid. Met veel angst omdat kinderen niet op mijn agenda stonden. En je kan je niet inbeelden wat het zal zijn (dus tot de dag van de geboorte blijven kinderen een totale abstractie). Maar nu is het onomkeerbare gebeurd, en ben daar totaal high door geworden.

Twijfelaars kiezen beter om het toch maar te doen. Zij die om fundamentele redenen niet voor kinderen kiezen, moeten geen kinderen maken, want de redeneringen die deze mensen voorstaan worden beter niet doorgegeven aan een volgende generatie.

[de vuile muilekoek]

Oorspronkelijk geplaatst door C2C

Aan zij die kinderloos zijn, maar twijfelen: probeer gewoon eens een kind te maken. Het is niet moeilijk. Daarna wel veel pipi, kaka en blabla. Maar dat beheren is te doen.

Ik was zelf heel lang vrijgezel en had nooit gedacht kinderen te krijgen. Tot een schone me vertelde dat ze zwanger was. En ik heb dat dan als een nieuwe uitdaging tot het einde/begin begeleid. Met veel angst omdat kinderen niet op mijn agenda stonden. En je kan je niet inbeelden wat het zal zijn (dus tot de dag van de geboorte blijven kinderen een totale abstractie). Maar nu is het onomkeerbare gebeurd, en ben daar totaal high door geworden.

Twijfelaars kiezen beter om het toch maar te doen. Zij die om fundamentele redenen niet voor kinderen kiezen, moeten geen kinderen maken, want de redeneringen die deze mensen voorstaan worden beter niet doorgegeven aan een volgende generatie.

Iedereen heeft een ziel ,luisteren naar uw eigen ziel is de harmonie van de juiste bestemming voor uw zelven, niemand is verplicht zich voort te planten als ie dat niet wilt . Er is dan iets anders weggelegd voor u...een ander bestemming. Maar niemand is daardoor slechter en een negatief mens.

[fred vanhove]

Oorspronkelijk geplaatst door C2C

Aan zij die kinderloos zijn, maar twijfelen: probeer gewoon eens een kind te maken. Het is niet moeilijk. Daarna wel veel pipi, kaka en blabla. Maar dat beheren is te doen.

Ik was zelf heel lang vrijgezel en had nooit gedacht kinderen te krijgen. Tot een schone me vertelde dat ze zwanger was. En ik heb dat dan als een nieuwe uitdaging tot het einde/begin begeleid. Met veel angst omdat kinderen niet op mijn agenda stonden. En je kan je niet inbeelden wat het zal zijn (dus tot de dag van de geboorte blijven kinderen een totale abstractie). Maar nu is het onomkeerbare gebeurd, en ben daar totaal high door geworden.

Twijfelaars kiezen beter om het toch maar te doen. Zij die om fundamentele redenen niet voor kinderen kiezen, moeten geen kinderen maken, want de redeneringen die deze mensen voorstaan worden beter niet doorgegeven aan een volgende generatie.

Dat de geboorte van je kind je dolgelukkig maakt is fijn voor jou.....Echter ik vind dit nogal persoonsgebonden en is spijtig genoeg niet altijd zo....En mensen de raad geven het toch maar te doen zou ik zeker niet doen gezien het een onomkeerbaar gebeuren is.
Mensen moeten dat zelf uitzoeken....en je mag je daarin door niets of niemand laten beïnvloeden.

[Nietzsche]

Oorspronkelijk geplaatst door C2C

Aan zij die kinderloos zijn, maar twijfelen: probeer gewoon eens een kind te maken. Het is niet moeilijk. Daarna wel veel pipi, kaka en blabla. Maar dat beheren is te doen.

Ik was zelf heel lang vrijgezel en had nooit gedacht kinderen te krijgen. Tot een schone me vertelde dat ze zwanger was. En ik heb dat dan als een nieuwe uitdaging tot het einde/begin begeleid. Met veel angst omdat kinderen niet op mijn agenda stonden. En je kan je niet inbeelden wat het zal zijn (dus tot de dag van de geboorte blijven kinderen een totale abstractie). Maar nu is het onomkeerbare gebeurd, en ben daar totaal high door geworden.

Twijfelaars kiezen beter om het toch maar te doen. Zij die om fundamentele redenen niet voor kinderen kiezen, moeten geen kinderen maken, want de redeneringen die deze mensen voorstaan worden beter niet doorgegeven aan een volgende generatie.

Ben je echt zo bekrompen of is het spel?

[freespirit]

Oorspronkelijk geplaatst door C2C

Aan zij die kinderloos zijn, maar twijfelen: probeer gewoon eens een kind te maken. Het is niet moeilijk. Daarna wel veel pipi, kaka en blabla. Maar dat beheren is te doen.

Ik was zelf heel lang vrijgezel en had nooit gedacht kinderen te krijgen. Tot een schone me vertelde dat ze zwanger was. En ik heb dat dan als een nieuwe uitdaging tot het einde/begin begeleid. Met veel angst omdat kinderen niet op mijn agenda stonden. En je kan je niet inbeelden wat het zal zijn (dus tot de dag van de geboorte blijven kinderen een totale abstractie). Maar nu is het onomkeerbare gebeurd, en ben daar totaal high door geworden.

Twijfelaars kiezen beter om het toch maar te doen. Zij die om fundamentele redenen niet voor kinderen kiezen, moeten geen kinderen maken, want de redeneringen die deze mensen voorstaan worden beter niet doorgegeven aan een volgende generatie.

Als je voldoende vruchtbaar bent en alle zaakjes daar beneden goed macheren, en je dus het geluk hebt tot die groep te behoren, dan is een kind maken inderdaad niet zo moeilijk. Een kind grootbrengen daarentegen ...

Ik volg je redenering echter totaal niet: kinderen zijn toch geen 'trial-and-error' gebeuren !? Ik zou twijfelaars net een warme oproep willen doen om net niet aan kinderen te beginnen. Enkel diegenen die er volledig voor willen gaan en de 'voordelen' voor hen willen laten opwegen tegen de 'nadelen' zouden voluit voor kinderen moeten gaan ! Ik ken genoeg kinderen van die zogenaamde 'twijfelaars' en dat zijn meestal niet de mensen die de meeste gelukkige jeugd hebben doorgebracht of de beste relatie met hun ouders hadden. Zelfs een kind voelt aan als het niet volledig gewenst is, een vreselijke ervaring met alle gevolgen van dien. Ik ken zzo zelfs mensen die een 'verzoeningskind' gekregen hebben om hun relatie of huwelijk te redden, maar eigenlijk initieel geen kinderen wilden. Of omdat de omgeving dat gewoon van hen verwachtte. Dat is toch gewoon vreselijk !? Ik roep dus iedereen op om zich zeker niet onder druk te laten zetten om aan kinderen te beginnen. En ze zeker ook niet te maken om een relatie of zo nieuw leven in te blazen. En heb je iets om te zorgen nodig, koop dan aub een hond of een kat. Maar verpest er het leven van kinderen niet mee !

[freespirit]

Oorspronkelijk geplaatst door CLAESSENS Joris

Kinderloos zijn is enkel een gemis op het moment dat je dat anders zou willen. Ik ben kinderloos. Soms ervaar ik dat als een gemis en soms helemaal niet.
Meestal niet alhoewel ik gek ben op het omgaan met kinderen. Kinderen hebben een directheid en oprechtheid (positief en negatief) die de meeste volwassenen in hun stoutste dromen niet zouden aandurven...

Dat is waar, kinderen denken nog zeer zwart-wit, een beetje het 'sprookjesprincipe', ofwel is er de boze toverheks, ofwel de lieve prinses. Zij hebben het 'grijs' nog niet ontdekt. Dat heeft als voordeel dat zij zich nog niet kronkelen door allerhande bochten, minder huichelachtig zijn en dus ook minder hypocriet. Ze zijn oprechter en zeggen meer wat ze denken, zijn ook minder sarcastisch en bittercynisch. Soms is dat gênant, maar vaak ook plezant. Dat was altijd één van mijn motivaties om aan jeugdwerk te doen, liefst nog met lagere schoolkinderen, want later treedt dat typische pubergedrag van 'ongeïnteresseerdheid' toch op.

[de vuile muilekoek]

Oorspronkelijk geplaatst door Nietzsche

Ben je echt zo bekrompen of is het spel?

Tis nogal de moeite kindjes kopen .... hedendaags , t' ziet er goed uit ,

[freespirit]

Oorspronkelijk geplaatst door Orie

Hier staan tegenstrijdigheden. Wat is er zo verkeerd aan met een kind een relatie nieuw leven in te blazen? Waarom een auto, hond of kat in de plaats? En belangrijker: wat zijn dan de 'juiste redenen'? Twijfelaars die een kind nemen, lijken me achteraf zelden spijt te hebben. Enkel uit pure liefde een kind krijgen, heb ik zelden meegemaakt. Ik ken vrouwen met verschillende redenen: om een eigen gezin te hebben, om de familieband te versterken, inderdaad omdat de zussen of vriendinnen er ook hebben, als bezigheidstherapie voor de werklozen, groeien/jezelf ontplooien,...
Dat wil niet zeggen dat ze de minder goede momenten er niet bij willen nemen, die zijn zelfs gewoon eigen aan het leven.

Een kind krijgen mag nooit een middel zijn om een ander doel te bereiken, een kind krijgen moet immers een doel op zich zijn ! Ik ben ze genoeg tegen gekomen, moeders (en vaders) die hun labiele toestand wilden 'wijzigen' door gauw een kindje te nemen. De meeste van die gevallen lopen schrijnend af, vele van die kinderen eindigen in instellingen, de jeugd- of pleegzorg, of ze worden getraumatiseerd door een gebrek aan liefde en aandacht binnen zulk gezin. Je kind moet altijd het hoogste doel zijn, als je dat niet zo ziet, kan je er betet niet aan beginnen.

Een kind krijgen om de eigen 'gebreken' of frustraties te compenseren, vind ik een daad van ongebreideld egoïsme en asociaal gedraag, in tegenstelling tot de bewuste keuze om geen kinderen te nemen.

By the way, het is iets minder ingrijpend een hond of kat naar een asiel te brengen als je er niet meer voor kan/wil zorgen, dan een kind aan zijn lot over te laten.

[Nietzsche]

Is het werkelijk zo lastig om te begrijpen dat er nu eenmaal mensen zijn die nooit de behoefte hebben aan kinderen?

[Another Jack]

Oorspronkelijk geplaatst door Nietzsche

Is het werkelijk zo lastig om te begrijpen dat er nu eenmaal mensen zijn die nooit de behoefte hebben aan kinderen?

Ik zou graag eens een groepsfoto zien van zo'n mensen.

[cookie monster]

Oorspronkelijk geplaatst door Another Jack

Ik zou graag eens een groepsfoto zien van zo'n mensen.

Hoezo ??

[fred vanhove]

Oorspronkelijk geplaatst door Nietzsche

Is het werkelijk zo lastig om te begrijpen dat er nu eenmaal mensen zijn die nooit de behoefte hebben aan kinderen?

Neen ik vind het zelfs makkelijker te begrijpen dan het wel willen.

[Nietzsche]

Oorspronkelijk geplaatst door Another Jack

Ik zou graag eens een groepsfoto zien van zo'n mensen.

Waarom?

En in correct Nederlands is het "zulke mensen".

[Nietzsche]

Oorspronkelijk geplaatst door fred vanhove

Neen ik vind het zelfs makkelijker te begrijpen dan het wel willen.

Het willen van kinderen is een biologische drang, zo lastig is dat toch niet?

[Another Jack]

Oorspronkelijk geplaatst door cookie monster

Hoezo ??

Gewoon, ik zou dat leuk vinden.