Geen kinderen hebben is een gemis ???

[JimmyB]

Oorspronkelijk geplaatst door DewareJakob

Neem uzelf niet als streefmodel. Als je zeven kinderen in deze wereld verantwoord vindt als norm, dan is er ook duidelijk iets gebroken diep van binnen...

Inderdaad, als je als koppel 7 kinderen hebt dienen er 2.5 andere koppels af te zien van kinderen om de bevolkingsgroei tegen te houden.

Het breekt mijn hart, ik zou zo graag kinderen willen, maar het feit dat JVDB er 7 heeft in combinatie met mijn verantwoordelijkheidsgevoel nopen me om anders te beslissen. Er is inderdaad iets gebroken diep vanbinnen.

[circe]

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

Freespirit. Je hebt geen kinderen. En dus ook geen vriendin of vrouw die kinderen wenst.
Ik begrijp dus dat je je vragen stelt over het waarom kinderen hebben. Je hebt de geneugten nooit meegemaakt. Dus zeker niet de geneugten van het hebben van kleinkinderen.
Als ik mensen hoor, zoals jij, die kinderen niet meer zien dan een bron van problemen, kan ik enkel hopen dat je nooit kinderen verwekt, tenzij bij een vrouw die enkel op zoek is naar een donor.

Ik begrijp uw reactie niet.

1. Wat heeft het feit dat Freespirit (nog) geen kinderen heeft te maken met DUS heeft hij ook geen vriendin of vrouw die kinderen wil. Het kan toch best zijn dat hij op dit ogenblik wèl een vriendin heeft die later wèl kinderen wil?

2. Freespirit bracht m.i. een zeer duidelijk standpunt naar voren, nl. dat men kinderen moet krijgen omwille van het kind zelf, niet om het kind te gebruiken als lijm of bindmiddel om een twijfelachtige relatie te redden. Me dunkt is dat een zeer eervol en begripvol standpunt.
Waarom repliceer je daarop dat hij enkel geschikt is als donor?

[Hypochonder]

Oorspronkelijk geplaatst door freespirit

Een kind krijgen mag nooit een middel zijn om een ander doel te bereiken, een kind krijgen moet immers een doel op zich zijn ! Ik ben ze genoeg tegen gekomen, moeders (en vaders) die hun labiele toestand wilden 'wijzigen' door gauw een kindje te nemen. De meeste van die gevallen lopen schrijnend af, vele van die kinderen eindigen in instellingen, de jeugd- of pleegzorg, of ze worden getraumatiseerd door een gebrek aan liefde en aandacht binnen zulk gezin. Je kind moet altijd het hoogste doel zijn, als je dat niet zo ziet, kan je er betet niet aan beginnen.

Een kind krijgen om de eigen 'gebreken' of frustraties te compenseren, vind ik een daad van ongebreideld egoïsme en asociaal gedraag, in tegenstelling tot de bewuste keuze om geen kinderen te nemen.

By the way, het is iets minder ingrijpend een hond of kat naar een asiel te brengen als je er niet meer voor kan/wil zorgen, dan een kind aan zijn lot over te laten.

Volledig mee eens, zeer goed verwoord.

Oorspronkelijk geplaatst door Nietzsche

Is het werkelijk zo lastig om te begrijpen dat er nu eenmaal mensen zijn die nooit de behoefte hebben aan kinderen?

Voor veel mensen met kinderen, waarvan er velen kuddedieren bij uitstek zijn, is dat uiterst moeilijk te begrijpen. Zij hebben hun ideaalbeeld met huisje, tuintje, boompje én kindje en als er iemand is die afbreuk doet aan dat heilige ideaalbeeld dan is onbegrip tot en met agressie het antwoord.

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

Freespirit. Je hebt geen kinderen. En dus ook geen vriendin of vrouw die kinderen wenst.
Ik begrijp dus dat je je vragen stelt over het waarom kinderen hebben. Je hebt de geneugten nooit meegemaakt. Dus zeker niet de geneugten van het hebben van kleinkinderen.
Als ik mensen hoor, zoals jij, die kinderen niet meer zien dan een bron van problemen, kan ik enkel hopen dat je nooit kinderen verwekt, tenzij bij een vrouw die enkel op zoek is naar een donor.

Wat voor nonsens verkoop jij hier? Freespirit maakt een zeer correcte en realistische analyse van de zeer dikwijls schandalige redenen waarom mensen kinderen maken. Misschien herken jij jezelf wel in één van die probleemgevallen en reageer je daarom zo dom.

[freespirit]

Oorspronkelijk geplaatst door circe

Ik begrijp uw reactie niet.

1. Wat heeft het feit dat Freespirit (nog) geen kinderen heeft te maken met DUS heeft hij ook geen vriendin of vrouw die kinderen wil. Het kan toch best zijn dat hij op dit ogenblik wèl een vriendin heeft die later wèl kinderen wil?

2. Freespirit bracht m.i. een zeer duidelijk standpunt naar voren, nl. dat men kinderen moet krijgen omwille van het kind zelf, niet om het kind te gebruiken als lijm of bindmiddel om een twijfelachtige relatie te redden. Me dunkt is dat een zeer eervol en begripvol standpunt.
Waarom repliceer je daarop dat hij enkel geschikt is als donor?

Ik zou mezelf niet beter kunnen 'verdedigen' (niet dat daar reden toe is), dank daarvoor. Ik ga toch eerwaarde Rudy ook zelf nog een klein repliekje geven.

[freespirit]

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

Freespirit. Je hebt geen kinderen. En dus ook geen vriendin of vrouw die kinderen wenst.
Ik begrijp dus dat je je vragen stelt over het waarom kinderen hebben. Je hebt de geneugten nooit meegemaakt. Dus zeker niet de geneugten van het hebben van kleinkinderen.
Als ik mensen hoor, zoals jij, die kinderen niet meer zien dan een bron van problemen, kan ik enkel hopen dat je nooit kinderen verwekt, tenzij bij een vrouw die enkel op zoek is naar een donor.

Ik zie kinderen helemaal niet enkel als een bron van problemen. Als ik een kinderhater zou zijn, wat ik dus absoluut niet ben, zou ik niet werkzaam zijn (geweest) in het onderwijs en zou ik niet een tiental jaar lang mijn vakanties (grotendeels) hebben 'opgeofferd' om vrijwilligerswerk met kinderen en jongeren te doen, laat staan mijn vroegere vakantie- en weekendwerk als opvoeder voor gedragsmoeilijke of (licht) mentaal gehandicapte kinderen.

Ik wil enkel maar aantonen dat ik het mij kan inbeelden dat er koppels zijn, ook in een perfect stabiele relatie en gezond 'vanonder' (als je begrijpt wat ik bedoel) die er bewust voor kiezen niet aan kinderen te beginnen. Want je moet er toch ook heel wat voor opgeven, of je dat nu graag hoort of niet. Vele mensen willen echter die kanten niet zien en gaan er vanuit dat 'gezonde koppels' zich voortplanten.

Ik sluit overigens niet uit dat ik zelf nooit vader zal worden. Als man heb je het grote voordeel dat je iets langer vruchtbaar blijft, hoewel onderzoek steeds meer aantoont dat de spermaproductie en de kwaliteit ervan boven de veertig ook serieus in dalende lijn is. En dan zal ik ook allicht een jongere vrouw tegen het lijf moeten lopen. Maar als we dan beslissen om voor kinderen te gaan, dan wil ik dat we daar allebei voor de volle 100 % achterstaan en daar dus vol voor gaan. En dan zullen we de 'nadelen' van het ouderschap er ook moeten bijnemen, i.p.v. te klagen en te zagen dat we kinderen hebben gekregen. Het was immers onze bewuste keuze. Dat is nu toch niet zo moeilijk te begrijpen, hoop ik !?

Maar ik voel ook geen biologische of instinctieve drang om mij per se te moeten voortplanten en nageslacht op de wereld te zetten. Als ik ooit een vrouw tegenkom mét kinderen, zal ik mijn stiefkinderen met evenveel liefde en respect behandelen als zouden het mijn 'eigen' kinderen zijn. Maar ik kan me er ook evengoed mee verzoenen als ik nooit kinderen zou krijgen, ik lig daar nu niet wakker van. Ik mag toch zeggen dat 'kinderen hebben' een ingrijpende wijziging in mijn huidige leventje zou zijn en momenteel (maar kan uiteraard nog veranderen) voel ik geen behoefte om de 'voordelen' van mijn bestaan zonder meer op te geven.

[Blue Sky]

Oorspronkelijk geplaatst door Hypochonder

Voor veel mensen met kinderen, waarvan er velen kuddedieren bij uitstek zijn, is dat uiterst moeilijk te begrijpen. Zij hebben hun ideaalbeeld met huisje, tuintje, boompje én kindje en als er iemand is die afbreuk doet aan dat heilige ideaalbeeld dan is onbegrip tot en met agressie het antwoord.

Dat is mooi verwoord. Het vertoont op die manier gelijkenissen met een godsdienst. Mensen die “geloven” zijn ook met de meest overtuigende argumenten niet van hun standpunt af te brengen. Het hebben van kinderen lijkt voor sommigen eveneens een dogma te zijn.
Dat toont mijn inziens vooral dat ze bijzonder enggeestig en bekrompen zijn.

Wat ik overigens vaststel, is dat het meestal de vrouw is die kinderen wil en dit voor de man meestal geen must is. Deze laatste wordt dan vaak als het ware “gedwongen” om aan kinderen te beginnen al zullen ze dat steeds ontkennen.

[circe]

Oorspronkelijk geplaatst door Blue Sky

Dat is mooi verwoord. Het vertoont op die manier gelijkenissen met een godsdienst. Mensen die “geloven” zijn ook met de meest overtuigende argumenten niet van hun standpunt af te brengen. Het hebben van kinderen lijkt voor sommigen eveneens een dogma te zijn.
Dat toont mijn inziens vooral dat ze bijzonder enggeestig en bekrompen zijn.

Wat ik overigens vaststel, is dat het meestal de vrouw is die kinderen wil en dit voor de man meestal geen must is. Deze laatste wordt dan vaak als het ware “gedwongen” om aan kinderen te beginnen al zullen ze dat steeds ontkennen.

Het instinct van de man zit hem voornamelijk in het bevruchten (van eventueel zoveel mogelijk vrouwtjesmensen). Vandaar ook hun ongebreideld aantal stuifmeelcellen (spermatozoiden). In de abrahamistische visie heeft de man "het zaad", dat klopt niet. Zaad kan zelf ontkiemen. Een spermatozoide mist het belangrijkste van zaad: de eicel.
Het feit dat de man nu mee moet instaan voor de opvoeding en het grootbrengen van de "jong" is meer cultureel bepaald dan instinctmatig. sommige primitieve volkeren zien het dus helemaal anders: bij de aboriginals zijn de kinderen enkel van de moeder (die hen gebaard heeft dus), en wordt de "vaderrol" ingevuld door broers van de moeder. De biologische vaders vervullen geen enkele rol - tenzij als opvoeder van de kinderen van hun zussen.


En tenslotte is de keuzevraag "nemen we kinderen of niet" nu ook maar zeer recent. Vroeger "kwamen" de kinderen, of je nu wou of niet.

[Hypochonder]

Oorspronkelijk geplaatst door Blue Sky

Dat is mooi verwoord. Het vertoont op die manier gelijkenissen met een godsdienst. Mensen die “geloven” zijn ook met de meest overtuigende argumenten niet van hun standpunt af te brengen. Het hebben van kinderen lijkt voor sommigen eveneens een dogma te zijn.
Dat toont mijn inziens vooral dat ze bijzonder enggeestig en bekrompen zijn.

Is inderdaad een goede vergelijking. Anderzijds zijn er natuurlijk wel veel mensen die wel met goede bedoelingen aan kinderen beginnen. Hoeveel mensen dit doen is natuurlijk onbekend want er is bij mijn weten geen onderzoek naar gedaan.

Oorspronkelijk geplaatst door Blue Sky

Wat ik overigens vaststel, is dat het meestal de vrouw is die kinderen wil en dit voor de man meestal geen must is. Deze laatste wordt dan vaak als het ware “gedwongen” om aan kinderen te beginnen al zullen ze dat steeds ontkennen.

Dat komt omdat veel mannen zich gedragen als vierderangs meelopers die geen moer te zeggen hebben. Slappelingen van het zevende knoopsgat die geen eigen wil hebben en als een schoothondje achter hun vouw aanlopen.

[circe]

Oorspronkelijk geplaatst door Hypochonder

Dat komt omdat veel mannen zich gedragen als vierderangs meelopers die geen moer te zeggen hebben. Slappelingen van het zevende knoopsgat die geen eigen wil hebben en als een schoothondje achter hun vouw aanlopen.

Zolang het de vrouwen zijn die zelf kunnen kiezen of ze zich beschermen tegen zwangerschap of niet, trekken de mannen aan het kortste eindje.

Ik hoorde dat er binnenkort een mannenpil op de markt zou komen. Dan verandert het plaatje. Tot dan is het een regenjasje aantrekken als je geen kinderen wil.

[freespirit]

Oorspronkelijk geplaatst door circe

Het instinct van de man zit hem voornamelijk in het bevruchten (van eventueel zoveel mogelijk vrouwtjesmensen). Vandaar ook hun ongebreideld aantal stuifmeelcellen (spermatozoiden). In de abrahamistische visie heeft de man "het zaad", dat klopt niet. Zaad kan zelf ontkiemen. Een spermatozoide mist het belangrijkste van zaad: de eicel.
Het feit dat de man nu mee moet instaan voor de opvoeding en het grootbrengen van de "jong" is meer cultureel bepaald dan instinctmatig. sommige primitieve volkeren zien het dus helemaal anders: bij de aboriginals zijn de kinderen enkel van de moeder (die hen gebaard heeft dus), en wordt de "vaderrol" ingevuld door broers van de moeder. De biologische vaders vervullen geen enkele rol - tenzij als opvoeder van de kinderen van hun zussen.


En tenslotte is de keuzevraag "nemen we kinderen of niet" nu ook maar zeer recent. Vroeger "kwamen" de kinderen, of je nu wou of niet.

Dat is inderdaad maar een vraag van de jongste vijftig jaar, sinds de 'seksuele revolutie', de pil en het niet meer zien van de vrouw als broedmachine. Alle begrip dus voor vroegere generaties die willens nillens vijf, zeven, tien of wel twaalf kinderen moesten opvoeden en onderhouden. Maar sinds enkele generaties is het krijgen van kinderen een vrije keuze geworden, waarbij men toch wel goed moet nadenken of men eraan wenst te beginnen. En als men die keuze maakt, moet men ook bereid zijn daarvan naast de geneugten ook de negatieve kanten te dragen.

Over darwinisme en biologie aangaande de 'mannelijke aard': volgens die redenering zou de mannelijke mens geen strikt trouw wezen zijn, met de (poging van) bevruchting van meerdere vrouwen kan de 'homo sapiens sapiens' dus ruimer zijn genenpoel verspreiden en is er dus meer kans op overlevering van de bloedlijn. Lichamelijk wordt dat geuit door de relatief grote teelballen die de mens heeft. Een berggorilla die voor de rest groter van was is, maar dus ook hondstrouw monogaam, heeft als andere mensaap slechts een fractie van volume in de teelballen dan de menselijke soort. Kleinere aapsoorten (zoals bonobo's), die uitblinken in het 'ontrouw' zijn en het met vele partners achter elkaar doen, die hebben dan weer grotere teelballen, ondanks hun veel kleinere lichaamsbouw. De menselijke man zou dus ergens tussen beide groepen van 'trouw' en 'ontrouw' inzitten. Sommige biologen en gedragstherapeuten halen dat argument aan om overspel (door de man) goed te praten, maar dat is uiteraard een beetje tricky, want er wordt ook geacht dat we zo geconditioneerd zijn, dat we onze biologische instinctieve aard enigzins kunnen onderdrukken.

Sowieso denk ik dat de mens tegenwoordig zelf voldoende ontwikkeld en geëvolueerd is om uit te maken of hij al dan niet kinderen wenst en dat dit niet meer hoeft af te hangen van een mogelijk instinctieve aard of het gebrek aan 'middelen' en/of 'kennis'.

[Nietzsche]

Oorspronkelijk geplaatst door lombas

Je mening is onnozel.

Dat ben je toch wel van hem gewend?

[Another Jack]

Oorspronkelijk geplaatst door SDX

Onze andere jaak, ik wist niet dat die katholiek was.

Hijzelf ook niet.

[DewareJakob]

Oorspronkelijk geplaatst door Blue Sky

Dat is mooi verwoord. Het vertoont op die manier gelijkenissen met een godsdienst. Mensen die “geloven” zijn ook met de meest overtuigende argumenten niet van hun standpunt af te brengen. Het hebben van kinderen lijkt voor sommigen eveneens een dogma te zijn.
Dat toont mijn inziens vooral dat ze bijzonder enggeestig en bekrompen zijn.

Even een vergelijk, Jan van den Berghe en mijn vader: Beiden staan/stonden (mijn ouders zijn al meer dan 11 jaar dood) in het onder wijs, beiden hebben/hadden (te) veel kinderen. Beiden zijn/waren zeer katholiek. Ik ken in nog een aantal gezinnen die heel katholiek waren en veel kinderen hebben. Eén constante daarin: er zitten er altijd wel één of meerder bij die serieuze Psychische problemen hebben, vaak door het zich te moeten afzetten tegen een ouder (vader) voor wij zijn heilig geloof belangrijker is dan het meevoelen binnen de leefwereld van zijn (te vele) kinderen.

Nog een constante: onderwijzers en leraars gaan nogal vaak uit van hun absolute weten en hun groot gelijk. Gelukkig maar, (er zijn er ook ander, maar niet echt veel.)
Zodoende ontkennen ze vaak ook hun verantwoordelijkheid als het door hun godsdienst-fanatieke toedoen verkeerd gaat met de opvoeding van één of meer van hun (te) vele kinderen.

Van mijn ouders heb ik veel geleerd, voornamelijk hoe het niet moet.
Ik heb drie, nu volwassen kinderen (en één kleinkind), heel bewust en overdacht zijn ze er gekomen en op elk ogenblik van hun leven was wat zij belangrijk vonden ook voor ons als ouder belangrijk. Al was het da hun pluche beertje zijn oogje kwijt was.

Ik kan mij niet voorstellen dat je die noodzakelijke aandacht voor nog meer nakomelingen kunt opbrengen.

Wat mijn ouders betreft, en wat ik soms zie in andere gezinnen, dit zijn mensen die beter geen kinderen zouden hebben gehad.

[Rudy]

Oorspronkelijk geplaatst door circe

Ik begrijp uw reactie niet.

2. Freespirit bracht m.i. een zeer duidelijk standpunt naar voren, nl. dat men kinderen moet krijgen omwille van het kind zelf, niet om het kind te gebruiken als lijm of bindmiddel om een twijfelachtige relatie te redden. Me dunkt is dat een zeer eervol en begripvol standpunt.
Waarom repliceer je daarop dat hij enkel geschikt is als donor?

Freespirit benadrukt nogal graag het hebben van kinderen als bindmiddel. Het hebben van kinderen is een doel op zich. Geen noodzaak, en geen gevolg van.
Om kindjes te maken ben je met z'n twee, meestal. Dit impliceert dat je iemand vindt die met je wilt copuleren.
En dus neen. Als ik tussen de lijnen van de commentaren van Freespirit lees, dan lees ik twee mogelijkheden. Of hij is zo egocentrisch dat hij delen met kinderen en partner niet ziet zitten, of er is geen vrouw die met hem kan leven, laat staan een toekomst opbouwen.

[circe]

Oorspronkelijk geplaatst door freespirit

Een kind krijgen mag nooit een middel zijn om een ander doel te bereiken, een kind krijgen moet immers een doel op zich zijn ! Ik ben ze genoeg tegen gekomen, moeders (en vaders) die hun labiele toestand wilden 'wijzigen' door gauw een kindje te nemen. De meeste van die gevallen lopen schrijnend af, vele van die kinderen eindigen in instellingen, de jeugd- of pleegzorg, of ze worden getraumatiseerd door een gebrek aan liefde en aandacht binnen zulk gezin. Je kind moet altijd het hoogste doel zijn, als je dat niet zo ziet, kan je er betet niet aan beginnen.

Een kind krijgen om de eigen 'gebreken' of frustraties te compenseren, vind ik een daad van ongebreideld egoïsme en asociaal gedraag, in tegenstelling tot de bewuste keuze om geen kinderen te nemen.

By the way, het is iets minder ingrijpend een hond of kat naar een asiel te brengen als je er niet meer voor kan/wil zorgen, dan een kind aan zijn lot over te laten.

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

Freespirit benadrukt nogal graag het hebben van kinderen als bindmiddel. Het hebben van kinderen is een doel op zich. Geen noodzaak, en geen gevolg van.
Om kindjes te maken ben je met z'n twee, meestal. Dit impliceert dat je iemand vindt die met je wilt copuleren.
En dus neen. Als ik tussen de lijnen van de commentaren van Freespirit lees, dan lees ik twee mogelijkheden. Of hij is zo egocentrisch dat hij delen met kinderen en partner niet ziet zitten, of er is geen vrouw die met hem kan leven, laat staan een toekomst opbouwen.

juist ja!

[Rudy]

Oorspronkelijk geplaatst door circe

juist ja!

ja en ?

[circe]

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

ja en ?

neenee, ge hebt gelijk hé rudy. ge moet niet lezen wat er staat, maar zoeken naar wat er vooral niét staat zeker hé? Knap werk!

[babel]

Hmm herkenbare discussie. In een ander topic min of meer dezelfde discussie met Rudy gevoerd, maar ook geen stap verder geraakt.

[Rudy]

Oorspronkelijk geplaatst door babel

Hmm herkenbare discussie. In een ander topic min of meer dezelfde discussie met Rudy gevoerd, maar ook geen stap verder geraakt.

beste babel. tuurlijk is die herkenbaar. De meeste discussiepunten gaan over het verschil tussen enerzijds wie zich een liberaal vrijdenkend mens vindt enerzijds, en vindt dat een individu rechten heeft, en dus ook een minderjarige, en anderzijds wie gelooft in een zekere betuttelende maakbaarheid van de maatschappij.
Aan u de keuze.

[babel]

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

beste babel. tuurlijk is die herkenbaar. De meeste discussiepunten gaan over het verschil tussen enerzijds wie zich een liberaal vrijdenkend mens vindt enerzijds, en vindt dat een individu rechten heeft, en dus ook een minderjarige, en anderzijds wie gelooft in een zekere betuttelende maakbaarheid van de maatschappij.
Aan u de keuze.

En welke rol neem jij op in deze discussie? Dat is mij niet volledig duidelijk.