Lokale ambtenaren hebben er genoeg van

[Adelbrecht]

Ik ben ambtenaar, en binnen ons bestuur is er na de implementatie van het gemeentedecreet absoluut een modernisering aan de gang. Dat is dus positief.
De vraag naar loonsverhoging vind ik persoonlijk pas gerechtvaardigd als we ook de vaste benoeming in vraag durven stellen. Zolang er een vaste benoeming is kan je niet gaan vergelijken met de privé.

[Jan Meuleman]

Oorspronkelijk geplaatst door maddox

Om een voorbeeldje te geven hoe in de Privé een efficientierapport gemaakt word. Een persoon met camera en chronometer komt een volle cyclus filmen(alle 5 de ploegen),1 bepaalde machine filmen. (raar maar waar, die dag is gewoonlijk een topdag voor die machine).
Dan worden alle bewegingen en maneuvers ontleed, bestudeerd en doorgelicht. Naar gelang de resultaten daarvan worden nieuwe werkprocedures uitgeschreven en getest. Weerom gefilmd.
Een evaluatie word gemaakt. Is de nieuwe werkprocedure efficiënter, prima, is ze dat niet, waarom niet, en wat kan er aan gebeuren?


Patsy Stone, mogen we 1 dagje bij jou komen filmen?
Grappige is, bij mij mag je dat zo komen doen.
Hoe minder ik moet doen, hoe beter voor de baas.

Jammer, maar om reden van privacy kunnen de vakbonden dat niet toestaan.

[Patsy Stone]

Oorspronkelijk geplaatst door Adelbrecht

Ik ben ambtenaar, en binnen ons bestuur is er na de implementatie van het gemeentedecreet absoluut een modernisering aan de gang. Dat is dus positief.
De vraag naar loonsverhoging vind ik persoonlijk pas gerechtvaardigd als we ook de vaste benoeming in vraag durven stellen. Zolang er een vaste benoeming is kan je niet gaan vergelijken met de privé.

Je hoeft ook helemaal niet te vergelijken met de privé. Waarom zou je? Het gaat om twee verschillende werelden. De vaste benoeming is van belang om de onafhankelijkheid van de ambtenaren t.o.v. de politici te (helpen) waarborgen. Zonder de vaste benoeming zijn de ambtenaren overgeleverd aan de willekeur van de politici, die om de zes jaar veranderen. Nee, aan de vaste benoeming kan niet getornd worden. De tendens is overigens om meer personeelsleden te benoemen en minder op contractuele basis aan te werven.

[Adelbrecht]

Oorspronkelijk geplaatst door Patsy Stone

Je hoeft ook helemaal niet te vergelijken met de privé. Waarom zou je? Het gaat om twee verschillende werelden. De vaste benoeming is van belang om de onafhankelijkheid van de ambtenaren t.o.v. de politici te (helpen) waarborgen. Zonder de vaste benoeming zijn de ambtenaren overgeleverd aan de willekeur van de politici, die om de zes jaar veranderen. Nee, aan de vaste benoeming kan niet getornd worden. De tendens is overigens om meer personeelsleden te benoemen en minder op contractuele basis aan te werven.

Als je zekerheid wil, dan moet men daar maar een prijs voor betalen, en dat is dan een wedde die lager ligt. Ik vraag mij enkel af op welke basis men nu een loonsverhoging kan eisen.
Volgens mij wordt er nu net meer op contractuele basis aangeworven, zowel op Vlaams als op lokaal niveau.

[Bob]

Oorspronkelijk geplaatst door Adelbrecht

Als je zekerheid wil, dan moet men daar maar een prijs voor betalen, en dat is dan een wedde die lager ligt. Ik vraag mij enkel af op welke basis men nu een loonsverhoging kan eisen.
Volgens mij wordt er nu net meer op contractuele basis aangeworven, zowel op Vlaams als op lokaal niveau.

Natuurlijk doet men dat. Aanwerving op contractuele basis is nu eenmaal een stuk goedkoper dan vaste aanwervingen (en indien echt noodzakelijk, kan men deze nog ontslaan ook).

[Chipie]

Oorspronkelijk geplaatst door Patsy Stone

Je hoeft ook helemaal niet te vergelijken met de privé. Waarom zou je? Het gaat om twee verschillende werelden. De vaste benoeming is van belang om de onafhankelijkheid van de ambtenaren t.o.v. de politici te (helpen) waarborgen. Zonder de vaste benoeming zijn de ambtenaren overgeleverd aan de willekeur van de politici, die om de zes jaar veranderen. Nee, aan de vaste benoeming kan niet getornd worden. De tendens is overigens om meer personeelsleden te benoemen en minder op contractuele basis aan te werven.

Het zijn inderdaad twee totaal verschillende werelden...

Ik heb er zes jaar gewerkt en kan het dus weten...

---

Pas op, hé... Ik ga niet beweren dat er niemand werkt...

[Patsy Stone]

Oorspronkelijk geplaatst door Adelbrecht

Als je zekerheid wil, dan moet men daar maar een prijs voor betalen, en dat is dan een wedde die lager ligt. Ik vraag mij enkel af op welke basis men nu een loonsverhoging kan eisen.

Wat is dat voor flauwe kul? Waarom zou er voor die zekerheid een prijs moeten betaald worden? Door de weddes laag te houden, wordt het voor de gemeentebesturen steeds moeilijker om degelijk personeel te vinden.

Oorspronkelijk geplaatst door Adelbrecht

Volgens mij wordt er nu net meer op contractuele basis aangeworven, zowel op Vlaams als op lokaal niveau.

Nee hoor. Er wordt steeds meer benoemd en dat is een goede zaak.

[Patsy Stone]

Oorspronkelijk geplaatst door Chipie

Ik heb er zes jaar gewerkt

De vraag is natuurlijk waarom men je daar heeft buitengegooid...

[Tavek]

Oorspronkelijk geplaatst door Patsy Stone

Jij hangt echt aaneen van de clichés hé?

Ik heb familie opt gemeentehuis ?

Ze zeggen het zelf ?

[Tavek]

Oorspronkelijk geplaatst door maddox

In veel bedrijven is er een minimale loonsverhoging op ancienniteit. In mijn geval kan ik in januari aankijken tegen de ongelofelijke verhoging van brutto €30 per maand. Gelukkig dat de indexering dan ook ingaat.Da's al iets meer.
Maar het quasie onmogelijk binnen het bedrijf individuele verloning te regelen.
Er zijn voordelen aan verbonden, maar ook nadelen.

Het voordeel is dat loyaliteit beloont word. Nadeel is dat inzet voor geen meter telt. Net genoeg is voldoende, extra maakt geen donder uit, integendeel, je krijgt er achterklap, haat en nijd van de luiere collega's mee.

Maar voor die hele constructie mogen we de vakbonden bedanken, die sinds 1972 geen nieuwe CAO hebben geregeld voor de nachtwerkers.

In mijn vorig bedrijf kreeg iedere werknemer jaarlijks een evaluatiegesprek met zijn manager (directe leidinggevende) en op basis van dat gesprek (waarin de prestaties over een jaar worden geevalueerd, maar ook de persoonlijke groei) werd er een beoordeling gemaakt die werd gekoppeld aan een percentage salarisverhoging.

De slechte beoordeling betekende afvloeing, de beste een 10 % erbij + high potential traject.

[Jan Meuleman]

Oorspronkelijk geplaatst door Patsy Stone

Wat is dat voor flauwe kul? Waarom zou er voor die zekerheid een prijs moeten betaald worden? Door de weddes laag te houden, wordt het voor de gemeentebesturen steeds moeilijker om degelijk personeel te vinden.

Nu begrijp ik waarom je werd aangenomen.

[Patsy Stone]

Oorspronkelijk geplaatst door Tavek

Ik heb familie opt gemeentehuis ?

Ze zeggen het zelf ?

Jaja...

[Jan Meuleman]

Oorspronkelijk geplaatst door Tavek

Oh jawel

Vooral traag werken, vlaai eten, koffie drinken, en zo vroeg mogelijk naar huis vertrekken. En een enorme hoeveelheid van sluitingsdagen (kom, check maar eens de internetpagina van je lokale gemeentebestuur).

Die mensen werken vaker niet als wel.





Ik haat systemen waarin iedereen hetzelfde wordt beloond naargeland ancienniteit. Das onzin. Dat bevordert luilakkerij. Men moet mensen belonen op prestaties. Zoals in de prive.

Dan krijgt men zaken gedaan.

Wie geen argumenten heeft om hierop te antwoorden, noemt dat clichés, de anderen noemen dat feiten.

[Patsy Stone]

Nog een interessante column gevonden op het web:

70.000 ambtenaren minder in 2019!?

De overheden zouden het tegen 2019 met 70.000 ambtenaren minder moeten doen. Dit kan in principe zonder een sociaal bloedbad, want tegen die tijd gaan ongeveer 140.000 ambtenaren uit de administratie met pensioen.

Het voorstel van Voka, de Vlaamse werkgeversorganisatie, past in een brede studie naar een efficiëntere overheid. "Meer mogelijk maken met minder mindelen", is de boodschap.

Philip Vlerick: "Elke aanpassing doet op een bepaald moment pijn, maar niet aanpassen in een veranderende wereld doet nog veel meer pijn. Ik ben ervan overtuigd dat we anders collectief afglijden inzake welvaart", zegt Philippe Vlerick, ondervoorzitter van Voka.

Hij verwees naar het probleem van de vergrijzing en de globalisering als veranderende omgevingsfactoren. Het voorstel van de afbouw van ambtenaren maakt deel uit van een globaal plan voor een meer efficiënte overheid. Voka stelt vast dat het overheidsapparaat op alle niveaus te veel kost en te weinig efficiënt is.

Dat het overheidsapparaat niet efficiënt is, dat ligt niet aan de ambtenaren maar vooral aan de werkgevers waarvoor Voka opkomt. Het zijn zij die het werk regelen en hun ambtenaren dingen opleggen die niet aan de werkelijkheid voldoen. Het is maar al te gemakkelijk om de ambtenaren alle schuld te geven.

Ik ken gemeentelijke diensten waar men mensen te kort heeft om aan de noden van de burgers te voldoen. Als je daar nog mensen gaat weghalen zullen op de duur de inwoners van de gemeenten daar de dupe van worden.

En welke ambtenaren zal men als eerste ontslagen? De ambtenaren uit de lagere niveaus, want hogere ambtenaren zal men pas als laatste op straat zetten, want dat zijn meestal leden van de meerderheidspartijen.

Ik ben voor een efficiënter overheidsapparaat, maar ben tegen een sociaal bloedbad.

Ook wordt het eens tijd dat men personeelsleden van de gemeenten wat meer gaat betalen, want er zijn nu al te weinig sollicitanten en het is van 1994 geleden dat deze mensen nog een echte loonsopslag hebben gekregen. Respect toon je niet alleen met schouderklopjes maar ook met een deftig loon!


En dat ambtenaren luirikken zouden zijn is een cliché dat reeds lang niet meer klopt. Er komt steeds maar werk bij en er zijn veel ambtenaren die werk doen boven hun niveau.

Er zijn zelfs ambtenaren die aangeworven zijn zonder dat ze een diploma moesten hebben en nu het werk doen van mensen met een diploma. En als u denkt dat ze daar wel voor betaald zullen worden, dan bent u totaal verkeerd.

[Patsy Stone]

Deze column is zeker ook het lezen waard:

Ambtenaren willen zinvol werken - Andreas Tirez

Eindelijk. Eindelijk is er nog eens een debat over de werking van de overheid. Niet echt constructief op gang getrokken door Vincent Van Quickenborne met zijn uitspraak dat sommige ambtenaren ook ‘ambetantenaren’ zijn, waardoor zijn inhoudelijke boodschap verdween in het geroezemoes van verontwaardigde stemmen. De Standaard deed het vorige week constructiever met een reeks over de lamentabele werking van het departement Financiën. En in de Zevende Dag van vorige zondag konden de klassieke partijen niet duidelijk genoeg zeggen dat ze voor een efficiënter belastingssysteem waren. Het meest opmerkelijke waren echter de eisen waarvoor de ambtenaren van Financiën eind januari actie voerden. Het ging niet om meer loon of meer vakantie. Ze protesteerden tegen ‘het niet van de grond komen van de modernisering van de overheidsdienst Financiën’. Of met andere woorden, ze willen dat hun dienst beter werkt.

Merkwaardig, toch? De ambtenaar, die steevast wordt afgeschilderd als lui en onverschillig, komt nu zelf op straat om te ijveren voor een efficiëntere werking van zijn dienst. Was het een vlaag van collectieve zinsverbijstering bij de ambtenarij? Een lepe strategie om uiteindelijk toch minder te moeten werken omdat de computers het werk wel zullen doen? Was het gewoon al te lang geleden dat er nog eens gestaakt werd?

Nee, niets daarvan: het beeld van de ambtenaar die als enige verantwoordelijk is voor de slechte werking van onze overheidsdiensten is verkeerd. Want verrassing: een ambtenaar is een persoon zoals u en ik, die zin wilt geven aan de zaken waarmee hij bezig is. Het is een mens die ongelukkig en gefrustreerd wordt als hij merkt dat zijn dagelijkse inzet tot niets leidt. En dan komt hij in opstand, via een staking bijvoorbeeld. Toegegeven, het is zeker mogelijk dat het statuut van de ambtenaar een bepaald publiek aantrekt van werknemers die liever lui dan moe zijn. Maar evenzeer trekt het ambtenarenstatuut mensen aan die een maatschappelijk relevant werk willen, die meer dan gemiddeld gemotiveerd zijn en niet alleen maar voor het geld werken.

In de discussie over de werking van de overheid wordt te veel gekeken naar de prestaties van de individuele ambtenaar en te weinig naar het functioneren van de organisatie. Er is een reden waarom mensen op een georganiseerde manier met elkaar samenwerken, namelijk de enorme synergie die die samenwerking oplevert. Een organisatie kan pas goed werken als het eigenbelang van de werknemers zoveel mogelijk samenvalt met de doelstellingen van de organisatie. De sleutelfiguren in de organisatie zijn de leidinggevenden, die de werknemers aanwerven, aansturen en controleren. Zij moeten ervoor zorgen dat het eigenbelang van de werknemers samenvalt met de doelstellingen van de organisatie, zoniet is de organisatie een lege doos.

Maar die sleutelfiguren moeten zelf ook aangeworven, aangestuurd en gecontroleerd worden. Ook het eigenbelang van de leidinggevenden moet samenvallen met de doelstellingen van de organisatie. In privé-organisaties wordt dat gedaan door de raad van bestuur, die op zijn beurt gecontroleerd wordt door de eigenaars (de aandeelhouders). De eigenlijke macht wordt dus van de eigenaars naar de raad van bestuur overgebracht, in ruil voor een vergoeding voor de bestuurders. Als er iets grondig mis loopt in een privé-organisatie, krijgt de raad van bestuur de volle laag. Zij zijn verantwoordelijk en kunnen zelfs persoonlijk aansprakelijk gesteld worden. In de ambtenarij zijn deze bestuurders de politici, waarbij de verschillende ministeries elk hun voogdijminister hebben. De aandeelhouders zijn de burgers die de politici mandateren om het reilen en zeilen van de overheidsdiensten efficiënt te laten draaien. Wanneer er op grote schaal iets misloopt, zoals de modernisering van Financiën, is de hoofdverantwoordelijke de politiek, en in het bijzonder de betrokken voogdijminister.

Als de raad van bestuur, in de overheid dus de politiek, zijn rol niet ter harte neemt, dan zal er gaandeweg minder controle komen op de leidinggevenden en op de werknemers. Hierdoor zal hun eigenbelang niet meer samenvallen met het algemeen belang. Positief gedrag, zoals initiatief nemen, wordt niet meer beloond; negatief gedrag, zoals minder hard werken, wordt niet meer bestraft. Na verloop van tijd is het voor de werknemers en leidinggevenden duidelijk: waarom nog zwoegen als het toch niets uithaalt. En blijven ze zich toch inzetten, dan raken ze gefrustreerd. Dit heeft uiteraard een negatieve invloed op de efficiëntie, omdat de synergie van de samenwerking vermindert. Dit doet op zijn beurt de frustraties verergeren. En uiteindelijk is de hele organisatiecultuur aangetast.

En het is daarom dat de ambtenaren van Financiën protesteren. Ze zijn de vrijbuiterscultuur beu: ze willen dat iemand gestraft wordt als die ondermaats presteert, en beloond als hij goed presteert. Men wil liever zo'n omgeving, waar het mogelijk is om zinvol en efficiënt te werken, liever dan de kantjes ervan af te lopen. En dat is geruststellend: de mens wordt blijkbaar gelukkiger door positief bezig te zijn. Zijn eigenbelang valt blijkbaar meer dan gedacht samen met het algemeen belang, ondanks zijn onmiskenbare, egoïstische trekjes.

Politici verzaken dus in zekere zin aan hun rol als verantwoordelijke voor de goede werking van de overheid. Maar ook dat ligt aan de aard van het systeem. Zelfs in de privé is het een hele klus om ervoor te zorgen dat de raad van bestuur en het management zoveel mogelijk de belangen van de aandeelhouders verdedigen. Ondanks het duidelijke prestatiecriterium, namelijk aandeelhouderswaarde creëren, slagen management en raad van bestuur er al te vaak in om zich onevenredig hoge vergoedingen te laten betalen. Als de privé al moeite mee heeft om het management in de pas te doen lopen, dan is dat zeker zo voor de overheid, waar het prestatiecriterium veel moeilijker te definiëren en te meten is. Het gaat immers over diensten aan de burger en die zijn niet gemakkelijk in geldtermen uit te drukken. Vaak is de overheidsdienst daarenboven een monopolie, waardoor de druk van de markt wegvalt.

Komt daarbij nog eens dat de aandeelhouders van overheidsbedrijven zeer verspreid zijn, namelijk alle kiezers. Daardoor is controle door de aandeelhouders moeilijk. Dat ziet men ook in de privé: bedrijven met een versnipperd aandeelhoudersschap worden minder goed gecontroleerd. Aandeelhoudersactivisme is immers een publiek goed: als één aandeelhouder zich inspant voor een beter bestuur van zijn bedrijf en daarin lukt, profiteren al de andere aandeelhouders mee. Het loont dus om de andere aandeelhouders de kastanjes uit het vuur te laten halen en zelf te profiteren van een free ride. Maar deze afwachtende strategie loont voor alle aandeelhouders, waardoor iedereen een afwachtende houding aanneemt, en er dus niet of weinig gecontroleerd wordt.

Toch is het efficiënt laten werken van overheidsdiensten geen hopeloze zaak. Gezondheidszorg en onderwijs zijn twee voorbeelden van openbare dienstverlening die het in België erg goed doen. Sinds 2006 telt het World Economic Forum deze sectoren mee in haar competitiviteitsmeting van landen. België is daardoor 11 plaatsen gestegen ten opzichte van 2005. Dat gezondheidszorg en onderwijs zo goed scoren komt misschien doordat de Belg zeer gevoelig is voor dergelijke thema's waardoor de politiek de electorale druk voelt om ervoor te zorgen dat de boel goed draait. Als dat een belangrijke oorzaak is voor de efficiëntie, dan is het hoopvol dat er een publiek debat gaande is over deze problematiek. Want wat de kiezer belangrijk vindt, vindt de politiek belangrijk: de kiezer heeft immers altijd gelijk, zo werkt dat nu eenmaal in een democratie.

Andreas Tirez

[Chipie]

Oorspronkelijk geplaatst door Patsy Stone

De vraag is natuurlijk waarom men je daar heeft buitengegooid...

Voor veel geld door de privé weggehaald...

[Chipie]

Oorspronkelijk geplaatst door Patsy Stone

Deze column is zeker ook het lezen waard:

Bent U nu leugens van de vakbonden aan het plakken?

[Patsy Stone]

Oorspronkelijk geplaatst door Chipie

Bent U nu leugens van de vakbonden aan het plakken?

Is "Liberales" een vakbond?