Kernenergie

[brother paul]

@Fallen

dat is een beetje uw theorie toegepast, maar dan over de menselijke geschiedenis in Indie...

http://ufo.whipnet.org/creation/anci...t/vimanas.html

[Turkje]

Oorspronkelijk geplaatst door Fallen Angel

Daarom dat je altijd drainage moet voorzien bij tunnels. Zeker wanneer ze geboord worden.

En daarom moet je ook altijd bemaling voorzien wanneer je een kelder onder het grondwaterpijl uitgraaft, zelfs in kleigrond.

Er is niemand die dit onkent. Reageer dan ook eens to the point en op de argumenten aub.

Dus nogmaals: zelfs met die geforceerde waterstroom door het aanleggen van een tunnel, is het migratiegedrag en de transportsnelheid van een component in het water (met name HTO) nog altijd bepaald door ENKEL diffusie. De advectiecomponent is zo klein dat ze niet te zien is.

Het is dan ook niet zo dat een tunnel in klei op 1-2-3 volloopt. Afhankelijk van de kleiformatie, duurt het een dag tot maanden vooraleer je via een piezometer (ocharme) een liter water kunt opvangen (op de diepte die van belang is voor geologische berging, i.e. een paar 100 m onder de grond)...

[Fallen Angel]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Hij kan door staal *diffunderen* en nu moet je mij eens zeggen hoelang die er gaat over doen om door een staalwand van 1 cm dikte te diffunderen. Dan moet je mij eens zeggen hoeveel tritium je denkt dat er in dat verglaasde afval *continu geproduceerd wordt* dat er niet van in 't begin bij zat. Dan moet je mij vertellen hoe lang dat tritium erover doet om tot aan het oppervlak te migreren. En dan moet je mij vertellen hoe groot de dosis daarvan gaat zijn, vergeleken met de natuurlijke stralingsachtergrond.

Gerold staal voor vaten is 1 �* 1,2 mm dik. Zeker geen 1 cm. Dat zijn dikten van naadloze buizen.

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Weet je dat de halfwaardetijd van ijzer in de duizenden miljarden jaren beloopt ? Moeten we daarom vermijden van ijzer in 't milieu te hebben ?

Halfleven heeft niets te maken met de "gevaarlijkheid" van een isotoop.

Even een reeks (allen zijn uiterst giftig en radioactief):
Uranium-235 heeft een halfleven van 700 miljoen jaar
Thorium-231 heeft een halfleven van 25,5 uur
Protactinium-231 heeft een halfleven van 32,760 jaar
Actinium-227 heeft een halfleven van 22,773 jaar
Francium-223 heeft een halfleven van 22 minuten
Radium-223 heeft een halfleven van 11,43 dagen
Radon-219 heeft een halfleven van 3,96 seconden

De "gevaarlijkheid" van radioactiviteit heeft te maken met de energie die vrijkomt door radioactief verval.

Uranium-235 heeft een vervalenergie van 4,679 MeV
Ijzer-54 (ik vermoed dat u deze bedoelde) heeft een vervalenergie van 0,000221 MeV
Ik denk dat u het verschil zelf ziet.

[Turkje]

Oorspronkelijk geplaatst door Fallen Angel

De "gevaarlijkheid" van radioactiviteit heeft te maken met de energie die vrijkomt door radioactief verval.

Uranium-235 heeft een vervalenergie van 4,679 MeV
Ijzer-54 (ik vermoed dat u deze bedoelde) heeft een vervalenergie van 0,000221 MeV
Ik denk dat u het verschil zelf ziet.

Spijtig genoeg ziet u het verschil niet tussen de vervalenergie (= afhankelijk van het verschil in massa tussen moeder en dochter atoom), en de energie die vrijkomt door radioactief verval. U hebt het dan ook grandioos mis als u stelt dat de halfwaardetijd daar niets mee te maken heeft.

De energie die uitgestraald wordt door een radioactief isotoop is immers gelijk aan: de vervalenergie maal het aantal keer dat een radioactief isotoop vervalt per tijdseenheid, en gedeeld door de molaire massa. En aangezien de halfwaardetijd van U-235 extreem lang is, is het aantal keer dat U-235 vervalt per tijdseenheid erg laag. Dat maakt dus ook dat de energie die vrijkomt door radioactieve straling van U-235 vrij laag is. De energie die vrijkomt van Fe-54 is nog veel lager trouwens, de halfwaardetijd van dit isotoop is immers extreem lang. Vergelijk echter met Co-60 dat een vergelijkbare vervalenergie heeft als U-235 (de helft lager, eigenlijk, maar vergelijkbaar qua grootteorde). De halfwaardetijd van Co-60 is echter 5 jaar. Dat maakt dat het veel meer radioactieve energie uitzendt dan U-235.

[Fallen Angel]

Oorspronkelijk geplaatst door Turkje

De energie die uitgestraald wordt door een radioactief isotoop is immers gelijk aan: de vervalenergie maal het aantal keer dat een radioactief isotoop vervalt per tijdseenheid, en gedeeld door de molaire massa. En aangezien de halfwaardetijd van U-235 extreem lang is, is het aantal keer dat U-235 vervalt per tijdseenheid erg laag. Dat maakt dus ook dat de energie die vrijkomt door radioactieve straling van U-235 vrij laag is. De energie die vrijkomt van Fe-54 is nog veel lager trouwens, de halfwaardetijd van dit isotoop is immers extreem lang. Vergelijk echter met Co-60 dat een vergelijkbare vervalenergie heeft als U-235 (de helft lager, eigenlijk, maar vergelijkbaar qua grootteorde). De halfwaardetijd van Co-60 is echter 5 jaar. Dat maakt dat het veel meer radioactieve energie uitzendt dan U-235.

1 partikel met 1 MeV is nochtans gevaarlijker dan 10 met 0,1 MeV.
Nochtans transfereren ze beide dezelfde energie namelijk 1 MeV. Rarara hoe kan dat.

[brother paul]

Oorspronkelijk geplaatst door Fallen Angel

Gerold staal voor vaten is 1 �* 1,2 mm dik. Zeker geen 1 cm. Dat zijn dikten van naadloze buizen.



Halfleven heeft niets te maken met de "gevaarlijkheid" van een isotoop.

Even een reeks (allen zijn uiterst giftig en radioactief):
Uranium-235 heeft een halfleven van 700 miljoen jaar
Thorium-231 heeft een halfleven van 25,5 uur
Protactinium-231 heeft een halfleven van 32,760 jaar
Actinium-227 heeft een halfleven van 22,773 jaar
Francium-223 heeft een halfleven van 22 minuten
Radium-223 heeft een halfleven van 11,43 dagen
Radon-219 heeft een halfleven van 3,96 seconden

De "gevaarlijkheid" van radioactiviteit heeft te maken met de energie die vrijkomt door radioactief verval.

Uranium-235 heeft een vervalenergie van 4,679 MeV
Ijzer-54 (ik vermoed dat u deze bedoelde) heeft een vervalenergie van 0,000221 MeV
Ik denk dat u het verschil zelf ziet.

ZIt dat in die verglaasde afval ??? Ben je dat zeker ???

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Fallen Angel

1 partikel met 1 MeV is nochtans gevaarlijker dan 10 met 0,1 MeV.
Nochtans transfereren ze beide dezelfde energie namelijk 1 MeV. Rarara hoe kan dat.

Wel, dat is eigenlijk niet waar. Wat wel waar is, is dat alfadeeltjes of andere zware ioniserende deeltjes zoals protonen of fissieproducten (niet als atoom, maar als ioniserend deeltje) een hogere radiotoxiciteit hebben dan elektronen (beta) of fotonen (gamma). Grosso modo een factor 20 of minder.

Wat juist is, is 't volgende:

Een alfadeeltje van 1 MeV heeft ongeveer 20 keer meer biologische schade dan een foton van 1 MeV. Een foton van 1 MeV neemt men aan evenveel biologische schade te veroorzaken als 10 fotonen (of elektronen) van 100 KeV.

Nu is het ook zo dat men nog fijner kan gaan werken, en de ionisatie per micrometer gaan beschouwen, die een mate is voor de schadelijkheid bij gelijkblijvende energie, en dan vinden we dat voor energieen beneden 100 KeV per micrometer, die schadelijkheid toeneemt, en hierboven, dat de schadelijkheid terug afneemt.

Je kan dat allemaal terugvinden in mijn boekje bladzijde 101.

In jouw voorbeeld zou ik het in detail moeten uitrekenen, maar het is goed mogelijk dat een alfadeeltje van 1 MeV eigenlijk een beetje minder schadelijk is dan 10 van 100 KeV. Maar we zijn hier op procenten aan het knibbelen.

Maar zoals Turkje al zegde, het aantal desintegraties per seconde is gegeven door het aantal atomen in kwestie, gedeeld door de tijdsconstante (die de halfwaardetijd is in seconden over ln(2)).
Als je nu een miljard atomen hebt van een spul dat een halfwaardetijd heeft van 10 seconden, dan gaan daar 8000 meer desintegraties per seconde van komen dan een die een halfwaardetijd heeft van een jaar, en 800 000 keer meer desintegraties dan die die een halfwaardetijd heeft van een eeuw.
Als die eerste nu een energie vrijgeeft van 10 KeV, en de laatste van 1 MeV, dan komt er toch minder energie vrij he.

Een andere manier om dat te zien is de warmte die geproduceerd wordt door het afval. Dat valt zo goed als plat na enkele honderden jaren (van 10 KW valt dat terug op een paar watt).

En tenslotte: men heeft hiermee reeds rekening gehouden in de studies. Men rekent tenslotte DOSISSEN uit, en hierin zit reeds de radiotoxiciteit.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Fallen Angel

Gerold staal voor vaten is 1 �* 1,2 mm dik. Zeker geen 1 cm. Dat zijn dikten van naadloze buizen.

De wand van de vaten voor verglaasd afval bestaan uit 2 cm inox (diameter 43 cm en hoogte . Ik denk dat jij verwart met de trommels voor laag-actief afval die niets anders zijn dan gewone "olievaten" om zo te spreken.

zie (in 't frans, sorry) http://www.irsn.fr/document/site_1/f...tifs/colis.gif

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door brother paul

ZIt dat in die verglaasde afval ??? Ben je dat zeker ???

Dat zit zelfs in gewone grond, want het is de natuurlijke vervalreeks van U-235. Er zit zelfs meer van in gewone grond dan in het afval, omdat die vervalreeks lange tijd nodig heeft om "op gang te komen" en is afgescheiden aan het begin van de brandstofcyclus.

[Fallen Angel]

Oorspronkelijk geplaatst door brother paul

ZIt dat in die verglaasde afval ??? Ben je dat zeker ???

Dat is een vervalketen van Uranium-235.

[Fallen Angel]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Wel, dat is eigenlijk niet waar. Wat wel waar is, is dat alfadeeltjes of andere zware ioniserende deeltjes zoals protonen of fissieproducten (niet als atoom, maar als ioniserend deeltje) een hogere radiotoxiciteit hebben dan elektronen (beta) of fotonen (gamma). Grosso modo een factor 20 of minder.

Wat juist is, is 't volgende:

Een alfadeeltje van 1 MeV heeft ongeveer 20 keer meer biologische schade dan een foton van 1 MeV. Een foton van 1 MeV neemt men aan evenveel biologische schade te veroorzaken als 10 fotonen (of elektronen) van 100 KeV.

Nu is het ook zo dat men nog fijner kan gaan werken, en de ionisatie per micrometer gaan beschouwen, die een mate is voor de schadelijkheid bij gelijkblijvende energie, en dan vinden we dat voor energieen beneden 100 KeV per micrometer, die schadelijkheid toeneemt, en hierboven, dat de schadelijkheid terug afneemt.

Je kan dat allemaal terugvinden in mijn boekje bladzijde 101.

In jouw voorbeeld zou ik het in detail moeten uitrekenen, maar het is goed mogelijk dat een alfadeeltje van 1 MeV eigenlijk een beetje minder schadelijk is dan 10 van 100 KeV. Maar we zijn hier op procenten aan het knibbelen.

Maar zoals Turkje al zegde, het aantal desintegraties per seconde is gegeven door het aantal atomen in kwestie, gedeeld door de tijdsconstante (die de halfwaardetijd is in seconden over ln(2)).
Als je nu een miljard atomen hebt van een spul dat een halfwaardetijd heeft van 10 seconden, dan gaan daar 8000 meer desintegraties per seconde van komen dan een die een halfwaardetijd heeft van een jaar, en 800 000 keer meer desintegraties dan die die een halfwaardetijd heeft van een eeuw.
Als die eerste nu een energie vrijgeeft van 10 KeV, en de laatste van 1 MeV, dan komt er toch minder energie vrij he.

Een andere manier om dat te zien is de warmte die geproduceerd wordt door het afval. Dat valt zo goed als plat na enkele honderden jaren (van 10 KW valt dat terug op een paar watt).

En tenslotte: men heeft hiermee reeds rekening gehouden in de studies. Men rekent tenslotte DOSISSEN uit, en hierin zit reeds de radiotoxiciteit.

De redenering was dat een deeltje voldoende energie moet hebben om bijvoorbeeld een molecule (DNA bijv) te kunnen breken.
De juiste cijfers ken ik niet maar de redenering was dat een deeltje van 1 MeV dat wel kan terwijl eenzelfde deeltje van 100 keV dat net niet kan.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Fallen Angel

De redenering was dat een deeltje voldoende energie moet hebben om bijvoorbeeld een molecule (DNA bijv) te kunnen breken.
De juiste cijfers ken ik niet maar de redenering was dat een deeltje van 1 MeV dat wel kan terwijl eenzelfde deeltje van 100 keV dat net niet kan.

Neenee. Van zodra je *enkele eV* hebt, kan je dat. "ioniserende straling" is dus alle straling die meer dan enkele eV kan deponeren. Dat gaat dus vanaf harde UV straling en X-stralen en zo en alle snel bewegende geladen deeltjes. Neutronen zijn indirect ioniserend, omdat die door kernreacties, of door "mechanische botsing" geladen deeltjes in beweging kunnen zetten.

Een geladen deeltje dat aan een zekere snelheid door materie gaat, veroorzaakt vele ionisaties (en dus chemische breuken en zo) langsheen zijn pad, en dat aantal breuken is proportioneel aan zijn energie.

Sommige (zware) deeltjes verliezen al hun energie echter op een kort afstandje (en ioniseren dus veel over dat korte eindje) en andere deeltjes verspreiden dat langsheen een langer pad. De totale hoeveelheid ionisatie is gelijk voor de twee, maar de concentratie is kleiner in de ruimte.

Het is echter zo dat enkelvoudige defecten in DNA gerepareerd kunnen worden, maar vele defecten tegelijk niet. Vandaar dat een te hoge concentratie aan ionisatie relatief schadelijker is.

Aan de andere kant, je moet weten dat zelfs de natuurlijke achtergrond straling nog altijd veel minder DNA schade veroorzaakt dan die veroorzaakt door CHEMISCHE agenten (vooral radicalen).

Men vermoedt dat chemische aanvallen op DNA minstens 30 keer meer kanker veroorzaken dan de gemiddelde natuurlijke achtergrond straling (dit volgens het vrij strenge linear no threshold model).

Dit wordt lang en breed in hoofdstukken 2 en 3 van mijn boekje uiteengezet tussen haakjes...

Maar je redenering gaat wel op voor microgolven. Vandaar dat men geen enkel fysisch mechanisme kent om DNA te beschadigen met microgolven (tenzij het te koken of zo). De energie van microgolf fotonen is immers veel en veel te klein om wat dan ook maar te kunnen ioniseren en dus om een DNA molecule te kunnen beschadigen. We zitten hier rond een duizendste van een eV.

[brother paul]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Dat zit zelfs in gewone grond, want het is de natuurlijke vervalreeks van U-235. Er zit zelfs meer van in gewone grond dan in het afval, omdat die vervalreeks lange tijd nodig heeft om "op gang te komen" en is afgescheiden aan het begin van de brandstofcyclus.

voila dat bedoelde ik patrick, die afval is niet dat

[Fallen Angel]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Dat zit zelfs in gewone grond, want het is de natuurlijke vervalreeks van U-235. Er zit zelfs meer van in gewone grond dan in het afval, omdat die vervalreeks lange tijd nodig heeft om "op gang te komen" en is afgescheiden aan het begin van de brandstofcyclus.

Tiens u beweert dat er procentueel meer vervalproducten van U-235 in de bodem zitten dan in kernafval? In onze bodem zou dus een paar miljoen jaar geleden grote hoeveelheden verrijkt uranium gezeten hebben? (In de originele rotsgesteenten want de huidige bodem van België lag er miljoenen jaren geleden nog niet.)
Het enige dat er nu in de bodem in beperkte mate zit is Radon.

En ja er bestaat een natuurlijke kernreactor. Maar die ligt hier niet in de buurt.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Fallen Angel

Tiens u beweert dat er procentueel meer vervalproducten van U-235 in de bodem zitten dan in kernafval?

In het *opgewerkte* en dus verglaasde kernafval zit er zo goed als geen uranium meer, want dat is eruit gehaald tijdens de opwerking.
In "direct" kernafval (niet-verglaasd, volgens mij een stommiteit om dat te begraven) zit ongeveer evenveel U-235 als in natuurlijk uranium (ongeveer 0.7%), want de rest is natuurlijk opgestookt in de reactor. Het zou een beetje dom zijn om verrijkt uranium gaan te begraven, he, je kan het beter nog wat opstoken.

In onze bodem zou dus een paar tienduizend jaar geleden grote hoeveelheden verrijkt uranium gezeten hebben?
Het enige dat er in de bodem in beperkte mate zit is Radon.

Juist ja, en waar denk je dat dat radon vandaan komt ?

Radon 222 is een vervalprodukt van U-238 en heeft een levensduur van 3.8 dagen (het moet dus onmiddellijk aangemaakt worden of 't is vervallen)

De twee andere "radons" spelen geen rol, want hebben een levensduur van enkele seconden. Radon 219 komt in de U-235 reeks voor (4 seconden), en radon 222 komt van de thorium 232 reeks (1 minuut).

Om dus een zekere concentratie aan radon te bekomen, moet je een vrij grote hoeveelheid uranium hebben en een voldoende snelle gasmigratie om toch nog iets over te houden na de "reis tijd".

Er zit dus uranium in onze bodem (zoals overal trouwens).

In hoofdstuk 4 van mijn boekje vind je hoe je zo een reeksen moet uitrekenen trouwens

[Fallen Angel]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

In het *opgewerkte* en dus verglaasde kernafval zit er zo goed als geen uranium meer, want dat is eruit gehaald tijdens de opwerking.
In "direct" kernafval (niet-verglaasd, volgens mij een stommiteit om dat te begraven) zit ongeveer evenveel U-235 als in natuurlijk uranium (ongeveer 0.7%), want de rest is natuurlijk opgestookt in de reactor. Het zou een beetje dom zijn om verrijkt uranium gaan te begraven, he, je kan het beter nog wat opstoken.

Ik heb het over de vervalproducten van uranium.

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Juist ja, en waar denk je dat dat radon vandaan komt ?

Radon 222 is een vervalprodukt van U-238 en heeft een levensduur van 3.8 dagen (het moet dus onmiddellijk aangemaakt worden of 't is vervallen)

De twee andere "radons" spelen geen rol, want hebben een levensduur van enkele seconden. Radon 219 komt in de U-235 reeks voor (4 seconden), en radon 222 komt van de thorium 232 reeks (1 minuut).

Om dus een zekere concentratie aan radon te bekomen, moet je een vrij grote hoeveelheid uranium hebben en een voldoende snelle gasmigratie om toch nog iets over te houden na de "reis tijd".

Er zit dus uranium in onze bodem (zoals overal trouwens).

In hoofdstuk 4 van mijn boekje vind je hoe je zo een reeksen moet uitrekenen trouwens

U laat nu opeens uitschijnen dat er gigantische hoeveelheden Radon in de grond zitten. De enige Radon waarvan sporen in de grond zitten is Radon-222. Radon-222 komt van Radium-226 komt van Thorium 232 met een vervaltijd van 14 050 000 000 jaar. De Radon in onze bodem kan je dus moeilijk toeschrijven aan Uranium.
Trouwens een paar posts terug zei u dat er meer vervalproducten van uranium en uranium zelf in onze bodem zitten dan in kernafval:

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Dat zit zelfs in gewone grond, want het is de natuurlijke vervalreeks van U-235. Er zit zelfs meer van in gewone grond dan in het afval, omdat die vervalreeks lange tijd nodig heeft om "op gang te komen" en is afgescheiden aan het begin van de brandstofcyclus.

Waarom zijn er dan geen uraniummijnen of mijnen voor andere radioisotopen in België?
En wat zou u ervan weerhouden om gewoon kernafval in uw tuin te gebruiken moest die zoveel minder radioactieve stoffen bevatten dan gewone grond?

[brother paul]

Oorspronkelijk geplaatst door Fallen Angel

Ik heb het over de vervalproducten van uranium.



U laat nu opeens uitschijnen dat er gigantische hoeveelheden Radon in de grond zitten. De enige Radon waarvan sporen in de grond zitten is Radon-222. Radon-222 komt van Radium-226 komt van Thorium 232 met een vervaltijd van 14 050 000 000 jaar. De Radon in onze bodem kan je dus moeilijk toeschrijven aan Uranium.
Trouwens een paar posts terug zei u dat er meer vervalproducten van uranium en uranium zelf in onze bodem zitten dan in kernafval:


Waarom zijn er dan geen uraniummijnen of mijnen voor andere radioisotopen in België?
En wat zou u ervan weerhouden om gewoon kernafval in uw tuin te gebruiken moest die zoveel minder radioactieve stoffen bevatten dan gewone grond?

Ha, moesten ze er zich mee bezighouden zouden ze dat kunnen bvb uit zeewater halen, maar voorlopig is het goedkoper om die mijnen aan te boren... Capité ?

staat te lezen op de almachtige wikipedia
http://www.jaea.go.jp/jaeri/english/ff/ff43/topics.html

[Fallen Angel]

Oorspronkelijk geplaatst door brother paul

Ha, moesten ze er zich mee bezighouden zouden ze dat kunnen bvb uit zeewater halen, maar voorlopig is het goedkoper om die mijnen aan te boren... Capité ?

Lees je wat er staat? De hoeveelheden Radon in onze bodem komen niet van Uranium. Die komt van Thorium 232 die 14 miljard jaar geleden is gevormd ten tijde van het ontstaan van het heelal.

[brother paul]

Oorspronkelijk geplaatst door Fallen Angel

Lees je wat er staat? De hoeveelheden Radon in onze bodem komen niet van Uranium. Die komt van Thorium 232 die 14 miljard jaar geleden is gevormd ten tijde van het ontstaan van het heelal.

Ik heb wel geantwoord op de vraag waarom we geen uranium ontginnen in belgie...

feitelijk lees ik bijna niet uw berichten omdat ik sowieso twee woorden al een fout zie, dan reageer ik op die fout... Sorry hoor. maar dus het punt van Uranium (of uw thorium en radon) is dus dat er miljoenen tonnen opgelost is in het zeewater.

Dus evengoed zit er nog eens dezelfde hoeveelheid overal verspreid over de aarde heen. Een geigerteller hoor je altijd tikken, dat is niet door de fallout van tchernobyl maar gewoon normaal als gevolg van de natuurlijke manier van onze aarde

IK vraag mij zelfs af, het moment dat we alle uranium verbrand hebben of we onze achtergrondstraling niet teveel gaan verzwakken en daardoor de evolutie van de mens en dier en planten gaan remmen, omdat die natuurlijke genetische mutaties dan technisch niet meer gaan voorkomen... Begrijp je ??? Alles heeft zijn keerzijde; Misschien moeten we inderdaad al het uranium niet kweken. En misschien doen we er precies goed aan om die afval gewoon weer in de grond te stoppen. Er zijn zoveel onzekerheden in de wetenschap.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Fallen Angel

De enige Radon waarvan sporen in de grond zitten is Radon-222. Radon-222 komt van Radium-226 komt van Thorium 232 met een vervaltijd van 14 050 000 000 jaar. De Radon in onze bodem kan je dus moeilijk toeschrijven aan Uranium.

Neen, mijne jongen (?). Rn-222 is een vervalproduct van U-238.
Kijk op http://en.wikipedia.org/wiki/Uranium-238 als je het in detail wil zien, maar het is anders ook heel simpel te zien:
radioactief verval kan het atoom massa getal enkel in stappen van 4 laten veranderen (alfa uitzending). Beta en gamma veranderen het massagetal niet. Het enige wat iets anders dan stappen van 4 kan doen is spontane fissie, maar dat is heel zeldzaam.

Als ge van 238 - 222 = 16, een veelvoud van 4, dus dat gaat.

Th-232 naar 222 is 10, geen veelvoud van 4, kunnen dus niet in dezelfde reeks zitten.

Zoals reeds gezegd is Rn-222 de meest voorkomende gewoon omdat die het langste leeft en dus de meeste kans heeft om tevoorschijn te komen. Maar dat "lange leven" is maar een paar dagen. Dat wil zeggen dat uit een traag migrerende bron, er veel meer radon moet ontsnappen dan het radon dat ge waarneemt.

http://en.wikipedia.org/wiki/Radon-222

Waarom zijn er dan geen uraniummijnen of mijnen voor andere radioisotopen in België?

Densiteit te laag om economisch te zijn.

Maar de densiteit in radioactief AFVAL van de VERVALPRODUKTEN van uranium is bijzonder laag, ten eerste omdat het uranium er reeds is uitgehaald, en omdat de sporen uranium die er nog in over blijven, de tijd nog niet gehad hebben om hun vervalreeks op te bouwen. Het blokkeert al bij U-234 (levensduur ~250 000 jaar, je moet enkele keren die levensduur bekomen alvorens dat stabiliseert), en Th-230 75 000 jaar.
Het zal dus slechts binnen enkele honderden duizenden jaren zijn dat die sporen uranium uiteindelijk hun vervalreeks gaan kunnen vervolledigen.

En wat zou u ervan weerhouden om gewoon kernafval in uw tuin te gebruiken moest die zoveel minder radioactieve stoffen bevatten dan gewone grond?

Je had het over de vervalprodukten van uranium, he. Er zit veel andere smurrie tussen. Ik snap niet dat je je druk maakt over die vervalprodukten die er niet in zitten, eerlijk gezegd. De meest problematische zijn eerder het Americium en het Neptunium. (het plutonium is er ook al uit gehaald).

Als er dus een zekere hoeveelheid U-238 in de grond zit die zijn vervalreeks heeft, en dus radon 222 vrijmaakt waar je over praatte, dan zit er dus ook U-235 in die bodem (want die komen voor in een verhouding 0.7% - 99.3%), en dus ook die zijn vervalreeks.

Gezien de verhouding U-238/U-235 dezelfde is in het afval als in de natuur ongeveer, en slechts sporen uitmaakt in het verglaasde afval, is de zeldzaamheid van de vervalprodukten van U-235 in het afval tov in de natuur vergelijkbaar met de zeldzaamheid van de vervalprodukten van U-238 in het afval ivm in de natuur.