Mag Turkije ooit lid worden van de EU?

[TisKicking]

zonder heel het topic gelezen te hebben zeg ik er dit over:

Wat mij betreft mag Turkije de Unie niet binnen, omdat dit enkel nog meer vervlakking teweeg zou brengen. De Unie maakt zichzelf kapot door aan imperial overstretch te doen, zoals dat heet. Hoe komt dat? Door het gelobby van Groot-Brittannië en zijn kompanen, die niets liever zien dan een groot en vormeloos Europa.

Indien Europa er wel toe in staat zou zijn (puur hypothetisch) dan zou ik er al minder problemen mee hebben. Heel de kwestie van van "islam buiten", en "Turkije ligt niet in Europa" lijkt me een zinloze discussie.

[ugur.pekdemir]

Toetreding Turkije logische stap

door Ugur Pekdemir


Eerst gold dat Turkije, net als ieder ander land, aan de economische en politieke criteria moest voldoen. Na dertig jaar in de wachtkamer gezeten te hebben werd in 1997 een douane-unie tussen Turkije en de EU gesloten. Turkije voldeed toen volledig aan de economische toelatingscriteria. Vervolgens moest worden gewerkt aan de politieke criteria. Dat leidde er toe dat in Kopenhagen in 2002 aanvullende politieke eisen werden gesteld.

Eind 2004 moet de EU onder voorzitterschap van Nederland deze eisen tegen het licht houden en uitsluitsel geven over de vraag wanneer Turkije daadwerkelijk kan toetreden.

Wat opvalt is dat, naarmate deze datum nadert, allerlei argumenten tegen toetreding uit de hoge hoed worden getoverd: kwestie Cyprus, het Koerdische en het Armeense vraagstuk, de staatsleer en nu beklemtonen enkele ministers dat het islamitische Turkije niet past in de 'Europese ‘christelijke waardengemeenschap'. Dit roept verwondering op. Het is onjuist nu pas een abstracte meetlat te construeren en daar Turkije langs te leggen. Dat is tijdens het spel de spelregels veranderen.
Er ligt eenmaal een oude verplichting uit 1961, toen in het associatieverdrag aan Turkije het lidmaatschap van de Europese Gemeenschap werd beloofd. Turkije is voor het Westen een zeer betrouwbare NAVO-bondgenoot. Het vormde ten tijde van de koude oorlog een strategische buffer tegen 'het kwaad' uit het Oostblok en nu tegen het 'fundamentalistische kwaad' uit het Midden-Oosten. De goede samenwerking met Israël is hier een voorbeeld van. De laatste jaren heeft Turkije duidelijk laten zien dat het veel vooruitgang heeft geboekt op het gebied van democratisering en naleving van de rechten van de mens. Zo is o.m. de doodstraf afgeschaft en zijn de rechten van Koerden verbeterd. Dan is het wrang als Nederland, als voorvechter van de mensenrechtensituatie in de wereld nu dit issue opeens ondergeschikt maakt.
Het zou een falen in het aangezicht van de geschiedenis, als uitgerekend het islamitische land dat zich sinds jaar en dag op het Westen richt, integratie geweigerd zou worden. Turkije voldoet beter aan de criteria van Kopenhagen uit 1993 dan verscheidene van de Balkanstaten (zoals Bulgarije) waaraan toetreding in het vooruitzicht is gesteld
Europa heeft meermalen landen opgenomen die, anders dan Turkije, nauwelijks konden bogen op een levende democratische traditie: de Duitse Bondsrepubliek (na het nazisme van Hitler) , Spanje (na het fascisme van Franco) , Portugal en Griekenland (na juntaregimes). Telkenmale is gebleken dat de inlijving bij Europa de jonge, onervaren democratieën blijvend heeft gestabiliseerd. Ook is het niet zo dat de inwoners van deze ten tijde van hun toetreding deels arme landen Europa hebben overspoeld. Integendeel, door de stijging van de kans op welvaart in eigen land heeft in sommige gevallen zelfs remigratie plaatsgevonden.

De aandacht van Europa zou minder geconcentreerd moeten worden op de tekortkomingen en veel meer op de kansen die Turkije biedt: de grote markt, het economische groeipotentieel en de bedrijvigheid. Turkije is een levende getuigenis van de interactie tussen Europa en Azië. De drie wereldgodsdiensten komen in dit land samen en ze leven er samen. Turkije is bovendien qua leeftijdsopbouw een jong land terwijl de vergrijzing in de EU-samenlevingen toeneemt. Zo bezien zou zou Turkije een ideale aanvulling zijn voor de Unie. Als de Europese Unie behalve een economisch profijtelijke gemeenschap ook een waardengemeenschap wil zijn, dan moeten indertijd gesloten en geratificeerde verdragen ook nagekomen worden. Bij het sluiten van het associatieverdrag in 1961 heeft de EU in principe Turkije het lidmaatschap toegezegd. Het zou van weinig fatsoen en betrouwbaarheid getuigen daar nu op terug te komen.

zie in dat kader ook het artikel gepubliceerd in de Telegraaf, 4 maart 2004 door Uğur Pekdemir, voorzitter Tannet. zie www.tannet.nl artikelen

[Jozef Ostyn]

Oorspronkelijk geplaatst door ugur.pekdemir

Toetreding Turkije logische stap

door Ugur Pekdemir


Eerst gold dat Turkije, net als ieder ander land, aan de economische en politieke criteria moest voldoen. Na dertig jaar in de wachtkamer gezeten te hebben werd in 1997 een douane-unie tussen Turkije en de EU gesloten. Turkije voldeed toen volledig aan de economische toelatingscriteria. Vervolgens moest worden gewerkt aan de politieke criteria. Dat leidde er toe dat in Kopenhagen in 2002 aanvullende politieke eisen werden gesteld.

Eind 2004 moet de EU onder voorzitterschap van Nederland deze eisen tegen het licht houden en uitsluitsel geven over de vraag wanneer Turkije daadwerkelijk kan toetreden.

Wat opvalt is dat, naarmate deze datum nadert, allerlei argumenten tegen toetreding uit de hoge hoed worden getoverd: kwestie Cyprus, het Koerdische en het Armeense vraagstuk, de staatsleer en nu beklemtonen enkele ministers dat het islamitische Turkije niet past in de 'Europese ‘christelijke waardengemeenschap'. Dit roept verwondering op. Het is onjuist nu pas een abstracte meetlat te construeren en daar Turkije langs te leggen. Dat is tijdens het spel de spelregels veranderen.
Er ligt eenmaal een oude verplichting uit 1961, toen in het associatieverdrag aan Turkije het lidmaatschap van de Europese Gemeenschap werd beloofd. Turkije is voor het Westen een zeer betrouwbare NAVO-bondgenoot. Het vormde ten tijde van de koude oorlog een strategische buffer tegen 'het kwaad' uit het Oostblok en nu tegen het 'fundamentalistische kwaad' uit het Midden-Oosten. De goede samenwerking met Israël is hier een voorbeeld van. De laatste jaren heeft Turkije duidelijk laten zien dat het veel vooruitgang heeft geboekt op het gebied van democratisering en naleving van de rechten van de mens. Zo is o.m. de doodstraf afgeschaft en zijn de rechten van Koerden verbeterd. Dan is het wrang als Nederland, als voorvechter van de mensenrechtensituatie in de wereld nu dit issue opeens ondergeschikt maakt.
Het zou een falen in het aangezicht van de geschiedenis, als uitgerekend het islamitische land dat zich sinds jaar en dag op het Westen richt, integratie geweigerd zou worden. Turkije voldoet beter aan de criteria van Kopenhagen uit 1993 dan verscheidene van de Balkanstaten (zoals Bulgarije) waaraan toetreding in het vooruitzicht is gesteld
Europa heeft meermalen landen opgenomen die, anders dan Turkije, nauwelijks konden bogen op een levende democratische traditie: de Duitse Bondsrepubliek (na het nazisme van Hitler) , Spanje (na het fascisme van Franco) , Portugal en Griekenland (na juntaregimes). Telkenmale is gebleken dat de inlijving bij Europa de jonge, onervaren democratieën blijvend heeft gestabiliseerd. Ook is het niet zo dat de inwoners van deze ten tijde van hun toetreding deels arme landen Europa hebben overspoeld. Integendeel, door de stijging van de kans op welvaart in eigen land heeft in sommige gevallen zelfs remigratie plaatsgevonden.

De aandacht van Europa zou minder geconcentreerd moeten worden op de tekortkomingen en veel meer op de kansen die Turkije biedt: de grote markt, het economische groeipotentieel en de bedrijvigheid. Turkije is een levende getuigenis van de interactie tussen Europa en Azië. De drie wereldgodsdiensten komen in dit land samen en ze leven er samen. Turkije is bovendien qua leeftijdsopbouw een jong land terwijl de vergrijzing in de EU-samenlevingen toeneemt. Zo bezien zou zou Turkije een ideale aanvulling zijn voor de Unie. Als de Europese Unie behalve een economisch profijtelijke gemeenschap ook een waardengemeenschap wil zijn, dan moeten indertijd gesloten en geratificeerde verdragen ook nagekomen worden. Bij het sluiten van het associatieverdrag in 1961 heeft de EU in principe Turkije het lidmaatschap toegezegd. Het zou van weinig fatsoen en betrouwbaarheid getuigen daar nu op terug te komen.

zie in dat kader ook het artikel gepubliceerd in de Telegraaf, 4 maart 2004 door Uğur Pekdemir, voorzitter Tannet. zie www.tannet.nl artikelen

Ongeveer alles wat hier staat is onjuist.

Ten eerste werd Turkije in 1961 geen EU-lidmaatschap beloofd. Ten tijde van Delors, toen de EU-Commissie nog haar op haar tanden had, sprak de Commissie zich zelfs expliciet uit tegen EU-lidmaatschap van Turkije. Dat het hier gaat om een oude belofte is manifest onwaar.

Dat Turkije een grote economische markt voor de EU zou zijn is ook volstrekt onjuist. De Turkse economie is ongeveer even groot als die van België, niet bepaald een economische wereldmacht. Turkije heeft een heel zwakke economie die onderhevig is aan cycli van boom en bust. Periodes van sterke groei worden afgewisseld met enorme inkrimpingen van de economie. Als je rekening houdt met de bevolkingsgroei en de inflatie is de Turkse economie de laatste 15 jaar blijven stilstaan.

Turkije is sociaal en economisch een ontwikkelingsland. Dat weet iedereen die beseft dat hier om een grotendeels agrarische economie gaat, met enorme verdoken werkloosheid. Het analfabetisme in Turkije is torenhoog, het onderwijs is er gebrekkig.

Turkije is bovendien geen democratie. Het gaat om een staat waar het leger om de haverklap dreigt met een staatsgreep en waar de politici gecontroleerd worden door de militairen ipv omgekeerd. De vergelijking met Spanje of Griekenland is potsierlijk. In die landen werden autocratische en militaire regimes van de macht verdreven, wat in Turkije nooit gebeurd is.

Dat Turkije een ontmoetingsplaats zou zijn van religies is ook een leugen. Het is een staat waar religieuze minderheden onderdrukt worden, waar Orthodoxe seminaries gesloten zijn, enz.

Dat Turkije het nog altijd niet nauw neemt met de mensenrechten is ook een feit. Het feit dat het hier om een negationistische staat gaat, die niet alleen de Armeense genocide ontkent maar ook de erkenning ervan strafbaar stelt zegt genoeg.

En Turkije als betrouwbare bondgenoot? Turkije bezet momenteel militair een deel van een EU-lidstaat en weigert die lidstaat te erkennen. Wat kan duidelijker zijn?

Indien de EU Turkije zou toelaten als lid dan zou de EU zichzelf totaal verloochenen en ophouden enige betekenis te hebben.

[veelzijdigaard]

Turkije zal erbij komen, omdat het economisch interessant is voor de grotere kapitalen.

Veel meer woorden moeten hier niet aan vuil gemaakt worden.


Ik zou het trouwens niet erg vinden, zoveel verschil is er ook niet, al worden die verschillen wel heel graag opgeblazen en vergroot. Ik kan over ieder land een waslijst met opmerkingen geven waarom ze niet tot de Eu horen (maar ga daar m'n tijd niet aan verspillen).

Turkije erbij is een verbreding en een versteviging, alleen al om mijn eerste zin over de toetreding.

[Jozef Ostyn]

Oorspronkelijk geplaatst door veelzijdigaard

Turkije zal erbij komen, omdat het economisch interessant is voor de grotere kapitalen.

Veel meer woorden moeten hier niet aan vuil gemaakt worden.


Ik zou het trouwens niet erg vinden, zoveel verschil is er ook niet, al worden die verschillen wel heel graag opgeblazen en vergroot. Ik kan over ieder land een waslijst met opmerkingen geven waarom ze niet tot de Eu horen (maar ga daar m'n tijd niet aan verspillen).

Turkije erbij is een verbreding en een versteviging, alleen al om mijn eerste zin over de toetreding.

Ten eerste is Turkije economisch niet zo interessant.

Ten tweede beteken een toetreding voor Turkije een enorme, wellicht fatale verzwakking van de EU.

[Milos]

"Bij het sluiten van het associatieverdrag in 1961 heeft de EU in principe Turkije het lidmaatschap toegezegd. Het zou van weinig fatsoen en betrouwbaarheid getuigen daar nu op terug te komen. "

De EU komt er nu niet op terug, het is Turkije die er geen werk van maakt om de criteria te halen.


"kwestie Cyprus, het Koerdische en het Armeense vraagstuk, de staatsleer"

Wat verwacht Turkije, om lid te worden zonder deze problemen op te lossen?

Trouwens, ik volg Van Miert als hem zegt dat de intrede van Turkije het einde van de EU gaat inleiden, besluitvorming is nu al een hekel punt binnen de EU, met de intrede van Turkije zal het heterogene karakter van de EU alleen maar toenemen.

[Paulus]

Wat ik mij eigenlijk afvraag is waarom wél?

Waarom zouden wij Turkije wél moeten toelaten?

Wat heeft Turkije ons te bieden? Welk voordeel heeft Europa daar eigenlijk bij mocht turkije erbij komen?

De voorstanders moeten hierop toch een zinnig antwoord kunnen bieden?

Paulus.

[Pieke]

terechte vraag Paulus. Ik ben benieuwd naar het antwoord.

[Paulus]

Oorspronkelijk geplaatst door Pieke

terechte vraag Paulus. Ik ben benieuwd naar het antwoord.

Als iemand als jij dat zegt, dan beschouw ik dat als een compliment.

Paulus.

[metten]

Oorspronkelijk geplaatst door verten

Tal van politici zoals Verhofstadt, Stevaert en Dehaene vinden dat Turkije ooit mag toetreden tot de EU. Maar wat vinden jullie daar van?
(Ik heb zelf nog geen mening gevormd over deze kwestie, vandaar dat ik het aan jullie vraag, "just interested" )

Turkije mag geen lid van de EU worden!
Turkije is géén Europees land
Als Turkije lid wordt zal het tot de armste EU landen behoren
Als Turkije lid wordt zal het één van de grootste vertegenwoordigingen hebben in het EU parlement en kan zonder in de EU iets gepresteerd te hebben de EU koers bepalen en naar zijn hand zetten.
Turkije kan Europa alleen maar verarmen.

[willem1940NLD]

Turkije heeft 98% moslims, die met omzeiling van wetten massaal Hr Erdogan tot leider kozen, vers uit de bajes waar hij zat voor moslim-fundamentalisme.

Eenmaal de invloed van het leger volgens EU-eis beëindigd en Turkije toegetreden tot de EU zal Hr Erdogan moeiteloos "democratisch" de democratie vervangen door shar�*a, iets waar geen moslim bezwaar tegen heeft.

[stab]

Oorspronkelijk geplaatst door Jozef Ostyn

Ten eerste is Turkije economisch niet zo interessant.

Ten tweede beteken een toetreding voor Turkije een enorme, wellicht fatale verzwakking van de EU.

Ten eerste is Turkije geen Europees land, ten tweede is het een moslimland.
Twee goeie redenen om Turkije definitief af te wijzen.
Er moet niet om de pot gedraaid worden.

[Fozzie]

Oorspronkelijk geplaatst door Paulus

Wat ik mij eigenlijk afvraag is waarom wél?

Waarom zouden wij Turkije wél moeten toelaten?

Wat heeft Turkije ons te bieden? Welk voordeel heeft Europa daar eigenlijk bij mocht turkije erbij komen?

De voorstanders moeten hierop toch een zinnig antwoord kunnen bieden?

Paulus.

Hangt er van af hoe je de EU bekijkt: als privéclub waar men enkel bij kan als je wordt uitgenodigd, of als een samenwerkingsverband tussen landen waartoe iedereen mag toe treden die aan de economische, sociale en politieke voorwaarden voldoet.

[ERLICH]

Oorspronkelijk geplaatst door Guderian

Zeker niet! Turkije is niet Europees. Op cultureel, sociaal-economisch, geografisch, geopolitiek, religieus,... gebied is Turkije incompatibel met de rest van Europa. Geen islam in ons continent, we hebben al opruimingswerk genoeg in de Balkan door de verwoestingen die de Armenië-moordenaars daar hebben aangericht.

Griekenland als traditionele Turkse vijand is wél Europees, en Europa dient de Grieken voor 200% te steunen tegen de Turken, bijvoorbeeld inzake de bezetting van het noordelijke deel van Cyprus. Het probleem met Turkije is dat er Turken wonen.

Klaar en duidelijk. Deze mening kan ik delen.

[veelzijdigaard]

Oorspronkelijk geplaatst door Jozef Ostyn

Ten eerste is Turkije economisch niet zo interessant.

Ten tweede beteken een toetreding voor Turkije een enorme, wellicht fatale verzwakking van de EU.

Ten eerste even verder denken dan je eigen neus lang is. Het zijn niet wij die over de toetreding beslissen, maar wel ecenomische belangen van iets groteren dan wij.
Misschien is Turkije niet interessant voor jou of mij, maar wel voor fabrieken zoals Ford en andere. Net zoals roemenie en Bulargije of de poolse arbeiders hier dat zijn.

Ten tweede is dat een politieke kwestie en politiek heeft uitbreidingen van de EU nog nooit tegengehouden, dus zal dat nu ook niet zijn. Economie primeert op politiek in de EU.

[veelzijdigaard]

Oorspronkelijk geplaatst door Paulus

Wat ik mij eigenlijk afvraag is waarom wél?

Waarom zouden wij Turkije wél moeten toelaten?

Wat heeft Turkije ons te bieden? Welk voordeel heeft Europa daar eigenlijk bij mocht turkije erbij komen?

De voorstanders moeten hierop toch een zinnig antwoord kunnen bieden?

Paulus.

Ik ben geen voorstander noch tegenstander.

Maar ik zie wel nuchter dat de uitbreiding van de EU met Turkije een meerwaarde heeft voor de grotere economische belangen van EU. Het ligt economisch strategisch, er is een grote markt en nog voordelen voor economische grootheden.

Wat kleintjes zoals wij daarover denken, heeft de EU nooit tegengehouden.

[Jozef Ostyn]

Oorspronkelijk geplaatst door veelzijdigaard

Maar ik zie wel nuchter dat de uitbreiding van de EU met Turkije een meerwaarde heeft voor de grotere economische belangen van EU. Het ligt economisch strategisch, er is een grote markt en nog voordelen voor economische grootheden.

Dit is feitelijk onjuist.

[Paulus]

Oorspronkelijk geplaatst door Fozzie

Hangt er van af hoe je de EU bekijkt: als privéclub waar men enkel bij kan als je wordt uitgenodigd, of als een samenwerkingsverband tussen landen waartoe iedereen mag toe treden die aan de economische, sociale en politieke voorwaarden voldoet.

Ik bekijk de Europa als de som der bewoners ervan.

Paulus.

[metten]

Oorspronkelijk geplaatst door Fozzie

Hangt er van af hoe je de EU bekijkt: als privéclub waar men enkel bij kan als je wordt uitgenodigd, of als een samenwerkingsverband tussen landen waartoe iedereen mag toe treden die aan de economische, sociale en politieke voorwaarden voldoet.

Zoals bv. Australië, Nieuw Zeeland, de VS, en misschien binnen vijf of tien jaar ook Irak als daar de situatie is opgeklaard want dat grenst immers aan Turkije!

[Fozzie]

Oorspronkelijk geplaatst door metten

Zoals bv. Australië, Nieuw Zeeland, de VS, en misschien binnen vijf of tien jaar ook Irak als daar de situatie is opgeklaard want dat grenst immers aan Turkije!

De vraag dat ik stelde (select clubje of open samenwerkingsverband) houdt niet in dat men de toetredingsvoorwaarden moet versoepelen, maar gewoon voor iedereen hetzelfde moet zijn. De toetredingsvoorwaarden mogen gerust streng zijn op vlak van politiek, scheiding kerk/moskee/tempel-staat, democratie, mensenrechten, bereidwilligheid om samen te werken en economie, maar dan moeten ze voor iedereen hetzelfde zijn.

Indien de EU eerst zichzelf hervormt om de besluitvorming en de naleving er van veel democratischer en efficiënter te maken, zodat ze eventueel klaar is voor verdere uitbreiding (als de huidige lidstaten dat zelf willen, en voor mijn part doen ze per uitbreiding een bindend referendum dat in alle EU-landen een meerderheid moet halen), dan zie ik niet in waarom een land dat aan alle voorwaarden voldoet niet bij de Unie zou mogen komen, als de Unie daar zelf ook beter van wordt (en als de bevolking dat ziet zitten).

Voor mijn part mag Australië; Nieuw-Zeeland, Canada, de VSA en zelfs Irak een aanvraag in dienen. Dan kan gekeken worden als de landen voldoen aan de voorwaarden en zo ja kan er een referendum gehouden worden om te kijken of de huidige inwoners van de Unie die uitbreiding ook willen...

Meer nog, een land dat aangesloten is en niet meer voldoet aan de baisvoorwaarden (stel dat Griekenland plots een dictatuur wordt), dan moet het ook uit de Unie kunnen worden gezet.