Eén werkloze op twee zoekt niet actief naar werk

[meneer]

Oorspronkelijk geplaatst door Xenophon

Ik herinner me die tijd nog, alle dagen 200 km op met de fiets berg op, en dan in de avond 200 km terug op blote voeten door de sneeuw, weer berg op.

Dat waren tijden inderdaad ! Zo een mannen maken ze niet meer tegenwoordig ! Allemaal janetten godverdomme !

[meneer]

Oorspronkelijk geplaatst door Garry

Nee, met een helikopter.

Met de auto natuurlijk want met openbaar vervoer was het onmogelijk, en iedere dag om 5 u op, klaarmaken en de auto in om zonder problemen door de Kennedy tunnel te geraken en op tijd daar te zijn.

Was altijd de eerste daar en ontbijten deed ik aldaar ter plaatse.

Ah gij waart dat dat de medaille van Verdienste van de Bazenbond gekregen heeft ?

[meneer]

Oorspronkelijk geplaatst door Klojo eerste klas

Je zou dat ook kunnen lezen als 'Dat kan inderdaad, maar ga voor alle zekerheid eens langs bij de dop'....zoals iedereen die werkloos geraakt geacht wordt te doen....
Wat die opmerking over dat verrefietsrijden betreft : wat komt dat hier te doen ?

Er zijn er hier een paar die de doppers willen verplichten om met de fiets te gaan werken, ook als uw job op 60 km afstand is.

[meneer]

Oorspronkelijk geplaatst door Garry

Een werkloze dient te gaan solliciteren en solliciteren is een fulltime job. Dat valt niet te vereenzelvigen met aan de toog hangen en uren over de voetbal te zitten lullen.

Hoe weet gij dat de doppers heel de dag aan de toog staan ? Omdat ge daar zelf ook staat ( te lullen ) ?

[meneer]

Oorspronkelijk geplaatst door Garry

In Antwerpen is er werkgelegenheid genoeg, die hoeven niet naar de panne te rijden. Overigens hebben de mensen van nu een auto of een ander gemotoriseerd vervoermiddel en anders kopen ze maar een ezel.

Mag dat wel, met de ezel in de stad rondrijden ? Of op de autostrade ?

[meneer]

Oorspronkelijk geplaatst door Garry

Voor een groot deel juist. Wel is niet iedere situatie de zelfde. Mensen die gans hun leven gewerkt en afgedragen hebben en die op latere leeftijd zonder werk vallen mogen wat mij betreft gerust stempelen. De moeilijkheidsgraad om nog aan een nieuwe baan te geraken telt ook mee.

Eigenlijk zou men bij stempelende moeten de kindervergoeding stopzetten aangezien die veel minder kosten hebben aan kinderopvang.

Nog beter zou de kindervergoeding volledig afgeschaft worden en met die vrijkomende middelen gratis kinderopvang subsidiëren. Dat schept banen en geeft stempelaars met kinderen geen uitvlucht meer van niet te kunnen gaan werken omwille van de kinderen.

Je kan die kinderen ook in kampen steken hé. Dan kan je druk uitoefenen op de doppers : je zegt hen dat hoe langer ze daar zijn, hoe slechter ze behandeld worden, maar dat ze buitenmogen zogauw je werk hebt !
En inplaats van aan de doppers geld te geven, geef je voor elke werkloze dag een gasboete !

[Garry]

Oorspronkelijk geplaatst door meneer

Mag dat wel, met de ezel in de stad rondrijden ? Of op de autostrade ?

Dan rijden ze maar over een ezelsbruggetje.

[Garry]

Oorspronkelijk geplaatst door meneer

Hoe weet gij dat de doppers heel de dag aan de toog staan ? Omdat ge daar zelf ook staat ( te lullen ) ?

Omdat ik ogen heb.

[Boduo]

Oorspronkelijk geplaatst door SDX

Werkloosheidsuitkering beperken in tijd en afhankelijk maken van gepresteerde jaren, net als in zoveel andere landen i.p.v. levenslang aan dat werkloosheidsuitkeringsinfuus te laten hangen.

Simpel.

Werkloosheidsuitkering afhankelijk v.h. aantal gepresteerde jaren: als ik het goed voor heb is dat nu al een beetje zo.
Niettemin: een prima idee !!!

[Groentje-18]

Er is denk ik een totale mismatch met een deel van de werkzoekenden (mogelijks 50%) en de profielen die er nodig zijn op de arbeidsmarkt.
Die mismatch speelt zich af op verschillende niveaus:

- Locatie: in bepaalde provincies heeft men bv. een tekort aan onderwijzend personeel, in andere provincies zijn leerkrachten jaren werkloos eer ze aan de slag kunnen. Laat staan voltijds aan de slag kunnen binnen de locatie waarin ze hun aantal dagen moeten opbouwen om vast benoemd te worden.
In bepaalde provincies heeft men meer nood aan technische profielen, andere provincies hebben vooral meertalige administratieve krachten nodig, ...
De meeste mensen zijn niet bereid om te verhuizen.
Noch zijn de meeste mensen bereid om lange afstanden af te leggen. 30km overbruggen is bv. voor sommige de grens. (Iets wat ik ergens begrijp).
Op sommige locaties smeekt men nochtans om personeel met een bepaalde achtergrond.

- Taal: De taalkennis van één of meerdere landstalen is onvoldoende.

- Opleiding: Er studeren volledige legers af in een bepaalde studierichting waarin de opportuniteiten gering zijn. Dit terwijl er amper afstuderen in zeer gegeerde richtingen. Er zijn nl. richtingen met bijna 100% kans op een vaste betrekking nog voor je afgestudeerd bent.
Vele mensen zijn minder opgeleid. Ironisch genoeg hebben organisaties de neiging om dat werk - wat vaak door iedereen kan uitgevoerd worden en waarvoor talenkennis geen belangrijke rol speelt - te laten uitvoeren door dochterbedrijven of zusterbedrijven die echter werken met werknemers uit lageloonlanden ... Sociale dumping dus.

Trouwens niet alle uitkeringsgerechtigde werkzoekenden zijn verplicht om te gaan solliciteren. Werd hier rekening mee gehouden in deze cijfers?

Europa lijkt in mijn optiek de koers te zijn ingeslagen, dat mensen zich moeten verplaatsen naar daar waar werkgelegenheid is. Volgens mij zien ze daarbij de sociale cohesie volledig over het hoofd, alsook de psychologische gevolgen van een "ontheming" van mensen. Niet enkel hun eigen streek of land moeten ze verlaten, maar ook hun familie en vrienden. Sociale isolatie in het nieuwe land kan het gevolg zijn. Er zijn echter weinig zaken nefaster voor de fysieke en psychische gezondheid dan een gebrek aan goede sociale contacten.
Dit naast de socioculturele gevolgen voor een cultuur waarin "gaten" zitten, doordat een deel van de mensen vertrokken, uit vrees voor een leven in de marginaliteit (bv. Spanje, Portugal, Italië, Griekenland, ... waarin vooral jonge mannen uit dorpen wegtrokken. Vaak hogeropgeleiden die nodig zijn in westerse landen. Dat betekent dat er veel vrouwen achterblijven, bijgevolg zullen er minder kinderen zijn, ...).

Ik vrees dat Europa de touwtjes uit handen heeft moeten geven, aan multinationals, die het onder druk zetten om dit soort beslissingen te bevorderen. Tegelijkertijd worden landen op hun verantwoordelijkheid gewezen inzake maatschappelijk georganiseerde solidariteit. Dit niet op een positieve manier: landen die een gulle en ruime sociale zekerheid hebben, worden niet beloond. Integendeel, er werd niet zo lang geleden gesteld door een Europese topvrouw (de naam ontglipt me) dat het feit dat andere mensen gebruik maken van hun sociale zekerheid, hun probleem is, en men dan maar niet zo gul moet zijn, waardoor nieuwkomers worden aangesproken...

Een Europa met een uitgeholde sociale zekerheid, betekent een Europa waarin de sterkste schouders minder zware lasten moeten torsen. Bovendien is de werknemer die verschillende talen spreekt, zich heeft moeten aanpassen aan een nieuwe cultuur en omgeving (bewijs van flexibiliteit en motivatie), die zich dag en nacht beschikbaar kan stellen, geen gezinsleven heeft, geen sociale contacten heeft, geen feestdagen viert op de dagen dat men in het nieuwe land feestdagen viert (hij kan dus werken op een feestdag) maw niets waarvoor hij niét moet werken, ... een gedroomde werkgever. Uiteraard liefst iemand hoog opgeleid, die uit ellende wil werken voor 1800 euro bruto...


Vrij verkeer van personen, goederen en diensten kan enkel toegejuicht worden. Maar in welke mate is hier sprake van, indien de andere optie verhongeren of leven in de rand van je samenleving is?

[demonen]

Oorspronkelijk geplaatst door Groentje-18

Er is denk ik een totale mismatch met een deel van de werkzoekenden (mogelijks 50%) en de profielen die er nodig zijn op de arbeidsmarkt.
Die mismatch speelt zich af op verschillende niveaus:

- Locatie: in bepaalde provincies heeft men bv. een tekort aan onderwijzend personeel, in andere provincies zijn leerkrachten jaren werkloos eer ze aan de slag kunnen. Laat staan voltijds aan de slag kunnen binnen de locatie waarin ze hun aantal dagen moeten opbouwen om vast benoemd te worden.
In bepaalde provincies heeft men meer nood aan technische profielen, andere provincies hebben vooral meertalige administratieve krachten nodig, ...
De meeste mensen zijn niet bereid om te verhuizen.
Noch zijn de meeste mensen bereid om lange afstanden af te leggen. 30km overbruggen is bv. voor sommige de grens. (Iets wat ik ergens begrijp).
Op sommige locaties smeekt men nochtans om personeel met een bepaalde achtergrond.

- Taal: De taalkennis van één of meerdere landstalen is onvoldoende.

- Opleiding: Er studeren volledige legers af in een bepaalde studierichting waarin de opportuniteiten gering zijn. Dit terwijl er amper afstuderen in zeer gegeerde richtingen. Er zijn nl. richtingen met bijna 100% kans op een vaste betrekking nog voor je afgestudeerd bent.
Vele mensen zijn minder opgeleid. Ironisch genoeg hebben organisaties de neiging om dat werk - wat vaak door iedereen kan uitgevoerd worden en waarvoor talenkennis geen belangrijke rol speelt - te laten uitvoeren door dochterbedrijven of zusterbedrijven die echter werken met werknemers uit lageloonlanden ... Sociale dumping dus.

Trouwens niet alle uitkeringsgerechtigde werkzoekenden zijn verplicht om te gaan solliciteren. Werd hier rekening mee gehouden in deze cijfers?

Europa lijkt in mijn optiek de koers te zijn ingeslagen, dat mensen zich moeten verplaatsen naar daar waar werkgelegenheid is. Volgens mij zien ze daarbij de sociale cohesie volledig over het hoofd, alsook de psychologische gevolgen van een "ontheming" van mensen. Niet enkel hun eigen streek of land moeten ze verlaten, maar ook hun familie en vrienden. Sociale isolatie in het nieuwe land kan het gevolg zijn. Er zijn echter weinig zaken nefaster voor de fysieke en psychische gezondheid dan een gebrek aan goede sociale contacten.
Dit naast de socioculturele gevolgen voor een cultuur waarin "gaten" zitten, doordat een deel van de mensen vertrokken, uit vrees voor een leven in de marginaliteit (bv. Spanje, Portugal, Italië, Griekenland, ... waarin vooral jonge mannen uit dorpen wegtrokken. Vaak hogeropgeleiden die nodig zijn in westerse landen. Dat betekent dat er veel vrouwen achterblijven, bijgevolg zullen er minder kinderen zijn, ...).

Ik vrees dat Europa de touwtjes uit handen heeft moeten geven, aan multinationals, die het onder druk zetten om dit soort beslissingen te bevorderen. Tegelijkertijd worden landen op hun verantwoordelijkheid gewezen inzake maatschappelijk georganiseerde solidariteit. Dit niet op een positieve manier: landen die een gulle en ruime sociale zekerheid hebben, worden niet beloond. Integendeel, er werd niet zo lang geleden gesteld door een Europese topvrouw (de naam ontglipt me) dat het feit dat andere mensen gebruik maken van hun sociale zekerheid, hun probleem is, en men dan maar niet zo gul moet zijn, waardoor nieuwkomers worden aangesproken...

Een Europa met een uitgeholde sociale zekerheid, betekent een Europa waarin de sterkste schouders minder zware lasten moeten torsen. Bovendien is de werknemer die verschillende talen spreekt, zich heeft moeten aanpassen aan een nieuwe cultuur en omgeving (bewijs van flexibiliteit en motivatie), die zich dag en nacht beschikbaar kan stellen, geen gezinsleven heeft, geen sociale contacten heeft, geen feestdagen viert op de dagen dat men in het nieuwe land feestdagen viert (hij kan dus werken op een feestdag) maw niets waarvoor hij niét moet werken, ... een gedroomde werkgever. Uiteraard liefst iemand hoog opgeleid, die uit ellende wil werken voor 1800 euro bruto...


Vrij verkeer van personen, goederen en diensten kan enkel toegejuicht worden. Maar in welke mate is hier sprake van, indien de andere optie verhongeren of leven in de rand van je samenleving is?

Mooie uiteenzetting!
Nog toevoegen dat in tijden van economische voorspoed men onwillige werklozen met rust liet en nu er veel meer aanbod dan vraag naar arbeid is men mensen opjaagt als geschoten wild ONGEACHT leeftijd en dienstjaren!
Ook is er veel verdoken werkloosheid want hoe verklaar je anders 1.300.000 ambtenaren?

[Groentje-18]

Oorspronkelijk geplaatst door Garry

Daar lijkt het wel op. Ze komen van school en krijgen direct een uitkering welke ze dan wachtvergoeding noemen en dan nemen ze om te beginnen eerst een sabbatjaartje om een reisje te maken. Dat heeft nog geen cent bijgedragen en dat wordt al aangeleerd hoe ze van de maatschappij moeten profiteren en op hun lamme kont zitten.

En als ze dan ergens naartoe gezonden worden om te gaan solliciteren is het van," maar daar heb ik niet voor geleerd hoor". Ze kunnen wel gaan leren voor ruimtevaarder te worden, maar wil dat dan zeggen dat ze geen andere baan moeten aannemen omdat ze daar niet voor geleerd hebben? Werken verdomme en niet willen, geen poen. Dat ze dan maar op een houtje knabbelen.

Voor nieuwkomers op de arbeidsmarkt (pas afgestudeerden) tussen 18 en 30 jaar geldt dat ze na één jaar op de arbeidsmarkt aanwezig te zijn, een uitkering krijgen.
(Op de arbeidsmarkt beschikbaar zijn = werkend of werkzoekend). Als je dat volledige jaar werkloos was, krijg je uiteraard niet veel.

Voor mensen die ouder dan 30 zijn, geldt dat ze op twee jaar tijd anderhalf jaar actief moeten zijn (dus werken) voordat ze een werkloosheidsuitkering krijgen.

Voor nieuwkomers uit andere landen, zijn er vele landen waarmee België een akkoord heeft gesloten. In die gevallen geldt dat de persoon één dag in België moet werken, alvorens aanspraak te kunnen maken op een werkloosheidsuitkering.


In die wachttijd kan iemand die geen middelen heeft, overigens wel aanspraak maken op een leefloon van het OCMW.

[demonen]

Oorspronkelijk geplaatst door demonen

Mooie uiteenzetting!
Nog toevoegen dat in tijden van economische voorspoed men onwillige werklozen met rust liet en nu er veel meer aanbod dan vraag naar arbeid is men mensen opjaagt als geschoten wild ONGEACHT leeftijd en dienstjaren!
Ook is er veel verdoken werkloosheid want hoe verklaar je anders 1.300.000 ambtenaren?

Ik bedoel dus veel meer vraag naar dan aanbod van arbeid ...

[demonen]

Oorspronkelijk geplaatst door Groentje-18

Voor nieuwkomers op de arbeidsmarkt (pas afgestudeerden) tussen 18 en 30 jaar geldt dat ze na één jaar op de arbeidsmarkt aanwezig te zijn, een uitkering krijgen.
(Op de arbeidsmarkt beschikbaar zijn = werkend of werkzoekend). Als je dat volledige jaar werkloos was, krijg je uiteraard niet veel.

Voor mensen die ouder dan 30 zijn, geldt dat ze op twee jaar tijd anderhalf jaar actief moeten zijn (dus werken) voordat ze een werkloosheidsuitkering krijgen.

Voor nieuwkomers uit andere landen, zijn er vele landen waarmee België een akkoord heeft gesloten. In die gevallen geldt dat de persoon één dag in België moet werken, alvorens aanspraak te kunnen maken op een werkloosheidsuitkering.


In die wachttijd kan iemand die geen middelen heeft, overigens wel aanspraak maken op een leefloon van het OCMW.

Men moet ook een aaneengesloten periode van 12 maanden gewerkt hebben tijdens de laatste 15 maanden om een werkloosheidsuitkering te krijgen.
Mensen die 14 maanden, 3 weken en 4 dagen gewerkt hebben (via interim) worden hetzelfde behandeld als mensen die 0 werkdagen hebben.
Geen werkloosheid betekent ook geen ziekekas!
Voorbeeld : U krijgt lymfeklierkanker laten we zeggen stadium 3 en U wordt niet behandeld aangezien U niet meer rechthebbende bent op gezondheidszorg.
Bij nieuwe belgen is het zo dat ze ook beschikbaar moeten zijn voor de arbeidsmarkt maar dat ze tijd krijgen om bijvoorbeeld Nederlands te leren. Die 'tijd" is niet omkadert en voor interpretatie vatbaar. Er zijn Gemeentes en Steden waar "nieuwkomers' al meer dan 10 jaar nederlands aan het leren zijn en die krijgen elke maand hun uitkering.
Onze hele sociale zekerheid is zo rot en discriminerend dat er maar 1 goede uitweg is ze nl afbreken en opnieuw opbouwen volgens rechtvaardigheid, betaalbaarheid en niet discriminerend.

[Another Jack]

Oorspronkelijk geplaatst door demonen

Men moet ook een aaneengesloten periode van 12 maanden gewerkt hebben tijdens de laatste 15 maanden om een werkloosheidsuitkering te krijgen.
Mensen die 14 maanden, 3 weken en 4 dagen gewerkt hebben (via interim) worden hetzelfde behandeld als mensen die 0 werkdagen hebben.
Geen werkloosheid betekent ook geen ziekekas!
Voorbeeld : U krijgt lymfeklierkanker laten we zeggen stadium 3 en U wordt niet behandeld aangezien U niet meer rechthebbende bent op gezondheidszorg.
Bij nieuwe belgen is het zo dat ze ook beschikbaar moeten zijn voor de arbeidsmarkt maar dat ze tijd krijgen om bijvoorbeeld Nederlands te leren. Die 'tijd" is niet omkadert en voor interpretatie vatbaar. Er zijn Gemeentes en Steden waar "nieuwkomers' al meer dan 10 jaar nederlands aan het leren zijn en die krijgen elke maand hun uitkering.
Onze hele sociale zekerheid is zo rot en discriminerend dat er maar 1 goede uitweg is ze nl afbreken en opnieuw opbouwen volgens rechtvaardigheid, betaalbaarheid en niet discriminerend.

Je bent je eigen uitweg vergeten:
Naar Thailand trekken.

[demonen]

Tussen 2003 en 2013 is de industriële werkgelegenheid met een kleine 90.000 banen achteruitgegaan. In deze periode werden er 1 miljoen nieuwe belgen "bijgemaakt".
Zijn er forumgenoten die een wiskundig model kunnen opstellen om de betaalbaarheid van het Rijnlandmodel te garanderen?
Er is momenteel niet 1 econoom ter wereld die daarin slaagt!

[Another Jack]

Oorspronkelijk geplaatst door demonen

Tussen 2003 en 2013 is de industriële werkgelegenheid met een kleine 90.000 banen achteruitgegaan. In deze periode werden er 1 miljoen nieuwe belgen "bijgemaakt".
Zijn er forumgenoten die een wiskundig model kunnen opstellen om de betaalbaarheid van het Rijnlandmodel te garanderen?
Er is momenteel niet 1 econoom ter wereld die daarin slaagt!

Welkom in het postindustriële Europa!

[meneer]

Oorspronkelijk geplaatst door Garry

Omdat ik ogen heb.

Om die aan de toog te zien staan, moet je daar zelf ook staan, anders zie je ze niet ( met uw ogen ).
Moeten wij nu echt zo een toogpraat voor waar aannemen ?

[meneer]

Oorspronkelijk geplaatst door Groentje-18

Voor nieuwkomers op de arbeidsmarkt (pas afgestudeerden) tussen 18 en 30 jaar geldt dat ze na één jaar op de arbeidsmarkt aanwezig te zijn, een uitkering krijgen.
(Op de arbeidsmarkt beschikbaar zijn = werkend of werkzoekend). Als je dat volledige jaar werkloos was, krijg je uiteraard niet veel.

Voor mensen die ouder dan 30 zijn, geldt dat ze op twee jaar tijd anderhalf jaar actief moeten zijn (dus werken) voordat ze een werkloosheidsuitkering krijgen.

Voor nieuwkomers uit andere landen, zijn er vele landen waarmee België een akkoord heeft gesloten. In die gevallen geldt dat de persoon één dag in België moet werken, alvorens aanspraak te kunnen maken op een werkloosheidsuitkering.


In die wachttijd kan iemand die geen middelen heeft, overigens wel aanspraak maken op een leefloon van het OCMW.

Amaai ! Dus ben je beter vreemdeling in België !

[subocaj]

Oorspronkelijk geplaatst door Groentje-18

Voor nieuwkomers op de arbeidsmarkt (pas afgestudeerden) tussen 18 en 30 jaar geldt dat ze na één jaar op de arbeidsmarkt aanwezig te zijn, een uitkering krijgen.
(Op de arbeidsmarkt beschikbaar zijn = werkend of werkzoekend). Als je dat volledige jaar werkloos was, krijg je uiteraard niet veel.

Voor mensen die ouder dan 30 zijn, geldt dat ze op twee jaar tijd anderhalf jaar actief moeten zijn (dus werken) voordat ze een werkloosheidsuitkering krijgen.

Voor nieuwkomers uit andere landen, zijn er vele landen waarmee België een akkoord heeft gesloten. In die gevallen geldt dat de persoon één dag in België moet werken, alvorens aanspraak te kunnen maken op een werkloosheidsuitkering.


In die wachttijd kan iemand die geen middelen heeft, overigens wel aanspraak maken op een leefloon van het OCMW.

En wie heeft van "economische vluchtelingen" asielzoekers gemaakt met alle daaraan verbonden voordelen?

Wie heeft die akkoorden met die andere landen gesloten en waarom?

Wie die eendagswerkwet heeft uitgevonden mochten ze direct levenslang geven.

Als je als Belg beslist 2 jaar niet te werken om zonder uitkering een familielid of partner te verzorgen voor enkele jaren, dien je als Belg weer rond de 180 dagen te werken voor je weer iets "krijgt".