Egbert Lachaert stapt op als voorzitter O-VLD

[fox]

Oorspronkelijk geplaatst door Herr Flick

Ons Maggie ja, zou die zo laag gevallen zijn dat ze zich voor Crooke nog eens als slappe vod gaat laten behandelen ?

Persoonlijk zie ik ons Gweny nog wel eens proberen, die is zo verzot op de macht en alles wat daar bij komt kijken. Die gaan ze het geen 2 keer moeten vragen.

Nee, Gwenny heeft nog een eitje te pellen met Crootje, die mag het dus zeker niet worden van kameraad Alexander

[Herr Flick]

Oorspronkelijk geplaatst door fox

Nee, Gwenny heeft nog een eitje te pellen met Crootje, die mag het dus zeker niet worden van kameraad Alexander

Ja dan moet ik al eens gaan denken of er nog wel een VLD er is, Misschien moeten ze toch helemaal naar Ronse voor de laatste der open vld ers te gaan halen om de meubelen te redden.

[fox]

Oorspronkelijk geplaatst door Herr Flick

Ja dan moet ik al eens gaan denken of er nog wel een VLD er is, Misschien moeten ze toch helemaal naar Ronse voor de laatste der open vld ers te gaan halen om de meubelen te redden.

"NVA-er" Jan Segers heeft een goed ideetje

https://www.hln.be/opinie/column-int...iken~a54f985b/

Heerlijke column dit.

[Zipper]

Oorspronkelijk geplaatst door fox

"NVA-er" Jan Segers heeft een goed ideetje

https://www.hln.be/opinie/column-int...iken~a54f985b/

Heerlijke column dit.

Ja, die column is echt om in te kaderen.

[djimi]

Oorspronkelijk geplaatst door fox

"NVA-er" Jan Segers heeft een goed ideetje

https://www.hln.be/opinie/column-int...iken~a54f985b/

Heerlijke column dit.

Oorspronkelijk geplaatst door Zipper

Ja, die column is echt om in te kaderen.

Ik kan daar maar een klein stukje van lezen omdat ik géén 'abonnee' wens te worden.

Maar de 'reacties' onderaan het artikel laten weinig twijfel bestaan over de algemene teneur ervan.

[Zipper]

Oorspronkelijk geplaatst door djimi

Ik kan daar maar een klein stukje van lezen omdat ik géén 'abonnee' wens te worden.

Maar de 'reacties' onderaan het artikel laten weinig twijfel bestaan over de algemene teneur ervan.

ik ben nochtans ook geen abonnee.

[fox]

Oorspronkelijk geplaatst door djimi

Ik kan daar maar een klein stukje van lezen omdat ik géén 'abonnee' wens te worden.

Maar de 'reacties' onderaan het artikel laten weinig twijfel bestaan over de algemene teneur ervan.

Ik wil dat hier wel plakken, maar weet niet of dit wel mag volgens het reglement?

[Zipper]

Oorspronkelijk geplaatst door djimi

Ik kan daar maar een klein stukje van lezen omdat ik géén 'abonnee' wens te worden.

Maar de 'reacties' onderaan het artikel laten weinig twijfel bestaan over de algemene teneur ervan.

Vwalla, speciaal voor djimi :

COLUMN. Intussen bij Open Vld: “We liggen op koers voor de kiesdrempel. We zijn er nog niet, maar we hebben nog een jaar om eronder te duiken”
Columnist Jan Segers kadert de voorzitterswissel bij Open Vld. “Klimaatactivisten die zich succesvol hebben vastgeklonken aan dure schilderwerken staan vandaag in bewondering voor hoe de eerste minister onlosmakelijk is verkleefd aan ‘De 16'. Naar verluidt heeft Extinction Rebellion aan Alexander De Croo het erevoorzitterschap aangeboden op voorwaarde dat hij het geheim van zijn secondelijm met hen deelt”

Zo oprecht als Jean-Marie Dedecker wanneer die ervoor pleit om onze kwetsbare jongeren meer te pamperen. Zo overtuigd als Tinne Van der Straeten wanneer die kernenergie de toekomst noemt. Zo geloofwaardig als Tom Van Grieken wanneer die mee betoogt tegen de politiekogel die Nahel in Nanterre het leven kostte. Zo eerlijk als Frank Vandenbroucke wanneer die poneert dat hij nog nooit een vinger heeft uitgestoken naar een collega, op dat belerende wijsvingertje na. Zo enthousiast als Sammy Mahdi wanneer die TikTokt dat de Reuzegommers bij nader inzien veel te hoge werkstrafjes hebben gekregen. Zo oprecht dus, zo eerlijk, zo geloofwaardig, zo overtuigd en zo enthousiast klonk Egbert Lachaert telkens wanneer hij de voorbije drie jaar het beleid van de regering-De Croo verdedigde. Als een kind voor een bord vol spruitjes.

Egbert heeft ervoor gekozen zijn bord niet leeg te eten. Let wel, het is niet dat hij de handdoek heeft geworpen bij de eerste knockdown. Twaalf keer incasseerde hij een linkse uppercut, maar telkens opnieuw krabbelde hij recht. Tot nu. Tot de keer te veel. Egbert was een mens van goede wil. Anderhalve maand geleden nog publiceerde hij een liberaal pamflet met de wervende titel ‘Vrije mensen groeien’. Te laat. Op dat moment was de onvrije mens Egbert Lachaert al gekrompen tot een maatje dat hem als Open Vld-voorzitter irrelevant en overbodig, om niet te zeggen ronduit hinderlijk maakte in de ogen van de huurder van de Wetstraat 16. Klimaatactivisten hebben zich de voorbije drie jaar succesvol vastgeklonken aan doelpalen, asfalt en dure schilderwerken, maar vandaag staan ze in bewondering voor de wijze waarop de eerste minister onlosmakelijk is verkleefd aan ‘De 16'. Uit goede bron verneem ik dat Extinction Rebellion aan Alexander De Croo het erevoorzitterschap heeft aangeboden op voorwaarde dat hij het geheim van zijn secondelijm met hen deelt.

Aan de opvolger van Egbert Lachaert worden geen zotte eisen gesteld. Liberalis?*me is veeleer een handicap dan een vereiste. Velen worden genoemd, maar slechts één man beant?*woordt aan het geschetste profiel: Sven Gatz

En nu? Hoe en met wie moet Open Vld verder? “Naar eigen zeggen zal Alexander De Croo gesprekken voeren met andere partijleden, maar in de praktijk zal een select clubje rond De Croo de opvolging regelen”, lees ik in deze krant. Navraag leert dat het clubje rond De Croo inderdaad select is. Het bestaat uit Alexander De Croo. Aan de voorzitter ad interim worden door dat selecte clubje geen zotte eisen gesteld. De ideale kandidaat verenigt alle kwaliteiten van een ceremoniemeester. Tevens kan hij ervaring voorleggen met goed regeringsbeleid en toont hij zich als communicator helder zonder polariserend te zijn. “Bovendien”, lees ik, “moet hij of zij hondstrouw de uitgestippelde lijn van de premier volgen." Liberalisme is daarbij veeleer een handicap dan een vereiste. Velen worden genoemd, maar slechts één man beantwoordt aan het geschetste profiel. Sven Gatz.

Gatz laat zich tot de verkiezingen excuseren in de Brusselse regering, waar hij ambtshalve bevoegd was voor het ontsporen van de begroting, met als terminus het algehele failliet van het Hoofdstedelijk Gewest in 2024. “We zullen Sven missen, maar ook zonder hem moet ons dat lukken”, laat de socialistische minister-president weten. Sven Gatz brengt de ‘best practices’ uit Brussel mee naar de Wetstraat 16. Dat is een plus, maar belangrijker nog is dat hij als communicator de juiste toon aanslaat en de juiste snaar raakt. Premier De Croo heeft Gatz al gevraagd om tot de verkiezingen de continuïteit te verzekeren. Sven Gatz: “Ge bedoelt: door te gaan op het ingeslagen pad? Reken op mij, Alexander, om de PS en Ecolo te corrigeren als ze te veel naar rechts rukken. Paniek is nergens voor nodig. Zijt gerust. We liggen op koers voor de kiesdrempel. We zijn er nog niet, maar we hebben nog een jaar om eronder te duiken.”

Sven Gatz is een stijlbreuk. De nieuwe voorzitter zal de Vlaamse pers volgende maandag op zijn eigen wijze begroeten aan het hoofdkwartier. “Gespuis, ge zijt hier niet welgekomen.” Van zijn voorganger zal hij dan al kordaat afscheid hebben genomen. “Brussel is alles wat gij niet zijt, Lachaert: open en van de wereld. Ga elders stampei maken, maar niet hier, tegen onze premier. Ge hebt hier niets meer verloren. Uit welk boerengat komt gij eigenlijk, Lachaert? Oostrozebeke? Harelbeke? Merelbeke? Keer terug naar uw dorp.”

(Dixit Jan Segers - HLN)

[Sneaky]

Oorspronkelijk geplaatst door Herr Flick

Ja dan moet ik al eens gaan denken of er nog wel een VLD er is, Misschien moeten ze toch helemaal naar Ronse voor de laatste der open vld ers te gaan halen om de meubelen te redden.

Och ze zullen wel ergens nog een krokodil hebben liggen zekers. Om de vernieuwing in te zetten als 'consensusfiguur'

[Zucht]

De geschikte man om OVLD weer op de rails te zetten is Assadolah Assadi. Niet alleen kent hij de liberale familie door en door, is hij een stricte "man van actie" maar hij kan ook heel wat sponsoring voor de partij verwerven vanuit zijn geboorteland Iran. De enige horde die nog moet worden genomen, is hem de Belgische nationaliteit geven. Voor Lahbib en Vivaldi is dat echter maar een bagatel.

[Sneaky]

Oorspronkelijk geplaatst door Zucht

De geschikte man om OVLD weer op de rails te zetten is Assadolah Assadi. Niet alleen kent hij de liberale familie door en door, is hij een stricte "man van actie" maar hij kan ook heel wat sponsoring voor de partij verwerven vanuit zijn geboorteland Iran. De enige horde die nog moet worden genomen, is hem de Belgische nationaliteit geven. Voor Lahbib en Vivaldi is dat echter maar een bagatel.

[Xenophon]

Tijd dat er eens een diverse voorzitter komt bij de OVLD, een Noord-Afrikaan of zo.

Wat zeg je, alleen maar blanken in OVLD?

Hm...

[De schoofzak]

Na de rake maar vooral grappige tekst van Jan Segers,
nu een interessante schets van Jan-Frederik Abbeloos in DS:

Net als Joachim Coens vorig jaar gaat Egbert Lachaert finaal ten onder aan de keuze voor Vivaldi. Dat project werd nooit het verhoopte vliegwiel voor succes. Ironisch genoeg moet de leider van die regering nu de liberale meubelen redden.

‘Waren we als liberale partij in die regering gestapt, dan kwam ons voortbestaan in gedrang.’ Duidelijke taal van Egbert Lachaert in De Zondag wanneer hij in mei 2020 Gwendolyn Rutten uitdaagt voor het voorzitterschap van de Vlaamse liberalen.

Dat Rutten overwoog om mee te stappen in het paars-groene verhaal van informateur Paul Magnette (PS), botste op onbegrip bij het Kamerlid uit Merelbeke. ‘We zijn het pad kwijtgeraakt’, herinnerde Lachaert aan de verkiezingsnederlaag van 2019. Open VLD was toen teruggevallen tot twaalf Kamerzetels, evenveel als die andere centrumpartij in nood, CD&V.

Lachaerts verkiezing steunde op de belofte van een donkerblauwere koers. Bij de N-VA zag men in hem een medestander. ‘Bij alles waarmee hij naar buitenkomt, denk ik: waarom heb ik dat zelf niet gezegd?’, zei Bart De Wever ooit over Lachaert in De Morgen. Die liefde bekoelde toen Lachaert in de herfst van 2020 alsnog toetrad tot wat intussen de Vivaldi-regering was gaan heten. Dat Alexander De Croo die ging leiden zou alle interne twijfels wegnemen, redeneerde Lachaert. In volle coronacrisis zou de partij beloond worden voor het tonen van verantwoordelijkheid.

Die uitleg kreeg Lachaert noch De Croo in de jaren daarna verkocht, ook al doorstond België de corona- en andere crisissen zonder grote kleerscheuren. Wat het duo vooral achtervolgde, was het contrast tussen wat Lachaert beloofd had – een overheid op dieet, geen kernuitstap, regionale fiscale autonomie, Ecolo dat zijn programma moest verbranden – en de compromissen, vooral budgettair, die De Croo moest sluiten. Andere partijen konden de tekorten van Vivaldi afschuiven op De Croo, Lachaert kon dat logischerwijze niet, ook al moest hij steeds vaker op zijn lip bijten. Het is geen toeval dat hij vertrekt vóór de fiscale hervorming – of wat daar straks nog van overblijft – landt.

De recentste editie van ons opinieonderzoek, De Stemming, toonde goed aan hoezeer Open VLD vermalen wordt door Vivaldi. Economie is hét thema par excellence waarover de liberale kiezers wakker liggen en het enige thema dat ook ontegensprekelijk aan Open VLD kleeft. Maar de eigen achterban vindt dat de regering-De Croo te weinig gedaan heeft aan de hoge facturen. De Vlaming ziet eerder Vooruit als de partij die gestreden heeft voor de portemonnee. Het resultaat is stemmenverlies aan de budgettaire orthodoxe, rechts-liberale N-VA én aan het factuursocialisme van Vooruit.

Intervidualistische twijfel

Meteen is ook onduidelijk hoe rechts of progressief de partijlijn moet zijn om de krimpende groep overblijvende kiezers aan boord te houden. Nieuwe concepten zoals het ‘intervidualisme’ (Gwendolyn Rutten) of ‘vrijheid in verbondenheid’ (Mathias De Clercq) illustreren hoezeer de partij met zichzelf in de knoop ligt. Waar zit nog het verschil met het personalisme van CD&V of zelfs de solidariteit die Vooruit bepleit?

Ook Lachaert kon dat verschil onvoldoende markeren in zijn essayVrije mensen groeien. Dat moest de burgermanifesten van Guy Verhofstadt doen vergeten, maar bleef vooral zelf niet lang hangen. Tekenend was ook dat de hele operatie Liberaal Vuur midden mei culmineerde met een congresspeech waarin De Croo vooral de N-VA aanviel, zich tegen het doemdenken afzette en voor samenwerking pleitte. Veel ideologische scherpte sprak daar niet uit. De premier van Vivaldi kan zich die simpelweg niet permitteren. Dat net hij nu de laatste hoop van Open VLD is om de meubelen te redden, is diep ironisch. ‘Ik heb me altijd ingezet voor vrijheid en vooruitgang en niet voor de leiding van een federale regering waaraan onze partij kapotgaat’, zo vertolkte parlementslid Mercedes Van Volcem als enige openlijk een sentiment dat nog andere mandatarissen op dit moment voor zich houden. Het wordt krasselen tot juni 2024, het moment waarop meer dan één rekening vereffend zal worden bij de liberalen.

Zo Lachaert, zo Coens

Het valt op hoe hard het lot van Lachaert doet denken aan dat van Joachim Coens. Ook hij was de keuze van militanten die een terugkeer naar de, in het geval van CD&V ethisch-conservatievere, roots verlangden. Ook Coens trad met lange tanden toe tot Vivaldi, om vervolgens vast te stellen dat zijn retour du coeur vloekte met het progressieve Vivaldi-etiket. Ook hij zou nooit duidelijk kunnen maken wat die regeringsdeelname de partij nu precies oplevert.

Zowel Lachaert als Coens werd snel overvleugeld door de ministers en hun kabinetten, voor wie het wel duidelijk was wat Vivaldi oplevert, namelijk hun eigen macht. Coens en Lachaert, beiden minzame mannen, hadden het ook nooit in zich om het laken naar zich toe te trekken. Iets waar pakweg Georges-Louis Bouchez (MR) of Paul Magnette (PS) niet voor terugdeinst. Nog vóór de kiezers Coens of Lachaert kunnen afrekenen op hun keuze voor Vivaldi, verdwijnen ze van het toneel, weggeduwd door mensen die ze aan de macht hebben gebracht in de federale regering die hun ondergang betekent: Sammy Mahdi en Alexander De Croo.

Bovenal verpersoonlijkten ze het feit dat CD&V noch Open VLD, na decennia besturen, onmogelijk nog enige beginselvastheid kan claimen. Daarbij was de keuze voor Vivaldi – zeker in contrast tot de meer centrumrechtse Vlaamse regering – achteraf bekeken, de spreidstand te veel. Kiezers zagen geen partijen die hun verantwoordelijkheid namen – zoals Lachaert en Coens hoopten – maar partijen die uiteindelijk altijd voor de macht kiezen, ook al betekent het federaal iets helemaal anders zeggen dan Vlaams – zie bijvoorbeeld de houding rond klimaat en energie.

In een coalitiesysteem als dat van België doen kiezers aan directional voting, zoals dat heet. Ze gebruiken hun stem om het regeringscompromis een bepaalde richting uit te sturen. De slechte peilingen voor Open VLD en CD&V vertellen hetzelfde: de mensen weten niet meer waar de partijen voor staan en welke richting ze de politiek uitsturen. Zolang dat onduidelijk blijft, maakt het niet uit wie Lachaert opvolgt. Dat bewijst Mahdi bij CD&V.

[Knuppel]

De favoriete kra,t van Het Oosten kopt:

"Niemand schiet zichzelf zo gloedvol in de eigen voet als Open Vld "

[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door Xenophon

Tijd dat er eens een diverse voorzitter komt bij de OVLD, een Noord-Afrikaan of zo.

Wat zeg je, alleen maar blanken in OVLD?

Hm...

In het vermaledijde BLOK is het toch ook zo?

De Croo zal meer dan waarschijnlijk Van Quickenborne kiezen als volgende voorzitter. Die tafelspringer heeft carrière gemaakt als gatlikker van De Croo. Dweilen hebben gatlikkers nodig.

[Gun]

Oorspronkelijk geplaatst door Zipper

Vwalla, speciaal voor djimi :

COLUMN. Intussen bij Open Vld: “We liggen op koers voor de kiesdrempel. We zijn er nog niet, maar we hebben nog een jaar om eronder te duiken”
Columnist Jan Segers kadert de voorzitterswissel bij Open Vld. “Klimaatactivisten die zich succesvol hebben vastgeklonken aan dure schilderwerken staan vandaag in bewondering voor hoe de eerste minister onlosmakelijk is verkleefd aan ‘De 16'. Naar verluidt heeft Extinction Rebellion aan Alexander De Croo het erevoorzitterschap aangeboden op voorwaarde dat hij het geheim van zijn secondelijm met hen deelt”

Zo oprecht als Jean-Marie Dedecker wanneer die ervoor pleit om onze kwetsbare jongeren meer te pamperen. Zo overtuigd als Tinne Van der Straeten wanneer die kernenergie de toekomst noemt. Zo geloofwaardig als Tom Van Grieken wanneer die mee betoogt tegen de politiekogel die Nahel in Nanterre het leven kostte. Zo eerlijk als Frank Vandenbroucke wanneer die poneert dat hij nog nooit een vinger heeft uitgestoken naar een collega, op dat belerende wijsvingertje na. Zo enthousiast als Sammy Mahdi wanneer die TikTokt dat de Reuzegommers bij nader inzien veel te hoge werkstrafjes hebben gekregen. Zo oprecht dus, zo eerlijk, zo geloofwaardig, zo overtuigd en zo enthousiast klonk Egbert Lachaert telkens wanneer hij de voorbije drie jaar het beleid van de regering-De Croo verdedigde. Als een kind voor een bord vol spruitjes.

Egbert heeft ervoor gekozen zijn bord niet leeg te eten. Let wel, het is niet dat hij de handdoek heeft geworpen bij de eerste knockdown. Twaalf keer incasseerde hij een linkse uppercut, maar telkens opnieuw krabbelde hij recht. Tot nu. Tot de keer te veel. Egbert was een mens van goede wil. Anderhalve maand geleden nog publiceerde hij een liberaal pamflet met de wervende titel ‘Vrije mensen groeien’. Te laat. Op dat moment was de onvrije mens Egbert Lachaert al gekrompen tot een maatje dat hem als Open Vld-voorzitter irrelevant en overbodig, om niet te zeggen ronduit hinderlijk maakte in de ogen van de huurder van de Wetstraat 16. Klimaatactivisten hebben zich de voorbije drie jaar succesvol vastgeklonken aan doelpalen, asfalt en dure schilderwerken, maar vandaag staan ze in bewondering voor de wijze waarop de eerste minister onlosmakelijk is verkleefd aan ‘De 16'. Uit goede bron verneem ik dat Extinction Rebellion aan Alexander De Croo het erevoorzitterschap heeft aangeboden op voorwaarde dat hij het geheim van zijn secondelijm met hen deelt.

Aan de opvolger van Egbert Lachaert worden geen zotte eisen gesteld. Liberalis?*me is veeleer een handicap dan een vereiste. Velen worden genoemd, maar slechts één man beant?*woordt aan het geschetste profiel: Sven Gatz

En nu? Hoe en met wie moet Open Vld verder? “Naar eigen zeggen zal Alexander De Croo gesprekken voeren met andere partijleden, maar in de praktijk zal een select clubje rond De Croo de opvolging regelen”, lees ik in deze krant. Navraag leert dat het clubje rond De Croo inderdaad select is. Het bestaat uit Alexander De Croo. Aan de voorzitter ad interim worden door dat selecte clubje geen zotte eisen gesteld. De ideale kandidaat verenigt alle kwaliteiten van een ceremoniemeester. Tevens kan hij ervaring voorleggen met goed regeringsbeleid en toont hij zich als communicator helder zonder polariserend te zijn. “Bovendien”, lees ik, “moet hij of zij hondstrouw de uitgestippelde lijn van de premier volgen." Liberalisme is daarbij veeleer een handicap dan een vereiste. Velen worden genoemd, maar slechts één man beantwoordt aan het geschetste profiel. Sven Gatz.

Gatz laat zich tot de verkiezingen excuseren in de Brusselse regering, waar hij ambtshalve bevoegd was voor het ontsporen van de begroting, met als terminus het algehele failliet van het Hoofdstedelijk Gewest in 2024. “We zullen Sven missen, maar ook zonder hem moet ons dat lukken”, laat de socialistische minister-president weten. Sven Gatz brengt de ‘best practices’ uit Brussel mee naar de Wetstraat 16. Dat is een plus, maar belangrijker nog is dat hij als communicator de juiste toon aanslaat en de juiste snaar raakt. Premier De Croo heeft Gatz al gevraagd om tot de verkiezingen de continuïteit te verzekeren. Sven Gatz: “Ge bedoelt: door te gaan op het ingeslagen pad? Reken op mij, Alexander, om de PS en Ecolo te corrigeren als ze te veel naar rechts rukken. Paniek is nergens voor nodig. Zijt gerust. We liggen op koers voor de kiesdrempel. We zijn er nog niet, maar we hebben nog een jaar om eronder te duiken.”

Sven Gatz is een stijlbreuk. De nieuwe voorzitter zal de Vlaamse pers volgende maandag op zijn eigen wijze begroeten aan het hoofdkwartier. “Gespuis, ge zijt hier niet welgekomen.” Van zijn voorganger zal hij dan al kordaat afscheid hebben genomen. “Brussel is alles wat gij niet zijt, Lachaert: open en van de wereld. Ga elders stampei maken, maar niet hier, tegen onze premier. Ge hebt hier niets meer verloren. Uit welk boerengat komt gij eigenlijk, Lachaert? Oostrozebeke? Harelbeke? Merelbeke? Keer terug naar uw dorp.”

(Dixit Jan Segers - HLN)

<3

[Knuppel]

Zowel Lachaert als zijn kabinetschef Caroline Deiteren trokken bleek weg toen ze de lijnen van die hervorming, door De Croo uitgewerkt, onder ogen kregen. Een veto vanuit de eigen partij dreigde voor de premier. Dat kwam woensdag tot een kookpunt, met een exit van Lachaert als gevolg.

Het verhaal wordt helemaal bevestigd door een ander: “Die fiscale hervorming was de druppel. Dat speelde dus voor Lachaert, in combinatie met het constante gestook van de oude krokodillen in de eigen partij, die duidelijk zijn vel wilden. Dat was niet houdbaar.”

Voor de Open Vld, en meer bepaald voor de premier betekent dit nu wel vrije baan om dit weekend te kunnen landen met de grote hervorming.[color="Navy"] “Er zitten daar een aantal zaken in die elke liberaal moeten doen gruwelen, maar bon, tegenstand van zijn eigen voorzitter zal De Croo nu niet krijgen“, is wat ironisch te horen.

Een scenario dat steeds meer circuleert, in verschillende kranten, maar ook op het hoogste niveau niet afgewezen: Van Quickenborne kan naar de partij. De 49-jarige Kortrijkzaan heeft een paar eigenschappen die hem uiterst geschikt maken, om het roer nu over te nemen.
Hij geniet het volle vertrouwen van De Croo: na de exit van Lachaert is het triumviraat dat in 2020 de macht bij Open Vld overnam nu herleidt tot het duo van ‘Q’ en de premier.

De Poetin van de "liberalen" haalt zijn slag thuis. Gesteund door de gatlikkers die hem nog resten.

[Universalia]

Leegloop van de Belgische Politiek?

Catherine Fonck (Les Engagés) stopt na de verkiezingen met politiek

Laatste tijden zijn er best veel Politici die er de brui aan geven.

Voor de bevolking is dit een moeilijke zaak, wie ga je nog vertrouwen of wie moet je nog vertrouwen.

En dat vertrouwen was al zo ver zoek...

Kan dit nog hersteld worden of zal het van kwaad naar erger gaan?

[Den Ardennees]

Oorspronkelijk geplaatst door Universalia

Leegloop van de Belgische Politiek?

Catherine Fonck (Les Engagés) stopt na de verkiezingen met politiek

Laatste tijden zijn er best veel Politici die er de brui aan geven.

Voor de bevolking is dit een moeilijke zaak, wie ga je nog vertrouwen of wie moet je nog vertrouwen.

En dat vertrouwen was al zo ver zoek...

Kan dit nog hersteld worden of zal het van kwaad naar erger gaan?

Maar er komen ook nieuwe mensen bij in de politiek, zoals... Jo Vally.

[djimi]

Oorspronkelijk geplaatst door Zipper

Vwalla, speciaal voor djimi :

COLUMN. Intussen bij Open Vld: “We liggen op koers voor de kiesdrempel. We zijn er nog niet, maar we hebben nog een jaar om eronder te duiken”
Columnist Jan Segers kadert de voorzitterswissel bij Open Vld. “Klimaatactivisten die zich succesvol hebben vastgeklonken aan dure schilderwerken staan vandaag in bewondering voor hoe de eerste minister onlosmakelijk is verkleefd aan ‘De 16'. Naar verluidt heeft Extinction Rebellion aan Alexander De Croo het erevoorzitterschap aangeboden op voorwaarde dat hij het geheim van zijn secondelijm met hen deelt”

Zo oprecht als Jean-Marie Dedecker wanneer die ervoor pleit om onze kwetsbare jongeren meer te pamperen. Zo overtuigd als Tinne Van der Straeten wanneer die kernenergie de toekomst noemt. Zo geloofwaardig als Tom Van Grieken wanneer die mee betoogt tegen de politiekogel die Nahel in Nanterre het leven kostte. Zo eerlijk als Frank Vandenbroucke wanneer die poneert dat hij nog nooit een vinger heeft uitgestoken naar een collega, op dat belerende wijsvingertje na. Zo enthousiast als Sammy Mahdi wanneer die TikTokt dat de Reuzegommers bij nader inzien veel te hoge werkstrafjes hebben gekregen. Zo oprecht dus, zo eerlijk, zo geloofwaardig, zo overtuigd en zo enthousiast klonk Egbert Lachaert telkens wanneer hij de voorbije drie jaar het beleid van de regering-De Croo verdedigde. Als een kind voor een bord vol spruitjes.

Egbert heeft ervoor gekozen zijn bord niet leeg te eten. Let wel, het is niet dat hij de handdoek heeft geworpen bij de eerste knockdown. Twaalf keer incasseerde hij een linkse uppercut, maar telkens opnieuw krabbelde hij recht. Tot nu. Tot de keer te veel. Egbert was een mens van goede wil. Anderhalve maand geleden nog publiceerde hij een liberaal pamflet met de wervende titel ‘Vrije mensen groeien’. Te laat. Op dat moment was de onvrije mens Egbert Lachaert al gekrompen tot een maatje dat hem als Open Vld-voorzitter irrelevant en overbodig, om niet te zeggen ronduit hinderlijk maakte in de ogen van de huurder van de Wetstraat 16. Klimaatactivisten hebben zich de voorbije drie jaar succesvol vastgeklonken aan doelpalen, asfalt en dure schilderwerken, maar vandaag staan ze in bewondering voor de wijze waarop de eerste minister onlosmakelijk is verkleefd aan ‘De 16'. Uit goede bron verneem ik dat Extinction Rebellion aan Alexander De Croo het erevoorzitterschap heeft aangeboden op voorwaarde dat hij het geheim van zijn secondelijm met hen deelt.

Aan de opvolger van Egbert Lachaert worden geen zotte eisen gesteld. Liberalis?*me is veeleer een handicap dan een vereiste. Velen worden genoemd, maar slechts één man beant?*woordt aan het geschetste profiel: Sven Gatz

En nu? Hoe en met wie moet Open Vld verder? “Naar eigen zeggen zal Alexander De Croo gesprekken voeren met andere partijleden, maar in de praktijk zal een select clubje rond De Croo de opvolging regelen”, lees ik in deze krant. Navraag leert dat het clubje rond De Croo inderdaad select is. Het bestaat uit Alexander De Croo. Aan de voorzitter ad interim worden door dat selecte clubje geen zotte eisen gesteld. De ideale kandidaat verenigt alle kwaliteiten van een ceremoniemeester. Tevens kan hij ervaring voorleggen met goed regeringsbeleid en toont hij zich als communicator helder zonder polariserend te zijn. “Bovendien”, lees ik, “moet hij of zij hondstrouw de uitgestippelde lijn van de premier volgen." Liberalisme is daarbij veeleer een handicap dan een vereiste. Velen worden genoemd, maar slechts één man beantwoordt aan het geschetste profiel. Sven Gatz.

Gatz laat zich tot de verkiezingen excuseren in de Brusselse regering, waar hij ambtshalve bevoegd was voor het ontsporen van de begroting, met als terminus het algehele failliet van het Hoofdstedelijk Gewest in 2024. “We zullen Sven missen, maar ook zonder hem moet ons dat lukken”, laat de socialistische minister-president weten. Sven Gatz brengt de ‘best practices’ uit Brussel mee naar de Wetstraat 16. Dat is een plus, maar belangrijker nog is dat hij als communicator de juiste toon aanslaat en de juiste snaar raakt. Premier De Croo heeft Gatz al gevraagd om tot de verkiezingen de continuïteit te verzekeren. Sven Gatz: “Ge bedoelt: door te gaan op het ingeslagen pad? Reken op mij, Alexander, om de PS en Ecolo te corrigeren als ze te veel naar rechts rukken. Paniek is nergens voor nodig. Zijt gerust. We liggen op koers voor de kiesdrempel. We zijn er nog niet, maar we hebben nog een jaar om eronder te duiken.”

Sven Gatz is een stijlbreuk. De nieuwe voorzitter zal de Vlaamse pers volgende maandag op zijn eigen wijze begroeten aan het hoofdkwartier. “Gespuis, ge zijt hier niet welgekomen.” Van zijn voorganger zal hij dan al kordaat afscheid hebben genomen. “Brussel is alles wat gij niet zijt, Lachaert: open en van de wereld. Ga elders stampei maken, maar niet hier, tegen onze premier. Ge hebt hier niets meer verloren. Uit welk boerengat komt gij eigenlijk, Lachaert? Oostrozebeke? Harelbeke? Merelbeke? Keer terug naar uw dorp.”

(Dixit Jan Segers - HLN)

Dank je wel, "Zipper"

Nu kan ik ook meelachen