Sado-Machochisme

[Karma]

Allee vooruit, blijkbaar zijn de seksdraads nogal in hier op politics. Laat je gaan, is Sado-Machochisme (mekaar pijnigen voor de fun) tolereerbaar of niet? Waarom wel? Waarom niet? Staaf je antwoord.

Een machochiste: "pijnig mij, pijnig mij"
Sadist antwoord: "NEEN"

[jurgen79]

Moet allemaal kunnen...and remember...diegene die 'ondergaat' is eigenlijk the chief

[Uh-Huh]

Wat kan het mij nu schelen wat andere mensen in hun bedkamer uitspoken?!

[C2C]

Oorspronkelijk geplaatst door Karma

Allee vooruit, blijkbaar zijn de seksdraads nogal in hier op politics. Laat je gaan, is Sado-Machochisme (mekaar pijnigen voor de fun) tolereerbaar of niet? Waarom wel? Waarom niet? Staaf je antwoord.

Een machochiste: "pijnig mij, pijnig mij"
Sadist antwoord: "NEEN"

Allez, ik zal weer eens de controversiële uithangen: voor mijn part moet sado-masochisme als levenshouding gecultiveerd en aangemoedigd worden.

De grote Gilles Deleuze heeft mooi uitgelegd wat het nut daarvan is. Sado-masochisme brengt mensen buiten zichzelf, en dus dichter bij de realiteit en de vrijheid.

Weg van het kleine, goed gebetonneerde "ik" en de maatschappelijke miserie die van dat beperkte individualisme uitgaat.

Het burgerlijke subject, het "ik" zoals we dat kennen dus, is helemaal het product van maatschappelijke factoren, waarin het oedipus-complex ("mama papa et moi") en het kapitalisme centraal staan. Dat ik is zowel het resultaat van onderdrukkende structuren en instellingen, én het reproduceert die ook ("mama papa et moi" op alle maatschappelijke niveaus). Het kapitalisme haalt hier voordeel uit en bestendigt het ook.

Om deze gruwelijk beperkende ordening te doorbreken kan je een beroep doen op de vrijheid die het sado-masochisme brengt.

Het sado-masochisme staat symbool voor de doorbreking van het burgerlijke "ik". Je moet immers fundamenteel met twee zijn om sadist of masochist te zijn. En de sadist en de masochist die de beleving ondergaat voelt zelfs aan dat er véél méér dan "twee" in hem aanwezig zijn. Bij SM wordt het individu verlaten en maakt het plaats voor de realiteit van ons wezen: onze collectivistische, gespleten aard, ons open-zijn naar het vele, het multipele, en niet het autistische burgerlijke ik.

Dat is trouwens een heel katholieke gedachte. Je vindt ze terug bij alle mystici en alle heiligen die martelingen ondergingen. Heel het katholicisme is doordrongen van sado-masochisme - symbool van een opening van het individu naar iets dat buiten hem ligt; van een ontvankelijkheid van iets dat groter is dan hemzelf; van het verlaten van het kleine, brave, lullige bourgeois-subject.

SM toont de gespletenheid van het subject aan. Als je die idee radicaal doortrekt, vernietig je het goed geordende en kleine "ik" dat in stand wordt gehouden door het kapitalisme en de burgerlijke ordening van de maatschappij.

Kortom, in de naam van de vrijheid, van het echte "ik" (dat geen individu is, maar steeds een "dividu" of een collectief wezen), moet sado-masochisme aangemoedigd worden.

Masochism
Coldness and Cruelty & Venus in Furs
Gilles Deleuze and Leopold von Sacher-Masoch; Translated by Jean McNeil
Paper / March 1991
In his stunning essay, Coldness and Cruelty, Gilles Deleuze provides a rigorous and informed philosophical examination of the work of the late 19th-century German novelist Leopold von Sacher-Masoch. Venus in Furs, the most famous of all of Masoch's novels was written in 1870 and belongs to an unfinished cycle of works that Masoch entitled The Heritage of Cain.

[carlgustaaf]

Oorspronkelijk geplaatst door Uh-Huh

Wat kan het mij nu schelen wat andere mensen in hun bedkamer uitspoken?!

de vraag is of gij graag zweepslagen krijgt vooraleer te neuken, of dat ge er liever uitdeelt?

[carlgustaaf]

Oorspronkelijk geplaatst door C2C

Allez, ik zal weer eens de controversiële uithangen: voor mijn part moet sado-masochisme als levenshouding gecultiveerd en aangemoedigd worden.

De grote Gilles Deleuze heeft mooi uitgelegd wat het nut daarvan is. Sado-masochisme brengt mensen buiten zichzelf, en dus dichter bij de realiteit en de vrijheid.

Weg van het kleine, goed gebetonneerde "ik" en de maatschappelijke miserie die van dat beperkte individualisme uitgaat.

Het burgerlijke subject, het "ik" zoals we dat kennen dus, is helemaal het product van maatschappelijke factoren, waarin het oedipus-complex ("mama papa et moi") en het kapitalisme centraal staan. Dat ik is zowel het resultaat van onderdrukkende structuren en instellingen, én het reproduceert die ook ("mama papa et moi" op alle maatschappelijke niveaus). Het kapitalisme haalt hier voordeel uit en bestendigt het ook.

Om deze gruwelijk beperkende ordening te doorbreken kan je een beroep doen op de vrijheid die het sado-masochisme brengt.

Het sado-masochisme staat symbool voor de doorbreking van het burgerlijke "ik". Je moet immers fundamenteel met twee zijn om sadist of masochist te zijn. En de sadist en de masochist die de beleving ondergaat voelt zelfs aan dat er véél méér dan "twee" in hem aanwezig zijn. Bij SM wordt het individu verlaten en maakt het plaats voor de realiteit van ons wezen: onze collectivistische, gespleten aard, ons open-zijn naar het vele, het multipele, en niet het autistische burgerlijke ik.

Dat is trouwens een heel katholieke gedachte. Je vindt ze terug bij alle mystici en alle heiligen die martelingen ondergingen. Heel het katholicisme is doordrongen van sado-masochisme - symbool van een opening van het individu naar iets dat buiten hem ligt; van een ontvankelijkheid van iets dat groter is dan hemzelf; van het verlaten van het kleine, brave, lullige bourgeois-subject.

SM toont de gespletenheid van het subject aan. Als je die idee radicaal doortrekt, vernietig je het goed geordende en kleine "ik" dat in stand wordt gehouden door het kapitalisme en de burgerlijke ordening van de maatschappij.

Kortom, in de naam van de vrijheid, van het echte "ik" (dat geen individu is, maar steeds een "dividu" of een collectief wezen), moet sado-masochisme aangemoedigd worden.

Masochism
Coldness and Cruelty & Venus in Furs
Gilles Deleuze and Leopold von Sacher-Masoch; Translated by Jean McNeil
Paper / March 1991
In his stunning essay, Coldness and Cruelty, Gilles Deleuze provides a rigorous and informed philosophical examination of the work of the late 19th-century German novelist Leopold von Sacher-Masoch. Venus in Furs, the most famous of all of Masoch's novels was written in 1870 and belongs to an unfinished cycle of works that Masoch entitled The Heritage of Cain.

en gij zijt vrijwilliger om gepijnigd te worden dus...

[Coekie]

Om de grootmeester D.A.F. markies de Sade te citeren (sorry dat het in het engels is): Sex is as important as eating or drinking and we ought to allow the one appetite to be satisfied with as little restraint or false modesty as the other.

Coekie

[Lof der Zotheid]

Oorspronkelijk geplaatst door C2C

Allez, ik zal weer eens de controversiële uithangen: voor mijn part moet sado-masochisme als levenshouding gecultiveerd en aangemoedigd worden.

De grote Gilles Deleuze heeft mooi uitgelegd wat het nut daarvan is. Sado-masochisme brengt mensen buiten zichzelf, en dus dichter bij de realiteit en de vrijheid.

Weg van het kleine, goed gebetonneerde "ik" en de maatschappelijke miserie die van dat beperkte individualisme uitgaat.

Het burgerlijke subject, het "ik" zoals we dat kennen dus, is helemaal het product van maatschappelijke factoren, waarin het oedipus-complex ("mama papa et moi") en het kapitalisme centraal staan. Dat ik is zowel het resultaat van onderdrukkende structuren en instellingen, én het reproduceert die ook ("mama papa et moi" op alle maatschappelijke niveaus). Het kapitalisme haalt hier voordeel uit en bestendigt het ook.

Om deze gruwelijk beperkende ordening te doorbreken kan je een beroep doen op de vrijheid die het sado-masochisme brengt.

Het sado-masochisme staat symbool voor de doorbreking van het burgerlijke "ik". Je moet immers fundamenteel met twee zijn om sadist of masochist te zijn. En de sadist en de masochist die de beleving ondergaat voelt zelfs aan dat er véél méér dan "twee" in hem aanwezig zijn. Bij SM wordt het individu verlaten en maakt het plaats voor de realiteit van ons wezen: onze collectivistische, gespleten aard, ons open-zijn naar het vele, het multipele, en niet het autistische burgerlijke ik.

Dat is trouwens een heel katholieke gedachte. Je vindt ze terug bij alle mystici en alle heiligen die martelingen ondergingen. Heel het katholicisme is doordrongen van sado-masochisme - symbool van een opening van het individu naar iets dat buiten hem ligt; van een ontvankelijkheid van iets dat groter is dan hemzelf; van het verlaten van het kleine, brave, lullige bourgeois-subject.

SM toont de gespletenheid van het subject aan. Als je die idee radicaal doortrekt, vernietig je het goed geordende en kleine "ik" dat in stand wordt gehouden door het kapitalisme en de burgerlijke ordening van de maatschappij.

Kortom, in de naam van de vrijheid, van het echte "ik" (dat geen individu is, maar steeds een "dividu" of een collectief wezen), moet sado-masochisme aangemoedigd worden.

Masochism
Coldness and Cruelty & Venus in Furs
Gilles Deleuze and Leopold von Sacher-Masoch; Translated by Jean McNeil
Paper / March 1991
In his stunning essay, Coldness and Cruelty, Gilles Deleuze provides a rigorous and informed philosophical examination of the work of the late 19th-century German novelist Leopold von Sacher-Masoch. Venus in Furs, the most famous of all of Masoch's novels was written in 1870 and belongs to an unfinished cycle of works that Masoch entitled The Heritage of Cain.

Onze forumzot heeft gesproken!

[van Maerlant]

Who cares? Eenieder doet wat hij wilt. Niemand heeft zaken in de slaapkamer van een ander.

[exodus]

George heeft moeten sterven, george heeft moeten ondergaan, pijnigen, moorden, harten gebroken, george heeft lief gehad, treuren,heeft moeten extase beleven, trouw gezweerd en verbroken, depressief zijn van de wanhoop, uitzinnig van de vreugde, blind van de haat... om aan het einde van de rit te beseffen dat de realiteit van zijn wezen niet buiten zich ligt maar in de diepste stilte en balans van zichzelf.

[Laya]

Oorspronkelijk geplaatst door van Maerlant

Who cares? Eenieder doet wat hij wilt. Niemand heeft zaken in de slaapkamer van een ander.

Idem... zolang beide (of alle ) partijen akkoord gaan moet toch niemand zich bemoeien?

[Anna List]

niks plezanter anders, dan u te moeien met het sexleven van iemand anders, me dunkt ... van waar anders al die psychologiestudenten

[van Maerlant]

Oorspronkelijk geplaatst door Laya

Idem... zolang beide (of alle ) partijen akkoord gaan moet toch niemand zich bemoeien?

Voila, zie. Als iemand ouder is dan 16, kan die volgens mij voor zichzelf beslissen wat hij/zij wilt of niet.

[Karma]

Oorspronkelijk geplaatst door Uh-Huh

Wat kan het mij nu schelen wat andere mensen in hun bedkamer uitspoken?!

Goed, even verder denken. Je dochter (oud genoeg) komt op bezoek met een blauw oog en een striem in haar kaak. Als je er naar vraagt zegt ze dat dit het werk is van haar partner en dat ze er zelf heeft naar gevraagd .... Goedkeuren maar ???

[duveltje382]

Ik zou al eens blij zijn als ik met mijn Janine eens seks zou hebben

[C2C]

Kortom, in naam van de vrijheid moet sado-masochisme algemeen verplicht worden. Vanop de vroegste schoolbanken desnoods.

Deleuze heeft trouwens meermaals gezegd dat de terreur van de burgerlijke instellingen waarin het subject gevangen zit - de school, het gezin, de legerdienst, het beroep, het pensioen... allemaal extenties van het moderne gevangeniswezen - het echte sadisme betekent. En vreemd genoeg zijn liberalen en andere bourgeois die zich hier vrijwillig bij neerleggen de echte masochisten.

In naam van de omverwerping van het institutionele sado-masochisme in onze maatschappij, moeten we het vleselijke sado-masochisme (zoals dat in donkere sex-clubs wordt bedreven) aanmoedigen op alle mogelijke manieren.

Hebt ge dat allemaal goed gehoord? Buk u dan nu maar rustig.

[Mitgard]

Oorspronkelijk geplaatst door C2C

Allez, ik zal weer eens de controversiële uithangen: voor mijn part moet sado-masochisme als levenshouding gecultiveerd en aangemoedigd worden.

De grote Gilles Deleuze heeft mooi uitgelegd wat het nut daarvan is. Sado-masochisme brengt mensen buiten zichzelf, en dus dichter bij de realiteit en de vrijheid.

Weg van het kleine, goed gebetonneerde "ik" en de maatschappelijke miserie die van dat beperkte individualisme uitgaat.

Het burgerlijke subject, het "ik" zoals we dat kennen dus, is helemaal het product van maatschappelijke factoren, waarin het oedipus-complex ("mama papa et moi") en het kapitalisme centraal staan. Dat ik is zowel het resultaat van onderdrukkende structuren en instellingen, én het reproduceert die ook ("mama papa et moi" op alle maatschappelijke niveaus). Het kapitalisme haalt hier voordeel uit en bestendigt het ook.

Om deze gruwelijk beperkende ordening te doorbreken kan je een beroep doen op de vrijheid die het sado-masochisme brengt.

Het sado-masochisme staat symbool voor de doorbreking van het burgerlijke "ik". Je moet immers fundamenteel met twee zijn om sadist of masochist te zijn. En de sadist en de masochist die de beleving ondergaat voelt zelfs aan dat er véél méér dan "twee" in hem aanwezig zijn. Bij SM wordt het individu verlaten en maakt het plaats voor de realiteit van ons wezen: onze collectivistische, gespleten aard, ons open-zijn naar het vele, het multipele, en niet het autistische burgerlijke ik.

Dat is trouwens een heel katholieke gedachte. Je vindt ze terug bij alle mystici en alle heiligen die martelingen ondergingen. Heel het katholicisme is doordrongen van sado-masochisme - symbool van een opening van het individu naar iets dat buiten hem ligt; van een ontvankelijkheid van iets dat groter is dan hemzelf; van het verlaten van het kleine, brave, lullige bourgeois-subject.

SM toont de gespletenheid van het subject aan. Als je die idee radicaal doortrekt, vernietig je het goed geordende en kleine "ik" dat in stand wordt gehouden door het kapitalisme en de burgerlijke ordening van de maatschappij.

Kortom, in de naam van de vrijheid, van het echte "ik" (dat geen individu is, maar steeds een "dividu" of een collectief wezen), moet sado-masochisme aangemoedigd worden.

Masochism
Coldness and Cruelty & Venus in Furs
Gilles Deleuze and Leopold von Sacher-Masoch; Translated by Jean McNeil
Paper / March 1991
In his stunning essay, Coldness and Cruelty, Gilles Deleuze provides a rigorous and informed philosophical examination of the work of the late 19th-century German novelist Leopold von Sacher-Masoch. Venus in Furs, the most famous of all of Masoch's novels was written in 1870 and belongs to an unfinished cycle of works that Masoch entitled The Heritage of Cain.

wat een hoop academisch gelul om te zeggen dat sexuele perversiteiten en afwijkingen gewoon lekker subversief zijn, net zoals alles wat van de burgerlijke normen afwijkt.

maar ik ben wel akkoord, daar niet van.

[C2C]

Oorspronkelijk geplaatst door Mitgard

wat een hoop academisch gelul om te zeggen dat sexuele perversiteiten en afwijkingen gewoon lekker subversief zijn, net zoals alles wat van de burgerlijke normen afwijkt.

maar ik ben wel akkoord, daar niet van.

Ik vind academisch lullen een van de zwaarste vormen van masochisme. Ik ben dan ook volledig consistent met mijn eigen theorie. Maar ieder zijn methode hé.



Voor de rest vind ik de nuance toch belangrijk: van alle subversieve praktijken is SM toch een van de meest interessante, omdat het op zeer pedagogische wijze de collectivistische, multiplicitaire aard van subjecten aantoont. Andere perversiteiten zijn daar minder duidelijk in, en kunnen zelfs uiting zijn van gewone uiterst burgerlijke neuroses. Ge moet dus een goed onderscheid proberen te maken tussen echte subversie, en neurotische, autistische vormen van zelfbevrediging.

SM is fundamenteel gericht op het buiten uzelf treden, andere perversiteiten zijn daar niet altijd even radicaal in.

[Uh-Huh]

Oorspronkelijk geplaatst door Karma

Goed, even verder denken. Je dochter (oud genoeg) komt op bezoek met een blauw oog en een striem in haar kaak. Als je er naar vraagt zegt ze dat dit het werk is van haar partner en dat ze er zelf heeft naar gevraagd .... Goedkeuren maar ???

Ja

[Laya]

Oorspronkelijk geplaatst door Karma

Goed, even verder denken. Je dochter (oud genoeg) komt op bezoek met een blauw oog en een striem in haar kaak. Als je er naar vraagt zegt ze dat dit het werk is van haar partner en dat ze er zelf heeft naar gevraagd .... Goedkeuren maar ???

Voor zover ik weet gaat sm niet echt over iemand een blauw oog kloppen.