Vrijhandel en Europa

[Sjaax]

Een interview met Rik Coolsaet. In het geciteerde stukje zegt Coolsaet dat Guy Verhofstadt bijna een sociaal-democratisch principe verkondigde. Ik zou dat sociaal-liberaal willen noemen: markt laten primeren, maar wel binnen politieke kaders. Niet dat de politiek (staat) de grote lijnen bepaalt, waarbij de markt praktisch goede diensten kan bewijzen (even kort door de bocht sociaal-democratie gekarakteriseerd).
Het principe van de Europese interne markt zou wereldwijd kunnen worden toegepast.

Tijdens het imperialisme van de 19de eeuw bestond de legitimiteit erin van in de derde wereld zogezegd beschaving te brengen. Zou men met de huidige mondialisering kunnen stellen dat de legitimiteit erin bestaat van daar nu zogezegd welvaart te brengen?
Wel, de huidige legitimering is de slogan ‘vrijhandel is goed voor iedereen’. De vrijhandel van vandaag creëert op zich wel welvaart maar niet voor iedereen. Er is dus een systeem nodig voor de herverdeling van deze welvaart. De vrijhandel is wel het meest efficiënte economische systeem, dat weet ongeveer iedereen, maar die creëert op zich niet die welvaart die de advocaten van de mondialisering voorhouden. Gebaseerd op het verleden constateer je inderdaad dat daar een heel belangrijke rol is weggelegd voor de politiek.
Dat is iets wat nu ook sterk benadrukt wordt door Guy Verhofstadt. Met de conferenties die hij gehouden heeft in Gent en Leuven heeft Verhofstadt het standpunt ingenomen dat je mondialisering moet begeleiden, diezelfde mondialisering waarvan men in het begin van het vorige decennium dacht dat het zonder enige moeite en op basis van eigen wetmatigheden welvaart voor iedereen zou meebrengen. Men beseft nu - en de premier heeft dat heel sterk willen uitdragen door de Naomi Klein’s, de Clinton’s en anderen uit te nodigen - dat je politieke steun nodig hebt om datgene wat je gecreëerd hebt ook op een dermate manier te verdelen dat de kloof tussen de armsten en de rijkstne niet vergroot. Ook de mondialisering verwerft legitimiteit door tegemoet te komen aan de armsten in de internationale samenleving. Het is bijna een sociaal-democratisch principe dat premier Verhofstadt verkondigd heeft.

Bron: http://www.politics.be/interviews/384/

En iets wat eigenlijk meer thuishoort bij het topic immigratie en integratie:

Eén van onze sprekers was de Egyptenaar Nader Ferghani. Hij was één van de hoofdauteurs van het Arab Development Report, één van de belangrijkste rapporten uit 2002, over het gebrek aan democratisering, over het gebrek aan vrijheid voor de vrouwen, over het gebrek aan kennis in de Arabische samenleving,… Zijn standpunt kwam er eigenlijk op neer dat we moesten afstappen van redeneringen in ‘wij en zij’, het Westen en de Arabische wereld. Dat we als het ware vanuit het Westen, en dat is de hoofdverantwoordelijkheid van het Westen, een kader creëren waarin beide elkaar niet beschouwen als een vijand. Waarbij met andere woorden ook de Arabische regimes van Egypte, Iran, Saoedi-Arabië,… zich als het ware niet meer kunnen verschuilen achter het vijandgevoel en de oorlog tegen het terrorisme, om de ontwikkelingen en democratiseringen in die landen te stimuleren. Wat wij in het Westen moeten doen is een beleid uittekenen, voorstellen en verdragen ontwerpen en al wat je maar wil inzake ‘global governance’. Dus helpen aan het uitbouwen van een harmonieuze wereldorde, dat als een soort omgeving kan dienen voor de Arabische hervormers om aan hun hervormingen toe te kunnen komen zonder dat zij worden beschuldigd van het ondergraven van solidariteit of consensus in eigen land.

Europa zou als proeftuin kunnen dienen voor die ‘global governance’ en zich als zodanig ook in de wereld profileren en niet als een 'Fort Europa'.

[corse]

Cijfers over armoede in de wereld zijn geen abstracte gegevens, achter die cijfers gaan mensen schuil, terwijl de mensheid nu toch over zeven keer meer middelen beschikt dan vijftig jaar geleden, blijft het aantal armen toenemen.
Op onze planeet sterven dagelijks zo’n 24.000 mensen aan honger, dit is jaarlijks 8,7 miljoen mensen.
Een recent rapport zegt dat als de huidige politiek wordt aangehouden er in het jaar 2020 meer dan één miljard mensen zullen zijn die met minder dan twee dollar per dag zullen moeten leven en dat er 22 miljoen mensen jaarlijks van honger zullen sterven!
Zolang de vruchten van onze planeet niet verdeeld worden en zo lang er mensen sterven van honger en arm zijn, kan men spreken van diefstal door diegenen die verzuipen in weelde.