Hoe die verschillende wensen met elkaar verzoenen?

[Doomy]

In die diskussies over de staatshervorming heb je belgicisten, flamiganten, walliganten, brusselisten, provincialisten, kommunalisten (aanhangers van gemeentelijke autonomie), neder-flaminganten (aanhangers van samengaan Nederland en Vlaanderen), Beneluxisten,... Misschien moeten we ons eens afvragen hoe we al die schijnbaar tegengestelde wensen met elkaar kunnen verzoenen? Indien de ene zijn wil aan de anderen oplegt zullen de anderen nooit geneigd zijn om mee te werken aan het nieuwe staatsverband. Kijk maar naar de Serviërs in het noorden van Kosovo. Sinds Kosovo zich onafhankelijk heeft verklaart weigeren ze gewoon mee te werken met de Kosovaarse instellingen. Geen UN- of EU-troepenmacht die hen dit kan beletten.

De sterkste kan natuurlijk zijn wil met dwang opleggen aan de andere. Maar wordt het in de 21ste eeuw nu niet eens tijd dat men ophoudt met anderen zijn wil op te leggen? De geschiedenis van deze streken leert nu net hoe het niét moet. Toen het grondgebied van het huidige België en Luxemburg bij Nederland werden gevoegd was dit tegen de zin van een niet onaanzienlijk deel van de inwoners ervan. Deze weigerden mee te werken aan het nieuwe staatsbestel, wat uiteindelijk tot de afscheiding van België heeft geleid.
Op zijn beurt was dit zeer tegen de zin van heel wat inwoners in het huidige België die liever bij Nederland waren gebleven, wat uiteindelijk tot de emancipatiestrijd van de niet-franstalige inwoners ervan leidde, en wat mogelijk ook tot een afscheiding van Vlaanderen kan leiden.
En als Vlaanderen eenmaal onafhankelijk zal zijn zal de niet onaanzienlijke groep die liever bij België was gebleven ook niet geneigd zijn om mee te werken. Daarnaast zullen de interne tegenstellingen van een onafhankelijk Vlaanderen dan naar boven komen, en zullen sommige streken en provincies naar meer autonomie streven. Er bestaat nu al een Limburg- en Westvlaanderen-gevoel. Dan zal de strijd tussen Vlamingen en Walen vervangen worden door deze tussen Antwerpenaars, West-Vlamingen en Limburgers. En dan kun je weer van voren af herbeginnen.

Hoe er dan wel uitgeraken? Door een demokratisch fraktaalfederalisme die van onder naar boven, van dorps- en wijknivo tot Benelux-nivo wordt opgebouwd. Dorpen en wijken vormen een gemeentelijke federatie, gemeenten een streekfederatie, streken een provinciale federatie, provincies een gewestelijke federatie, gewesten een federaal EU-land op Benelux-nivo. Laat de inwoners van bestuurlijke strukturen zelf bij referendum beslissen bij welke gemeente, streek, provincie, gewest,... ze willen horen. Hebben ze bepaalde tussennivo's niet nodig, dan kunnen ze die bij referendum afschaffen. Provincies met een eigen identiteit kunnen door de inwoners worden behouden, en andere zonder eigen identiteit kunnen door de inwoners worden afgeschaft. Bestuurlijke symmetrie op alle bestuursnivo's is nergens voor nodig. En gemeentes die niet bij de ene provincie of gewest willen behoren kunnen bij referendum overstappen naar het andere. Om te vermijden dat de oorspronkelijke bevolking wordt geminorizeerd in eigen geboorteplaats door inwijkelingen mogen alleen degenen die er gewoond hebben van geboorte tot meerderjarigheid (en er dus zijn opgegroeid) in zo'n institutionele kwesties meestemmen, ook degenen die ondertussen (vaak uit financiële noodzaak) zijn verhuisd.

Om ook individuen met een andere voorkeur binnen een bestuurlijke entiteit tegemoet te komen mag iedere belastingsplichtige een deel van zijn belastingen schenken aan de bestuurlijke nivo's van zijn eigen voorkeur. Een provincialist kan het schenken aan zijn provincie, een kommunalist aan zijn gemeente, een Beneluxer aan de landelijke federatie,... Ook wie niet tevreden is met het bestuur van zijn gemeente of provincie kan het aan een ander bestuurlijk nivo schenken. Laat de verschillende bestuurlijke nivo's maar met een zo goed mogelijke dienstverlening konkurreren om de gunst van de belastingbetalers. Net zoals de ene zijn internet via Belgacom heeft en zijn buur bij Telenet. Uiteindelijk is een bestuurlijk nivo geen doel op zichzelf, laat ze zich dus maar bewijzen. Degene die de beste dienstverlening geeft haalt de kontrakten binnen. Daar wordt de belastingbetaler alleen maar beter van. En de nutteloze en onefficënte nivo's zullen dan wel vanzelf verdwijnen.

Naast territoriale bestuursnivo's kunnen er ook funktionele bestuursnivo's zijn waarvan het bestuur op dezelfde demokratische manier wordt verkozen door haar "onderdanen" als de territoriale volgens het principe "no taxes without representation" (geen belastingen zonder vertegenwoordiging). Deze funktionele bestuursnivo's staan op gelijke voet als de territoriale. Zo kun je funktionele overheden voor infrastruktuur, nutsvoorzieningen, sociale zekerheid, nationale bank,... hebben. In het huidige België heb je al funktionele overheden zoals OCMW's, interkommunales, sociale zekerheid, nationale bank. Laat die hun bestuur maar eens verkiezen naar het voorbeeld van de Nederlandse waterschappen (die dan eventueel volwaardige overheden van infrastruktuur zullen worden).

Individuen mogen ook vrij hun eigen gemeenschappen vormen en daar eveneens een deel van hun belastingsgeld naargelang hun eigen voorkeur aan geven. Belgicisten mogen hun Belgische Gemeenschap vormen, flamiganten hun Vlaamse Gemeenschap, Limburgers hun Limburgse Gemeenschap, vegetariërs en veganisten hun Vegetarische Gemeenschap, motorrijders hun Bikersgemeenschap, metalfans hun Metalgemeenschap, moslims hun Moslimgemeenschap, enz. Deze gemeenschappen zijn volledig onafhankelijk van elk territoriaal en funktioneel bestuursnivo (die identitair zo neutraal mogelijk dienen te zijn), en zijn eerder een soort identitaire verenigingen waarvan hun bestuur rechtstreeks door hun leden worden verkozen en enkel bevoegd zijn voor de persoonsgebonden aangelegenheden van hun leden. Zo is er voor elk individu wat wils, en worden alle gemeenschappen op gelijke voet behandeld.

In dit voorstel krijgt de vrije keuze van het individu een grote plaats, wat het individu meer geneigd maakt om mee te werken met het systeem waar hij/zij zelf voor kiest.

[I amsterdam]

In Nederland zeggen we, geef iedere Nederlander een eigen Kerk en eigen politieke partij.
In Belgie zou ik zeggen, geef iedere Belg een eigen staat.

Het bestuur wordt op dit moment toch op verschillende niveaus uitgevoerd?
De Gemeente
De Provincie
De Deelstaat
De Be-federatie
De Eu-Unie

De grootste meningsverschillen gaan met name over de Be-Staat en Europa.
Daarom zou ik zeggen ,organiseer een referendum over deze twee bestuurslagen om op die manier de keuze van de mensen zwaar te laten wegen.

[system]

.

[Heel-Nederlander]

Ik denk dat Vlaanderen met autonomie en een eigen regionaal parlement bij Nederland aan moet sluiten (inclusief Brussel, met beschermende taalrechten voor de Walen). Wallonië moet zelf beslissen of het onafhankelijk wil zijn, of een deel van Frankrijk.

[roger verhiest]

Oorspronkelijk geplaatst door Heel-Nederlander

Ik denk dat Vlaanderen met autonomie en een eigen regionaal parlement bij Nederland aan moet sluiten (inclusief Brussel, met beschermende taalrechten voor de Walen). Wallonië moet zelf beslissen of het onafhankelijk wil zijn, of een deel van Frankrijk.

Te veel verschillende bestuurlijke niveau's werken verlammend, te veel centraal gezag werkt vervreemdend. Het is gewoon een kwestie van evenwicht vooral in onze contreien die zeer dicht bevolkt zijn. In die optiek is de uitspraak van PH.Moreaux geestig : hij vind het niet meer dan normaal dat als een franstalige in Nederlandstalig gebied gaat wonen, hij Nederlands leert : maar vermits Brussel een uitdeinende agglomeratie is, zou dat daar overbodig zijn. Welaan : de agglomeratie deint inderdaad uit : naar analogie met de "Randstad Holland"
ontstaat er in de Zuidelijke Nederlanden "De randstad Gent-Antwerpen-Brussel"
wars van taalperikelen zou het absoluut geen slecht idee zijn om de verstedelijkte problematiek van dit gebied te behandelen zoals Rijsel/Kortrijk zinnens is dit te doen of zoals dit gebeurt in het gebied rondom Maastricht,
waar men ook van een verstedelijking spreekt die zich tot in België (Vlaanderen en Wallonië) en Duitsland uitstrekt.

In tegenstelling tot de ééntalige randstad "Holland" zien we hier echte agglomeraties die veeltalig zijn ontstaan en nhet wordt hoog tijd dat we ervan afstappen dat dit een handicap zou zijn.. het is veeleer een voordeel maar alleen dan indien er voldoende respect voor "de anderstalige" groeit.

Staatkundig is het vanzelfsprekend dat socio-economisch samenhorende gebieden dit in hun instellingen kunnen uitdrukken, dit kan alleen indien de bestaande oudere staatsstructuren opzijgeschoven kunnen worden ten gunste van nieuwere structuren.

[liberalist_NL]

Het bovengenoemde voorstel lijkt mij niet echt economisch. Beter gewoon drie bestuurslagen;
-Rijksoverheid (met daarboven Europa)
-Provinciën/Gewesten
-Gemeenten

In de meeste goedwerkende landen wordt dit gebruikt omdat het uitwijst het beste te zijn.

[Heel-Nederlander]

Vlaanderen moet zelf beslissen bij een hereniging of het een eigen parlement wil of niet, en zo ja dan moet er overlegd worden met welke bevoegdheden.