WIe steunt er onze jongens in Afghanistan?

ericferemans · 6 november 2008, 13:40

WIe steunt er onze jongens in Afghanistan?

Van oudsher weet een aantal politieke mislukkelingen gebruik te maken van oorlog en geweld om de bevolking zand in de ogen te strooien.

Indien de eigen politieke situatie langs geen kanten meer goed te praten valt.In tijden dat het volk mort omdat het honger heeft of omdat de regering niet kan realiseren wat ze heeft beloofd is "Te wapen!" roepen een placebo. Een vervangmiddel voor een goede politiek en dit sinds de mensen wapens bezitten.

Een regering die een econommische crisis, de interne strubbelingen, de beloften gemaakt tegenover het eigen kiesvee niet meer aankan. Een bende sukkelaars die zich hopeloos vastrijdt in de eigen onbekwaamheid en de onrealiseerbaarheid van de kiesbeloften kan op Machiavellistische wijze een boosdoener zoeken.
Het kan een aardse of buitenaardse vijand zijn die wordt gekozen om het volk, geschaard achter één vlag, één leider en één doel onder de wapenen te roepen om te beginnen aan een al dan niet "heilige" oorlog.

Zo ging men de kruistochten aan, verbrandde men heksen - oude demente vrouwtjes met een niet al te mooi gezicht - en trok men ten strijde naar naburige streken en landen, vaak ook met de bedoeling buit te maken, al was dat voor er olie nodig was en men met paarden opereerde in plaats van met f 16 's.

Om de bevolking duidelijk te maken hoe important een oorlog wel was, geen kattepis of flauw excuus om de interne problemen weg te moffelen werd de vijand bedacht met allerlei diabolieke kenmerken:
Het opeten van de kinderen, het verminken van de vrouwen, het bijten op Heilige Hosties waren allerlei ongelofelijke, mensonwaardige en/of godslasterlijke daden die de inwoners van Utrillo (de hostiebijters) en naast hen vele volkeren duur te staan zouden komen. In naam van het Heilige Vaderland, Het Geloof, De Vorst en Het Algemeen Welzijn.
De Crem stelt een land voor als een oord waar men meisjes de oren afsnijdt. Hij doet dus mee aan dit soort infantiel gedoe.
In elk geval diende de vijand voorgesteld als een onmenselijke bende onverlaten, en het vermoorden en verminken hiervan als een fantastische goede zaak voor de humaniteit. Degenen die de oprechtheid van de "te wapen" roepers, in dit geval de zeloot de Crem, in twijfel trekken zijn dan nog verraders van het eigen volk, en laten zogezegd de eigen troepen in de steek, het zijn dus colabo's of deserteurs!

Het opvallende aan oorlogen om de eigen mislukking te camoufleren is de grootte van de vijand. Tenzij heksen echt kunnen toverkollen is het op brandstapels flamberen van oude vrouwen een risicoloze operatie. Het aanvallen van een klein eiland door dhr Reagan, of het bezetten van kleine landjes zoals Panama houdt ook geen risico's in voor de eigen militaire macht.
Vreest men jarenlange interne troubles in eigen land wegens aanhoudend wanbeheer dan kiest men een landje uit waar een oorlog lang kan duren. Mits er genoeg bergen zijn om het nooit helemaal te kunnen veroveren, of ondoordringbare wouden en zo kunnen oorlogen in Vietnam of Afghanistan eeuwen aanslepen, indien men daar behoefte aan heeft. De vijand is niet gevaarlijk, maar kan ook niet definitief verslagen worden: een ideale vijand om lange perioden mee te overbruggen.

Maar een oorlog beginnen staat niet netjes, het is onderworpen aan allerlei internationale afspraken die maken dat oorlogen beginnen altijd al fout is.
Men moet dus worden aangevallen, of althans kunnen wijsmaken dat dit het geval is.
Een heks ontmaskeren was gemakkelijk: Hiertoe waren in de steden als Delft Hesenwagen ter beschikking. Indien een Heks meer weegde als ze leefde dan nadat men ze had doodgedaan dan had men een foutje begaan. De sukkel had dan immers haar ziel nog toen ze leefde, en dat kon bij heksen nu eenmaal niet.
Gelukkig deed dit fenomeen zich, om onverklaarbare wijze, zelden voor. Heksen bleken na hun dood precies evenveel te wegen dan ervoor. Haar ziel was dus niet gaan vliegen, ze was wel degelijk een heks (over het gewicht van zielen was discussie, het ging echter om grammen)

Maar "casu belli", daden die een oorlog noodzakelijk maakten zijn rap te vinden: Bij de Vietnamese oorlog was het een fictieve aanval op een oorlogsschip. En in het bedenken ervan zijn er zovele voorbeelden, je moest enkel maar een anarchist vinden die een kroonprins met een pistool doodschoot en heel Europa kon beginnen aan een potje uitmoorden gedurende vier jaar. Men kan ook wachten tot een echte vijand, zoals indertijd Japan, een haven aanvalt, allicht uit schrik om zelf te worden aangevallen, dit laten gebeuren en dan de oorlog verklaren. Maar dan gaat het over "grote oorlogen", tussen fascisme en kapitalisme. Oorlogen die volgen uit het gebrek aan enige afspraken rond economie, oorlogen bij gebrek aan een democratische wereldorde, door de economische strijd tussen landen en continenten.

Afghanistan is een rare zaak. Het is zoals gezegd een ideale streek om lang oorlog in te voeren: door de topologie van het terrein oninneembaar, door de culturele kloof met Westerse ideologieën onbekeerbaar, door de geschiedenis getraind in het eeuwenlang voeren van hopeloze oorlogen. Een volk dat oorlogvoeren zo gewend is als bij ons het houden van communiefeesten, of bij gebrek ervan aan "lentefeesten" .

Toen de Al Quada provocateurs de buildings van het "World trade center" neerhaalden hadden ze natuurlijk een plan. De fanatieke Bin Laden wou in eigen land zijn politiek en religieus minderheidsbeweging doen evolueren naar een brede beweging. Zijn plan was om de islamisten te laten verzoenen met andere vormen van islam door het Westen aan te zetten een heilige oorlog tegen de islam te laten beginnen.
Het opwekken van de woede bij de Amerikanen zou hierbij de strategie zijn. Men zou dan wel gaan samenwerken tussen allerlei islamitische bewegingen, sektes, landen zo verhoopte de dwepende man en zijn sterk minoritaire groep sektegenoten. In de ogen van deze dweper zou een aanval van de Amerikanen een eensgezindheid bij alle islamieten ter wereld veroorzaken, met daarna de heropstanding van een beweging die de wereld zou kunnen veroveren en het "groot Kalifaat" stichten.
Het is niet verbazingwekkend dat men dit in onze media angstvallig verzwijgt, dat zou immers eerder tot spotlust aanleiding geven dan tot grote angst en op één punt had Bin Laden gelijk: hij had in een Olie-verslaafde regering in de VS, en zelf in het hele Westen een bondgenoot die zocht naar een alibi om meer voet aan wal te krijgen (nog meer !) in olierijke landen en de omgeving daarvan.
Bin Laden had dus een punt, het weze een gedeeltelijk punt: Amerika zou hier op reageren, mits het zijn bevolking in de val zou doen lopen die Bin Laden zorgvuldig had opgezet. Maar zijn einddoel: het verenigen in een brede beweging van de islamitische fracties mislukte natuurlijk totaal, het sloeg om in het tegendeel.

Het had anders kunnen aflopen: Het zou in de kop van onze regering nooit zijn opgekomen om Duitsland binnen te vallen na aanslagen van de "Rote Armee Fraction", natuurlijk. En Bin Laden had ook kunnen inzien dat hij in plaats van verheerlijkt te worden door alle islamitische denkers eerder zou verdoemd worden omdat hij de islam een slechte en oorlogszuchtige reputatie bezorgde. In plaats van de interne verzoening te bewerkstelligen zette hij alleen de verschillend islamitische fracties tegen mekaar op en veroorzaakte hij in plaats van eensgezindheid tegen het Westen een bloedige strijd tussen Sjiïeten, Soeniete, Walhabieten etc... in verscheidene landen waar voorheen relatieve kalmte heerste tussen deze fracties. Er vallen door zijn provocatie meer doden aan islamitische zijde dan er ooit Westerlingen zijn gesneuveld in de Buildings van New York, de metro's van Londen, de treinstations in Spanje, veel meer doden.

Dat men naar aanleiding van een kleine groep moefgaga terroristen landen begint binnen te vallen is natuurlijk op zich een ernstiger domheid dan het nogal doorzichtig plannetje van dhr. Bin Laden. "The war on Terror" is naast het monetarisme van Reagan en Thatcher allicht een van de domste periodes in de geschiedenis van het kapitalitische imperialisme van de laatste én van de huidige eeuw!
Indien men een provocatie van een kleine groep dwepers gelijk stelt aan een regelrechte militaire aanval van een land op een ander land dan is men ronduit belachelijk.
Daaruit de conclusie trekken dat men te vuur en te zwaard, gesteund door massale wapens van hoogtechnologisch niveau mag gaan een land binnenvallen dat bijna in het feodale tijdperk zich bevindt is ronduit grotesk.

Dat de olieboeren in de VS meer macht willen in de olieproducerende landen en in de omgeving hiervan ligt aan het feit dat ze de wereldeconomie willen blijven laten draaien op koolwaterstoffen, om hun winst te laten voortdurende rond de immense industrie die ze hier rond opbouwden, eerder dan te zoeken naar hernieuwbare energiebronnen. Dat ze daardoor ingingen, dankbaar, op de provocatie van een vanger is derhalve een logische zet in hun ogen.

Maar dat minster de Crem, bij uitbreiding de Belgische regering moet gaan meedoen aan een uitzichtloos, nutteloos en gevaarlijk spelletje, om de nationale problemen, de mislukte grondwetsherzieningen, de gefaalde reddingsoperatie van onze economie, de algemene verloedering van het politieke klimaat op de achtergrond te houden is wraakroepend.

Onze jongens in Afghanistan zijn niet degenen die moeten gesteund worden of veroordeeld. Als militair zijn ze in een democratie totaal onderworpen aan de bevelen, de orders van hun regering, in casu van dhr. de Crem. Zij hebben niets te zeggen. En de Crem dient te worden veroordeeld voor imbeciel gedrag. Voor lafheid en leugenachtigheid. Voor vlucht in het oog met de eigen verantwoordelijkheid.

Dirk Van der Maelen heeft terecht de minister aangepakt. En we moeten dat allemaal doen.
Wij hebben geen recht als land om indien BHV niet kan gesplitst worden rond Kaboul te bombarderen, nu niet en nooit niet!

Eric Feremans

duveltje382 · 6 november 2008, 13:42

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door ericferemans

WIe steunt er onze jongens in Afghanistan?

Van oudsher weet een aantal politieke mislukkelingen gebruik te maken van oorlog en geweld om de bevolking zand in de ogen te strooien.

Indien de eigen politieke situatie langs geen kanten meer goed te praten valt.In tijden dat het volk mort omdat het honger heeft of omdat de regering niet kan realiseren wat ze heeft beloofd is "Te wapen!" roepen een placebo. Een vervangmiddel voor een goede politiek en dit sinds de mensen wapens bezitten.

Een regering die een econommische crisis, de interne strubbelingen, de beloften gemaakt tegenover het eigen kiesvee niet meer aankan. Een bende sukkelaars die hopeloos zich vastrijdt in de eigen onbekwaamheid en de onrealiseerbaarheid van de kiesbeloften kan op Machiavellistische wijze een boosdoener zoeken.
Het kan een aardse of buitenaardse vijand zijn die wordt gekozen om het volk, geschaard achter één vlag, één leider en één doel onder de wapenen te roepen om te beginnen aan een al dan niet "heilige" oorlog.

Zo ging men de kruistochten aan, verbrandde men heksen - oude demente vrouwtjes met een niet al te mooi gezicht - en trok men ten strijde naar naburige streken en landen, vaak ook met de bedoeling buit te maken, al was dat voor er olie nodig was en men met paarden opereerde in plaats van met f 16 's.

Om de bevolking duidelijk te maken hoe important een oorlog wel was, geen kattepis of flauw excuus om de interne problemen weg te moffelen werd de vijand bedacht met allerlei diabolieke kenmerken:
Het opeten van de kinderen, het verminken van de vrouwen, het bijten op Heilige Hosties waren allerlei ongelofelijke, mensonwaardige en/of godslasterlijke daden die de inwoners van Utrillo (de hostiebijters) en naast hen vele volkeren duur te staan zouden komen. In naam van het Heilige Vaderland, Het Geloof, De Vorst en Het Algemeen Welzijn.
In elk geval diende de vijand voorgesteld als een onmenselijke bende onverlaten, en het vermoorden en verminken hiervan als een fantastische goede zaak voor de humaniteit.
Het opvallende aan oorlogen om de eigen mislukking te camoufleren is de grootte van de vijand. Tenzij heksen echt kunnen toverkollen is het op brandstapels flamberen van oude vrouwen een risicoloze operatie. Het aanvallen van een klein eiland door dhr Reagan, of het bezetten van kleine landjes zoals Panama houdt ook geen risico's in voor de eigen militaire macht.
Vreest men jarenlange interne troubles in eigen land wegens aanhoudend wanbeheer dan kiest men een landje uit waar een oorlog lang kan duren. Mits er genoeg bergen zijn om het nooit helemaal te kunnen veroveren, of ondoordringbare wouden en zo kunnen oorlogen in Vietnam of Afghanistan eeuwen aanslepen, indien men daar behoefte aan heeft. De vijand is niet gevaarlijk, maar kan ook niet definitief verslagen worden: een ideale vijand om lange perioden mee te overbruggen.

Maar een oorlog beginnen staat niet netjes, het is onderworpen aan allerlei internationale afspraken die maken dat oorlogen beginnen altijd al fout is.
Men moet dus worden aangevallen, of althans kunnen wijsmaken dat dit het geval is.
Een heks ontmaskeren was gemakkelijk: Hiertoe waren in de steden als Delft Hesenwagen ter beschikking. Indien een Heks meer weegde als ze leefde dan nadat men ze had doodgedaan dan had men een foutje begaan. De sukkel had dan immers haar ziel nog toen ze leefde, en dat kon bij heksen nu eenmaal niet.
Gelukkig deed dit fenomeen zich, om onverklaarbare wijze, zelden voor. Heksen bleken na hun dood precies evenveel te wegen dan ervoor.

Maar "casu belli", daden die een oorlog noodzakelijk maakten zijn rap te vinden: Bij de Vietnamese oorlog was het een fictieve aanval op een oorlogsschip. En in het bedenken ervan zijn er zovele voorbeelden, je moest enkel maar een anarchist vinden die een kroonprins met een pistool doodschoot en heel Europa kon beginnen aan een potje uitmoorden gedurende vier jaar. Men kan ook wachten tot een echte vijand, zoals indertijd Japan, een haven aanvalt, allicht uit schrik om zelf te worden aangevallen, dit laten gebeuren en dan de oorlog verklaren. Maar dan gaat het over "grote oorlogen", tussen fascisme en kapitalisme. Oorlogen die volgen uit het gebrek aan enige afspraken rond economie, oorlogen bij gebrek aan een democratische wereldorde, door de economische strijd tussen landen en continenten.

Afghanistan is een rare zaak. Het is zoals gezegd een ideale streek om lang oorlog in te voeren: door de topologie van het terrein oninneembaar, door de culturele kloof met Westerse ideologieën onbekeerbaar, door de geschiedenis getraind in het eeuwenlang voeren van hopeloze oorlogen. Een volk dat oorlogvoeren zo gewend is als bij ons het houden van communiefeesten, of bij gebrek ervan aan "lentefeesten" (ik denk voortdurend aan kameraad Pol!).

Toen de Al Quada provocateurs de buildings van het "World trade center" neerhaalden hadden ze natuurlijk een plan. De fanatieke Bin Laden wou in eigen land zijn politiek en religieus minderheidsbeweging doen evolueren naar een brede beweging. Zijn plan was om de islamisten te laten verzoenen met andere vormen van islam door het Westen aan te zetten een heilige oorlog tegen de islam te laten beginnen.
Het opwekken van de woede bij de Amerikanen zou hierbij de strategie zijn. Men zou dan wel gaan samenwerken tussen allerlei islamitische bewegingen, sektes, landen zo verhoopte de dwepende man en zijn sterk minoritaire groep sektegenoten. In de ogen van deze dweper zou een aanval van de Amerikanen een eensgezindheid bij alle islamieten ter wereld veroorzaken, met daarna de heropstanding van een beweging die de wereld zou kunnen veroveren en het "groot Kalifaat" stichten.
Het is niet verbazingwekkend dat men dit in onze media angstvallig verzwijgt, dat zou immers eerder tot spotlust aanleiding geven dan tot grote angst en op één punt had Bin Laden gelijk: hij had in een Olie-verslaafde regering in de VS, en zelf in het hele Westen een bondgenoot die zocht naar een alibi om meer voet aan wal te krijgen (nog meer !) in olierijke landen en de omgeving daarvan.
Bin Laden had dus een punt, het weze een gedeeltelijk punt: Amerika zou hier op reageren, mits het zijn bevolking in de val zou doen lopen die Bin Laden zorgvuldig had opgezet. Maar zijn einddoel: het verenigen in een brede beweging van de islamitische fracties mislukte natuurlijk totaal, het sloeg om in het tegendeel.

Het had anders kunnen aflopen: Het zou in de kop van onze regering nooit zijn opgekomen om Duitsland binnen te vallen na aanslagen van de "Rote Armee Fraction", natuurlijk. En Bin Laden had ook kunnen inzien dat hij in plaats van verheerlijkt te worden door alle islamitische denkers eerder zou verdoemd worden omdat hij de islam een slechte en oorlogszuchtige reputatie bezorgde. In plaats van de interne verzoening te bewerkstelligen zette hij alleen de verschillend islamitische fracties tegen mekaar op en veroorzaakte hij in plaats van eensgezindheid tegen het Westen een bloedige strijd tussen Sjiïeten, Soeniete, Walhabieten etc... in verscheidene landen waar voorheen relatieve kalmte heerste tussen deze fracties. Er vallen door zijn provocatie meer doden aan islamitische zijde dan er ooit Westerlingen zijn gesneuveld in de Buildings van New York, de metro's van Londen, de treinstations in Spanje, veel meer doden.

Dat men naar aanleiding van een kleine groep moefgaga terroristen landen begint binnen te vallen is natuurlijk op zich een ernstiger domheid dan het nogal doorzichtig plannetje van dhr. Bin Laden. "The war on Terror" is naast het monetarisme van Reagan en Thatcher allicht een van de domste periodes in de geschiedenis van het kapitalitische imperialisme van de laatste én van de huidige eeuw!
Indien men een provocatie van een kleine groep dwepers gelijk stelt aan een regelrechte militaire aanval van een land op een ander land dan is men ronduit belachelijk.
Daaruit de conclusie trekken dat men te vuur en te zwaard, gesteund door massale wapens van hoogtechnologisch niveau mag gaan een land binnenvallen dat bijna in het feodale tijdperk zich bevindt is ronduit grotesk.

Dat de olieboeren in de VS meer macht willen in de olieproducerende landen en in de omgeving hiervan ligt aan het feit dat ze de wereldeconomie willen blijven laten draaien op koolwaterstoffen, om hun winst te laten voortdurende rond de immense industrie die ze hier rond opbouwden, eerder dan te zoeken naar hernieuwbare energiebronnen. Dat ze daardoor ingingen, dankbaar, op de provocatie van een vanger is derhalve een logische zet in hun ogen.

Maar dat minster de Crem, bij uitbreiding de Belgische regering moet gaan meedoen aan een uitzichtloos, nutteloos en gevaarlijk spelletje, om de nationale problemen, de mislukte grondwetsherzieningen, de gefaalde reddingsoperatie van onze economie, de algemene verloedering van het politieke klimaat op de achtergrond te houden is wraakroepend.

Onze jongens in Afghanistan zijn niet degenen die moeten gesteund worden of veroordeeld. Als militair zijn ze in een democratie totaal onderworpen aan de bevelen, de orders van hun regering, in casu van dhr. de Crem. Zij hebben niets te zeggen. En die dient te worden veroordeeld voor zoveel imbeciel gedrag.

Dirk Van der Maelen heeft terecht de minister aangepakt. En we moeten dat allemaal doen.
Wij hebben geen recht als land om indien BHV niet kan gesplitst worden rond Kaboul te bombarderen, nu niet en nooit niet!

Eric Feremans

Te lang,dat lees ik niet Eric

Kan het wat korter in het vervolg?

Antoon · 6 november 2008, 13:45

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door duveltje382

Te lang,dat lees ik niet Eric

Kan het wat korter in het vervolg?

Dacht net hetzelfde. Ik hou wel van de teksten van ericferemans, want die staan meestal haaks tegenover mijn gedachte, en dat kan af en toe wel smaken.

Maar deze lees ik niet, veel te lang.

HAMC · 6 november 2008, 13:45

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door ericferemans

Bij de Vietnamese oorlog was het een fictieve aanval op een oorlogsschip

Je spreekt alsof de Vietnamese oorlog zo begonnen is, terwijl ik dacht dat die begon toe Noord Vietnam Zuid Vietnam binnenviel.

longhorn · 6 november 2008, 18:28

De Crem heeft gelijk dat hij de sossen en de groene kwakkels bondgenoten van Osama en Mullah Omar noemt. Zij zijn nl. voor een herinvoer van de Taliban, inclusief terroristische trainingskampen.

hotschizodiscocop · 6 november 2008, 18:28

De wapenindustrie?

ericferemans · 6 november 2008, 18:40

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door longhorn

De Crem heeft gelijk dat hij de sossen en de groene kwakkels bondgenoten van Osama en Mullah Omar noemt. Zij zijn nl. voor een herinvoer van de Taliban, inclusief terroristische trainingskampen.

Citaat:

Antwerpen, donderdag 6 november 2008

Opiniebijdrage – De geweldloze dialoog van Pieter De Crem

Minister van defensie, Pieter De Crem (CD&V) ging gisteren uit de bocht tijdens de Kamercommissie Defensie. Oppositieleden die kritiek uitbrachten op zijn Afghanistan-beleid werden gelijkgesteld met Osama Bin Laden, bommenleggers en verkrachters. Dergelijke opmerkingen zijn niet alleen een minister onwaardig, Pieter De Crem bewijst hiermee nogmaals zijn minachting voor het parlementaire werk, toch een fundamenteel onderdeel van onze democratische rechtsstaat.

De demarche van Pieter De Crem is bovenal misplaatst omdat juist de falende militaire operatie, waaraan hij België laat deelnemen, zelf in de kaart speelt van de zogenaamde “bommenleggers” en “verkrachters”. Sinds de val van de Taliban is de onveiligheid en instabiliteit in Afghanistan nooit zo groot geweest als vandaag. Het aantal veiligheidsincidenten blijft toenemen, net als het aantal burgerslachtoffers die te betreuren zijn tengevolge van foutief uitgevoerde luchtaanvallen – reeds meer dan 600 in 2008 alleen.
Elk burgerslachtoffer is een geschenk voor de Taliban waarvan gebruik gemaakt wordt in de propaganda-oorlog om de harten en de geesten van de lokale bevolking. Meer en meer waarnemers – ook binnen militaire kringen – zijn ervan overtuigd dat de huidige militaire strategie niet de manier is om de oorlog in Afghanistan te kunnen winnen. Toch stapt België kritiekloos mee met deze strategie.
Het is dan ook onduidelijk in welke mate de Minister uiteindelijk zelf begaan is met het lot van de Afghaanse burgerbevolking. Het lijkt er sterk op dat in heel dit verhaal Afghanistan zelf slechts een figurantenrol speelt. De hoofdrol is weggelegd voor de strategische positionering van België binnen het NAVO-bondgenootschap, meer bepaald het promoten van België als loyale, betrouwbare en volgzame NAVO-partner.

Afghanistan verdient beter, maar we moeten ons ook afvragen of het waard is hiervoor het leven van Belgische militairen op het spel te zetten en 60% van het defensiebudget hieraan te spenderen terwijl de schaarse middelen allicht op een meer zinvolle manier ingezet kunnen worden in situaties zoals Libanon of Oost-Congo.

BRON:
Gio De Weerd (algemeen secretaris – Pax Christi Vlaanderen)
Tim Bogaert (medewerker geweldpreventie– Pax Christi Vlaanderen)

Ook al communisten zeker

ericferemans · 6 november 2008, 18:44

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door HAMC

Je spreekt alsof de Vietnamese oorlog zo begonnen is, terwijl ik dacht dat die begon toe Noord Vietnam Zuid Vietnam binnenviel.

Ik wist niet dat de Amerikanen de Noord-Vietnamezen steunden!

Volgens mij stuurden ze "adviseurs" om de dicators van Zuid-Vietnam te "helpen" en om hen "aan de macht te houden" (lees brengen).

Volgens mij vielen de Vietcong nooit America aan.

hotschizodiscocop · 6 november 2008, 18:45

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door ericferemans

Ik wist niet dat de Amerikanen de Noord-Vietnamezen steunden!

Volgens mij stuurden ze "adviseurs" om de dicators van Zuid-Vietnam te "helpen" en om hen "aan de macht te houden" (lees brengen).

Volgens mij vielen de Vietcong nooit America aan.

*KNIP*

Niet schelden.

Jazeker · 6 november 2008, 18:48