Democratie en de Internationale Gemeenschap

[Tantist]

Deze kwestie komt op tafel door het Griekse "neen" bij de hereniging van Cyprus. Het Cypriotische huwelijk gaat niet door door de afwijzing van de welwillende bruid Turks-Cyprus door de Griekse kant van het eiland.

De VN en de EU maken er geen geheim van ze liever een ja hadden gekregen van beide kanten. De supranationale instellingen hun voorkeur komt niet overeen met de nationale voorkeur.

Voorlopig heeft de EU meer weg van een confederatie dan van een federatie, dus uiteindelijk blijft de Griekse natie op Cyprus soeverein. Maar je kunt er zeker van zijn dat deze supra/inter-nationale instellingen de Grieks-Cyprioten gaan pushen om het akkoord te accepteren. Het begint reeds om deze democratische besluitvorming te criminaliseren als "onverdraagzaam". En dat terwijl er goede redenen waren van zelfs de meest welwillende Grieks-Cyprioten om neen te stemmen, zoals de late terugtrekking van de Turkse troepen, en de regeling van de kolonisatie en teruggave van goederen.

Dit referendum ging in feite over een hele resem van kwesties (zoals de reeds vermelde, maar ook bv. de toetreding van Turks-Cyprus tot de EU), die allemaal samen gegoten werden in een of andere koehandel.

Maar democratie is democratie, en de supranationale instellingen moeten leren hun autoritaire neus niet te steken in interne materies, laat staan deze af te keuren.

De EU heeft nog een hele democratische weg te gaan...

[Supe®Staaf]

Een correct referendum behandelt één onderwerp per vraag.
Een bundeling of koppeling van meerdere items zweemt naar dezelfde soort koppelverkoop als waar de particraten zich schuldig aan maken.

Positief is dat (voorlopig) de plaatselijke bevolking haar zin krijgt, tegen de pressie van de grootmachten in.
Achten de Cyprioten naderhand dat de kostenbaten-balans doorslaat naar de andere zijde, dan staat niks een nieuwe raadleging in de weg, met misschien een andere uitkomst.
Zo hoort het.

[Tantist]

Oorspronkelijk geplaatst door Supe®Staaf

Een correct referendum behandelt één onderwerp per vraag.
Een bundeling of koppeling van meerdere items zweemt naar dezelfde soort koppelverkoop als waar de particraten zich schuldig aan maken.

Het loskoppelen van de toetreding tot de EU van Turks-Cyprus was diplomatiek onmogelijk. Dat zou betekenen dat eerst Turks-Cyprus erkend moet worden als onafhankelijke staat, en deze ook koste wat kost opgenomen zou worden. Als je weet dat dit een heel gevoelig punt is, besef je dat dit geen optie was.

Positief is dat (voorlopig) de plaatselijke bevolking haar zin krijgt, tegen de pressie van de grootmachten in.

Men zal hen wel pesten tot ze breken. Dat doen ze allemaal bij dit soort plebiscieten.

Achten de Cyprioten naderhand dat de kostenbaten-balans doorslaat naar de andere zijde, dan staat niks een nieuwe raadleging in de weg, met misschien een andere uitkomst.
Zo hoort het.

Juist, mit deze maar vrijwillig gebeurt en niet onder druk. En daar heb ik mijn twijfels over.