![]() |
Registreren kan je hier. Problemen met registreren of reageren op de berichten? Een verloren wachtwoord? Gelieve een mail te zenden naar [email protected] met vermelding van je gebruikersnaam. |
|
|||||||
| Registreer | FAQ | Forumreglement | Ledenlijst |
| Maatschappij en samenleving Dit subforum handelt over zaken die leven binnen de maatschappij en in die zin politiek relevant (geworden) zijn. |
![]() |
|
|
Discussietools |
|
|
#1 |
|
Banneling
Geregistreerd: 10 januari 2012
Berichten: 251
|
Ik snap die 'haat' of tegenstand tegen Amerika en veramerikanisering niet.
Amerika zijn Europa is hetzelfde. En dat geldt ook voor Canada, Australië, Nieuw-Zeeland, Argentinië en Uruguay. Allen zijn dit 'Europese' landen die echter vorige eeuw allemaal afzonderlijk wat zijn beginnen te veranderen. Tot de jaren 20-30 bepaalde Europa de mode, kapsels, archtictuur, voeding, kunst, literatuur, etc. Toen Europa in puin lag na WO II en zijn wonden likte, bulkte Amerika, het Europa aan de ander kant van de oceaan, van de grote denkers, kunstenaars en geleerden die Europa ontvlucht waren. Het is niet meer dan logisch dat zij toen de rol overnamen van het moedercontinent. Zo veramerikaniseerde de rest van de 'Europese' landen en zelfs de rest van de wereld. Echter gebeurde dit niet overal op dezelfde grootte. Europa werd vorige eeuw progressiever en het geloof verdween zo goed als volledig uit de politiek, maatschappij, etc. Amerika daarentegen bleef conservatief en het geloof bleef er belangrijk. Bv: een regeringsleider die god vernoemt in een speech is in Europa haast ondenkbaar. Terwijl Europa in ijl tempo veramerikaniseerde, maar toch zijn eigen veranderingen onderging, bv. sociale stelsels, immigrantenkwesties; onderging Canada de invloed van beide. Zij hebben ook het Europese sociale stelsel, homohuwelijk,etc. maar langs de andere kant ook al het Amerikaanse dat Europa heeft overspoeld. Australië en Nieuw-Zeeland zijn nog erg Brits, veel Britten en andere Europeanen zijn er ook pas na W0 II naartoe verhuisd en ze zitten dus nog maar in de eerste, tweede en derde generatie. Argentinië en Uruguay ten slotte hadden voornamelijk Spaanse en Italiaanse, maar ook grote Duitse invloeden. Deze landen zijn wel een beetje "ver-latijns-amerikaniseerd" maar zijn nog bijna volledige 'Europese' landen. Nadat Europa 200 jaar lang het hoe en wat bepaalde in al de Europesee landen en gebieden in de wereld. En nadat Amerika nu al zo'n 70 jaar de rest van de Europese cultuur en zelfs de rest van de wereld veramerikaniseerd, vind ik dat het tijd is dat de balans weer omslaat. De veramerikanisering bracht heel wat positieve dingen, maar ook heel wat negatieve dingen, niet in het minst voor de Amerikanen zelf. Nu is het tijd dat Amerika terug wat vereuropeesd, zijn ego, en overdreven nationalisme aan de kant zet, stopt met de wereld als zijn speeltuin te zien en overal maar oorlogen te beginnen, en een degelijk sociaal stelsel uitwerkt voor zijn burgers Laatst gewijzigd door Dennis : 10 januari 2012 om 16:08. |
|
|
|
|
|
#2 |
|
Banneling
Geregistreerd: 10 januari 2012
Berichten: 251
|
Het is nu eenmaal zo dat de Europese/Westerse cultuur door het Europese kolonialisme verspreid is geraakt over verschillende plekken op de aardbol. En een beschaving kan maar op één plek evolueren, want anders komt er om den duur een schisma.
Nadat Europa deze rol niet kon vervullen door WO II. Was de logische opvolger Amerika, gezien de klein(ere) bevolking van Australië, Canada en Argentinië . Een voorbeeld van zo'n schisma in de Europese cultuur is Rusland. Enkele leiders zoals Peter de Grote en Catharina de Grote hebben getracht Rusland te verwesteren. Echter is dit, vooral in de 20ste eeuw anders uitgedraaid. Met als resultaat het huidige cultuurverschil tussen Europa en Rusland. Iets wat mijns inziens geen goede zaak is geweest. Laatst gewijzigd door Dennis : 10 januari 2012 om 21:02. |
|
|
|