Liberales : HELDERBLAUW

[Politics.be]

Liberalen hebben een imagoprobleem. Laat ons het nu even niet hebben over het moddergooien wegens deelname aan een 'belastingregering' (waarbij men bijvoorbeeld de gunstigere pensioenregelingen of de verlaging van de loonkost voor kleine bedrijven nogal snel vergeet). Laat ons het ook even niet hebben over mandatarissen die zichzelf liberaal noemen maar toch de liberale partij ruilen voor een partij wiens voorzitter expliciet de liberale ideologie verwerpt. Veel erger is dat het liberalisme, als ideologie, te weinig gekend is, laat staan begrepen wordt.

De links-progressieve ziet het liberalisme als de vermaledijde ideologie van de happy few, de rijken, de ondernemers. Zoals de fils �* papa die zich op de derde rijstrook boven alle verkeersregels verheven voelt om – al loensend naar zijn Breitling-horloge – nog net op tijd op de ondernemingsraad van het familiebedrijf een nieuwe herstructurering aan te kondigen. En hij rijdt uiteraard in een veel te laag belaste, en vooral veel te grote SUV om zijn nette maatpak niet te kreuken. De conservatief ziet dan weer de door hebzucht gedreven coke-snuivende ketter die onder het mom van absolute vrijheid alle morele waarden en normen aan zijn laars lapt. Volgens de populist zit de liberaal in zijn ivoren toren en volgens de volksnationalist is een liberaal een volksverrader die het bed deelt met Waalse trotskisten.

Het zijn karikaturen die nog stammen uit de 19de-eeuw, maar die helemaal voorbijgaan aan de realiteit van de 21ste-eeuw. Vreemd genoeg lijken ook binnen de liberale partij de liberale principes niet altijd even gekend. Niet zelden hoor ik onder liberale partijleden vurige pleidooien voor handelsprotectionisme, het verlenen van bizarre subsidies, een absoluut recht op privacy (of omgekeerd, een absoluut recht op veiligheid), of een verbod op het dragen van religieuze symbolen van één specifieke godsdienst.

De beweging Helderblauw wil het liberalisme dan ook in eer herstellen door het als een progressieve ideologie te promoten. Progressief, niet in de zin van klassiek links, maar als een ideologie die de vrijheid en de zelfbeschikking van de mens centraal stelt. Hierbij wil Helderblauw duidelijk het verschil maken met zogenaamde ‘donkerblauwe’ stromingen, en richt zich hierbij ook op mensen die hun stem vandaag niet (meer) aan een liberale partij geven. In tegenstelling tot ideologische denktanken focust Helderblauw zich vooral op de toepassing van de ideologie en de principes. Helderblauw werkt overigens volkomen onafhankelijk van de partijpolitiek.

Hiertoe werd onder meer de ‘Helderblauwe toets’ ontwikkeld, waarmee actuele wetsvoorstellen of ontwerpen van allerlei politieke strekkingen worden beoordeeld op de fundamentele liberale waarden vrijheid, vooruitgang, en verantwoordelijkheid. Via een (gewogen) gemiddelde krijgt het voorstel aldus een ‘Helderblauwe score’ toegekend. Uiteraard zegt dergelijk cijfer op zich niet zo veel, maar elke score wordt ook verantwoord zodat de lezer eigen conclusies kan trekken. Een voorstel van de PVDA om een maximumhuurprijs op te leggen bijvoorbeeld, scoort nog matig op vlak van vooruitgang (dit omdat dergelijk voorstel kan leiden tot een hogere woningkwaliteit), maar buist grandioos op vlak van vrijheid en verantwoordelijkheid. Een voorstel om lokale munten in te voeren – zoals de Gentse 'Torekes' – scoort dan weer barslecht op vooruitgang en verantwoordelijkheid (dit laatste vooral wegens het impliciet ontduiken van belastingen).

Anderzijds worden er zelf ook (soms opmerkelijke) ‘Helderblauwe voorstellen’ gedaan, met de bedoeling om deze via zoveel mogelijk kanalen te delen, en politici te inspireren. Zo wordt er onder meer geopperd om de openbare omroep te vervangen door openbare uitzendingen, en nutteloze dure doorgeefluiken (zoals het sociaal verzekeringsfonds voor zelfstandigen) af te schaffen. Ook worden er concrete voorstellen gedaan om het quasi-monopolie van SABAM te doorbreken, onrechtmatige concurrentie tussen overheidsbedrijven en de privésector aan te pakken, en de burger ervan op de hoogte te brengen indien een overheid gegevens over hem raadpleegt. Enkele van deze voorstellen zijn overigens doorgesijpeld tot in de resoluties van het ideologisch congres van Open VLD.

Helderblauw is een initiatief van Koert Van Espen (kernlid Liberales en politiek secretaris Open VLD Antwerpen) en Jeroen Vincent Nagels (bestuurslid Open VLD Antwerpen). Recent hebben een aantal vrijwilligers zich bij de beweging aangesloten zodat de frequentie van helderblauwe toetsen en voorstellen kan verhogen. We zijn bereikbaar op www.helderblauw.org, [email protected], op twitter (@HBlauw), en op Facebook.


Kernlid van Liberales

Koert Van Espen

Links
http://www.helderblauw.org

Bron: politics.be

[Johan Bollen]

Het probleem van de liberalen is dat tegenwoordig de scheidingslijnen in de maatschappij anders beginnen lopen. In plaats van de tegenstelling werknemer - werkgever krijg je nu eerder werknemers en kleine bedrijven aan de ene kant en corporaties en overheden aan de andere kant. Zolang de liberalen blijven denken dat de corporaties en de kleine bedrijven in de zelfde pool spelen is hun visie op de de creatie van welvaart enkel gebrekkig te noemen.

De liberale visie op het begrip 'vrijheid' is te eng individualistisch. Dat doet hen de grotere processen en structuren over het hoofd zien. Wat is dat bv. die vrijheid van iemand die zijn nier verkoopt om zijn kinderen een educatie te kunnen betalen? Als alles gedegradeerd wordt tot een product voor de markt verliezen we juist onze vrijheid.

Helderblauw denkt dat meer liberaal fundamentalisme de oplossing is. Ondertussen brengen ze eerder schade toe aan het sociaal weefsel en het principe van vrijheid met deze houding. Misschien halen ze er stemmen mee tegenwoordig. Het gaat er blijkbaar om welk verhaaltje goed 'verkoopt'. Dat is mijn eerste indruk.

Hun eerste voorstel (bovenaan de lijst)...het afschaffen van de openbare omroep. Kan het engdenkender? vraag ik me dan af. Over de aantasting van de vrijheid door systematische corporatieve én overheidsspionage, een actueel en belangrijk thema nochtans, daar hebben ze dan weer niets over te zeggen.

Het is ideologisch troebel en ondiep water dat hier 'helder' genoemd wordt. Ze zien zichzelf bv. als de ware tegenstanders van extreem rechts. In Davos zullen ze eens goed lachen.