PARIJS – BERLIJN – MOSKOU, de as die Washington doet beven ?!

Metaposos · 17 augustus 2005, 19:31

PARIJS – BERLIJN – MOSKOU, de as die Washington doet beven door Alain DE BENOIST in TeKoS nr. 115 2004

De door Washington en Londen eenzijdig uitgeroepen oorlog in Irak heeft tenminste één verdienste gehad: de wedergeboorte van een Europees bewustzijn, gesymboliseerd door het afwijzingsfront dat werd gevormd door Parijs, Berlijn en Moskou. Maar zal deze vlaag van zelfbewustzijn gevolgd worden door een overeenstemmende institutionele evolutie? Niets is minder zeker, jammer genoeg. Het project Europese grondwet bevat dubbelzinnigheden die op zijn minst onrustwekkend zijn. Zij verhinderen dat de vorming van een as Parijs – Ber-lijn – Moskou erg slecht nieuws zou zijn voor ‘onze Amerikaanse vrienden’.

Gedurende jaren, zo niet decennia, betekende Europa voor velen hoop. Vandaag boezemt het vooral onzekerheid in. Men ervaart zelfs af en toe een bedreiging. Sinds de invoering van het verdrag van Maastricht in 1992, marcheert Europa inderdaad op zijn kop. Slachtoffer van het bureaucratische getalm van Brussel, van het gebrek aan eenheidsvisie bij de lidstaten, en van de zorgvuldig onderhouden wazigheid van einddoelen die uitsluitend gericht zijn op vraag-stukken van commerciële concurrentie en financiële orthodoxie, is het bovendien ook nog verwikkeld in een overhaast uitbreidingsproces dat het voor lange tijd tot machteloosheid en verlamming veroordeelt. Politiek Europa lijkt vandaag totaal afgeblokt te zijn.

De mislukking van de intergouvernementele conferentie die op 12 en 13 december 2003 in Brussel werd gehouden was een eclatante demonstratie van de diepte van de crisis. Als gevolg van deze mislukking moest de top van Nice (vanaf 1 april 2004) het functioneren van het Eu-ropa der 25 regelen. Een op die manier tot immobilisme veroordeeld Europa wordt dus be-roofd van alle kansen om op internationaal vlak een politieke rol te spelen. Het is bekend dat zo’n situatie perfect uitkomt voor de nieuwe lidstaten van Centraal- en Oost-Europa die de Europese Unie slechts zien als een economische ruimte en subsidiebron en die zich in de eer-ste plaats, via hun toetreding tot Europa, willen integreren in een liberale wereldeconomie. Deze landen zijn absoluut geen vragende partij voor een bijkomende gemeenschapsgezinde integratie, evenmin liggen zij wakker van de vorming van een Europese politieke macht. Zij hebben geen andere ambitie dan satellietlanden van de Verenigde Staten te worden, net zoals ze indertijd satellietlanden van de Sovjetunie waren.

Het ontwerp van de Europese Grondwet dat werd voorgesteld op 20 juni 2003 op de top van Thessaloniki is ook erg veelbetekenend. Zeker, elkeen heeft het recht te denken dat voor Eu-ropa een slechte grondwet nog altijd beter is dan helemaal geen grondwet. Maar ook dan moet men weten wat er precies in de tekst staat.

Immers, het eerste dat men moet zeggen over dit ontwerp is dat het eenvoudigweg geen ont-werp van Grondwet is. Het kenmerkende van een grondwet is dat zij een politieke gemeen-schap creëert, dat zij de collectieve identiteit die deze gemeenschap vooronderstelt, grondvest. Dat is hier geenszins het geval. Een grondwet impliceert bovendien een grondwetgevende macht, dit wil zeggen, dat zij moet worden opgesteld, aangenomen en geratificeerd door het volk, of, bij ontstentenis, door een hoge vergadering die door de burgers uitdrukkelijk voor dit doel werd verkozen. In voorliggend geval zou het dus nodig zijn geweest een grondwetge-vende vergadering te verkiezen of, op zijn minst, dat het Europese Parlement zichzelf zou omgevormd hebben tot grondwetgevende vergadering. In plaats daarvan werd het ontwerp toevertrouwd aan een zonderlinge verzameling van vertegenwoordigers van regeringen en staten, van nationale parlementen, van het Europese parlement en van de Europese Commis-sie, waarvan geen enkele een mandaat had gekregen om over een ontwerp van Grondwet te debatteren of te onderhandelen. Terwijl de burgers niet eens geraadpleegd worden aangezien hun de mogelijkheid om zich bij referendum over de tekst uit te spreken, zelfs niet wordt geboden.

Een grondwet die de Europese onafhankelijkheid prijsgeeft.

Het gaat dus niet zozeer om een Grondwet dan wel om een soort verdrag met constitutionele draagwijdte, dat door de Europese contractanten wordt aangenomen als een wet of een regle-ment, wat helemaal iets anders is. De uitdrukking ‘grondwettelijk verdrag’ is in feite contra-dictorisch. Een Grondwet is een wet van een bijzondere aard, die zich als dusdanig onmiddel-lijk aan iedereen en elkeen oplegt, daar waar een verdrag een simpel contract tussen staten is, dat zich vertaalt door middel van een analysemethode waarbij de vrijwilligheid van de partij-en voorrang heeft. In het beste geval zal de Grondwet worden aangenomen door de staten, conform de gebruikelijke procedure van verdragen, en kan zij slechts worden herzien volgens de unanimiteitsregel, iets wat geen grondwetgevende, maar een diplomatieke procedure is. Het ontwerp mag dan al beklemtonen dat de EU “geïnspireerd is door de wil van de burgers en de staten”, in werkelijkheid is de wil van de staten het enige wat telt.

Een Grondwet tenslotte beperkt zich over het algemeen tot het vastleggen van een institutio-neel systeem en tot het vastleggen van enkele algemene principes. Ze moet dus op zo’n ma-nier opgesteld zijn dat alle burgers zich erin kunnen herkennen, wat voor de rest ook hun poli-tieke opvattingen mogen zijn – politieke opvattingen die, in een democratisch regime, niet anders dan veelvoudig en uiteenlopend kunnen zijn. Echter, in plaats van alle mogelijke poli-tieke opinies te verwelkomen sluit het huidige ontwerp van Grondwet er onmiddellijk een aantal uit door voor te stellen een exclusief liberale oriëntatie aan te nemen – een beslissende oriëntatie, met name in het perspectief van nieuwe aansluitingen, daar artikel 1 van het ont-werp de EU opent verklaart voor “alle Europese staten die onze waarden aanvaarden”.

In artikel 3 maakt de tekst van het ontwerp van “een eenheidsmarkt waar de concurrentie vrij en onvervalst is”, het centrale doel en de hoogste waarde van de EU. Anderzijds worden de burgers en de staten geen enkel recht op inzage gegund in de monetaire politiek. De stabiliteit van de prijzen is de essentiële rol die aan de Centrale Europese Bank wordt toegekend. Het objectief van absolute vrijheid van het handelsverkeer wordt daarmee boven alle andere doel-stellingen geplaatst. Dat betekent niet alleen dat kapitaalbewegingen, speculatieve of andere, voortaan door niets meer gehinderd zouden mogen worden, maar dat elke openbare politiek op sociaal of fiscaal vlak, op het vlak van controle van immigratie of van milieubescherming, verworpen zou kunnen worden onder de beschuldiging van het ‘vervalsen’ van de vrije con-currentie. Vastleggen dat het voortaan onmogelijk is een politiek te voeren is die afbreuk doet aan die concurrentie komt erop neer dat men zegt dat deze vrije concurrentie een doel op zich uitmaakt en niet een middel ten dienste van werkgelegenheid, economische groei, ecologisch evenwicht of sociale rechtvaardigheid.

Met andere woorden, het ontwerp graveert in de drukplaat van de Grondwet uitsluitend de weergave van een streng liberale politiek die vandaag, gezien de resultaten ervan, steeds meer in vraag wordt gesteld. Eenmaal ‘geïnstitutionaliseerd’ zal een dergelijke koers zowel aan de instellingen als aan de staten opgedrongen moeten worden. Zoals Dominique Rousseau, pro-fessor aan de universiteit van Montpellier heeft geschreven: “Het ontwerp kent alleen aan het liberale principe de kwaliteit toe van principe van hoger belang waarop de legitimiteit van alle openbare politiek rust en legt de Europese burgers en hun vertegenwoordigers op de logica van de markteconomie in hun wetten vast te leggen”.

Voegen we er nog bij dat artikel 40 bepaalt dat “om een engere samenwerking te bewerkstel-ligen op het gebied van onderlinge defensie, zullen de lidstaten ageren in strikte samenwer-king met de NAVO” en verder nog stipuleert het dat elke gemeenschappelijke defensie- en veiligheidspolitiek ‘compatibel’ moet zijn met de politiek die werd vastgelegd in het kader van de NAVO. Die bepaling beperkt dus bij voorbaat de autonomie van het Europees buiten-landse beleid en begrenst zonder twijfel de onafhankelijkheid van de EU.

Er zijn ook nog andere taboeonderwerpen maar het ontwerp van Grondwet hoedt er zich wel voor die aan te raken: het probleem van de taal van Europa, het probleem van zijn hoofdstad, het probleem van zijn uiterste grenzen, het probleem van de uitvoeringsmodaliteiten van ge-meenschappelijk recht, het probleem van de financieringswijze van het Europese budget, enz.

Voor deze situatie, waarin de logica van particuliere belangen de dynamiek van de verbonden gemeenschap ondermijnt, bestaat er maar één oplossing: ervoor zorgen dat diegenen die slechts aan Europa denken in markttermen de anderen niet verhinderen verder te gaan. Het enige alternatief is dus de oprichting van een ‘harde kern’ die de landen verenigt die vastbe-sloten zijn voor te gaan in de opbouw van een van een echte politiek macht. Het is deze idee die twee jaar geleden, bij wijze van waarschuwing, werd onderzocht door Henri de Grossou-vre in zijn boek getiteld: Paris-Berlin-Moscou. (1)

Voor de rest van het artikel kunt u kijken op: http://eurosiberia.blogspot.com/

Project Eurosiberia is benieuwd in hoeverre een pakt tussen een federatie van Europese volkeren en de Russische volkeren zonder Azië (!) als Kontinentalblock een rol zonder kunnen spelen in de wereldpolitiek tegen het Amerikaanse imperialisme, Azié en de Derde Wereld. Een mogelijk onafhankelijk Kontinentalblock met haar eigen energiebronnen vrij van speculatie.

Jaani_Dushman · 25 augustus 2005, 23:49

Maar wat als Sarkozy Franse president wordt en Angela Merkel de Duitse kanselier? Bovendien mag Poetin zich niet eeuwig laten herverkiezen.
Ik weet dat het een apocalypisch doemscenario is, maar het zal je maar overkomen...[edit]
[size=1]Edit:[/size]

[size=1]After edit by Jaani_Dushman on 26-08-2005 at 00:50
Reason:
--------------------------------

Maar wat als Sarkozy Franse president wordt en Angela Merkel de Duitse kanselier? Bovendien mag Poetin zich niet eeuwig laten herverkiezen.
Ik weet dat het een apocalypisch doemscenario is, maar het zal je maar overkomen...[/size]

[size=1]Before any edits, post was:
--------------------------------

Maar wat als Sarkozy Franse president wordt en Angela Merkel de Duitse kanselier?
Ik weet dat het een apocalypisch doemscenario is, maar het zal je maar overkomen...[/size]

[/edit]

Jozef Ostyn · 26 augustus 2005, 08:51

Die As Parijs-Berlijn-Moskou is de natte droom van zowel een aantal extreem-rechtse dromers als van zelfverklaarde linkse progressievelingen �* la Rik Coolsaet. Komt niets van in huis. Zo'n as zou immers impliceren dat Parijs en Berlijn bereid zijn om de EU gewoon op te blazen, wat niet het geval is. Bovendien zou zo'n coalitie van de zwakken en de nog zwakkeren helemaal geen bedreiging vormen voor de VS.
De enige substantiële mogelijke bedreiging voor de VS in de voorzienbare toekomst komt van China, maar dat is zeker nog niet voor morgen.

Jaani_Dushman · 26 augustus 2005, 17:55

China slaagt er nog niet eens in om zijn bevolking een deftige levensstandaard te geven. Denkt u dat het Chinese volk het nog langer zal slikken dat die immense economische groei enkel de kapitalistische zwijnen ten goede komt?
Eén teken van politieke zwakte, één fractie de repressie loslaten, en het hele systeem stuikt in elkaar. China is het fragielste kaartenhuis van heel Azië. Het wordt enkel in stand gehouden door een immens leger dat zijn eigen volk kalm moet houden.
China is een sociaal kruitvat. Tot nu toe is er nog geen vonk geweest...

De Nachtuil · 26 augustus 2005, 18:00

Samenwerking met Putin en de Russen?
Neen bedankt! Geef mij maar een as Washington-Londen-Amsterdam-Brussel(Uiteraard als hoofdstad van het onafhankelijke Vlaanderen).

Ambiorix · 29 augustus 2005, 23:03

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door De Nachtuil

Samenwerking met Putin en de Russen?
Neen bedankt! Geef mij maar een as Washington-Londen-Amsterdam-Brussel(Uiteraard als hoofdstad van het onafhankelijke Vlaanderen).

ik denk niet dat de eerste twee de laatste twee tot hun 'as' willen rekenen, en omgekeerd is daar ook niet veel animo voor.
Wij moeten ons richten op Europa, niet op Amerika.

Guderian · 29 augustus 2005, 23:19

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door De Nachtuil

Geef mij maar een as Washington-Londen-Amsterdam-Brussel(Uiteraard als hoofdstad van het onafhankelijke Vlaanderen).

Tja, u hebt de politieke evoluties in Europa en de evoluties in de trans-atlantische relaties alvast niet in uw voordeel. Gelukkig maar.

Guderian · 29 augustus 2005, 23:20

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Ambiorix

Wij moeten ons richten op Europa, niet op Amerika.

Inderdaad. Daar ligt de toekomst.

De Nachtuil · 30 augustus 2005, 06:28

Misschien is dat zo in jullie nationaal-revolutionaire droomwereld(bestaande uit 15 marginalen en een paardenkop), maar de echte wereld ziet er wel net iets anders uit.

De Nachtuil · 30 augustus 2005, 06:30

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Ambiorix

ik denk niet dat de eerste twee de laatste twee tot hun 'as' willen rekenen, en omgekeerd is daar ook niet veel animo voor.
Wij moeten ons richten op Europa, niet op Amerika.

Nederland is anders een van de meest Atlantische landen van Europa. En als Vlaanderen ooit onafhankelijk wil worden zal de steun van de Angelsaksische as meer dan welkom zijn. Lees bv. maar eens wat Eurosceptische kranten, zoals The Times of The Daily Telegraph, over België schrijven. Het is onomwonden pro-Vlaams.[edit]
[size=1]Edit:[/size]

[size=1]After edit by De Nachtuil on 30-08-2005 at 07:33
Reason:
--------------------------------

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Ambiorix

ik denk niet dat de eerste twee de laatste twee tot hun 'as' willen rekenen, en omgekeerd is daar ook niet veel animo voor.
Wij moeten ons richten op Europa, niet op Amerika.

Nederland is anders een van de meest Atlantische landen van Europa. En als Vlaanderen ooit onafhankelijk wil worden zal de steun van de Angelsaksische as meer dan welkom zijn. Lees bv. maar eens wat Eurosceptische kranten, zoals The Times of The Daily Telegraph, over België schrijven. Het is onomwonden pro-Vlaams.[/size]

[size=1]Edit:[/size]

[size=1]After edit by De Nachtuil on 30-08-2005 at 07:33
Reason:
--------------------------------

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Ambiorix

ik denk niet dat de eerste twee de laatste twee tot hun 'as' willen rekenen, en omgekeerd is daar ook niet veel animo voor.
Wij moeten ons richten op Europa, niet op Amerika.

Nederland is anders een van de meest Atlantische landen van Europa. En als Vlaanderen ooit onafhankelijk wil worden zal de steun van de Angelsaksische as meer dan welkom zijn. Lees maar eens wat Eurosceptische kranten, zoals The Times of The Daily Telegraph, over België schrijven. Het is onomwonden pro-Vlaams.[/size]

[size=1]Before any edits, post was:
--------------------------------

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Ambiorix

ik denk niet dat de eerste twee de laatste twee tot hun 'as' willen rekenen, en omgekeerd is daar ook niet veel animo voor.
Wij moeten ons richten op Europa, niet op Amerika.

Nederland is anders een van de meest Atlantische landen van Europa. En als Vlaanderen ooit onafhankelijk wil worden zal de steun van de Angelsaksische as meer dan welkom zijn.[/size]

[/edit]

stab · 30 augustus 2005, 07:25

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door De Nachtuil

Nederland is anders een van de meest Atlantische landen van Europa. En als Vlaanderen ooit onafhankelijk wil worden zal de steun van de Angelsaksische as meer dan welkom zijn. Lees bv. maar eens wat Eurosceptische kranten, zoals The Times of The Daily Telegraph, over België schrijven. Het is onomwonden pro-Vlaams.

Correct.
Liever afhankelijk van Amerika , dan van onze erfvijanden Frankrijk en Duitsland.
Go West.

stab · 30 augustus 2005, 07:28

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Jozef Ostyn

Die As Parijs-Berlijn-Moskou is de natte droom van zowel een aantal extreem-rechtse dromers als van zelfverklaarde linkse progressievelingen �* la Rik Coolsaet. Komt niets van in huis. Zo'n as zou immers impliceren dat Parijs en Berlijn bereid zijn om de EU gewoon op te blazen, wat niet het geval is. Bovendien zou zo'n coalitie van de zwakken en de nog zwakkeren helemaal geen bedreiging vormen voor de VS.
De enige substantiële mogelijke bedreiging voor de VS in de voorzienbare toekomst komt van China, maar dat is zeker nog niet voor morgen.

Zelfs dat is nog niet zeker.
China is nog steeds omringd door
Rusland / Siberië
India
Japan.

De Amerikanen hebben nog tijd zat.

Ambiorix · 30 augustus 2005, 10:18

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door De Nachtuil

Nederland is anders een van de meest Atlantische landen van Europa. En als Vlaanderen ooit onafhankelijk wil worden zal de steun van de Angelsaksische as meer dan welkom zijn. Lees bv. maar eens wat Eurosceptische kranten, zoals The Times of The Daily Telegraph, over België schrijven. Het is onomwonden pro-Vlaams.

misschien een atlantische politiek, zeker niet 'atlantisch' an sich.
De enige atlantisch-europese landen zijn Ierland en Engeland (+Schotland, al neigt dat meer naar het Noorden/Scandinavië).

Pier den Drol · 30 augustus 2005, 10:36

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door De Nachtuil

Nederland is anders een van de meest Atlantische landen van Europa. En als Vlaanderen ooit onafhankelijk wil worden zal de steun van de Angelsaksische as meer dan welkom zijn. Lees bv. maar eens wat Eurosceptische kranten, zoals The Times of The Daily Telegraph, over België schrijven. Het is onomwonden pro-Vlaams.

Ik heb al meerdere malen gelezen dat Vlaanderen voor de onafhankelijkheid op de V.S. en Engeland moet gaan rekenen. Kan iemand me misschien duidelijk maken hoe ik dit concreet moet begrijpen?

stab · 30 augustus 2005, 10:40

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Pier den Drol

Ik heb al meerdere malen gelezen dat Vlaanderen voor de onafhankelijkheid op de V.S. en Engeland moet gaan rekenen. Kan iemand me misschien duidelijk maken hoe ik dit concreet moet begrijpen?

Ge gaat mij niet (meer) sympathiek vinden, pierke, maar ook daarover kunt ge wat vinden in de columns van P. Beliën, op www.secessie.nu
Neus es er wat rond!
(Als ik tijd had , zou ik een gedetailleerder link plaatsen.)
Go West!

De Nachtuil · 30 augustus 2005, 10:49

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Pier den Drol

Ik heb al meerdere malen gelezen dat Vlaanderen voor de onafhankelijkheid op de V.S. en Engeland moet gaan rekenen. Kan iemand me misschien duidelijk maken hoe ik dit concreet moet begrijpen?

-Men heeft enerzijds de Atlantische as(US, UK, en veel kleinere Eur. landen) en de Continentale as(Frans-Duits).
-Belgie(en met name Wallonie leunen dicht aan bij Frankrijk, we zijn bijna het schoothondje van Parijs, zie Irak)×.
-Als Vlaanderen nu onafhankelijk wordt. zijn er 2 mogelijkheden.
*Klein-Belgie/Wallonie gaat verder als een onafhankelijke staat, maar is virtureel failliet, en dus minder nuttig als Vazal-staat
*Wallonie voegt zich bij Frankrijk. Aangezien Wallonie een sterk verarmde regio is zou dit een probleem zijn voor de financieën van Frankrijk.
-Beide scenario's zijn dus nadelig voor Frankrijk en dus ook voor de Frans-Duitse as.
-Wie wordt er sterker als de Frans-Duitse as verzwakt? Juist, de atlantische.

×Misschien eventjes opmerken dat de oorlog in Irak niet steunde/steun. Maar dit wil nog niet dat Belgie tegen had moeten stemmen. Ze hadden zich beter onthouden. Door samen te heulen met de Fransen steunden we immers de Franse politiek van "dictatuur steunen in ruil voor Olie"(oliecontracten van Saddam met Franse Total). Een politiek die ik even verwerpelijk vindt als "oorlog om olie".

Shizie · 30 augustus 2005, 22:17

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door De Nachtuil

Samenwerking met Putin en de Russen?
Neen bedankt! Geef mij maar een as Washington-Londen-Amsterdam-Brussel(Uiteraard als hoofdstad van het onafhankelijke Vlaanderen).

Lets see, het is 2005.. energiecrisis staat aan de deur

de kans is zeer reeel dat de aardgas in uw huis juist uit Rusland komt, de kans is nog groter dan diesel of benzine in uw wagen ook uit Rusland geimporteerd werd..

Washington - Londen - Amsterdam - Brussel is allemaal leuk en zo maar je moet reeel zijn, Rusland mag groot en lelijk zijn, maar het heeft enorme olie en aargas reserven...
iets dat erg belangrijk aan het worden is

Pier den Drol · 31 augustus 2005, 10:07

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door stab

Ge gaat mij niet (meer) sympathiek vinden, pierke, maar ook daarover kunt ge wat vinden in de columns van P. Beliën, op www.secessie.nu
Neus es er wat rond!
(Als ik tijd had , zou ik een gedetailleerder link plaatsen.)
Go West!

Waarom zou ik je niet sympathiek meer vinden? In ieder geval bedankt voor de link, ik zal er eens rondsnuffelen!

Breydel · 3 september 2005, 16:56

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door stab

Ge gaat mij niet (meer) sympathiek vinden, pierke, maar ook daarover kunt ge wat vinden in de columns van P. Beliën, op www.secessie.nu
Neus es er wat rond!
(Als ik tijd had , zou ik een gedetailleerder link plaatsen.)
Go West!

De associale liberale zak Beliën gaat zeker niet de toekomst bepalen van de Transatlantische relaties tussen de V.S en Europa. Europa volgt méér en méér zijn eigen koers en zoekt toenadering tot het midden-oosten en dat kunnen we als Vlamingen alléén maar beamen.

Vlaanderen Boven · 3 september 2005, 17:22

Al dat gezeik over 'schoothondje van Frankrijk', hoe moet ik dat nu concreet opvatten?

Hebben de Fransen verschillende legerbases en zelfs kernwapens in ons land gestationeerd? Worden we overspoeld met Franse liedjes, termen en cultuur in het algemeen? Worden we slaafs verwacht de bevelen vanuit Parijs op te volgen en krijgen we sancties als we dat niet doen?

Het verschil tussen de Atlantische en de Europese 'as' is DAT WIJ EUROPEES ZIJN. Een sterk Europa is gewoon een noodzaak. Wie daar niet mee akkoord gaat heeft gewoon geen greintje ruggengraat.

17 augustus 2005, 19:31	#1
Metaposos Vreemdeling Geregistreerd: 15 februari 2005 Berichten: 37	PARIJS – BERLIJN – MOSKOU, de as die Washington doet beven ?! PARIJS – BERLIJN – MOSKOU, de as die Washington doet beven door Alain DE BENOIST in TeKoS nr. 115 2004 De door Washington en Londen eenzijdig uitgeroepen oorlog in Irak heeft tenminste één verdienste gehad: de wedergeboorte van een Europees bewustzijn, gesymboliseerd door het afwijzingsfront dat werd gevormd door Parijs, Berlijn en Moskou. Maar zal deze vlaag van zelfbewustzijn gevolgd worden door een overeenstemmende institutionele evolutie? Niets is minder zeker, jammer genoeg. Het project Europese grondwet bevat dubbelzinnigheden die op zijn minst onrustwekkend zijn. Zij verhinderen dat de vorming van een as Parijs – Ber-lijn – Moskou erg slecht nieuws zou zijn voor ‘onze Amerikaanse vrienden’. Gedurende jaren, zo niet decennia, betekende Europa voor velen hoop. Vandaag boezemt het vooral onzekerheid in. Men ervaart zelfs af en toe een bedreiging. Sinds de invoering van het verdrag van Maastricht in 1992, marcheert Europa inderdaad op zijn kop. Slachtoffer van het bureaucratische getalm van Brussel, van het gebrek aan eenheidsvisie bij de lidstaten, en van de zorgvuldig onderhouden wazigheid van einddoelen die uitsluitend gericht zijn op vraag-stukken van commerciële concurrentie en financiële orthodoxie, is het bovendien ook nog verwikkeld in een overhaast uitbreidingsproces dat het voor lange tijd tot machteloosheid en verlamming veroordeelt. Politiek Europa lijkt vandaag totaal afgeblokt te zijn. De mislukking van de intergouvernementele conferentie die op 12 en 13 december 2003 in Brussel werd gehouden was een eclatante demonstratie van de diepte van de crisis. Als gevolg van deze mislukking moest de top van Nice (vanaf 1 april 2004) het functioneren van het Eu-ropa der 25 regelen. Een op die manier tot immobilisme veroordeeld Europa wordt dus be-roofd van alle kansen om op internationaal vlak een politieke rol te spelen. Het is bekend dat zo’n situatie perfect uitkomt voor de nieuwe lidstaten van Centraal- en Oost-Europa die de Europese Unie slechts zien als een economische ruimte en subsidiebron en die zich in de eer-ste plaats, via hun toetreding tot Europa, willen integreren in een liberale wereldeconomie. Deze landen zijn absoluut geen vragende partij voor een bijkomende gemeenschapsgezinde integratie, evenmin liggen zij wakker van de vorming van een Europese politieke macht. Zij hebben geen andere ambitie dan satellietlanden van de Verenigde Staten te worden, net zoals ze indertijd satellietlanden van de Sovjetunie waren. Het ontwerp van de Europese Grondwet dat werd voorgesteld op 20 juni 2003 op de top van Thessaloniki is ook erg veelbetekenend. Zeker, elkeen heeft het recht te denken dat voor Eu-ropa een slechte grondwet nog altijd beter is dan helemaal geen grondwet. Maar ook dan moet men weten wat er precies in de tekst staat. Immers, het eerste dat men moet zeggen over dit ontwerp is dat het eenvoudigweg geen ont-werp van Grondwet is. Het kenmerkende van een grondwet is dat zij een politieke gemeen-schap creëert, dat zij de collectieve identiteit die deze gemeenschap vooronderstelt, grondvest. Dat is hier geenszins het geval. Een grondwet impliceert bovendien een grondwetgevende macht, dit wil zeggen, dat zij moet worden opgesteld, aangenomen en geratificeerd door het volk, of, bij ontstentenis, door een hoge vergadering die door de burgers uitdrukkelijk voor dit doel werd verkozen. In voorliggend geval zou het dus nodig zijn geweest een grondwetge-vende vergadering te verkiezen of, op zijn minst, dat het Europese Parlement zichzelf zou omgevormd hebben tot grondwetgevende vergadering. In plaats daarvan werd het ontwerp toevertrouwd aan een zonderlinge verzameling van vertegenwoordigers van regeringen en staten, van nationale parlementen, van het Europese parlement en van de Europese Commis-sie, waarvan geen enkele een mandaat had gekregen om over een ontwerp van Grondwet te debatteren of te onderhandelen. Terwijl de burgers niet eens geraadpleegd worden aangezien hun de mogelijkheid om zich bij referendum over de tekst uit te spreken, zelfs niet wordt geboden. Een grondwet die de Europese onafhankelijkheid prijsgeeft. Het gaat dus niet zozeer om een Grondwet dan wel om een soort verdrag met constitutionele draagwijdte, dat door de Europese contractanten wordt aangenomen als een wet of een regle-ment, wat helemaal iets anders is. De uitdrukking ‘grondwettelijk verdrag’ is in feite contra-dictorisch. Een Grondwet is een wet van een bijzondere aard, die zich als dusdanig onmiddel-lijk aan iedereen en elkeen oplegt, daar waar een verdrag een simpel contract tussen staten is, dat zich vertaalt door middel van een analysemethode waarbij de vrijwilligheid van de partij-en voorrang heeft. In het beste geval zal de Grondwet worden aangenomen door de staten, conform de gebruikelijke procedure van verdragen, en kan zij slechts worden herzien volgens de unanimiteitsregel, iets wat geen grondwetgevende, maar een diplomatieke procedure is. Het ontwerp mag dan al beklemtonen dat de EU “geïnspireerd is door de wil van de burgers en de staten”, in werkelijkheid is de wil van de staten het enige wat telt. Een Grondwet tenslotte beperkt zich over het algemeen tot het vastleggen van een institutio-neel systeem en tot het vastleggen van enkele algemene principes. Ze moet dus op zo’n ma-nier opgesteld zijn dat alle burgers zich erin kunnen herkennen, wat voor de rest ook hun poli-tieke opvattingen mogen zijn – politieke opvattingen die, in een democratisch regime, niet anders dan veelvoudig en uiteenlopend kunnen zijn. Echter, in plaats van alle mogelijke poli-tieke opinies te verwelkomen sluit het huidige ontwerp van Grondwet er onmiddellijk een aantal uit door voor te stellen een exclusief liberale oriëntatie aan te nemen – een beslissende oriëntatie, met name in het perspectief van nieuwe aansluitingen, daar artikel 1 van het ont-werp de EU opent verklaart voor “alle Europese staten die onze waarden aanvaarden”. In artikel 3 maakt de tekst van het ontwerp van “een eenheidsmarkt waar de concurrentie vrij en onvervalst is”, het centrale doel en de hoogste waarde van de EU. Anderzijds worden de burgers en de staten geen enkel recht op inzage gegund in de monetaire politiek. De stabiliteit van de prijzen is de essentiële rol die aan de Centrale Europese Bank wordt toegekend. Het objectief van absolute vrijheid van het handelsverkeer wordt daarmee boven alle andere doel-stellingen geplaatst. Dat betekent niet alleen dat kapitaalbewegingen, speculatieve of andere, voortaan door niets meer gehinderd zouden mogen worden, maar dat elke openbare politiek op sociaal of fiscaal vlak, op het vlak van controle van immigratie of van milieubescherming, verworpen zou kunnen worden onder de beschuldiging van het ‘vervalsen’ van de vrije con-currentie. Vastleggen dat het voortaan onmogelijk is een politiek te voeren is die afbreuk doet aan die concurrentie komt erop neer dat men zegt dat deze vrije concurrentie een doel op zich uitmaakt en niet een middel ten dienste van werkgelegenheid, economische groei, ecologisch evenwicht of sociale rechtvaardigheid. Met andere woorden, het ontwerp graveert in de drukplaat van de Grondwet uitsluitend de weergave van een streng liberale politiek die vandaag, gezien de resultaten ervan, steeds meer in vraag wordt gesteld. Eenmaal ‘geïnstitutionaliseerd’ zal een dergelijke koers zowel aan de instellingen als aan de staten opgedrongen moeten worden. Zoals Dominique Rousseau, pro-fessor aan de universiteit van Montpellier heeft geschreven: “Het ontwerp kent alleen aan het liberale principe de kwaliteit toe van principe van hoger belang waarop de legitimiteit van alle openbare politiek rust en legt de Europese burgers en hun vertegenwoordigers op de logica van de markteconomie in hun wetten vast te leggen”. Voegen we er nog bij dat artikel 40 bepaalt dat “om een engere samenwerking te bewerkstel-ligen op het gebied van onderlinge defensie, zullen de lidstaten ageren in strikte samenwer-king met de NAVO” en verder nog stipuleert het dat elke gemeenschappelijke defensie- en veiligheidspolitiek ‘compatibel’ moet zijn met de politiek die werd vastgelegd in het kader van de NAVO. Die bepaling beperkt dus bij voorbaat de autonomie van het Europees buiten-landse beleid en begrenst zonder twijfel de onafhankelijkheid van de EU. Er zijn ook nog andere taboeonderwerpen maar het ontwerp van Grondwet hoedt er zich wel voor die aan te raken: het probleem van de taal van Europa, het probleem van zijn hoofdstad, het probleem van zijn uiterste grenzen, het probleem van de uitvoeringsmodaliteiten van ge-meenschappelijk recht, het probleem van de financieringswijze van het Europese budget, enz. Voor deze situatie, waarin de logica van particuliere belangen de dynamiek van de verbonden gemeenschap ondermijnt, bestaat er maar één oplossing: ervoor zorgen dat diegenen die slechts aan Europa denken in markttermen de anderen niet verhinderen verder te gaan. Het enige alternatief is dus de oprichting van een ‘harde kern’ die de landen verenigt die vastbe-sloten zijn voor te gaan in de opbouw van een van een echte politiek macht. Het is deze idee die twee jaar geleden, bij wijze van waarschuwing, werd onderzocht door Henri de Grossou-vre in zijn boek getiteld: Paris-Berlin-Moscou. (1) Voor de rest van het artikel kunt u kijken op: http://eurosiberia.blogspot.com/ Project Eurosiberia is benieuwd in hoeverre een pakt tussen een federatie van Europese volkeren en de Russische volkeren zonder Azië (!) als *Kontinentalblock* een rol zonder kunnen spelen in de wereldpolitiek tegen het Amerikaanse imperialisme, Azié en de Derde Wereld. Een mogelijk onafhankelijk *Kontinentalblock* met haar eigen energiebronnen vrij van speculatie. __________________ Cavalcare la tigre ! http://apolitea.blogspot.com/ http://nl.novopress.info/

26 augustus 2005, 18:00	#5
De Nachtuil Gouverneur Geregistreerd: 15 april 2005 Locatie: Vlaanderen Berichten: 1.472	Samenwerking met Putin en de Russen? Neen bedankt! Geef mij maar een as Washington-Londen-Amsterdam-Brussel(Uiteraard als hoofdstad van het onafhankelijke Vlaanderen). __________________

30 augustus 2005, 06:28	#9
De Nachtuil Gouverneur Geregistreerd: 15 april 2005 Locatie: Vlaanderen Berichten: 1.472	Misschien is dat zo in jullie nationaal-revolutionaire droomwereld(bestaande uit 15 marginalen en een paardenkop), maar de echte wereld ziet er wel net iets anders uit. __________________

26 augustus 2005, 08:51	#3
Jozef Ostyn Perm. Vertegenwoordiger VN Geregistreerd: 27 maart 2004 Berichten: 15.640	Die As Parijs-Berlijn-Moskou is de natte droom van zowel een aantal extreem-rechtse dromers als van zelfverklaarde linkse progressievelingen �* la Rik Coolsaet. Komt niets van in huis. Zo'n as zou immers impliceren dat Parijs en Berlijn bereid zijn om de EU gewoon op te blazen, wat niet het geval is. Bovendien zou zo'n coalitie van de zwakken en de nog zwakkeren helemaal geen bedreiging vormen voor de VS. De enige substantiële mogelijke bedreiging voor de VS in de voorzienbare toekomst komt van China, maar dat is zeker nog niet voor morgen.

26 augustus 2005, 17:55	#4
Jaani_Dushman Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 13 april 2004 Locatie: Het hinterland van Erpe-Mere Berichten: 32.396	China slaagt er nog niet eens in om zijn bevolking een deftige levensstandaard te geven. Denkt u dat het Chinese volk het nog langer zal slikken dat die immense economische groei enkel de kapitalistische zwijnen ten goede komt? Eén teken van politieke zwakte, één fractie de repressie loslaten, en het hele systeem stuikt in elkaar. China is het fragielste kaartenhuis van heel Azië. Het wordt enkel in stand gehouden door een immens leger dat zijn eigen volk kalm moet houden. China is een sociaal kruitvat. Tot nu toe is er nog geen vonk geweest...

3 september 2005, 17:22	#20
Vlaanderen Boven Perm. Vertegenwoordiger VN Geregistreerd: 8 mei 2003 Locatie: Leuven, Vlaanderen Berichten: 12.745	Al dat gezeik over 'schoothondje van Frankrijk', hoe moet ik dat nu concreet opvatten? Hebben de Fransen verschillende legerbases en zelfs kernwapens in ons land gestationeerd? Worden we overspoeld met Franse liedjes, termen en cultuur in het algemeen? Worden we slaafs verwacht de bevelen vanuit Parijs op te volgen en krijgen we sancties als we dat niet doen? Het verschil tussen de Atlantische en de Europese 'as' is DAT WIJ EUROPEES ZIJN. Een sterk Europa is gewoon een noodzaak. Wie daar niet mee akkoord gaat heeft gewoon geen greintje ruggengraat.