primeur: VISIE BUB op Europa en de wereld

[Bruno*]

INTERNATIONALE POLITIEK

Inleiding

Dat de wereld een dorp is geworden wisten velen al zeer lang, maar weet iedereen na de gebeurtenissen van 11 september 2001. Na de implosie van het Oostblok (1989) zijn de internationale krachtsverhoudingen op dusdanige wijze verschoven dat men in plaats van twee machtsblokken vandaag een een multipolaire wereld kent. De oorlogen van heden worden – doorgaans- niet langer uitgevochten tussen naties, maar worden gevoerd door netwerken, terreurorganisaties,burgeroorlogen e.a. in landen. Welke positie moet België nu innemen in dit drastisch verander(en)d(e) wereldklimaat?

Loyauteit in een nieuw Europa

Allereerst kan er geen sprake van zijn dat we door eenzijdig handelen onze bondgenoten van de NAVO laten vallen. Dit betekent echter niet dat we niet gezond-kritisch mogen staan tegenover bepaalde staten die in de naam van terreur te bestrijden zelf het zwaard hanteren. Maar het belangrijkste in dit alles is en blijft de dialoog. De genocidewet, die in se een goede wet is, bewijst perfect dat een klein land niét alleen kan optreden. Voor ons betekent dit concreet dat we moeten streven naar een hechte eenmaking van Europa, niet alleen met woorden maar ook met daden. Er dient bovendien een echte Europese regering te komen die de commissie en de Raad vervangt en zich slechts met de kerntaken van de Unie bezig houdt (milieu, economie, financiën, defensie, buitenlandse politiek, ontwikkelingssamenwerking,...) op een schaal die de grenzen van de lidstaten overstijgt.
Niet zozeer de bevoegdheden van de Unie moeten uitgebreid worden, wel dient een werkzaam Parlement met meer zeggenschap in voege te treden, en een Europese Grondwet te worden uitgedacht. Eventueel kan men later zelfs denken in de richting van een bicameralisme naar Amerikaans voorbeeld, waarin een Europese Eerste Kamer 2 leden per staat heeft, en het Europees Parlement (verhoudingsgewijs) de burgers vertegenwoordigt. De Eerste Kamer zou dan wetgevend initiatief hebben voor Europese materies, behalve wat financiële maatregelen betreft, het Parlement zou op zijn beurt én wetgevend werk kunnen verrichten en de Europese regering zowel financieel als qua daden controleren. Een dubbele controle kan nog gebeuren door een werkzaam Europees Hooggerechtshof die de daden van de Europese regering kan toetsen aan de Europese Constitutie alsook de geschillen tussen de staten.Dit is echter een denkpiste op lange termijn. Wat primeert is dat er eindelijk werk dient te worden gemaakt van een eigen Europees defensiebeleid en een coördinatie van de buitenlandse politiek van de lidstaten opdat Europa een tegengewicht kan vormen voor de Verenigde Staten zonder deze laatste als trouwe bondgenoot te verliezen.
Voor ons is een Europese president niet nodig, omdat het niet wenselijk is macht te cumuleren in één persoon.

De Belgische verantwoordelijkheid

Een Europees systeem, sua generis federaal, betekent echter niet dat het nationale niveau aan belang inboet. België, van oudsher tussen de grootmachten gelegen, zal zijn positie aanzienlijk kunnen versterken door enerzijds de bevoegdheden van de overbodige Gewesten over te nemen en anderzijds zijn stem te laten weerklinken in een ééngemaakt Europa. Het spreekt voor zich dat daarvoor de eenheid van de buitenlandse én binnenlandse politiek versterkt moet worden.
Van een Europa “der regio’s” of “der volkeren” zal uiteraard nooit sprake zijn. Het Europa dat opgebouwd wordt is één van staten. Ook daarom dient België zo eensgezind mogelijk op te treden. Wantoestanden zoals die opgetreden zijn na de splitsing van het ministerie van landbouw, waarbij 3 ministers eerst tot een akkoord moeten komen dat ze dan aan de bevoegde secretaris meedelen moeten de wereld uitgeholpen worden. Komen de gewestelijke ministers immers niet tot een akkoord, dan heeft België- en dus ook de Gewesten zélf!-überhaupt géén landbouwbeleid.

Ook op militair niveau kan ons land, in zgn. “peace-keeping” een voortrekkersrol blijven spelen. Daarom is het voor ons niet meteen noodzakelijk dat het defensiebudget verlaagd wordt, wel dat de juiste middelen en het geschikte materiaal aangewend worden, niet om oorlog te voeren, maar om de vrede te verdedigen.

Voorts is het onaanvaardbaar dat er geld wordt gepompt in wapensystemen, die bijvoorbeeld gericht zijn op een nucleaire ‘Star-Wars’ (cf. SDI), terwijl er aan de ruimtevaart zelf niet voldoende gewerkt wordt. Daarvoor moet allereerst een Belgisch ministerie van Wetenschappen en Technologie opgericht te worden én financieel grondig ondersteund worden, zonder dat er geraakt wordt aan het evenwicht van de budgettaire balans. Europa is overigens perfect in staat om zelf aan ruimtevaart en als dusdanig aan een geïntegreerd wetenschapsbeleid te werken.
Een Belgisch ministerie voor Wetenschappen en Technologie (en Cultuur) betekent trouwens ook dat er een einde gesteld wordt aan de wantoestanden die in sommige van onze openbare instellingen heersen. Zo valt wetenschap/cultuur vandaag (grotendeels) onder de bevoegdheid van de Gemeenschappen. Op die manier krijgen zeer belangrijke instellingen zoals het Rijksarchief, de Koninklijke Bibliotheek… om wille van hun nationale karakter niet de middelen die ze nodig hebben om hun dienstverlening uit te bouwen.

Welke wereld? Visie op globalisme en pacifisme

Maar Europa mag zelf nooit uit het oog verliezen dat interne tweedracht tot drama’s kan leiden, zoals we de voorbije decennia genoeg meegemaakt hebben. Europese integratie betekent dus ook Europese uitbreiding. Daarom niet met een “open-deur-politiek”, maar elk Europees land verdient om opgenomen te worden- mits het de EVRM onderschrijft en toepast- in de Europese Unie.
Belangrijk is ook de vraag welk Europa we tot stand willen zien komen. De huidige structuur is hybride en bevat zowel federale als confederale aspecten. Een overstap naar een federaal Europa kan er evenwel enkel komen wanneer de huidige instellingen beter werken en meer slagkracht krijgen. Anderzijds kan een mogelijk problematisch gegeven worden dat er een zogenaamd ‘Europa met twee snelheden ontstaat’. De V.S.A. hebben reeds laten blijken dat, wat hun betreft, het “oude” Europa West-Europa is, en het “nieuwe” de landen die zich gaan aansluiten bij de Unie, zoals Polen. Dat zulke uitspraken louter door opportunisme en strategische motieven ingegeven zijn (uitbreiding van de NAVO naar het oosten) behoeft geen betoog. Desalniettemin moet absoluut vermeden worden dat de landen uit het voormalige Warshaupact die nu gaan toetreden de Europese economie (op monetair vlak) zullen destabiliseren. Wat even belangrijk is is dat de zogenaamde kleinere staten tegelijkertijd niet verzinken in een vacuüm, waarin hun rol volslagen uitgespeeld zou zijn. Naast een mogelijk Europees bicameralisme (supra) is een andere mogelijke én complementaire oplossing dat de kleinere landen samenwerken op bepaalde vlakken teneinde hun stem meer kracht bij te zetten (cf. Benelux). Ook in andere landen, m.n. in de Donaulanden in centraal-Europa kunnen dergelijke initiatieven een stap zijn in de richting van Europese integratie.

Hoewel Europa een belangrijke rol speelt, of kan spelen, in de wereldpolitiek, moeten we er ons steeds voor hoeden om in een genoegzaam eurocentrisme te vervallen. Wij vertrekken daarom vanuit een polycentrische wereldvisie waarin elk land ter wereld een gelijke waardigheid heeft. Gelet op zijn rijkdommen kan en moet Europa een substantiële bijdrage leveren aan de 3e wereld. Niet alleen financieel, maar desnoods door bepaalde regio’s- onder VN-mandaat- te pacificeren. We denken dan in de eerste plaats aan het Midden-oosten en aan Afrika, waar België vanuit historisch oogpunt altijd een belangrijke rol gespeeld heeft. Het spreekt vanzelf dat dit op het hoogste niveau geregeld moet worden, en dat een splitsing van de Belgische ontwikkelingssamenwerking niet alleen een binnenlandse “grap” zou zijn, maar ook de nodige consequenties- en dat is veel erger- hebben zou voor de mensen die het echt nodig hebben.

Natuurlijk zijn de immigratiestromen inherent verbonden aan de internationale context, dat waren ze altijd al. Vanoudsher emigreren mensen uit angst voor politieke, religieuze, ethnische enz… vervolging. Maar sedert de jaren ’80 zijn er de stromen bijgekomen uit Afrika en een deel van het Midden-Oosten waarin ook mensen massaal immigreren om een beter leven in Europa, meer concreet in België, op te bouwen. Deze zucht naar (opwaarste) mobiliteit is sedert 1789 (Franse Revolutie) eigen aan onze westerse maatschappij en heeft zich door intercontinentale gebeurtenissen uitgebreid over de hele wereld. België moet mensen die om politieke redenen vervolgd worden altijd asiel geven, dat is een kwestie van humanisme. Het moet ook mensen welkom heten die naar hier komen omdat ze werkelijk een beter leven willen opbouwen. Natuurlijk moeten deze mensen zich houden aan onze wetten en regels (cf. Veiligheid en Justitie). Maar door een structurele aanpak van de wereldproblematiek, en zoiets vereist een langetermijnvisie, kunnen we er ook voor zorgen dat mensen het in hun eigen land beter krijgen. En ook daar draait solidariteit om.

De Verenigde Naties (VN) blijken op humanitair vlak een nuttig orgaan te zijn, maar worden politiek stelselmatig lamgelegd of omzeild door de grootmachten. Hoe vaker dit gebeurt, hoe meer de internationale Rechtsorde aan credibiliteit inboet. De VN-resoluties mogen geen vrijblijvende beslissingen zijn, zij dienen krachtige handvesten te worden waaraan iedere lidstaat zich aan houdt. Het vetorecht in de Veiligheidsraad dient in vraag gesteld te worden teneinde de democratische procedure te versnellen.

Pacifisme tenslotte wordt niet geboren uit congresteksten, maar wel uit de wil om gradueel, en om te beginnen in de eigen samenleving, de rechten van medemenselijkheid en sociale samenhang te verdedigen. Daarom pleiten we voor een ééngemaakt België in een eenwordend Europa. Een Europa dat evenwel haar rol op het internationale schaakbord moet herdenken en verfijnen.

[Distel]

Tacitus, hierboven:

Voor ons betekent dit concreet dat we moeten streven naar een hechte eenmaking van Europa, niet alleen met woorden maar ook met daden.

Hans Van De Cauter, nationaal voorzitter vande BUB, in het forum "Eisen stellen nu!!!" op Vr 27 juni:

Ik vraag me af waarom die Hollander zich constant met onze Belgische problemen aan het moeien is. Zijn er dan geen problemen in Nederland?

Sterk bezig, onze Bubbels.

[H. Guderian]

Tja, wie neemt die idioten nu nog serieus?!? 0.0% van de stemmen hebben ze behaald...

[boer_bavo]

Oorspronkelijk geplaatst door H. Guderian

Tja, wie neemt die idioten nu nog serieus?!? 0.0% van de stemmen hebben ze behaald...

In elk geval meer stemmen dan jij ooit gekregen hebt.

Tenzij misschien bij de vraag "wie moeten we van het forum bannen". Enfin, daar lijkt het toch op hé.

[Bruno*]

Wil iemand het nu eens hebben over mijn tekst ?

[Antoon]

Oorspronkelijk geplaatst door Tacitus

Wil iemand het nu eens hebben over mijn tekst ?

Zou je die eerst kunnen samenvatten? 8)

[Pallieter]

Oorspronkelijk geplaatst door Tacitus

Wil iemand het nu eens hebben over mijn tekst ?

tja na al die wereldvreemde zever van de bub doen er blijkbaar veel mensen, net als ik, niet meer de moeite om dat allemaal te lezen. Je kan hen geen ongelijk geven...

[jan hyoens]

[Kempen]

Ik ben beginnen lezen en plots wist ik van niets meer. Gelukkig maakte de telefoon mij wakker.

[Patriot!]

Oorspronkelijk geplaatst door H. Guderian

Tja, wie neemt die idioten nu nog serieus?!? 0.0% van de stemmen hebben ze behaald...

0.34, onnozelaar

[C uit W]

Oorspronkelijk geplaatst door Patriot

0.34, onnozelaar

Laten we het afronden en het houden bij 0%

[Antoon]

Oorspronkelijk geplaatst door C uit W

Laten we het afronden en het houden bij 0%

[Kim]

Oorspronkelijk geplaatst door Kempen

Ik ben beginnen lezen en plots wist ik van niets meer. Gelukkig maakte de telefoon mij wakker.

Tja, dat heb je als je dingen wil lezen die je verstand te boven gaan

Dit terzijde gezegd zijnde, vind ik de tekst heel goed! Graag de mening van anderen!

[Stratcat]

Oorspronkelijk geplaatst door Kim

Dit terzijde gezegd zijnde, vind ik de tekst heel goed!

Wat een toeval!

Graag de mening van anderen!

Een mengeling van open deuren, vrome wensen en de gebruikelijke BUB-oprispingen over het huidige België.

[Kim]

En de o zo voorspelbare Vlaamse commentaren...

Man, lees de tekst een keer vooraleer je conclusies trekt!

[Stratcat]

Oorspronkelijk geplaatst door Kim

En de o zo voorspelbare Vlaamse commentaren...

Vlaamse commentaar? Wat bedoel je? Aanziet u mijn hamerend hondje voor een leeuw?

Man, lees de tekst een keer vooraleer je conclusies trekt!

Que!? Laat ik dat nu net gedaan hebben (misschien wel als enige niet-BUB-ber op dit forum...). Of vind je dat lezing enkel tot enthousiast instemmende commentaren zoals de jouwe kan leiden?

[John Stufflebeam]

Oorspronkelijk geplaatst door Kim

Dit terzijde gezegd zijnde, vind ik de tekst heel goed! Graag de mening van anderen!

De tekst is nogal rommelig opgebouwd, ik heb geen idee waar de auteur heen wil.

In een goed gestructureerde tekst verwacht ik namelijk een inleiding waarin de auteur zegt wat hij gaat vertellen, en waarom. Aan het einde van een lange tekst lees ik graag duidelijke conclusies. Het midden mag niet ellenlang zijn, want als ik lange teksten wil lezen, neem ik een boek.

Deze tekst is erg rommelig opgebouwd. Er is geen slot, met enige vorm van conclusie. De inleiding is ondermaats: er wordt gesproken over 11 september, en de ineenstorting van het Oostblok. De auteur stelt dat oorlogen nu doorgaans niet meer tussen naties gevoerd worden. De conflicten zouden nu vooral burgeroorlogen zijn, en conflicten met "netwerken".

Dat is op zich reeds fout: de koude oorlog werd voor een stuk in de derde wereld uitgevochten, meestal als burgeroorlog. Rechtstreekse oorlogen tussen naties werden vermeden, vandaar dat men het conflict "koude oorlog" noemde.

Dan stelt de auteur plots een vraag: welke positie moet België nu innemen in dit drastisch verander(en)d(e) wereldklimaat?

Het belang van die vraag blijkt helemaal niet uit de rest van de inleiding. De auteur leidt ons eerst naar 11 september, en de "implosie van het Oostblok". Dan verwacht je dat de tekst zal handelen over terrorisme, of communisme, of de militaire, economische en humanitaire aspecten van het huidige conflictmodel. Maar nee, de auteur wil het plots hebben over de positie die België moet innemen in dit drastisch verander(en)d(e) wereldklimaat? . Een concrete aanleiding voor die vraag is in de inleiding niet te vinden.

Ik vind in de conclusie geen antwoord op die vraag, want die conclusie ontbreekt. Uit de reactie van Kim word ik evenmin wijzer. Ze vindt de tekst goed, maar zegt niet waarom.

Slechte tekst dus, niet de moeite om te lezen. Maar dat wisten we al van andere forumdeelnemers.

[John Stufflebeam]

Oorspronkelijk geplaatst door Patriot

0.34, onnozelaar

6.572.189 geldig uitgebrachte stemmen, waarvan 10.034 voor de BUB, wat neerkomt op 0.15%. De "onnozelaar" zit er met zijn 0.0% dichter bij dan jij.

[ICE-MAN]

k'vin van al de teksten van BUB, dat ze beter in braille zouden geschreven zijn, géénen hond die dat leest............ geeeeeeeeuuuuuuuwwwwwww........voil�* sé..... en nu ga ik verder lezen in mijnen boek van Carl De Schutter.... ge weet wel..... 8)