"Generazione 1000 Euro" - onze generatie is tot slavernij gedoemd

[oliepiek]

"Generatie 1000 Euro" is inmiddels een begrip geworden dat alle jonge Europeanen herkennen. De bestselling internet-novela over Claudio, de hoogopgeleide universitair die nog bij zijn moeder woont en keihard werkt voor een miserabel loon van 1000 Euro per maand, toont waar het met een hele generatie Europese jongvolwassenen naartoe gaat.

Onderzoek van het Italiaanse Instituut voor Economische en Sociale Studies toont aan dat een onwaarschijnlijke 89.2% van alle Italianen in de leeftijdsgroep van 18 tot 24 het moet stellen met minder dan 1000 euro per maand. In de leeftijdsgroep van 24 tot 30 jarigen is dat nog altijd 65 percent. Dezelfde verhoudingen zijn waar te nemen in zowat alle Europese landen.

Kortom, de nieuwe generatie Europeanen leeft van een hongerloon, in de precariteit, en kan op geen enkele manier een zelfstandig bestaan opbouwen. Een sterk diploma, goede skills en een middenklasse achtergrond volstaan al lang niet meer om een degelijk loon te krijgen.

Waar gaan we naar toe? En wat kunnen wij als jongvolwassen Europeanen doen? Moet de generatie van onze ouders, die een goedbetaalde vaste-job-voor-het-leven had en wiens pensioen wij nog gaan moeten financieren ook, meer bijdragen? Moet er een herverdeling over de generaties in plaats van over de klassen komen? Is er een generatie-oorlog op komst?

[Chipie]

Als in de toekomst praktisch iedereen hetzelfde gaat verdienen, gaan er velen content zijn...

[Desiderius]

Welkom in het Italië van Berlusconi.
Wat zegt dat over "onze" economie?
Wat zegt dat over de Europese economie?

ps. Die job voor het leven... die bestaat al sedert de jaren '80 niet meer hoor...

[/\|cazar]

Oorspronkelijk geplaatst door oliepiek

"Generatie 1000 Euro" is inmiddels een begrip geworden dat alle jonge Europeanen herkennen. De bestselling internet-novela over Claudio, de hoogopgeleide universitair die nog bij zijn moeder woont en keihard werkt voor een miserabel loon van 1000 Euro per maand, toont waar het met een hele generatie Europese jongvolwassenen naartoe gaat.

Onderzoek van het Italiaanse Instituut voor Economische en Sociale Studies toont aan dat een onwaarschijnlijke 89.2% van alle Italianen in de leeftijdsgroep van 18 tot 24 het moet stellen met minder dan 1000 euro per maand. In de leeftijdsgroep van 24 tot 30 jarigen is dat nog altijd 65 percent. Dezelfde verhoudingen zijn waar te nemen in zowat alle Europese landen.

Kortom, de nieuwe generatie Europeanen leeft van een hongerloon, in de precariteit, en kan op geen enkele manier een zelfstandig bestaan opbouwen. Een sterk diploma, goede skills en een middenklasse achtergrond volstaan al lang niet meer om een degelijk loon te krijgen.

Waar gaan we naar toe? En wat kunnen wij als jongvolwassen Europeanen doen? Moet de generatie van onze ouders, die een goedbetaalde vaste-job-voor-het-leven had en wiens pensioen wij nog gaan moeten financieren ook, meer bijdragen? Moet er een herverdeling over de generaties in plaats van over de klassen komen? Is er een generatie-oorlog op komst?

Tuurlijk zou er een generatieoorlog op komst moeten zijn.

Superwinsten voor de pensioenfondsen die uitgekeerd worden aan de pensionerende babyboomers, superwinsten tot stand gekomen door superrationalisatie in bedrijven, ten koste van de jongere generatie.

Oude gescleroriseerde zakken die baarlijk de welvaart van toekomstige generaties hebben opgevreten.


Gelukkig vergaat het ondergetekende een pak beter dan mijn jonge collega's, maar daar is keihard voor geknokt hoor.

[King of beggars and fleas]

Oorspronkelijk geplaatst door oliepiek

"Generatie 1000 Euro" is inmiddels een begrip geworden dat alle jonge Europeanen herkennen. De bestselling internet-novela over Claudio, de hoogopgeleide universitair die nog bij zijn moeder woont en keihard werkt voor een miserabel loon van 1000 Euro per maand, toont waar het met een hele generatie Europese jongvolwassenen naartoe gaat.

Onderzoek van het Italiaanse Instituut voor Economische en Sociale Studies toont aan dat een onwaarschijnlijke 89.2% van alle Italianen in de leeftijdsgroep van 18 tot 24 het moet stellen met minder dan 1000 euro per maand. In de leeftijdsgroep van 24 tot 30 jarigen is dat nog altijd 65 percent. Dezelfde verhoudingen zijn waar te nemen in zowat alle Europese landen.

Kortom, de nieuwe generatie Europeanen leeft van een hongerloon, in de precariteit, en kan op geen enkele manier een zelfstandig bestaan opbouwen. Een sterk diploma, goede skills en een middenklasse achtergrond volstaan al lang niet meer om een degelijk loon te krijgen.

Waar gaan we naar toe? En wat kunnen wij als jongvolwassen Europeanen doen? Moet de generatie van onze ouders, die een goedbetaalde vaste-job-voor-het-leven had en wiens pensioen wij nog gaan moeten financieren ook, meer bijdragen? Moet er een herverdeling over de generaties in plaats van over de klassen komen? Is er een generatie-oorlog op komst?

het enige dat ze kunnen doen is zich aansluiten bij de militante vierde wereld beweging. Vandaar dat we ze ook oprichten. Echt niet voor de lol hoor ( hoewel we proberen te blijven lachen. ). Neen - we moeten wel !

[Bhairav]

Een generatieoorlog zie'k wel zitten.

[King of beggars and fleas]

Oorspronkelijk geplaatst door Bhairav

Een generatieoorlog zie'k wel zitten.

Als ge goed kijkt dan is die hier op het forum zelfs al begonnen.

Het zijn toch vooral de ouw zakken zeker die de werkezelsmoraal niet kunnen loslaten.

Is wel logisch ook eigenlijk - men heeft die mensen van jongs af aan afgeleerd om zelf na te denken. Om de productiemachine aan de gang te houden hadden ze immers een bende ingedommelde mentale luiaards nodig.

De generatieoorlog is dan ook vergelijkbaar met uw moeder die staat te zagen aan uw bed dat ge moet opstaan. Alleen zijn wij dan nu die moeder .

[Den Duisteren Duikboot]

Het heeft weinig zin alleen naar het inkomen te kijken. Ik ben bijvoorbeeld zelfstandig student, met een uitkering van 625 euro per maand. Maar daar moet je nog bijrekenen: een gulle studietoelage, een sociale woning die pakken minder kost dan een gelijkaardige woning op de privé-markt, bespottelijk goedkoop hoger onderwijs in verhouding tot de eigenlijke kost, korting op de zorgverzekering, nauwelijks belastingen, etc. Officieel bevind ik mij onder de armoedegrens (de Europese norm is 60% van het mediaaninkomen), in de praktijk hoeft dat helemaal geen 'armoede' te betekenen.

[King of beggars and fleas]

de norm om te bepalen of iemand arm is of niet is inderdaad niet het inkomen maar wel het bedrag dat men na het betalen van de vaste kosten overhoud om van te kunnen leven.

verder is er nog de mogelijkheid voor sommigen van zelfvoorziening. Zelfvoorziening is enkel mogelijk indien je land bezit. Een boer die ik ken leeft van 12000 frank in de maand. Maar eten hoeft die in het geheel niet te kopen. Hij is dus niet arm en kan het grootste gedeelte van zijn geld zelfs nog sparen.