Mars voor vermoorde kinderen waarover men niet meer spreekt

saintamour · 21 mei 2006, 09:51

Ik heb het volgende artikel overgenomen uit de krant het nieuwsblad. Dit artikel toont nog maar eens aan hoe schrijnend de toestand in belgie is. Deze mensen bliijven gewoon in de kou staan , krijgen geen steun er wordt niet naar hen geluisterd. (het artikel is van de hand van Dajo hermans)

Mars voor vermoorde kinderen waarover men niet meer spreekt
,,Nog één week en ze zijn Joe weer vergeten''

Joe Van Holsbeeck, Luna Drowart, Oulemata Niangadou: hoe lang zal het duren voor het verdriet van België is weggeëbd? Herinnert u zich nog de 16-jarige Karolien, koelbloedig neergeschoten door haar vriend die zich zomaar een jachtgeweer kon aanschaffen? Of de 21-jarige Carola die in haar slaap werd neergeknuppeld met een baseballstick? Vandaag wandelen de nabestaanden van deze en andere ,,vergeten slachtoffers'' hun eigen Mars van de Hoop.
Lang vóór de moord op Joe Van Holsbeeck was deze Mars van de Hoop gepland, een herdenkingsmars voor alle slachtoffers die alweer vergeten zijn. ,,Maandenlang hebben we op een goedkeuring van het Brusselse stadsbestuur gewacht'', vertelt Marina Maes, voorzitster van de vzw Ouders van een Vermoord Kind. ,,Antwoord kregen we nooit.'' Intussen was er in Brussel een Stille Mars voor de vermoorde Joe en op 26 mei is in Antwerpen een Witte Mars gepland voor Luna en Oulemata. ,,Het klinkt vreemd, maar als wij iets vroegen, bleek dat altijd onmogelijk. En dan, plots, zie je dat anderen zoiets op enkele dagen geregeld krijgen. Dat is pijnlijk. Heel wat ouders voelden zich toen gepasseerd. Moet je kind eerst vermoord worden door een allochtoon voordat je aandacht krijgt? Weet je dat ze mij soms vragen waar de bloemen van de koning bleven toen hún kind vermoord werd? Wel, ik heb daarop geen antwoord.''

Vandaag is dan toch de dag aangebroken van al die andere slachtoffers. ,,De dag van de vergeten slachtoffers'', klinkt het kil. Deze middag vertrekt de Mars van de Hoop in hartje Brussel. Hun grootste strijdpunt: ,,Zorgen dat de dader zijn straf volledig uitzit, en niet na een derde vrijkomt.'' Het verdriet van de 'vergeten' ouders is nog altijd groot. ,,Maar voor ons werden er geen grote politieke beloften gedaan. Geen nieuwe, versnelde maatregelen. Nu we plots allemaal rouwen, beloven politici een strengere aanpak van de daders. Al die tijd daarvoor moesten wij slikken. En toezien hoe ,,onze'' moordenaars er met lichte straffen vanaf kwamen. Daarom hebben we onze geplande herdenkingsmars herdoopt tot de 'Mars van de Hoop'. Want net als de ouders van Joe, Luna en Oulemata willen ook wij rechtvaardige en effectieve straffen voor de daders.''

Nog één week

,,Mensen vergeten vlug'', zucht Marina Maes. ,,Ik hoorde de vader van Joe onlangs zeggen dat hij de moordenaar van z'n zoon 30 jaar gevangenis toewenst. Wel, het moet nog tot ze doordringen, maar als de grote schok verwerkt is, besef je dat de moordenaar niet zo lang zal zitten. Als ouder van een vermoord kind is dat erg. Als de moordenaar van je kind buitenkomt, ben je kapot. Je leert leven met het verdriet, maar vergeten doe je nooit.'' Meer dan 16 jaar geleden werd Marina's dochter op 16-jarige leeftijd vermoord. De dader, die net twintig was geworden, kon zich moeiteloos een jachtgeweer aanschaffen. ,,Karolien had pas hun relatie beëindigd, maar daar kon hij niet mee leven. Karolien was zijn bezit, en dat zou zo blijven. Ik wist dat hij een jachtgeweer gekocht had en uit schrik stapte ik naar de politie. Daar lachten ze me uit. Twee dagen later was ze dood. Een kogel door haar hoofd.''

De jongeman die Karolien koelbloedig neerschoot, kreeg twintig jaar celstraf. ,,Na zes jaar kwam hij vrij'', vertelt Marina. ,,Zoiets maakt je kwaad, maar voor mensen die het nooit hebben meegemaakt, is het moeilijk te vatten. Begrijpelijk, de gruwel dringt niet tot hen door. Hoe jammer het ook is, volgende week zijn ze Luna misschien alweer vergeten. Het is nu eenmaal een ver-van-hun-bedshow.''

Niet dat ze om medelijden vraagt. Het enige waar Marina op rekent, is erkenning. ,,Luisteren kan al voldoende zijn.'' Dat is ook de mening van Lydia De Decker, wier dochter Sally tien jaar geleden werd doodgeslagen. Al die jaren verwerkte ze de onmacht en woede met haar gezin. Het zinloze geweld van de voorbije weken deed haar de pijn opnieuw snijdend voelen. ,,Vandaag accepteren de mensen dat geweld niet. Maar nog één week, en dan zijn ze het weer vergeten.''

De achterblijvers

Haar dochter Sally was verslaafd aan drugs. In 1996 werd ze vermoord gevonden. De dader is nooit ontmaskerd. ,,Niets of niemand kon ons helpen. Onze wereld stond stil.'' Vandaag is Sally's dossier afgesloten. ,,Drie maanden heeft het geduurd vooraleer er een robotfoto van de dader verspreid kon worden. Als het even snel was gegaan als bij Joe, dan wisten we nu misschien wie de dader was.'' Hoe erg en absurd ze de recente moorden ook vindt, ze heeft het er moeilijk mee. ,,Wij zijn de vergeten ouders. De mensen kennen ons leed niet meer. Gelukkig ben je pas dood als er over je gezwegen wordt.''

Over Sally wordt nog geregeld gesproken ten huize Van Hecke-De Decker. ,,Zelfs onze kleinkinderen, die Sally nooit gekend hebben, spreken over hun tante. We verwachten natuurlijk niet dat de mensen het nog constant over haar hebben, maar het bewijst wel de vluchtigheid. Eventjes roepen de mensen hun woede uit, maar dan verdwijnen ze weer en winden ze zich op over het feit dat iemand hen aan de kassa voorbijsteekt. De haat neemt toe, dat merk je. Iedereen voelt zich onrechtvaardig behandeld. Een mens begint pas anders te denken als zijn dochter vermoord is. Dan leer je relativeren.''

Tranen blijven komen

Ook Marcel De Smedt en Ingrid Hooft leven op een ballon van hoop. ,,De wereld is om zeep'', zegt Marcel. Tien jaar geleden werd hun dochter doodgeslagen met een baseballknuppel, na een echtelijke twist. ,,Drie keer heeft hij Carola geslagen terwijl ze lag te slapen. Niet veel later was ze dood. Vandaag loopt haar moordenaar opnieuw rond. Hij woont hier vlakbij en is opnieuw getrouwd.'' Hoe vaak Marcel z'n verhaal ook doet, altijd komen de tranen vanzelf. ,,Het ergste is: hoeveel haat er ook is, ik denk niet dat de wereld zal veranderen. Vroeger was het anders. Mensen zijn soms beesten geworden. Bij het minste worden ze kwaad en halen ze de trekker over. Dat ze eens denken aan de achterblijvers. Voor hen verandert alles. Alles''

De Mars van de Hoop vertrekt vandaag om 13.30 uur aan het Centraal Station in Brussel. Vandaar gaat de tocht richting Justitiepaleis.

http://www.gerardweytjens.be/articles.php?nid=49

Bhairav · 21 mei 2006, 10:27

Waarom houden mensen zich zo vast aan lijken?
Volgens mij is het een soort necrofilie...

Bokkerijder · 21 mei 2006, 11:12

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Bhairav

Waarom houden mensen zich zo vast aan lijken?
Volgens mij is het een soort necrofilie...

dat is het inderdaad...alle politieke partijen proberen deze racistische moorden, waartoe het VB de mensen opstookt, jaar in en jaar uit, te recupereren.

politiek is een walgelijk spel waarin de mens niet telt

zoals de walgelijke uitspraak in de tekst hierboven : "moet men eerst door een allochtoon vermoord worden om aandacht te krijgen ?"

schijnbaar helemaal niet, want het VB roept hier op om deel te nemen aan zo'n lijkenpikkerij-mars, nochtans was de dader ditmaal één van hun gehersenspoelde slachtoffers.

Nynorsk · 21 mei 2006, 11:31

vergeten we ook aub niet de kinderen die vermoord worden door hun ouders.

carlgustaaf · 21 mei 2006, 14:44

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Bokkerijder

dat is het inderdaad...alle politieke partijen proberen deze racistische moorden, waartoe het VB de mensen opstookt, jaar in en jaar uit, te recupereren.

politiek is een walgelijk spel waarin de mens niet telt

zoals de walgelijke uitspraak in de tekst hierboven : "moet men eerst door een allochtoon vermoord worden om aandacht te krijgen ?"

schijnbaar helemaal niet, want het VB roept hier op om deel te nemen aan zo'n lijkenpikkerij-mars, nochtans was de dader ditmaal één van hun gehersenspoelde slachtoffers.

Reeds lang voor er politieke partijen bestonden, maakten mensen elkaar op gruwelijke wijze af. Moord is een oude, menselijke traditie...net zoals wraak. Gevangenisstraffen of terechtstellingen zijn een moderne manier van wraak.Als de straf te licht is, is er niet genoeg wraak . Daaruit komt dan frustratie voort, en een gemakkelijk te verstaan gevoel van onrecht.Enige eerlijke oplossing is de daders van buitengewoon vreselijke misdaden terechtstellen .Dan kunnen de "achterblijvers" ook makkelijker hun rouw doen.Het moet afschuwelijk zijn als je weet dat bvb. de moordenaar van je kind vrij rondloopt, en een paar straten verder, of in een nabijgelegen stad woont! Eigenlijk is dat vragen om nog meer moorden...

Bokkerijder · 24 mei 2006, 19:58

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door carlgustaaf

Reeds lang voor er politieke partijen bestonden, maakten mensen elkaar op gruwelijke wijze af. Moord is een oude, menselijke traditie...net zoals wraak. Gevangenisstraffen of terechtstellingen zijn een moderne manier van wraak.Als de straf te licht is, is er niet genoeg wraak . Daaruit komt dan frustratie voort, en een gemakkelijk te verstaan gevoel van onrecht.Enige eerlijke oplossing is de daders van buitengewoon vreselijke misdaden terechtstellen .Dan kunnen de "achterblijvers" ook makkelijker hun rouw doen.Het moet afschuwelijk zijn als je weet dat bvb. de moordenaar van je kind vrij rondloopt, en een paar straten verder, of in een nabijgelegen stad woont! Eigenlijk is dat vragen om nog meer moorden...

wel een eerlijke reactie van u die ik hier lees, carlgustaaf.
moord en ook rituele moord bestaan inderdaad al zolang als de mens bestaat, dat is juist

de doodstraf valt af te keuren (omdat ze onomkeerbaar is, en wat in geval van een vergissing ?) maar indien het om bepaalde misdaden gaat zoals kinderverkrachting en zo, dan denk ik dat daar inderdaad een oplossing voor gezocht moet worden en dat de dader beter overgeleverd wordt aan de volkswoede, dat is veel beter dan allerlei hypocriete processen te gaan voeren zoals toen met dutroux

gevangenissen keur ik af, er zitten teveel onschuldigen in, en mensen die haast niks misdaan hebben, terwijl men een stuk drek als nihoul gewoon vrijlaat, een schande is het
ik hoop dat ze hem kapotschieten de eerste keer dat iemand hem herkent

Chipie · 24 mei 2006, 20:02

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Bokkerijder

wel een eerlijke reactie van u die ik hier lees, carlgustaaf.
moord en ook rituele moord bestaan inderdaad al zolang als de mens bestaat, dat is juist

de doodstraf valt af te keuren (omdat ze onomkeerbaar is, en wat in geval van een vergissing ?) maar indien het om bepaalde misdaden gaat zoals kinderverkrachting en zo, dan denk ik dat daar inderdaad een oplossing voor gezocht moet worden en dat de dader beter overgeleverd wordt aan de volkswoede, dat is veel beter dan allerlei hypocriete processen te gaan voeren zoals toen met dutroux

gevangenissen keur ik af, er zitten teveel onschuldigen in, en mensen die haast niks misdaan hebben, terwijl men een stuk drek als nihoul gewoon vrijlaat, een schande is het
ik hoop dat ze hem kapotschieten de eerste keer dat iemand hem herkent

Is niet erg proper...

Bokkerijder · 24 mei 2006, 20:11

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door CHIPIE

Is niet erg proper...

we kunnen hem ook lynchen natuurlijk, als dat minder spatten maakt...

21 mei 2006, 09:51	#1
saintamour Burger Geregistreerd: 11 juni 2004 Berichten: 104	Mars voor vermoorde kinderen waarover men niet meer spreekt Ik heb het volgende artikel overgenomen uit de krant het nieuwsblad. Dit artikel toont nog maar eens aan hoe schrijnend de toestand in belgie is. Deze mensen bliijven gewoon in de kou staan , krijgen geen steun er wordt niet naar hen geluisterd. (het artikel is van de hand van Dajo hermans) Mars voor vermoorde kinderen waarover men niet meer spreekt ,,Nog één week en ze zijn Joe weer vergeten'' Joe Van Holsbeeck, Luna Drowart, Oulemata Niangadou: hoe lang zal het duren voor het verdriet van België is weggeëbd? Herinnert u zich nog de 16-jarige Karolien, koelbloedig neergeschoten door haar vriend die zich zomaar een jachtgeweer kon aanschaffen? Of de 21-jarige Carola die in haar slaap werd neergeknuppeld met een baseballstick? Vandaag wandelen de nabestaanden van deze en andere ,,vergeten slachtoffers'' hun eigen Mars van de Hoop. Lang vóór de moord op Joe Van Holsbeeck was deze Mars van de Hoop gepland, een herdenkingsmars voor alle slachtoffers die alweer vergeten zijn. ,,Maandenlang hebben we op een goedkeuring van het Brusselse stadsbestuur gewacht'', vertelt Marina Maes, voorzitster van de vzw Ouders van een Vermoord Kind. ,,Antwoord kregen we nooit.'' Intussen was er in Brussel een Stille Mars voor de vermoorde Joe en op 26 mei is in Antwerpen een Witte Mars gepland voor Luna en Oulemata. ,,Het klinkt vreemd, maar als wij iets vroegen, bleek dat altijd onmogelijk. En dan, plots, zie je dat anderen zoiets op enkele dagen geregeld krijgen. Dat is pijnlijk. Heel wat ouders voelden zich toen gepasseerd. Moet je kind eerst vermoord worden door een allochtoon voordat je aandacht krijgt? Weet je dat ze mij soms vragen waar de bloemen van de koning bleven toen hún kind vermoord werd? Wel, ik heb daarop geen antwoord.'' Vandaag is dan toch de dag aangebroken van al die andere slachtoffers. ,,De dag van de vergeten slachtoffers'', klinkt het kil. Deze middag vertrekt de Mars van de Hoop in hartje Brussel. Hun grootste strijdpunt: ,,Zorgen dat de dader zijn straf volledig uitzit, en niet na een derde vrijkomt.'' Het verdriet van de 'vergeten' ouders is nog altijd groot. ,,Maar voor ons werden er geen grote politieke beloften gedaan. Geen nieuwe, versnelde maatregelen. Nu we plots allemaal rouwen, beloven politici een strengere aanpak van de daders. Al die tijd daarvoor moesten wij slikken. En toezien hoe ,,onze'' moordenaars er met lichte straffen vanaf kwamen. Daarom hebben we onze geplande herdenkingsmars herdoopt tot de 'Mars van de Hoop'. Want net als de ouders van Joe, Luna en Oulemata willen ook wij rechtvaardige en effectieve straffen voor de daders.'' Nog één week ,,Mensen vergeten vlug'', zucht Marina Maes. ,,Ik hoorde de vader van Joe onlangs zeggen dat hij de moordenaar van z'n zoon 30 jaar gevangenis toewenst. Wel, het moet nog tot ze doordringen, maar als de grote schok verwerkt is, besef je dat de moordenaar niet zo lang zal zitten. Als ouder van een vermoord kind is dat erg. Als de moordenaar van je kind buitenkomt, ben je kapot. Je leert leven met het verdriet, maar vergeten doe je nooit.'' Meer dan 16 jaar geleden werd Marina's dochter op 16-jarige leeftijd vermoord. De dader, die net twintig was geworden, kon zich moeiteloos een jachtgeweer aanschaffen. ,,Karolien had pas hun relatie beëindigd, maar daar kon hij niet mee leven. Karolien was zijn bezit, en dat zou zo blijven. Ik wist dat hij een jachtgeweer gekocht had en uit schrik stapte ik naar de politie. Daar lachten ze me uit. Twee dagen later was ze dood. Een kogel door haar hoofd.'' De jongeman die Karolien koelbloedig neerschoot, kreeg twintig jaar celstraf. ,,Na zes jaar kwam hij vrij'', vertelt Marina. ,,Zoiets maakt je kwaad, maar voor mensen die het nooit hebben meegemaakt, is het moeilijk te vatten. Begrijpelijk, de gruwel dringt niet tot hen door. Hoe jammer het ook is, volgende week zijn ze Luna misschien alweer vergeten. Het is nu eenmaal een ver-van-hun-bedshow.'' Niet dat ze om medelijden vraagt. Het enige waar Marina op rekent, is erkenning. ,,Luisteren kan al voldoende zijn.'' Dat is ook de mening van Lydia De Decker, wier dochter Sally tien jaar geleden werd doodgeslagen. Al die jaren verwerkte ze de onmacht en woede met haar gezin. Het zinloze geweld van de voorbije weken deed haar de pijn opnieuw snijdend voelen. ,,Vandaag accepteren de mensen dat geweld niet. Maar nog één week, en dan zijn ze het weer vergeten.'' De achterblijvers Haar dochter Sally was verslaafd aan drugs. In 1996 werd ze vermoord gevonden. De dader is nooit ontmaskerd. ,,Niets of niemand kon ons helpen. Onze wereld stond stil.'' Vandaag is Sally's dossier afgesloten. ,,Drie maanden heeft het geduurd vooraleer er een robotfoto van de dader verspreid kon worden. Als het even snel was gegaan als bij Joe, dan wisten we nu misschien wie de dader was.'' Hoe erg en absurd ze de recente moorden ook vindt, ze heeft het er moeilijk mee. ,,Wij zijn de vergeten ouders. De mensen kennen ons leed niet meer. Gelukkig ben je pas dood als er over je gezwegen wordt.'' Over Sally wordt nog geregeld gesproken ten huize Van Hecke-De Decker. ,,Zelfs onze kleinkinderen, die Sally nooit gekend hebben, spreken over hun tante. We verwachten natuurlijk niet dat de mensen het nog constant over haar hebben, maar het bewijst wel de vluchtigheid. Eventjes roepen de mensen hun woede uit, maar dan verdwijnen ze weer en winden ze zich op over het feit dat iemand hen aan de kassa voorbijsteekt. De haat neemt toe, dat merk je. Iedereen voelt zich onrechtvaardig behandeld. Een mens begint pas anders te denken als zijn dochter vermoord is. Dan leer je relativeren.'' Tranen blijven komen Ook Marcel De Smedt en Ingrid Hooft leven op een ballon van hoop. ,,De wereld is om zeep'', zegt Marcel. Tien jaar geleden werd hun dochter doodgeslagen met een baseballknuppel, na een echtelijke twist. ,,Drie keer heeft hij Carola geslagen terwijl ze lag te slapen. Niet veel later was ze dood. Vandaag loopt haar moordenaar opnieuw rond. Hij woont hier vlakbij en is opnieuw getrouwd.'' Hoe vaak Marcel z'n verhaal ook doet, altijd komen de tranen vanzelf. ,,Het ergste is: hoeveel haat er ook is, ik denk niet dat de wereld zal veranderen. Vroeger was het anders. Mensen zijn soms beesten geworden. Bij het minste worden ze kwaad en halen ze de trekker over. Dat ze eens denken aan de achterblijvers. Voor hen verandert alles. Alles'' De Mars van de Hoop vertrekt vandaag om 13.30 uur aan het Centraal Station in Brussel. Vandaar gaat de tocht richting Justitiepaleis. http://www.gerardweytjens.be/articles.php?nid=49 __________________ Weg de bastaards, weg de lauwaards. ons behoort het noordzeestrand, ons de kerels, ons de Klauwaards, leve God en Vlaanderland! Ei! het lied der Vlaamse zonen,met zijn wilde noordertonen, met het oude Vlaams Hoezee. Vliegt de blauwvoet? Storm op zee!

21 mei 2006, 10:27	#2
Bhairav Perm. Vertegenwoordiger VN Geregistreerd: 11 juli 2004 Berichten: 18.955	Waarom houden mensen zich zo vast aan lijken? Volgens mij is het een soort necrofilie...

21 mei 2006, 11:31	#4
Nynorsk Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 3 juni 2003 Berichten: 24.102	vergeten we ook aub niet de kinderen die vermoord worden door hun ouders.