De boodschap van 11 september

[Antoon]

Dit is een lange tekst, maar voor diegenen die interesse (en tijd) hebben wel de moeite om te lezen.

DE BOODSCHAP VAN 11 SEPTEMBER

"De broeders (in Afghanistan en Pakistan) riepen: "takbeer, takbeer", zei Ramzi opgewonden. Hij beschreef hoe ze met zijn allen naar de televisie hadden gekeken en zagen hoe Atta vlucht 11 van American Airlines in de noordelijke toren van het WTC had laten crashen. Ze zongen allemaal: Allah-u-Akbar (Allah is groot!) en bogen dankbaar naar Allah en ze huilden. Als je toch zo'n daad voor je ogen ziet voltrekken! Maar de broeders dachten dat dit de enige daad was. We vertelden hun: 'Geduld, je moet geduldig zijn', en opeens zagen we hoe broeder Marwan de zuidelijke toren van het WTC binnenvloog, zo ongelooflijk gewelddadig. We zagen het allemaal gebeuren en baden: Allahumma, raak, raak, raak."

Met die woorden beschrijft Ramzi Binalshibh, één van de meesterbreinen achter 11 september hoe de bloedstollende beelden van de gekaapte passagiersvliegtuigen die zich in het World Trade Center van New York boren, onthaald werden in de kringen van Al-Qaida. Yosri Fouda (een journalist van de Arabische nieuwszender Al Jazeera) en Nick Fielding (een journalist van The Sunday Times) doen in hun boek "Masterminds of Terror" het verhaal van hun ontmoeting met de mannen die verantwoordelijk zijn voor de bloedigste terreuraanslagen ooit.

Amerikaans of Joods complot?

De stofwolken van de instortende WTC-torens zijn nog niet opgetrokken of de wildste geruchten duiken op. Zo zou de CIA achter de aanslagen zitten. Volgens anderen draagt de aanval de stempel van de Israëlische veiligheidsdienst Mossad. Complottheorieën die vooral gretig aftrek vinden in Arabische en moslimlanden en in virulente anti-Amerikaanse kringen, van extreem-links tot uiterst-rechts. Om de geruchtenstroom een halt toe te roepen en om de eer op te strijken voor de geslaagde actie, eisen woordvoerders van Al-Qaida de aanslag op en leveren ook de bewijzen. Op grond van interviews, dagboeken en videofragmenten vertellen Fouda en Fielding in hun boek hoe de plannen vorm kregen en hoe de daders worden klaargestoomd voor de fatale dag.

Hoe is het zo ver kunnen komen? Wat bezielde de kapers van 11 september? En vooral: konden de aanslagen van 11 september voorkomen worden? Met deze vragen worstelt ook Rita Katz, in haar ophefmakende bestseller "De terroristenjaagster".

De terroristenjaagster

Rita Katz werd geboren in een joods gezin in Irak. Als Saddam Hoessein in 1968 de macht grijpt, volgt er een klopjacht op dissidenten en worden joodse inwoners massaal opgepakt. Haar vader wordt temidden van een uitbundige, opgehitste menigte opgehangen op de markt van Bagdad. Rita kan met haar moeder en broers op het nippertje ontkomen en vlucht naar Israël, waar ze studeert, trouwt en kinderen krijgt. Na een reeks aanslagen emigreert ze naar de Verenigde Staten. Daar krijgt ze uiteindelijk een baantje bij een Instituut voor de Studie van het Midden-Oosten. Die organisatie doet vooral onderzoek naar terrorisme. Met haar Iraakse achtergrond en haar perfecte kennis van het Arabisch is Katz de geknipte persoon voor de job. Ze infiltreert vermomt in radicale islamitische kringen in de Verenigde Staten.

In het autobiografische verhaal "De terroristenjaagster", vertelt Katz hoe fundamentalistische moslims in de Verenigde Staten een netwerk van liefdadigheidsinstellingen hebben opgezet. Het is de perfecte dekmantel voor financiële en logistieke steun aan moslimterroristen in het Midden-Oosten en de hele wereld. "Ik wist dat er heel wat organisaties, groeperingen en cellen waren die hun basis in de VS hadden en die zich toelegden op de vernietiging van Amerika, het Westen en alles wat ons dierbaar is." Wat Katz verbaast en schokt is het gemak en de brutaliteit waarmee die organisaties kunnen opereren op Amerikaanse bodem. In Amerikaanse moskees roepen radicale imams op tot een heilige oorlog tegen het Westen.

Hoe is het zo ver kunnen komen?

De helden van Afghanistan

Als de Amerikanen na de gigantische klap van 11 september ontwaken uit het trauma en hun oorlog tegen "de as van het kwaad" beginnen, nemen ze meteen Afghanistan in het vizier. De Taliban zijn aan de macht in het onherbergzame bergland en voeren er een niets ontziend fundamentalistisch schrikbewind, waarbij dat van de Iraanse ayatollahs een vakantieparadijs lijkt. Afghanistan levert onderdak aan Ossama Bin Laden, een oliemiljardair uit Saoudi-Arabië, en grote baas van Al-Qaida -de terreurorganisatie achter de aanslagen op het WTC en het Pentagon. De cirkel is rond. De Amerikanen zijn terug waar het allemaal begon.

De Russische inval in Afghanistan was een keerpunt in de islamitische wereld. Alle onderlinge twisten en vetes werden aan de kant geschoven en honderden moslims van over de hele wereld trokken via Pakistan naar Afghanistan om de overweldiger te lijf te gaan. De heilige oorlog tegen de gehate Sovjets was begonnen. Vele jaren later en dankzij de massale steun uit de Verenigde Staten zou de communistische bezetting uitdraaien op een verpletterende nederlaag. Afghanistan werd het Vietnam voor de Russen en markeerde het einde van de Sovjetunie als wereldmacht. Dat de schamel geklede guerrillastrijders er in geslaagd waren het gevreesde Rode Leger op de knieën te krijgen was een enorme opsteker voor de radicale moslims. De overwinning smaakte naar meer. Als ze de Sovjets konden verslaan, zo was de redenering, moest het decadente Westen wel een gemakkelijke prooi zijn.

De Afghaanse rebellen, militair getraind, van modern wapentuig voorzien en rijkelijk gesponsord door de Amerikanen, riepen de Verenigde Staten uit tot doelwit. Ossama Bin Laden en de vrienden van weleer, waren plots geduchte vijanden geworden. De veteranen van Afghanistan waren klaar voor een nieuwe jihad. Een jihad met als doel de wereldheerschappij van de islam.

In de sterren geschreven

Een parlementaire onderzoekscommissie in Amerika publiceerde zopas een rapport waaruit blijkt dat de verschillende veiligheidsdiensten de blunders hebben opeengestapeld in de aanloop naar 11 september. Waren de terreuraanslagen te vermijden? En hoe is het mogelijk dat de kapers van 11 september ongestoord hun moorddadige actie konden plannen en uitvoeren. Waarom greep de overheid niet tijdig in? Het zijn vragen die opduiken bij wie "Masterminds of terror" leest, of "De terroristenjaagster".

Aanwijzingen waren er genoeg. Eind jaren negentig lanceerde Al-Qaida al een reeks aanvallen op militaire doelen, zoals de bomaanslagen op de ambassades in Kenia en Tanzania en de aanval op het marineschip USS Cole in oktober 2000. In juni 2001 verklaarde een zelfzekere Bin Laden: "het wordt tijd om de VS en Israël binnen te dringen en toe te slaan waar het het meeste pijn doet." Maar ook dat was nog geen aanleiding tot ongerustheid in het Witte Huis of verhoogde waakzaamheid bij de veiligheidsdiensten.

In 1995 breekt in Lahore (Pakistan) brand uit in een appartementsgebouw. Islamitische terroristen die er onderdak hadden gezocht moeten rennen voor hun leven. De politie vindt er wapens, een laptop en diskettes. Een computerspecialist wordt ingeschakeld om de harde schijf van de computer te kraken. De man botst op hoogst explosieve bestanden… In een in het Arabisch opgestelde nota wordt voorgesteld passagiersvliegtuigen te kapen en te laten invliegen op het World Trade Centre in New York, het Witte Huis en het Pentagon in Washington DC, de John Hancock Tower in Boston, De Sears Tower in Chicago en de Transamerica Tower in San Francisco. Het klinkt bekend, niet?

De speurders waren bij toeval gestuit op een blauwdruk voor de aanslagen van 11 september. De gegevens werden overgemaakt aan de Amerikaanse overheid, maar die keek de kat uit de boom. Niets aan de hand. Amerikaanse veiligheidsfunctionarissen koesterden zich in het gevoel dat Amerika onaantastbaar was en dat niemand zich het in zijn hoofd zou halen de Amerikanen op Amerikaans grondgebied zelf aan te vallen. Ze gingen er van uit dat niemand de manschappen, de technische middelen en het geld, en vooral de nodige 'know how' had om een dergelijke grootschalige, haast militaire operatie met succes uit te voeren. We weten nu dat dit een foute inschatting was, een bijzonder pijnlijke vergissing.

Vast staat dat de inlichtingendienst officieel wist dat Al-Qiada iets groots op touw aan het zetten was. Op 10 juli 2001 schreef FBI-agent Ken Williams een alarmerend rapport: de Phoenix Memo. Williams uit daarin zijn grote bezorgdheid over het toenemend aantal Arabieren dat in verschillende vliegscholen een pilotenopleiding volgt. Amper vijf weken voor de ramp, waarschuwt de CIA de president voor een mogelijke aanslag waarbij waarschijnlijk een passagiersvliegtuig gebruikt zal worden.

Het mag allemaal niet baten. 11 september is het resultaat van de onbekwaamheid en de nonchalance van veiligheidsagenten en van de dwaze, genadeloze politieoorlog tussen CIA, FBI en INS (de Amerikaanse dienst voor immigratie en naturalisatie).

'Aanslag op de multiculturele samenleving'

Het Westen ontwaakte na 11 september met een fikse kater. In een doorzichtige poging om het bloedbad in New York en Washington te recupereren voor binnenlands gebruik, noemde Guy Verhofstadt 11 september -in een vlaag van complete zinsverbijstering- zelfs "een aanslag op de multiculturele samenleving" …

Dat het concept van de multiculturele samenleving zware averij opliep is duidelijk. Daar zorgden niet alleen de hallucinante beelden van de instortende WTC-torens voor, maar ook de beelden van feestvierende allochtone jongeren in Groot-Brittannië en Nederland. Toen Silvio Berlusconi in een opmerkelijke toespraak verklaarde dat de Westerse cultuur en beschaving superieur was ten opzichte van de islamitische, viel de linkse kerk in koor over hem heen. Ook Guy Verhofstadt haastte zich om zijn Italiaanse collega de mantel uit te vegen. Dat niemand minder dan Verhofstadt zélf zich enkele jaren geleden nog afvroeg of de islam wel te verzoenen valt met onze democratie en onze westerse waarden en normen, werd daarbij even vergeten. "Islam betekent vrede", klonk het als uit één mond uit de hoek van de weldenkenden.

Natuurlijk is het juist dat niet elke vrome moslim op zolder bommen in elkaar knutselt. Niet elke moslim is een terrorist-in-spé. Gelukkig maar! Maar vandaag lijkt het er steeds meer op dat Europa zich opnieuw in slaap laat wiegen. Of 11 september niet meer is dan een kwade nachtmerrie, een scenario uit één of andere dure Hollywoodfilm.

Wereldwijd netwerk

Er is nochtans weinig reden tot gerustheid. Moslimfundamentalisten beschikken nog altijd over een wereldwijd netwerk, over financiële steun en aanhangers, over veilige onderduikadressen. De aanwezigheid van een grote immigrantenpopulatie garandeert hen anonimiteit.

Richard Reid, een Al-Qaida-aanhanger die met een bom in zijn schoen een passagiersvliegtuig wou opblazen, luisterde in een moskee in Londen naar de radicale preken van Abou Hamza. Mohammed Atta, de militaire leider van het 11 september-commando, was niet alleen een fanatieke moslim, maar ook een hoogopgeleide student uit Hamburg.

Na 11 september werd vaak geopperd dat Amerika de aanval toch ook wel aan zichzelf te danken had, aan de foute Midden-Oosten-politiek en de blinde steun aan Israël. Hoe omstreden de Amerikaanse houding ook mag zijn, Rita Katz gelooft er geen barst van: " Israël heeft er niets mee te maken. Ook zonder de Palestijnse kwestie zijn de VS het doelwit van moslimterroristen. Kijk maar naar wat er gebeurt in Bosnië, Kasjmir of de Filippijnen. Het geweld daar heeft niks met Israël te maken, het is gewoon heel gemakkelijk om dat conflict als excuus te gebruiken."

Of nog zo'n politiek-correct verhaal: "11 september is de opstand van het arme zuiden tegen het rijke noorden". Goedkope onzin is dat. Ossama Bin Laden, de steenrijke oliesjeik uit Saoudi-Arabië, heeft nooit één dollar gegeven om het lijden van het Palestijnse volk te verzachten. Vijftien van de negentien kapers van 11 september waren overigens Saudiërs. Geen van hen past in het profiel van de Palestijnse zelfmoordmartelaar. Geen van hen was arm of in een gebroken gezin opgegroeid, geen van hen woonde in een bezet gebied, geen van hen was 'kansarm'. Velen van hen genoten in het verdraagzame Westen jarenlang van een onbekommerd leven en een kostbare opleiding.

In Nederland ontstond vorig jaar grote deining toen bekend werd dat twee Marokkaanse twintigers uit Eindhoven gesneuveld waren aan de zijde van moslimstrijders in Kasjmir. In eigen land trok de Staatsveiligheid aan de alarmbel omdat ze niet over genoeg mensen en middelen beschikken om het oprukkende moslimfundamentalisme in de gaten te houden. Volgens het rapport wordt in een dertigtal moskeeën haat gepredikt tegen het Westen. De overheid laat begaan.

Niet uitgeschakeld

Het lijdt geen twijfel dat Al-Qaida zwaar te lijden heeft gehad onder de Amerikaanse vergeldingsaanvallen na 11 september. Veiligheidsdiensten over de hele wereld zijn ook waakzamer geworden en regeringen zijn minder geneigd een oogje toe te knijpen voor moslimextremisten. Maar de hoofdvogel, Ossama Bin Laden, hebben de Amerikanen niet te pakken gekregen en het ziet ernaar uit dat de opvolging verzekerd is.

Dat het gevaar nog lang niet geweken is, werd bewezen door de moord op Daniel Pearl. De aanvallen op Christenen in pakistan. De aanslag op een synagoge in Djerba (de dader was een Fransman van Marokkaanse afkomst). De zelfmoordaanval op een bus met Franse marine-ingenieurs in Karachi (Pakistan). De bom bij het Amerikaanse consulaat in Karachi. De aanvallen tegen VS-personeel op de Filippijnen. De aanslag met een rubberbootje tegen de Franse olietanker Limbourg bij de kust van Jemen. Bomaanslagen in Kenia op Israëlische toeristen. Aanvallen op Amerikaanse soldaten in Koeweit. En tenslotte, de gruwelijke bomaanslag tegen een discotheek op het Indonesische eiland Bali, waarbij tweehonderd toeristen om het leven kwamen.

Volgens terrorisme-expert Rohan Gunaratna zullen we in de toekomst meer van die acties zien. "Al-Qaida is haar strategie van 'harde' doelen -zoals militaire installaties en de Twin Towers- aan het veranderen en gaat over tot 'zachte' doelen zoals de nachtclub in Bali. In het Westen kan je de komende tijd soortgelijke aanslagen verwachten. Een kostenbewuste Al-Qaida zou zelfmoord best als voornaamste terreurtactiek kunnen adopteren."

Ook de terroristenjaagster Rita Katz is ervan overtuigd dat er vroeg of laat spectaculaire aanslagen zullen volgen in Europa. "Zolang imams nog geweld prediken, zal geweld niet worden uitgeroeid. Deze imams leven onder ons; het zijn onze buren. Ze preken in een moskee om de hoek. Hun volgelingen luisteren, absorberen en leren. Sommigen van hen, ofschoon het er niet veel zijn, zullen besluiten ook de volgende stap te zetten en hun woorden om te zetten in daden."

Kweekschool

Aan nieuwe rekruten is er alvast geen gebrek. Daarbij spelen de zowat 10.000 madrasa's, de beruchte radicale koranscholen in Pakistan, een sleutelrol. De madrasa's zijn de bakermat van de Taliban en de kweekvijver van nieuwe terroristen. Zo'n 1,5 miljoen leerlingen krijgen er de meest extreme vorm van de islam ingelepeld. Tien tot vijftien procent van de madrasa's zijn rechtstreeks gelinkt aan het moslimterrorisme. Per jaar strijken ze ruim 1 miljard dollar op aan fondsen uit binnen- en buitenland. Britse moskeeën nemen daarvan vijf miljoen pond per jaar voor hun rekening.

Het is een angstaanjagend beeld en de situatie in Pakistan baart nog meer grote zorgen. Dat de terroristen van 11 september aanvankelijk ook van plan waren een vliegtuig neer te laten storten op een kerncentrale is bekend. Bekend is ook dat Al-Qaida op zoek is naar chemische en nucleaire wapens en dat ze er niet voor zullen terugdeinzen om die ook te gebruiken eens ze deze in handen krijgen. In 2001 werden 2 gepensioneerde atoomspecialisten in Pakistan gevangen gezet omdat ze openlijk sympathiseerden met Ossama Bin Laden. Eén van hen leverde Al-Qaida de expertise voor een zogenaamde 'vuile bom'. Dat is geen atoombom, maar een bom geladen met radio-actief afval. Bij het gebruik van zo'n wapen in een grootstad als Londen, Parijs, Amsterdam of Brussel zouden de gevolgen niet te overzien zijn.

Laat het duidelijk zijn, een heksenjacht tegen moslimmigranten in het Westen is uit den boze. Maar het is niet het moment om op beide oren te slapen en te doen of er niets aan de hand is. De veiligheidsdiensten in Europa kunnen de dreiging van moslimfundamentalisme en terrorisme maar beter argwanend in de gaten houden. Scherp toezicht op wat radicale imams preken in Europese moskeeën en wat koranleraars hun leerlingen vertellen op school lijkt aangewezen. Toezicht op de activiteiten en de financiële situatie van moslimorganisaties.

Echt en vermeend racisme

Rita Katz beseft maar al te goed aan welke kritiek zij zich blootstelt. "Al wie zich kritisch uitlaat over de islam, wordt beticht van racisme. Alleen al maar het onderwerp ter sprake brengen, is al voldoende om voor racist uitgescholden te worden. Ik lig er niet wakker van, want al wat ik in mijn boek poneer, kan gecontroleerd worden."

Twee jaar na 11 september lijkt het er op of Europa de aanslagen van moslimterroristen uit het collectieve geheugen heeft gewist. In naam van een verkeerd begrepen verdraagzaamheid sluiten de weldenkenden hun ogen voor het oprukkende moslimfundamentalisme. Tot er ook hier om de hoek bommen afgaan …

Niet elke moslim is een terrorist, maar als 11 september iets heeft duidelijk gemaakt dan is het wel hoe kwetsbaar het vrije Westen is voor terreur. Dat een kleine groep fanatieke en goed getrainde soldaten in staat zijn om de vijand in het hart te treffen, daar waar het -met de woorden van Ossama Bin Laden- "het meeste pijn doet".

De terroristenjaagster Rita Katz laat er in een interview dan ook geen twijfel over bestaan: "De racisten, de onverdraagzamen zijn de moslimextremisten, niet wij. Zij zijn het die zeggen dat ongelovigen 'honden' zijn en dat het niet verkeerd is hen te doden. Als d�*t geen racisme en onverdraagzaamheid is." De vraag is maar of wij de les van 11 september begrepen hebben.


MASTERMINDS OF TERROR

Allah met ons

"Terwijl Amerika op 4 juli 2001 Onafhankelijkheidsdag vierde, een dag waarop de beveiliging normaal gesproken het hoogst is, kon Khalid al-Midhar, een 'most wanted terrorist' zonder problemen het land inkomen. Al-Midhar stond op de bewakingslijst, maar er was een commùnicatiestoring tussen de Immigratie- en Naturalisatiedienst (INS) en de FBI. Tegenover Fouda bevestigde Ramzi Binalshibh dat de leden van de Hamburgse kern, die in de laatste fase van de operatie in de aanloop naar het uur nul zaten, regelmatig werden geschaduwd. 'Maar Allah was met hen'."

Militaire operatie

"De teerling was geworpen en Atta werkte snel, zo snel hij kon. Als eerste koos hij twee Amerikaanse vliegmaatschappijen: United Airlines en American Airlines. Hij koos de grootste vliegtuigen: Boeings 757 en 767. Daarna selecteerde hij de langste routes met en maximale hoeveelheid brandstof en de grootste stiptheid. Als laatste beval hij zijn 'broeders' om uiteen te gaan en zich via verschillende routes naar de toegewezen vliegvelden te begeven."

"Dit was niet één kaping, het waren er vier. Het was op dat moment van cruciaal belang dat ze tegelijkertijd uitgevoerd zouden worden en dat alle broeders op hetzelfde moment aan boord waren."

Aanwijzingen

"De inlichtingendiensten gaven nadien toe dat ze sinds 1994 informatie hadden gekregen waaruit kon worden opgemaakt dat terroristen van plan waren om met vliegtuigen aanslagen te plegen. Er werd echter geen moeite gedaan om het potentiële gevaar nader te onderzoeken."

"In april 2001 meldt een bron die connecties heeft binnen terroristische organisaties, dat Bin Laden geïnteresseerd zou zijn in piloten die voor de burgerluchtvaart vliegen als potentiële terroristen. Deze bron waarschuwde Amerika dat ze zich niet alleen moesten focussen op de bomaanslagen op de ambassades maar dat de terroristen 'spectaculaire en traumatische' aanvallen planden en dat de eerste bomaanslag op het WTC in 1993 het soort aanslag was dat nu weer gepland werd."

Yosri Fouda & Nick Fielding in "Masterminds of Terror"


DE TERRORISTENJAAGSTER

Fatwa

"Het volstaat dat een paar volgelingen instemmen met de fatwa (religieuze verordening) om een ravage aan te richten. Ze hebben enorm veel macht, deze fatwa's. De volgelingen die van plan zijn ze door te zetten, zullen zich daar niet van af laten brengen. Iemand die fanatiek genoeg is een fatwa ten uitvoer te brengen, is meer dan bereid zijn leven te offeren voor de zaak. De enige manier om een fatwa af te wenden, is in de eerste plaats te voorkomen dat hij wordt uitgevaardigd."

Radicale moskeeën

"Prekers als al-Hanooti en moskeeën als Dar al-Hijra promoten een fundamentalisme dat erg gevaarlijk zou kunnen zijn. Een nieuwe generatie groeit op met die preken. Er is in de Dar al-Hijra ook een school. Ik vraag me af wat ze onderwijzen in een school in een moskee waar al-Hanooti imam is. En dan vragen we ons af hoe die Amerikanen die naar de trainingskampen van Bin Laden in Afghanistan vertrokken toch aan hun denkbeelden kwamen."

Gevaarlijke imams

"Al-Qaradawi en andere moslimgeestelijken die hun macht misbruiken om de jihad te preken, hebben hier niets te schaften."

"Zonder zelf een geweer vast te houden, zijn deze mannen net zo verantwoordelijk voor het terrorisme als de terroristen zelf. Misschien wel meer, omdat ze de vlam ontsteken die brandt in het hart van de terroristen. Ze maken moord tot een religieuze missie. Ze gebruiken hun enorme invloed om dood te prediken in plaats van leven, haat in plaats van vrede en martelaarschap in plaats van hoop."

Wereldheerschappij

"Zolang radicaal islamitische imams als al-Hanooti sleutelposities innemen in de belangrijkste islamitische centra, hoeft het geen verbazing te wekken als er opnieuw iets zou gebeuren in de trant van de aanslagen op het WTC. Dit is een poging van extremisten om hun ultieme doel te bereiken: de wereldheerschappij aan de moslims."

Barbaars

"Barbaarse praktijken als onthoofden en amputeren zijn heel normaal in sommige Arabische en moslimlanden, zoals Saudi-Arabië of Afghanistan onder het bewind van de Taliban. De regeringen van zulke landen beschouwen dergelijke wreedheden als redelijke straffen. Draag de verkeerde schoenen en de Taliban executeert je op klaarlichte dag. Steel en de Saudiërs hakken je handen af. Krijg een relatie met een getrouwde man en ze stenigen je. Raak als ongetrouwde vrouw zwanger en je eigen vader snijdt je de keel door. En plein public. Werk als journalist voor de Wall Street Journal en je wordt op barbaarse wijze vermoord, waarna de video-opnames van deze gruweldaad op internet te zien zijn. De voorbeelden van dit soort gebrek aan eerbied voor een mensenleven zijn legio."

Hulpverlening, de perfecte dekmantel

"Zo was er een Egyptische kinderarts, die in 1995 de VS bezocht als representant van de Koeweitse Red Crescant (Rode Halve Maan - de Arabische tegenhanger van het Rode Kruis). Zijn naam? Ayman al-Zawahiri. Hoe hij zijn brood verdiende? Als Bin Ladens belangrijkste vertegenwoordiger en zijn privé-arts, en als architect van de Al-Qaida-ideologie. Al-Zawahiri werd in de VS aangeklaagd wegens zijn aandeel in de aanslagen op de Amerikaanse ambassades in Oost-Afrika. Daarnaast werd hij bij verstek ter dood veroordeeld door een Egyptisch militair gerechtshof wegens zijn spilfunctie binnen de terreurgroep Egyptian Islamic Jihad (die groep eiste de verantwoordelijkheid op voor twee bloedige aanslagen op buitenlandse toeristen, één aan de beroemde tempel van Osiris en één aan het archeologisch museum van Kaïro). Ondertussen kon hij zelfs in 1995 nog vrij rondreizen in Amerika. Hij reisde hierheen vanuit Afghanistan en maakte een tournee om geld in te zamelen, naar zijn zeggen ter ondersteuning van weduwen en wezen. Hij haalde bijna een half miljoen dollar op. Wat hij waarschijnlijk vergat te vertellen, was dat hij van plan was die weduwen en wezen eerst te maken met dat geld."

Nalatigheid

"Het allerergste moest nog komen. Want dat is zonder twijfel het feit dat de overheid, en in het bijzonder de FBI, herhaaldelijk aanwijzingen en bewijsstukken over het hoofd zag in haar aanpak van Al-Qaida. Tot op de dag van vandaag moeten de ordehandhavers toegeven dat ze niet weten wanneer, waarom en hoe Al-Qaida werd opgezet. De FBI liet een spoor achter van onhandigheid, op zijn zachtst gezegd, of van schandalige nalatigheid, afhankelijk van iemands zienswijze. Een spoor dat begint in 1993 bij de aanslag op het WTC en helemaal doorloopt naar 11 september 2001."

In naam van Allah

"Islamitische regeringen zijn nooit aan de macht gekomen en zullen nooit aan de macht komen langs vreedzame weg of via coöperatieve volksvertegenwoordigingen. Ze komen aan de macht zoals ze altijd aan de macht zijn gekomen: door pen en geweer, door woord en kogel, door tong en tanden. In de naam van Allah, de genadige en barmhartige."

Uit de handleiding van iemand die het WTC wou opblazen.

Slachtoffer van onze 'verdraagzaamheid'

"De islamfundamentalisten kennen het Westen door en door, hebben hier niet zelden jaren gewoond, gewerkt en gestudeerd, kennen de zwakheden van ons democratisch systeem en weten hoe ze die kunnen misbruiken. Zij weten hoe ze via zogenaamd humanitaire organisaties geld kunnen loskrijgen van Westerse overheden, fondsen die worden aangewend om het fundamentalisme te steunen en te promoten. Een deel van hun propaganda hebben wij zelf gefinancierd! Ze maken misbruik van het recht op vrije meningsuiting en de bereidheid van de Westerse samenleving om andersdenkenden te aanvaarden."

Grenzen aan de verdraagzaamheid

"Er bestaat in het Westen zoiets als vrijheid van meningsuiting en terroristen mogen zeggen wat ze willen zonder daarvoor te worden opgepakt. Daar hebben we tenslotte een democratie voor. Maar die vrijheid heeft ook een prijs. Wij zorgen ervoor dat moslimterroristen ongestoord hun oproep kunnen doen tot het doden van alle ongelovigen. En als ze opgepakt worden, maken ze gebruik van onze vrijheden en onze mensenrechten. Onze eigen democratie maakt ons dus kapot. Dat is een heikel punt, want waar leg je de grens? Zelf vind ik dat die ligt bij het moment waarop je oproept om anderen te vermoorden, oproept tot haat en geweld."

Geen band met Palestijnse zaak

"In mijn boek weidt ik niet uit over de Palestijns-Israëlische kwestie omdat het, hoe contradictorisch ook, niet echt daarover gaat. Lossen we dat conflict op, dan vinden de moslimextremisten andere uitvluchten om de wereld met terrorisme te blijven teisteren."

Radicale moskeeën

"Extremistische moslimleiders deinzen er niet voor terug op te roepen tot geweld, ook in Amerikaanse en Europese moskeeën. De fundamentalisten misbruiken de moskeeën om met hun extreme ideeën jongeren aan te steken, om haat tegen het Westen te genereren, ook bij jongeren die nooit een voet in het Midden-Oosten hebben gezet. Daar moet een einde aan komen."

"We moeten er ook voor zorgen dat we weten wat er in die moskeeën wordt gepredikt, zodat nieuwe generaties niet worden geïndoctrineerd met haat."

Overal aanwezig

"Met mijn boek wil ik aantonen dat het islamextremisme en het geweld zich niet beperken tot pakweg Afghanistan, Jemen of Indonesië, maar dat ze overal potentieel aanwezig zijn. Ook in uw en mijn achtertuin. En dat het hoog tijd is dat we ons daarvan bewust worden."

"Ik wil dat werk wordt gemaakt van het opsporen van stille extremistische moslimcellen in de VS en in Europa. Dat die bestaan, is bewezen aan de hand van informatie die in Afghanistan werd gevonden."

Het is nog niet gedaan

"Zo'n goed uitgedachte zet als die van 11 september lukt niet meer. Het zal op kleinere schaal blijven gebeuren. Dat kan je niet tegenhouden, je hebt er ook maar een paar mensen voor nodig; een goede imam die een ander kan overtuigen dat hij naar het paradijs gaat als hij zichzelf en nog honderd anderen om zeep helpt."

Volgend doelwit: Europa

"Europa kan een belangrijke rol spelen, als men hier maar beseft dat wat in de Verenigde Staten is gebeurd, zich in Europa kan herhalen. Heel wat moslimextremisten werden in eigen land aan de deur gezet, hebben hier asiel gevonden (!) en hebben ondertussen geleerd de voordelen van ons Westerse systeem te misbruiken. Engeland, Frankrijk, Italië, Nederland en ongetwijfeld ook België zitten met dezelfde problemen als de States. Het is een kwestie van tijd voor er ook hier een ophefmakende aanslag wordt gepleegd."

Rita Katz in haar boek "De terroristenjaagster"

Citaten uit interviews met Dag Allemaal en P-Magazine.

[democratsteve]

Allemaal goed en wel, maar ik zie niet in wat Bush hier mee te maken heeft.
Wat heeft hij gedaan om de situatie te verbeteren?
Nog maar enkele dagen geleden verscheen een enquete in meerdere Amerikaanse dagbladen dat het onveiligheidsgevoel van de gemiddelde Amerikaan niet gedaald sinds 11/9.
Ten tweede is de frequentie van tereuraanslagen op Amerikaanse doelwitten gestegen sinds 11/9, ondanks de "zware klappen" die ze hebben uitgedeeld.
Ik ben volledig akkoord dat, zoals in de tekst wordt aangehaald, sommige dingen moeten bestreden worden. Ik stel we alleen vragen bij de manier waarop Bush zijn strijd voert.

[Antoon]

Oorspronkelijk geplaatst door democratsteve

Allemaal goed en wel, maar ik zie niet in wat Bush hier mee te maken heeft.
Wat heeft hij gedaan om de situatie te verbeteren?
Nog maar enkele dagen geleden verscheen een enquete in meerdere Amerikaanse dagbladen dat het onveiligheidsgevoel van de gemiddelde Amerikaan niet gedaald sinds 11/9.
Ten tweede is de frequentie van tereuraanslagen op Amerikaanse doelwitten gestegen sinds 11/9, ondanks de "zware klappen" die ze hebben uitgedeeld.
Ik ben volledig akkoord dat, zoals in de tekst wordt aangehaald, sommige dingen moeten bestreden worden. Ik stel we alleen vragen bij de manier waarop Bush zijn strijd voert.

Kijk, niet iedereen kan het eens zijn met de manier waarop Bush de strijd voert. Dat lijkt mij evident.

Ik heb er wel vertrouwen in dat hij de juiste beslissingen neemt.

Op dit moment is de wereld nog steeds heel erg onveilig, en zijn de kansen op aanslagen gestegen. Dat is ook logisch, wanneer je oorlogen gaat voeren en jagen op terroristen. In een eerste fase ga je grote gevaren tegemoet. Wanneer je in een grote stinkende beerput gaat roeren, dan komt eerst al de rotzooi naar boven.

Maar dat is nodig om later je doelstellingen te bereiken. Zonder kleerscheuren is het niet mogelijk. En op een paar maanden tijd breng je het niet allemaal in orde. Het kan jaren duren, en dat heeft Bush vanin het begin gezegd. Maar het was wel broodnodig!

[@lpha]

Oorspronkelijk geplaatst door Antoon

Kijk, niet iedereen kan het eens zijn met de manier waarop Bush de strijd voert. Dat lijkt mij evident.

Ik heb er wel vertrouwen in dat hij de juiste beslissingen neemt.

Op dit moment is de wereld nog steeds heel erg onveilig, en zijn de kansen op aanslagen gestegen. Dat is ook logisch, wanneer je oorlogen gaat voeren en jagen op terroristen. In een eerste fase ga je grote gevaren tegemoet. Wanneer je in een grote stinkende beerput gaat roeren, dan komt eerst al de rotzooi naar boven.

Maar dat is nodig om later je doelstellingen te bereiken. Zonder kleerscheuren is het niet mogelijk. En op een paar maanden tijd breng je het niet allemaal in orde. Het kan jaren duren, en dat heeft Bush vanin het begin gezegd. Maar het was wel broodnodig!

Ik raak er steeds meer van overtuigd dat 11/9 als een godsgeschenk uit hemel kwam vallen. Dit gaf hem de gelegenheid om, onder het legitieme voorwensel van bestrijding van het terrorisme, de echte amerikaanse (olie)politiek eindelijk uit te voeren.
Het is een feit dat de oliebronnen in de noordzee en het amerikaans continent beginnen op te drogen en steeds duurder te ontginnen zijn.
Binnen enkele jaren (2010) zal dit aandeel in de oliewinning zeer snel verminderen en gaat de olieontginning in de golf sterk opgedreven worden. Om de oliebevoorading te kunnen garanderen zal amerika zijn militaire macht in de regio verder uitbouwen. De volgende tekst illustreerd dit.


Een al dertig jaar durende 'jeuk'
Dertig jaar geleden, in de perikelen rond de "oliecrisis", werd er een strategie gesmeed om Amerika controle te laten verkrijgen over de olie in de Perzische Golf door de toenmalige "haviken" in Washington. Nu, met dezelfde strategen stevig in het zadel van het Witte Huis, voert de regering Bush hun draaiboek uit, geschreven voor werelddominantie.

Door Robert Dreyfuss, uit maart / april nummer van Amerikaanse tijdschrift Mother Jones (Zie ook www.redrat.net/BUSH_WAR/dreyfuss.htm.) 1 maart 2003. Ten tijde van het schrijven van dit artikel was de invasie van Irak nog geen feit. Vertaald door Ad van de Kolk.

Als je de aarde zou ronddraaien opzoek naar onroerend goed dat belangrijk is voor het bouwen van een Amerikaans imperium, zou je eerste stop bij de Perzische Golf moeten zijn.

De woestijnzanden van deze regio bevatten twee van elke drie vaten olie die er op de wereld zijn - Irak's oliereserves alleen al zijn vergelijkbaar, volgens sommige schattingen, met de reserves die te vinden zijn in Rusland, USA, China en Mexico gezamenlijk. De laatste dertig jaar is de Perzische Golf in het vizier geweest van een invloedrijke groep van buitenlandse politieke strategen die geloven dat, voor het verkrijgen van werelddominantie, de VS controle moeten realiseren over deze regio en de olie daar voorradig. Geboren tijdens de oliecrisis in de jaren '70 en sinds die tijd verfijnd door een nieuwe generatie beleidsmakers, heeft deze aanpak zijn meest verregaande benadering gevonden in de huidige regering Bush - die met haar plan om in Irak een invasie te plegen en een voor Washington acceptabel regime te installeren, dichter dan wie ook van haar voorgangers genaderd is bij het transformeren van de Perzische Golf in een Amerikaans protectoraat.

In de wereldpolitieke visie die de huidige VS richting Irak drijft, wordt het veiligstellen van de nationale veiligheid (van de VS) gezien als de noodzaak tot wereldheerschappij ofwel dominantie over potentiële rivalen. Om dat te bereiken moet VS niet alleen in staat zijn om haar militaire macht waar en wanneer dan ook in te zetten, ze moet ook beslissende reserves controleren, de belangrijkste daarvan is olie en dan speciaal de Golfolie. Voor de "haviken", die nu de toon zetten in het Witte Huis en het Pentagon, is de Golfregio niet alleen en simpelweg cruciaal vanwege haar aandeel in de oliebevoorrading van de VS (andere bronnen zijn belangrijker geworden in de loop der jaren), maar omdat het de VS toe zou staan een greep te hebben op de "energielevensader" van de wereld en een potentiële mogelijkheid om toegang te ontzeggen voor competitie elders op de wereld.

De regering Bush "gelooft dat men controle moet hebben over reserves om toegang tot ze te hebben," zegt Chas Freeman, die diende als een Amerikaanse ambassadeur in Saoedi-Arabië onder de eerste president Bush. "Ze zijn gegrepen door het idee dat het einde van de Koude Oorlog het de VS mogelijk hebben gemaakt haar wil aan de wereld op te leggen, en zij die mogelijkheid hebben om gebeurtenissen vorm te geven door macht hebben de plicht om dit te doen. Het is een ideologie."

Irak, in deze visie, is een strategische prijs van ongeëvenaarde importantie. Niet zoals de olie onder de bevroren toendra van Alaska, achter slot en grendel in de steppen van Centraal-Azië of begraven onder stormachtige zeeën, Irak's ruwe olie is makkelijk bereikbaar en, voor minder dan $ 1,50 per vat, een van de goedkoopste soorten in de wereld om te produceren. Nu al, gedurende de laatste paar maanden, hebben westerse bedrijven ontmoetingen gehad met Irakese bannelingen om een claim te leggen op deze "goudmijn."

Maar, terwijl bedrijven hopen te profiteren van een Amerikaans gecontroleerd Iraq, is de drang om Saddam Hoessein te verwijderen niet gevoed door oliemagnaten, van wie er velen bezorgd zijn over de gevolgen van oorlog. Noch kijken vice-president Cheney en president Bush, beiden voormalige oliemannen, alleen naar de Golf simpelweg voor de winst die er behaald kan worden. De regering denkt groter, veel groter dan dat.

"Irak controleren gaat eerder over olie als machtsmiddel, dan olie als brandstof," zegt Micheal Klare, professor van vredes- en wereldveiligheidsvraagstukken op het Hampshire College en auteur van Resource Wars ( Oorlogen over grondstoffen).

"Controle over de Golf moet men vertalen in controle over Europa, Japan en China. We hebben onze hand op de (olie)kraan liggen. Sinds de olieperikelen in de zeventiger jaren, heeft de VS een constante opbouw gerealiseerd van militaire macht in de Golf door bases te bouwen, wapens te verkopen militaire partnerschappen te smeden. Nu staan ze klaar om deze macht te consolideren op een plek die van wezenlijk belang is voor de balans van macht in de komende tientallen jaren. Door Irak in te nemen, kan de regering Bush in één klap een langlopend strategisch ontwerp consolideren.

"Het is het Kissinger plan," zegt James Akins, een voormalige USA diplomaat. "Ik dacht dat het om zeep geholpen was, maar het is terug." Akins heeft een harde les geleerd over de politiek van de olie toen hij als een Amerikaans gezant in Koeweit en Irak diende, en tenslotte als ambassadeur in Saoedi-Arabië gedurende de oliecrisis in 1973 en 1974. Zelfs na dertig jaar wordt hij nog steeds opgewonden als hij zich voor de geest haalt hoe zijn eerste ontmoeting verliep met de idee dat behelsde dat de USA bereid zou moeten zijn om Arabische olieproducerende landen te bezetten.

In 1975, toen Akins ambassadeur was in Saoedi-Arabië, verscheen er een artikel in Harpers getiteld: "Beslag leggen op Arabische olie." De schrijver , die het pseudoniem Miles Ignotus gebruikte, werd geïdentificeerd als een in Washington wonende professor en een defensieadviseur die nauwe banden onderhield met hoog in rang zijnde Amerikaanse politici. Het artikel schetste, volgens Akins: "hoe we al onze economische en politieke problemen konden oplossen door de Arabische olievelden over te nemen en Texanen en die van Oklahoma binnenhalen om ze te runnen." Tegelijkertijd verschenen er een hoeveelheid andere artikelen van gelijke strekking in andere bladen en kranten. "Ik wist dat dit het resultaat was van een grondige planning," zegt Akins,"Het kan niet zo zijn dat acht mensen tegelijkertijd en onafhankelijk van elkaar op hetzelfde verknipte idee komen."

"Toen maakte ik een fatale vergissing," vervolgt Akins, "ik zei op de televisie dat iemand die dat voorstelde een gek, een crimineel of een Sovjetagent zou moeten zijn." Vlak daarna, zegt hij, ervoer hij dat de achtergrondplanning was uitgevoerd door zijn baas, de toenmalige minister van Buitenlandse

Zaken: Henry Kissinger. Akins werd later dat jaar ontslagen. Kissinger heeft nooit bevestigd dat hij de zaden heeft geplant voor het artikel. Maar in een interview met Business Week in datzelfde jaar, lanceerde hij een maar nauwelijks verholen dreigement tegen de Saoedies, toen hij hardop nadacht over het naar beneden brengen van de olieprijzen door "een massieve politieke oorlogvoering tegen landen zoals Saoedi-Arabië en Iran zodat deze hun politieke stabiliteit riskeren en misschien hun veiligheid als zij niet meewerkten."

In de zeventiger jaren was Amerika's militaire aanwezigheid in de Golf praktisch nihil, dus het idee om beslag te leggen op de olie daar was een dagdroom. Maar toch, begonnen met het Miles Ignotus artikel, en één van gelijke strekking door de conservatieve strategieplanner en professor Robert W. Tucker, begon het idee aan populariteit te winnen bij een opgewonden groep van voorstanders van een harde lijn en pro-Israëlische denkers, en dan speciaal de havikachtige cirkel die gelieerd was met de Democratische senatoren Henry Jackson en Daniel Moynihan van New York.

Langzamerhand werd deze mix van strategieplanners bekend als de "neo-conservatieven" en ze speelden een belangrijke rol in president Reagan's ministerie van defensie en in denktanks, politieke centra in de jaren '80. Geleid door Richard Perle, voorzitter van het Pentagon's meest invloedrijke "Policy Board" (Politiek bestuur), en assistent minister van defensie Paul Wolfowitz bezetten deze mensen nu meerdere tientallen sleutelposities in het Witte Huis. Aan de top zijn zij het dichtste bij vice-president Cheney en defensieminister Donald Rumsfeld, die trouwens nauwe banden hebben met elkaar sinds deze beide mannen gediend hebben in het Witte Huis onder president Ford in het midden van de jaren 70. Ze waren ook dicht om Cheney heen gedurende de Eerste Golfoorlog in 1991.

Gedurende die jaren en dan speciaal na de eerste Golf Oorlog, zijn de VS langzaam maar zeker binnengedrongen in de Golf en de omliggende regio, vanaf de Hoorn van Afrika tot Centraal Azië. Bij het voorbereiden van een invasie en bezetting van Irak, heeft de Amerikaanse regering gebouwd op de stappen die genomen zijn door militaire en politieke planners in de laatste kwart eeuw.

Stap 1 : Het "Rapid Deployment Force" ( Snel inzetbare macht)

In 1973, 1974 en nogmaals in 1979 leidden politieke beroeringen in het Midden-Oosten tot hoge pieken in de olieprijzen, die resulteerden in een vijftienvoudige verhoging binnen tien jaar en een hernieuwde aandacht voor de Perzische Golf. In januari 1980 verklaarde president Carter de Golfregio tot een zone van Amerikaanse invloed, speciaal omdat de toenmalige Sovjet-Unie binnendrong. "Laat onze positie absoluut duidelijk zijn," zei hij, aankondigend wat vanaf toen de Carter-doctrine werd genoemd, "Een poging door een vreemde macht om controle te verkrijgen over de Perzische Golfregio, zal worden gezien als een aanval op de vitale belangen van de Verenigde Staten van Amerika, en zo'n aanval zal vergolden worden met alle middelen die nodig zijn, inclusief militaire macht." Om deze doctrine kracht bij te zetten, creëerde Carter "the Rapid Deployment Force", een over-de-horizon militaire eenheid met de middelen om meerdere duizenden Amerikaanse troepen zeer snel naar de Golf te kunnen transporteren in geval van een crisis.

Stap 2: The Central Command ( Het centrale commando)

In de jaren tachtig, onder president Reagan, begonnen de VS de landen in de Golf te pressen om toegang te krijgen tot bases en steunfaciliteiten. Het Rapid Deployment Force was veranderd in het Central Command, een nieuwe (USA) militaire autoriteit met verantwoordelijkheid voor de Golf en de omringende regio van Oost-Afrika tot Afghanistan. Reagan probeerde een "strategische consensus" te organiseren van antisovjet geallieerden, inclusief Turkije, Israël en Saoedi-Arabië. De USA verkocht voor miljarden dollars wapens aan de Saoedies in de vroege jaren 80, van AWACS-vliegtuigen tot F-15 gevechtsvliegtuigen. En in 1987, op het hoogtepunt van de oorlog tussen Irak en Iran, creëerde de USA marine het "Joint Task Force Middle East" om de olietankers te beschermen die het water van de Golf bevoeren, en zodoende de gelegenheid bood de maritieme aanwezigheid van de USA te verhogen van slechts drie á vier oorlogsschepen tot een vloot van ruim veertig vliegdekschepen, slagschepen en kruisers.

Stap 3 : De Golf Oorlog

Tot 1991 waren de VS niet in staat om de Arabische Golfstaten te overtuigen om hun toestemming te geven voor een permanente Amerikaanse aanwezigheid op hun grondgebied. Ondertussen begon Saoedi-Arabië, terwijl het een nauwe relatie met de USA onderhield, haar commerciële en militaire banden uiteen te nemen; tegen de tijd dat ambassadeur Chas Freeman in de late jaren tachtig arriveerde warenn de VS teruggevallen naar de vierde plaats van wapenleveranciers van het koninkrijk, eerst kwamen de Britten, de Fransen en de Chinezen.

Dit veranderde allemaal met de Golfoorlog. Saoedi-Arabië en andere Golfstaten waren niet langer tegen een directe Amerikaanse militaire aanwezigheid en Amerikaanse troepen stroomden binnen. "De Golf Oorlog zette Saoedi-Arabië weer op de kaart en liet een serieus afgesleten relatie weer tot nieuw leven komen," stelde Freeman.

In de tien jaar na de oorlog heeft de USA meer dan 43 miljard dollar aan wapens, uitrusting en militaire bouwprojecten verkocht aan de Saoedi-Arabië en 16 miljard dollar aan Koeweit, Qatar, Bahrein en de Verenigde Arabische Emiraten volgens gegevens verzameld door de Federatie van Amerikaanse Wetenschappers. Vòòr Operatie Desert Storm, genoten de Amerikaanse militairen alleen maar het recht om een voorraad militaire goederen aan te leggen in de relatieve "achteraf" Golfstaat Oman aan de Indische Oceaan. Na de oorlog begon bij elk land in de regio gezamenlijke militaire oefeningen te houden, gastheer te zijn voor Amerikaanse marine-eenheden en luchtstrijdkrachten en gaven de VS het recht om posities in te nemen. "Onze militaire aanwezigheid in het Midden-Oosten is dramatisch toegenomen," pochte de toenmalige defensiesecretaris William Cohen in 1995.

Een andere stimulans voor de USA aanwezigheid was de, in 1991, eenzijdig opgelegde no-fly zones in noord en zuid Irak die in stand werden gehouden vanuit Turkije en Saoedi-Arabië. "Er was een massieve opbouw, speciaal rond Inçirlik in Turkije, om de noordelijke no-fly zone te bewaken en rond Riad ( de hoofdstad van Saoedi-Arabië) om de zuidelijke no-fly zone te bewaken," zegt Colin Robinson van het USA Centrum voor Defensie Informatie, een denktank uit Washington. Een miljard dollar kostende, high-tech commandocentrale werd gebouwd door Saoedi-Arabië vlakbij Riad en gedurende de laatste twee jaar heeft de USA een ander centrum in het geheim afgebouwd in Qatar. De Saoedische faciliteiten "zijn gebouwd met capaciteiten ver boven de mogelijkheden van Saoedi-Arabië om door hen gebruikt te worden," zegt Robinson. "En dat is precies wat Qatar nu ook aan het doen is."

Stap 4 : Afghanistan

De oorlog in Afghanistan, en de "open einde"- oorlog tegen het terrorisme, die geleid heeft tot Amerikaanse aanvallen in Yemen, Pakistan en andere plekken, heeft geleid tot een verdere stimulans tot het vergroten van Amerika's kracht in de regio. De regering heeft grote verhogingen afgedwongen in hun defensiebudget, wat nu op ongeveer 400 miljard dollar staat, van 300 miljard dollar in 2000, en een groot gedeelte daarvan, misschien wel ongeveer 60 miljard dollar, is gereserveerd voor de steun van Amerikaanse troepen in en om de Perzische Golf. Militaire faciliteiten op de breedtegraad van de Golf, van Djibouti in de Hoorn van Afrika tot het eiland Diego Garcia in de Indische Oceaan, zijn vergroot, en een web van bases en trainingmissies hebben de Amerikaanse aanwezigheid uitgebreid tot diep in Centraal-Azië. Van Afghanistan tot de ingesloten, vroegere Sovjet republieken, Oezbekistan en Kirgizië. Amerikaanse troepen zijn gevestigd in een gebied dat lange tijd in de invloedssfeer van Rusland was. Olierijk en strategisch van vitaal belang is Centraal-Azië nu de oosterse brug in een aaneengesloten ketting van Amerikaanse bases, faciliteiten en bondgenootschappen die zich uitstrekken van de Middellands Zee en de Rode Zee tot ver in het Aziatische achterland.

Stap 5 : Irak

Het verwijderen van Saddam Hoessein kon wel eens het laatste stuk van de puzzel zijn, het laatste beetje cement van een Amerikaanse imperialistische aanwezigheid. Het is "zeer waarschijnlijk" dat de USA militaire bases in Irak handhaaft, vertelde Robert Kagan, een leidende neoconservatieve strateeg, aan the Atlanta Journal-Constitution. "We zullen waarschijnlijk voor een langere tijd een substantiële concentratie van troepen nodig hebben in het Midden-Oosten," zei hij. "Als we economische problemen hebben, zijn die veroorzaakt door ontwrichtingen van onze olievoorraad. Als we een troepenmacht in Irak hebben, zal er geen ontwrichting van onze olievoorraad zijn."

Kagan, samen met William Kristol van de Weekly Standard, is een oprichter van de "New American Century", een vergadering van buitenlandse politiek "haviken" onder wie zich steunpilaren als Richard Perle, New Republic publicist Martin Peretz en de vroegere CIA-directeur James Woolsley bevinden. Onder de opgenomen leden van de groep in de regering regering bevinden zich: Cheney, Rumsfeld, Wolfowitz, Lewis Libby (de chef-staf van de vice-president), Elliot Brahms ( de Midden-Oosten directeur van de National Security Council) en Zamay Khalilzad (de Witte Huis verbinding met de Irakese oppositiegroeperingen). Kagan's groep, verbonden met vergelijkbare neoconservatieve , pro-Israëlische organisaties, vertegenwoordigt de groep van denkers wier ideologische voorkeuren zijn gesmeed tijdens de regeringen van de presidenten Nixon en Ford.

Voor Akins, die net is teruggekeerd uit Saoedi-Arabië, is het een "team" dat hem zeer bekend voorkomt, een "team" dat probeert het plan dat voor het eerst werd uitgezet in 1975 in te voeren. "Het zal makkelijker zijn als we Irak eenmaal hebben," zegt hij, "Koeweit hebben we al, Qatar en Bahrein ook. Dus we praten alleen nog over Saoedi-Arabië en dan zullen de Verenigde Arabische Emiraten op hun plaats vallen."

Afgelopen zomer liet Perle een korte glimp zien van het denken van zijn "cirkel" toen hij de Rand Corporation strateeg Laurent Murawiec uitnodigde om een presentatie te maken voor zijn Defensiebeleid, een comité van vroegere beambten en generaals dat het Pentagon adviseert met betrekking tot beleidsideeën.

Murawiec's lezing "achter-gesloten deuren" zorgde voor een storm van kritiek toen het naar de media werd gelekt, hij beschreef Saoedi-Arabië als de "kern van het kwaad", suggereerde dat de Saoedische koninklijke familie vervangen of omvergeworpen zou moeten worden en lanceerde het idee over het bezetten door USA van de Saoedische olievelden. Hij verloor uiteindelijk zijn baan omdat Rand besliste dat hij te controversieel was.

Murawiec is onderdeel van een stroming van denkers in Washington die alle naties in de Golf beziet als onstabiele "mislukte staten" en volhoudt dat alleen de VS de kracht hebben om deze gedwongen te reorganiseren en op te bouwen. In deze optiek bieden de legerbases en -systemen die in de Golfregio werden geplaatst ter verdediging, tegelijkertijd een parate infrastructuur, klaar om landen en hun olievelden over te nemen als er een crisis mocht optreden.

Het Amerikaanse Ministerie van Defensie heeft waarschijnlijk plannen klaar (wanneer nodig) om Saoedi-Arabië te bezetten, zegt Robert Ebel, Directeur van het energie programma van het Center for Strategic and International Studies (CSIS), een denktank uit Washington onder wier adviseurs zich o.a. Kissinger bevindt, vroeger CIA directeur en defensie secretaris James Schlesinger en Zbigniew Brzezinski, Carter's Nationale Veiligheidadviseur. "Als er iets gebeurt in Saoedi-Arabië', zegt Ebel," als de regerende familie buitenspel wordt gezet, als ze besluiten om de olie leverantie af te sluiten, moeten we reageren."

Twee jaar geleden overzag Ebel (een voormalig middenkader beambte van de CIA) een CSIS "werkgroep" die bemand werd door o.a. diverse leden van het Congress alsmede vertegenwoordigers van de industrie, inclusief Exxon Mobil, Arco, BP, Shell, Texaco en het American Petroleum Institute. Hun rapport : "De geopolitieke beleid voor energie in de 21e eeuw", concludeerde dat de wereld zichzelf , voor vele jaren, afhankelijk zou aantreffen van onstabiele olieproducerende naties, waaromheen zich zonder twijfel conflicten en oorlogen zouden ontwikkelen. "Olie is spul voor hoge prioriteit," zegt Ebel, "Olie is brandstof voor militaire macht, nationale schatkisten en internationale politiek. Het is niet langer een handelswaar die gekocht en verkocht kan worden binnen de grenzen van de traditionele balansen van vraag en aanbod van energie. Eerder is het getransformeerd in een beslissende factor voor welvaart, nationale veiligheid en van internationale macht.

Zo cruciaal als de Perzische Golf nu al is, zal het strategische belang waarschijnlijk kwadratisch toenemen in de komende 20 jaar. Bijna één van elke drie vaten olie reserves liggen onder maar twee landen. Saoedi-Arabië (met 259 miljard vaten vastgestelde reserves) en Irak (112 miljard vaten). Deze cijfers kunnen een onderschatting zijn van de grotendeels nog ononderzochte Irakese oliereserves die, volgens de USA regering geschat wordt op misschien wel zoveel als 432 miljard vaten.

Terwijl de reserves in andere regio's, speciaal die in de VS en de Noordzee, bijna uitgeput zijn, wordt olie uit Saoedi-Arabië en Irak steeds meer van wezenlijk belang, een feit dat nadrukkelijk is genoteerd in het National Energy Policy (Nationale Energie Beleid) van de regering Bush, die in 2001 werd uitgegeven door een werkgroep van het Witte Huis. Tegen 2020 zal de bevoorrading uit de Golf een percentage tussen de 54 en 67 procent uitmaken van s'werelds ruwe olie, zei het document, dus wordt de regio van vitaal belang voor Amerikaanse belangen.Volgens Daniel Butler, een oliemarktanalist bij het US Energy Information Administration (EIA), zal Saoedi-Arabische productiecapaciteit stijgen van zijn huidige 9.4 miljoen vaten per dag naar 22.1 miljoen tijdens de volgende 17 jaar. Irak, dat in 2002 slechts een schamele 2 miljoen vaten per dag produceerde kan: "makkelijk een twee-cijferige producent zijn in 2020,"zegt Butler.

Amerikaanse strategen zijn niet primair ongerust over Amerika's eigen oliereserves, al enkele tientallen jaren hebben de VS gewerkt aan het variëren van haar bronnen voor olie, met Venezuela, Nigeria, Mexico en andere landen die in belang toenemen. Maar voor het westen en Japan zowel als voor de zich ontwikkelende industriële machten van Oost-Azië, is de Golf zeer belangrijk. Wie ook de controle erover heeft zal een globale macht houden voor enkele tientallen jaren die nog komen.

Vandaag, noteert Butler (EIA), gaat tweederde van de Golfolie direct naar westerse industriële naties. In 2015 zal, volgens een studie van de CIA's National Intelligence Council, tweederde van de Golfolie naar Azië gaan, hoofdzakelijk naar China. China's groeiende afhankelijkheid van de Golf zou de oorzaak kunnen worden van het ontwikkelen van nauwere militaire en politieke banden met landen als Iran en Irak, volgens het rapport dat geproduceerd werd door Ebel's CSIS werkgroep. "Ze hebben anderen politieke belangen in de Golf dan wij," zegt Ebel," Is het in ons voordeel om een andere rivaal te hebben in de Golf?"

David Long, die diende als een Amerikaans diplomaat in Saoedi-Arabië en in de Nabije Oosten divisie van het Minsiterie van Buitenlandse onder Reagan, vergelijkt de benadering van Bush met de filosofie van admiraal Mahan, de 19e eeuwse militaire strateeg die de gebruik van een marinemacht bepleitte teneinde een wereldwijd Amerikaans rijk te scheppen. Hij zegt: "Ze willen de bedwinger van de wereld zijn". "Het is een kijk op de wereld, een geopolitieke positie". Zij zeggen: "We hebben heerschappij in de regio nodig".

Tot aan de jaren zeventig was het gezicht van de Amerikaanse macht in de Golf de Amerikaanse olie-industrie, geleid door Exxon, Mobil, Chevron, Texaco en Gulf die allen furieus concurreerden met het Britse BP en het Anglo-Nederlandse Shell. Maar in de vroege zeventiger jaren nationaliseerden Irak, Saoedi-Arabië en de andere Golfstaten hun olie industrieën, startten door de staat gerunde bedrijven om de bronnen te ontginnen, pijpleidingen te leggen en productiefaciliteiten te leveren. Dit leidde niet alleen tot het vergroten van de macht van OPEC die het mogelijk maakte een serie scherpe prijsstijgingen te forceren, maar het alarmeerde ook de Amerikaanse beleidsmakers.

Vandaag de dag bepleiten een groeiend aantal strategen uit Washington een directe Amerikaanse uitdaging gericht tegen de door de staat in eigendom gehouden oliebedrijven in olieproducerende landen en dan speciaal die van de Perzische Golf. Denktanks zoals het American Enterprise Institute ( Amerikaans Ondernemingen Instituut), de Heritage Foundation en CSIS voeren discussie over hoe Irakese olie industrie te privatiseren. Sommige van hen hebben gedetailleerde plannen naar buiten gebracht die schetsen hoe Irak, Saoedi-Arabië en andere naties gedwongen kunnen worden om hun olie- en gasindustrieën open te stellen voor buitenlandse investeringen. De regering Bush zelf is erg voorzichtig geweest om niet te veel te zeggen wat er kan gebeuren met Irakese' olie. Maar State Department beambten hebben al voorbereidende gesprekken gevoerd met Irakese bannelingen en er zijn rapporten die zeggen dat de USA militairen althans een deel van de olie opbrengsten van Iraq willen gebruiken om de militaire bezetting te bekostigen.

"Een van de grootste problemen met de Perzische Golf is dat de productiemiddelen in handen van de staat zijn," vertelde Rob Sobhani, een olie-industrieadviseur, op een conferente van het American Enterprise Institute afgelopen herfst in Washington. Nu al, stelde hij, bestuderen diverse Amerikaanse oliebedrijven de mogelijkheden tot privatisering in de Golf. Het ontmantelen van door de staat in eigendom gehouden olie bedrijven, argumenteerde Sobhani, kan ook leiden tot het forceren van politieke veranderingen in de regio. "Het begin van een liberale democratie kan bereikt worden als je de productiemiddelen uit handen van de staat haalt,"zei hij, beamend dat Arabieren zich tegen dit idee zouden verzetten.," het zal een hoop "verkopen" betekenen en veel "handelen", concludeerde hij.

Welke bedrijven nu precies Irak's olie kunnen claimen is een onderwerp van veel discussie. Na een oorlog zouden de contracten die getekend zijn met Europese, Russische en Chinese olie bedrijven wel eens ingetrokken worden en het veld open worden gezet voor Amerikaanse bedrijven. "Wat ze in gedachten hebben is denationalisatie en dan het verdelen van de Irakese olie onder Amerikaanse bedrijven," zegt Akins," de Amerikaanse olie bedrijven zullen de grootste begunstigden van deze oorlog zijn".

De leiders in spe van het Irak na Saddam Hoessein hebben ook al langs dezelfde lijnen gedacht. "Amerikaanse oliebedrijven zullen een grote vinger in de pap van de Irakese olie hebben", zegt Ahmad Chalabi, leider van het Irakese Nationale Congres, een groep aristocraten en rijke Irakezen die het land ontvluchtten toen de repressieve monarchie omver werd geworpen in 1958. Tijdens een bezoek in Washington afgelopen herfst, hield Chalabi bijeenkomsten met tenminste drie grote Amerikaanse oliebedrijven, om te proberen hun steun te verkrijgen. Vergelijkbare ontmoetingen tussen Irakese bannelingen en Amerikaanse bedrijven hebben ook plaats gevonden in Europa.

"Irakese bannelingen hebben ons benaderd en hebben gezegd : "Je kunt onze olie krijgen als wij maar weer naar binnen kunnen," zegt Gerald Bailey, die aan het hoofd stond van Exxon's Midden-Oosten operaties tot 1997," alle grote Amerikaanse bedrijven hebben hen ontmoet in Parijs, Londen, Brussel, overal. Ze zijn allemaal bezig om te de gunstigste positie te verkrijgen. Je kunt het niet negeren, maar je kunt niet opzichtig zijn. En je kan niet wachten tot het te laat is.

"Maar de bedrijven zijn ook zenuwachtig over de gevolgen van oorlog, volgens vele experts, oliebedrijfleiders en vroegere State Department beambten. "De oliebedrijven zitten er tussen in," zegt Bailey. Leiders van bedrijven vrezen dat oorlog tot verwoesting en plunderingen zal leiden in de regio, en Arabische staten die zich tegen de USA en Amerikaanse bedrijven zullen keren. Aan de andere kant, zou een invasie van Irak succesvol zijn, willen ze erbij zijn als de olie verdeeld wordt. Zegt David Long, de vroegere Amerikaanse diplomaat,"Het is hebzucht contra angst".

Anne Joyce, een redacteur bij de in Washington gestationeerde Middle-East Policy Council en die heeft gesproken met top Exxon-figuren, zegt dat het duidelijk is dat de meeste leiders van olie bedrijven bang zijn voor wat een oorlog in de Perzische Golf kan gaan betekenen op de lange duur, zeker wanneer spanningen in de regio uit de hand gaan lopen.

"Ze zien het als veel te riskant, en ze hebben een aversie tegen risico,"zegt ze," ze denken dat het woord "fiasco" al als stempel is meegegeven."

[Seba]

Ik raak er steeds meer van overtuigd dat 11/9 als een godsgeschenk uit hemel kwam vallen. Dit gaf hem de gelegenheid om, onder het legitieme voorwensel van bestrijding van het terrorisme, de echte amerikaanse (olie)politiek eindelijk uit te voeren.
Het is een feit dat de oliebronnen in de noordzee en het amerikaans continent beginnen op te drogen en steeds duurder te ontginnen zijn

Olie zal misschien nog een andere doorslaggevende factor geweest zijn, maar beweren dat de oorlog is opgestart omwille van de olie is pure onzin, dan negeert u zomaar even de hele geschiedenis die eraan vooraf ging. In 1991 waren het Powell en co. die beslisten het regime in Irak niet omver te werpen nadat ze het leger uit Koeweit hadden teruggedrongen, maar Saddam aan de macht te laten. ALs die oliebelangen zo onnoemelijk groot waren, hadden ze dat zeker niet gedaan. Daarbij komt dat de aanval op Irak (de eerste) natuurlijk een antwoord was op Saddams agressie, en onmogelijk onder het initiatief van de Amerikanen kan gerekend worden.

Verder beweert u dat Amerika "onder het voorwendsel van bestrijding van terrorisme" eindelijk z'n oliepolitiek zal kunnen doorvoeren. De oorlog tegen terrorisme beperkt zich ten eerste niet tot landen zoals Irak met grote olievoorraden. Er zijn de Filipijnen, er is Afghanistan, er is België,Spanje, Frankrijk etc. etc. én het conflict tussen de de Palestijnen en ISrael. Het is dus onfair te stellen dat Amerika z'n intl. agenda opstelt enkel een alleen voor oliebelangen, het draait veeleer om macht.
Toch is er veel in deze tekst waar ik akkoord mee kan gaan

[Nom@d]

DE BOODSCHAP VAN 11 SEPTEMBER

die kun je ook met weinig woorden brengen hoor.
de boodschap was klaar en duidelijk.

ik geef mijn leven om jou leven ook zo te verwoesten zoals jij het mijne hebt verwoest.

[Dies]

Oorspronkelijk geplaatst door Nom@d

ik geef mijn leven om jou leven ook zo te verwoesten zoals jij het mijne hebt verwoest.

Ik hoop dat die knipoog erop wijst dat je niet achter datgene staat dat je zegt?!

Oorspronkelijk geplaatst door @lpha

Ik raak er steeds meer van overtuigd dat 11/9 als een godsgeschenk uit hemel kwam vallen

Schitterende woordspeling @lpha

[Seba]

DE BOODSCHAP VAN 11 SEPTEMBER

die kun je ook met weinig woorden brengen hoor.
de boodschap was klaar en duidelijk.

ik geef mijn leven om jou leven ook zo te verwoesten zoals jij het mijne hebt verwoest.

Ja, Nomad, droomt u maar verder in uw multi-cultureel, anti-Amerikaans wereldje, u maakt mij er weer bewust van waarom ik zo tegen linkse naïviteit ben. Informeer uzelf even aub, vooraleer zo'n simplistische uitspraken te doen. Dan komt u te weten dat de kapers van 9/11 geen arme onderdrukte Palestijnen waren, maar wel fundamentalistische rijke Saoudis waarvan het gros in Europa geleefd heeft,die helemaal niet onderdrukt werden door Amerika, maar in naam van de Islam (ik citeer Bin Laden: "het is de plicht van elke Moslim iedere Amerikaan, burger of soldaat, te doden") deze "heldendaden" verrrichten. Het enigste wat verwoest is, zijn de levens van 2000 onschuldige mensen en diens familie.
Droom maar verder

[@lpha]

Oorspronkelijk geplaatst door Seba

Olie zal misschien nog een andere doorslaggevende factor geweest zijn, maar beweren dat de oorlog is opgestart omwille van de olie is pure onzin, dan negeert u zomaar even de hele geschiedenis die eraan vooraf ging. In 1991 waren het Powell en co. die beslisten het regime in Irak niet omver te werpen nadat ze het leger uit Koeweit hadden teruggedrongen, maar Saddam aan de macht te laten. ALs die oliebelangen zo onnoemelijk groot waren, hadden ze dat zeker niet gedaan. Daarbij komt dat de aanval op Irak (de eerste) natuurlijk een antwoord was op Saddams agressie, en onmogelijk onder het initiatief van de Amerikanen kan gerekend worden.

Waarom ze niet zijn doorgestoten tot Bagdad in '91 was me ook niet erg duidelijk. Waarschijnlijk was het risico net iets te groot en kozen ze voor zekerheid. De ussr was nog maar pas gevallen en het gevaar voor een militaire staatsgreep was nog niet volledig verdwenen. In Iran zat het regime stevig in het zadel. Bovendien was het een bevrijdingsoorlog om Q8 te onzetten waaraan ook de arabische landen hun steun gaven. Dat maakt dat ze op dat moment niet de handen vrij hadden om een pro-amerikaanse regering te installeren. Iets dat op het eerste zicht een nadeel lijkt hebben ze handig omgebogen in hun voordeel. Wegens de blijvende dreiging van Sadam hebben ze in alle rust hun militaire aanwezigheid verder kunnen uitbouwen en bestendigen. Het was enkel nog afwachten tot het juiste moment om Sadam definitief uit te schakelen.

Verder beweert u dat Amerika "onder het voorwendsel van bestrijding van terrorisme" eindelijk z'n oliepolitiek zal kunnen doorvoeren. De oorlog tegen terrorisme beperkt zich ten eerste niet tot landen zoals Irak met grote olievoorraden. Er zijn de Filipijnen, er is Afghanistan, er is België,Spanje, Frankrijk etc. etc. én het conflict tussen de de Palestijnen en ISrael. Het is dus onfair te stellen dat Amerika z'n intl. agenda opstelt enkel een alleen voor oliebelangen, het draait veeleer om macht.

Het draait inderdaad rond macht, de wereld heerschappij. Daarom is die olie zo belangrijk. Wie de olievelden beheerst heeft de macht.
Amerika kan het zich eenvoudigweg niet permiteren dat de levensnoodzakelijke olie in handen is van enkele corrupte regimes. Zeker niet wanneer de andere bronnen uitgeput raken. Dan krijgt de opec opnieuw te veel macht. De amerikanen zijn '73 en '79 nog niet vergeten.

[TomB]

Oorspronkelijk geplaatst door Nom@d

DE BOODSCHAP VAN 11 SEPTEMBER

die kun je ook met weinig woorden brengen hoor.
de boodschap was klaar en duidelijk.

ik geef mijn leven om jou leven ook zo te verwoesten zoals jij het mijne hebt verwoest.

Even nuanceren: Ik geef mijn leven om uw leven te verwoesten zoals jij het mijne hebt verwoest. Dat is mij zo verteld door meneer pastoor in de mis. Het gaat hier wel degelijk om een kleine groep mensen die voor politieke doeleinden misbruikt worden. Hoelang denk je dat religieus fanatisme zo'n grote recruteringsbasis heeft moest de weelde van de ondergrond daar een beetje verdeeld worden over de bevolking ipv in de zakken van een paar families te belanden? Die tactiek is zo oud als de mensheid.

[Darwin]

Mijn conclusie na het lezen van al het bovenstaande: blijkbaar hebben tenminste de Amerikanen de les van 1973 begrepen en hebben ze niet willen capituleren (zoals de Europeanen in 1974) voor de oorlogsverklaring van de Islam aan het Westen.

Ik voel mij weer een beetje hoopvoller.

[lyot]

Oorspronkelijk geplaatst door Seba

Ja, Nomad, droomt u maar verder in uw multi-cultureel, anti-Amerikaans wereldje, u maakt mij er weer bewust van waarom ik zo tegen linkse naïviteit ben. Informeer uzelf even aub, vooraleer zo'n simplistische uitspraken te doen. Dan komt u te weten dat de kapers van 9/11 geen arme onderdrukte Palestijnen waren, maar wel fundamentalistische rijke Saoudis waarvan het gros in Europa geleefd heeft,die helemaal niet onderdrukt werden door Amerika, maar in naam van de Islam (ik citeer Bin Laden: "het is de plicht van elke Moslim iedere Amerikaan, burger of soldaat, te doden") deze "heldendaden" verrrichten. Het enigste wat verwoest is, zijn de levens van 2000 onschuldige mensen en diens familie.
Droom maar verder

wie is hier nu eigenlijk naief ?

de eigenlijke reden waarom Amerika werd aangevallen was niet omdat dat de natuurlijke plicht van elke Moslim is om iedere Amerikaan as such te doden..Dat is window dressing, mijn beste Seba..OBL kent ook wel wat van marketing technieken, of hoe verklaar je anders zijn continue referenties naar het Palestijns conflict (dat hem inderdaad waarschijnlijk as such géén zak interseert) ?

De reden waarom de US natuurlijk werden aangevallen is wel degelijk dat ze de 'verwoesting van het leven' van de fundamentalistische moslims in de hand werken of hebben gewerkt gedurende de laatste decennia. Je moet dat niet letterlijk nemen (verwoesting), maar het lezen als het 'verhinderen van het tot stand komen van de Umma'.. Dit is voor Salafisten a la OBL hetgeen ze nastreven...Denk je dat zonder steun van de VS de meeste regimes in het Midden Oosten stand hadden kunnen houden tegen de fundamentalistische bewegingen . Ik vermoed zelf van niet.

In elk geval ,het volgende citaat is bijzonder mooi en geeft een mooie samenvatting van OBL's visie : Hypocrisy stood behind the leader of the global idolatry, the Hubal of the age, namely America and it's supporters..
Tik dit in in google, and je krijgt meteen mooie analyses van mensen als Michael Doran.. Zéér verhelderend als je 't mij vraagt.

greetings

[Seba]

Ale je zegt dat het de plicht is van iedere moslim om iedere Amerikaan, militair én burger, te doden, dan zou ik eerder spreken over religieus fanatisme dan over "marketingtrucken". Zijn referenties naar de Palestijnen zijn daar juist een voorbeeld van, omdat die het typevoorbeeld vormen van de door het westen onderdrukte moslim.

Ik heb al heel wat van Doran gelezen, en met het merendeel van zijn opinie ga ik akkoord. Bv. dit stukje:

He started his remarks by discussing the purpose of terrorist's attacks. The idea is to use the fear created by the attacks to get others to do something that they otherwise would not do. In the case of Osama bin Laden it was his hope to widen the gap between America and the Arab states of the region that support the United States. Also he hoped to create a schism among the Islamic people who populate the Monarchies of the region.
He hoped that we would react immediately and violently against the Afghans, killing many innocent civilians, and become engaged in a protracted ground war similar to that of the Russians. If we reacted as if hunting a fly with a shotgun, the Islamic world would be moved in the direction he wished. We seem so far to have avoided this and thus frustrated bin Laden's hoped-for outcome of the 9/11 attacks.

Hij slaagt de nagel op de kop door te zeggen dat Bin Laden de aanslagen pleegde eveneens als een uitnodiging voor de Amerikanen om strijd om moslimterroristen te openen, zodat de moslimgemeenschap ook enorme anti-Amerika gevoelens zou koesteren. Hij stelt dat dit niet gelukt is, maar ik zou zelfs durven zeggen dat beter dan gelukt is: zelfs in het Westen (vooral in Europa dan) kent het anti-Amerikanisme ongekende hoogten

Nu over dat citaat:

In the context of the historical perspective, America and the monarchies of the Middle East are the enemies of the true followers of Mohammad.
The Taliban created in Afghanistan the true society of the followers of Mohammad as they interpreted it. In the historical perspective just provided, the Middle East governments that support the West are the hypocrites and apostates and America is the pagan idol, the hubal opposed to "true" Islam. The Taliban is more concerned about the apostates, the monarchies of the Arab world, than with the United States, the source of the corruption of Islam.

Ik ga daar helemaal mee akkoord, dus ik snap niet wat u me nu verwijt? Het komt er op neer dat Bin Laden de regimes die het westen steunen verwerpt, omdat ze niet naar de basis van de Islam gaan zoals de Taliban.
Uiteindelijk komt het er op neer dat de aanslagen gepleegd zijn op basis van relgie, dat zou ik de oorzaak noemen, en de aanleiding is dan de Amerikaanse steun aan Arabische regeringen die niet "puur" zijn

[filosoof]

Oorspronkelijk geplaatst door Nom@d

Ik geef mijn leven om jou leven ook zo te verwoesten zoals jij het mijne hebt verwoest. Dat is mij zo verteld door meneer pastoor in de mis.

Dat moet dan wel iets uit het OT zijn: in de evangelies staat zoiets nergens (tenzij het uit een brief van Paulus zou komen, d�*t is de enige die iets dergelijks zou durven verteld hebben!)

[boer_bavo]

Oorspronkelijk geplaatst door @lpha

Ik raak er steeds meer van overtuigd dat 11/9 als een godsgeschenk uit hemel kwam vallen. Dit gaf hem de gelegenheid om, onder het legitieme voorwensel van bestrijding van het terrorisme, de echte amerikaanse (olie)politiek eindelijk uit te voeren.
Het is een feit dat de oliebronnen in de noordzee en het amerikaans continent beginnen op te drogen en steeds duurder te ontginnen zijn.
Binnen enkele jaren (2010) zal dit aandeel in de oliewinning zeer snel verminderen en gaat de olieontginning in de golf sterk opgedreven worden. Om de oliebevoorading te kunnen garanderen zal amerika zijn militaire macht in de regio verder uitbouwen. De volgende tekst illustreerd dit.

Indien het enkel om olie te doen was had de VS wel gewoon gevraagd om het embargo tegen Irak op te heffen. Ze waren op dat ogenblik toch de enige voorstanders.

[k9]

Oorspronkelijk geplaatst door boer_bavo

Indien het enkel om olie te doen was had de VS wel gewoon gevraagd om het embargo tegen Irak op te heffen. Ze waren op dat ogenblik toch de enige voorstanders.

nee want in die tijd zou het nog steeds onder iraakse controle staan en (vooral) geleverd aan franse en russiche bedrijven. Nu staat het onder VS controle en gaat het naar VS bedrijven.

[k9]

Oorspronkelijk geplaatst door Antoon

parcifal, ik ga niet elk punt van jouw lijstje afgaan en antwoorden, maar heb wel heel de lijst gelezen.

Wat Bush bedoelt, en waar hij gelijk in heeft : het gaat hem om de relevantie van akkoorden.

Waarom zou de V.S. (en de rest van het Westen) al die akkoorden blijven tekenen en aanvaarden over wapens (kleine , middelgrote en grote) wanneer de echte schurkenstaten gewoon tekenen en daarna hun achtertste met het document vegen.
De duidelijkste voorbeelden zijn Noord-Korea die ondanks alle akkoorden zelf toegaf dat ze nooit is opgehouden met het proberen ontwikkelen van allerlei massavernietigingsrotzooi. Of Pakistan en India die mee komen lullen over akkoorden en ineens zelf atoombommen doen ontploffen.
Daar gaat het om.

Dat is de hypocresie van de VS zelf ook zei weigeren sommige internationale akkoorden op chemische wapens te ondertekenen (bijvoorbeeld) . Ik zie het dus zo noord korea denkt "als de VS het niet doet waarom zou ik ?" .

Hetzelfde geldt voor de rest. De Kyoto normen waren één grote hypocrisie die niets, maar dan ook niets verder hielpen, gewoon fortuinen kostten voor bijna nada soelaas, en die trouwens door geen enkele van de ondergetekenden van de akkoorden worden gehaald.

Dat zijn leugens kyoto brengt wel degelijk veel op en duitsland bijvoorbeeld is perfect op schema om de norm te halen. Beter nu iets proberen dan nog 30 jaar te wachten en dan te conluderen dat het te laat is.

Bush heeft 100 keer gezegd dat de VS zelf iets in elkaar zou steken in enkele maanden dat 100 keer beter was. Dat is nu 2 jaar geleden ik wacht nog steeds. Nee bush is verkozen mede dankzij de industrie en dit is gewoon zijn manier van terugbetaling, hij versoepelt de millieuwetgeving en een akoord getekend door clinton veegt hij gewoon van de tafel.

Ook zo voor het Internationaal Hof waarvan zelfs een klein kind weet dat ze door alle arabische en andere moslimlanden zou worden misbruikt met de medewerking van de extreem-linkse idioten in Europa om hoofdzakelijk Israel en Amerika politiek te pesten. Een voorproefje kon reeds in België waargenomen worden.

Complete onzin de belgische wetgeving heeft niks maar dan ook niks te maken met het ICC . Het ICC bestaat trouwens al een jaar hoeveel van die pest zaken heb jij al gezien? inderdaad 0.0 . De vs is daar gewoon tegen omdat de VS zichzelf de machtigste ziet en het niet kan verdragen dat er 1 iets bestaat waar zei verantwoording aan moeten afleggen.

Waar Bush gelijk heeft is dat het eens gedaan moet zijn met de struisvogelpolitiek en het knuffelen van al die schurkenstaten die geen enkel akkoord respecteren, en voor wie al die getekende documenten toch niets betekenen. En ze dan aan instellingen helpen om de wereld verder te bedriegen en hun gang te gaan.

De VS heeft zelf de meeste van die "schurkenstaten" gesteund iraq, iran, syrie, ... weeral hypocresie.

[filosoof]

Oorspronkelijk geplaatst door boer_bavo

Indien het enkel om olie te doen was had de VS wel gewoon gevraagd om het embargo tegen Irak op te heffen. Ze waren op dat ogenblik toch de enige voorstanders.

Ik ben ervan overtuigd dat niemand zo verwonderd was als Osama Bin Laden, toen het WTC in elkaar storte...:Hij had zich wel aan iets verwacht, maar niet aan zoiets. Ook de chras van die boeing op het Pentagon bevat een aantal onverklaarbare elementen.
Enfin, onze kleinkindeeren zulllen misschien ooit de waarheid kennen...
zoals de met moord op Kennedy...

[Seba]

Ik ben ervan overtuigd dat niemand zo verwonderd was als Osama Bin Laden, toen het WTC in elkaar storte...:Hij had zich wel aan iets verwacht, maar niet aan zoiets. Ook de chras van die boeing op het Pentagon bevat een aantal onverklaarbare elementen.
Enfin, onze kleinkindeeren zulllen misschien ooit de waarheid kennen...
zoals de met moord op Kennedy...

Nog iemand bij wie het anti-amerikanisme het haalt van de rationaliteit
Er is helemaal niets onverklaarbaars aan de aanslagen van het WTC: zie o.a. :
http://forum.politics.be/viewtopic.p...ght=bommen+wtc

[filosoof]

Oorspronkelijk geplaatst door Seba

Nog iemand bij wie het anti-amerikanisme het haalt van de rationaliteit
Er is helemaal niets onverklaarbaars aan de aanslagen van het WTC: zie o.a. :
http://forum.politics.be/viewtopic.p...ght=bommen+wtc

Ik zeg niet dat er iets onverklaarbaars aan was, maar de constructie van het wtc was compleet verschillend van andere highrises: bij het WTC waren ook de buitenmuren draagelementen, ipv enkel de centrale koker, en d�*t kon aannemerszoon Bin Laden niet weten, want die techniek is eerder minder gebruikt voor hoge buildings... en hoogstwaarschijnlijk niet in Jemen of in Rijadh...