Kyoto nog meer op losse schroeven?!

[Jos Verhulst]

Een kapseizend Kyoto-schip

Het Kyoto-akkoord is gebaseerd op de veronderstelling, dat de menselijke bijdrage tot de toename van het koolzuurgasgehalte in de atmosfeer een mondiale temperatuursstijging veroorzaakt. Op het einde van de twintigste eeuw zou de aarde warmer zijn dan tijdens de laatste duizend jaren ooit het geval is geweest.
Het denkbeeld dat de warmste jaren van het afgelopen millenium helemaal op het einde van dit millenium vielen, is slechts enkele jaren oud. Het werd gepropageerd door Mann ea (Nature 392 p.779-787, 1998). Men spreekt van het hockey-stick-model: de temperatuur bleef eerst eeuwenlang min of meer vlak, om dan tijdens de laatste decennia drastisch te stijgen.
Tevoren werd algemeen aangenomen dat de late Middeleeuwen warmer waren dan de huidige tijd. Daardoor kon in onze streken wijn worden verbouwd, groeiden olijven in het Keulse, en konden de Vikings in Groenland nederzettingen in stand houden. Na die Middeleeuwse warme periode trad er, ruwweg tijdens het regime van Louis XIV, een zogenaamde ‘kleine ijstijd’ op (waarna het tot in de 19de eeuw doorgaans eerder koud bleef).
Volgens Mann ea zijn het laat-Middeleeuwse maximum en de kleine ijstijd enkel lokale Europese fenomenen geweest, waarmee geen wereldwijde temperatuursvariatie overeenkwam. Dat is heel vreemd, want precies de laatste jaren zijn er allerlei studies verschenen die erop wijzen, dat de warme periode in de late Middeleeuwen wel degelijk een planetair fenomeen was. Geïnteresseerden kunnen referenties opzoeken (onder ‘Medieval warm period’) op de anti-Kyoto site:
http://www.co2science.org/subject/m/subject_m.htm

Er is nu een studie verschenen in ‘Energy & Environment’, die de besluiten van Mann e.a. nogal serieus onderuit haalt. Geïnteresseerden kunnen ze lezen op:

http://www.multi-science.co.uk/mcintyre_02.pdf

In deze studie wordt betoogd, dat Mann en zijn groep hun data op onaanvaardbare wijze selecteerden en verkeerd interpreteerden. Wanneer de gegevens en verwerkingsfouten worden gecorrigeerd, blijkt de methode van Mann ea zowel een prominent laat-Middeleeuws maximum als een kleine ijstijd op te leveren. Zie onderstaande grafiek:



Natuurlijk was er in de Middeleeuwen nog geen sprake van een door de mens geïnduceerd broeikasgas-effect. Toch was het toen blijkbaar warmer dan vandaag. Het denkbeeld dat de aarde thans uitzonderlijk warm is ten gevolge van verbranding van fossiele brandstoffen, moet bijgevolg verkeerd zijn: het is niet eens uitzonderlijk warm.

Natuurlijk zal ook deze studie niet het laatste woord zijn, maar toch zetten de auteurs veel vermeende zekerheden op nog lossere schroeven. Niet zo verwonderlijk dus dat de USA en Rusland weigerden om in de Kyoto-trein te stappen. Onze wijze Belgische leiders stapten natuurlijk wel aan boord, en dat kan ons op termijn nog duur te staan komen, zowel qua weggegooid belastingsgeld als qua soevereiniteitsverlies ten voordele van allerhande VN-instanties.

[Welvaart&Veiligheid]

Oorspronkelijk geplaatst door Jos Verhulst

Een kapseizend Kyoto-schip

Onze wijze Belgische leiders stapten natuurlijk wel aan boord, en dat kan ons op termijn nog duur te staan komen, zowel qua weggegooid belastingsgeld als qua soevereiniteitsverlies ten voordele van allerhande VN-instanties.

W&V heeft in verschillende topics al zo vaak gewaarschuwd voor de nefaste gevolgen van het Kyotoverdrag.

Zie ook het item "weg met het eco-fundamentalisme" op de site.

[Rechts België]

Oorspronkelijk geplaatst door Welvaart&Veiligheid

W&V heeft in verschillende topics al zo vaak gewaarschuwd voor de nefaste gevolgen van het Kyotoverdrag.

Zie ook het item "weg met het eco-fundamentalisme" op de site.

Wat is W&V?

Wereld en Vlaanderen?

[Bruno*]

[Herr Flick]

Ik ben geen klimaatspecialist, maar kan het niet zijn, dat je een lichte opwarming ten tijde van de middeleeuwen had doordat er veel kleine vuurtjes branden met een heel slechte verbranding, ?

Men had toen geen mazout of gas, of goed afgestelde branders, ze hebben zowat de helft van de europese bossen uitgedaan, om zich te warmen, en te bouwen.

Deze of vorige zomer was er zo toch een millieualarm voor al de vuurtjes die gestookt werden in Azië en afrika, ...

OK de bevolking was wel niet zo groot, en ze reden nog nie met den auto maar ze moeten toen ook al een grote veestapel gehad hebben, (methaangas, ... ) en sommige steden doen toch vermoeden dat er een grote bevolkingsgroei was ook. Vuil lag te rotten in den open lucht of werd verbrand, ...

Heel goed kan da toch ook nie geweest zijn voor 't millieu, ...


't enige wat ik dus niet kan begrijpen is , we moeten die Kioto norm halen, maar we moeten wel ons nucleaire centrales dicht doen, ... Welke idioot heeft dat eigenlijk voorgesteld, ? Die moet toch ook nie goed bij zijn hoofd geweest zijn toen hij dat bedacht.

Kernenergie is tot op heden nog altijd de properste vorm van energie verwekken met het meeste rendement, en da gaan ze dan afschaffen, ! ?

Ok, ge zit wel met dat afval da zo wa licht geeft in 't donker, maar daar zijn vrij goeie oplossingen voor te vinden, ... er liggen genoeg verlaten steenkoolmijnen, de tunnels liggen er al, schoon waterdicht maken, (of in een kleilaag aanleggen) een schoon betonnen wandjen erin, terug waterdicht maken, verglaasd spul erin, en alles opvullen met een isolatiemateriaal, of beton, kom er zal toch wel iets zijn dat goeiekoop is en daar voor kan dienen...

[Jos Verhulst]

Oorspronkelijk geplaatst door Herr Flick

Ik ben geen klimaatspecialist, maar kan het niet zijn, dat je een lichte opwarming ten tijde van de middeleeuwen had doordat er veel kleine vuurtjes branden met een heel slechte verbranding, ?

Men had toen geen mazout of gas, of goed afgestelde branders, ze hebben zowat de helft van de europese bossen uitgedaan, om zich te warmen, en te bouwen.

Deze of vorige zomer was er zo toch een millieualarm voor al de vuurtjes die gestookt werden in Azië en afrika, ...

OK de bevolking was wel niet zo groot, en ze reden nog nie met den auto maar ze moeten toen ook al een grote veestapel gehad hebben, (methaangas, ... ) en sommige steden doen toch vermoeden dat er een grote bevolkingsgroei was ook. Vuil lag te rotten in den open lucht of werd verbrand, ...

Heel goed kan da toch ook nie geweest zijn voor 't millieu, ...


't enige wat ik dus niet kan begrijpen is , we moeten die Kioto norm halen, maar we moeten wel ons nucleaire centrales dicht doen, ... Welke idioot heeft dat eigenlijk voorgesteld, ? Die moet toch ook nie goed bij zijn hoofd geweest zijn toen hij dat bedacht.

Kernenergie is tot op heden nog altijd de properste vorm van energie verwekken met het meeste rendement, en da gaan ze dan afschaffen, ! ?

Ok, ge zit wel met dat afval da zo wa licht geeft in 't donker, maar daar zijn vrij goeie oplossingen voor te vinden, ... er liggen genoeg verlaten steenkoolmijnen, de tunnels liggen er al, schoon waterdicht maken, (of in een kleilaag aanleggen) een schoon betonnen wandjen erin, terug waterdicht maken, verglaasd spul erin, en alles opvullen met een isolatiemateriaal, of beton, kom er zal toch wel iets zijn dat goeiekoop is en daar voor kan dienen...

De turnover van CO2 in de dampkring is een kwestie van jaren of decennia, eerder dan van eeuwen (planten verbruiken per jaar ongeveer 15% van de in de atmosfeer aanwezige CO2); je opmerking lijkt mij (= evenmin een klimaatspecialist) a priori dus heel redelijk. Men kan echter via de studie van in de ijskappen ingesloten lucht het CO2-gehalte tijdens vroegere eeuwen direct bepalen. Voor een grafiek zie bv.:

http://www.yourplanetearth.org/terms/images/lawdome.gif

(komt van een site die CO2 als oorzaak van de opwarming bepleit)

Het is overigens sowieso weinig waarschijnlijk dat tijdens de koude 19de eeuw minder CO2 zou zijn geproduceerd dan tijdens de late Middeleeuwen, toen de bevolking veel kleiner was en de industriële revolutie (met grootschalig steenkoolverbruik) nog moest beginnen. Voor de impact van de industriële revolutie op de CO2-productie zie bv:

http://www.gly.uga.edu/railsback/CO2...duxn3plex.jpeg

Wanneer we een grootteorde verder uitzoomen langsheen de tijdschaal zien we trouwens nog sterkere temperatuursschommelingen: pakweg een 6.000-8000 jaar geleden had je de zogenaamde ‘hypsothermale periode’ (hypsothermal period), toen het ook warmer was dan tegenwoordig, en ga je nog eens 20.000 jaar terug, dan zit je weer volop in de ijstijd. Het is duidelijk dat er bij temperatuursschommelingen factoren in het spel zijn die niets met CO2 productie door de mens te maken hebben. Schommelingen in de energie-output van de zon lijken mij de meest waarschijnlijke verklaring.

[Herr Flick]

Dat van die feller schijnende zon zou ik ook net willen aangeven, Die zonneuitbarstingen van nu, bv, ok dat zijn eigenlijk meer magnetische stormen en toestanden, maar wie zegt er niet, dat ze soms feller schijnt, dichter bij de aarde staat, of dat er een invloed van andere kosmische fenomen bestaat.

Wij weten zo weinig hé, ...


Langs nen andere kant, kunnen die klimaatsschommelingen ook een gevolg zijn van een soort nucleairer winter ten gevolge van massale vulcaanuitbarstingen, of inslagen van meteorieten.

(Stof schermt atmosfeer af, en ... )

[Jos Verhulst]

Oorspronkelijk geplaatst door Herr Flick

Dat van die feller schijnende zon zou ik ook net willen aangeven, Die zonneuitbarstingen van nu, bv, ok dat zijn eigenlijk meer magnetische stormen en toestanden, maar wie zegt er niet, dat ze soms feller schijnt, dichter bij de aarde staat, of dat er een invloed van andere kosmische fenomen bestaat.

Wij weten zo weinig hé, ...

Over die varierende energie-output van de zon zie bv.:
http://www.gsfc.nasa.gov/topstory/20...irradiance.htm

Langs nen andere kant, kunnen die klimaatsschommelingen ook een gevolg zijn van een soort nucleairer winter ten gevolge van massale vulcaanuitbarstingen, of inslagen van meteorieten.

(Stof schermt atmosfeer af, en ... )

Het meest spectaculaire historische voorbeeld was ongetwijfeld de uitbarsting van de Tambora in 1815, die in het jaar nadien een wereldwijde koudegolf veroorzaakte.


http://perso.club-internet.fr/decobed/tambora.html
http://www.indodigest.com/indonesia-...rticle-20.html

[boer_bavo]

Oorspronkelijk geplaatst door Herr Flick

Ik ben geen klimaatspecialist, maar kan het niet zijn, dat je een lichte opwarming ten tijde van de middeleeuwen had doordat er veel kleine vuurtjes branden met een heel slechte verbranding, ?

Men had toen geen mazout of gas, of goed afgestelde branders, ze hebben zowat de helft van de europese bossen uitgedaan, om zich te warmen, en te bouwen.

Die bossen zijn er nog altijd niet terug. Dus zelfs als we geen mazout, gas of olie verbruiken zijn we even vervuilend.

Wat die slechte verbranding betreft: dat zou zorgen voor meer roet in de atmosfeer, wat juist zorgt voor een afkoeling (de deeltjes houden vooral de inkomende straling tegen (korte golflengte).
Dat is trouwens in de jaren '40 - '60 gebeurd, met een meetbaar effect (waarna verbrandingsmotoren beter werden en het probleem verdween).

[boer_bavo]

Oorspronkelijk geplaatst door Jos Verhulst

Natuurlijk zal ook deze studie niet het laatste woord zijn, maar toch zetten de auteurs veel vermeende zekerheden op nog lossere schroeven. Niet zo verwonderlijk dus dat de USA en Rusland weigerden om in de Kyoto-trein te stappen. Onze wijze Belgische leiders stapten natuurlijk wel aan boord, en dat kan ons op termijn nog duur te staan komen, zowel qua weggegooid belastingsgeld als qua soevereiniteitsverlies ten voordele van allerhande VN-instanties.

Tja, 99% van de studies zeggen het omgekeerde. Wat je met soevereiniteitsverlies bedoelt weet ik niet.
Wél las ik gisteren in International Economics van de universiteit van Kiel een interessant artikel over de terugverdieneffecten van de windmolens in Denemarken. Zonder de eventuele ecologische winst heeft de operatie zichzelf terugverdiend.

[Jos Verhulst]

Oorspronkelijk geplaatst door boer_bavo

Tja, 99% van de studies zeggen het omgekeerde.

Zo'n telling heeft sowieso geen zin, zeker niet als er zoveel belangen en prestige in het geding zijn. En bovendien vraag ik me af waar die 99% vandaan komt.

Wat je met soevereiniteitsverlies bedoelt weet ik niet.

Wanneer een regering en een parlement aan hun land via een internationaal verdrag verplichtingen opleggen, met voorziene controle en sancties, dan vermindert uiteraard de soevereiniteit van dat land (terwijl de macht van de controle-instanties navenant toeneemt).

Wél las ik gisteren in International Economics van de universiteit van Kiel een interessant artikel over de terugverdieneffecten van de windmolens in Denemarken. Zonder de eventuele ecologische winst heeft de operatie zichzelf terugverdiend.

Ik denk ook dat wind-, water- en zonne-energie maximaal moeten benut worden, en dat energieverspilling en zotte consumptie moeten vermeden worden. Maar ik geloof niet dat het bestaan van een extra broeikasgaseffect, teweeggebracht via door de mens geproduceerd CO2, effectief bewezen is.

[boer_bavo]

Oorspronkelijk geplaatst door Jos Verhulst

Zo'n telling heeft sowieso geen zin, zeker niet als er zoveel belangen en prestige in het geding zijn. En bovendien vraag ik me af waar die 99% vandaan komt.

Neem even de tijdschriften die toonaangevend zijn in klimaatonderzoek en wetenschap in het algemeen. Kijk naar de artikels die een goede peer-review gehad hebben en trek uw conclusies.

Wanneer een regering en een parlement aan hun land via een internationaal verdrag verplichtingen opleggen, met voorziene controle en sancties, dan vermindert uiteraard de soevereiniteit van dat land (terwijl de macht van de controle-instanties navenant toeneemt).

Én die landen doen dat vrijwillig. Ze kunnen er dus ook terug uitstappen. Volgens mij neemt de soevereiniteit dus niet af.

[Jos Verhulst]

Oorspronkelijk geplaatst door boer_bavo

Neem even de tijdschriften die toonaangevend zijn in klimaatonderzoek en wetenschap in het algemeen. Kijk naar de artikels die een goede peer-review gehad hebben en trek uw conclusies.

Ik heb nogal een lage dunk van ‘peer review’. Het is een systeem dat min of meer acceptabel werkt wanneer er geen belangen of prestige op het spel staan, maar dat snel ontaart in publicatie-terreur (bv afblokken van dissidente papers) wanneer fondsverwerving en prestige wel een rol gaan spelen (wat inzake ‘global warming’ in de allerhoogste mate het geval is; zie hieronder). Iemand met ‘naam’ op een bepaald terrein wordt bv gemakkelijk als referee gekozen, en zal dan publicaties die tegen zijn eigen visies ingaan kritischer gaan bekijken. Zo’n mechanismen werken uniformisering en onderwerping aan autoriteiten in de hand, en zo kun je eventueel inderdaad aan 99% geraken... Ik onderschrijf de visie van prof Bruno Frey op dit domein:
“Survival in academia depends on publications in refereed journals. Authors only get their papers accepted if they intellectually prostitute themselves by slavishly following the demands made by anonymous referees....” (‘Je overleven in de academische wereld hangt af van je publicaties in tijdschriften met peer review. Auteurs krijgen hun artikelen maar gepubliceerd indien ze zich intellectueel prostitueren door slaafs de eisen te volgen van anonieme referees...’)
Frey stelt ook een alternatief voor. Zie:
http://www.iew.unizh.ch/wp/iewwp117.pdf

Wat concreet mijn startposting op deze draad betreft, zie je al direct de absurditeit van de ‘meerderheidsredenering’. Tot 1995 zou een telling zeker als resultaat hebben opgeleverd, dat de Middeleeuwse warme periode een globaal fenomeen was. Daarna wordt plots de hockey stick-grafiek van Mann e a dominant. De meerderheidsmethode zou dus betreffende dit vraagstuk in 1995 en 2003 een verschillend resultaat opleveren, terwijl de waarheid betreffende de Middeleeuwen in beide jaren toch identiek zou moeten zijn. Wie weet hoe de waarheid er volgens jouw meerderheidscriterium in 2020 zal uitzien. Het enige wat men kan doen, is zo nauwkeurig mogelijk de aangehaalde argumenten en tegenargumenten inschatten en afwegen.

Wat nu concreet het probleem van de connectie CO2-global warming betreft, heeft prof. Lindzen (MIT) - geheel in het verlengde van de algemene stelling van Frey - concreet de sociologische mechanismen geschetst die leiden tot de ‘wetenschappelijke eensgezindheid’ rond het IPCC-rapport (heb ik vroeger al eens op dit forum gepost): “Scientists associate public recognition of the relevance of their subject with support, and relevance has come to be identified with alarming the public. It is only human for scientists to wish for support and recognition, and the broad agreement among scientists that climate change is a serious issue must be viewed from this human perspective. Indeed, public perceptions have significantly influenced the science itself. (...) The preparation of the report, itself, was subject to pressure. There were usually several people working on every few pages. Naturally there were disagreements, but these were usually hammered out in a civilized manner. However, throughout the drafting sessions, IPCC ‘coordinators’ would go around insisting that criticism of models be toned down, and that ‘motherhood’ statements be inserted to the effect that models might still be correct despite the cited faults. Refusals were occasionally met with ad hominem attacks. I personally witnessed coauthors forced to assert their ‘green’ credentials in defense of their statements. (‘Wetenschappers brengen de publieke erkenning van de relevantie hun werkdomein in verband met de onderzoeksfinanciering, en relevantie wordt ongeveer gelijkgesteld met alarmisme. Wetenschappers zijn ook maar mensen, die financiering en erkenning zoeken. Vanuit dat gezichtspunt moet men ook het onder wetenschappers algemeen verbreid standpunt beschouwen, dat klimaatsverandering ernstig moet genomen worden. Eigenlijk werd de wetenschap hier serieus beïnvloed door haar perceptie vanuit het publiek (...) Het IPCC-rapport kwam tot stand onder druk. Ieder paar bladzijden werd weer door een ander handvol mensen geschreven; de meningsverschillen die daarbij vanzelfsprekend opdoken werden doorgaans op beschaafde wijze bijgelegd. Maar tussen die bijeenkomsten pendelden dan ook nog IPCC-’coördinatoren’ heen en weer, die voortdurend benadrukten dat niet teveel kritiek op de computermodellen mocht doorklinken, en dat herhaald moest worden dat ondanks de geopperde kritiek de modellen nog juist konden zijn. Af en toe werden weigeringen op dit vlak met ad hominem aanvallen beantwoord. Ik heb gezien hoe medeauteurs gedwongen werden om een ‘groene’ geloofwaardigheid te benadrukken, gewoon om hun stellingen te kunnen verdedigen’)


None of the above should be surprising. The IPCC was created to support the negotiations concerning CO2 emission reductions. Although the press frequently refers to the hundreds and even thousands of participants as the world’s leading climate scientists, such a claim is misleading on several grounds. First, climate science, itself, has traditionally been a scientific backwater. There is little question that the best science students traditionally went into physics, math and, more recently, computer science.�*(...)�* Even within climate science, most of the top researchers (at least in the US) avoid the IPCC because it is extremely time consuming and non-productive.�* Somewhat ashamedly I must admit to being the only active participant in my department. None of this matters a great deal to the IPCC.�* As a UN activity, it is far more important to have participants from a hundred countries – many of which have almost no active efforts in climate research.�* For most of these participants, involvement with the IPCC gains them prestige beyond what would normally be available, and these, not surprisingly, are likely to be particularly supportive of the IPCC.�* Finally, judging from the Citation Index, the leaders of the IPCC process like Sir John Houghton, Dr. Robert Watson, and Prof. Bert Bolin have never been major contributors to basic climate research.�* They are, however, enthusiasts for the negotiating process without which there would be no IPCC, which is to say that the IPCC represents an interest in its own right.�* Of course, this hardly distinguishes the IPCC from other organizations”.(‘Eigenlijk is dat allemaal niet zo verbazingwekkend. Het IPCC werd opgericht ter omkadering van de onderhandelingen over de afbouw van koolzuurgasproductie. De pers schildert de honderden en duizenden IPCC-particpanten af als de klimatogische wereldtop, maar dat is misleidend. Klimatologie is op zich reeds een meelopertje in het geheel van het wetenschappelijk peleton. De beste studenten wijken doorgaans uit naar natuurkunde, wiskunde en tegenwoordig ook naar informatica (...) En zeker in de USA vermidjen de meeste vooraanstaande klimatologen het IPCC, wegens tijdverlies en niet productief. Op mijn departement, zo moet ik tot mijn schande erkennen, was ik de enige actieve IPCC-deelnemer. Niet dat zulks enig belang heeft voor het IPCC. Als VN-afdeling is het voor de IPCC veel belangrijker om deelnemers uit pakweg honderd landen te hebben, waarvan velen op klimatologisch vlak nooit iets presteerden. Voor vele deelnemers is die IPCC-betrokkenheid een bron van anders onbereikbaar prestige, zodat zij doorgaans de IPCC actief zullen steunen. Afgaande op de citation index zijn leiders van het IPCC, zoals Houghton, Watson of Bolin zijn nooit voortrekkers geweest inzake klimatologie. Maar zij steunen het onderhandelingsproces dat de bestaansreden vormt van het IPCC. In die zin heeft het IPCC gewoon eigen belangen, zoals andere organisaties trouwens ook’)

http://www.john-daly.com/TAR2000/lindzen.htm

In de Wall Street Journal (16 06 01) schreef Lindzen:

“The Summary for Policymakers (...) represents a consensus of government representatives (many of whom are also their nations' Kyoto representatives), rather than of scientists. The resulting document has a strong tendency to disguise uncertainty, and conjures up some scary scenarios for which there is no evidence. Science, in the public arena, is commonly used as a source of authority with which to bludgeon political opponents and propagandize uninformed citizens. This is what has been done with the reports of both the IPCC and the NAS. It is a reprehensible practice that corrodes our ability to make rational decisions.” (‘De Samenvatting voor Beleidsmakers’ (...) drukt niet zozeer een wetenschappelijke consensus uit, dan wel een consensus onder regeringsafgevaardigden (in vele gevallen dezelfde mensen die ook hun land bij de Kyoto-onderhandelingen vertegenwoordigen). Het document vertoont een sterke tendens om onzekerheden te verbergen, en het presenteert enkele rampscenario’s waarvoor geen wetenschappelijke verantwoording bestaat. Wetenschap wordt op het publieke forum vaak gebruikt als een wapen van autoriteit om politieke tegenstanders uit te schakelen en het ongeïnformeerd publiek met propaganda te bestoken. Dat is gebeurd met de rapporten van zowel het IPCC als de NAS. Het is een verwerpelijke praktijk die onze mogelijkheid ondermijnt om rationeel te beslissen’).

http://www.eos.ubc.ca/courses/eosc11...s/lindzen.html

“The growth of environmental advocacy since the 1970s has been phenomenal. In Europe the movement centered on the formation of Green parties; in the United States the movement centered on the development of large public interest advocacy groups. Those lobbying groups have budgets of several hundred million dollars and employ about 50,000 people; their support is highly valued by many political figures. As with any large groups, self-perpetuation becomes a crucial concern. ‘Global warming'’ has become one of the major battle cries in their fundraising efforts. At the same time, the media unquestioningly accept the pronouncements of those groups as objective truth. (...) As Aaron Wildavsky, professor of political science at Berkeley, has quipped, "global warming'' is the mother of all environmental scares. Wildavsky's view is worth quoting. "Warming (and warming alone), through its primary antidote of withdrawing carbon from production and consumption, is capable of realizing the environmentalist's dream of an egalitarian society based on rejection of economic growth in favor of a smaller population's eating lower on the food chain, consuming a lot less, and sharing a much lower level of resources much more equally.'' In many ways Wildavsky's observation does not go far enough. The point is that carbon dioxide is vitally central to industry, transportation, modern life, and life in general. It has been joked that carbon dioxide controls would permit us to inhale as much as we wish; only exhaling would be controlled. The remarkable centrality of carbon dioxide means that dealing with the threat of warming fits in with a great variety of preexisting agendas--some legitimate, some less so: energy efficiency, reduced dependence on Middle Eastern oil, dissatisfaction with industrial society (neopastoralism), international competition, governmental desires for enhanced revenues (carbon taxes), and bureaucratic desires for enhanced power.(...)If Wildavsky's scenario is correct, the major losers would be ordinary people. Wealth that could have been used to raise living standards in much of the world would be squandered. Living standards in the developed world would decrease. Regulatory apparatuses would restrict individual freedom on an unprecedented scale. Here too, however, one cannot expect much resistance to proposed actions--at least not initially. Public perceptions, under the influence of extensive, deceptive, and one-sided publicity, can become disconnected from reality. For example, Alabama has had a pronounced cooling trend since 1935. Nevertheless, a poll among professionals in Alabama found that about 95 percent of the participants believed that the climate had been warming over the past fifty years and that the warming was due to the greenhouse effect. Public misperceptions coupled with a sincere desire to "save the planet'' can force political action even when politicians are aware of the reality” (‘Sinds 1970 is het milieu-activisme fenomenaal gegroeid. In Europa leidde dit tot het ontstaan van groene partijen, in de USA tot de vorming van brede milieugroeperingen. Deze lobbies beschikken over een budget van meerdere honderden miljoenen dollar en stellen ongeveer 50.000 mensen tewerk. Hun steun wordt door vele politici belangrijk geacht. Zelfbestendiging is, zoals steeds, ook voor deze groepen een centrale bekommernis. ‘Globale opwarming’ is een centrale strijdkreet geworden bij de fondsenverzameling. Tegelijk nemen de media de woorden van deze organisaties aan voor objectieve waarheid (...) Zoals Aaron Wildavsky (hoogleraar politieke wetenschappen te Berkeley) het stelde, is ‘globale opwarming’ de moeder van alle types milieupaniek. Het is de moeite om Wildavsky te citeren: ‘Enkel de dreiging van globaleopwarming kan de egalitaire droom realiseren, omdat de remedie bestaat uit het terugschroeven van koolstofverbruik en koolzuurgasproductie. Die droom omvat de afwijzing van de economische groei, een kleinere bevolking die minder verbruikt, zich voedt op een lagere positie op de voedselketen, en het verminderde verbruik gelijkmatiger deelt’. In veel opzichten gaat Wildavsky nog niet ver genoeg. De mogelijkheid tot koolzuurgasproductie is vitaal voor industrie, transport, en voor het (moderne) leven in het algemeen. Bij wijze van grap wordt gezegd dat de beperking van CO2-productie ons vrij laat om in te ademen; enkel uitademing zou worden gecontrolleerd. De centrale rol van koolzuurgas maakt dat de opwarmingsdreiging mooi aansluit bij allerhande reeds bestaande, en al dan niet legitieme agenda’s: streven naar efficiënt energieverbruik, minder olie-afhankelijkheid ten opzichte van het Midden-Oosten, verwerping van de industriële maatschappij (neo-pastoralisme), internationale concurrentie, het verlangen van regeringen om meer belastingen te heffen, machtsverlangen van bureaucraten (...) Indien Wildavsky’s scenario juist is, zal de gewone man de grote verliezer zijn. Rijkdom die de levensstandaard kan verhogen, zal verspild worden. In de ontwikkelde landen zal de levensstandaard dalen. Individuel vrijheden zullen door regelende instellingen op ongeziene schaal worden ingeperkt. In een eerste stadium moet niet veel weerstand worden verwacht. De publieke perceptie kan onder invloed van uitgebreide, misleidende en eenzijdige proppaganda volledig van de realiteit worden losgekoppeld. In Alabama bijvoorbeeld is de gemiddelde temperatuur sinds 1935 duidelijk gedaald. Maar uit een peiling bleek dat 95% geloofde dat de temperatuur de laatste 50 jaar was gestegen, en nog wel ten gevolge van het broeikasgas-effect. Zo’n misperceptie door het publiek, gecombineerd met een eerlijk verlangen om ‘de planeet te redden’ kan politici tot bepaalde acties drijven, zelfs indien die politici zelf wel beter weten’).
http://www.cato.org/pubs/regulation/reg15n2g.html

Én die landen doen dat vrijwillig. Ze kunnen er dus ook terug uitstappen. Volgens mij neemt de soevereiniteit dus niet af.

Landen hebben geen vrije wil; alleen individuele mensen beschikken daarover. De beslissingen ivm toetreding tot een verdrag worden genomen door een handvol toppolitici. En uit de door hen gesloten verdragen stapt men daarna niet zomaar uit (net zoals je niet zomaar uit een huurcontract stapt). De machthebbers die op een bepaald moment een verdrag goedkeuren binden daarmee hun opvolgers, en ook de burgers, die bijgevolg allemaal hun marge tot zelfbeschikking vernauwd zien. Internationale verdragen die de soevereiniteit inperken zouden naar Zwitsers voorbeeld automatisch het voorwerp moeten uitmaken van een constitutioneel referendum: omdat het uiteindelijk de burgers zijn die de gevolgen van een verdrag moeten dragen en betalen, moeten zij bij de afsluiting van dat verdrag ook het laatste woord krijgen.