Turkse regering eist versoepeling van Duits immigratiebeleid

[Herr Oberst]

Geen wetten zonder Turken

30.08.2007 17.09u - Sinds gisteren is in Duitsland - na maandenlange en bijwijlen bitse discussies - een nieuwe immigratiewet in voege getreden. Die bepaalt dat wie in het kader van een huwelijk naar Duitsland wil migreren, voortaan een minimale kennis van het Duits (het gaat om hooguit twee- tot driehonderd woorden) moet kunnen aantonen en minstens achttien jaar dient te zijn. Een al bij al beperkte maatregel dus, die al wie het goed voor heeft met de integratie in feite enkel maar kan toejuichen.

Zo hadden enkele vooraanstaande Turkse ‘zelforganisaties’ het natuurlijk niet begrepen. Met gebruik van de grote woorden (racisme, discriminatie,…) liepen zij storm tegen de wet die met een ruime parlementaire meerderheid was goedgekeurd. Weinig verbazend allemaal, want zoals reeds bij eerdere gelegenheden was gebleken, houden betrokken organisaties er een heel eigen agenda op na. En die heeft weinig of niets te maken met ‘integratie’, maar alles met keiharde Turkse belangenpolitiek. Op een gegeven moment plaatsten zij de Bondsregering zowaar voor een ultimatum: indien de wet niet werd ingetrokken, zou de nationale integratietop geboycot worden. Ook de toon die daarbij werd aangeslagen, liet aan duidelijkheid niets te wensen over. Zo titelde het populaire Turkse dagblad Hürriyet letterlijk: “Geen wetten zonder Turken”. Het citeerde daarmee de voorzitter van de Turkse Gemeenschap in Duitsland, die eerder had gesteld dat de boycot “een duidelijke boodschap inhield met betrekking tot de wetten die in de toekomst gestemd worden.”

Dat was duidelijk taal naar het hart van de Turkse regering, die de organisaties in hun verzet tegen de nieuwe immigratiewet openlijk ondersteunde. Het Turkse ministerie van Buitenlandse Zaken was daarbij overigens zo vriendelijk te laten weten bereid te zijn de ‘integratie’ van de Turken in Duitsland te willen bevorderen, op voorwaarde wel te verstaan dat de gecontesteerde immigratiewet zou worden ingetrokken. Even later volgde nog een officieel schrijven waarin de Duitse bondspresident beleefd verzocht werd om de – door het parlement gestemde – wet niet te ondertekenen.

De démarche van de Turkse regering heeft nogmaals aangetoond dat het Klein-Aziatische land er duidelijk niet voor terugschrikt om zich te mengen in de binnenlandse aangelegenheden van een Europese staat. Al even ergerlijk tenslotte, is wel het feit dat kennelijk niemand zich geroepen voelde om tegen het arrogante optreden van de kandidaat(!)-lidstaat te protesteren.

Bron: www.vlaamsbelang.org

Dit is natuurlijk een groffe schande. Deze Turkse bemoeienis getuigt van verregaande arrogantie. Neen, Amerika moet zich niet moeien met de Turkse of Europese interne politiek, maar Turkije moet zich evenmin moeien met de Europese interne politiek! Ik begin er meer en meer van overtuigd te geraken dat de huidige islam geen nationalistische godsdienst is of kan zijn, maar integendeel een globalistische is en zal blijven. Het ergst van al is dat Europa hier niet keihard tegen reageert. Het wordt meer en meer duidelijk dat de Europese Naties in een diepe crisis zitten. We hebben dringend nood aan een krachtig, onverbiddelijk en rechts-nationalistisch bestuur. Europa moet weer de plaats innemen die het verdient: de top van de berg!

In ieder geval goed van het Vlaams Belang om dit aan te kaarten.