Zijn wij ons brein of ons bewustzijn?

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Getallen zijn een taal. Taal gebruikt symbolen als klanken en beelden.
De nul is ook een symbool om het getal tien te schrijven, en twintig, ...

Getallen zijn er ook al zonder taal.

"Na het getal negen komt het getal tien. Daarvoor hebben we twee cijfers nodig, want onze tien cijfers zijn dan, na die rij basisgetallen, op.

Dan moet je gewoon een nieuw teken bedenken, moet niet zo moeilijk zijn

Er is dan sprake van één tiental, maar ook van nul 'eenheden',

Fout: het is één tiental en nul eenheden zou slechts nul maken.
Een nul is tien = 10 en twee nullen is 10 in het kwadraat als honderd = 100, etc.

waardoor de notatie 10 daarbij past. Die start met het eerste tiental begint dus in de kolom van nul.
Die naam 'tien' komt in de meeste dan volgende getallen ook voor. Na het getal 'negentien' is de rij weer vol en begint de volgende rij met een nieuwe naam: twintig."

Aan gegeven door van de eerste 1 een 2 te maken.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Getallen zijn er ook al zonder taal.

Noem er eens één.

Dan moet je gewoon een nieuw teken bedenken, moet niet zo moeilijk zijn.

Dat doen we dus niet. We gebruiken een samenstelling van de eerste tien getalllen. De 1 en de 0.

Fout: het is één tiental en nul eenheden zou slechts nul maken.

Dan mis je de betekenis.

Je schrijft 'een nul is tien' = 10 en twee nullen is 10 in het kwadraat als honderd = 100, etc.

De nul is geen tien want tien is 10. en nul is ook geen twinrig want je zegt zelf dat je twintig schrijft "door van de eerste 1 een 2 te maken" naast de 0.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Noem er eens één.

Het getal EEN en verder allemaal, ze waren er ook al in alle eeuwigheid voordat de mensen de getallen met woorden en tekens weer gaf.
Ze bestaan in het heelal als kwantitatieve grondslag van alle uiterlijke werkelijkheid.
Maar ze zijn ook eeuwig als abstract in de logica.

Dat doen we dus niet. We gebruiken een samenstelling van de eerste tien getalllen. De 1 en de 0.

Dat we dat niet doen is dus pure willekeur, we zouden ook een twaalftal kunnen nemen.
En 1 en 0 zijn er slechts twee als in het computersysteem dat tweetallig is.

Dan mis je de betekenis.

De betekenis is dat het onzin is wat je hebt beweerd.
Je mist enig logisch denken.

De nul is geen tien want tien is 10. en nul is ook geen twinrig want je zegt zelf dat je twintig schrijft "door van de eerste 1 een 2 te maken" naast de 0.

Correctie: Een nul bij 1 is tien = 10 en twee nullen bij 1 is 10 in het kwadraat als honderd = 100, etc.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Het getal EEN en verder allemaal, ze waren er ook al in alle eeuwigheid voordat de mensen de getallen met woorden en tekens weer gaf.
Ze bestaan in het heelal als kwantitatieve grondslag van alle uiterlijke werkelijkheid.
Maar ze zijn ook eeuwig als abstract in de logica.

U gebruikt taal om het getal EEN te noemen en voor uw gedachten over uiterlijke werkelijkheid. Maar getallen gaan ook over een abstracte rekenkundige werkelijkheid. Dankzij taal dus.
Taal berust op waarnemingen.
Zonder 'bewuste waarnemer' is er geen taal en geen bestaan.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

U gebruikt taal om het getal EEN te noemen en voor uw gedachten over uiterlijke werkelijkheid. Maar getallen gaan ook over een abstracte rekenkundige werkelijkheid. Dankzij taal dus.
Taal berust op waarnemingen.
Zonder 'bewuste waarnemer' is er geen taal en geen bestaan.

De getallen zijn ook zonder taal als inhoud in de logica.
De taal is alleen een uiterlijk middel om de getallen aan te geven.
Niet de taal en tekens zijn de getallen, maar de getallen zelf als innerlijk.
De getallen zelf zijn eeuwig en de taal is slechts tijdelijk.
Niet de taal maakt de getallen, maar de getallen maken de taal.
De getallen zijn er ook zonder taal.
Alleen door de taal komen de getallen tot bewustzijn.

1 - De getallen zijn in de eerste plaats abstract als inhoud uit de logica en nog onbewust en onbestaand, dus alleen innerlijk.

2 - Dan bestaan ze ook als deel van de uiterlijke werkelijkheid.

3 - En ten derde worden de getallen ook bewust door ons denken in de wiskunde, de natuurkunde en de filosofie.
Maar in het denken kunnen we het eerste als het meest wezenlijke begrijpen.
Het tweede en derde is daaruit voortgekomen.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

U gebruikt taal om het getal EEN te noemen en voor uw gedachten over uiterlijke werkelijkheid. Maar getallen gaan ook over een abstracte rekenkundige werkelijkheid. Dankzij taal dus.
Taal berust op waarnemingen.
Zonder 'bewuste waarnemer' is er geen taal en geen bestaan.

Men vraagt: "waar is de bewuste waarnemer? Zit die in het brein, of is het brein de waarnemer? Produceert het brein de bewuste ervaring of de ideeën en plannen van een persoon en entiteit? Dan is het brein niet de persoon en entiteit. De persoon neemt de ideeën waar die het brein produceert. Dat lijkt een logische redenering. Maar is het correct en waar?. Of anders, zoals Descartes zei: "Ik denk dus ik ben."
D.w.z. "ik besta". Maar wie ben ik? Kan ik mijzelf waarnemen als bewuste waarnemer? Nee. Ik kan mijzelf waarnemen als stoffelijk lichaam met potenties waarin ik kan geloven, en onzekerheden.

Citaat: Wat zegt Alva Noë?
Hij stelt dat de empirische wetenschap naar ons bewustzijn er klakkeloos vanuit gaat dat het probleem dat de wetenschap moet oplossen is om te gaan begrijpen hoe bewustzijn ontstaat in het brein. Dat bewustzijn ontstaat in het brein wordt niet ter discussie gesteld. Alva Noë vermoedt dat de reden dat we in alle jaren dat onderzoek is gedaan naar ons bewustzijn niet verder zijn gekomen met het antwoord op de vraag hoe ons bewustzijn ontstaat komt door deze onbekritiseerde assumptie dat ons bewustzijn ontstaat en te vinden is in ons brein.
Alva Noë stelt dat het bewustzijn niet in ons brein zit, omdat ons bewustzijn niet in ons zit. Bewustzijn is niet iets dat in ons gebeurt maar is iets wat we doen, actief, ... - lees verder https://progressiegerichtwerken.com/...-in-ons-brein/

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Men vraagt: "waar is de bewuste waarnemer?

De waarnemer is overal, hij is God die ook als alle mensen bestaat.

Zit die in het brein, of is het brein de waarnemer?

Hij zit ook in het brein, maar het brein zelf is slechts een middel tot waarnemen.
En niet alleen als waarnemer, maar ook als denker en het denken, want de waarnemer is de gedachte, de oneindige Geest van God en de mensen.
Het is het IK.

Produceert het brein de bewuste ervaring of de ideeën en plannen van een persoon en entiteit?

Dat doet het brein slechts als middel.
De bewuste ervaring en denken wordt door de Logica geproduceerd in eenheid met het brein als middel.
De Logica produceert het brein en het bewustzijn allebei.
En het zijn met name de microgoden die dat doen.

Dan is het brein niet de persoon en entiteit. De persoon neemt de ideeën waar die het brein produceert.

Niet het brein, maar de Logica produceert de ideeën, die eeuwig zijn en de persoon wordt de ideeën bewust door middel van het brein.

Dat lijkt een logische redenering. Maar is het correct en waar?. Of anders, zoals Descartes zei: "Ik denk dus ik ben."
D.w.z. "ik besta". Maar wie ben ik? Kan ik mijzelf waarnemen als bewuste waarnemer? Nee. Ik kan mijzelf waarnemen als stoffelijk lichaam met potenties waarin ik kan geloven, en onzekerheden.

Je kunt jezelf slechts denken.

Citaat: Wat zegt Alva Noë?
Hij stelt dat de empirische wetenschap naar ons bewustzijn er klakkeloos vanuit gaat dat het probleem dat de wetenschap moet oplossen is om te gaan begrijpen hoe bewustzijn ontstaat in het brein. Dat bewustzijn ontstaat in het brein wordt niet ter discussie gesteld. Alva Noë vermoedt dat de reden dat we in alle jaren dat onderzoek is gedaan naar ons bewustzijn niet verder zijn gekomen met het antwoord op de vraag hoe ons bewustzijn ontstaat komt door deze onbekritiseerde assumptie dat ons bewustzijn ontstaat en te vinden is in ons brein.

Het bewustzijn is eeuwig en is ontstaan uit de Logica der begrippen, ontdekt door Hegel.
En waarbij de hersenen slechts als middel dienen.
En niet het bewustzijn is uit de hersenen, maar de hersenen zijn uit het bewustzijn, andersom dus.
Dat is het bewustzijn van de microgoden.

Alva Noë stelt dat het bewustzijn niet in ons brein zit, omdat ons bewustzijn niet in ons zit. Bewustzijn is niet iets dat in ons gebeurt maar is iets wat we doen, actief, ... - lees verder https://progressiegerichtwerken.com/...-in-ons-brein/

Bewustzijn is in hoogste zin het denken, wat wij doen, maar wat ook in ons gebeurt, allebei dus.
Het berust op de eenheid van de mensen en de goden.

Hoe vaak heb ik dat al niet verteld, maar je begrijpt er nog steeds niets van.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Men vraagt: "waar is de bewuste waarnemer? Zit die in het brein, of is het brein de waarnemer? Produceert het brein de bewuste ervaring of de ideeën en plannen van een persoon en entiteit? Dan is het brein niet de persoon en entiteit. De persoon neemt de ideeën waar die het brein produceert. Dat lijkt een logische redenering. Maar is het correct en waar?. Of anders, zoals Descartes zei: "Ik denk dus ik ben."
D.w.z. "ik besta". Maar wie ben ik? Kan ik mijzelf waarnemen als bewuste waarnemer? Nee. Ik kan mijzelf waarnemen als stoffelijk lichaam met potenties waarin ik kan geloven, en onzekerheden.

Citaat: Wat zegt Alva Noë?
Hij stelt dat de empirische wetenschap naar ons bewustzijn er klakkeloos vanuit gaat dat het probleem dat de wetenschap moet oplossen is om te gaan begrijpen hoe bewustzijn ontstaat in het brein. Dat bewustzijn ontstaat in het brein wordt niet ter discussie gesteld. Alva Noë vermoedt dat de reden dat we in alle jaren dat onderzoek is gedaan naar ons bewustzijn niet verder zijn gekomen met het antwoord op de vraag hoe ons bewustzijn ontstaat komt door deze onbekritiseerde assumptie dat ons bewustzijn ontstaat en te vinden is in ons brein.
Alva Noë stelt dat het bewustzijn niet in ons brein zit, omdat ons bewustzijn niet in ons zit. Bewustzijn is niet iets dat in ons gebeurt maar is iets wat we doen, actief, ... - lees verder https://progressiegerichtwerken.com/...-in-ons-brein/

Anders gezgd, bewustzijn is een activiteit, het gebeurt.
Als het regent dan is er regen. De regen is er wel maar we zeggen niet dat de regen bestaat. Zo ook de sneuw en de wind, de bliksem en de warmte en koude.
Descartes zei "Ik denk dus ik besta".
Hij kon ook zeggen "Ik praat dus ik besta".
Of "Ik zie, voel, hoor, proef en ruik, dus ik ben" - besta.
Maar die ik is dan een verzinsel die wordt "bewaarheid" in contact met de omgeving. De omgeving in het moment is een formatie in mijn bewustzijn, of geest (Boeddhisme) die op mij reageert. Die mij als formatie (her)kent en accepteert in een wereld.
Boeddhisme is een formatie in mijn geheugen en bewustzijn.
Het bestaat als interactie, maar niet als entiteit.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Anders gezgd, bewustzijn is een activiteit, het gebeurt.

Het is ook tevens een blijvende toestand als bewust ZIJN en ook passief als bewust WORDEN.
Dus alle drie.
En voor het bewustzijn als activiteit bestaat zelfs geen apart woord.
Hoewel het bewust WORDEN ook als activiteit beschouwd kan worden.
Maar dat is het denken als hoogste bewustzijn.
Maar goed: van taal heb je ook al geen verstand, laat staan van filosofie.

Als het regent dan is er regen. De regen is er wel maar we zeggen niet dat de regen bestaat. Zo ook de sneuw en de wind, de bliksem en de warmte en koude.

Zeker wel kunnen we zeggen dat de regen bestaat.
Ook al het andere bestaat.
Blijkbaar weet je ook al niet wat bestaan is, het is uiterlijk aanwezig zijn.

Descartes zei "Ik denk dus ik besta".
Hij kon ook zeggen "Ik praat dus ik besta".

Dit als je praat zonder te denken, wat iets over jezelf zegt, dus als een kip zonder kop.
Overigens is het denken geen uiterlijk bestaan, maar een innerlijke bewustzijn wat hoger is dan slechts het uiterlijk bestaan.

Of "Ik zie, voel, hoor, proef en ruik, dus ik ben" - besta.

Het is bewustzijn, meer dan slechts het uiterlijke bestaan.
En dan staat het denken er niet bij, wat je blijkbaar niet belangrijk vindt.

Maar die ik is dan een verzinsel die wordt "bewaarheid" in contact met de omgeving.

Kortom: je bent geen IK en dus ook geen persoon.
Je bent niemand.
Je moet dus zeggen: Mijn hersenen zien, hoewel ook dat Mijn dus een verzinsel is niet van jou, maar van jouw hersenen.
Het moet dus zijn: Hersenen zien...

De omgeving in het moment is een formatie in mijn bewustzijn, of geest

Mijn moet je dus weglaten en ook een Geest bezit je niet want dat is jouw IK als gedachte.

(Boeddhisme) die op mij reageert. Die mij als formatie (her)kent en accepteert in een wereld.

Je hebt geen ik en is er dus ook geen mij, dus hoe zou het Boeddhisme op "jou" kunnen reageren?
En was Boeddha ook al geen persoon?

Boeddhisme is een formatie in mijn geheugen en bewustzijn.
Het bestaat als interactie, maar niet als entiteit.

Je hebt geen ik en dus ook geen mijn en dus heb je helemaal geen geheugen, noch bewustzijn, je bent er helemaal niet.

[harriechristus]

De mens zonder IK is slechts een wezenloze zombie, en zelfs nog minder als een robot zonder bewustzijn als slechts een machine.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Het is ook tevens een blijvende toestand als bewust ZIJN en ook passief als bewust WORDEN.
Dus alle drie.
En voor het bewustzijn als activiteit bestaat zelfs geen apart woord.
Hoewel het bewust WORDEN ook als activiteit beschouwd kan worden.
Maar dat is het denken als hoogste bewustzijn.
Maar goed: van taal heb je ook al geen verstand, laat staan van filosofie ....

Voor bewustzijn als activiteit is geen ander woord nodig omdat elke vorm van bewustzijn activiteit is. Het is eigen aan alle vormen van leven. Uw filosofie over het leven is niet gebaseerd op waarnemingen. Het is geen filosofie, het is uw persoonlijke mystiek.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Voor bewustzijn als activiteit is geen ander woord nodig omdat elke vorm van bewustzijn activiteit is.

Fout dus, bewust-zijn is in de eerste plaats een blijvende toestand.
Dan komt op de tweede plaats het bewust WORDEN als actief en passief beiden.
Dan ten derde de eenheid van beiden, want beiden gaan in ene samen.

Het is eigen aan alle vormen van leven. Uw filosofie over het leven is niet gebaseerd op waarnemingen. Het is geen filosofie, het is uw persoonlijke mystiek.

Allemaal leugens, zoals gewoonlijk omdat je er niets van begrijpt noch in staat bent goed waar te nemen.
Maar uit domheid is het dus ook.

[harriechristus]

De mens is zijn bewustzijn, dat is de hoogste en enig werkelijke "substantie" van het heelal.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Fout dus, bewust-zijn is in de eerste plaats een blijvende toestand.
Dan komt op de tweede plaats het bewust WORDEN als actief en passief beiden. Dan ten derde de eenheid van beiden, want beiden gaan in ene samen.

Dia is wartaal. Een blijvende toestand verandert niet en een actie is niet passief. De eenheid levert alleen maar meer wartaal. Enfin, u kunt al tot drie tellen. Dus er is nog hoop.

Allemaal leugens, zoals gewoonlijk omdat je er niets van begrijpt noch in staat bent goed waar te nemen.
Maar uit domheid is het dus ook.

Kijk eens aan. Alweer een drie-eenheid gevonden door Harrie. Samen met bewustheid hebben we nu een zes-eenheid ontdekt.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Fout dus, bewust-zijn is in de eerste plaats een blijvende toestand.
Dan komt op de tweede plaats het bewust WORDEN als actief en passief beiden. Dan ten derde de eenheid van beiden, want beiden gaan in ene samen.

Dia is wartaal. Een blijvende toestand verandert niet en een actie is niet passief. De eenheid levert alleen maar meer wartaal. Enfin, u kunt al tot drie tellen. Dus er is nog hoop.

Allemaal leugens, zoals gewoonlijk omdat je er niets van begrijpt noch in staat bent goed waar te nemen.
Maar uit domheid is het dus ook.

Kijk eens aan. Alweer een drie-eenheid gevonden door Harrie. Samen met bewustheid hebben we nu een zes-eenheid ontdekt.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Dia is wartaal. Een blijvende toestand verandert niet

Zeker wel, want het veranderen zelf is blijvend.
Zou de verandering niet blijven dan zou het bewustzijn geheel en al verdwijnen.
Blijven en veranderen gaan samen.

en een actie is niet passief.

Dat heb ik niet gezegd.
De waarneming is in de eerste plaats het passief opnemen van informatie die van buiten komt, zoals het licht der dingen voor het zien.
Maar tevens is het zien een eigen actie om die informatie te verwerken.
Beiden gaan dus samen.
Maar echte actie is niet het waarnemen, maar het voorstellen, dus zelf beelden te scheppen.

De eenheid levert alleen maar meer wartaal. Enfin, u kunt al tot drie tellen. Dus er is nog hoop.

De eenheid is het ware hoe in het ene ook het andere is.
In elke passiviteit is ook activiteit en andersom.
Of neem jij je eigen activiteit niet zelf passief waar?
Komt het niet tot je wat je zelf doet?

Kijk eens aan. Alweer een drie-eenheid gevonden door Harrie. Samen met bewustheid hebben we nu een zes-eenheid ontdekt.

Zo is het, maar niet alleen 6, maar 3 x 3 x 3 x 3 enzovoort.
Terwijl jij in de gespletenheid van de dualiteit blijft steken eigen aan de wetenschap die daarom de waarheid niet kan begrijpen alles uit elkaar te trekken zonder de eenheid te begrijpen.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Zeker wel, want het veranderen zelf is blijvend.
Zou de verandering niet blijven dan zou het bewustzijn geheel en al verdwijnen.
Blijven en veranderen gaan samen.

Een verandering is geen toestand en het was niet mijn onderwerp.
Een verandering bestaat als idee voor verleden, heden of toekomst en dat idee bestaat niet universeel en eeuwig. Dat idee kan ook worden erkend, genegeerd, ontkend en bevestigd. En dat allemaal tegelijk. Wat is dan nog bestaan?

Dat heb ik niet gezegd.
De waarneming is in de eerste plaats het passief opnemen van informatie die van buiten komt, zoals het licht der dingen voor het zien.
Maar tevens is het zien een eigen actie om die informatie te verwerken.
Beiden gaan dus samen.
Maar echte actie is niet het waarnemen, maar het voorstellen, dus zelf beelden te scheppen.

Informatie komt niet van buiten door iets te zien en zintuiglijke waarneming. Informatie ontstaat door interpretatie van wat zintuiglijk wordt waargenomen en onwillekeurige reflectie daarop. U noemt dat "verwerken en voorstellen en zelf beelden scheppen". Het bestaat uit bewust en onbewust reageren op de waarnemingen. Het is voornamelijk lichamelijk, zoals ademen, eten en drinken. Dus in het belang van een lichamelijk bestaan.

De eenheid is het ware hoe in het ene ook het andere is.
In elke passiviteit is ook activiteit en andersom.
Of neem jij je eigen activiteit niet zelf passief waar?
Komt het niet tot je wat je zelf doet?

Je neemt niets passief waar. Maar vertel eerst eens: Wie of wat precies is toch die waarnemer?

Zo is het, maar niet alleen 6, maar 3 x 3 x 3 x 3 enzovoort.
Terwijl jij in de gespletenheid van de dualiteit blijft steken eigen aan de wetenschap die daarom de waarheid niet kan begrijpen alles uit elkaar te trekken zonder de eenheid te begrijpen.

Die eenheid van alles bij u is een idee van de abstract beschouwde natuur (van Hegel). De natuur is dat wat anders is dan het Idee, zoals hoe de natuur begrijpelijk is. Bijvoorbeeld Aristoteles, een idee dat alleen het particuliere bestaat, terwijl alleen het universele bekend is. Of, Plato zegt dat de waarneming dat natuurlijke dingen vorm en plaats hebben, problematisch is omdat dit noch een object van mening noch van kennis is, maar alleen mythologisch kan worden besproken. De ouden noemen materie vaak niet-zijn. Wij kunnen ook niet zeggen dat wij de dingen kennen die bestaan. In het algemeen kunnen we ontkennen dat de natuur begrijpelijk is en met de rede moet overeenkomen. Dus komt de natuur niet noodzakelijk overeen met ons Idee van de natuur (ons denken).

Het idee van de natuur is als een verzameling van particulieren die buiten elkaar liggen. Het is het idee van ruimtelijk gerelateerde objecten, dat wil zeggen – een veelheid; van atomen, planeten, stenen, wateren, dampen, planten en dieren en al het andere en van onszelf.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Een verandering is geen toestand en het was niet mijn onderwerp.
Een verandering bestaat als idee voor verleden, heden of toekomst en dat idee bestaat niet universeel en eeuwig. Dat idee kan ook worden erkend, genegeerd, ontkend en bevestigd. En dat allemaal tegelijk. Wat is dan nog bestaan?

De tijd is een blijvende verandering, dus als eenheid van tegendelen.
Het is universeel en eeuwig.
Het is een ontkenning en tevens bevestiging in zichzelf.
De tijd is als een worden, het uiterlijke bestaan als verandering, maar tevens ontwikkeling van laag naar hoog en andersom van hoog naar laag.

Informatie komt niet van buiten door iets te zien en zintuiglijke waarneming.

Welles

Informatie ontstaat door interpretatie van wat zintuiglijk wordt waargenomen

Maar je kunt alleen iets zintuiglijk waarnemen als het buiten tot je komt.
Dan pas komt de interpretatie.

en onwillekeurige reflectie daarop. U noemt dat "verwerken en voorstellen en zelf beelden scheppen".

Zo is het.

Het bestaat uit bewust en onbewust reageren op de waarnemingen. Het is voornamelijk lichamelijk, zoals ademen, eten en drinken. Dus in het belang van een lichamelijk bestaan.

Ademen en eten en drinken is in de eerste plaats lichamelijk, hoewel daarvoor ook een geestelijk wil moet zijn.
Maar informatie interpreteren is in de eerste plaats geestelijk.
Het berust op denken en voorstellen.

Je neemt niets passief waar.

Waarnemen is actief maar omtrent iets dat je in de eerste plaats tevens passief ondervindt.
Het gaat in ene samen.
Je bent niet zelf de actie van het licht of het geluid.
Dat komt actief van buiten vanuit het object.
En waarnemen is in de eerste plaats passief, voorstellen in de eerste plaats actief.

Maar vertel eerst eens: Wie of wat precies is toch die waarnemer?

De waarnemer is de geest als het eigen IK.
Dat heb ik je al eindeloos vele malen verteld.
Ik zie, Ik hoor, enzovoort.
Het is niet het oog dat ziet, noch het oor dat hoort.
Die zijn slechts een uiterlijk middel.

Die eenheid van alles bij u is een idee van de abstract beschouwde natuur (van Hegel).

Het is niet alleen de natuur, maar de logica tevens en die van de geest.
En het geen abstracte beschouwing, maar juist concreet.
Abstract is juist de eenheid niet te kennen.

De natuur is dat wat anders is dan het Idee, zoals hoe de natuur begrijpelijk is.

De natuur is ook anders dan de idee, maar tevens ook gelijk en ten derde een eenheid.
De idee is de eenheid van het begrip en de uiterlijke verschijning.
Terwijl de natuur het accent heeft op de uiterlijke verschijning is de natuur tevens een begrip.

Bijvoorbeeld Aristoteles, een idee dat alleen het particuliere bestaat, terwijl alleen het universele bekend is.

Het universele bestaat ook en wel als het uiterlijke universum, terwijl het particuliere ook bekend is bij een oneindig aantal microgoden tot in alle oneindig vele details.

Of, Plato zegt dat de waarneming dat natuurlijke dingen vorm en plaats hebben, problematisch is omdat dit noch een object van mening noch van kennis is, maar alleen mythologisch kan worden besproken.

Het is een object van kennis.

De ouden noemen materie vaak niet-zijn.

Materie is een zijn als bestaan.
Tevens als niet-zijn als leegte in alle materie.

Wij kunnen ook niet zeggen dat wij de dingen kennen die bestaan.

Zeker wel.

In het algemeen kunnen we ontkennen dat de natuur begrijpelijk is en met de rede moet overeenkomen.

De natuur is begrijpelijk als uiterlijk bestaan van de logica, geleverd door Hegel en door mijn atoomtheorie als Gods Rijk in de microkosmos.

Dus komt de natuur niet noodzakelijk overeen met ons Idee van de natuur (ons denken).

Als je niets weet, dan heb je pech gehad.
Je wil ook niks weten.

Het idee van de natuur is als een verzameling van particulieren die buiten elkaar liggen.

Dit omdat je de eenheid niet begrijpt en ook niet wil begrijpen.
Alles in de natuur is ook een eenheid, hoort bij elkaar.
Alles in de natuur zit ook in elkaar.
Het zijn eigenschappen die elkaar doordringen.

Het is het idee van ruimtelijk gerelateerde objecten,

En die in de tijd veranderen en tevens alleen als bewustzijn werkelijkheid zijn.
Er komt veel meer bij kijken.

dat wil zeggen – een veelheid; van atomen, planeten, stenen, wateren, dampen, planten en dieren en al het andere en van onszelf.

En van de microgoden.
En van de Geest die de eenheid begrijpt....

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

De tijd is een blijvende verandering, dus als eenheid van tegendelen (---).
Ademen en eten en drinken is in de eerste plaats lichamelijk, hoewel daarvoor ook een geestelijk wil moet zijn.
Maar informatie interpreteren is in de eerste plaats geestelijk.
Het berust op denken en voorstellen.
Waarnemen is actief maar omtrent iets dat je in de eerste plaats tevens passief ondervindt.
Het gaat in ene samen.
Je bent niet zelf de actie van het licht of het geluid.
Dat komt actief van buiten vanuit het object.
En waarnemen is in de eerste plaats passief, voorstellen in de eerste plaats actief.

Tijd is een eenheid afgeleid uit waarneming, zoals verandering van plaats en dag en nacht. Zintuiglijke waarnemen berust op perceptie, gewenning en ervaring en de ontwikkeling van zintuigen. Citaat:

Hegel, Wikipedia: De zintuiglijke zekerheid is de eerste vorm van het natuurlijk bewustzijn. Het is een construct van Hegel en daardoor kent de Fenomenologie de volgende driehoeksverhouding: (1) Hegel, (2) lezer en (3) natuurlijk bewustzijn.
Hegel meent reeds over ware kennis te beschikken. We kunnen hem het filosofisch bewustzijn noemen. Omdat wij sceptisch zijn, heeft dit bewustzijn voor ons vooralsnog een hypothetische status. (---) Zoals gezegd is het natuurlijk bewustzijn een construct van Hegel. (---)
De zintuiglijke zekerheid heeft als zekerheid dat ze haar voorwerp onmiddellijk kent zoals het in zichzelf is. Omdat ze deze onmiddellijkheid teniet zou doen wanneer ze eigenschappen van haar voorwerp zou onderscheiden, kan ze slechts stellen: dit is. Hoewel ze iets concreets bedoelt te identificeren, is haar stelling in waarheid abstract. Ze spreekt het dit uit als het zuivere zijn.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Fenome...e_van_de_geest

De waarnemer is de geest als het eigen IK.
Dat heb ik je al eindeloos vele malen verteld.
Ik zie, Ik hoor, enzovoort.
Het is niet het oog dat ziet, noch het oor dat hoort.
Die zijn slechts een uiterlijk middel.
Het is niet alleen de natuur, maar de logica tevens en die van de geest.
En ... geen abstracte beschouwing, maar juist concreet.
Abstract is juist de eenheid niet te kennen.(---)

U heeft een overdreven vertrouwen in uw IK. Maar dit verklaart niets en toont niets concreets. Hegel was de draad kwijt. Hij moest een fenomenologie van de geest schrijven. Dat kon niet zonder speculatie over een IK met een WIL als fundament voor werkelijkheid en absolute waarheid.


We kunnen ons slechts schikken in onze natuur.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Tijd is een eenheid afgeleid uit waarneming, zoals verandering van plaats en dag en nacht. Zintuiglijke waarnemen berust op perceptie, gewenning en ervaring en de ontwikkeling van zintuigen. Citaat:

De tijd berust op de logica, onafhankelijk van onze waarneming.
De zintuiglijk waarneming berust op de Geest van de microwezens, die ons lichaam en alle zintuiglijke organen hebben geschapen.

Hegel, Wikipedia: De zintuiglijke zekerheid is de eerste vorm van het natuurlijk bewustzijn. Het is een construct van Hegel en daardoor kent de Fenomenologie de volgende driehoeksverhouding: (1) Hegel, (2) lezer en (3) natuurlijk bewustzijn.

De verhouding Hegel tot de lezer is niet die van het natuurlijke bewustzijn, zoals zijn boeken zien, maar op de Geest van het denken en begrijpen.
Hegel heeft geen plaatjes boeken getekend.
Hegel begint slechts met het natuurlijke bewustzijn om daar over na te denken en vervolgens tot het zelfbewustzijn te komen en dan het verstand en dan de Geest, de religie en het absolute weten.
Maar je hebt dat natuurlijk nooit gelezen.

Hegel meent reeds over ware kennis te beschikken. We kunnen hem het filosofisch bewustzijn noemen. Omdat wij sceptisch zijn, heeft dit bewustzijn voor ons vooralsnog een hypothetische status. (---)

Onzin, er is niks hypothetisch aan het bewustzijn.
Het staat zelfs zo in het woordenboek als beperkt tot de zintuiglijke waarneming.
Van Dale onder 3.
Onder 1 is mijn opvatting, die ruimer is.

Zoals gezegd is het natuurlijk bewustzijn een construct van Hegel. (---)

Bij Hegel is het de zintuiglijke waarneming, bij mij de drie-eenheid van gevoel, waarnemen en denken.

De zintuiglijke zekerheid heeft als zekerheid dat ze haar voorwerp onmiddellijk kent zoals het in zichzelf is. Omdat ze deze onmiddellijkheid teniet zou doen wanneer ze eigenschappen van haar voorwerp zou onderscheiden, kan ze slechts stellen: dit is. Hoewel ze iets concreets bedoelt te identificeren, is haar stelling in waarheid abstract. Ze spreekt het dit uit als het zuivere zijn.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Fenome...e_van_de_geest

Het voorwerp gaat dus over in zijn eigenschappen en is de eenheid van beiden, en het IS is niet juist, maar moet zijn het BESTAAT.
Als ZIJN is het alleen de gedachten.

U heeft een overdreven vertrouwen in uw IK. Maar dit verklaart niets en toont niets concreets.

Jouw kritiek verklaart niets, omdat je geen enkel argument levert waarom mijn IK niet zou deugen.
Mijn Ik aan denken openbaart zich in mijn atoomtheorie die je nog steeds niet hebt gelezen.

Hegel was de draad kwijt. Hij moest een fenomenologie van de geest schrijven. Dat kon niet zonder speculatie over een IK met een WIL als fundament voor werkelijkheid en absolute waarheid.

Je weet en begrijpt niets van Hegel en je leutert maar weer wat.
Het is niet het IK en de WIL bij Hegel, maar de absolute Geest van het denken, zoals dat zich openbaart in zijn totaal speculatief systeem.

We kunnen ons slechts schikken in onze natuur.

De mens is meer dan de natuur, maar de Geest van het denken.
De natuur als zodanig denkt niet, verklaart zichzelf niet, dan alleen in en door het denken.
En dat kun je bij Hegel lezen:

1 - de logica

2 - de natuur

3 - de geest

Doe je best en probeer een echte inhoudelijke kritiek te lezen in plaats van steeds weer je eigen fantasie aan onbenulligheid.

en dan ook nog mijn atoomtheorie....