Brol blijft staan in prachtige stad!

[Lao Tzu]

Oorspronkelijk geplaatst door ericferemans

Weerom niet gestaafd door enig citaat, enige referentie, enige bron.

Blablablabla...

Ach: ik merk dat je van Wagner houdt?

Doet dat eigenlijk pijn als je zoveel dingen moet haten?

[ericferemans]

Oorspronkelijk geplaatst door Lao Tzu

Doet dat eigenlijk pijn als je zoveel dingen moet haten?

Haatzaaiers haten? Onrecht haten?
Het onrecht en de haat doen pijn. Ze tolereren is colaboreren.
De ironie van mijn opmerking aan het adres van Desi is je natuurlijk ontsnapt.

[Lao Tzu]

Oorspronkelijk geplaatst door ericferemans

Haatzaaiers haten? Onrecht haten?
Het onrecht en de haat doen pijn. Ze tolereren is colaboreren.
De ironie van mijn opmerking aan het adres van Desi is je natuurlijk ontsnapt.

Ik heb gewoon even je webstek bezocht en ik moet zeggen dat het een zielige stek is. Zeer onprofessioneel voor iemand die Spiritvoorzitter wilde worden.

Ach ja. Dat is maar een detail natuurlijk. Maar als Wagnerliefhebber houdt ik nu eenmaal van perfectie of toch op zijn minst het benaderen van. Dat is ook de reden dat ik het niet correct vind dat een quasi perfecte stad als Brugge wordt ontsierd door een metalen gedrocht.

[Ozymandias]

Oorspronkelijk geplaatst door Desiderius

Wel Ozy, om op je twee vragen een antwoord te geven:

* "één van de grootste etc..." vanuit muzikaal-technisch oogpunt bekeken, betekende Wagner een hoogtepunt; op sommige vlakken zelfs een eenzaam hoogtepunt in zijn tijd. "Groot" of "groots" kan je zijn Ring alleszins noemen. [los van wat je er met alle macht in zou willen lezen]

Ik geef je helemaal gelijk, maar ik wou gewoon aanduiden dat er volgens mij geen rangorde in Kunst bestaat. Iets is Kunst, of het is het niet. Niet een beetje, of iets meer.

* Ik volg je volstrekt in je standpunt dat een kunstwerk 'op zich' staat en niet met alle macht moet meegetrokken worden in één of ander ideologisch verhaaltje. Dat was nou net de reden waarom ik het voorbeeld van Beethoven's 9de gaf...

En dan ontmoeten we elkaar hier . Gelijkgestemdheid kan deugd doen .

[Desiderius]

Oorspronkelijk geplaatst door ericferemans

Weerom niet gestaafd door enig citaat, enige referentie, enige bron.
Ik weet niet hoe goed het met mijn ENgels is gesteld, maar jouw Duits schijnt onbestaande te zijn, vermits je de tekst van de meester himself niet als relevant beschouwt, ik zette hem nochtans in mijn posting mét citaten.
...

Maar Eric toch... goochelen met citaatjes is de 'truuk met de duif'; iets wat past voor riooljournalisten die met alle macht zaken met elkaar in verband willen brengen, om dan hun these zogezegd te 'bewijzen'. Kom, een ouwe advocaat geen truuken leren. Ik ga dus niet in op jouw 'uitnodiging'.

Wat jij met alle macht niet wil zien is de context waarin Wagner dat éne pamfletje heeft geschreven. Dat hij z'n kazak draaide wat Meyerbeer betreft, had vooral te maken met het feit dat hij voor de zoveelste maal zwaar gefrustreerd werd door de heisa die rond diens dood werd opgevoerd, terwijl zijn 'magnum opus' allerminst gesmaakt werd. De man heeft wat mislukte premières achter de rug gehad. (reden trouwens om dat ene pamfletje nogmaals uit te geven en aan te vullen) Maar d�*t... zal jou een rotzorg wezen. Net zoals het jou een rotzorg zal zijn dat het in Wagner's tijd en entourage bon ton was om antisemitische praat te verkopen. Het verhaal van Winifred is me bekend, maar wat d�*t nog met de meester te maken heeft, is me een raadsel. De rest van je betoog handelt over de politieke recuperatie door adjudant A. Hitler en is al evenmin relevant.

Maar nogmaals... ga eens te rade bij Schönberg. Een groots componist én muzikaal vernieuwer met onverdachte roots. Wellicht snap je dan iets beter waarom je gewauwel over de politieke achtergrond kant noch wal raakt.

ps. mijn Duits is nog altijd behoorlijk stevig hoor.

Oorspronkelijk geplaatst door ericferemans

Je bent waarschijnlijk toch niet zo erdudiet als je je wil voordoen. En de naam Feremans
is om verschillende redenen bekend in muzikale, Vlaams-Nationale kringen en ook wel via de documentaires van Maurice Dewilde over de colaboratie
Dat de geschiedenis van mijzelf je niet bekend is verwondert me ook: er is nochtans al de nodige ruchtbaarheid gegeven aan de afdeling die ik stichtte aan het conservatorium van Brussel...

Wel, misschien overschat je gewoon de rimpeltjes op het water die jouw 'afdeling' heeft gecreëerd. Nogmaals, ik heb er geen echo's van opgevangen. Heb dan ook nooit gestudeerd aan het consevatorium in Bxl; mijn pa vond het muzikantenleven niks voor mij (wellicht terecht). Maar ik herinner me nog wel héél levendig de bezoeken van een stokoude Jean Absil en diens entourage aan de ouderlijke woning en de talloze aperitiefconcerten die m'n ouders er organiseerden. Ook met het minder voor de hand liggende oeuvre. (zeg maar: creaties van jonge componisten van eigen bodem)

Maurice de Wilde... nee; d�*t is een stukje historie waar ik me bewust nooit in heb verdiept. Teveel pijnlijke gebeurtenissen; teveel mensen uit mijn familie verloren in beide oorlogen. Het was altijd de grootste wens van m'n grootmoeder zaliger dat die lidtekens ooit nog eens zouden helen. En het oprakelen van e.e.a. heeft daar m.i. nooit echt toe bijgedragen.

Oorspronkelijk geplaatst door ericferemans

Door het lef te hebben om zowel in een afdeling musicologie als aan een conservatorium te doceren is mij deze gespannen relatie zeer goed bekend. Ik moet zeggen dat dit couleur locale is: in het buitenland werken zowel uitvoerende musici als muziekwetenschappers samen. In bepaalde universiteiten (bijvoorbeeld Charles De Gaule, Rijssel) dienen musicologen trouwens ook te bewijzen een degelijk muzikale vaardigheid te hebben...

Ach: ik merk dat je van Wagner houdt?

Couleur locale? Tsja, zowel in Londen, Parijs, Milaan (en in mindere mate Chicago) voelde ik steevast dezelfde ondertoon. Het grote onderscheid -zoals je zelf al aangaf trouwens- zit in het feit dat die zgn. 'muziekwetenschappers' in het buitenland meestal een degelijke praktijkopleiding hebben genoten. M.a.w. dat ze in staat moeten zijn om een partituur te kunnen 'lezen'. (en je begrijpt vast wel wat ik daar mee bedoel)

Wagner heeft onvergetelijk mooie werken geproduceerd. Ik ben geen fan van de grote bombarie, maar puur muzikaal gezien zijn er schitterende pareltjes te rapen in Wagner's oeuvre. En d�*t is iets wat lang niet elke componist van zichzelf kan beweren.

[Lao Tzu]

Oorspronkelijk geplaatst door Ozymandias

Ik geef je helemaal gelijk, maar ik wou gewoon aanduiden dat er volgens mij geen rangorde in Kunst bestaat. Iets is Kunst, of het is het niet. Niet een beetje, of iets meer.

Dat klopt toch niet echt hoor! Waarom houdt men dan bijvoorbeeld kunstwedstrijden? Er zijn toch altijd rangordes hoor hoe je het nu draait of keert. De kunstenaar zelf zal eveneens zijn ene werk 'beter' vinden dan het andere.

[Lao Tzu]

Naar het plafond van de Sixtijnse Kapel van Michelangelo kan men uren verbaasd kijken en steeds opnieuw nieuwe aspecten zien. Naar het 'kunst'werk op De Burg is men na vijf minuten uitgekeken.

Over een werk van Wagner kan men uren napraten, boeken schrijven, webstekken maken en noem maar op... over een nummer van Clouseau is men rap uitgepraat.

Hopelijk krijg ik hier voor de verandering eens een volwassen reactie op.

[Ozymandias]

Oorspronkelijk geplaatst door Lao Tzu

Dat klopt toch niet echt hoor! Waarom houdt men dan bijvoorbeeld kunstwedstrijden? Er zijn toch altijd rangordes hoor hoe je het nu draait of keert. De kunstenaar zelf zal eveneens zijn ene werk 'beter' vinden dan het andere.

Maar zoals ik al zei, heeft de kunstenaar bijna niks met zijn werk te maken. Of hij zijn werk nu beter vindt, maakt het niet beter. Het verandert niks aan het wezen van het kunstwerk.
En kunstwedstrijden zijn dan ook onzin. Het gaat dan niet om te bepalen wat kunst is en wat niet, maar wat de jury het mooist vindt. Het kan zijn dat de winnaar niet eens Kunst is, en de verliezer wel, of omgekeerd. Dat staat daar compleet los van.

[Desiderius]

Oorspronkelijk geplaatst door Lao Tzu

Dat klopt toch niet echt hoor! Waarom houdt men dan bijvoorbeeld kunstwedstrijden? Er zijn toch altijd rangordes hoor hoe je het nu draait of keert. De kunstenaar zelf zal eveneens zijn ene werk 'beter' vinden dan het andere.

Kunstwedstrijden zijn dan ook niet meer van deze tijd.
Of beter: ze worden nog wel georganiseerd, maar hebben niet tot doel om uit te maken wat 'kunst' is en wat niet; noch om uit te maken hoe 'groot' het kunstwerk in kwestie wel is. Zie het vooral als een confrontatie; een uitwisseling van creativiteit, waarbij het ene al wat authentieker, meer doorwrocht, inspirerender is dan het andere. Maar een rangorde? Nee, daarvoor is het verhaal iets te ingewikkeld vrees ik.


sorry, Ozy... je was me voor.

[Ozymandias]

Oorspronkelijk geplaatst door Lao Tzu

Naar het plafond van de Sixtijnse Kapel van Michelangelo kan men uren verbaasd kijken en steeds opnieuw nieuwe aspecten zien. Naar het 'kunst'werk op De Burg is men na vijf minuten uitgekeken.

Over een werk van Wagner kan men uren napraten, boeken schrijven, webstekken maken en noem maar op... over een nummer van Clouseau is men rap uitgepraat.

Hopelijk krijg ik hier voor de verandering eens een volwassen reactie op.

Voor de verandering ? Ik heb al twee pagina's volgetypt samen met Eric om je een volwassen discussie te geven over Kunst, maar je hebt je er niet in gemengd. Maar goed, hier gaan we dan

Het nummer van Clouseau vergelijken met het kunstwerk op de Burg is een beetje een foute vergelijking. Het nummer van Clouseau is enkel en alleen geschreven om het publiek te plezieren. Het publiek bepaalt de creatie. Bij Kunst is het de creatie die �*s, los van het publiek of de auteur, of de historische achtergrond. De creatie is het onderwerp, en de auteur is het object, zoals ik al eerder zei, via wie de creatie zich manifesteert.
Het is niet omdat jij na vijf minuten uitgekeken bent op dat kunstwerk, dat het geen kunst is. Het staat namelijk los van het publiek en diens perceptie. Ben je ook snel uitgekeken op die Pollock die ik aanhaalde, of op zo'n Liechtenstein ?

@Desiderius: Het is je vergeven. Voor één keer!!

[Lao Tzu]

Oorspronkelijk geplaatst door Ozymandias

Maar zoals ik al zei, heeft de kunstenaar bijna niks met zijn werk te maken. Of hij zijn werk nu beter vindt, maakt het niet beter. Het verandert niks aan het wezen van het kunstwerk.
En kunstwedstrijden zijn dan ook onzin. Het gaat dan niet om te bepalen wat kunst is en wat niet, maar wat de jury het mooist vindt. Het kan zijn dat de winnaar niet eens Kunst is, en de verliezer wel, of omgekeerd. Dat staat daar compleet los van.

Ik vind het al te gemakkelijk om 'kunst' zijn eigen beloop te laten gaan. Ik ben al blij dat af en toe een vrij 'klassiek' kunstwerk wordt onthuld zoals bijvoorbeeld op het Eilandje.

Het 'kunst'werk voor het Muzeum voor Schone Kunsten in Antwerpen vind ik dan weeral een miskleun van formaat... Ieder zijn smaak, akkoord, maar er zou toch een algemene norm moeten komen. Een norm die gesmaakt wordt door de échte meerderheid van de Vlaamse burger en niet van de zichzelf verklaarde elite met Anciaux en Hoet op kop.

[Lao Tzu]

Van Pollock krijg ik hoofdpijn! Na twee seconden al.

[Ozymandias]

Oorspronkelijk geplaatst door Lao Tzu

Ik vind het al te gemakkelijk om 'kunst' zijn eigen beloop te laten gaan. Ik ben al blij dat af en toe een vrij 'klassiek' kunstwerk wordt onthuld zoals bijvoorbeeld op het Eilandje.

Het 'kunst'werk voor het Muzeum voor Schone Kunsten in Antwerpen vind ik dan weeral een miskleun van formaat... Ieder zijn smaak, akkoord, maar er zou toch een algemene norm moeten komen. Een norm die gesmaakt wordt door de échte meerderheid van de Vlaamse burger en niet van de zichzelf verklaarde elite met Anciaux en Hoet op kop.

Dit gaat nog enkele stappen verder dan wat je daarnet zei. Moet er dan een censuur komen op wat kunstenaars mogen doen ? En wat is dat dan ? Welke stromingen zijn dan nog toegelaten ?

Trouwens, Kunst is uiterst algemeen en wordt gesmaakt door de échte meerderheid. Iedereen vindt er namelijk wel iets in dat aanspreekt. Maar je gaat weer van het publiek uit om Kunst te beoordelen. Dat is ontegensprekelijk fout. Dan zouden veel Kunstwerken nooit bestaan hebben, ook die "klassieke" kunstwerken die jij bedoelt. Denk maar aan Picasso en Monet. Die werden bijna gelyncht voor hun stijl. Of Gaugin. Die werd uitgelachen om zijn "beestachtige" stijl. Hadden die dan nooit mogen bestaan ? Of prangender: Wie bepaalt er wat kunst is ?

[Desiderius]

Oorspronkelijk geplaatst door Lao Tzu

Van Pollock krijg ik hoofdpijn! Na twee seconden al.

Je moet er ook voor open willen staan...

Als we altijd de gemakkelijkste weg zouden kiezen, dan zou geen luis nog spruiten willen eten, dan zou er geen koffie geserveerd worden, dan zouden wel enkel nog Clouseau op de radio horen, dan zou...

Pollock heeft me zeer lange tijd niets gezegd; voor mij was het een soort archetype van rommel die tot 'kunst' werd verheven door cultuurpausen. Totdat... totdat ik een Pollock in levende lijve ben gaan bekijken; écht bekijken, kritisch bekijken. Met een open geest en heel veel goodwill. En dan merk je minstens evenveel zaken op dan in het bestuderen van het schitterende plafond van de Sixtijnse Kapel. Overigens, elk kunstwerk vraagt een andere benadering, een andere attitude. Soms lukt het me absoluut niet om iets 'goeds' over bepaalde kunstuitingen te vinden. (die mosselpot in het SMAK bvb... nee, not my cup of tea. Maar dat doet niks af van het feit dat het 'kunst' genoemd wordt)

mijn favoriet: de volkstelling in Bethlehem van Pieter Breugel de Oudere. D�*�*r kan ik gemakkelijk een half uur in sprakeloze bewondering naar staren. Als je nog eens in de buurt bent van het museum voor schone kunsten in Bxl; zeker eens binnenwippen!

[ericferemans]

Oorspronkelijk geplaatst door Desiderius

Maar Eric toch... goochelen met citaatjes is de 'truuk met de duif'; iets wat past voor riooljournalisten die met alle macht zaken met elkaar in verband willen brengen, om dan hun these zogezegd te 'bewijzen'. Kom, een ouwe advocaat geen truuken leren. Ik ga dus niet in op jouw 'uitnodiging'.

Indien je weigert van op de inhoud van mijn citaten in te gaan, weigert ze te lezen en er een steekhoudend antwoord op te geven is dat je volste recht.
Maar het zijn niet riooljournalisten die citaten gebruiken en analyses maken, het zijn wetenschappers die dit doen. Bijvoorbeeld musicologen...
Ik zie trouwens geen andere manier om tot enig inzicht te komen.
Dat jij advocatentrucen frequent gebruikt is hierdoor duidelijk geworden.
Vermits je de uitnodiging afslaat is enige pennetwist door forfait afgesloten.
De aandachtige lezer zal ondertussen zelf genoeg informatie gekregen hebben om verder de grootsheid van Wagner te beoorelen op een wat meer genuanceerde manier dan die van een eerder geborneerde melomaan.
Slaap rustig voort.

[Ozymandias]

Oorspronkelijk geplaatst door Desiderius

Je moet er ook voor open willen staan...

Als we altijd de gemakkelijkste weg zouden kiezen, dan zou geen luis nog spruiten willen eten, dan zou er geen koffie geserveerd worden, dan zouden wel enkel nog Clouseau op de radio horen, dan zou...

Pollock heeft me zeer lange tijd niets gezegd; voor mij was het een soort archetype van rommel die tot 'kunst' werd verheven door cultuurpausen. Totdat... totdat ik een Pollock in levende lijve ben gaan bekijken; écht bekijken, kritisch bekijken. Met een open geest en heel veel goodwill. En dan merk je minstens evenveel zaken op dan in het bestuderen van het schitterende plafond van de Sixtijnse Kapel. Overigens, elk kunstwerk vraagt een andere benadering, een andere attitude. Soms lukt het me absoluut niet om iets 'goeds' over bepaalde kunstuitingen te vinden. (die mosselpot in het SMAK bvb... nee, not my cup of tea. Maar dat doet niks af van het feit dat het 'kunst' genoemd wordt)

mijn favoriet: de volkstelling in Bethlehem van Pieter Breugel de Oudere. D�*�*r kan ik gemakkelijk een half uur in sprakeloze bewondering naar staren. Als je nog eens in de buurt bent van het museum voor schone kunsten in Bxl; zeker eens binnenwippen!

Groot gelijk! Je schrijft: Dat doet niks af aan het feit dat het Kunst genoemd wordt. Van mij mag daar gerust staan: Dat doet niks af aan het feit dat het Kunst is.

En mijn favoriet is toevallig een Pollock. Een gigantisch schilderij met reliëf. Of een Rothko. Die maken zoveel gevoelens los...

[Desiderius]

Oorspronkelijk geplaatst door ericferemans

Indien je weigert van op de inhoud van mijn citaten in te gaan, weigert ze te lezen en er een steekhoudend antwoord op te geven is dat je volste recht.
Maar het zijn niet riooljournalisten die citaten gebruiken en analyses maken, het zijn wetenschappers die dit doen. Bijvoorbeeld musicologen...
Ik zie trouwens geen andere manier om tot enig inzicht te komen.
Dat jij advocatentrucen frequent gebruikt is hierdoor duidelijk geworden.
Vermits je de uitnodiging afslaat is enige pennetwist door forfait afgesloten.
De aandachtige lezer zal ondertussen zelf genoeg informatie gekregen hebben om verder de grootsheid van Wagner te beoorelen op een wat meer genuanceerde manier dan die van een eerder geborneerde melomaan.
Slaap rustig voort.

Nogmaals, mocht jouw verhaal de essentie van de discussie raken, dan had je misschien een punt. Dan loonde het misschien de moeite om er dieper op in te gaan. Wat voor pennetwist had je trouwens in gedachten, Eric? Dat ik plat zou ontkennen wat Wagner geschreven heeft? Dat het helemaal niet antisemitisch is? D�*t had je toch niet verwacht? Ik spreek je op dat punt immers niet tegen. Weest blij, zou ik zeggen...

Maar het raakt kant noch wal om het oeuvre van deze componist te willen discrediteren op basis van een pamfletje, dat je met alle macht wil promoveren tot een groots politiek-ideologisch geschrift dat de koers van de menselijke geschiedenis ingrijpend zou beïnvloed hebben. Want net d�*t is niet waar. Net dat heb je -ondanks al die citatensprokkelarij- niet bewezen.

De grootsheid van Wagner's werk hoeft helemaal niet genuanceerd te worden; die kan je puur op z'n face value nemen. Meer is ook niet nodig om het ten volle te kunnen smaken. Dat is net de clou van het hele verhaal.

ps. Beethoven was ook geen gezellige knaap; ik zou hem niet op de thee uitgenodigd hebben. Maar z'n werk mag hier dagelijks door m'n huis schallen hoor... absoluut geen probleem mee.

[Lao Tzu]

Oorspronkelijk geplaatst door Desiderius

Je moet er ook voor open willen staan...

Als we altijd de gemakkelijkste weg zouden kiezen, dan zou geen luis nog spruiten willen eten, dan zou er geen koffie geserveerd worden, dan zouden wel enkel nog Clouseau op de radio horen, dan zou...

Pollock heeft me zeer lange tijd niets gezegd; voor mij was het een soort archetype van rommel die tot 'kunst' werd verheven door cultuurpausen. Totdat... totdat ik een Pollock in levende lijve ben gaan bekijken; écht bekijken, kritisch bekijken. Met een open geest en heel veel goodwill. En dan merk je minstens evenveel zaken op dan in het bestuderen van het schitterende plafond van de Sixtijnse Kapel. Overigens, elk kunstwerk vraagt een andere benadering, een andere attitude. Soms lukt het me absoluut niet om iets 'goeds' over bepaalde kunstuitingen te vinden. (die mosselpot in het SMAK bvb... nee, not my cup of tea. Maar dat doet niks af van het feit dat het 'kunst' genoemd wordt)

mijn favoriet: de volkstelling in Bethlehem van Pieter Breugel de Oudere. D�*�*r kan ik gemakkelijk een half uur in sprakeloze bewondering naar staren. Als je nog eens in de buurt bent van het museum voor schone kunsten in Bxl; zeker eens binnenwippen!

Zal ik zeker doen al kunnen de volksspelen mij ook wel bekoren!

Maar goed, ik ben van een kunstwerk onder de indruk vanaf de moment dat er een waauw-effect bij me opkomt. Het moet me onmiddellijk bekoren of overdonderen. (dat laatste slaat zeker op de werken van Wagner)

Ik zie ook veel liever een Rubens trouwens dan dat ik een Van Gogh graag zie. Zeker zijn zelfportret vind ik minder. Al blijft het een typisch klassiek werk waardoor ik het wel beaam.

[Lao Tzu]

Oorspronkelijk geplaatst door Ozymandias

Groot gelijk! Je schrijft: Dat doet niks af aan het feit dat het Kunst genoemd wordt. Van mij mag daar gerust staan: Dat doet niks af aan het feit dat het Kunst is.

En mijn favoriet is toevallig een Pollock. Een gigantisch schilderij met reliëf. Of een Rothko. Die maken zoveel gevoelens los...

Welke gevoelens maakt dit bij u los?

[Desiderius]

Oorspronkelijk geplaatst door Ozymandias

Groot gelijk! Je schrijft: Dat doet niks af aan het feit dat het Kunst genoemd wordt. Van mij mag daar gerust staan: Dat doet niks af aan het feit dat het Kunst is.

En mijn favoriet is toevallig een Pollock. Een gigantisch schilderij met reliëf. Of een Rothko. Die maken zoveel gevoelens los...

Wel, ik wil nu niet ambetant doen of zo... maar het predikaat 'kunst' is m.i. ook zeer cultuur- en tijdsgebonden. Wat we vandaag 'kunst' noemen, is dat niet noodzakelijk binnen enkele honderden jaren nog. En vice versa...

Toeval wil dat ik net een mooie CD te pakken heb gekregen met liederen uit de 15de eeuw; liedjes die men zong op bruiloften, dorpsfeesten, etc... Noem het gerust de 'Clouseau' (of wieweet, de Get Ready [brrrr] van die tijd). Toen was het geen 'kunst', maar volksvermaak zonder meer. Maar vandaag wordt daar héél serieus over gedaan. Met concerten, geschoolde muzikanten, grote recenties en meer van dat. Omgekeerd zijn een aantal muzikale 'roomtaarten' uit de 19de eeuw verworden tot banaliteiten die nauwelijks nog worden opgevoerd of erkend als 'kunst' met de grote K.

Om maar te zeggen dat ik niet echt geloof in het 'absolute' van één en ander.


Pollock moet je live gezien hebben; ik merk dat veel mensen enkel afgaan op fotootjes in de krant of beelden op de lichtbak. [Mondriaan was voor mij ook zo'n revelatie]