Anders gaan arbeiden

[Antoon]

Oorspronkelijk geplaatst door Mieke 79

Alles kan beter! Je kan nooit genoeg genieten!

Uiteraard !

[DaBlacky]

Iedereen heeft gewoon zijn eigen idee over genieten. Voor sommige is genieten met dure auto's rondrijden in dure Armani-pakken zodat iedereen kan zien "hoe ver ze het wel niet geschopt hebben".

voor mij is genieten met mijn vrienden en liefde samen zijn, samen eten, drinken (kan ook zonder drugs(lees: alcohol)) praten, lachen...

Iedereen zijn prioriteiten, hé.

[Babeth]

Het blijft een onwerkelijke situatie. Er is heel wat voor nodig om onze huidige moderne maatschappij draaiende te houden, en de zogenaamde "luxe-industrie" maakt er wel een belangrijk deel van uit.
Hoe wilt ge bijvoorbeeld uw rockzangers hun muziek laten brengen als er geen baffels en versterkers meer worden gemaakt ?

Neen, onze huidige samenleving heeft geïnstitutionaliseerde arbeid nodig waar iedereen zijn/haar steentje moet bijdragen. Zelfs ik, door chronische ziekte nu al weer 13 maanden gedwongen thuis, heb getracht om een alternatieve arbeidsplaats te vinden. Gedwongen onthaasting, gedwongen heroriëntatie... maar niemand die een chronisch zieke persoon in dienst wilt nemen omdat haar opleiding te hoog is en ze dus te duur is (en bovendien door het wisselvallige karakter van haar ziekte onbetrouwbaar qua prestaties). Er zijn tal van programma's om chronisch zieken en mindervaliden te helpen om terug een zinvolle baan te vinden, maar om de een of andere reden kom ik niet in aanmerking. Moet ik dan verder parasiteren op onze welvaartsstaat en mij heerlijk wentelen in nietsdoen ?

Hmm. Ik blijf voortzoeken en hopen. Want ik kan je 1 ding wel zeggen... een mens heeft een actitiveit nodig waar hij/zij in contact komt met andere mensen en waarmee hij/zij het dankbare gevoel heeft de "groep" ten dienste te kunnen zijn.

[Bolter]

Luc Devos kan misschien een nieuwe partij oprichten : agaar....

[Den Duisteren Duikboot]

Oorspronkelijk geplaatst door Babeth

Het blijft een onwerkelijke situatie. Er is heel wat voor nodig om onze huidige moderne maatschappij draaiende te houden, en de zogenaamde "luxe-industrie" maakt er wel een belangrijk deel van uit.
Hoe wilt ge bijvoorbeeld uw rockzangers hun muziek laten brengen als er geen baffels en versterkers meer worden gemaakt ?

Cultuur-gerelateerde producten moeten m.i. blijven bestaan. Er is inderdaad wel wat nodig, maar we beschikken over voldoende mensen om dat op zich te nemen (alleen moet de arbeidsmarkt herschikt worden: herverdeling van arbeid is nog geen afbouw: het is wél afbouw van uren arbeid per werkend individu in combinatie met meer tewerkstelling).

Neen, onze huidige samenleving heeft geïnstitutionaliseerde arbeid nodig waar iedereen zijn/haar steentje moet bijdragen. Zelfs ik, door chronische ziekte nu al weer 13 maanden gedwongen thuis, heb getracht om een alternatieve arbeidsplaats te vinden. Gedwongen onthaasting, gedwongen heroriëntatie... maar niemand die een chronisch zieke persoon in dienst wilt nemen omdat haar opleiding te hoog is en ze dus te duur is (en bovendien door het wisselvallige karakter van haar ziekte onbetrouwbaar qua prestaties). Er zijn tal van programma's om chronisch zieken en mindervaliden te helpen om terug een zinvolle baan te vinden, maar om de een of andere reden kom ik niet in aanmerking. Moet ik dan verder parasiteren op onze welvaartsstaat en mij heerlijk wentelen in nietsdoen ?

Nope, maar als iedereen minder werkt, kunnen werklozen de vrijgekomen uren invullen. Ik hou helemaal geen pleidooi voor nietsdoen. In plaats van 10 mensen 36 uur te laten werken en 2 mensen werkloos aan de kant te laten staan, kun je 12 mensen 30 uur laten werken. Daar wordt te weinig naar gestreefd: er is een deel dat uitgeperst wordt als een citroen, kennelijk omdat dat voor bedrijven goedkoper is, en een deel dat niet aan de bak komt. Dat in sommige essentiële sectoren (psychiatrie, gevangeniswezen, etc.) te weinig volk is, terwijl er toch een luxe-industrie én werkloosheid bestaat, is voor mij onbegrijpelijk en onverantwoord.

Hmm. Ik blijf voortzoeken en hopen. Want ik kan je 1 ding wel zeggen... een mens heeft een actitiveit nodig waar hij/zij in contact komt met andere mensen en waarmee hij/zij het dankbare gevoel heeft de "groep" ten dienste te kunnen zijn.

Mee eens, hoewel ik die behoefte persoonlijk niet voel.

[Paulus de Boskabouter]

Oorspronkelijk geplaatst door Pyramus

Anders gaan arbeiden

Luc De Vos, de geestigste en intelligentste rocker van het land, sprak zich in De Standaard uit tegen het belang van de werkgelegenheid: «Er wordt te veel gewerkt in Vlaanderen. De mensen zouden beter een voorbeeld nemen aan mij, ik doe bijna niets. Per jaar maak ik een plaatje of schrijf ik een boek. Dat volstaat voor mij. Een thema als belastingverlaging vind ik immoreel. De belastingen moeten verhoogd worden zodat we meer geld aan de derde wereld kunnen geven.» De Vos zou derhalve nooit voor de VLD stemmen: «De VLD, die blijft maar doordrammen over economische groei. Ik begrijp dat niet. Waarom moet de economie nog groeien? Ik heb vanmiddag drie biefstukken en twee stukken taart gegeten. Ik zit vol, begrijp je.»

Kijk, zo'n man druk ik met liefde aan mijn schrepele borst. Eindelijk iemand die in heldere bewoordingen zegt waar het op aankomt: we werken te veel. Bovendien staat onze arbeidsfilosofie in het teken van een inkomen: werken om geld te verdienen (niet omdat het nuttig is). Daarmee zijn we flink afgeweken van de oorspronkelijke bedoeling van het begrip 'arbeid'. De essentie is namelijk: werken om de samenleving draaiende te houden. Als we ons nu eens beperkten tot die essentie, tot alleen het werk dat nodig is om de maatschappij levensvatbaar te houden? Een eerste stap bijvoorbeeld zou de afschaffing van de luxe-industrie zijn. Al die mensen die nu werken voor de aanmaak en verkoop van waterbedden, parfums, barbiepoppen, juwelen, limousines, zonnebanken en dies meer moeten zich per direct inzetten voor het essentiële: zij moeten brood gaan bakken, treinen besturen, kleren verstellen, huizen bouwen, onderwijs geven, en ja, rocksongs schrijven, liefst van het kaliber Wacht niet te lang, De Redder en Soms vraagt een mens zich af. Als we ons beperken tot het allernoodzakelijkste, zal iedereen minder lang hoeven te werken. Maak nu de keuze: veel werken en materiële luxe, of weinig werken en immateriële luxe.

Die immateriële luxe zal ongekend heilzaam zijn. Er zal minder stress zijn, bijgevolg zal ook het grootste deel van onze psychiaters het wat rustiger aan kunnen doen. Mensen krijgen eindelijk de tijd om De gebroeders Karamazov, Het slot en De Avonden te lezen. Het intellectuele peil van onze bevolking zal derhalve razendsnel toenemen. Er rest eindelijk tijd om nieuwe talen te leren, zodat vertalers overbodig worden en ik eindelijk ook eens wat anders kan gaan doen. Ik heb me laten vertellen dat er mensen zijn die zich vervelen als ze geen werk hebben of met pensioen zijn. Dat zijn domme mensen, waar je maar beter in een wijde bocht omheen gaat. In het ergste geval laat je hen invallen voor zwangere vrouwen en tijdelijk buiten werking gestelde mannen. Maar ze mogen daar niet voor betaald worden, want te veel werken moet ontraden worden.

Het onderwijs speelt een cruciale rol in de realisatie van dit meesterplan. Scholieren moeten basisvaardigheden worden aangeleerd die hen in staat stellen nuttige radertjes te worden in het systeem. In plaats van in het ASO nutteloze kennis over te brengen over de Middeleeuwen, over bron en monding van de Zenne, over de massa van een volwassen man van 70 kg in het luchtledige, moeten onderwijzers hun pupillen leren hoe ze een brood bakken, hoe een boek wordt gebonden, hoe een bevalling wordt geleid.

Waarom moet ik, een eenvoudige schrijnwerkerszoon en marginaal, dit heerlijke voorstel eigenlijk in mijn uppie uitwerken en doet Agalev, de zogenaamde pleitbezorger van een Anders-Gaan-Arbeiden-filosofie, niets? Neem nu Mieke Vogels: zij werkt veel te veel, bijgevolg eet ze méér dan drie biefstukken en twee stukken taart per dag. Zij is een toonbeeld van hoe het niét moet. In haar eentje beeldt ze de verloedering uit, de kapitalistische, Bourgondische méér-mentaliteit waar geen dieet tegen gewassen is.

Ach ja, om dit alles te verwezenlijken hebben we geen politici nodig. Deze omwenteling moet uit de buik van de samenleving groeien, niet uit het hoofd van een politicus. Vergelijk dit met het fileprobleem: men zal het nooit oplossen door regeltjes van hogerhand. Alleen een strenge mentaliteitsverandering onder de bevolking kan een oplossing bieden. Die mentaliteitswijziging zal wellicht eerst plaatsvinden onder onze zogeheten 'geëngageerde medemensen'. Deze mensen, die wij later erg dankbaar zullen zijn, moeten het goede voorbeeld geven en de niet-geëngageerde mens met pook en priknaald uit zijn te dure divan porren: «Ziet hoe Gij het fileprobleem eigenhandig veroorzaakt door dagelijks met uwen tuffer elkaar te belemmeren tot stilstaans toe, hoe Gij vervolgens de overheid met het probleem opzadelt waarvan Gij zelve de hoofdschuldige zijt!» Het mag ook in moderner Nederlands, al weet ik uit ervaring dat geëngageerde mensen niet meer van de jongsten zijn: het is een uitstervend ras, ziet u.

Wat het arbeidsvraagstuk betreft: begin bij uzelf. Als u een beroep uitoefent dat volstrekt onnodig is om de samenleving draaiende te houden: ga iets nuttigs doen! En de eerste die het begrip "jobs creëren" nog in de mond neemt, moet diezelfde mond worden gesnoerd, want dat is niets anders dan de bevolking een bezigheidstherapie opleggen. Er is welvaart genoeg, ze is alleen slecht verdeeld. Ik zal mijn voorstel zo snel mogelijk op tien miljoen exemplaren laten drukken, in alle landstalen plus het Engels, het Arabisch, het Berbers, het Turks en het Herman De Croos.

Pyramus, mei 2003

Euh..

[TomB]

Oorspronkelijk geplaatst door DaBlacky

Iedereen heeft gewoon zijn eigen idee over genieten. Voor sommige is genieten met dure auto's rondrijden in dure Armani-pakken zodat iedereen kan zien "hoe ver ze het wel niet geschopt hebben".

voor mij is genieten met mijn vrienden en liefde samen zijn, samen eten, drinken (kan ook zonder drugs(lees: alcohol)) praten, lachen...

Iedereen zijn prioriteiten, hé.

Letta me changa you socks tomorro mornin! (Uit: Mr. Deeds)

[Den Duisteren Duikboot]

Oorspronkelijk geplaatst door Paulus de Boskabouter

Euh..

Wou je iets zeggen?