op zoek naar werk

[Karma]

Oorspronkelijk geplaatst door cookie@vws

Nog altijd achter werk aan het zoeken?

nog altijd, of misschien .... eindelijk.

[Mambo]

Oorspronkelijk geplaatst door Karma

ik vrees vooral een beetje dat met een 32-urenweek, de werknemer vooral onder meer tijdsdruk zal komen en dat hij een zelfde taak zal moeten verwezenlijken op minder tijd.
Verder heb ik geen flauw idee hoe het kostenplaatje er dan zal uitzien.
Neem nu een kleine zelfstandige die zes werknemers in dienst heeft. Die kleine zelfstandige kan net zijn kop boven water houden met die zes werknemers. Als hij er een zevende moet bijnemen moet hij dus een wedde meer betalen. Zal juist het failliet betekenen denk ik.

Zal wel zijn!
Maar ja de centen groeien toch aan de bomen blijkbaar.

Hoe meer ze zeveren hoe meer polen de boel gaan overnemen!
Laat ze maar doen.

[Phrea|K]

Oorspronkelijk geplaatst door King of beggars and fleas

de oplossing voor de werkloosheid is trouwens de invoering van een basisinkomen waarbovenop men uren kan bijdoen zoveel men wil.

ik ben er zeker van dat er in dat geval niemand meer zou zijn die in het geheel niet zou werken.

Ik denk dat er toch serieus oppositie valt te verwachten van vele werklozen, voor wie het basisinkomen eigenlijk veel lager zal uitvallen dan hun huidige dop (Duchâtelet spreekt in 'de weg naar meer netto binnenlands geluk' over een bedrag van 540 euro. I dunno hoeveel een werkloze momenteel vangt als hij volle dop krijgt, maar 't zal wel meer zijn dan dat). Idem voor de boeren, het basisinkomen zou een verslechtering betekenen tov de huidige subsidies die ze krijgen. Ook van de vakbonden valt tegenstand te verwachten, vermits ze veel macht zouden verliezen in het Vivant-systeem. Conservatisme en kortzichtigheid zijn hen niet vreemd.

[Karma]

Oorspronkelijk geplaatst door Mambo

Zal wel zijn!
Maar ja de centen groeien toch aan de bomen blijkbaar.

Hoe meer ze zeveren hoe meer polen de boel gaan overnemen!
Laat ze maar doen.

he Mambo, ik heb een goede website gevonden. Zal ze je doormailen via pb. Goed lezen, binnenkort start ik misschien (nog niet zeker) een draadje en zal dan wel assistentie kunnen gebruiken.

[Mambo]

Oorspronkelijk geplaatst door Karma

he Mambo, ik heb een goede website gevonden. Zal ze je doormailen via pb. Goed lezen, binnenkort start ik misschien (nog niet zeker) een draadje en zal dan wel assistentie kunnen gebruiken.

Oké reeds ontvangen

[Chipie]

Oorspronkelijk geplaatst door Mambo

Oké reeds ontvangen

Goed zo, mannen...
Geef er een lap op...

[katy]

Oorspronkelijk geplaatst door debbie

Sinds ik van school ben heb ik altijd gewerkt, behalve twee keer een klein jaar na de bevalling van mijn twee oudsten. Ik deed vrijwilligerswerk. Meestal halftijds maar ook drie jaar fulltime. De periode dat ik fulltime werkte voelde ik me echt rotslecht. Na mijn werk was ik altijd moe. Ik haalde de kinderen van school, deed de boodschappen, maakte eten en wastte af. Tegen dat het 21 uur was viel ik in slaap. Het gevolg was dat mijn huis er elke dag meer en meer rommelig bij lag en ik op den duur in een troep woonde. Stilaan had ik geen zin meer om naar huis te gaan na mijn werk en ik begon er zelfs tegenop te zien dat mijn werkdag erop zat.

Na een tijd kreeg ik de kans om PWA-werk te doen. Dat heb ik bijna 9 jaar gedaan tot ik verleden jaar een halftijds contract aangeboden kreeg. Ik was daar aanvankelijk heel blij mee, ik had immers zelf jarenlang gezaagd om een contract en eindelijk kreeg ik er één. Toen ik het contract ging tekenen voelde ik me eindelijk een volwaardig mens, ik kon eindeljk tegen iedereen zeggen dat ik werkte. Oef, ik hoorde er dus bij, dat was wat ik altijd gewild had. Dat ik op slag 7.000 bfr minder had drong eerst nog niet tot me door. Dat ondervond ik pas toen het me niet meer lukte om al mijn rekeningen te betalen.

Na een korte tijd merkte ik dat ik hele dagen gestresserd rond liep. Ik wist immers niet meer hoe ik mijn werk moest combineren met de kinderen en het huishouden. Dat lukte me gewoon absoluut niet. Ik vergat naar oudercontacten op school te gaan, vergat de nodige spulletjes mee te geven aan mijn kleuter en dat werd hoe langer hoe erger. Ik voelde me zo danig gestresseerd dat ik alles wat ik moest doen op lijstjes moest gaan schrijven maar dan was ik mijn lijstjes weer kwijt en was het weer paniek. Intussen klaagden mijn kinderen over de rommel in huis en over het feit dat ik constant alles vergat.

Op den duur deed ik mijn werk maar half en thuis presteerde ik praktisch niets meer. Maar ja, ik mocht trots zijn want ik had eindelijk een job en telde dus mee, was geen profiteur meer. Intussen moest ik zien rond te komen met mijn schamel inkomen, kon vaak de rekeningen niet op tijd betalen en als één van de kinderen weer iets nodig had voor school zuchtte ik eens diep omdat ik niet wist hoe ik dat weer zou betalen. En als één van de kinderen ziek werd of naar de tandarts moest was het helemaal paniek. Dat is momenteel hoe ik leef, ik kan geen kleren of schoenen kopen, ik heb moeite om mijn betalingen te doen en intussen loop ik de meeste tijd gestresseerd rond omdat ik mijn werk niet af krijg.

In juli loopt mijn contract ten einde, misschien kan ik verlenging krijgen voor een jaar. Maar ik zal dat niet aannemen, ik kan dat niet aannemen. Want ik ben moe, ik ben het beu, ik kan niet meer verder met het gevoel dat ik op alle vlak tekort schiet en intussen niet eens genoeg geld heb om mijn kinderen te geven wat ze echt nodig hebben. Ik geef er de brui aan.
Ben ik gehandicapt? Ban ik werkonbekwaam? misschien wel. Ik slaag er niet in om alles te combineren en hoe hard ik ook probeer, ik eindig uiteindelijk bij de dokter omdat ik er gewoon ziek van word? Dan kan ik weer kalmeerpillen en anti-depressiva nemen in de hoop weer eventjes verder te kunnen.

Maar ja, iedereen moet werken of anders dood vallen. Mensen als ik hebben eigenlijk geen recht op een bestaan.

Ik begrijp het al heel wat beter waarom je niet kunt werken, aangezien ik in de zelfde situatie zit. Het is echt wel een probleem, ik vind het ook heel moeilijk om alles te combineren. Mss zou er een zeker inkomen voor alleenstaande vaders en moeders moeten komen, want ten slotte zijn de kinderen de toekomst. Dat zal wel zo simpel niet zijn, maar men kan daar over discussieren. Uit vorige postings had ik begrepen dat jij en kobaf een koppel zijn of heb ik dat mis? Anders zou mss één van jullie kunnen werken en de ander thuis kunnen blijven. Als ik dat verkeerd begrepen heb, blijft de oplossing op zoek gaan naar een geschikte partner

[Lutifer]

Oorspronkelijk geplaatst door duveltje382

Wat heb jij nu juist tegen Kobaf hé?
Armen moeten volgens U ineengekropen bedelaars zijn hé.

En denk jij nu echt dat ik links of rechts nog niet gehoord heb naar armenorganisaties

Armoede ligt sins mijn slechte jeugd heel nauw aan mijn hart hoor

graag een quote waarin ik ook maar iets slecht zeg over mensen in armoede want ik word het stillekesaan beu dat jij mij woorden in de mond legt.
als ik weet dat Kobaf onwaarheden vertelt over andere mensen in armoede en hun organisaties ga ik daar tegen in of hebben die andere 'armen' geen rechten? zijn alleen armen die het VWS volgen de 'goede' armen?

[Lutifer]

Oorspronkelijk geplaatst door King of beggars and fleas

ik deel de armoedebestrijding op in twee delen ( zonder toelating van andersarmen )

1. opbouwwerk = hulp, bijstand, praatgroepjes enz
2. politiek = actie voeren, lobbyen, petities, betogingen, sensibilisering enz

in het opbouwwerk tracht men de armen te beinvloeden
in het politieke luik tracht men het beleid te beinvloeden

vws is een zuiver politieke armenorganisatie.


Veel acties heb ik recht op nog niet weten voeren - geen enkele
lobbyen zullen ze mss wel doen maar dat doen ze zonder alle armen eerst te hebben geconsulteerd

het wordt hoog tijd dat je je ogen opent voor het werk , de acties enz. van andere organisaties. ook al heeft een organisatie minpunten dan nog wil dat niet zeggen dat ze niets verwezenlijken of verwezenlijkt hebben.
respect voor anderen en zeker voor andere mensen in armoede ontbreekt bij jou.

[Lutifer]

Oorspronkelijk geplaatst door Karma

ik vrees vooral een beetje dat met een 32-urenweek, de werknemer vooral onder meer tijdsdruk zal komen en dat hij een zelfde taak zal moeten verwezenlijken op minder tijd.
Verder heb ik geen flauw idee hoe het kostenplaatje er dan zal uitzien.
Neem nu een kleine zelfstandige die zes werknemers in dienst heeft. Die kleine zelfstandige kan net zijn kop boven water houden met die zes werknemers. Als hij er een zevende moet bijnemen moet hij dus een wedde meer betalen. Zal juist het failliet betekenen denk ik.

vroeger (nog niet zolang geleden) gingen alleen de mannen uit werken, de vrouwen werkten thuis. de automatisering was nog niet zo ver gevorderd. het blijft me verbazen dat er nu er veel meer mensen aan de slag zijn buitenshuis en er zoveel werk door machines gedaan wordt er toch niet meer kwalitatieve vrije tijd bijgekomen is.
consumeren we nu zoveel? is het daardoor dat er zoveel 'werk' is?

positief , vind ik wel, dat ik zie hoe bij bepaalde grotere bedrijven nu,werknemers meer en meer thuis zijn tijdens de schoolvakanties. ik vraag me soms wel af hoe het komt dat er in die bedrijven zoveel vakantiedagen kunnen opgenomen worden. misschien toch iets van waar een wil is is een weg?

[King of beggars and fleas]

Oorspronkelijk geplaatst door Lutifer

het wordt hoog tijd dat je je ogen opent voor het werk , de acties enz. van andere organisaties. ook al heeft een organisatie minpunten dan nog wil dat niet zeggen dat ze niets verwezenlijken of verwezenlijkt hebben.
respect voor anderen en zeker voor andere mensen in armoede ontbreekt bij jou.

ik heb inderdaad geen respect voor mensen die mij en alle armen het woord in de mond leggen en die ons zelfs uit het armoededebat uitsluiten en zie niet in waarom dat onder stoelen of banken te moeten steken. Jij vind dat van duveltje toch ook niet leuk ? ( hoewel hij dat mijns inziens niet eens echt doet, maar zich schijnbaar slechts ergert aan je "truttige" "deftigheid" )

de dag dat het netwerk democratiseert en stopt met armen uit te sluiten zal ik mijn mening herzien - eerder niet. als ze willen dat ik ze respecteer dat zullen ze me daar eerst een reden voor moeten geven.

[Chipie]

Oorspronkelijk geplaatst door King of beggars and fleas

ik heb inderdaad geen respect voor mensen die mij en alle armen het woord in de mond leggen en die ons zelfs uit het armoededebat uitsluiten en zie niet in waarom dat onder stoelen of banken te moeten steken. Jij vind dat van duveltje toch ook niet leuk ? ( hoewel hij dat mijns inziens niet eens echt doet, maar zich schijnbaar slechts ergert aan je "truttige" "deftigheid" )

de dag dat het netwerk democratiseert en stopt met armen uit te sluiten zal ik mijn mening herzien - eerder niet. als ze willen dat ik ze respecteer dat zullen ze me daar eerst een reden voor moeten geven.

[duveltje382]

Oorspronkelijk geplaatst door Lutifer

ik raad iedereen aan zelf te informeren wat PSC, Recht Op, Cauwenberg en andere verenigingen doen want de info die KObaf geeft klopt langst geen kanten.
opbouwwerk is trouwens zowat het tegengestelde van soep uit delen

Dus ik kan weer niet lezen hé, welke info die Kobaf geeft klopt langst geen kanten?

Waarom zeg jij dat wij ons moeten informeren bij andere armenorganisaties

Even voor alle duidelijkheid Antwerpen krioelt van de arme mensen en dat na meer dan 50 jaar socialistisch bestuur.

En Uw zogezegde betere organisaties(althans met betere woordvoerders) hebben ook niet veel gedaan aan de enorme armoede die er in mij stad heerst.

Dus kom mij niet zeggen dat ik me beter moet informeren, ik heb zelf een paar jaartjes in de politiek gezeten en weet wel een en ander over die belachelijke politiek.

Het enige wat wij kunnen doen als armen is leren vechten voor ons zelf, en dat leren ze nergens anders.

Lutifer, ik weet dat je een vrouw bent en normaal ben ik dan wel wat vriendelijker, maar tegen U kan ik enkel zeggen dat je een irritant betwetertje bent

[Chipie]

Oorspronkelijk geplaatst door duveltje382

Dus ik kan weer niet lezen hé, welke info die Kobaf geeft klopt langst geen kanten?

Waarom zeg jij dat wij ons moeten informeren bij andere armenorganisaties

Even voor alle duidelijkheid Antwerpen krioelt van de arme mensen en dat na meer dan 50 jaar socialistisch bestuur.

En Uw zogezegde betere organisaties(althans met betere woordvoerders) hebben ook niet veel gedaan aan de enorme armoede die er in mij stad heerst.

Dus kom mij niet zeggen dat ik me beter moet informeren, ik heb zelf een paar jaartjes in de politiek gezeten en weet wel een en ander over die belachelijke politiek.

Het enige wat wij kunnen doen als armen is leren vechten voor ons zelf, en dat leren ze nergens anders.

Lutifer, ik weet dat je een vrouw bent en normaal ben ik dan wel wat vriendelijker, maar tegen U kan ik enkel zeggen dat je een irritant betwetertje bent

Tja, ook goe bezig...

[Don Quichote]

Napoleon schreef:
die ons zelfs uit het armoededebat uitsluiten
----------------------------------
Napoleons worden O-ver-al uit het debat gesloten waar er beslissingsrecht is.
Men kan gekken toch niet mee laten de gang van zaken bepalen.
Zeker geen gekken die een totaal onverantwoordelijk gedrag vertonen.

Dus ik vind er niets verrassend aan, dat die organisatie's niet willen weten van het vws, een bewijs zelfs dat die mensen weten wat ze aan het doen zijn.

[King of beggars and fleas]

als we toch ongelijk hebben donkie dan schuilt er toch geen enkel gevaar in om ons mee te laten doen ?

Het feit dat men zelfs naar formele uitsluiting moet grijpen bewijst dat ze er dik mee verveeld zitten.

Nu ja de vlieger zal toch niet opgaan

ons mes snijdt immers langs twee kanten.

uitgesloten worden of niet
gelijk hebben is gelijk hebben

[Chipie]

Tja, sommigen hebben wel een hoge dunk van zichzelf...
Maar ja...

[King of beggars and fleas]

Oorspronkelijk geplaatst door CHIPIE

Tja, sommigen hebben wel een hoge dunk van zichzelf...
Maar ja...

geleerd van de rijken .

[Cynicus]

Oorspronkelijk geplaatst door debbie

Sinds ik van school ben heb ik altijd gewerkt, behalve twee keer een klein jaar na de bevalling van mijn twee oudsten. Ik deed vrijwilligerswerk. Meestal halftijds maar ook drie jaar fulltime. De periode dat ik fulltime werkte voelde ik me echt rotslecht. Na mijn werk was ik altijd moe. Ik haalde de kinderen van school, deed de boodschappen, maakte eten en wastte af. Tegen dat het 21 uur was viel ik in slaap. Het gevolg was dat mijn huis er elke dag meer en meer rommelig bij lag en ik op den duur in een troep woonde. Stilaan had ik geen zin meer om naar huis te gaan na mijn werk en ik begon er zelfs tegenop te zien dat mijn werkdag erop zat.

Na een tijd kreeg ik de kans om PWA-werk te doen. Dat heb ik bijna 9 jaar gedaan tot ik verleden jaar een halftijds contract aangeboden kreeg. Ik was daar aanvankelijk heel blij mee, ik had immers zelf jarenlang gezaagd om een contract en eindelijk kreeg ik er één. Toen ik het contract ging tekenen voelde ik me eindelijk een volwaardig mens, ik kon eindeljk tegen iedereen zeggen dat ik werkte. Oef, ik hoorde er dus bij, dat was wat ik altijd gewild had. Dat ik op slag 7.000 bfr minder had drong eerst nog niet tot me door. Dat ondervond ik pas toen het me niet meer lukte om al mijn rekeningen te betalen.

Na een korte tijd merkte ik dat ik hele dagen gestresserd rond liep. Ik wist immers niet meer hoe ik mijn werk moest combineren met de kinderen en het huishouden. Dat lukte me gewoon absoluut niet. Ik vergat naar oudercontacten op school te gaan, vergat de nodige spulletjes mee te geven aan mijn kleuter en dat werd hoe langer hoe erger. Ik voelde me zo danig gestresseerd dat ik alles wat ik moest doen op lijstjes moest gaan schrijven maar dan was ik mijn lijstjes weer kwijt en was het weer paniek. Intussen klaagden mijn kinderen over de rommel in huis en over het feit dat ik constant alles vergat.

Op den duur deed ik mijn werk maar half en thuis presteerde ik praktisch niets meer. Maar ja, ik mocht trots zijn want ik had eindelijk een job en telde dus mee, was geen profiteur meer. Intussen moest ik zien rond te komen met mijn schamel inkomen, kon vaak de rekeningen niet op tijd betalen en als één van de kinderen weer iets nodig had voor school zuchtte ik eens diep omdat ik niet wist hoe ik dat weer zou betalen. En als één van de kinderen ziek werd of naar de tandarts moest was het helemaal paniek. Dat is momenteel hoe ik leef, ik kan geen kleren of schoenen kopen, ik heb moeite om mijn betalingen te doen en intussen loop ik de meeste tijd gestresseerd rond omdat ik mijn werk niet af krijg.

In juli loopt mijn contract ten einde, misschien kan ik verlenging krijgen voor een jaar. Maar ik zal dat niet aannemen, ik kan dat niet aannemen. Want ik ben moe, ik ben het beu, ik kan niet meer verder met het gevoel dat ik op alle vlak tekort schiet en intussen niet eens genoeg geld heb om mijn kinderen te geven wat ze echt nodig hebben. Ik geef er de brui aan.
Ben ik gehandicapt? Ban ik werkonbekwaam? misschien wel. Ik slaag er niet in om alles te combineren en hoe hard ik ook probeer, ik eindig uiteindelijk bij de dokter omdat ik er gewoon ziek van word? Dan kan ik weer kalmeerpillen en anti-depressiva nemen in de hoop weer eventjes verder te kunnen.

Maar ja, iedereen moet werken of anders dood vallen. Mensen als ik hebben eigenlijk geen recht op een bestaan.

Uit de teneur van uw betoog blijkt duidelijk dat een éénoudergezinssituatie absoluut geen gezonde situatie is. Misschien zou u er beter aan doen zich een man te zoeken met een deftig inkomen (zo u die zou kunnen vinden), en misschien hebt u af en toe ook gewoon eens nood aan een stevige beurt.

[Karma]

Oorspronkelijk geplaatst door Lutifer

vroeger (nog niet zolang geleden) gingen alleen de mannen uit werken, de vrouwen werkten thuis. de automatisering was nog niet zo ver gevorderd. het blijft me verbazen dat er nu er veel meer mensen aan de slag zijn buitenshuis en er zoveel werk door machines gedaan wordt er toch niet meer kwalitatieve vrije tijd bijgekomen is.
consumeren we nu zoveel? is het daardoor dat er zoveel 'werk' is?

positief , vind ik wel, dat ik zie hoe bij bepaalde grotere bedrijven nu,werknemers meer en meer thuis zijn tijdens de schoolvakanties. ik vraag me soms wel af hoe het komt dat er in die bedrijven zoveel vakantiedagen kunnen opgenomen worden. misschien toch iets van waar een wil is is een weg?

Vroeger bestond er ook nog zoiets als een vrouw aan de haard premie. Een premie die eigenlijk aanmoedigde om thuis te blijven bovenop het inkomen van de man. In die tijd was er wel minder werkloosheid natuurlijk.
Die bedrijven die de werkuren afstemmen op de schoolvakanties vind ik ook wel een goede tendens. Is wel niet te realiseren op alle werken natuurlijk maar met een beetje goede wil zou er alvast een mooie tegemoetkoming kunnen komen.