De evolutietheorie is een geloof.

[labyrinth]

Oorspronkelijk geplaatst door Amon_Re

enigste dat ons kan helpen is een God
Eerst en vooral moeten wij ons zelf helpen, en niet hopen op interventie van een denkbeeldig vriendje.

De stelling dat er "een begin moet zijn geldt ook voor uw god, ook die moet een oorsprong hebben.... je verplaatst het probleem alleen maar mijn beste

Ik vind niet dat een god een oorsprong moet hebben. Als we hem volledig kunnen verklaren dan is er niets goddelijks meer aan.
Mijn stelling is dat God het Universum zelf is en als hij almachtig oneindig en alomtegenwoordig is is dat voor mij al ruim voldoende. Ik hoef niet te weten of hij zichzelf en hoe in gang heeft gezet.
Ik vind het universum goddelijk heilig machtig groots genoeg om er respect voor te hebben. Bovendien weet ik dat ik een deeltje van dat universum ben......

[ElFlamencoLoco]

Oorspronkelijk geplaatst door Amon_Re

De stelling dat er "een begin moet zijn geldt ook voor uw god, ook die moet een oorsprong hebben.... je verplaatst het probleem alleen maar mijn beste

De Realiteit kunnen wij, mensen, slechts begrijpen voor zover zij zich in de tijdruimte bevindt. Alle fenomenen die zich in de tijdruimte afspelen kunnen door ons begrepen worden.

Wat zich niet in de tijdruimte bevindt kunnen we niet begrijpen. We kunnen niet begrijpen WAAR het zich bevindt (wat er is geen "buiten de ruimte") of WANNEER het bestaat (want er is geen "voor het begin" of "na het eind").

God is voor mij de brug tussen dat deel van de Realiteit dat zich binnen de tijdruimte bevindt (en dat we dus kunnen doorgronden) en dat deel van de Realiteit dat zich niet in de tijdruimte bevindt (en waarop we dus geen vat hebben).

[the_dude]

ah ja? 'k ben toch serieus bezig mijn hersenen te trainen om dingen in 4 dimensies te zien. 't werkt wel niet en het gaat ook niet echt, maar het idee dat als we allemaal proberen dan evolueren we wel ooit in mensen die het wel zullen kunnen. Mag je uw verbeelding natuurlijk niet laten beperken door boekjes.
Zoals ik al gezegd heb, ik ben ermee bezig, geloof in mij en ik sla die brug wel.

[Amon_Re]

Oorspronkelijk geplaatst door labyrinth

Ik vind niet dat een god een oorsprong moet hebben. Als we hem volledig kunnen verklaren dan is er niets goddelijks meer aan.
Mijn stelling is dat God het Universum zelf is en als hij almachtig oneindig en alomtegenwoordig is is dat voor mij al ruim voldoende. Ik hoef niet te weten of hij zichzelf en hoe in gang heeft gezet.
Ik vind het universum goddelijk heilig machtig groots genoeg om er respect voor te hebben. Bovendien weet ik dat ik een deeltje van dat universum ben......

En toch ken je blijkbaar abstracte eigenschappen toe aan uw "god", bv dat het een "hij" is...

[Amon_Re]

Oorspronkelijk geplaatst door ElFlamencoLoco

De Realiteit kunnen wij, mensen, slechts begrijpen voor zover zij zich in de tijdruimte bevindt. Alle fenomenen die zich in de tijdruimte afspelen kunnen door ons begrepen worden.

Wat zich niet in de tijdruimte bevindt kunnen we niet begrijpen. We kunnen niet begrijpen WAAR het zich bevindt (wat er is geen "buiten de ruimte") of WANNEER het bestaat (want er is geen "voor het begin" of "na het eind").

God is voor mij de brug tussen dat deel van de Realiteit dat zich binnen de tijdruimte bevindt (en dat we dus kunnen doorgronden) en dat deel van de Realiteit dat zich niet in de tijdruimte bevindt (en waarop we dus geen vat hebben).

Intressante visie, maar vanwaar dan de nood om god te kwalificieren?
Waarom deze brug als een "god" entiteit omschrijven?

[Amon_Re]

Oorspronkelijk geplaatst door the_dude

ah ja? 'k ben toch serieus bezig mijn hersenen te trainen om dingen in 4 dimensies te zien. 't werkt wel niet en het gaat ook niet echt, maar het idee dat als we allemaal proberen dan evolueren we wel ooit in mensen die het wel zullen kunnen. Mag je uw verbeelding natuurlijk niet laten beperken door boekjes.
Zoals ik al gezegd heb, ik ben ermee bezig, geloof in mij en ik sla die brug wel.

Om het simpel uit te drukken, it's all math

[ElFlamencoLoco]

Oorspronkelijk geplaatst door Amon_Re

Intressante visie, maar vanwaar dan de nood om god te kwalificieren?
Waarom deze brug als een "god" entiteit omschrijven?

Waarom niét?

[labyrinth]

Oorspronkelijk geplaatst door Amon_Re

En toch ken je blijkbaar abstracte eigenschappen toe aan uw "god", bv dat het een "hij" is...

Juist, het Universum is HET. Het zal wel aan die eeuwenoude beeltenis liggen die we van HET kregen, namelijk dat HET een HIJ moest zijn.
Eigenlijk wens ik niet eens het goddelijke te veranderen, alleen de verpakking, het uiterlijke het imago.....
HIJ heeft gedurende te lang oorlogen ontketend om voor mij nog geloofwaardig te zijn.
HET HET HET HET of eventueel DE DE DE want universele liefde is DE.

[Amon_Re]

Oorspronkelijk geplaatst door ElFlamencoLoco

Waarom niét?

Overbodige complexiteit & beperkingen?

[Amon_Re]

Oorspronkelijk geplaatst door labyrinth

Juist, het Universum is HET. Het zal wel aan die eeuwenoude beeltenis liggen die we van HET kregen, namelijk dat HET een HIJ moest zijn.
Eigenlijk wens ik niet eens het goddelijke te veranderen, alleen de verpakking, het uiterlijke het imago.....
HIJ heeft gedurende te lang oorlogen ontketend om voor mij nog geloofwaardig te zijn.
HET HET HET HET of eventueel DE DE DE want universele liefde is DE.

Nu ja, die liefde ontbreekt helaas bij veel mensen, die nog steeds liever soldaatje spelen...

De beeldvorming die je vernoemt is nu eenmaal het werk van de mens

[ElFlamencoLoco]

Oorspronkelijk geplaatst door Amon_Re

Overbodige complexiteit & beperkingen?

Waarom is de aanname dat God bestaat complexer dan de aanname dat er geen God is, als we de beide "zijden" van de Realiteit vooropstellen?

• Zijnde datgene dat zich binnen de tijdruimte bevindt en dat wij, mensen, kunnen vatten (kosmos, in de Griekse betekenis van het woord: orde)...
• ... en datgene dat zich niet binnen de tijdruimte bevindt, en waarop onze menselijke geest bijgevolg met alle wil van de wereld geen vat krijgt (chaos, eveneens in de Griekse betekenis van het woord: wanorde)

Is de aanname van een brug tussen kosmos en chaos - die ik God noem - dan juist niet bevrijdender i.p.v. beperkend zoals jij stelt?

En heb jij een minder complex beeld van de Realiteit?

[Amon_Re]

Oorspronkelijk geplaatst door ElFlamencoLoco

Waarom is de aanname dat God bestaat complexer dan de aanname dat er geen God is, als we de beide "zijden" van de Realiteit vooropstellen?

• Zijnde datgene dat zich binnen de tijdruimte bevindt en dat wij, mensen, kunnen vatten (kosmos, in de Griekse betekenis van het woord: orde)...
• ... en datgene dat zich niet binnen de tijdruimte bevindt, en waarop onze menselijke geest bijgevolg met alle wil van de wereld geen vat krijgt (chaos, eveneens in de Griekse betekenis van het woord: wanorde)

Is de aanname van een brug tussen kosmos en chaos - die ik God noem - dan juist niet bevrijdender i.p.v. beperkend zoals jij stelt?

En heb jij een minder complex beeld van de Realiteit?

Als je stelt dat "god" niets meer is als een brug tussen beide is het simpel, maar van zodra je aan die god allerlei kenmerken meer toekent maak je de zaak overbodig complex, zo is de stelling dat die brug een intelligente entiteit is een kenmerk die niet noodzakelijk is in deze beeldvorming, tenzij je ook gaat stellen dat de wetten van de fysica in deze wereld opgesteld zijn door de brug/creator en niet door de eigenschappen van de materie/energie zelf.

Het wordt nog complexer als je gaat aannemen dat deze brug/entiteit (want zodra je intelligentie gaat toekennen wordt het niet meer een "brug", maar een entiteit) interactief bezig is met onze zijde van die brug.

En dan komt er nog eens de extra complexiteit die toegekend wordt aan onze eigen persoon, de "geest" of "ziel", die plotseling van de ene kant naar de andere kant gaat bij het eindigen van het fysieke (aka de dood), om nog maar te zwijgen over de verschillende filosofieën over het "afterlife" of "reïncarnatie" (reïncarnatie vind ik persoonlijk wel beter gevonden dan de visie van de christenen )....

[ElFlamencoLoco]

Oorspronkelijk geplaatst door Amon_Re

Als je stelt dat "god" niets meer is als een brug tussen beide is het simpel

Oh ja? Maar dan onderschat je de betekenis van zo'n brug toch wel schromelijk, Amon_Re.

Ik heb al vaak mijn eigen invulling van het werkwoord "geloven" toegelicht. Kort gezegd gaat het om de herkenning van de echo van datgene wat uit het diepste van mezelf opborrelt. Die echo herken ik bvb. in de God zoals Die Zich in de Bijbel openbaart. Maar goed...

Iets anders dat uit het diepste van mezelf opborrelt is de vraag waar ik vandaan kom. Of anders gezegd: de vraag naar het begin. Geen mens op dit ondermaanse of hij is af en toe wel eens bezig met die vraag. Niemand ontsnapt eraan, ook jij niet.

Wel, hoe komt deze vraag nu in de ziel van elk mens terecht: elk mens die ooit geleefd heeft, die vandaag leeft en die nog ooit zal geboren worden? Is de chaos - datgene dat wij niet kunnen vatten en dat geen begin of einde kent omdat het niet in de tijdruimte "gevangen" zit - misschien een archetype? Een beeld uit het collectieve bewustzijn van de mensheid? Het heeft er alleszins de schijn van, dat kan je bezwaarlijk ontkennen. Want - opnieuw - de hele mensheid zit met die vraag: waar komen we toch vandaan?

Heeft de mens een onderbewust beeld van de chaos? Heeft ons onderbewuste misschien wel enige vat op die chaos, in tegenstelling tot onze redelijke en bewust emotionele vermogens die bot vangen?

Zo ja, dan bestaat de brug die ik God noem, en dan blijkt daaruit dat God veel méér is dan alleen maar een brug. Zo simpel ligt het dus niet, me dunkt, want er staan hier een paar vragen open, waarop ik je het antwoord moet schuldig blijven. Vragen niettemin die uit het diepste van mezelf opborrelen...

Oorspronkelijk geplaatst door Amon_Re

...maar van zodra je aan die god allerlei kenmerken meer toekent maak je de zaak overbodig complex, zo is de stelling dat die brug een intelligente entiteit is een kenmerk die niet noodzakelijk is in deze beeldvorming, tenzij je ook gaat stellen dat de wetten van de fysica in deze wereld opgesteld zijn door de brug/creator en niet door de eigenschappen van de materie/energie zelf.

Ho ho ho, je gaat al véél te snel. Je hebt het al over "materie" en "energie" (of "materie/energie" zo je wil). Dat is al een deel van de Realiteit dat we onder kosmos mogen catalogiseren. Materie en energie zijn immers perfect vatbaar in de tijdruimte. Zo weten we dat massa+beweging=tijd, of ietwat anders gesteld: materie+ruimte=tijd.

De chaos, de "andere zijde" van de Realiteit bevat misschien helemaal geen materie of energie. Elke zinnige uitspraak over de chaos is bij voorbaat gedoemd tot mislukken, zélfs deze eigenste uitspraak hier.

We moeten dus dringend af van begrippen als "materie", "energie" en dergelijke om het begin van de kosmos (de tijdruimte dus) te verklaren. Want materie, energie, ruimte en tijd ontstonden precies in dat begin: ze zijn er het gevolg van, niet de oorzaak.

God dus bvb. gelijkstellen aan "energie" is al een simplificatie, een toegeven aan onze neiging om alles in tijdruimtelijke context te plaatsen; een neiging waaraan we schier onmogelijk kunnen ontsnappen, omdat we niet anders kunnen.

De brugfunctie omschrijf ik als volgt: je hebt twee oevers en de brug rust uiteraard op beide. Het steunpunt van de brug in de chaos blijft voor ons verborgen, en zal dat altijd blijven. Het steunpunt van de brug in de kosmos daarentegen herkennen we als een echo uit iets wat uit ons diepste zelf opborrelt: al was het maar de vraag waar we vandaan komen.

Oorspronkelijk geplaatst door Amon_Re

Het wordt nog complexer als je gaat aannemen dat deze brug/entiteit (want zodra je intelligentie gaat toekennen wordt het niet meer een "brug", maar een entiteit) interactief bezig is met onze zijde van die brug.

Wel, ik tracht maar een antwoord te vinden op de vraag waarom wij, mensen, zo behept zijn met de vraag naar onze oorsprong, het begin van alles, van tijd, van ruimte, van materie, van energie...

Ik vergelijk het soms met de kosmische achtergrondsstraling, een temperatuur van 3 K(elvin) in de lege ruimte (en niet van 0 K zoals je zou verwachten). Deze straling zou een restant zijn van de oerknal.

En zo zou onze beheptheid om koste wat kost onze oorsprong te achterhalen een restant zijn van wat in onze zielen werd "gezaaid". Een zeer fragmentarisch, uitermate miniem idee van hoe die chaos in mekaar zou kunnen zitten, dat over die brug gewandeld kwam.

Of, zoals een gelovige het zou stellen: God heeft het geloof in mijn ziel gezaaid. Anders verwoord, maar identiek hetzelfde.

Oorspronkelijk geplaatst door Amon_Re

En dan komt er nog eens de extra complexiteit die toegekend wordt aan onze eigen persoon, de "geest" of "ziel", die plotseling van de ene kant naar de andere kant gaat bij het eindigen van het fysieke (aka de dood), om nog maar te zwijgen over de verschillende filosofieën over het "afterlife" of "reïncarnatie" (reïncarnatie vind ik persoonlijk wel beter gevonden dan de visie van de christenen )....

Tja, nog zo'n vraag waarmee wij allemaal zitten hé: waar gaat het met ons naartoe nadat we doodgaan?

Voor ons, gevangen in de kosmos, de tijdruimte, voor ons is het onderscheid tussen verleden (onze oorsprong, Alfa) en toekomst (onze bestemming, Omega) heel duidelijk. Maar buiten de kosmos, in de chaos, de andere zijde van de Realiteit, is dit onderscheid misschien irrelevant, omdat de tijdsdimensie er misschien ontbreekt.

Merk op dat ik het woord "misschien" gebruik, want uiteraard kan ik niks zinnigs over die chaos zeggen. En dat wil ik zelfs niet pretenderen.

En stel nu dat we dit woordje "misschien" zouden mogen schrappen, en dat het zeker is dat in de chaos geen tijdsdimensie bestaat, dan is het verschil er tussen verleden en toekomst inderdaad onbestaande. En dan is de vraag waar we vandaan komen identiek aan de vraag waar we naartoe gaan. Dan is Alfa gelijk aan Omega.

Je merkt dat ik me slechts heel onzeker op dit terrein begeef. Ik vermoed dat jij niet meer zekerheid kan bieden. Ik nodig je nochtans uit het te proberen en een simpeler verklaring te verzinnen. Je bent intelligent en creatief genoeg om mijn vraag niet als een platte provocatie te interpreteren.

[Amon_Re]

Oorspronkelijk geplaatst door ElFlamencoLoco

Oh ja? Maar dan onderschat je de betekenis van zo'n brug toch wel schromelijk, Amon_Re.

Niet echt, enkel de visie van die brug die verschillend is onder ons.

Ik heb al vaak mijn eigen invulling van het werkwoord "geloven" toegelicht. Kort gezegd gaat het om de herkenning van de echo van datgene wat uit het diepste van mezelf opborrelt. Die echo herken ik bvb. in de God zoals Die Zich in de Bijbel openbaart. Maar goed...

Laten we dit voor iets later houden

Iets anders dat uit het diepste van mezelf opborrelt is de vraag waar ik vandaan kom. Of anders gezegd: de vraag naar het begin. Geen mens op dit ondermaanse of hij is af en toe wel eens bezig met die vraag. Niemand ontsnapt eraan, ook jij niet.

Tuurlijk niet, het is intrinsiek aan onze natuur om vragen te stellen, onze nieuwsgierigheid is genetisch, het is wat ons de dominante levensvorm maakt op deze aardkloot, en het is niet uniek aan de mens.

Nieuwsgierigheid komt namelijk ook voor bij andere diersoorten, bv katten.
(De spreuk [SIZE=-1]Curiosity Killed the Cat komt me te boven)[/SIZE]

Wel, hoe komt deze vraag nu in de ziel van elk mens terecht: elk mens die ooit geleefd heeft, die vandaag leeft en die nog ooit zal geboren worden? Is de chaos - datgene dat wij niet kunnen vatten en dat geen begin of einde kent omdat het niet in de tijdruimte "gevangen" zit - misschien een archetype? Een beeld uit het collectieve bewustzijn van de mensheid? Het heeft er alleszins de schijn van, dat kan je bezwaarlijk ontkennen. Want - opnieuw - de hele mensheid zit met die vraag: waar komen we toch vandaan?

Die vragen komen uit onze genen vrees ik, onze inherente nieuwsgierigheid gekoppeld aan ons niveau van zelfbewust zijn zorgt ervoor dat we ons die zaken afvragen.

Is mijn inzicht correcter dan het jouwe? Op dit moment weet ik het niet, onze wetenschap snapt nog steeds niet volledig hoe onze genen werken, noch hoe de menselijke psyche exact in elkaar steekt, al lijkt me mijn visie meer voor de hand liggend.

Heeft de mens een onderbewust beeld van de chaos? Heeft ons onderbewuste misschien wel enige vat op die chaos, in tegenstelling tot onze redelijke en bewust emotionele vermogens die bot vangen?

Hmm.... voor mij is het onderbewuste niets meer dan het instinct.

Zo ja, dan bestaat de brug die ik God noem, en dan blijkt daaruit dat God veel méér is dan alleen maar een brug. Zo simpel ligt het dus niet, me dunkt, want er staan hier een paar vragen open, waarop ik je het antwoord moet schuldig blijven. Vragen niettemin die uit het diepste van mezelf opborrelen...Ho ho ho, je gaat al véél te snel. Je hebt het al over "materie" en "energie" (of "materie/energie" zo je wil). Dat is al een deel van de Realiteit dat we onder kosmos mogen catalogiseren. Materie en energie zijn immers perfect vatbaar in de tijdruimte. Zo weten we dat massa+beweging=tijd, of ietwat anders gesteld: materie+ruimte=tijd.

Ho ho ho, me dunkt heb je me misbegrepen, de materie/energie die ik vernoemde bevond zich aan "onze kant van de brug"

Ook onderschrijf ik niet aan uw zicht van wat "tijd" is, en lijkt me uw formule niet compatibel met tijdsdilatie.

De chaos, de "andere zijde" van de Realiteit bevat misschien helemaal geen materie of energie. Elke zinnige uitspraak over de chaos is bij voorbaat gedoemd tot mislukken, zélfs deze eigenste uitspraak hier.

We moeten dus dringend af van begrippen als "materie", "energie" en dergelijke om het begin van de kosmos (de tijdruimte dus) te verklaren. Want materie, energie, ruimte en tijd ontstonden precies in dat begin: ze zijn er het gevolg van, niet de oorzaak.

Eerlijk gezegd twijfel ik zelfs of er een "begin" was, het beeld van een cyclisch universum lijkt me namelijk veel plausibeler, de nood aan een begin, het "cause & effect" denken ligt volgens mij ook in onze genen, het gevolg van eeuwen van evolutie.

God dus bvb. gelijkstellen aan "energie" is al een simplificatie, een toegeven aan onze neiging om alles in tijdruimtelijke context te plaatsen; een neiging waaraan we schier onmogelijk kunnen ontsnappen, omdat we niet anders kunnen.

Ik stelde god in die post niet gelijk aan energie, ik plaatste die entiteit expliciet aan de andere zijde van die "brug".

De brugfunctie omschrijf ik als volgt: je hebt twee oevers en de brug rust uiteraard op beide. Het steunpunt van de brug in de chaos blijft voor ons verborgen, en zal dat altijd blijven. Het steunpunt van de brug in de kosmos daarentegen herkennen we als een echo uit iets wat uit ons diepste zelf opborrelt: al was het maar de vraag waar we vandaan komen.Wel, ik tracht maar een antwoord te vinden op de vraag waarom wij, mensen, zo behept zijn met de vraag naar onze oorsprong, het begin van alles, van tijd, van ruimte, van materie, van energie...

Herlees mijn vorige post, het was in die aard dat ik mijn vorige post maakte.

Of, zoals een gelovige het zou stellen: God heeft het geloof in mijn ziel gezaaid. Anders verwoord, maar identiek hetzelfde.

Ik zie enkel genen & evolutie, mischien dat mijn visie minder fraai is dan het jouwe, maar het is op zijn minst evengoed mogelijk.

Tja, nog zo'n vraag waarmee wij allemaal zitten hé: waar gaat het met ons naartoe nadat we doodgaan?

Volgens mij is die vraag niets meer dan een gevolg van onze overlevingsinstinct gekoppeld aan onze intelligentie & bewustzijn, en omdanks die mening vraag ik me soms wel af of ik gelijk heb of niet, helaas zal ik dat antwoord pas weten als't het telaat is.

Voor ons, gevangen in de kosmos, de tijdruimte, voor ons is het onderscheid tussen verleden (onze oorsprong, Alfa) en toekomst (onze bestemming, Omega) heel duidelijk. Maar buiten de kosmos, in de chaos, de andere zijde van de Realiteit, is dit onderscheid misschien irrelevant, omdat de tijdsdimensie er misschien ontbreekt.

Merk op dat ik het woord "misschien" gebruik, want uiteraard kan ik niks zinnigs over die chaos zeggen. En dat wil ik zelfs niet pretenderen.

En stel nu dat we dit woordje "misschien" zouden mogen schrappen, en dat het zeker is dat in de chaos geen tijdsdimensie bestaat, dan is het verschil er tussen verleden en toekomst inderdaad onbestaande. En dan is de vraag waar we vandaan komen identiek aan de vraag waar we naartoe gaan. Dan is Alfa gelijk aan Omega.

Je merkt dat ik me slechts heel onzeker op dit terrein begeef. Ik vermoed dat jij niet meer zekerheid kan bieden. Ik nodig je nochtans uit het te proberen en een simpeler verklaring te verzinnen. Je bent intelligent en creatief genoeg om mijn vraag niet als een platte provocatie te interpreteren.

Intressante post, ook al deel ik uw mening niet, enne, bedankt voor het compliment, ik hoop alleen maar dat ik mijn persoonlijke visie goed genoeg verwoord heb.

[labyrinth]

Oorspronkelijk geplaatst door Amon_Re

Nu ja, die liefde ontbreekt helaas bij veel mensen, die nog steeds liever soldaatje spelen...

De beeldvorming die je vernoemt is nu eenmaal het werk van de mens

Dan hoeven we alleen toch het beeld maar wat bij te werken

[cor]

Mooi verhaal ElFlamencoLoco, maar het klopt helaas langs geen kanten.

Oorspronkelijk geplaatst door ElFlamencoLoco

God is voor mij de brug tussen dat deel van de Realiteit dat zich binnen de tijdruimte bevindt (en dat we dus kunnen doorgronden) en dat deel van de Realiteit dat zich niet in de tijdruimte bevindt (en waarop we dus geen vat hebben).

Kun jij dan een deel van jouw god doorgronden?

Is de aanname van een brug tussen kosmos en chaos - die ik God noem - ...

Dan is uw god de big-bang?

De brugfunctie omschrijf ik als volgt: je hebt twee oevers en de brug rust uiteraard op beide. Het steunpunt van de brug in de chaos blijft voor ons verborgen, en zal dat altijd blijven. Het steunpunt van de brug in de kosmos daarentegen herkennen we als een echo uit iets wat uit ons diepste zelf opborrelt: al was het maar de vraag waar we vandaan komen.

Dan had uw brug voor de creatie van de kosmos maar één steunpunt. Bestond uw eenbenige god dan al?

[Argusx43]

Oorspronkelijk geplaatst door Amon_Re

Ik geloof niets, ik weet het gewoon niet. Ik ken meerdere theorieën, en voor mij is de ene al wat meer plausibel dan de andere, vooral theorieën die een god entiteit vereisen zijn niet echt plausibel.

Zelfs uw reactie is ilogisch, als een "scheppend geestelijk opperwezen" verantwoordelijk is voor alle materie, wat is dan verantwoordelijk voor dit opperwezen?

Als je kan aanvaarden dat dit "opperwezen" zichzelf schepte, waarom zou het dan moeilijker zijn om te aanvaarden dat materie zichzelf schepte? Of altijd in een vorm aanwezig was (bv als energie)

Het spontaan ontstaan van een opperwezen is nog altijd een stap moeilijker dan het spontaan ontstaan van energie/materie, idem voor het altijd aanwezig zijn van beide.

Dus het spontaan ontstaan of er altijd zijn geweest van energie en materie wil je wel GELOVEN. Maar dat God, dus een geestelijk iets , dus niet iets fysisch, er altijd geweest is , dat gaat dan niet om te geloven.
Hoe verklaar je dat ? Het gaat duidelijk om keuzes maken of geloven wat je het best schikt.

[Amon_Re]

Oorspronkelijk geplaatst door Argusx43

Dus het spontaan ontstaan of er altijd zijn geweest van energie en materie wil je wel GELOVEN. Maar dat God, dus een geestelijk iets , dus niet iets fysisch, er altijd geweest is , dat gaat dan niet om te geloven.
Hoe verklaar je dat ? Het gaat duidelijk om keuzes maken of geloven wat je het best schikt.

Het is kiezen wat me het meest logisch lijkt, een god entiteit is & blijft een complexer iets dan zuiver energie (en daaruit voortvloeiend, materie).

En nee, ik geloof niet dat het is zoals ik zeg, ik vindt gewoon die stelling het meest plausibele op basis van logica en de voor mij beschikbare feiten.

[Argusx43]

Oorspronkelijk geplaatst door Amon_Re

Het is kiezen wat me het meest logisch lijkt, een god entiteit is & blijft een complexer iets dan zuiver energie (en daaruit voortvloeiend, materie).

En nee, ik geloof niet dat het is zoals ik zeg, ik vindt gewoon die stelling het meest plausibele op basis van logica en de voor mij beschikbare feiten.

Mij lijkt het meest logische dat er een intelligentie is die alles bestuurt. Het feit is dat we hier zijn, en al het leven en materie en energie moet hier voor een doel zijn. En dat doel zijn wij mensen.
Bijvoorbeeld. Onze ogen , geen enkel wezen op aarde kan de schoonheid van alles zien zoals wij mensen. Vooral de kleuren, de meeste dieren zien zelfs nog geen kleuren.Het schijnt dat de octopus ons zicht het best benaderd.
In die zin hadden ze vroeger wel gelijk dat alles om de aarde draait, zie je, geestelijk gesproken.

[Amon_Re]

Oorspronkelijk geplaatst door Argusx43

Mij lijkt het meest logische dat er een intelligentie is die alles bestuurt. Het feit is dat we hier zijn, en al het leven en materie en energie moet hier voor een doel zijn. En dat doel zijn wij mensen.

Ten eerste is uw argument ilogisch, je vertrekt vanuit het idee dat er een doel is voor ons bestaan, en zoekt dan methodes om dit te bevestigen.

Er is geen enkele logische reden om te stellen dat we hier zijn voor een reden, of doel, noch dat voor de creatie van materie of energie intelligentie nodig was, aangezien we niet weten hoe deze gemaakt is.

Bijvoorbeeld. Onze ogen , geen enkel wezen op aarde kan de schoonheid van alles zien zoals wij mensen. Vooral de kleuren, de meeste dieren zien zelfs nog geen kleuren.

Geen objectief bewijs, bijgevolg ook geen logische argumentatie.

Het schijnt dat de octopus ons zicht het best benaderd.

Als dit zo is, dan zal dit eerder aan evolutieve noden dan aan een god liggen.

In die zin hadden ze vroeger wel gelijk dat alles om de aarde draait, zie je, geestelijk gesproken.

Uw standpunt vertrekt vanuit de assumptie dat wij als soort gewenst waren, en "het belangrijkst" zijn van alle creatie (als men al in creatie gelooft), wat nogal arrogant & egocentrisch is, vind je niet?