Prof. De Grauwe veegt de vloer aan met Paars

[La Chunga]

Oorspronkelijk geplaatst door Jazeker

Mooi, maar ik vrees enkel dat onze vaederlandsche pers er niet veel over zal melden.

Radio 1 deed tijdens 'Voor de Dag', de ochtend -en middagjournaals en 'De Wandelgangen' toch al aardig zijn duit in het zakje. Ik hoorde deze morgen hoe Daems alsnog probeerde de mythe van de lastenverlaging in stand te houden, maar het klonk pathetisch en totaal ongeloofwaardig.

Nu goed, ook zonder deze paper hebben de mensen door dat van de beloofde lastenverlaging niks in huis kwam, maar ik vind het interessant hoe een eerder onverdachte bron dit op basis van officiële cijfers nog eens accentueert.

[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door La Chunga

a. Samenlevingsmodel waarin de overheid als harmoniserende en niet als regulerende factor speelt; een besluitvorming waar mensen nauw bij betrokken zijn zodat makkelijker consensus kan worden bereikt; daar waar het huidige, democratische conflicmodel leidt tot duale chaos.

b. Een open economie met door de overheid verzekerde makkelijke toegankelijkheid; waar de overheid momenteel innovatie tegenwerkt door te hoge lasten en door een subsidiebeleid dat enkel de grote spelers bevoordeelt en hierdoor de laatste twintig jaar de buurteconomie zo goed als wegvaagde.

c. Een betere sociale zekerheid afgestemd op de zwakkeren, zelfredzaamheid bevordert en geen afbreuk doet aan verworven rechten maar ze door efficiënte organisatie scherper stelt.

Da's in het kort, maar we werken aan een projectje dus is de kans groot dat je binnen afzienbare tijd meer gedetailleerd kan lezen wat dit allemaal inhoudt en wel vanuit verschillende invalshoeken.

Het oogt meer dan fraai.
Dus jij denkt dat er kans is dat de PS in een dergelijk verhaal meegaat?

[La Chunga]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

Het oogt meer dan fraai.
Dus jij denkt dat er kans is dat de PS in een dergelijk verhaal meegaat?

De uitwerking spreekt over het geografisch gebied Vlaanderen, als dat je vraag beantwoordt.

[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door La Chunga

De uitwerking spreekt over het geografisch gebied Vlaanderen, als dat je vraag beantwoordt.

Zeker! Bedankt!

Geeft toe, ' een samenlevingsmodel waarin de overheid een harmoniserende rol speelt' wees daar niet zo duidelijk op.

[reinaert68]

De studie van De Grauwe liegt er niet om. Essenstiële verkiezingsbeloften zijn niet nagekomen en ik, als liberaal, vind dat bedroevend.

Waar ik wel in geloof is verandering. Verandering die de CD&V in mijn ogen niet zal waarmaken. Wie niets vooropsteld kan daar ook niet op afgerekend worden.

Er kan over Verhofstadt gezegd worden dat hij een flierefluiter is. Er kan over hem gezegd worden dat hij ongeloofwaardig is en dat hij een schoothondje is van de socialisten en daar zijn goede argumenten voor te vinden. Maar hij heeft wel inhoudelijke ideeën en flexibiliteit, in schril contrast met ons politiek systeem dat met zijn deelstaten en versplinterd politiek landschap niet bepaald uitnodigt tot veranderingen. Het onaantastbare conservativisme van de CVP is (en blijft hopelijk, want ik ga ervan uit dat de CD&V met de NVA toch wat minder statisch is dan voordien) de kop in gedrukt, maar in het zuiden houdt het conservativisme van de PS alle vernieuwing in een houdgreep.

Alle schuld doorschuiven op de PS klinkt misschien al te gemakkelijk maar een Rooms-Rode regering gaat, buiten misschien de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde, weinig verandering brengen in het logge staatssysteem, de hoge belastingsdruk, de regionale sociale verschillen en de socialistische spilzucht die we op federaal niveau hebben. Dé tweede grote politieke revolutie in België is er jammer genoeg een waar wij geen greep op hebben: de val van de PS in Wallonië.

Het voorstel dat mij in heel dit gebeuren het meest opportuun lijkt is dat van de federale kieskring. Elke strekking zal zo representatiever worden voorgesteld en federale besluitvorming of cummunotaire discussies zullen moeten worden vooraf gegaan door een interne partij consensus die genuanceerdere standpunten moet opleveren.
Verder zal dit de economische samenwerking en ontwikkelingen in beide regio's verhogen, de onderlinge dialoog stimuleren en misschien zelfs partijen in grotere kartels (2 of 3) verdelen naar Europees model. Wie weet kunnen we dan ook écht Samen Goed Besturen!

In dat geloof blijf ik achter Verhofstadt de Open VLD staan. In de hoop dat de MR het van de PS zal halen en de staatshervorming een ander karakter krijgt dan het vlaams nationalisch separatisme van de CD&V/NVA.

[Knuppel]

Alle schuld doorschuiven op de PS klinkt misschien al te gemakkelijk maar een Rooms-Rode regering gaat, buiten misschien de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde, weinig verandering brengen in het logge staatssysteem, de hoge belastingsdruk, de regionale sociale verschillen en de socialistische spilzucht die we op federaal niveau hebben. Dé tweede grote politieke revolutie in België is er jammer genoeg een waar wij geen greep op hebben: de val van de PS in Wallonië.

Het voorstel dat mij in heel dit gebeuren het meest opportuun lijkt is dat van de federale kieskring.

We hebben zeker ook greep op de 'val van de PS' maar NIET door terug te grijpen naar een federale kieskring maar naar de splitsing van dit corrupte koningdom.

[Jazeker]

Ha, die Bruno...

[Knuppel]

In dat geloof blijf ik achter Verhofstadt de Open VLD staan. In de hoop dat de MR het van de PS zal halen en de staatshervorming een ander karakter krijgt dan het vlaams nationalisch separatisme van de CD&V/NVA.

Hoop doet leven.
De CD&V is belgicistisch inplaats van Vlaams-nationalistisch en de N-VA heeft niets in de Belgische pap te brokkelen.

[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door Jazeker

Ha, die Bruno...

Reynders de vos van het MR, 1 bericht.

Wie weet?

[PieterP]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

Waarom vrijt Leterme eigenlijk de Walen op tegenwoordig?

Het is evident dat er zowel directe als indirecte contacten moeten zijn met de franstaligen. Vroeger waren deze er niet en kregen we blokkering. Doch het is niet voor de cameras dat men zijn punten binnen haalt.

Leterme heeft een duidelijk stanpunt ingenomen wat hem tot twee maal toe de kwalificering van un homme dangereux heeft opgeleverd. Misschien hoe de PS reeds ziet dat het niet met grote slogans is dat men vooruitgang zal boeken.

De laatste opiniepeiling in franstalig België duidt toch op een mogelijke machtsverschuiving. Een normale franstalige- geen politiek militant- zal u onmiddellijk zeggen dat hij al die quérelles brakende beu is. Hij heeft Mr Marshall ook nog niet ontmoet. Hij kijkt wel naar TV1, Fr 2 en Fr3 en heeft massaal de campagne in Frankrijk gevolgd. Sarkozy communiceert klaar en duidelijk en heeft een visie.

Leterme verkent het terrrein en legt informele contacten.
Beter dan oekazes en bazookas.

[Knuppel]

Leterme verkent het terrrein en legt informele contacten.

In Wallonië.

We weten dus hoe laat het is.

[reinaert68]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

Hoop doet leven.
De CD&V is belgicistisch in plaats van Vlaams-nationalistisch en de N-VA heeft niets in de Belgische pap te brokkelen.

De hoop op een democratische oplossing voor een federaal probleem lijkt mij realistischer dan hoop op de onafhankelijkheid van Vlaanderen. Een minderheid van de Vlamingen staat achter het idee van de volledige Vlaamse onafhankelijkheid.

Ik respecteer uw mening omdat ik inderdaad geloof dat we het hier in een onafhankelijk Vlaanderen niet slecht zouden hebben op vlak van politieke besluitvorming. Ik sta er anderzijds niet achter omdat ik geloof in een alternatieve staatshervorming en de internationale betekenis van Vlaanderen nog marginaler zou zijn dan die van België nu.

[PieterP]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

In Wallonië.

We weten dus hoe laat het is.

Hoe dacht u misschien dat men tot een staatshervorming kan komen, dan wel door te onderhandelen?

Daarvoor dienen er contacten te zijn. Directe en informele. Dat is de regel, ook in buitenlandse diplomatie die sommige landen soms vergeten zijn.

[Jazeker]

Tweede opdoffer in twee dagen

GUY TEGENBOS

Gisteren kreeg Open VLD een opdoffer van de peiling die een verlies van een derde van haar stemmen en veertig procent van haar zetels laat zien. Vandaag publiceert professor Paul De Grauwe, voormalig VLD-senator, onderzoek dat zegt dat van de kern van het VLD-programma - belastingverlaging - in acht jaar bijna niets in huis kwam. De socialisten daarentegen konden de sociale uitgaven en collectieve voorzieningen wel uitbreiden.

Paul De Grauwe is ook als VLD'er altijd wetenschapper gebleven. Hij stelt vast en rekent. En aan die cijfers is niet te ontkomen: het overheidsbeslag is nagenoeg niet gedaald. De tarieven in de personen- en in de vennootschapsbelasting daalden, maar andere belastingen stegen en de eindsom is nagenoeg nul.

Moet dit als zwaar falen worden aangerekend aan de premier en zijn partij? Dat beoordeelt de kiezer.

Er liggen zeker ook structurele oorzaken aan ten gronde. En daaruit vallen lessen te trekken.

De VLD dacht dat CD&V in de oppositie zou sterven en poogde haar plaats van centrumpartij in te nemen; daarvoor moest ze haar identiteit op een lager pitje zetten, samen met haar belastingverlagingsijver.

Ten tweede: in een regering met vier of meer coalitiepartners moet de partij van de premier altijd het meest betalen om compromissen te bereiken en om de regering bijeen te houden. Dat geldt nog meer voor een 'coalitie der uitersten', een links-rechts-coalitie, dan voor een centrumlinkse of centrumrechtse coalitie. Bovendien is er één partij die deze regel in elke beslissing tot de laatste druppel uitmelkt: de PS.

Er zijn nog verklaringen. Vroeger onderzoek van professor De Grauwe leerde al dat in het naoorlogse België, onder regeringen met de liberalen, de belastingen en de uitgaven vaak stegen, terwijl de regeringen die echt bezuinigden, vaak regeringen met socialisten waren. Dat stoelt op de paradoxaal lijkende regel dat in zwakke democratieën - met uitgebreide coalities - moeilijke operaties maar doorgevoerd raken als de tegenstanders ervan mee in de regering zitten; alleen zij kunnen de weerstand breken.

Een deel van de verklaring zit in de staatsstructuur, zo leert een studie die drie andere Leuvense economen - Koen Algoed, Dirk Heremans en Theo Peeters - gisteren publiceerden. Er is één uitgavenpost die altijd stijgt: de geldstroom van de federale overheid naar de deelstaten. Zij 'krijgen' hun geld van de federale overheid en moeten hun eigen burgers niet zelf overtuigen dat ze meer belastingen moeten betalen voor hun beslissingen. Consumptiefederalisme, heet dat. Alle handboeken over federalisme raden het af. Wij passen het toe, zelfs op federale beslissingen die nu eens de Vlaamse, dan weer de Franstalige partijen tegemoet moeten komen.

Dié oorzaak is weg te werken: door zoveel mogelijk bevoegdheden aan de deelstaten te geven en ze fiscaal en financieel volledig verantwoordelijk te maken.

[reinaert68]

Ik volg het idee van de fiscale onafhankelijkheid maar ik begrijp niet wat het voordeel is van het splitsen van zoveel mogelijk bevoegdheden?

[Jazeker]

Oorspronkelijk geplaatst door reinaert68

Ik volg het idee van de fiscale onafhankelijkheid maar ik begrijp niet wat het voordeel is van het splitsen van zoveel mogelijk bevoegdheden?

Geen zin om dat nog maar eens allemaal uit te leggen.

http://forum.politics.be/forumdisplay.php?f=17 Knock yourself out.

[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door PieterP

Hoe dacht u misschien dat men tot een staatshervorming kan komen, dan wel door te onderhandelen?

Daarvoor dienen er contacten te zijn. Directe en informele. Dat is de regel, ook in buitenlandse diplomatie die sommige landen soms vergeten zijn.

Hadden CD&V en VB geen meerderheid bij de Vlaamse verkiezingen in 2004?

Als de CD&V vijf minuten politieke moed had gehad hoefde ze helemaal niet meer te onderhandelen over een Belgische staatshervorming nummer zoveel, maar dan werd er nu volop gewerkt aan Vlaamse staatsvorming.

[spherelike]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

Hadden CD&V en VB geen meerderheid bij de Vlaamse verkiezingen in 2004?

Als de CD&V vijf minuten politieke moed had gehad hoefde ze helemaal niet meer te onderhandelen over een Belgische staatshervorming nummer zoveel, maar dan werd er nu volop gewerkt aan Vlaamse staatsvorming.

lulkoek

Er is geen vreedzame methode voor splitsing, zonder akkoord van de walen en de brusselaars.

[Knuppel]

Tweede opdoffer in twee dagen

GUY TEGENBOS

Gisteren kreeg Open VLD een opdoffer van de peiling die een verlies van een derde van haar stemmen en veertig procent van haar zetels laat zien. Vandaag publiceert professor Paul De Grauwe, voormalig VLD-senator, onderzoek dat zegt dat van de kern van het VLD-programma - belastingverlaging - in acht jaar bijna niets in huis kwam. De socialisten daarentegen konden de sociale uitgaven en collectieve voorzieningen wel uitbreiden.

Paul De Grauwe is ook als VLD'er altijd wetenschapper gebleven. Hij stelt vast en rekent. En aan die cijfers is niet te ontkomen: het overheidsbeslag is nagenoeg niet gedaald. De tarieven in de personen- en in de vennootschapsbelasting daalden, maar andere belastingen stegen en de eindsom is nagenoeg nul.

Moet dit als zwaar falen worden aangerekend aan de premier en zijn partij? Dat beoordeelt de kiezer.

Er liggen zeker ook structurele oorzaken aan ten gronde. En daaruit vallen lessen te trekken.

De VLD dacht dat CD&V in de oppositie zou sterven en poogde haar plaats van centrumpartij in te nemen; daarvoor moest ze haar identiteit op een lager pitje zetten, samen met haar belastingverlagingsijver.

Ten tweede: in een regering met vier of meer coalitiepartners moet de partij van de premier altijd het meest betalen om compromissen te bereiken en om de regering bijeen te houden. Dat geldt nog meer voor een 'coalitie der uitersten', een links-rechts-coalitie, dan voor een centrumlinkse of centrumrechtse coalitie. Bovendien is er één partij die deze regel in elke beslissing tot de laatste druppel uitmelkt: de PS.

Er zijn nog verklaringen. Vroeger onderzoek van professor De Grauwe leerde al dat in het naoorlogse België, onder regeringen met de liberalen, de belastingen en de uitgaven vaak stegen, terwijl de regeringen die echt bezuinigden, vaak regeringen met socialisten waren. Dat stoelt op de paradoxaal lijkende regel dat in zwakke democratieën - met uitgebreide coalities - moeilijke operaties maar doorgevoerd raken als de tegenstanders ervan mee in de regering zitten; alleen zij kunnen de weerstand breken.

Een deel van de verklaring zit in de staatsstructuur, zo leert een studie die drie andere Leuvense economen - Koen Algoed, Dirk Heremans en Theo Peeters - gisteren publiceerden. Er is één uitgavenpost die altijd stijgt: de geldstroom van de federale overheid naar de deelstaten. Zij 'krijgen' hun geld van de federale overheid en moeten hun eigen burgers niet zelf overtuigen dat ze meer belastingen moeten betalen voor hun beslissingen. Consumptiefederalisme, heet dat. Alle handboeken over federalisme raden het af. Wij passen het toe, zelfs op federale beslissingen die nu eens de Vlaamse, dan weer de Franstalige partijen tegemoet moeten komen.

Dié oorzaak is weg te werken: door zoveel mogelijk bevoegdheden aan de deelstaten te geven en ze fiscaal en financieel volledig verantwoordelijk te maken.

Ik las het ook.
Nu het beestje nog 'separatisme' durven noemen en we zijn waar we zijn moeten.

[La Chunga]

Oorspronkelijk geplaatst door reinaert68

In dat geloof blijf ik achter Verhofstadt de Open VLD staan. In de hoop dat de MR het van de PS zal halen en de staatshervorming een ander karakter krijgt dan het vlaams nationalisch separatisme van de CD&V/NVA.

Het siert u dat u principieel achter de persoon blijft staan, die het momenteel moeilijk heeft en wiens rol in de binnenlandse politiek na 10 juni zal zijn uitgespeeld. Ik geloof namelijk niet dat hij nog een stunt uit zijn mouw zal schudden. De mensen zijn paars moe en dat maakt ze toegankelijk voor het credo 'goed bestuur' dat door CD&V wordt gedragen, maar - zoals u stelt - geen enkele inhoudelijke lading dekt. Toch wil ik de verdediging van Verhofstadt die u aanbrengt enigszins relativeren.

Toen hij in 1999 premier werd kon hij buigen over een ervaring in de nationale politiek van bijna 20 jaar. Ik herinner me nog levendig hoe hij als jonge, Vlaamse adept van het Tacherisme midden jaren tachtig met het roemruchte Sint-Annaplan 187,5 miljard Belgische frank besparingen aankondigde. Het land stond op zijn kop! De liberalen - toen nog PVV - zaten binnen de kortste keren weer in de oppositie. Hij wist dus hoe moeilijk het was om in dit land zaken, die je met luide trom aankondigt, door te voeren.
Opportunistisch als hij was zag hij in Zwarte Zondag een kans om zijn neo-liberalisme af te werpen en in te spelen op allerhande verzuchtingen die bij zijn 'burger' leefden. Maar de mayonaise pakte niet.
Tot in 1999 de dioxinecrisis als een geschenk uit de hemel kwam vallen. De CVP kwam na decennia op de oppositiebanken terecht en paars/groen startte in een euforische stemming.
Het had iets post-revolutionair, mensen geloofden in veranderingen én de regering had - door inspanningen onder de regeringen Dehaene (met aan zijn zijde begrotingswaakhond Herman Van Rompuy) en het algemeen economisch goede klimaat - middelen zat om iedereen cadeau's te geven die eerder waren beloofd.
Niet alleen federaal, maar ook regionaal: herinner je Mieke Vogels die met de witte sector op straat stond te dansen terwijl de champagne rijkelijk stroomde. Het had iets van wereldvreemde, rijke Romeinse patriciërs die tijdens een publieke orgie in extase verkeerden.
Het geld kon niet vlug genoeg worden uitgedeeld. Geld dat vrijkwam als gevolg van lagere intrestlasten. Geld dat eigenlijk beter niet werd uitgegeven aan geschenken, maar best geïnvesteerd werd in de toekomst.
Maar Verhofstadt moest over de brug komen want zijn 'Burgermanifesten' kondigden enorme veranderingen aan. Doorgaan op de droge 'procentenkoers' van Dehaene/Van Rompuy was geen optie, ook al was dat noodzakelijk.
De meest alerte observatoren hadden toen al door wat er stond te gebeuren maar een degelijke oppostie ontbrak. De CVP zat op haar achterste en het VB concentreerde zich op de 'allochtoon'.
In 2003 werden de paarse partijen beloond voor het goede terwijl groen het gelag van het slechte betaalde.
Het geld was echter op, budgettaire ruimte was er niet meer en de algemene economische omstandigheden stokten. Bovendien was de socialistische invloed - eigenlijk gijzelden ze Verhofstadt die te verknocht was aan zijn premierstoel om dit te zien - op het beleid enorm en de overheidsuitgaven moesten op een hoog peil blijven zodat ze voldeden aan de behoeften van socialistisch clientelisme.

Meer en meer wordt duidelijk dat de ravage die paars onder leiding van Verhofstadt aanrichtte ingrijpend is. Tijdens zijn laatste maanden hoopte hij, door mee te stappen in de spilzucht van de socialisten, mensen te kunnen paaien. Maar het is te laat, mensen zijn paars moe, Verhofstadt moet gaan.
We zullen hem herinneren als de premier van de grote plannen; de premier met het ethousiasme; de premier van het voluntarisme.
Meer nog echter zullen we hem in onze boeken noteren als de premier die te zwak was om de kansen die de omstandigheden boden te benutten om een ommekeer in de politiek te bewerkstelligen. Een ommekeer die hij schreeuwend had beloofd. Een ommekeer die in de Belgische politiek niet evident is. Een niet-evidentie waarvan hij op de hoogte was. Hij heeft gegokt en verloren. Zijn foute gok zal nefaste gevolgen hebben tijdens de jaren die komen.
Alvast ik kan onverantwoordelijke politici als Guy Verhofstadt missen als kiespijn. Het is jammer vast te stellen dat mijn kiespijn niet zal verdwijnen met het verdwijnen van 'da joenk'.