Piccalilly

[Kortaf]

Oorspronkelijk geplaatst door Pietje

Is ook veruit het enige Engelse product dat een beetje "eetbaar" is

Tjonge, tjonge, tjonge...

Ik ben werkelijk sprakeloos.

Nee, ik ga daar niet tegen in gaan, wie zoiets beweert is verloren voor de beschaving.

[Pietje]

Oorspronkelijk geplaatst door Kortaf

Tjonge, tjonge, tjonge...

Ik ben werkelijk sprakeloos.

Nee, ik ga daar niet tegen in gaan, je bent hopeloos!

Bedoel je dat de Engelse keuken een culinair hoogtepunt is ??

[lombas]

Ze hebben toast, cheddar en eitjes.

Meer heeft een mens 's ochtends niet nodig.

[Kortaf]

Oorspronkelijk geplaatst door Pietje

Bedoel je dat de Engelse keuken een culinair hoogtepunt is ??

Neen.

Ik bedoel dat ze een ruime keuze aan bijzonder lekkere, en vooral originele dingen bevat. Ik zou die voor geen geld ter wereld willen missen.

[Hertog van Gelre]

Oorspronkelijk geplaatst door Kortaf

Ja, dat wordt voor jou dan een traumatiserend dilemma dat je misschien nooit te boven komt...

Ik zou niet graag in je schoenen staan.

Om zeker te zijn dat je kiest op basis van de juiste feiten: Vlaanderen wil satésaus an sich niet verbieden, enkel de barbarij die er in bestaat ze op frieten te deponeren.

Ik beraad me op mijn positie.

[Kortaf]

Oorspronkelijk geplaatst door Hertog van Gelre

Ik beraad me op mijn positie.

Doe dat, we willen geen confederatie als die later een Ollands saté-separatisme oplevert.

[Derk de Tweede]

Komt allen met Kerst bij mij eten, dan zal mijn Engelse schoonmoeder een heerlijke schaal dressing klaarmaken.
Wat een ongelooflijk vies spul is dat, lijkt op braaksel, smaakt er ook nog naar.
Ik kom alleen die dagen door met een flinke portie prozac.

[Monocle]

Oorspronkelijk geplaatst door Hertog van Gelre

Waar ik vandaan kom deed een groot aantal mensen piccalilly op hun frieten. Misschien nu nog wel. Ik zie het tegenwoordig echter niet meer. De keuze van tegenwoordig is: mayonaise, ketchup, satesaus of curry.

Is er nog iemand die piccalilly gebruikt? Is dit streekgebonden?

Niks zo lekker als Cross & Blackwell op een kotelet...

Recept:

Kalfskotelet "cross & blackwell"

Benodigdheden voor 4 personen:
4 kalfskoteletten
1 sjalot
1 dl witte wijn
2 dl room
1 dl blanke fond (runds of gevogelte)
8 eetlepels Belgische pickles
Aardappelen
1 busseltje waterkers


Bereiding:
Bak de koteletten mooi bruin in boter. Schik ze op een ovenschaal en gaar ze nog 6 minuten op 220°C in de oven.
Snij de sjalot fijn en voeg die toe aan de pan waar je net de koteletten hebt in gekleurd.
Als ze een beetje zijn aangestoofd blus je de saus af met de witte wijn.
Laat de wij even inkoken zodat de alcohol kan verdampen.
Voeg bouillon en room toe.
Stoom of kook ondertussen aardappelen gaar.
Voeg de pickles bij de saus en kruid de saus af met peper en zout.
Laat de saus eventjes indikken.
Serveer de kotelet met de saus, een beetje waterkers en gekookte aardappelen.

Smakelijk

[Gogolski]

Oorspronkelijk geplaatst door Kortaf

Neen.

Ik bedoel dat ze een ruime keuze aan bijzonder lekkere, en vooral originele dingen bevat. Ik zou die voor geen geld ter wereld willen missen.

In de Engelse keuken heerst er ook een grote traditie van verse tuinkruiden (Veel van die kruiden kan je ook kleinschalig kweken binnenshuis -in liefst niet zo kleine potten-, maar je hebt er wel wat plaats voor nodig (op een vierkante meter kan je al redelijk wat laten groeien, zodat het niet na één maaltijd allemaal kaal/opgesnoeid is) en een goede lichtinval in de keuken...)

Verse kruiden = veel goed!

Over de Engelsen wordt vaak beweerd dat ze overal munt bij of in doen, maar dat is helemaal niet waar. Als je munt te straf vindt, kan je altijd matig doseren en een deel door saie vervangen, dat mengt goed met munt en is vrij fijn van smaak...

[lantjes]

Ne maat van mij heeft eens bij "De Wever" als jobstudent gewerkt....na zijn verhalen moet ik geen pickels van De Wever meer hebben....(als dat merk nog bestaat)

[Gogolski]

Oorspronkelijk geplaatst door lantjes

Ne maat van mij heeft eens bij "De Wever" als jobstudent gewerkt....na zijn verhalen moet ik geen pickels van De Wever meer hebben....(als dat merk nog bestaat)

Dat geldt voor zowat elke inside info van fabriekskeukens... Je trekt je daar beter niks van aan, anders kan je enkel nog eten wat je helemaal zelf kweekt!

(Weet je hoe gekookte hesp gemaakt wordt? héhéhéhé...)

[Hertog van Gelre]

Oorspronkelijk geplaatst door Kortaf

Ik bedoel dat ze een ruime keuze aan bijzonder lekkere, en vooral originele dingen bevat. Ik zou die voor geen geld ter wereld willen missen.

Zoals daar zijn: Bijzonder lekkere Chutneys, Marmelades en Jams.

[Jazeker]

Ik hou van Nederland, ik hou van de meeste Nederlanders. Maar degene die heeft uitgevonden dat je pindasaus op een "bakkie patat" moet gooien, die gaat de eerste tegen de muur zijn als mijn revolutie komt.

Een Nederlandse vriendin van me heeft me dat ooit laten eten. JAKKES. Nu ja... laat de patatkramen in Nederland sowieso maar links liggen. Je moet in Zuid-Amerika ook geen authentieke Vlaemssche hutsepot willen.

On-topic: ik kies nog altijd voor een stevige mayonaise op mijn frietjes. Eentje waarvan je traanklieren geprikt worden door de hoeveelheid azijn erin. Bearnaise vind ik ook lekker maar niet de potjes-soort, maar de meer culinaire vorm om mijn steak in te laten zwemmen.

[KrisKras]

Oorspronkelijk geplaatst door Hertog van Gelre

Ketchup vind ik onbevredigend, curry ook. Satésaus is erg lekker maar je moet er zin in hebben.

Zeisner curry ketchup!!!

[Esperanza]

Oorspronkelijk geplaatst door Jazeker

Ik hou van Nederland, ik hou van de meeste Nederlanders. Maar degene die heeft uitgevonden dat je pindasaus op een "bakkie patat" moet gooien, die gaat de eerste tegen de muur zijn als mijn revolutie komt.

Het toppunt van de Hollandse gastronomie is het broodje-kroket-uit-de-muur met een kwak walgelijk geurende pindasaus er bovenop. Zolang het de smaak maar bederft is het allang goed.

Mocht je je ooit eens in een Hollands treinstation bevinden, bestudeer dan even die broodjes die zich in die luikjes bevinden. Je ziet ze gegarandeerd "bewegen"...

Culinaire barbaren.

[Kortaf]

Oorspronkelijk geplaatst door Jazeker

Ik hou van Nederland, ik hou van de meeste Nederlanders. Maar degene die heeft uitgevonden dat je pindasaus op een "bakkie patat" moet gooien, die gaat de eerste tegen de muur zijn als mijn revolutie komt.

Zie je, Hertog?

[Monocle]

Oorspronkelijk geplaatst door Jazeker

Ik hou van Nederland, ik hou van de meeste Nederlanders. Maar degene die heeft uitgevonden dat je pindasaus op een "bakkie patat" moet gooien, die gaat de eerste tegen de muur zijn als mijn revolutie komt.

Een patatje oorlog ????

[Praetorian]

Samuraisaus nondedju.

[Hertog van Gelre]

Oorspronkelijk geplaatst door Esperanza

Mocht je je ooit eens in een Hollands treinstation bevinden...

Centraal Station Amersfoort, 20.15 uur

Het was een drukke dag. 's ochtends had je nog even gauw een boterhammetje achter je kiezen kunnen stoppen terwijl je de deur uitstormde op weg naar je eerste afspraak maar door samenloop van omstandigheden heb je de lunch gemist. De diverse gesprekken gingen gelukkig goed.

Nu sta je op het perron te wachten op je trein. Je moet nog zo'n twee uur voordat je thuis bent. Je weet dat thuis je echtgenote op je wacht die weer, zoals gewoonlijk, een heerlijk maal heeft bereid; Ze vindt het leuk om uitgebreid te koken. Na afloop genieten jullie dan na met een kopje koffie, espresso, gemaakt van versgemalen parel Brasil in je eigen apparaat. In gedachten ben je al thuis.

Maar dat zal nog wel even duren. Het scherm boven het perron geeft aan dat de trein twintig minuten vertraging heeft. Je hebt spijt van je haast van vanochtend want je hebt geen jas bij je. Op het perron is het koud en guur. Het weer is in de loop van de dag omgeslagen en het wordt nu echt herfst, het is waterkoud en het is al donker. Er wachten nog maar weinig mensen, de avondspits is voorbij. Je maag knort.

Om wat warmer te worden en de tijd te doden loop je wat doelloos rond en komt terecht bij de automatiek. Achter alle ruitjes is het leeg op ééntje na. In het bovenste vakje van de tweede rij ligt een kroket je spottend uit te dagen op een omgekruld kartonnetje. Zul je het doen? De kroket is iets ingezakt, ernaast ligt een dotje ragout, lichtelijk gestold. Ja, je hebt nog wat muntjes op zak. Niet alleen voor deze kroket maar ook nog precies de goede muntjes voor een bekertje koffie uit de automaat. Even twijfel je, het is eigenlijk niet goed denk je nog, dan laat je de muntjes in de gleuf glijden, trekt het ruitje open en haalt het kroketje uit het vakje. Hij voelt warmer aan dan je dacht. Je neemt nog geen hap maar vouwt het kartonnetje eromheen in je linkerhand en loopt naar de koffieautomaat. Het hete vocht stroomt het bekertje in, je haalt het uit de automaat met je rechterhand, je zakt door je knieën en pakt het hengsel van je tas met je ringvinger en pink. Je tas hangt zwaar door.

In de verte zie je je trein de bocht om komen. Je laat je tas weer even op de grond zakken. Naast je op een bankje zit een oudere vrouw misprijzend naar je te kijken. Ze twijfelt even maar begint dan toch over wat je in je hand hebt. ''Meneer, dat u dat lust, zo'n uitgedroogde kroket. Dat kan toch nooit meer goed zijn. Ik vind kroketten trouwens überhaupt smerig én je weet niet wat er inzit. Ik vraag me soms toch af of mensen tegenwoordig nog wel smaak hebben. Wie neemt er nu genoegen met zo'n bekertje afwaswater uit de automaat, wat ze hier 'koffie' noemen?'' Je mompelt dat ze gelijk heeft.

Ondertussen is de trein voorgereden en doet zijn deuren open. Tot je genoegen zie je dat het zo'n oude Oost-Duitse trein is die ze voor de gelegenheid hebben ingezet. Comfortabele stoelen én je genoegen wordt nog groter als je merkt dat deze nog beschikt over rookcoupés. Met ringvinger en pink van je rechterhand pak je je tas weer op en zoekt een plaats in de lege rookcoupé die gezellig verlicht is. Aan de andere kant van de wagon gaat een stelletje helemaal in elkaar op, de enige andere bewoners van deze coupé. Je plaatst je tas tegenover je op de bank, legt het kartonnetje - dat langzaam uitrolt - met de kroket op het tafeltje naast je en zet het bekertje koffie erbij. Je neemt plaats. Je zit nog maar nét als de trein begint te rijden. Terwijl je naar achteren leunt haal je je thriller uit je tas en legt hem vast klaar, voor straks. De trein versnelt en je neemt je eerste hap van de kroket. De hartige smaak doet je goed. Vervolgens neem je een slok van de hete koffie, langzaam voel je je warmer worden.

En terwijl de trein gestaag richting het hoge noorden vertrekt, ben je de vrouw met het grootste gelijk van de wereld helemaal vergeten en zak je, starend naar iets achter je eigen weerspiegeling in de ruit, weg in de oost-europese kussens. Dit is geluk.

[Kortaf]

Oorspronkelijk geplaatst door Hertog van Gelre

je eerste hap van de kroket. De hartige smaak doet je goed.

Bravo voor je literaire kwaliteiten, maar hier past een hartsgrondig bah!

Dit is geluk.

Ollanders...

Voor het eerst in jaren begin ik te twijfelen aan de Confederatie.