krachtigste niet nucleaire bom

[Riksken]

Oorspronkelijk geplaatst door maddox

Mission Kill?

Bank vooruit en een bees van de juffrouw.
Weinig ruchtbaarheid, geen diplomatieke rel, laag kostenplaatje, geen perscircus en vooral weinig slachtoffers.

Maar wel een "mission accomplished".

[Jantje]

Oorspronkelijk geplaatst door maddox

Migrantenjong
Een moderne nucleaire carrier heeft zo goed als geen bepantsering. Maar de enorme omvang en de onderverdeling in vele waterdichte schotten gecombineerd met goeie damage control maken er een taaie rakker van.

Het enige deel wat effectief gepantserd is, is de reactorafdeling, en dat voornamelijk door het feit dat je niet wil dat je bemanning crepeerd door stralingsvergiftiging.

Toch is zulks schip zeer gevoelig aan onder de kiel explosies. Of aan sabotage van binnenuit.
Trouwens, ooit al gehoord van een Mission Kill? Een schip zodanig raken dat het de bedoelde functie niet meer kan vervullen. Een drijvende carrier zonder aandrijving is ook maar een slecht bruikbaar vliegveldje. En die 4 schroeven die eronder hangen zijn tenslotte enorme klompen mangaanbrons aan hoogwaardig stalen assen.

http://www.navweaps.com/
http://www.bobhenneman.info/forum/

Eneuh Illwill? Waarom herhaal je jezelve zodikwijls. We weten nu wel dat je niks gelooft, tenzij het in in de Dag Allemaal heeft gestaan.

En die schroeven trekken dus zelf alles wat in het water ligt naar hen toe.
Een zwevende ton, trek en sleepmijn, word dus gewoon daar de schroeven zelf naar hen toe getrokken. En om zeker te zijn dat dit gebeurd, maak je er dus een touw van 100 meter aan vast.

De schroefas en roeras is dus juist het zwakste punt van elk schip onder de waterlijn.
Bijna alle schepen moeten trouwens om de 5 tot 10 jaar het droogdok in om hun romp rond de schroef en roerassen te laten herstellen, dit omdat daar dus juist de meeste tractie op de romp word uitgeoefend en de romp vaak tekens van metaalmoeheid vertoond.

En iedereen die iets kent van metaal en lassen, weet dat bij het lassen de randen rond de lassen opnieuw verzwakt worden.

Een mijn van 30 kg is dus voldoende om roer en schroaf te doen afbreken, een mijn van 50 tot 100 kg is voldoende om de assen te doen breken en de beringen weg te blazen. Wat dus de machine kamer onder water doet lopen en het herbalasten dus onmogelijk maakt en het schip of doet zinken of ten prooi doet vallen van weer en wind.

Bank vooruit en een bees van de juffrouw.
Weinig ruchtbaarheid, geen diplomatieke rel, laag kostenplaatje, geen perscircus en vooral weinig slachtoffers.

Maar wel een "mission accomplished".

Schip dus uigeschakeld, dus mission compliched.

[maddox]

Jantje, ik ben professioneel lasser. En heb scheepsbouw gedaan in de praktijk.

Voor de schroeven is cavitatie de dooddoener. Een goed schroefdesign verhelpt dit voor een belangrijk deel, maar dan nog is gewone slijtage een belangrijk punt.

De roeren, bepaalde delen van de kimkielen, bepaalde delen van de romp en dergelijke, krijgen dan voornamelijk af te rekenen met galvanische corrosie. Dit word tegengegaan met zinkanodes. Maar dat vergt wel regelmatig onderhoud.

Nu, de schade aan roeren en schroefassen. 2 grote WO II slagschepen zijn eraan gesneuveld.
De Bismarck, geblokeerde roeren.
De Prince of Wales, verwrongen schroefas, die dan de romp openscheurde voor enkele 10tallen meters .
Maar in beide gevallen waren het torpedo treffers met een spinglading van 300 kg+. Ik vermoed dat een explosie van 30 kg springstop op een Nimitz Schoefas- die anders tot 100 000PK te verwerken krijgt- niet genoeg zal zijn.

Wat betreft verzwakken van staal na branden en lassen. Dit hangt voornamelijk af van het soort staal. Maar ik kan de ,mits alles gekend is, dit soort werk zodanig doen dat de lasnaad en directe omgeving sterker is dan het basismateriaal.

[illwill]

Een moderne nucleaire carrier heeft zo goed als geen bepantsering. Maar de enorme omvang en de onderverdeling in vele waterdichte schotten gecombineerd met goeie damage control maken er een taaie rakker van.

Bron?

Toch is zulks schip zeer gevoelig aan onder de kiel explosies. Of aan sabotage van binnenuit.
Trouwens, ooit al gehoord van een Mission Kill? Een schip zodanig raken dat het de bedoelde functie niet meer kan vervullen. Een drijvende carrier zonder aandrijving is ook maar een slecht bruikbaar vliegveldje. En die 4 schroeven die eronder hangen zijn tenslotte enorme klompen mangaanbrons aan hoogwaardig stalen assen.

Een vliegdekschip dobbert niet alleen rond op de zee...

Eneuh Illwill? Waarom herhaal je jezelve zodikwijls. We weten nu wel dat je niks gelooft, tenzij het in in de Dag Allemaal heeft gestaan.

Op elke onzin zal ik hetzelfde antwoorden, waarom vraag jij aan Jantje niet dat hij zich verklaart? Wees zelf een beetje consequent voor je iemand anders met de vinger wijst.
Je hebt geen flauw idee waar ik mijn info vandaan haal...slaat dus wederom nergens op.

[illwill]

En die schroeven trekken dus zelf alles wat in het water ligt naar hen toe.
Een zwevende ton, trek en sleepmijn, word dus gewoon daar de schroeven zelf naar hen toe getrokken. En om zeker te zijn dat dit gebeurd, maak je er dus een touw van 100 meter aan vast.

Ah, dus gemakelijk doen zinken is alweer verleden tijd...

De schroefas en roeras is dus juist het zwakste punt van elk schip onder de waterlijn.

Nogal logisch, zijn zowat de enigste bewegende delen aan de buitenkant van het schip. Maar zwakste punt betekent daarom nog niet zwak. Het is wel het makelijkst herstelbaar punt.

Bijna alle schepen moeten trouwens om de 5 tot 10 jaar het droogdok in om hun romp rond de schroef en roerassen te laten herstellen, dit omdat daar dus juist de meeste tractie op de romp word uitgeoefend en de romp vaak tekens van metaalmoeheid vertoond.

Bron?

En iedereen die iets kent van metaal en lassen, weet dat bij het lassen de randen rond de lassen opnieuw verzwakt worden.

Is daarom niet zwak.

Een mijn van 30 kg is dus voldoende om roer en schroaf te doen afbreken, een mijn van 50 tot 100 kg is voldoende om de assen te doen breken en de beringen weg te blazen. Wat dus de machine kamer onder water doet lopen en het herbalasten dus onmogelijk maakt en het schip of doet zinken of ten prooi doet vallen van weer en wind.

Enkel beweringen, meer niet.

Schip dus uigeschakeld, dus mission compliched.

Volgens jou verhaaltje, in de praktijk, heel ander verhaal.

[illwill]

Oorspronkelijk geplaatst door maddox

Jantje, ik ben professioneel lasser. En heb scheepsbouw gedaan in de praktijk.

Voor de schroeven is cavitatie de dooddoener. Een goed schroefdesign verhelpt dit voor een belangrijk deel, maar dan nog is gewone slijtage een belangrijk punt.

De roeren, bepaalde delen van de kimkielen, bepaalde delen van de romp en dergelijke, krijgen dan voornamelijk af te rekenen met galvanische corrosie. Dit word tegengegaan met zinkanodes. Maar dat vergt wel regelmatig onderhoud.

Nu, de schade aan roeren en schroefassen. 2 grote WO II slagschepen zijn eraan gesneuveld.
De Bismarck, geblokeerde roeren.
De Prince of Wales, verwrongen schroefas, die dan de romp openscheurde voor enkele 10tallen meters .
Maar in beide gevallen waren het torpedo treffers met een spinglading van 300 kg+. Ik vermoed dat een explosie van 30 kg springstop op een Nimitz Schoefas- die anders tot 100 000PK te verwerken krijgt- niet genoeg zal zijn.

Wat betreft verzwakken van staal na branden en lassen. Dit hangt voornamelijk af van het soort staal. Maar ik kan de ,mits alles gekend is, dit soort werk zodanig doen dat de lasnaad en directe omgeving sterker is dan het basismateriaal.

Dankuwel.

[Jantje]

Oorspronkelijk geplaatst door maddox

Jantje, ik ben professioneel lasser. En heb scheepsbouw gedaan in de praktijk.

Voor de schroeven is cavitatie de dooddoener. Een goed schroefdesign verhelpt dit voor een belangrijk deel, maar dan nog is gewone slijtage een belangrijk punt.

KLopt


De roeren, bepaalde delen van de kimkielen, bepaalde delen van de romp en dergelijke, krijgen dan voornamelijk af te rekenen met galvanische corrosie. Dit word tegengegaan met zinkanodes. Maar dat vergt wel regelmatig onderhoud.

Idd, maar tegen de trillingen is gewoon niets te doen.


Nu, de schade aan roeren en schroefassen. 2 grote WO II slagschepen zijn eraan gesneuveld.
De Bismarck, geblokeerde roeren.
De Prince of Wales, verwrongen schroefas, die dan de romp openscheurde voor enkele 10tallen meters .
Maar in beide gevallen waren het torpedo treffers met een spinglading van 300 kg+.
Waren in beide gevallen geen directe inslagen op het roer en de schroefas.

Ik vermoed dat een explosie van 30 kg springstop op een Nimitz Schoefas- die anders tot 100 000PK te verwerken krijgt- niet genoeg zal zijn.
De schroefassen en roerassen zijn berekend op een torsiekracht niet op een slagkracht, en de beringen zijn enkel berekend op gelijkmatige drukkracht, niet op schokslagen.


Wat betreft verzwakken van staal na branden en lassen. Dit hangt voornamelijk af van het soort staal. Maar ik kan de ,mits alles gekend is, dit soort werk zodanig doen dat de lasnaad en directe omgeving sterker is dan het basismateriaal.
Idd, maar er zit een vorm van metaalmoeheid op die plaatsen en de bering is slechts ingeperst, niet gelast.

En ik ga hier idd niet in tegen de kennis die je hebt, die is volledig juist.
Een schip dat juist uit het droogdok komt, moet je dan ook niet op die manier aanvallen.

Maar het gebeurd zelfs regelmatig dat een schip zelfs gewoon zijn roer of schroef verliest.

Dit omdat er metaalmoeheid optreed door de vele zware krachten die daar op het schip werken en je moet natuurlijk geen gewone TNT gebruiken zoals tijdens WW2 gedaan werd, maar de moderne mr 14, die een waarde van 12/1 heeft tegenover de springstoffen van WW2

[illwill]

Oorspronkelijk geplaatst door Jantje

En ik ga hier idd niet in tegen de kennis die je hebt, die is volledig juist.
Een schip dat juist uit het droogdok komt, moet je dan ook niet op die manier aanvallen.

Maar het gebeurd zelfs regelmatig dat een schip zelfs gewoon zijn roer of schroef verliest.

Dit omdat er metaalmoeheid optreed door de vele zware krachten die daar op het schip werken en je moet natuurlijk geen gewone TNT gebruiken zoals tijdens WW2 gedaan werd, maar de moderne mr 14, die een waarde van 12/1 heeft tegenover de springstoffen van WW2

Bron?

Welke militaire schepen hebben dan allemaal hun roer of schroef verloren? Komaan, nu moet je toch met feiten afkomen kerel. Nu kun je geen onzin meer verzinnen als militaire geheimen ofzo e. En begin niet over schepen van in 1930 ofzo e. We hebben het hier over het heden...komaan we wachten...

[myrdjinn]

metaalmoeheid bij de schroef van een schip? een schroeft lijkt me nogal vrij essentieel voor een schip. ik kan niet geloven dat scheepbouwers hier niet op letten.

bruggenbouwers slagen er toch ook ni vrij stevige bruggen te bouwen?

uit nieuwsgierigheid treed ik illwill bij en zou ik graag wat bewijzen zien.

[Jantje]

Oorspronkelijk geplaatst door myrdjinn

metaalmoeheid bij de schroef van een schip? een schroeft lijkt me nogal vrij essentieel voor een schip. ik kan niet geloven dat scheepbouwers hier niet op letten.

bruggenbouwers slagen er toch ook ni vrij stevige bruggen te bouwen?

uit nieuwsgierigheid treed ik illwill bij en zou ik graag wat bewijzen zien.

Scheepsbouwers letten idd op bij de schroef en roerassen en zoeken idd naar zo goed mogelijke oplossingen, maar deze assen en openingen zijn nu eenmaal de Achillespezen van elk schip.

Waarom denk je dat men anders zoveel geld uitgeeft aan onderzoeken naar andere aandruivingsmogelijkheden

[illwill]

Oorspronkelijk geplaatst door Jantje

Scheepsbouwers letten idd op bij de schroef en roerassen en zoeken idd naar zo goed mogelijke oplossingen, maar deze assen en openingen zijn nu eenmaal de Achillespezen van elk schip.

Waarom denk je dat men anders zoveel geld uitgeeft aan onderzoeken naar andere aandruivingsmogelijkheden

Deze keer ga je er niet onderuit geraken kerel...
Achillespees? Ik dacht dat het water onder een boot de achillespees was
Bron?

Welke militaire schepen hebben dan allemaal hun roer of schroef verloren? Komaan, nu moet je toch met feiten afkomen kerel. Nu kun je geen onzin meer verzinnen als militaire geheimen ofzo e. En begin niet over schepen van in 1930 ofzo e. We hebben het hier over het heden...komaan we wachten...

[maddox]

Een moderne nucleaire carrier heeft zo goed als geen bepantsering. Maar de enorme omvang en de onderverdeling in vele waterdichte schotten gecombineerd met goeie damage control maken er een taaie rakker van.

Bron?

Verschillende bronnen. Zoals een bezoekje aan de kleinere Charles DeGaulle in 1998.
De kennis van Fermi2 op het Bob Henneman forum, die een "nuke kettle stoker" is, ergo een nucleair geschoolde US naval officer.
Eigen kennis van bepantsering op tanks, schepen en forten.
Deze kennis, gecombineerd met de vrijgegeven getallen van de USS Nimitz klasse , laat uitschijnen dat er op 100 000 waterverplaatsing er maar 3000 ton aan pantser kan gebruikt zijn. Al de rest is al gebruikt voor de 6000 bemanningsleden, het vliegend materiaal, de vlietuigbrandstofbunkers, de werkplaatsen, romp, aandrijving etc etc. Uiteindelijk is dat maar 3% van het gewicht gebruikt voor pantser, en alleen de nucleaire zone heeft dat pantser echt nodig. Wetende dat er toch geen kruid gewassen was tegen een USSR kernkop torpedo. Waarom dan gewicht verspillen op zo'n schip aan dood metaal, terwijl er meer bommen en granaten mee kunnen.
Natuurlijk, met de VS weet je maar nooit, en wie weet zijn de Nimitz klasses geen 300 000 ton, doordat ze 30m diep in het water steken.
************************************************** ************************************************** ***
Nu, Jantjes "bewering" dat 30 kg springstof de assen kan ontzetten, of roeren kan laten afbreken klopt wel. Mits enkele factoren meewerken.
Als de juiste springstof op de juiste plek zit. Of de damage control crew blunders maakt.
Of dat de explosie plaatsvind als de assen onder maximale belasting staan. (in volle acceleratie)

En bronnen over verloren militaire scheepsschroeven.... Waarom zou dit ergens in een publiek stukje proza vermeld worden? Het gebeurd, maar niet dikwijls (in verhouding evenveel als vliegtuigcrashes).

[Jantje]

Oorspronkelijk geplaatst door maddox

Verschillende bronnen. Zoals een bezoekje aan de kleinere Charles DeGaulle in 1998.
De kennis van Fermi2 op het Bob Henneman forum, die een "nuke kettle stoker" is, ergo een nucleair geschoolde US naval officer.
Eigen kennis van bepantsering op tanks, schepen en forten.
Deze kennis, gecombineerd met de vrijgegeven getallen van de USS Nimitz klasse , laat uitschijnen dat er op 100 000 waterverplaatsing er maar 3000 ton aan pantser kan gebruikt zijn. Al de rest is al gebruikt voor de 6000 bemanningsleden, het vliegend materiaal, de vlietuigbrandstofbunkers, de werkplaatsen, romp, aandrijving etc etc. Uiteindelijk is dat maar 3% van het gewicht gebruikt voor pantser, en alleen de nucleaire zone heeft dat pantser echt nodig. Wetende dat er toch geen kruid gewassen was tegen een USSR kernkop torpedo. Waarom dan gewicht verspillen op zo'n schip aan dood metaal, terwijl er meer bommen en granaten mee kunnen.
Natuurlijk, met de VS weet je maar nooit, en wie weet zijn de Nimitz klasses geen 300 000 ton, doordat ze 30m diep in het water steken.
************************************************** ************************************************** ***
Nu, Jantjes "bewering" dat 30 kg springstof de assen kan ontzetten, of roeren kan laten afbreken klopt wel. Mits enkele factoren meewerken.
Als de juiste springstof op de juiste plek zit. Of de damage control crew blunders maakt.
Of dat de explosie plaatsvind als de assen onder maximale belasting staan. (in volle acceleratie)

En bronnen over verloren militaire scheepsschroeven.... Waarom zou dit ergens in een publiek stukje proza vermeld worden? Het gebeurd, maar niet dikwijls (in verhouding evenveel als vliegtuigcrashes).

Oorspronkelijk geplaatst door Maddox

Maar in beide gevallen waren het torpedo treffers met een spinglading van 300 kg+. Ik vermoed dat een explosie van 30 kg springstop op een Nimitz Schoefas- die anders tot 100 000PK te verwerken krijgt- niet genoeg zal zijn.

Erg als je zelfs als beroepslasser en ex-scheepsbouwer pas na het doorgeven van bepaalde gegevens moet vaststellen dat je zelf in de fout bent gegaan.

Maar het is je vergeven hoor. De meeste mensen kunnen het amper geloven dat zo'n as met zo weinig springstof te beschadigen is. Het ging immers over jou beroepseer.


Heb toch een poging gedaan om er iets over te vinden op de gesloten site van de Belgische zeemacht, maar daar vind je nu eens werkelijk niets terug over welke schade of herstellingen dan ook. Enkel deze die je ook op media-sites vind.
Heb dus helemaal geen moeite meer gedaan om nog iets er over op te zoeken op andere site van andere zeemachten.

Maar ik weet dat het gebeurd, zowel bij koopvaardijschepen, als bij marine-schepen.
Maar zelfs van de koopvaardijschepen is er niets over terug te vinden op het internet.

Het zal dus weldegelijk onder militair en bedrijfsgeheim vallen.
Wie gaat er trouwens openlijk vertellen dat zijn schepen uit elkaar vallen.

[Jantje]

Deze keer ga je er niet onderuit geraken kerel...
Achillespees? Ik dacht dat het water onder een boot de achillespees was

Het draagvalk is een noodzaak en dus een zwak punt, de roer en schroefassen zijn de Achillespees. die zitten trouwens ook onder water bij mijn weten. Er zijn echter wel uitzonderingen, waar de schroeven en roeren boven water zitten.

[maddox]

Jantje, een willekeurige explosie van 30kg moderne springstof in de buurt van de schroefas zal het niet voor elkaar krijgen. Alleen onder specifieke omstandigheden is er een kans op succes.

Om maar een voorbeeld te geven, als men snel een schroef wil verwijderen, is een 30 kg thermietlading overkill, die lading smelt op een paar minuten door de dikste assen. Maar daar heb je tijd voor nodig om die goed te plaatsen.

[Jantje]

Oorspronkelijk geplaatst door maddox

Jantje, een willekeurige explosie van 30kg moderne springstof in de buurt van de schroefas zal het niet voor elkaar krijgen. Alleen onder specifieke omstandigheden is er een kans op succes.

Om maar een voorbeeld te geven, als men snel een schroef wil verwijderen, is een 30 kg thermietlading overkill, die lading smelt op een paar minuten door de dikste assen. Maar daar heb je tijd voor nodig om die goed te plaatsen.

Om je lading op de juiste plaats krijgen is het idd wel moeilijk als je slechts met 30kg werk en de schroef er totaal af wil hebben, maar ze onbruikbaar maken kan wel hoor.

Door je sleeptouw word je mijn naar de schroef getrokken en die blijft steken achter de schroefhouder, terwijl je touw verder word opgerold rond de as en je vernielt dus eigenlijk de schroefhouder, wat de schroefas doet plooien. Maar een paar graden, maar dat is voldoende om de as onbruikbaar te maken.

Met een lading van 100kg veroorzaak je een plotse druk en die beschadigd dus de bering van die schroefas.

Vergeet niet dat schroeven uit brons bestaan en dus veel gevoeligere zijn voor schokken en slagen. Ook de meeste beringen zijn slechts bronzen bussen of kogellagers en kunnen dus wel grote hitte en veel wrijving verdragen, maar geen slagen en plotse drukverschillen.

[maddox]

Oorspronkelijk geplaatst door Jantje

Om je lading op de juiste plaats krijgen is het idd wel moeilijk als je slechts met 30kg werk en de schroef er totaal af wil hebben, maar ze onbruikbaar maken kan wel hoor.

Door je sleeptouw word je mijn naar de schroef getrokken en die blijft steken achter de schroefhouder, terwijl je touw verder word opgerold rond de as en je vernielt dus eigenlijk de schroefhouder, wat de schroefas doet plooien. Maar een paar graden, maar dat is voldoende om de as onbruikbaar te maken.

Met een lading van 100kg veroorzaak je een plotse druk en die beschadigd dus de bering van die schroefas.

Vergeet niet dat schroeven uit brons bestaan en dus veel gevoeligere zijn voor schokken en slagen. Ook de meeste beringen zijn slechts bronzen bussen of kogellagers en kunnen dus wel grote hitte en veel wrijving verdragen, maar geen slagen en plotse drukverschillen.

Bering= bearing= lager

Eneuh, brons, er zijn meer soorten brons dan je je zou kunnen voorstellen. Van klokkenspijs tot berylliumbrons. En natuurlijk mijn favoriet, aluminiumbrons. Er zijn bronssoorten harder dan gewoon staal, plooibaarder dan lood,veerkrachtiger dan titanium. Elks met zijn eigen karakteristiek. Voor schroeven zijn mangaanbrons, fosforbrons en gewoon klassiek brons de grote voorkeursmaterialen. En ja, ze kunnen breken.
Maar tegenwoordig zijn kunststof schroeven meer en meer in trek, net vanwege de breekbaarheid van traditionele materialen.

Voor de lagering van een schroefas gebruikt men tegenwoordig binnen de romp gewone kogel, hoekkontakt of zelfs kegellagers. Daar waar de as de romp verlaat was het traditioneel een koordpakking met gietijzeren steunbussen en "buitenboordwater" koeling/smering. Dit soort van dichting is voordelig, en kan zelfs tijdens gebruik vervangen worden.

Buitenboord lagering, da's duidelijk, traditioneel was dat dus gewoon lagerbrons, maar tegenwoordig zien we meer en meer glasvezelversterkte teflon of acetaat bussen. Met een myrade aan meer technologische opties.

Maar terug komende op de kwetsbaarheid van schroefassen van oorlogsschepen. Er is een reden waarom de meeste goed doordachte oorlogsschepen meer dan 1 roer/schroef combinatie hebben.

[Jantje]

Maar terug komende op de kwetsbaarheid van schroefassen van oorlogsschepen. Er is een reden waarom de meeste goed doordachte oorlogsschepen meer dan 1 roer/schroef combinatie hebben.

Over de bearingen ga ik je idd gelijk moeten geven, maar of ze daardoor minder gevoelig zijn is een andere vraag.

En de reden waarom zelfs de meeste koopvaardijschepen terug op twee schroeven en roeren over stappen is idd hun zwakheid. En gevoeligheid aan beschadigingen.

[illwill]

Oorspronkelijk geplaatst door Jantje

Erg als je zelfs als beroepslasser en ex-scheepsbouwer pas na het doorgeven van bepaalde gegevens moet vaststellen dat je zelf in de fout bent gegaan.

Maar het is je vergeven hoor. De meeste mensen kunnen het amper geloven dat zo'n as met zo weinig springstof te beschadigen is. Het ging immers over jou beroepseer.


Heb toch een poging gedaan om er iets over te vinden op de gesloten site van de Belgische zeemacht, maar daar vind je nu eens werkelijk niets terug over welke schade of herstellingen dan ook. Enkel deze die je ook op media-sites vind.
Heb dus helemaal geen moeite meer gedaan om nog iets er over op te zoeken op andere site van andere zeemachten.

Maar ik weet dat het gebeurd, zowel bij koopvaardijschepen, als bij marine-schepen.
Maar zelfs van de koopvaardijschepen is er niets over terug te vinden op het internet.

Het zal dus weldegelijk onder militair en bedrijfsgeheim vallen.
Wie gaat er trouwens openlijk vertellen dat zijn schepen uit elkaar vallen.

Dus het is nog nooit voorgekomen dat een militair schip hun schroefas is kwijtgeraakt.

[illwill]

Oorspronkelijk geplaatst door Jantje

Het draagvalk is een noodzaak en dus een zwak punt, de roer en schroefassen zijn de Achillespees. die zitten trouwens ook onder water bij mijn weten. Er zijn echter wel uitzonderingen, waar de schroeven en roeren boven water zitten.

Het zwakste punt van het schip maar daarom nog geen gemakelijk doelwit.