ABVV niet tevreden met pact werkgevers

[artisjok]

Oorspronkelijk geplaatst door Dycore

Ze hebben identiek dezelfde belangen op dat vlak. De loonkost heeft met het loon niets te maken. Als je bv de inkomstenbelasting afbouwt om de loonkosten te minderen, dan behoudt de werknemers z'n netto-loon (dat na verloop van tijd stijgt door grotere vraag naar arbeid) en heeft de werkgever winst. Perfecte symbiose.

Ik betaal graag belastingen, zolang ze nuttig wordt gebruikt.
Van de grotere vraag naar arbeid heb je me nog niet overtuigd.
En de werkgever heeft meer winst.

[artisjok]

Oorspronkelijk geplaatst door Dycore

Eerste- en tweede lijnsbijstand. Pro-deo advocatuur. Nog nooit van gehoord?

Dat is alleen voor mensen die het niet kunnen betalen dacht ik. Daarvoor is mijn loon te middelmatig.

Probeer eens te achterhalen wat het minimumloon is voor een bepaalde catergorie arbeider in een bepaalde sector. En voor welk soort werk je in een bepaalde categorie moet ingedeeld worden.

[artisjok]

Oorspronkelijk geplaatst door Dycore

Stem op de partij waarvan u vindt dat die uw belangen verdedigd. Zo doen de andere mensen het ook.

Of richt uw eigen partij op.

Of steun een vakbond zonder leden. Eens zien hoe lang ze dan nog bekommerd zullen zijn om de 'werkmens'.

Ik stem op een partij waarvan ik denk dat ze het algemeen belang verdedigt.

[Chipie]

En weet nu al iemand te vertellen waarom er bij de vakbonden niet gestaakt wordt?

[Jantje]

Oorspronkelijk geplaatst door Chipie

En weet nu al iemand te vertellen waarom er bij de vakbonden niet gestaakt wordt?

Ja, omdat de stakingsaanzeggingen door de delegees moet gedaan worden en deze eerst aan de leiding van de vakbonden toelating en erkenning voor hun staking moeten vragen omdat de stakers anders geen stakersvergoeding krijgen.
En wees nu eerlijk, staken zonder stakingsvergoeding kan een werknemer niet en je denkt nu toch niet dat de leiding van een vakbond een staking binnen eigen muren gaat goedkeuren.

[Chipie]

Oorspronkelijk geplaatst door Jantje

Ja, omdat de stakingsaanzeggingen door de delegees moet gedaan worden en deze eerst aan de leiding van de vakbonden toelating en erkenning voor hun staking moeten vragen omdat de stakers anders geen stakersvergoeding krijgen.
En wees nu eerlijk, staken zonder stakingsvergoeding kan een werknemer niet en je denkt nu toch niet dat de leiding van een vakbond een staking binnen eigen muren gaat goedkeuren.

Men kan toch overgaan tot een wilde staking, die sowieso erkend wordt?

[Jantje]

Oorspronkelijk geplaatst door Chipie

Men kan toch overgaan tot een wilde staking, die sowieso erkend wordt?

Nee, bij een wilde staking moeten de vakbonden ook een dringende stakingsaanzegging doen en die staking erkennen.

Niet alle wilde stakingen worden erkend en voor een wilde staking moet er een dwingende reden zijn of de werkgever kan een lockout doen.

Daarbij komt dat een staking bij de vakbonden geen goede reclame is voor de werkgelegenheid binnen die vakbond, want het personeel word betaalt door de leden en staat in dienst van de leden.

En je moet er eens opletten en het eens nagaan.

Geen enkel instelling waar het personeel word betaald met het lidgeld of waar de inkomsten worden bepaald volgens het aantal leden en tendiensten staat van de leden heeft ooit een staking gekent.

Ni de ziekenfondsen, ni de vakbonden, ni de partijkantoren, ni de kerkfabrieken.
Even min dat je stakingen terug gaat vinden bij de kleine bedrijven, die minder dan 25 mensen in dienst hebben en niet half Belgie kunnen lam leggen.
En de meeste stakingen vind je terug in de staatsinstellingen die ten diensten staan van de bevolking, maar betaald worden met belastingsgeld, ongeacht de kwaliteit van hun dienstverlening.

Zelfs de stakingen binnen het wegtransport worden sneller door unizo dan door de vakbonden uitgeroepen. Jawel hoor, ook Unizo gebruikt het stakings en pikettenrecht om haar zin te krijgen van de politici.

[Chipie]

Oorspronkelijk geplaatst door Jantje

Nee, bij een wilde staking moeten de vakbonden ook een dringende stakingsaanzegging doen en die staking erkennen.

Niet alle wilde stakingen worden erkend en voor een wilde staking moet er een dwingende reden zijn of de werkgever kan een lockout doen.

Daarbij komt dat een staking bij de vakbonden geen goede reclame is voor de werkgelegenheid binnen die vakbond, want het personeel word betaalt door de leden en staat in dienst van de leden.

En je moet er eens opletten en het eens nagaan.

Geen enkel instelling waar het personeel word betaald met het lidgeld of waar de inkomsten worden bepaald volgens het aantal leden en tendiensten staat van de leden heeft ooit een staking gekent.

Ni de ziekenfondsen, ni de vakbonden, ni de partijkantoren, ni de kerkfabrieken.
Even min dat je stakingen terug gaat vinden bij de kleine bedrijven, die minder dan 25 mensen in dienst hebben en niet half Belgie kunnen lam leggen.
En de meeste stakingen vind je terug in de staatsinstellingen die ten diensten staan van de bevolking, maar betaald worden met belastingsgeld, ongeacht de kwaliteit van hun dienstverlening.

Zelfs de stakingen binnen het wegtransport worden sneller door unizo dan door de vakbonden uitgeroepen. Jawel hoor, ook Unizo gebruikt het stakings en pikettenrecht om haar zin te krijgen van de politici.

In feite is het personeel van de vakbonden dus niet beschermd?

[Jantje]

Oorspronkelijk geplaatst door Chipie

In feite is het personeel van de vakbonden dus niet beschermd?

just, en die van de ziekenfondsen, kerkfabrieken en politieke partijen ook niet.

Als in 2009 SP'a en Groen! een afstraffing krijgen zoals groen! in 2003 en SP.a in 2007, dan staan die hun werknemers op straat zonder dat er iemand is die het voor hen opneemt. Er word zelfs geen aanvraag voor bedrijf in nood gedaan, want dat kost de partij geld.

[Chipie]

Oorspronkelijk geplaatst door Jantje

just, en die van de ziekenfondsen, kerkfabrieken en politieke partijen ook niet.

Als in 2009 SP'a en Groen! een afstraffing krijgen zoals groen! in 2003 en SP.a in 2007, dan staan die hun werknemers op straat zonder dat er iemand is die het voor hen opneemt. Er word zelfs geen aanvraag voor bedrijf in nood gedaan, want dat kost de partij geld.

De hypocrieten...

---

Hopelijk zal Sp.a Rod,onder leiding van feremans, hier wel verandering in brengen...

[Jantje]

Oorspronkelijk geplaatst door Chipie

De hypocrieten...

---

Hopelijk zal Sp.a Rod,onder leiding van feremans, hier wel verandering in brengen...

Kom je daar nu pas achter??????

[manmetpet]

Oorspronkelijk geplaatst door artisjok

Ik stem op een partij waarvan ik denk dat ze het algemeen belang verdedigt.

Een vakbond id een noodzakelijk kwaad. Zo denk ik er over. Maar welke vakbond en welke partij te verkiezen zijn?

Lees dan eerst dit maar eens:

In verschillende studies wordt gesproken over een welvaartserosie van de kinderbijslagen. Een euro blijft echter een euro en het is spijtig dat men hieruit de gevolgtrekking maakt dat dit veeleer te wijten is aan de vertraging van de economische groei. Er is echter een ander fenomeen waar niet over wordt gesproken. De bevolking kan namelijk ingedeeld worden in drie verschillende categorieën.

1) Zij die hun inkomsten als werknemer verdienen. Zij betalen 45% vanaf de eerste euro van de loonlast als sociale bijdrage door de werkgever en als werknemer, plus ongeveer 45% boven een minimum op het resterende bedrag. Met 1 euro loonlast kopen zij minder dan 0,5 euro aan goederen. Dit is geen erosie van de kinderbijslag maar een uiterste betrachting van diegenen die willen dat iedereen niets heeft en alles wordt voorzien door de staat. Het extremisme van het socialisme.
Bijvoorbeeld: Een gehuwd koppel met een minimum inkomen als werknemer:
Netto belastbaar: 15.420 €
Loonlast: 23.600 €
Belastingen en sociale bijdragen: 8.770 €
Netto te besteden inkomen door het gezin: 14.830 €

2) Zij die hun inkomsten halen uit niet belaste of minimaal belaste systemen: gepensioneerden, werklozen, zieken, kinderen, en anderen die het moeten hebben van de horizontale solidariteit. Hun inkomsten zijn afhankelijk van de overschotten die de economie kan opbouwen en de solidariteit die een bevolking heeft voor zijn medeburgers. De werkloosheid is in 35 jaar enorm gestegen en de basis voor de solidariteit sterk versmalt. Moet bij een verarming van de gemeenschappelijke goederen de solidariteit dan worden afgebouwd? Neen, want wij leven in een voor iedereen officieel zeer humaan land. Voor hen telt op dat moment iedere euro, en een ontvangen euro is een euro.
Het leefloon bedraagt momenteel: 10.518 €.
De minimum werkloosheidvergoeding bedraagt: 11.394 €.
Legale werklozen en onderhouden illegale gelukzoekers steunen hun rijkdom op zwartwerk dat rendabel is door de solidariteit die vanaf de eerste euro inkomen door de staat wordt opgelegd aan het reguliere werknemersstatuut. Een extra zwart inkomen van 19.000 € plus een leefloon van 10.000 € is tweemaal het netto minimum te besteden inkomen van 14.830 € en goedkoper dan een minimum loonlast van 23.600 €. Er wordt hier steun gekregen, ook van werknemers met een minimum inkomen die de perceptie van de overheid krijgen geen belastingen te betalen. Het zijn de politiek opgelegde bijdragen die de oorzaak zijn van zwartwerk en zij kunnen niet worden onderhandeld tussen werkgevers en werknemers. Dit is het resultaat van een samengaan van fascistisch lobbywerk en defaitistische controle van meerderheidspartijen.

3) Zij die hun inkomsten hebben als BTW-plichtige. Afhankelijk van de sector waarin zij werkzaam zijn en het organisatietalent van hun belastingsspecialisten betalen zij geen belastingen en kopen zij hun goederen BTW vrij. Met 1 euro kopen zij 1,7 euro aan goederen, belasting en BTW vrij. Hun credo is de uiterste betrachting van maximale winst, het doorschuiven van de financiële verantwoordelijk naar de anderen, het profiteren van de solidariteit die door de medeburger wordt betaald. Het extremisme van het liberalisme.

Dat er een verarming van de werkende bevolking is kan niet worden ontkend. Eindelijk wordt via de media toegegeven dat 15% van de kinderen in armoede leeft. Indien dit echter dezelfde perceptie heeft als het vermelden van 8% werkloosheid terwijl hiermee enkel de werkzoekende werklozen worden bedoeld, dan is de situatie dramatisch aan het worden. De gevolgen waren en zijn dan ook enorm.

In een periode van 40 jaar is de benodigde arbeid als werknemer niet van 40 naar 35 uren gedaald maar in een gezin gestegen van 40 naar 60 uren. De resterende 10 extra uren om tot 2x 35 te komen is het lokmiddel van extra luxe, de extra vakantie, de 2de wagen. Dat de afbetalingsnoodzaak van een lening voor een eigen woning gestegen is van 20 naar 30 jaar moet er maar worden bijgenomen. Voor een eenoudergezin is dit bijna onoverkomelijk. In de andere gezinnen moeten beide ouders uit werken gaan. Kinderen worden uitbesteed aan onthaalouders, worden naar school gebracht vooraleer zij kunnen praten, moeten worden opgevangen voor en na de schooltijd. Is het fenomeen van gebrek aan controle, van spijbelen en rondhangkinderen eigenlijk te verwonderen? Een algemeen antwoord dat wordt gegeven bij dergelijke opmerkingen is: “Dan had je maar zelfstandige moeten worden, want dit opent andere perspectieven.”. Maar is dit wel zo?

Probleemstelling:
Een jong niet ervaren gezin met 3 kinderen (1,2 en 3 jaar) begint een zaak als zelfstandige. Een jeugdvriend met nog maar weinig kennis van de achterpoortjes in de belastingswetgeving doet de boekhouding. Uiteraard wensen zij de welstand van iemand met 1793 euro aan te houden. Hiervoor moeten zij een extra inkomen creëren van (258,34 – 144,16) * 3 = 342,54 euro per maand.

De concurrentie zonder kinderen en een ervaren boekhouder heeft 2 mogelijkheden:
1) Hij behoud zijn niet kleine winstmarge en dwingt de indringer toch tot het faillissement.
2) Er zijn voldoende klanten en hij verruimt zijn winstmarge op een riante wijze tot het bekomen van het zoveelste huis.

Ongeacht hoe die concurrent zonder kinderen ook reageert. De koopkracht van de werknemer zal dalen. In het eerste geval, het faillissement, zal de nieuwe zelfstandige op termijn en ten koste van de sociale zekerheid het leger der werklozen vervoegen en ondersteund worden via de sociale zekerheidsbijdragen van niet BTW-plichtigen. In het tweede geval, de riante winstmarge, verhogen de prijzen voor de consument.

Er bestaat geen onderlinge horizontale solidariteit onder de BTW-plichtigen. Zij voelen zich verheven boven het betalen van BTW op producten die toch hun eigendom worden via de onderneming of via de achterpoortjes van de wetgeving. Zij vinden het ongehoord om het genot van aangekochte goederen als winst te beschouwen en te laten belasten. Maar de slachtoffers van hun overlevingsdrang, door het afschuiven van iedere winst-verminderende verantwoordelijkheid, worden gedumpt in de werkloosheidscijfers en doen de loonkosten maar stijgen. De erosieevolutie in welvaart van de kinderbijslag vertoont een opmerkelijke gelijkenis met de verhouding in koopwaarde van de verdiende euro’s door het al dan niet BTW-plichtig zijn.

Het solidariteitssysteem van de werknemers gebruiken doen zij wel. Zij vinden zelfs dat de kinderbijslag de welvaart, hun welvaart, niet volgt. Maar in stilte wordt vergeten dat de sociale zekerheid uiteindelijk wordt gefinancierd door de niet BTW-plichtige. Zij wensen een solidariteitssysteem om met hun kinderen evenveel te kunnen reizen als hun collega’s zonder kinderen. Maar die reizen moeten terugvorderbare BTW opbrengen en als onkosten kunnen worden ingedragen in de firma. In afwachting van deze extreme doelstelling voelen zij zich verplicht de wensdroom van eigen kinderen eventueel uit te stellen, misschien zelfs voor altijd.

Door het principiële verschil tussen vennootschapsbelasting en personenbelasting is er geen verticale correctie mogelijk en ontstaan er twee uitersten met een sterk afnemend middenveld daartussen.
Het extremisme van het liberalisme: De economische top geeft de meeste kansen aan diegene:
- die weigert aan de solidariteit bij te dragen
- die iedere economische verantwoordelijkheid doorschuift naar anderen.
- die geen probleem heeft met de armoede van ‘pechvogels’
- die zijn hart zodanig afsluit van enig gevoel dat zelfs de kinderwens wordt uitgebannen.

Het extremisme van het socialisme: Ongeacht de misbruiken, ongeacht de ontstane armoede, niemand zal nog iets hebben en alles wordt voorzien door de staat.
De economische bodem wordt ondertussen reeds bevolkt door een zo groot deel van de bevolking dat officieel reeds 15% van de kinderen moeten overleven onder de armoedegrens. Dit is economische en sociale armoede.

[artisjok]

Oorspronkelijk geplaatst door manmetpet

Een vakbond id een noodzakelijk kwaad. Zo denk ik er over. Maar welke vakbond en welke partij te verkiezen zijn?

Lees dan eerst dit maar eens:

In verschillende studies wordt gesproken over een welvaartserosie van de kinderbijslagen. Een euro blijft echter een euro en het is spijtig dat men hieruit de gevolgtrekking maakt dat dit veeleer te wijten is aan de vertraging van de economische groei. Er is echter een ander fenomeen waar niet over wordt gesproken. De bevolking kan namelijk ingedeeld worden in drie verschillende categorieën.

1) Zij die hun inkomsten als werknemer verdienen. Zij betalen 45% vanaf de eerste euro van de loonlast als sociale bijdrage door de werkgever en als werknemer, plus ongeveer 45% boven een minimum op het resterende bedrag. Met 1 euro loonlast kopen zij minder dan 0,5 euro aan goederen. Dit is geen erosie van de kinderbijslag maar een uiterste betrachting van diegenen die willen dat iedereen niets heeft en alles wordt voorzien door de staat. Het extremisme van het socialisme.
Bijvoorbeeld: Een gehuwd koppel met een minimum inkomen als werknemer:
Netto belastbaar: 15.420 €
Loonlast: 23.600 €
Belastingen en sociale bijdragen: 8.770 €
Netto te besteden inkomen door het gezin: 14.830 €

2) Zij die hun inkomsten halen uit niet belaste of minimaal belaste systemen: gepensioneerden, werklozen, zieken, kinderen, en anderen die het moeten hebben van de horizontale solidariteit. Hun inkomsten zijn afhankelijk van de overschotten die de economie kan opbouwen en de solidariteit die een bevolking heeft voor zijn medeburgers. De werkloosheid is in 35 jaar enorm gestegen en de basis voor de solidariteit sterk versmalt. Moet bij een verarming van de gemeenschappelijke goederen de solidariteit dan worden afgebouwd? Neen, want wij leven in een voor iedereen officieel zeer humaan land. Voor hen telt op dat moment iedere euro, en een ontvangen euro is een euro.
Het leefloon bedraagt momenteel: 10.518 €.
De minimum werkloosheidvergoeding bedraagt: 11.394 €.
Legale werklozen en onderhouden illegale gelukzoekers steunen hun rijkdom op zwartwerk dat rendabel is door de solidariteit die vanaf de eerste euro inkomen door de staat wordt opgelegd aan het reguliere werknemersstatuut. Een extra zwart inkomen van 19.000 € plus een leefloon van 10.000 € is tweemaal het netto minimum te besteden inkomen van 14.830 € en goedkoper dan een minimum loonlast van 23.600 €. Er wordt hier steun gekregen, ook van werknemers met een minimum inkomen die de perceptie van de overheid krijgen geen belastingen te betalen. Het zijn de politiek opgelegde bijdragen die de oorzaak zijn van zwartwerk en zij kunnen niet worden onderhandeld tussen werkgevers en werknemers. Dit is het resultaat van een samengaan van fascistisch lobbywerk en defaitistische controle van meerderheidspartijen.

Het leefloon voor iemand met een gezin ten laste bedraagt : 876,50€ (bron O.C.M.W.)
De maximum werkloosheidsvergoeding zonder anciënniteitstoeslag : 1099,54€ (bron R.V.A.)
Als je bedragen zo sterk afwijken van de reële bedragen, en je dan nog stelt "een extra zwart inkomen van 19.000€" dan lees ik niet meer verder.

[artisjok]

Oorspronkelijk geplaatst door manmetpet

Een vakbond id een noodzakelijk kwaad. Zo denk ik er over. Maar welke vakbond en welke partij te verkiezen zijn?

Lees dan eerst dit maar eens:

In verschillende studies wordt gesproken over een welvaartserosie van de kinderbijslagen. Een euro blijft echter een euro en het is spijtig dat men hieruit de gevolgtrekking maakt dat dit veeleer te wijten is aan de vertraging van de economische groei. Er is echter een ander fenomeen waar niet over wordt gesproken. De bevolking kan namelijk ingedeeld worden in drie verschillende categorieën.

1) Zij die hun inkomsten als werknemer verdienen. Zij betalen 45% vanaf de eerste euro van de loonlast als sociale bijdrage door de werkgever en als werknemer, plus ongeveer 45% boven een minimum op het resterende bedrag. Met 1 euro loonlast kopen zij minder dan 0,5 euro aan goederen. Dit is geen erosie van de kinderbijslag maar een uiterste betrachting van diegenen die willen dat iedereen niets heeft en alles wordt voorzien door de staat. Het extremisme van het socialisme.
Bijvoorbeeld: Een gehuwd koppel met een minimum inkomen als werknemer:
Netto belastbaar: 15.420 €
Loonlast: 23.600 €
Belastingen en sociale bijdragen: 8.770 €
Netto te besteden inkomen door het gezin: 14.830 €

2) Zij die hun inkomsten halen uit niet belaste of minimaal belaste systemen: gepensioneerden, werklozen, zieken, kinderen, en anderen die het moeten hebben van de horizontale solidariteit. Hun inkomsten zijn afhankelijk van de overschotten die de economie kan opbouwen en de solidariteit die een bevolking heeft voor zijn medeburgers. De werkloosheid is in 35 jaar enorm gestegen en de basis voor de solidariteit sterk versmalt. Moet bij een verarming van de gemeenschappelijke goederen de solidariteit dan worden afgebouwd? Neen, want wij leven in een voor iedereen officieel zeer humaan land. Voor hen telt op dat moment iedere euro, en een ontvangen euro is een euro.
Het leefloon bedraagt momenteel: 10.518 €.
De minimum werkloosheidvergoeding bedraagt: 11.394 €.
Legale werklozen en onderhouden illegale gelukzoekers steunen hun rijkdom op zwartwerk dat rendabel is door de solidariteit die vanaf de eerste euro inkomen door de staat wordt opgelegd aan het reguliere werknemersstatuut. Een extra zwart inkomen van 19.000 € plus een leefloon van 10.000 € is tweemaal het netto minimum te besteden inkomen van 14.830 € en goedkoper dan een minimum loonlast van 23.600 €. Er wordt hier steun gekregen, ook van werknemers met een minimum inkomen die de perceptie van de overheid krijgen geen belastingen te betalen. Het zijn de politiek opgelegde bijdragen die de oorzaak zijn van zwartwerk en zij kunnen niet worden onderhandeld tussen werkgevers en werknemers. Dit is het resultaat van een samengaan van fascistisch lobbywerk en defaitistische controle van meerderheidspartijen.

Oorspronkelijk geplaatst door artisjok

Het leefloon voor iemand met een gezin ten laste bedraagt : 876,50€ (bron O.C.M.W.)
De maximum werkloosheidsvergoeding zonder anciënniteitstoeslag : 1099,54€ (bron R.V.A.)
Als je bedragen zo sterk afwijken van de reële bedragen, en je dan nog stelt "een extra zwart inkomen van 19.000€" dan lees ik niet meer verder.

Oei, ik had niet gezien dat je bedragen jaarbedragen zijn.
Ik zal dan toch proberen om je bericht te lezen. 't Is wel een hele turf.