In België meeste scheidingen

[Laya]

Oorspronkelijk geplaatst door Groentje-18

Zeker en vast niet.
Er moet sowieso onderzocht worden bij wie het kind zal wonen en het kind moet meestal zelf die keuze maken, wat mij verschrikkelijk hard lijkt.

Een kind mag die keuze niet maken, ook al zou het willen. Ik dacht steeds dat ze 14 moesten zijn om te mogen kiezen maar nu blijkt dat 16 te zijn. Door die stupide wet ken ik een meisje van 14 die om de 14 dagen een dag bij haar vader MOET die zich aan haar vergreep toen ze een jaar of 8 was.

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door Groentje-18

Zeker en vast niet.
Er moet sowieso onderzocht worden bij wie het kind zal wonen en het kind moet meestal zelf die keuze maken, wat mij verschrikkelijk hard lijkt.

Dat klopt dus absoluut niet eh.
Je hebt in bepaalde situaties spreekrecht als kind, maar geen spreekplicht, en al helemaal geen beslissingsplicht.

[Groentje-18]

Sorry, ik bedoel dat ik dacht dat een kind die keuze wel kon beïnvloeden of beter door zijn mening uit te spreken over de ouders er een invloed op kan hebben?
Maar blijkbaar dus niet, of hangt het er van af? Want in het geval van Laya lijkt de keuze van het kind me evident.

Hoe gaat zo'n procedure eigenlijk precies in zijn werk, Nynorsk, mbt de kinderen?

[Groentje-18]

Oorspronkelijk geplaatst door the_special_one

Wel ja, vooral dat laatste bedoel ik.
En er zullen zeker kinderen zijn voor wie het beter was geweest dat er geen scheiding kwam, maar ik denk dat dat eerder een minderheid is.
Vechtscheidingen komen voor, een pak zelfs ook maar ik denk nog altijd minder dan gewoon geregelde scheidingen.
En in dat laatste geval is het beter voor alle partijen om te scheiden, ook voor het kind.
Overigens kan je jezelf ook de vraag stellen of scheidingen die uitlopen op een vechtscheiding niet nog erger waren geworden als ze gewoon bij elkaar waren gebleven.

Dat laatste is zeker waar.

[Chipie]

En dan verschiet men dat de armoede toeneemt...

Arme moe...

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door Groentje-18

Sorry, ik bedoel dat ik dacht dat een kind die keuze wel kon beïnvloeden of beter door zijn mening uit te spreken over de ouders er een invloed op kan hebben?
Maar blijkbaar dus niet, of hangt het er van af? Want in het geval van Laya lijkt de keuze van het kind me evident.

Hoe gaat zo'n procedure eigenlijk precies in zijn werk, Nynorsk, mbt de kinderen?

De rechter beslist.
De rechter kan beslissen het kind daarin te willen horen (en ik denk dat de jeugdrechtbank verplicht is de mening van kinderen boven 12 jaar uit te nodigen). Maar het kind mag 1001 argumenten brengen waarom het nu bij de ene ouder wil wonen, de rechter kan nog steeds beslissen de andere ouder het hoederecht te geven.

Hoe die procedure werkt zou ik niet weten.

[the_special_one]

Oorspronkelijk geplaatst door Laya

Ik denk dat je daar heel erg verkeerd bent.
Je hebt echt geen vechtscheiding nodig om een kind te laten lijden onder een scheiding.

Tuurlijk, elke dag thuis komen in een 2de koude oorlog is zoveel beter.
*kuch

I for one ben heel erg blij dat mijn ouders het common sense hadden te scheiden.

[Bob]

Oorspronkelijk geplaatst door longhorn

Er staat ook dat er 50% meer abortussen zijn. Ligt 'alles kan' Belgie daar niet wakker van?

En binnenkort 50% meer euthanasie.

[Bob]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

Ik vind dat de gegeven cijfers trouwens nogal wat vragen oproepen. En op zich wel bijzónder waardeloos zijn.
Voor ge't weet komt er ne pipo die zegt dat 71% van de huwelijken strandt.

Weet niet of die pipo zo ver naast de waarheid zit. Als er elk jaar bvb 100 huwelijken worden voltrokken, en als er datzelfde jaar 71 echtscheidingen zijn (weliswaar uit voornamelijk andere huwelijken), hoeveel procent van de huwelijken heeft dan kans om te stranden ?

[Bob]

Oorspronkelijk geplaatst door Chipie

En dan verschiet men dat de armoede toeneemt...

Arme moe...

Alhoewel, via een schijnhuwelijk komt men in de rijkdom terecht. Alles is weer niet zo negatief als het schijnt.

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door Bob

Weet niet of die pipo zo ver naast de waarheid zit. Als er elk jaar bvb 100 huwelijken worden voltrokken, en als er datzelfde jaar 71 echtscheidingen zijn (weliswaar uit voornamelijk andere huwelijken), hoeveel procent van de huwelijken heeft dan kans om te stranden ?

Maar er worden niet elk jaar 100 huwelijken voltrokken.
Het aantal huwelijken is helemaal niet constant.

[artisjok]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

De rechter beslist.
De rechter kan beslissen het kind daarin te willen horen (en ik denk dat de jeugdrechtbank verplicht is de mening van kinderen boven 12 jaar uit te nodigen). Maar het kind mag 1001 argumenten brengen waarom het nu bij de ene ouder wil wonen, de rechter kan nog steeds beslissen de andere ouder het hoederecht te geven.

Hoe die procedure werkt zou ik niet weten.

Het hangt ook af van de ouders.
Als de ouders (met over zonder inspraak van de kinderen) samen overeenkomen hoe ze het hoederecht invullen, zal de rechter hen wel volgen.

[artisjok]

Oorspronkelijk geplaatst door Groentje-18

Ik denk dat je hier zeker heel belangrijke punten aanraakt die een doorslag geven. De sociale normen tov een huwelijk en het uit mekaar gaan zijn iig grondig veranderd.

Daarnaast las ik laatst een tekst waarin stond dat de traditionele rolpatronen van man en vrouw volgens de sociale normen wel niet meer voldoen, maar er ook geen voldoende duidelijke nieuwe rolpatronen in de plaats gekomen zijn (de nieuwe man moet werken in het huishouden en dit combineren met een bloeiende carriëre en een goede vader zijn, en de nieuwe vrouw ... ook. Maar dat omzetten naar de praktijk is niet altijd even makkelijk.), waardoor het niet meer duidelijk is wie precies welke rol precies heeft binnen het gezin. Ik denk dat dit ook wel meespeelt.

Als je gescheiden bent, moet je nog altijd al deze rolpatronen vervullen en in je eentje.
Daar komt gegarandeerd nog een financiële kater bovenop.

[artisjok]

Oorspronkelijk geplaatst door Bob

Weet niet of die pipo zo ver naast de waarheid zit. Als er elk jaar bvb 100 huwelijken worden voltrokken, en als er datzelfde jaar 71 echtscheidingen zijn (weliswaar uit voornamelijk andere huwelijken), hoeveel procent van de huwelijken heeft dan kans om te stranden ?

Je kan inderdaad niet stellen dat 71% van de huwelijken op een echtscheiding uitdraait.
Eigenlijk moet je per jaar het aantal huwelijken tellen, en kijken hoeveel er na een aantal jaren, wel of niet nog standhouden.

[Daimanta]

Oorspronkelijk geplaatst door artisjok

Je kan inderdaad niet stellen dat 71% van de huwelijken op een echtscheiding uitdraait.
Eigenlijk moet je per jaar het aantal huwelijken tellen, en kijken hoeveel er na een aantal jaren, wel of niet nog standhouden.

Hier heb ik ook over zitten peinzen. Beide methoden hebben hun makken.

Als je in 1 jaar het aantal huwelijken telt en vervolgens het aantal scheidingen dan heb je een vertekend beeld. Want die huwelijken zijn namelijk zijn namelijk eerder gesloten en hoogstwaarschijnlijk niet in hetzelfde jaar als de scheiding. Je moet dan kijken en welk jaar het huwelijk plaatsvond.

Maar ook dat heeft zijn fouten. Als je dat namelijk doet weet je nog niet zeker of mensen scheiden of niet. Dat weet je enkel als 1 van de beide partners doodgaat of als ze daadwerkelijk scheiden. Je kan uiteindelijk voor een bepaalde periode pas de cijfers geven als iedereen die in een bepaald tijdvak getrouwd is, gescheiden of (de partner)overleden is.

Beide methoden zijn dus onbetrouwbaar in die zin.

[Bob]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

Maar er worden niet elk jaar 100 huwelijken voltrokken.
Het aantal huwelijken is helemaal niet constant.

Dat klopt. Men moet hier inderdaad mee rekening houden.

[filosoof]

Oorspronkelijk geplaatst door Groentje-18

http://www.standaard.be/Artikel/Deta...MF01042008_019

Triest.
Waaraan zou dit kunnen liggen denkt u?

Het aantal abortussen steeg niet zo veel, maar door de hogere registratiegraad sinds de depenalisatie stegen de statistieken mee: wat vroeger geheim bleef wordt nu geregistreerd.

In 2005 waren er in ons land 43.182 huwelijken en 30.844 echtscheidingen. Dat wil zeggen 71 echtscheidingen op 100 huwelijken. Het EU-gemiddelde ligt op 43,5 echtscheidingen voor 100 huwelijken.

En hoeveel koppels gingen en gaan samenwonen zonder huwelijk?
Het aantal echtscheidingen zou ik graag eens vergelijken met het % gehuwde en en het %ongehuwde koppels.

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door Daimanta

Hier heb ik ook over zitten peinzen. Beide methoden hebben hun makken.

Als je in 1 jaar het aantal huwelijken telt en vervolgens het aantal scheidingen dan heb je een vertekend beeld. Want die huwelijken zijn namelijk zijn namelijk eerder gesloten en hoogstwaarschijnlijk niet in hetzelfde jaar als de scheiding. Je moet dan kijken en welk jaar het huwelijk plaatsvond.

Maar ook dat heeft zijn fouten. Als je dat namelijk doet weet je nog niet zeker of mensen scheiden of niet. Dat weet je enkel als 1 van de beide partners doodgaat of als ze daadwerkelijk scheiden. Je kan uiteindelijk voor een bepaalde periode pas de cijfers geven als iedereen die in een bepaald tijdvak getrouwd is, gescheiden of (de partner)overleden is.

Beide methoden zijn dus onbetrouwbaar in die zin.

't is nie makkelijk eh

ik denk dat het al veel zou opleveren om die cijfers te noteren voor een zo groot mogelijk opeenvolgende jaren. En dan zien wat voor trend daar uit komt.
In 2005 konden er evengoed eens enorm weinig huwelijken gesloten geweest zijn, en enorm veel scheidingen gebeurd zijn.
Ik ben meer geïnteresseerd in trends dan in een exact percentageke.

Ik heb me altijd afgevraagd hoe sommigen aan die percentagekes komen waar ze soms enthousiast (of net niet enthousiast) mee staan zwaaien.

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door filosoof

Het aantal echtscheidingen zou ik graag eens vergelijken met het % gehuwde en en het %ongehuwde koppels.

Ik veronderstel dat je doelt op relatiebreuken, want uit de echt scheiden is een beetje moeilijk als je niet getrouwd bent.

Maar dan moet je natuurlijk ook rekening houden met het feit dat veel echtscheidingen verijdeld worden omdat het koppel uit elkaar is gegaan vooraleer ze trouwden.

[Nynorsk]

Ik vind het aantal echtscheidingen of relatiebreuken eigenlijk sowieso niet zo relevant. Wel de hoeveelheid miserie die daaraan te pas komt. De impact van een relatiebreuk is toch wel zeer individueel. De één wordt er beter van, de ander slechter. Dat geldt ook voor kinderen, ook al is het duidelijk dat de meerderheid van de kinderen er niet beter van wordt.