Pedagogische tik maakt kinderen succesvoller

[Savatage]

Verbaast me weinig. Af een toe een pedagogische tik kan geen kwaad.

[Karma]

Oorspronkelijk geplaatst door cookie monster

was ik slim

Op 't eerste zicht niet ...

[cdekeule]

Kinderen bootsen na, dat is de manier waarop ze leren. Door ze te slaan, gaan ze zelf ook slaan. Dus met de pedagogische tic leer je ze dus agressief gedrag. Door zich agressief te gedragen gaan ze juist minder succesvol zijn. Kinderen met gedragsstoornissen hebben vaak ouders die fysiek (vb pedagogische tic) of psychisch (vb vernedering, uitlachen) geweld gebruiken.

[Nexer]

Nooit echt slaag gekregen van m'n pa. Die vond dat ik zo'n harde kop had, z'n hand ging er van pijn doen.

Oorspronkelijk geplaatst door cdekeule

Kinderen bootsen na, dat is de manier waarop ze leren. Door ze te slaan, gaan ze zelf ook slaan. Dus met de pedagogische tic leer je ze dus agressief gedrag.

Dat klopt enkel in het scenario waar je de kinderen niet duidelijk maakt waarom ze een klap krijgen.

En dat beseffen ze helemaal niet. Ouders hebben de taak uitleg te geven bij hun daden. Doen ze dat niet, dan is het kind aan zichzelf overgelaten om een conclusie te trekken. En het is niet omdat een ouder graag zou hebben dat zijn/haar kind slim genoeg is om het te snappen, dat het ook zo gebeurt.

[filosoof]

Oorspronkelijk geplaatst door Karma

Ik denk dat een kind duizend keer meer heeft aan een "begrijpende ouder" dan aan een ouder die de pedagogische tik cultiveert.
Kinderen moeten eigenlijk niet "getikt" worden vind ik. Ze moeten wel begrensd worden in hun doen en laten.

Iemand die een kind slaat geeft daarmee zijn eigen onmacht om dat kind op een andere manier te beïnvloeden/op te voeden toe. Een zelf uitgereikt certificaat van pedagogische onkunde dus.

[globalmedia]

Oorspronkelijk geplaatst door filosoof

Iemand die een kind slaat geeft daarmee zijn eigen onmacht om dat kind op een andere manier te beïnvloeden/op te voeden toe. Een zelf uitgereikt certificaat van pedagogische onkunde dus.

[cookie monster]

Oorspronkelijk geplaatst door Karma

Op 't eerste zicht niet ...

Doemme toch

[cdekeule]

Oorspronkelijk geplaatst door Nexer

Nooit echt slaag gekregen van m'n pa. Die vond dat ik zo'n harde kop had, z'n hand ging er van pijn doen.

Dat klopt enkel in het scenario waar je de kinderen niet duidelijk maakt waarom ze een klap krijgen.

En dat beseffen ze helemaal niet. Ouders hebben de taak uitleg te geven bij hun daden. Doen ze dat niet, dan is het kind aan zichzelf overgelaten om een conclusie te trekken. En het is niet omdat een ouder graag zou hebben dat zijn/haar kind slim genoeg is om het te snappen, dat het ook zo gebeurt.

Kijk, het gaat om kleine kinderen. Kinderen redeneren nog niet zoals volwassenen, dus je moet daarmee opletten. Het zijn emotionele wezens, nog meer irrationeel dan rationeel. Kinderen zijn zich nog aan het ontwikkelen.

Met een pedagogische tic zijn een heleboel dingen verkeerd. Ik noem er enkele op.
1. Het is een flagrante vorm van machtsmisbruik. Als volwassene ben je veel sterker dan je kinderen. In deze zin kan je het dus een vorm van lafheid noemen.
2. Kinderen gaan vooral één boodschap onthouden, namelijk dat je hen niet graag ziet. Of dat nu waar is of niet, dat speelt geen rol, maar dat is wat kinderen eruit zullen leren. Het gevolg is een laag zelfbeeld.
3. Kinderen leren dat het aanvaardbaar is om agressief gedrag te uiten. Ze gaan dat ook doen in andere situaties, bijvoorbeeld op school, bij vrienden, in de maatschappij. Daar gaan ze te maken hebben met afwijzing met opnieuw een lager zelfbeeld tot gevolg.
4. De relatie tussen ouder en kind gaat verkoelen. Je kinderen gaan zich afhankelijker opstellen, maar meer in het kader van het krijgen/vermijden van beloningen/straffen. Ze leren op die manier geen zelfredzaamheid en intrinsieke waarden.

Wel is het zo dat een pedagogische tic past binnen de algemene filosofie van straffen en belonen, met punten, stickers en sterren, overgaan of blijven zitten, enz. op school dat ook weerspiegelt is in de maatschappij (verloning, belastingen, boetes, enz). In die zin is het hét gedragsmodel bij uitstek van een kapitalistische samenleving die zoveel mogelijk controle over het gedrag van individuen wil verkrijgen.

[Nexer]

Oorspronkelijk geplaatst door cdekeule

Kinderen redeneren nog niet zoals volwassenen, dus je moet daarmee opletten.

Klopt, dat noemt men opvoeden. Kinderen uitleggen hoe de wereld draait. En het is niet omdat de kinderen het graag anders zouden zien, dat dat ineens anders moet. Kinderen moeten vooral leren dat ze niet altijd krijgen wat ze willen en dat hun redenering niet de enige correcte is.

Oorspronkelijk geplaatst door cdekeule

Het zijn emotionele wezens, nog meer irrationeel dan rationeel. Kinderen zijn zich nog aan het ontwikkelen.

Juist, en het is de taak van de ouder om het kind mee te helpen ontwikkelen. Het argument dat een klap dat tegenhoud, is gebaseerd op niks anders dan vooroordelen.

Oorspronkelijk geplaatst door cdekeule

1. Het is een flagrante vorm van machtsmisbruik. Als volwassene ben je veel sterker dan je kinderen. In deze zin kan je het dus een vorm van lafheid noemen.

Je hebt duidelijk nog nooit met een probleemkind te maken gekregen. Het soort dat jou slaat en niet ophoudt met roepen en tieren tot het z'n zin krijgt. Actief wegloopt en je constant uitdaagt, onafhankelijk van mogelijke strafmaatregelen.

Je kan natuurlijk ook mentale chantage toepassen. Het kind is stout geweest, het is slecht, dat mag niet, andere kinderen zijn braaf, jij bent stout, niemand zal je leuk vinden, je zal geen vriendjes hebben, niemand zal met je willen spelen, tenzij je doet wat mama en papa zeggen.

Heel opvoedkundig verantwoord, maak het zelfbeeld van je kind maar kapot.

Oorspronkelijk geplaatst door cdekeule

2. Kinderen gaan vooral één boodschap onthouden, namelijk dat je hen niet graag ziet. Of dat nu waar is of niet, dat speelt geen rol, maar dat is wat kinderen eruit zullen leren. Het gevolg is een laag zelfbeeld.

Daar zeg je exact wat ik daarnet zei in de laatste vetgedrukte letters van mijn bericht.

Spreek toch niet over gevolgen alsof deze absoluut zijn. Ze zijn afhankelijk van invloeden en factoren. Jouw gevolg is enkel mogelijk indien de ouders zelf niet bijspringen met uitleg en redeneringen. Wat jij zegt klopt enkel als je een kind aan zijn/haar lot over laat.

Oorspronkelijk geplaatst door cdekeule

3. Kinderen leren dat het aanvaardbaar is om agressief gedrag te uiten. Ze gaan dat ook doen in andere situaties, bijvoorbeeld op school, bij vrienden, in de maatschappij. Daar gaan ze te maken hebben met afwijzing met opnieuw een lager zelfbeeld tot gevolg.

Opnieuw, dit klopt enkel als je het kind geen bijkomende uitleg geeft. Als je niet zegt wat de motivatie achter de handeling is.

Oorspronkelijk geplaatst door cdekeule

4. De relatie tussen ouder en kind gaat verkoelen. Je kinderen gaan zich afhankelijker opstellen, maar meer in het kader van het krijgen/vermijden van beloningen/straffen. Ze leren op die manier geen zelfredzaamheid en intrinsieke waarden.

Zie mijn vorige repliek.

Oorspronkelijk geplaatst door cdekeule

In die zin is het hét gedragsmodel bij uitstek van een kapitalistische samenleving die zoveel mogelijk controle over het gedrag van individuen wil verkrijgen.

Het resultaat dat je hier noemt is niet uniek aan het slaan van je kind. Je kan dit net zo goed bekomen zonder ook maar 1 vinger op te heffen, namelijk door die "mentale chantage" waarvan ik hierboven spreek.

En die manier is vele malen effectiever. Als je dit je kind aandoet in diens jongste jaren, schep je een volwassen mens die totaal niet in staat is diens eigen mening te vormen, maar deze altijd overneemt van een persoon die op een bepaalde manier een vorm van superioriteit bekleed.

Alles wat je hier uitlegt gaat er van uit dat je je kind gewoon meppen geeft tot het stil is of doet wat je zegt, en daar geen woord uitleg bij geeft.

Je zei het zelf:

Oorspronkelijk geplaatst door cdekeule

Het zijn emotionele wezens, nog meer irrationeel dan rationeel.

Kinderen zijn onredelijk. Als je zonder klappen je kind aan het zwijgen gekregen hebt, is dat een vorm van mentale chantage. Wat niet altijd slecht hoeft te zijn.

We denken graag dat we goede ouders zijn door onze kinderen met straf te bedreigen als ze niet doen wat we zeggen, maar dit is net als geweld een vorm van machtsmisbruik. Je doet het gewoon omdat je het kan, het principe is identiek.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Duvelke

wie kinderen niet met woorden de baas kan, kan beter niet aan kinderen beginnen.

Er zijn nu ook wel kinderen die goed weten dat het bij woorden blijft, he, en zich dan ook alles permitteren. Dat dacht de kleine van de buren ook, tot ik hem een lap achter zijn oren verkocht. Hij was zijn "kameraadje" (vriendje van mijn zoon) aan 't aframmelen, en dacht dat toen ik "stop onmiddellijk of ik maak mij echt kwaad" zegde, het ook bij woorden zou blijven. Dat had 'em nog nie meegemaakt, zie, een mep achter zijn oren. En de ouders mij nog bedanken ook (want anders hadden ze een proces aan hun been wegens het breken van de ribben van dienen andere kleine).

Ik sla heel uitzonderlijk, maar ik denk dat het nodig is dat een kleine weet dat als 'em te ver gaat, het niet bij woorden zal blijven. Dat op zich is meestal voldoende om het bij woorden te kunnen houden. En zo nu en dan testen die klein mannen eens of die grens er nog altijd is. Als ik mijne kleine 10 meppen verkocht heb in zijn gans leven zal het veel zijn, maar dat is genoeg om een grens te trekken.

[Dajjal]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Er zijn nu ook wel kinderen die goed weten dat het bij woorden blijft, he, en zich dan ook alles permitteren. Dat dacht de kleine van de buren ook, tot ik hem een lap achter zijn oren verkocht. Hij was zijn "kameraadje" (vriendje van mijn zoon) aan 't aframmelen, en dacht dat toen ik "stop onmiddellijk of ik maak mij echt kwaad" zegde, het ook bij woorden zou blijven. Dat had 'em nog nie meegemaakt, zie, een mep achter zijn oren. En de ouders mij nog bedanken ook (want anders hadden ze een proces aan hun been wegens het breken van de ribben van dienen andere kleine).

Ik sla heel uitzonderlijk, maar ik denk dat het nodig is dat een kleine weet dat als 'em te ver gaat, het niet bij woorden zal blijven. Dat op zich is meestal voldoende om het bij woorden te kunnen houden. En zo nu en dan testen die klein mannen eens of die grens er nog altijd is. Als ik mijne kleine 10 meppen verkocht heb in zijn gans leven zal het veel zijn, maar dat is genoeg om een grens te trekken.

[De schoofzak]

Naar mijn ervaring, is de pedagogische tik nodig, zolang de kinderen echt te klein zijn om goed te beseffen wat de gevolgen kunnen zijn van hun 'stout' zijn.
Daarbij is het de kunst om die tik zo weinig als mogelijk te moeten uitdelen.
De kindjes moeten vlugger leren "dat de tik er kan komen", maar niet noodzakelijk als de verwittiging van pa/ma .. ernstig klinkt.

Daarom is konsekwensie van pa en ma (en de rest) toch zo belangrijk.

Eens ze wat groter zijn, is tikken kwasi overbodig.

Toch hebben mijn gasten dan nog wel eens een tik gekregen ! Maar dan hadden ze al lang door dat die tik het gevolg was van een refleks door grote teleurstelling, en waren ze zelf al beschaamd voor het veroorzaken van die teleurstelling .... (dit kan misschien beter uitgedrukt worden ....)
Ik kan het moeilijk schatten, vb. tot ongeveer de leeftijd van 6 jaar ....

Daarna waren de priemende ogen van pa/ma ... en een meer pedagogische straf meer dan effisiënt genoeg.


Soms zie ik een mama die probeert in of uit haar auto te stappen, met twee of drie (of zelfs maar één) kleine gasten. Het gebeurt dat er dan één kleine eventjes alleen moet blijven, en liefst moet blijven staan op het voetpad.
Als diene kleine zo ongedissiplineerd is dat die daar niet drie sekonden kan blijven staan .....

Of als ge ergens zijt, vb. aan een zwembad, en uwe kleine is toch al van iets van een leeftijd, en ge kunt hem absoluut niet één sekonde loslaten ....

Wat moet er later van zo'n gasten worden ?


Pas op, er moet "iets in zitten" in zo'n kleine. Als die nooit eens zijn grenzen probeert, dan is het ook maar een ventje (m/v) zonder fut ...


Maar 't belangrijkste blijft voor mij: konsekwent zijn.

Toch is er misschien één ding nog belangrijker, .. speel met je kinderen. Zijt er mee bezig. Zo leer je veel effisiënter een heleboel dingen aan, waaronder o.a. ook dat grenzen nodig zijn om het leuk te houden ....


En ook mijn ervaring (gelukkig niet in mijn gezin): dit alles geldt niet voor de gastjes met karakterstoornissen. Dat is op vlak van opvoeding, het ergste wat je kan overkomen.
Toch, in mijn opinie, moeten die mannekes en meisjes het aangeleerd krijgen om te funksioneren in de maatschappij. Maar dat is andere koek, evt in een andere draad.

[Herr Flick]

Oorspronkelijk geplaatst door freespirit

http://www.hln.be/hln/nl/38/Je-Kinde...esvoller.dhtml

Eindelijk eens een onderzoek in die trend die een andere wind laat waaien. De voorbije decennia werden ouders die hun kinderen een opvoedkundige tik gaven/geven in toenemende mate geculpabiliseerd. Sommige 'pedagoochelaars' spreken zelfs bij een tikje op de vingers van 'kindermishandeling'. Het zouden machteloze ouders zijn die zoiets doen en zulke 'lijfstraffen' zouden leiden tot trauma's op latere leeftijd. Niet dus ! Ik heb zelf als klein kind in uitzonderlijke omstandigheden (wanneer ik echt 'stout' gedrag stelde) eens een tikje gekregen en ik kan me heus niet herinneren dat ik daar trauma's van heb opgelopen. Als ik kinderen heb, zal ik dit ook toepassen als het echt nodig is. Dit is in alle geval doeltreffender dan de geitenwollensokken-methodes die nu de plak lijken te zwaaien. Zachte heelmeesters maken immers stinkende wonden. Zeker peuters en kleuters die de grenzen aftasten, mag je gerust eens fysiek corrigeren. Uiteraard met een tikje en niet met een heus pak slaag ! Wat de 'zachte ouders' hierop te zeggen hebben, laat me eigenlijk koud.

Inderdaad, ... even krachtig tot de orde roepen , of zelf maar gewoon kijken (wel met wat overtuiging, en een dosis kilte in de blik ) zijn meestal genoeg, maar als er niks anders overblijft, ...

[C uit W]

Dat zoiets vanzelfsprekend het voorwerp is geworden van maatschappelijk debat, hallucinant.

[Fallen Angel]

Oorspronkelijk geplaatst door freespirit

http://www.hln.be/hln/nl/38/Je-Kinde...esvoller.dhtml

Eindelijk eens een onderzoek in die trend die een andere wind laat waaien. De voorbije decennia werden ouders die hun kinderen een opvoedkundige tik gaven/geven in toenemende mate geculpabiliseerd. Sommige 'pedagoochelaars' spreken zelfs bij een tikje op de vingers van 'kindermishandeling'. Het zouden machteloze ouders zijn die zoiets doen en zulke 'lijfstraffen' zouden leiden tot trauma's op latere leeftijd. Niet dus ! Ik heb zelf als klein kind in uitzonderlijke omstandigheden (wanneer ik echt 'stout' gedrag stelde) eens een tikje gekregen en ik kan me heus niet herinneren dat ik daar trauma's van heb opgelopen. Als ik kinderen heb, zal ik dit ook toepassen als het echt nodig is. Dit is in alle geval doeltreffender dan de geitenwollensokken-methodes die nu de plak lijken te zwaaien. Zachte heelmeesters maken immers stinkende wonden. Zeker peuters en kleuters die de grenzen aftasten, mag je gerust eens fysiek corrigeren. Uiteraard met een tikje en niet met een heus pak slaag ! Wat de 'zachte ouders' hierop te zeggen hebben, laat me eigenlijk koud.

Zo'n dingen zetten de deur weer volledig open voor misbruiken.
Want wanneer spreek je over een pedagogische tik en wanneer van kindermishandeling?
Kindermishandelaars die hun kinderen afranselen met een broeksriem hebben nu terug het perfecte alibi: "Het was maar een pedagogische tik".

Het valt trouwens ook niet te verbazen dat de "pedagogische tik" (om het eufemisme maar eens te gebruiken) vooral voorkomt bij de lagere sociale klasse. Mensen die niet gestudeerd hebben hebben moeite om de juiste woorden te vinden en kunnen enkel hun gedacht zeggen via daden.
Men zou misschien moeten proberen om in het beroepsonderwijs aandacht te schenken aan taalvaardigheid en pedagogie.

[Herr Flick]

Oorspronkelijk geplaatst door Duvelke

wie kinderen niet met woorden de baas kan, kan beter niet aan kinderen beginnen.

Gij gaat met ne kleinen van 2 jaar onderhandelingen beginnen zeker, ge zijt toch zeker dat ge een meeting room gereserveerd hebt, en dat er koffie en koekejes zijn, en een psycholoog met een slecht nieuws opleiding...

komaan zeg, mijn vader heeft nooit moeten toeken, ... maar ik wist wel dat dat het ultieme en zware gevolg zou zijn in geval we teveel rottigheid zouden uitsteken. een ijskoude blik, of een donderende tirade was meestal al meer dan serieus genoeg.

neefke en nichtje waren wat lastig aan het doen, de bomma had al een paar keer geroepen, efkes krachtig gesproken en een blik hun richting in gestuurd die heel duidelijk was... voilla gecorigeerd, en ze waren overigens ook niet getroumatiseerd want ze zijn daarna braaf de goeiendag komen zeggen.

Al die politiek correcte zever is aan mij niet besteed, al duizenden jaren werden kinderen goed en degelijk opgevoed, en nu moeten we ineens gaan "onderhandelen" ... komaan he mensen serieus blijven. Een kind heeft die vermogens nog niet, dat moet eerst leren wat goed en fout is, en leren luisteren. En als ze kunnen luisteren en weten wat goed en fout en redelijk en rechtvaardig is, dan kunt ge er eens aan gaan denken ze te leren onderhandelen.

En dat laatste leer je vlug genoeg, juist door de traditionele opvoeding te gebruiken, weet je ook dat je dingen moet vragen, en leer je automatisch door uw vraag, juist en op de juiste, en goede manier en moment te stellen er een positief gevolg aan te krijgen.

[lantjes]

Oorspronkelijk geplaatst door filosoof

Iemand die een kind slaat geeft daarmee zijn eigen onmacht om dat kind op een andere manier te beïnvloeden/op te voeden toe. Een zelf uitgereikt certificaat van pedagogische onkunde dus.

Belachelijk.

Ooit eens een lap rond mijn oren gekregen van de juf in het 3e leerjaar en ik kan u garanderen dat ik dat "grapje" geen tweede keer heb uitgespookt EN het ook thuis niet heb verteld om er niet nog een te krijgen. Dat was zonder twijfel een pedagogische tik MET het beoogde resultaat.

[Herr Flick]

Oorspronkelijk geplaatst door Fallen Angel

Zo'n dingen zetten de deur weer volledig open voor misbruiken.
Want wanneer spreek je over een pedagogische tik en wanneer van kindermishandeling?
Kindermishandelaars die hun kinderen afranselen met een broeksriem hebben nu terug het perfecte alibi: "Het was maar een pedagogische tik".

Het valt trouwens ook niet te verbazen dat de "pedagogische tik" (om het eufemisme maar eens te gebruiken) vooral voorkomt bij de lagere sociale klasse. Mensen die niet gestudeerd hebben hebben moeite om de juiste woorden te vinden en kunnen enkel hun gedacht zeggen via daden.
Men zou misschien moeten proberen om in het beroepsonderwijs aandacht te schenken aan taalvaardigheid en pedagogie.

Lagere sociale klasse, ... right yeah, daarom dat al die fils a papas, zo de fils a papa uithangen zeker. precies of in de "hogere" sociale klasse komen geen verwende nesten, en halve psychopaten voor. En mijnheer doktoor of de notaris zal ook wel streng geweest zijn voor zoonlief. En hoe denk je dat veel gasten de stiel leerden van Pa die een of ander ambacht deed... ?

En er is wel een verschil tussen ne kleinen afkloppen met uwen broeksriem of hem ne patat op zijn kaak of gat geven he.

Kinderen hebben duidelijkheid, en routine nodig , aangevuld met rechtvaardigheid natuurlijk.

Als ge van in het begin duidelijk het begrip neen uitlegt. en dat consequent toepast, dan moet ge helemaal niet kloppen, behalve als ge die neen moet bevestigen als er voor de zoveelste keer en na herhaald waarschuwen geen gevolg aan gegeven wordt.

Als ouder ben je verantwoordelijk voor wat uw kinder uitsteken, ge kunt dus maar beter zorgen dat ze luisteren.

En als dat niet goedschiks, gaat, dan moet ge maar op een andere manier duidelijk gemaakt worden dat ge moet luisteren. maar daar zijn gradaties in en dat is ook iets dat gereserveerd is voor serieuse zaken.

Uwe kleinen halfdood slagen omdat m maar 70 % had op Frans is dus wel degelijk verkeerd.

[yassine]

Oorspronkelijk geplaatst door Duvelke

wie kinderen niet met woorden de baas kan, kan beter niet aan kinderen beginnen.

Da's wel een heel extreem standpunt. Mijn ouders konden me meestal met woorden de baas... maar af en toe heb ik als kleine toch eens een tik gekregen. En geloof me, die tikken waren nodig.

[backfire]

Oorspronkelijk geplaatst door Herr Flick

Uwe kleinen halfdood slagen omdat m maar 70 % had op Frans is dus wel degelijk verkeerd.

Volledig mee akkoord. 70% op Nederlands, daarentegen. Da's een afrossing waard.