Het derde deel van de nieuwe Bijbel. Epos: het laatste oordeel.

[filosoof]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

hangend aan mijn kruis moet je van mij niet al te veel snelheid verwachten....

Je hangt daar zeer goed.

[harriechristus]

wat hangt kan niet vallen.....

[harriechristus]

12 - Een muur, die kan praten.

"Hallo, beste muur!"... riep harrie met enige aarzeling en was bang dat iemand hem zou betrappen. Maar er was niemand die het zou kunnen horen, behalve natuurlijk zijn poppen, maar als poppen konden praten, waarom een muur dan niet... dat wil zeggen: het plafond. Maar was een plafond eigenlijk ook geen muur, dus een soort "richting-hemel-muur" of een verkeerd geplaatste vloer? Maar in ieder geval kwam er geen antwoord terug en harrie verviel in een triest gepeinzen.
Waarom zijn dingen ook geen levende wezens? Hebben ze dan geen ziel? Daarna werd het stil en een oneindige klacht doortrilde het universum tot aan Gods troon en bleef daar hangen en brak vervolgens Gods hart in tweeën; dat hart dat versteend was door zijn eigen zielloze schepping.
"Hallo kleine harrie!", klonk het even later. Het klonk duidelijk, maar toch heel zacht als betrof het de stem van een oude zieke man.
"Ja, hallo lieve muur!", riep harrie verheugd terug. "Hoe gaat het met je?"
"Ik ben net wakker!", zeide de muur. "Ik heb zeker lang geslapen, misschien wel 100 jaar. Ik wist niet dat er nog iemand iets om mij gaf!"
"Heb je nog wat gedroomd?", vroeg harrie toen.
"Ja!", zeide God, "ik droomde dat ik een hele lieve muur tegen kwam met fraaie vormen. Ik kuste haar innig en toen werden er heel veel kleine muurtjes geboren. Het was een hele mooie droom!", verzuchtte de muur.
"Ja, dat kan ik me voorstellen", zeide harrie. "Is het niet vervelend om een muur te zijn?"
"Dat is maar hoe je het bekijkt", verzuchtte de muur nogmaals. "Ik slaap en droom eigenlijk liever, want als ik wakker word, dan zie ik vooral wat de mensen scheidt, maar ach... dat is eigenlijk toch ook wel interessant, want wat hen scheidt is toch ook wel weer wat hen verbindt", zeide hij filosofisch beschouwend. Hij leek wel een Hegeliaanse muur.
"Maar inderdaad", ging hij verder, "liever was ik de levende eenheid gebleven, maar als zodanig ben ik gestorven tot muur".
"Zou een eenvoudig dakraampje niet helpen?", vroeg harrie, maar de muur gaf geen antwoord. Blijkbaar had hij geen gevoel voor humor, of was hij met zijn gedachten nog bij zijn mooie droom.



Morpheus

13 - De muur heet ook megalick.

"Hoe heet je?", vroeg harrie nu.
"Megalick!", zeide de muur.
Harrie schrok ervan; want had hij niet gelezen dat hij zelf wel iets had van een megalick? Was hij alleen maar bezig met zichzelf te praten? De muur gaf hem een knipoog en dat bracht harrie in verlegenheid.
"Wat betekent megalick?", vroeg harrie nu dapper.
De muur antwoordde: "Megalick betekent: groot Ik, want mega betekent groot en ick natuurlijk: ik. En de l is alleen maar een tussenvoegsel om die woorden aan elkaar te plakken. Dus: mega-l-ick".
"Ben ik een groot ik?", vroeg harrie verder met een groot rood hoofd, want hij voelde hier nattigheid.
"Neen, niet jij, maar ik!", zei de muur nu.
En hij vervolgde: "Megalick betekent ook megaliet en een megaliet is een heilige steen, God voorstellende". Dat klonk harrie al veel beter in de oren, maar opnieuw kreeg hij een rood hoofd, de eerste keer omdat hij zich vernederd voelde en nu teveel werd geprezen; hoewel de muur toch duidelijk had gezegd dat hij het zelf was en niet harrie.

[harriechristus]

14 - Hegel is God zelf als logische schepper.

Harrie voelde zich warm worden en moest even iets wegslikken, voordat hij vervolgde met: "Ken je kleine Hegel?"
"Ja, natuurlijk ken ik die!", zeide de muur, "net zoals jij hem kent. Hegel is God zelf, dat wil zeggen: de logische schepper-God, die je ook wel kent van de Bijbel. Want de logica is de grondslag van het heelal en Hegel is de incarnatie van die logica, de wandelende God op aarde, van zijn schepping getuigende in zijn dialectiek".
Opnieuw moest harrie iets wegslikken, want opnieuw was hij tot een groot verbazen gebracht. Wat zou hij nog meer te horen krijgen? Maar nu wist harrie niet meer wat hij vragen moest en neigde in slaap te vallen. Maar op de grens van waken en slapen schoot hem toch nog een vraag te binnen, die hem vast vanuit zijn onderbewustzijn was ingefluisterd.
Hij schrok weer wakker en vroeg met een smartelijk gevoel van oneindig medelijden: "Waarom, lieve Heer, ben je versteend tot een muur, zodat niemand meer tot je praat? En niemand meer tot je bidt en je slechts de maat gemeten wordt om je te doorboren?



15 - De schepping en de voortplanting in eindeloze veelheid van grenzen.

Nu was het de beurt aan de muur om in verlegenheid te geraken, want harrie meende duidelijk te horen hoe hij enige keren zijn keel schraapte en er kwamen scheuren in het plafond en kalk en gruis vielen naar beneden.
"Ja, zie je... eh... God, dat wil zeggen: Ik... om altijd en eeuwig slechts één God te zijn, dat begon me te vervelen. Ik wilde me graag... eh... voortplanten... eh... vermenigvuldigen... De muur werd helemaal rood en had blijkbaar moeite met zijn seksuele voorlichting.
"Maar!", ging hij verder, "eigenlijk kan de eenheid ook niet bestaan zonder veelheid en de oneindigheid ook niet zonder grenzen. Je moet dat maar eens aan Hegel vragen, want die begrijpt dat veel beter dan ik. Het is een kwestie van dialectische logica... eenheid van tegendelen... je weet wel. Maar in ieder geval wilde ik me scheiden in een lichamelijk onderscheid van man en vrouw, God en Godin.
Maar je moeder en ik... ik bedoel: er waren nog meer dingen nodig, een heelal, de sterren en de zon en de aarde en dan de planten en de dieren en dan ook nog een huis met allerlei spulletjes. Ja, ja, daar kwam heel wat bij kijken", zeide hij in zichzelf vergenoegd.
"En dat waren allemaal vormen en dus begrenzingen, scheidingen, muren... en door al dat scheppingswerk in een eindeloze analyse en eindeloze differentiatie is de oorspronkelijke eenheid verloren gegaan."

[harriechristus]

De wetenschap.

"Je ziet het in de moderne wetenschap. Alles is begrensd en eindig geworden. Er is geen eeuwigheid en oneindigheid meer. Ik, God ben gestorven... dat wil zeggen: ik heb niks meer te doen en verveel me te pletter. Alles is materie geworden... dus muren, stenen, rotsen... de dood."

16 - De wereld is gespleten.

"Maar in wezen is er nog steeds die oneindigheid, en er zijn gelukkig nog steeds mensen die daar hardnekkig in blijven geloven." Hierbij plengde de muur een traan van pure emotie. Maar het kan ook wel zijn dat het regende en het water door de scheuren van het plafond lekte.
De muur vervolgde: "De wereld is gespleten in God en mens, in oneindigheid en eindigheid. Juist die grens, die muur tussen eindigheid en oneindigheid, die muur die de mens van God scheidt, die muur, waardoor God zo lijdt, die muur verbindt ook beide zijden". God praatte over zichzelf in de derde persoon, zoals hij ook al in de bijbel deed, dacht kleine harrie bij zichzelf.
"Hoe vreemd het ook moge schijnen", ging God verder, "die muur is de Heilige Geest, de eenheid van God en Zoon; de laatste gestorven in wrokkigheid..."
Bij die laatste woorden kreeg harrie een rooie kop.
"Die muur is een megaliet, een heilige steen, wiens raadsel nooit is opgelost en oneindig leven herbergt... en die megaliet ben jij mijn Zoon... dat wil zeggen: je lijkt er wel een beetje op. Tenminste, als je je best doet, want je hebt nog een hele lange weg te gaan.
Deze laatste woorden ontroerden harrie zeer. Zou zijn vader toch nog een beetje van hem houden en niet echt boos geweest zijn omdat hij zijn spinazie zo langzaam opat? Want hij had nog een lange weg te gaan en hoe langzamer hij at, hoe sneller hij ging, dat wil zeggen: met grote stappen van zeven-mijls laarzen; of zoals een fiets in een hogere versnelling.
Of was het andersom, dat je door langzaam te bewegen ook inderdaad steeds langzamer ging? Maar wat harrie bedoelde was dat door traagheid en luiheid een zalig gevoel van oneindigheid en eeuwigheid ontstonden en in de eeuwigheid en oneindigheid was je meteen overal. De stem in de muur was inmiddels weggestorven en harrie keerde terug tot de realiteit.
Harrie keek om zich heen en vroeg zich af wat zijn poppen ervan dachten. Ja, die waren wel zeer onder de indruk van het gebeurde, want harrie kon niet alleen hun eigen taal verstaan, maar sprak ook nog tegen het plafond. Die kleine harrie was toch wel een wonderbaarlijk kereltje. Voor de rest begrepen ze er niet veel van, maar wel dat er diepzinnige dingen gezegd waren. Ze moesten er nog over nadenken en een gezamenlijke conclusie formuleren om kleine harrie ter wille te zijn en hem niet opnieuw te ontstemmen.

Einde hoofdstuk 4



de poppen begrepen er niks van...

[harriechristus]

hoofdstuk 5 : Sophia

1 - Wat is materie?

Bij harrie was inmiddels de wrokkigheid jegens zijn vader teruggekeerd en alles overdenkende wat het plafond gezegd had, kreeg hij de onbedwingbare neiging daarvan alles te willen ontkennen en uit pure opstandigheid het tegendeel te beweren. Wat was er immers verkeerd aan de schepping en de vermenigvuldiging en de materie en de wetenschap?
Had God immers zelf niet gezegd dat het vreselijk eenzaam en ellendig geweest was om altijd en alleen slechts één God te zijn? En nu was hij weer gaan jammeren om zijn schepping dat het allemaal verkeerd was gegaan. Wat een vervelende klier was dat. En dan dat rare woord megalick en ook nog megaliet en dan ook nog materie. Wat was nou materie?



materie is vormgeving en.....pas waarachtig als verschijning

2 - Materie is gestolde energie en energie is beweging van massa.

Een klein popje kon zich niet bedwingen en sprak zomaar ongevraagd voor zijn beurt en zeide: "Materie is gestolde energie, want energie is gelijk aan massa maal de lichtsnelheid in het kwadraat, oftewel: E=mc2". Dat kleine popje heette Pipo de Clown en was vreselijk trots op zijn wetenschappelijke kennis. Kleine harrie zeide niks en het kleine popje werd onzeker, maar dorst toch nog te herhalen: "Materie is massa en massa is energie".
Harrie zeide opnieuw niks en scheen in gedachten te zijn. "Maar wat is dan energie?", vroeg kleine harrie het popje Pipo de Clown goedwillend aankijkend. Het popje raakte nu in verlegenheid en zeide dat de wetenschap dat nog niet wist en nog moest ontdekken.
Maar het popje had zelf net gezegd dat energie gelijk was aan massa x de lichtsnelheid in het kwadraat, dus harrie kreeg de idee dat het popje de tweede keer iets anders had gezegd dat de eerste keer. Of dat massa geen energie is, want waarvoor is die lichtsnelheid in het kwadraat dan nog voor nodig? Want hij had gezegd dat energie gelijk is aan energie x de lichtsnelheid in het kwadraat. Neen, massa is nog geen energie, maar alleen een hoeveelheid van... ja, van wat? Punten?
Blijkbaar had het popje het begrip massa in twee betekenissen gebruikt, namelijk in eenheid met de beweging van de lichtsnelheid in de formule: E=mc2, en die lichtsnelheid later gewoon weggelaten door te zeggen dat materie gelijk was aan massa en massa weer gelijk was aan energie. Maar dat materie zonder meer gelijk was aan massa dat klopte natuurlijk ook niet, neen, want de massa was een eigenschap van de materie, die tot uiting kwam in haar zwaarte of traagheid.
Dus het was ook niet waar dat alles energie is, wat je sommige mensen hoorde beweren, want materie is geen energie. Neen, alleen massa is energie en wel als deze met de lichtsnelheid wordt vermenigvuldigd en dan nog wel in het kwadraat. En materie is nog veel complexer dan energie, want met nog veel meer van allerlei eigenschappen erbij, dus als substantie van het concrete ding, zoals een steen.
Dus de opbouwende volgorde, van eenvoudig naar complex, is dan: eerst massa, en dan met de beweging van de lichtsnelheid erbij is het energie. En met nog veel meer eigenschappen is het materie, zoals onder andere vorm en daardoor tastbaarheid en lichtstraling en daardoor zichtbaarheid, zodat het voor ons tenslotte wordt als een concreet ding.*

*Enfin: dit is nogal een lastig onderwerp en ik hoop dat de lezer kleine harrie niet kwalijk neemt dit te berde te brengen. Maar omdat in de moderne tijd zoveel over energie gepraat wordt en alles zelfs uit energie zou bestaan, is kleine harrie daar ook maar even ingedoken, hoewel kleine harrie beseft hier niet volledig te kunnen zijn. En ook hoe moeilijk dit onderwerp is. Want is straling een noodzakelijke eigenschap van de materie? Anderzijds noemt Einstein zelf de lichtsnelheid. Dus die moet er dus op de een of andere manier bij zitten of is het maar bij wijze van spreken, dus slechts als virtuele formule? Want als je die formule letterlijk neemt dan moet alle massa de lichtsnelheid bezitten en nog wel in het kwadraat.**
Wat die lichtsnelheid betreft zou dat nog wel kunnen in het licht van de relativiteit, dus dat alles relatief met lichtsnelheid beweegt. Dus als het ware het omgekeerde van Einsteins idee dat elke waarnemer zichzelf als stilstaand mag beschouwen. Ja, dat alles met lichtsnelheid zou bewegen lijkt erg gek, maar als je zou bedenken dat alles misschien wel uit licht bestaat, dus licht is, dan is dat al wat minder gek. Alles en iedereen vliegt eigenlijk in de vorm van het licht door het heelal. We zullen er nog wel achter komen dat dat werkelijk zo is. Maar in het kwadraat is wat moeilijk voorstelbaar, maar dat komt omdat de lichtsnelheid in werkelijkheid een versnelling is tot de lichtsnelheid vermenigvuldigd met de afgelegde afstand. Waarover meer in paragraaf 5 door Pipo de Clown wordt uitgelegd.
Maar in ieder geval zijn massa en materie en energie niet zonder meer gelijk.
Ga je van het concrete ding uit, dus afdalend van concreet naar abstract in plaats van opbouwend van abstract naar concreet, dan zou je de massa als de eigenschap der kwantiteit kunnen bepalen, dus: hoeveel materie? Wat zich dan openbaart in de aantrekkingskracht der dingen onderling volgens de formule van Newton. En energie is dan de beweging van het ding. Dat wil zeggen: iets wat beweegt heeft energie.

**E=mc2 wordt beschouwd als rustenergie, dus als potentiële energie van de rustmassa te zijn. (waarbij we ons af kunnen vragen of die zogenaamde rustmassa geen systeem van inwendige bewegingen zou kunnen vertegenwoordigen en temeer omdat rust en beweging relatief zijn en wat het dus extra gecompliceerd maakt.)
Maar die zogenaamde rustmassa zou geheel en al in energie omgezet kunnen worden. Zodat er dus geen massa meer zou zijn. Maar hoe moeten we iets voorstellen dat alleen energie is en geen massa bezit? Want massa betekent hoeveelheid en alles wat uiterlijk bestaat moet ten minste hoeveelheid bezitten. Het enige dat dan mogelijk is is dat energie alleen maar tijd zou zijn, want tijd als zodanig bezit geen uiterlijke vorm en is dus massaloos.
Maar nu wordt wel van fotonen gezegd dat ze massaloos zouden zijn. Wat ook vreemd is omdat het foton toch wel degelijk als deeltje beschouwd wordt. En ook omdat het foton afgebogen worden in de buurt van de zon, dus onderhevig is aan aantrekkingskracht. Wat dan echter weer omzeild kan worden door de idee dat de ruimte rond de zon gekromd zou zijn. Maar met dat idee kan alle aantrekkingskracht verklaard en dus ongedaan gemaakt worden en zouden ook andere deeltjes geen massa hebben.
Maar in ieder geval heeft het foton dan geen rustmassa. Of hier zou met massa niet zozeer de veelheid bedoeld worden, maar alleen de eigenschap voor aantrekkingskracht vatbaar te zijn. Al met al blijft het begrip energie daarmee nogal duister. Tenminste als het een abstract bestaan zou kunnen leiden zonder een eigenschap van de massa als uiterlijkheid, dus van een ding te zijn in de vorm van een deeltje.
En naar mijn bescheiden mening zou ook de formule van Einstein niet meer kloppen, want als de massa geheel en al verdwijnt voor de energie en dus 0 is, dan is ook de energie 0, want 0 x c2 = 0.

[harriechristus]

3 - God is energie.

"God is energie!", riep het kleine popje Jomanda nu zeer zeker van zichzelf.
"Dat is typisch oosters bijgeloof!", riep popje paus Pius verontwaardigd uit, "dat is natuurgodsdienst en natuurgodsdienst is des duivels".



de veredelde materie tot goddelijkheid


De materie bestaat uit punten.

Het scheen nu weer uit de hand te lopen, toen een dikke Beer opstond en plechtig declameerde: "Materie heeft massa en massa betekent veelheid en die veelheid is een veelheid van punten, waaruit alle materie is opgebouwd. Goed, die punten zijn echter ook in beweging, denk maar aan de atomen en de deeltjes van de atomen, bijvoorbeeld de elektronen. Dus materie is eigenlijk een massa van punten in beweging en die eenheid van massa en beweging, dat is nu wat de wetenschap energie noemt; wat ook tot uitdrukking komt in de formule E=mc2.
Dat leek harrie wel wat, want had hij zelf niet gedacht dat de tijd als openbaring van het worden verschijnt als ruimte, dus dat het tijdspunt een ruimtelijk punt wordt en had hij ook niet gedacht aan de beweging van een punt? En zou het dan niet zo kunnen zijn dat de materie eigenlijk een systeem van bewegelijke punten was, met de lege ruimte slechts als wat minder punten dan de massa uit meer punten; of zo dat de lege ruimte uit ideële punten bestond en de materie uit werkelijke punten, dat wil zeggen: stippen?
Of zo dat de beweging van een punt eerst een lijn werd en de beweging van een lijn tot een vlak en de beweging van een vlak de ruimte. En nog een probleem was of die lichtsnelheid in het kwadraat van Einstein ook als een feitelijke beweging in de materie zelf bestond.
Enfin: hier viel nog heel wat na te denken. En het begon hem nu wat te duizelen.

4 - Hoe de aantrekkingskracht wordt verklaard door dikke Beer.

Die dikke Beer ging rustig verder met declameren: de massa kan zowel uit de beweging verklaard worden als omgekeerd de beweging uit de massa, want enerzijds is de massa een systeem van bewegende punten, maar omgekeerd trekken massa's elkaar aan en veroorzaken dus beweging.
Die aantrekkingskracht kunnen we verklaren als wil tot eenheid, want de waarheid is de eenheid. En die eenheid is de wil van de materie om zich op te heffen tot Geest, dat wil zeggen: tot haar eigen metafysische inhoud, wat pas in de mens mogelijk wordt, namelijk in zijn denken... ik bedoel, dat alle punten eigenlijk weer één punt willen worden, en omdat een punt eigenlijk Niets is...
Op dat punt was de dikke Beer blijkbaar in verwarring geraakt en wist hij niet hoe hij verder moest en hield daarom plotseling zijn bek en deed er het zwijgen toe, terwijl zijn hoofd steeds roder werd, wat zelfs onder zijn bruine vacht zichtbaar was. Het was heel knap wat hij allemaal dacht, maar had blijkbaar teveel in ene willen zeggen en was over zijn eigen groffe berenpoten gestruikeld, bij wijze van spreken.
Het deed kleine harrie sterk aan de filosofie van Hegel denken en daarom vroeg hij naar de dikke Beer zijn naam. "Ik heet Sjors", zeide hij. Sjors was een voornaam van Hegel en het kon niet anders of deze Beer was een incarnatie van Hegel*, dacht harrie bij zichzelf. "Sjors Wilhelm Friedrich", herhaalde Beer nog een keer.

*Zodat er dus eigenlijk twee Hegels zijn: een jonge op de kleuterschool en deze ouwe Beer, waar harrie later nog veel en diep over nagedacht heeft. Want volgens hem moest zoiets ook dialectisch te verantwoorden zijn en wel binnen het kader van de heilige geest als eenheid van Vader en Zoon die overal werkzaam is.



de grote filosoof Hegel

[harriechristus]

5 - E=mc2 wordt uitgelegd door Pipo de Clown.

Maar nu was Pipo de Clown vreselijk jaloers geworden omdat die dikke Beer zoveel aandacht kreeg en zoveel spreektijd had genomen. Maar op het punt van de aantrekkingskracht, die die dikke brutale Beer had genoemd, zag hij zijn kans schoon om zich wat beter te profileren dan de eerste keer, toen hij de mist ingegaan was met zijn energie. Want toen wist hijzelf, dus Pipo niet te zeggen wat het nou was, wat die Beer wel uit had kunnen leggen, namelijk als eenheid van massa en beweging.
Nu stond hij weer opnieuw op en zeide: kracht is gelijk aan massa x versnelling en is berekend door Newton. En kracht is inderdaad de aantrekkingskracht, zoals mijnheer Beer heeft aangeduid, maar dat zal ik nu wetenschappelijk verklaren. De aantrekkingskracht zorgt namelijk voor een versnelde beweging van de massa en wordt nu juist bepaald door die massa met die versnelling te vermenigvuldigen.
Maar wat is nu energie? Energie is de kracht die vervolgens ook nog een bepaalde afstand aflegt, dus deze is dan gelijk aan de massa x de versnelling x de afgelegde weg. En als we dat in een formule uitrekenen dan komen we op: Energie is gelijk aan massa x de snelheid in het kwadraat. En als de snelheid dan gelijk is aan de lichtsnelheid dan is die Energie gelijk aan: massa x de lichtsnelheid in het kwadraat en dat is precies de formule van Einstein.
Nu, dat was vreselijk knap van die Pipo de Clown en harrie wist niet dat hij zulke geleerde poppen had, en hij had ze blijkbaar ten onrechte voor zeer dom versleten.



6 - Pop Albert staat op om het beter te verklaren.

Maar harrie was er nog niet, want nu stond plotseling nog een andere pop op, die tot nu toe minzaam had zitten te glimlachen bij de hele conversatie. "Neen!", zeide hij, "het is wel heel knap wat mijnheer Pipo de Clown heeft verteld, maar zo heb ik mijn formule niet berekend.
Want ik heb hem afgeleid van mijn relativiteitstheorie, namelijk dat een bewogen massa=m' voor de waarnemer gelijk is aan de rustmassa=m gedeeld door de wortel uit 1 min de snelheid=s gedeeld door de lichtsnelheid=c in het kwadraat.
(m'= m/(wortel(1-s2/c2))
Want als de snelheid dan klein is dan komt het daarop neer dat de rustmassa toeneemt met half x de massa vermenigvuldigd met de snelheid gedeeld door de lichtsnelheid in het kwadraat.
(m'= m + (1/2m x s2/c2))
Vermenigvuldigen we dat allemaal met de factor c2 voor de lichtsnelheid in het kwadraat, dan krijgen we: bewegende massa x lichtsnelheid in het kwadraat is gelijk aan rustmassa x lichtsnelheid in het kwadraat + half x de rustmassa x de snelheid in het kwadraat.
(m'c2 = mc2 + 1/2ms2)
De derde factor is bekend als de bewegingsenergie, die dus bij de rustenergie opgeteld moet worden. En nu was het mijn geniale greep om die mc2 als rustenergie van de massa te interpreteren, dus: E=mc2.*

*Dit hele verhaal van Albert heeft kleine harrie later nog eens rustig nagelezen in een boekje van Hans Freudenthal: inleiding tot het denken van Einstein.

[harriechristus]

7 - De mogelijke identiteit van twee verschillende visies als synthese.

Alle poppen waren nu perplex en lagen volkomen uitgeteld bij zoveel geleerdheid en konden geen pap meer zeggen, en ook harrie zag het draaien voor zijn ogen. Ze wisten niet dat ze Albert Einstein himself onder het publiek hadden en raakten in grote verlegenheid. Blijkbaar bevonden vele van harrie's kleuterschoolkornuiten zich ook onder de poppen, want behalve Eva, nu ook al Hegel en Einstein.
Albert keek laconiek om zich heen en lachte er wat bij en ging weer rustig zitten. Hij had ze een poepie laten ruiken en wachtte rustig af wat er verder zou gebeuren, maar niemand had zijn betoog goed kunnen volgen en niemand wist nog wat te zeggen. Ja, Albert zou het volgende keer wat duidelijker uit moeten leggen en dan liefst met een bord en een krijtje, zeide een ander popje om de gemoederen weer wat in beweging te krijgen.
Pipo de Clown daarentegen dorst zijn mond niet meer open te doen, hoewel hij zich afvroeg wat dan het wezenlijke verschil was tussen zijn benadering van die formule en die van Einstein als het toch op hetzelfde neer kwam. Bij Einstein was het rustenergie en bij hem bewegingsenergie. Zouden die twee dan niet in wezen hetzelfde zijn, dat wil zeggen: identiek en relatief zodat de rust een systeem van inwendige beweging was en de snelheid van het licht als rust beschouwd zou kunnen worden.
Ja, dat zou kunnen leiden tot een verdere diepgaande speculatie. Enfin: hij moest maar even tot rust komen en het laten bezinken na zoveel emotie en er voor zichzelf verder over nadenken.




8 - De tegenstrijdigheid van de relativiteitstheorie.

Ook dikke Beer Sjors hield zijn mond, hoewel de relativiteit eigenlijk een zeer goed voorbeeld was van zijn dialectiek, want had hij niet beweerd dat alle beweging ook als rust beschouwd kon worden en andersom alle rust als beweging, kortom dat de these van de rust en de antithese van de beweging eigenlijk identiek waren?
Maar daarbij was hij gestoten op een tegenstrijdigheid, want als iedereen zichzelf als in rust zijnde kon beschouwen, dan zouden er evenveel heelallen zijn als waarnemers, en hoe zou je dan moeten verklaren dat als iemand liep en dus voor zichzelf stilstond, de aarde onder zijn voeten zag bewegen? Dat wil zeggen: waar kwam die beweging van de aarde dan vandaan? Was dat slechts een schijnbeweging* of een werkelijke beweging? En als het laatste het geval was hoe moesten we dan verklaren dat een wandelaar de hele aarde onder zijn voeten weg kun duwen? Waar kwam die immense kracht vandaan?
Dit probleem was onder de wetenschap bekend als de tweelingparadox en de verklaringen daarvoor hadden Beer Sjors nooit kunnen bevredigen en waren volgens hem schijnverklaringen. Maar nu was het toch een mooie gelegenheid om daar over te beginnen, maar hij moest even wachten tot de emoties wat bekoeld waren en dan zou hij opnieuw het woord gaan voeren. En ondertussen kon hij dan rustig nadenken hoe hij zijn idee omtrent die tegenstrijdigheid zo duidelijk mogelijk zou uitleggen, zodat zelfs de allerdomste poppen het konden snappen.

*Voor het geval die beweging van de aarde voor de wandelaar slechts een schijnbeweging zou zijn, zou de hele relativiteit dus slechts schijn zijn en niet werkelijk zo. Dan zou de werkelijkheid gewoon de normale objectiviteit zijn en dus verder geen problemen opleveren. Maar dan zou ook de hele relativiteitstheorie slechts een schijntheorie zijn van een extra schijnwereld naast de normale objectieve werkelijke wereld. Zoals bijvoorbeeld voor ons ook de dingen op afstand kleiner schijnen te zijn en ook platter op elkaar schijnen te zitten. Dit laatste komt overigens ook in de theorie van Einstein voor, namelijk dat iets met grote snelheid bewogen voor de waarnemer platter schijnt(!) te zijn in de lengte richting. Zodat ook een ruimtevaarder die bij terugkomst jonger is gebleven dus slechts schijnbaar jonger is en in werkelijkheid ouder is geworden. Met het resultaat dat er dus twee ruimtevaarders moeten zijn: een jongere en een oudere als een schijnbare en een werkelijke.
Dat alles van Einstein slechts schijn zou zijn is een verklaring van Martin Gardner in zijn: relativiteitstheorie voor de leek. Terwijl Hans Freudenthal dit hele probleem zo "oplost", dat het al of niet bewegen moet worden beschouwd ten opzichte van de achtergrond der sterren, dus daarmee weer gewoon het objectieve heelal als grondslag neemt en dus de hele relativiteit weer overboord gooit. Zie bladzijde 77 in het hoofdstuk: relativiteitstheorie en ruimtevaart.

[harriechristus]

9 - De dikke berin gaat ook wat zeggen.

Maar in de stilte, die nu volgde, zag een andere dikke Beer, dat wil zeggen: een Berin, haar kans schoon om ook eens wat te gaan zeggen. Want tot nu toe was het allemaal geleerde mannenpraat geweest en had men Jomanda met haar idee dat God energie was ook al helemaal genegeerd en was zij weggehoond door die mafketel van een pop paus Pius. De vrouwen moesten veel meer voor zichzelf opkomen, was haar mening.
Ze zat naast Sjors en was waarschijnlijk zijn echtgenote. Ze voelde wel dat haar man voor een tweede keer van zich wilde laten horen, maar nu was het eens haar kans. Om haar eigen onzekerheid te overwinnen ging ze flink rechtop staan en trok haar beide armen naar achteren zodat haar flink gevormde buik en borsten stevig naar voren kwamen. Ja, zo zag ze er echt uit als Hollands glorie en trok meteen de aandacht van de hele poppenvergadering.
Verder keek ze kleine harrie brutaal recht in het gezicht om hem flink te kunnen imponeren en bewoog een aantal keren met haar zware oogwimpers om een goed oogcontact tot stand te brengen. Dat deed het allemaal wel. En nu lachte ze met haar volle rode mond en straalde alle zelfverzekerdheid van de wereld uit om harrie helemaal te kunnen hypnotiseren. En dan verschenen er ook nog olijke blosjes op haar wangen.



Godin Sophia

10 - "Mijn naam is Sophia."

Harrie werd verlegen door haar houding en voelde zich nog kleiner dan hij al was. Het mankeert er nog maar aan dat ze ook nog haar rokje optilt en haar blote benen laat zien, dacht hij en bij die gedachte moest hij erkennen ook nog seksueel opgewonden te raken.
Door het een en ander raakte hij volkomen de kluts kwijt en om zichzelf uit de nood te redden, dacht hij bij zichzelf: wat zou zo'n domme dikke Berin ons nu nog te vertellen hebben? Maar dat komt natuurlijk omdat juist de domheid mateloos brutaal is en meent alles te weten en te doorgronden. Het is dat ze de echtgenote van Sjors is, maar anders...
Dit ging in een ondeelbare flits allemaal door harrie heen. Maar die dikke Berin liet zich niet in het minst van de wijs brengen en spreidde haar mollige armen en zeide heel rustig, wetende dat ze alle aandacht had: "Mijn naam is Sophia!" Daarna zeide ze helemaal niks meer om het goed tot iedereen door te laten dringen.
Kleine harrie slaagde een diepe zucht van berusting en dacht: ook dat nog. Tegen zoiets was hij niet opgewassen.
"En ik heb een hele grote familie!", zei ze ook nog, alsof dat laatste er ook maar iets toe deed.

[Ambiorix]

zoek u een hobby man.

[harriechristus]

harriechristus zijn is mijn hobby... .....maar het communisme zou ik niet meer in geloven als ik jou was: de dictatuur van het proletariaat is echt voorbij.
Wat nu komt is het ware socialisme van harriechristus.
Stem HCP...

[Alboreto]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Stem HCP...

Hoeveel handtekeningen heb je al?

[harriechristus]

Ik heb er al twee die op mij gaan stemmen, dus dat schiet lekker op.
Zo kunnen we de wereld wel redden als dat zo door gaat.
De rest gaat liever ten onder.

[harriechristus]

11 - Materie betekent Moeder.

Nu pakte Sophia een boekje op dat naast haar was gelegen en stak het duidelijk zichtbaar in de lucht en zeide: "Materie is een Latijns woord en betekent Moeder!"
Verder zeide ze niets meer en keek vervolgens triomfantelijk in het rond alsof ze in een klap alle problemen van de wereld had opgelost.
Er viel een doodse stilte, waarin niemand meer iets wist te zeggen. Niet alleen omdat iedereen de ergernis van kleine harrie voelde, die zich blijkbaar in zijn manlijke eer voelde aangetast, maar ook door de vreemde betovering die er van die dikke Berin uitging. Ja, ze had wel iets, dat was onmiskenbaar. En van die doodse stilte maakte Sophia dankbaar gebruik door ook nog eens te zeggen: "De moeder schept alle leven!"
Maar dit werd harrie teveel, want dit soort oppervlakkig gezwam beschouwde hij als iets voor de damesbladen en niet voor een geleerd symposium als hier ter plaatse. En omdat kleine harrie nu eenmaal een kleine driftkikker was sprong hij op vanuit zijn schijnbare houding van berusting en vloog die dikke Berin Sophia naar de strot.
En hij begon vervolgens aan haar armen en benen te rukken en te sjorren en ook nog aan haar arme hoofd, net zolang tot hij al haar lichaamsdelen plus hoofd eraf getrokken had en hij deze vervolgens ook nog in alle hoeken van de kamer smeet.



12 - De man denkt God, maar de vrouw IS God.

De poppen waren ontzet over hetgeen zich voor hun ogen voltrok. Dat was een ramp. Dat had die lieve Sophia helemaal niet verdiend. Was harrie niet veel te ver gegaan? Harrie was een vreselijk agressief mannetje, een vrouw-onvriendelijk figuur, echt een patriarchale dictator, dacht popje Jomanda bij zichzelf. Waarschijnlijk was hij ook nog een racist en een populist en wie weet wat nog allemaal meer.
En echtgenoot Sjors Wilhelm Friedrich schreide hete tranen om wat zijn lieve Sophia was aangedaan. Zijn eigen vrouw was voor zijn ogen levend vermoord... verschrikkelijk, verschrikkelijk!
Nochtans: Sophia zelf was door het uiteenrukken van haar lichaam wel diep geschokt, maar niet geheel en al uit het veld geslagen, waarschijnlijk door haar sterke overtuiging dat de dood niet werkelijk bestond en "slechts" de overgang naar het hiernamaals kon betekenen. En in de kracht van die overtuiging had haar etherische Ziel haar uiteengerukte lichaam verlaten en zweefde nu boven allen in verheerlijkte glorie. En zij vervolgde nu, enigszins aangedaan, maar nog geheel vol zelfvertrouwen dat ze nog meer had te zeggen: "De man denkt God, maar de vrouw IS God!"

[Cdude]

vloog die dikke Berin Sophia naar de strot.
En hij begon vervolgens aan haar armen en benen te rukken en te sjorren en ook nog aan haar arme hoofd, net zolang tot hij al haar lichaamsdelen plus hoofd eraf getrokken had en hij deze vervolgens ook nog in alle hoeken van de kamer smeet.

Kinky, dat dan wel weer ...

[Seppe Cools]

Alle gelovigen die harriechristus zijn teksten durven te verwerpen, of weg te lachen, zijn pure hypocrieten.

Almaar goed dat ik niet gelovig ben, dat bespaart mij weeral gezichtsverlies.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Seppe Cools

Alle gelovigen die harriechristus zijn teksten durven te verwerpen, of weg te lachen, zijn pure hypocrieten.

Almaar goed dat ik niet gelovig ben, dat bespaart mij weeral gezichtsverlies.

geloven is slechts het begin: denken en begrijpen is de voltooiing.

Maar laat alle schaapjes maar rustig tot mij komen. Ook zij die alleen maar: bèèèè!! kunnen roepen. Ze hebben niks te vrezen.....


Ook met de schijnheiligheid is er geen probleem, want goed en kwaad zijn immers een eenheid, dat wil zeggen: ze horen bij elkaar, en dat zal altijd zo blijven.
Dus je mag best aan je piemeltje zitten als je daar behoefte aan hebt.........meneer pastoor doet het immers ook......

[harriechristus]

13 - Berouw komt na de zonde.

Kleine harrie werd nu op zijn beurt uiteengereten door tegenstrijdige gevoelens en gedachten. Ten eerste een gevoel van wanhoop omdat hij niet in staat was geweest haar werkelijk van kant te maken, want nu was ze al weer verschenen. Ten tweede enig licht gevoel van schaamte omdat hij zo een driftkikker en tiran bleek te zijn. Maar ten derde vroeg hij zich weer af of het toch niet goed was geweest om haar aldus in de hogere sferen van de hemel te krijgen, dat wil zeggen: om haar te doen sublimeren tot etherische ziel.
Het scheen allemaal verschrikkelijk, maar had hij eigenlijk niet vreselijk goed gedaan? Is het juist niet het kwade dat het goede dient? Stond dat ook niet ergens in de Bijbel of had Hegel het hem gezegd? Zo trachtte hij zichzelf te rechtvaardigen tegen de eventuele woede van de poppen en met name ook uit angst voor Sjors. Maar dan drong het ook nog tot hem door dat het laatste wat Sophia had gesproken niet ontbloot was van filosofische diepzinnigheid.
Ja, was het niet zo dat de moderne materialistische mens eigenlijk niet teruggekeerd was tot de grote Moedergodin? Oftewel: de moderne mens die schijnbaar niet meer in God geloofde, was eigenlijk zelf God geworden en aanbad de vrouw als Godin... zoiets... dat wil zeggen: de vrouw als seksgodin!? Niet dat de vrouw nu zelf zoveel om seks gaf, maar meer om de man te plezieren en om uiteindelijk bevrucht te worden en moeder te kunnen zijn.
Het was nogal een warrig verhaal van harrie en daarom begon hij maar opnieuw. "Zat achter al dat materialisme van de moderne tijd niet het zoeken naar de grote Moedergodin?" Ja, dat klonk al veel beter. Maar wroeging om wat hij had gedaan sloop nu zijn ziel binnen. Ja, berouw kwam altijd na de zonde. Hij had de grote Moedergodin Sophia om het leven geholpen.* Of had het zo noodzakelijk moeten geschieden?
Hij wierp zich op bed en door vertwijfeling verlamd bleef hij daar zo een uur liggen. Daarna stond hij op en sloop voorzichtig de trap af naar beneden en haalde uit zijn moeders naaikistje naald en draad en een schaar. Hij sloop vervolgens weer naar boven en zocht alle lichaamsdelen van Sophia weer bij elkaar om deze vervolgens weer netjes aan elkaar te naaien. Haar hoofd als laatste en van zich af gekeerd, want hij dorst haar niet aan te kijken.

*Anders dan in het verhaal van Oedipus had kleine harrie blijkbaar niet zijn Vader, maar zijn Moeder vermoord. Hoe moeten we dat dan verklaren? Misschien dat Sophia voor hem model stond voor de Sphinx, wie weet? De Sphinx gaf Oedipus immers een raadsel op dat Oedipus op wist te lossen, waardoor de Spinx in de afgrond stortte. Maar Sophia had helemaal geen raadsel opgegeven en kleine harrie had niks opgelost, maar Sophia met grof geweld op het leven gebracht. Kleine harrie heeft er later nog veel over nagedacht en is er nooit achter gekomen hoe het nou met hem zat.



de lieve moedergodin: creator van schone dromen...

14 - Sophia is een lieve Moedergodin.

Daarna maakte hij een mooi stapeltje van een aantal boeken: onder andere Hegel en Freud en de Bijbel, maar ook Bolleke de Beer en een dik sprookjesboek. Dat plaatste hij vervolgens op een klein tafeltje tegen de muur met twee kaarsen ernaast aan weerszijde als ware het een altaar. Vervolgens zette hij het weer aan elkaar genaaide lichaam van pop Berin Sophia boven op de boeken om haar als gestorven Godin te kunnen aanbidden.
Hij wierp zich dan ook op zijn knieën voor haar en bad: "Lieve Sophia, neem me niet kwalijk dat ik wat te hard aan je benen en armen heb getrokken... ik heb het helemaal niet kwaad bedoeld, en misschien heeft God het wel zo gewild... ik bedoel... je ziet... het is zo weer aan elkaar genaaid".
Kleine harrie keek vervolgens verwachtingsvol omhoog en ja... zie... de Berin sloeg haar oogwimpers op en keek blij verrast voor zich uit en zeide: "Ik ben een Godin!"
Alle poppen waren hartstikke blij dat Sophia in haar lichaam was teruggekeerd. Dit hadden ze nog nooit meegemaakt. En in koor antwoordden ze nu allen: "Ja, jij bent een Godin!" Harrie was nu zeer ontdaan, maar keek ook nog wat schuldbewust. Sophia keek nu op hem neer en zeide: "Hindert niks, malle jongen!"
Dat maakte alles weer goed en harrie was ontroerd en vroeg nogmaals om vergiffenis en samen met de poppen zeide hij: "Ja, lieve Sophia, je bent een Godin, een lieve Moedergodin. Wilt ons allen als jouw kinderen aanvaarden. Ja, je hebt een heel grote familie!"

[Alboreto]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Ik heb er al twee die op mij gaan stemmen

Daar gaat het niet over.
Voor je een partij kan oprichten moet je eerst handtekeningen hebben van mensen die je steunen.
Ik weet niet hoeveel dat er zijn in Nederland, maar het zullen er meer dan 2 zijn denk ik.

Je zal snel moeten zijn om de verkiezingen te halen, anders zal je nog een paar jaartjes moeten wachten