Filip Dewinter en Bart Dewever samen in Terzake

[De schoofzak]

Oorspronkelijk geplaatst door azert

Nog altijd even grote onderkruipers... uithollen

honi soit qui mal y pense

[Henri1]

Oorspronkelijk geplaatst door KVE

Als het aan de basis van beider bewegingen lag, was die er al lang!

Dus U pleit ervoor dat De Winter en Co het afbollen ?

[luc broes]

Oorspronkelijk geplaatst door robert t

Het artikel van K.V.O. in het Pallieterke heb ik zojuist gelezen. Volledig mee eens.

Voor de rest ben ik akkoord dat BDW nu niet bepaald dé man is om tot samenwerking te komen. Maar d�*�*r kan ik niks aan veranderen. De man bepaalt op het ogenblik de partijlijn van de N-VA maar in tegenstelling tot wat velen beweren is hij niet onvervangbaar.

De Standaard speelt in heel dit verhaal een zeer sluw én smerig spelletje. De Vlaamse natie interesseert hen geen bal. Hetgeen D.S. nastreeft is verdeeldheid zaaien tussen de Vlaams-nationalisten. Aangezien hun lezerspubliek niet bepaald uit idioten bestaat is de vraag evenwel of dit zal lukken. Feitelijk kan het me niet schelen voor welke Vlaams-nationale partij je stemt, zolang het maar niet voor het belgicistisch rapalje is.

Idem voor de VRT. Daar zijn ze zelf zo laf dat ze het het niet meer aandurven
debatten te organiseren tussen de meerderheidspartijen en de oppositie, maar ook dit is onhoudbaar. Ze kunnen niet anders dan een paar kopstukken-debatten organiseren waarvan ik hoop dat BDW en FDW elkaar de kop niet zullen afbijten. Ijdele hoop, ik weet het niet.

Om te besluiten : iedere vorm van samenwerking, hoe miniem ook, juich ik toe.
Zonder je daarvoor te laten doen. Eénheid in diversiteit, het is geen holle leuze.

de taktiek van BDW is om meer samenwerking met CD&V en anderen te bevorderen door afstand te nemen van het VB.

om dezelfde reden praat hij ook zeer weinig over het immigratieprobleem, nochtans wllicht het belangrijksteprobleem.

Of men dit afkeurt of niet, het heeft nog niet veel opgeleverd.

Maar zeker in verkiezinstijd: godsvrede!

VB-NVA-LDD moeten samen meer stemmenhalen.
En de CD&V moet een pak slagen krijgen omdat ze tegen beter weten in steeds haar Vlaamse kiezers opoffert op het Belgisch altaar.

[De schoofzak]

Oorspronkelijk geplaatst door luc broes

de taktiek van BDW is om meer samenwerking met CD&V en anderen te bevorderen door afstand te nemen van het VB.

om dezelfde reden praat hij ook zeer weinig over het immigratieprobleem, nochtans wllicht het belangrijksteprobleem.

Of men dit afkeurt of niet, het heeft nog niet veel opgeleverd.

Maar zeker in verkiezinstijd: godsvrede!

VB-NVA-LDD moeten samen meer stemmenhalen.
En de CD&V moet een pak slagen krijgen omdat ze tegen beter weten in steeds haar Vlaamse kiezers opoffert op het Belgisch altaar.

Eerst en vooral: akkoord met de je laatste alinea natuurlijk.

Overigens: doe je zelf en je partij niet teveel eer aan, want de taktiek van de nva en van het Weverke hangt niet af van wel of niet afstand nemen of dichterkomen bij eenderwelke andere partij.
Het hangt gewoon af van de wens om op de gepaste manier de verwezenlijking van de doelstellingen te bereiken. (wij onze gepaste manier; jullie wellicht die van jullie)

Maar last but not least: ik ga je kwoten:

VB-NVA-LDD moeten samen meer stemmenhalen.
En de CD&V moet een pak slagen krijgen omdat ze tegen beter weten in steeds haar Vlaamse kiezers opoffert op het Belgisch altaar.

[Steben]

Oorspronkelijk geplaatst door luc broes

om dezelfde reden praat hij ook zeer weinig over het immigratieprobleem, nochtans wllicht het belangrijksteprobleem.

Voor de NVA niet.
Alles is belangrijk en alles wordt gehinderd door Belgisch systeem.
Waarom zijn de migratiediscussies binnen roomsblauw in 2007 stukgelopen?

[azert]

Oorspronkelijk geplaatst door luc broes

de taktiek van BDW is om meer samenwerking met CD&V en anderen te bevorderen door afstand te nemen van het VB.

om dezelfde reden praat hij ook zeer weinig over het immigratieprobleem, nochtans wllicht het belangrijksteprobleem.

Of men dit afkeurt of niet, het heeft nog niet veel opgeleverd.

Maar zeker in verkiezinstijd: godsvrede!

VB-NVA-LDD moeten samen meer stemmenhalen.
En de CD&V moet een pak slagen krijgen omdat ze tegen beter weten in steeds haar Vlaamse kiezers opoffert op het Belgisch altaar.

Het is Bart de Zwijger geworden:
zegt niets meer over separatisme, heeft geen werkbare oplossing voor BRXL, zwijgt over de immigratie.
Omzeild alle moeilijke thema's.
Binnenkort echt Bart de tjever.

[Anna List]

Oorspronkelijk geplaatst door azert

Het is Bart de Zwijger geworden:
zegt niets meer over separatisme, heeft geen werkbare oplossing voor BRXL, zwijgt over de immigratie.
Omzeild alle moeilijke thema's.
Binnenkort echt Bart de tjever.

nee Azert ... het wordt Bart de Wijziger ... Time for Change !

de V partijen gaan een meerderheid halen en een belgicistische staatshervorming tegenhouden !

[Xenophon]

Oorspronkelijk geplaatst door Anna List

nee Azert ... het wordt Bart de Wijziger ... Time for Change !

de V partijen gaan een meerderheid halen en een belgicistische staatshervorming tegenhouden !

Jij bent wel heel optimistisch.

Bij die zogenaamde V partijen, zit de LDD daarbij?

[Anna List]

Oorspronkelijk geplaatst door Xenophon

Jij bent wel heel optimistisch.

Bij die zogenaamde V partijen, zit de LDD daarbij?

ik denk dat we JMDD daarin kunnen houden op voorwaarde dat we hem een wagen mét chauffeur beloven.

[luc broes]

Oorspronkelijk geplaatst door azert

Het is Bart de Zwijger geworden:
zegt niets meer over separatisme, heeft geen werkbare oplossing voor BRXL, zwijgt over de immigratie.
Omzeild alle moeilijke thema's.
Binnenkort echt Bart de tjever.

opmeringen van belgicisten over Vlamingen zijn onbetrouwbaar.

[Fieseler]

Oorspronkelijk geplaatst door azert

Het is Bart de Zwijger geworden:
zegt niets meer over separatisme, heeft geen werkbare oplossing voor BRXL, zwijgt over de immigratie.
Omzeild alle moeilijke thema's.
Binnenkort echt Bart de tjever.

Ondanks het feit dat ik heel slecht geplaatst ben om in de plaats van BDW te antwoorden is de Brussel kwestie nu toch wel echt het aller aller allerkleinste probleem ivm Vlaamse onafhankelijkheid.
Weet u waarom?
Omdat Brussel enkel een probleem is in de ogen van de Belgicisten.
Op Vlaamse bodem is er geen enkel maar dan ook geen enkel probleem met Waregem, Antwerpen, St Truiden, Genk, Turnhout, Aalst , Brussel, Wevelgem, Hasselt, Aarschot, Tienen, Maaseik, Brugge enz enz enz....

Ikzelf ben het daarentege wel met u eens dat er ivm de taalwetten uitzonderlijk in Brussel een kleine aanpassing mag worden gedaan. Daarom ook mag er voor Brussel, hoofdstad van Europa, naast het nederlands (administratieve voertaal) ook het engels als tweede taal worden ingevoerd teneinde het voor alle buitenlandse gasten gemakkelijker te maken en om aan de rest van de wereld onze warme, solidaire, inclusieve en polyglotte inborst te laten zien.

[dominatrix]

Tijl Uilenspiegel of Lamme Goedzak?

“In haar streven naar een beter bestuur en meer democratie, kiest de Nieuw-Vlaamse Alliantie logischerwijs voor een onafhankelijk Vlaanderen, lidstaat van een democratisch Europa.”

Dit staat te lezen in de beginselverklaring van de N-VA van 13 oktober 2001. In een interview in een aantal interviews van de afgelopen dagen maakt Bart De Wever daar komaf mee.
Separatisme heeft volgens De Wever een groot nadeel, het heeft een zeer revolutionaire bijklank. Vlamingen en revolutie gaan niet samen. Zo zitten wij niet in elkaar. Volgens de N-VA-voorzitter zijn wij meer Lamme Goedzak, dan Tijl Uilenspiegel. Onlangs verklaarde hij nog dat separatisme beelden oproept van Joegoslavië, miserie, ellende en burgeroorlog.
Daarmee maakt de voorzitter duidelijk dat hij de N-VA in het politieke landschap wil herpositioneren. Hij wil af van het ‘rauwe’ onafhankelijkheidsdiscours.

In 2006 dacht hij daar nog anders over. Onder de veelzeggende titel ‘Waarom Montenegro Vlaanderen kan inspireren’ hield hij toen een vurig pleidooi voor een maximale soevereiniteit binnen een supranationale samenwerking.
Dat lijkt toch op een beduidende koerswijziging. We gaan niet kleinzerig doen en Bart De Wever verdenken van plat politiek opportunisme. We gaan ook niet zeuren over een aantal ferme standpunten die de N-VA overboord heeft gekieperd inzake houding naar de media toe (Enkele jaren geleden pleitte Geert Bourgeois nog voor een verbod om als politicus deel te nemen aan spelprogramma’s…).

Wel verontrustend lijkt ons dat Bart De Wever zijn partij wil omturnen naar een uitgesproken Vlaamse CD&V-versie. De komst van Siegfried Bracke is daarom een geschenk van de goden. De gewezen journalist pleit voor een confederalisme en zegt daarmee wat de N-VA niet openlijk kan proclameren.

De nieuwe Belgische structuur zal een confederaal model worden, dat het licht zal zien via lange, nachtelijke onderhandelingen en ingenieuze, “surrealistische” deals, zoals we ze altijd al hebben gekend in dit land. De eigenlijke drijfveer daarvan is machtsbehoud en streven naar status-quo. De N-VA heeft ‘la grande boucle’ ingezet en zal na de verkiezingen de grote staatsraison van de CD&V overnemen.
Net als zijn leermeester Hugo Schiltz beseft Bart De Wever dat een eventuele doorbraak in de machtsdeelname ligt. Hij bereidt zijn partij daarop voor en iedere vorm van separatistisch elan moet worden weg gemasseerd. De defenestraties zijn al bezig, ook persoonlijke “zuiveringen” horen bij die bocht.

Machtsdeelname vraagt immers een reiniging van de partij van haar pioniersretoriek. Speciaal in de Belgische context van het eeuwige compromis zijn partijen met een duidelijke missie stoorzenders. Dus staat men voor de keuze: het spel weigeren en verder radicaliseren, of verwateren.

Zoals de Volksunie koos de N-VA voor het tweede. Maar de tragedie is, dat de mislukking zich nu al aankondigt. Het Belgisch compromis is namelijk de wortel van het kwaad, waardoor dit land niet meer functioneert.

Om zijn ideeën te realiseren koos Hugo Schiltz voor een deelname aan de macht en was hij bereid om compromissen te sluiten en toegevingen te doen. Net als zijn leermeester is de N-VA voorzitter uit op een historisch vergelijk, een “pact”. Hij heeft lessen getrokken uit het ‘conventio ad excludendum’, waardoor de Italiaanse communisten decennia verstoken bleven van iedere vorm van machtsdeelname en uiteindelijk ten onder gingen.

Bart De Wever trekt parallellen met de Belgische context en ziet ook hoe het Vlaams Belang, als anti-establishmentpartij, door dat politieke establishment deskundig wordt geïsoleerd, met behulp overigens van de cultuursector en de media. De strategie is vervolgens om dat cordon mee in stand te houden en er tegelijk zorgvuldig buiten te blijven. Hij maakt zich bij de traditionele partijen aanvaardbaar door zijn communautaire verhaal wat te milderen maar ook door het cordon in stand te houden. Alles wat maar enigszins radicaler klinkt dan zijn retoriek, wordt als ‘onhaalbaar’, ‘onverantwoordelijk’ en ‘compleet misplaatst beschouwd’. Zo neemt hij stilaan het discours van de gevestigde partijen over. Opdracht geslaagd? Of…terug naar af?

Maar even terug naar het Italiaanse verhaal. Door de onafgebroken regeringsdeelname van de centrumpartijen kon de corruptie welig tieren, terwijl een daadkrachtig economisch herstel uitbleef. Toen de Milanese onderzoeksrechter Antonio di Pietro in 1992 een aantal corruptiezaken begon uit te spitten, barstte de etterbuil open. In een mum van tijd bracht de operatie Schone Handen vrijwel het volledige politieke establishment in diskrediet.
Dit leidde, samen met de kieshervormingen van 1993, tot de implosie van de gevestigde partijen en het einde van de Eerste Republiek.

Bart De Wever, die zich opwerpt als leider van de Lamme Goedzakken, is verwittigd wanneer hij de manoeuvres van zijn leermeester volgt. De gelijkenissen zijn frappant. Net voor zijn ‘fatale’ botsing met de onhaalbaarheid van een stapsgewijze hervorming van de federale structuren genoot Hugo Schiltz een enorme populariteit. Hij was erudiet en scherp van tong. Hij dwong ontzag af.

Enkele jaren later was het sprookje uit en was diezelfde Hugo Schiltz, dé zondebok van de Vlaamse Beweging, die zich opnieuw radicaliseerde. De N-VA kan maar beter twee keer nadenken voor ze zich waagt aan de zoveelste Copernicaanse revolutie om creatief bezig te zijn van wat er van België overblijft.

En misschien moet toch eens opnieuw overwogen worden hoever de macht reikt van een radicaal Vlaams onafhankelijkheidsfront, gemaakt door de drie V-partijen. Hun antwoord op de Belgische chaos zou wel eens veel verreikender én realistischer kunnen zijn.


Julien Borremans (sociaal-flamingant)
Johan Sanctorum (filosoof-publicist)

http://knack.rnews.be/nl/actualiteit...4731444868.htm

[Fieseler]

Oorspronkelijk geplaatst door dominatrix

Tijl Uilenspiegel of Lamme Goedzak?

“In haar streven naar een beter bestuur en meer democratie, kiest de Nieuw-Vlaamse Alliantie logischerwijs voor een onafhankelijk Vlaanderen, lidstaat van een democratisch Europa.”

Dit staat te lezen in de beginselverklaring van de N-VA van 13 oktober 2001. In een interview in een aantal interviews van de afgelopen dagen maakt Bart De Wever daar komaf mee.
Separatisme heeft volgens De Wever een groot nadeel, het heeft een zeer revolutionaire bijklank. Vlamingen en revolutie gaan niet samen. Zo zitten wij niet in elkaar. Volgens de N-VA-voorzitter zijn wij meer Lamme Goedzak, dan Tijl Uilenspiegel. Onlangs verklaarde hij nog dat separatisme beelden oproept van Joegoslavië, miserie, ellende en burgeroorlog.
Daarmee maakt de voorzitter duidelijk dat hij de N-VA in het politieke landschap wil herpositioneren. Hij wil af van het ‘rauwe’ onafhankelijkheidsdiscours.

In 2006 dacht hij daar nog anders over. Onder de veelzeggende titel ‘Waarom Montenegro Vlaanderen kan inspireren’ hield hij toen een vurig pleidooi voor een maximale soevereiniteit binnen een supranationale samenwerking.
Dat lijkt toch op een beduidende koerswijziging. We gaan niet kleinzerig doen en Bart De Wever verdenken van plat politiek opportunisme. We gaan ook niet zeuren over een aantal ferme standpunten die de N-VA overboord heeft gekieperd inzake houding naar de media toe (Enkele jaren geleden pleitte Geert Bourgeois nog voor een verbod om als politicus deel te nemen aan spelprogramma’s…).

Wel verontrustend lijkt ons dat Bart De Wever zijn partij wil omturnen naar een uitgesproken Vlaamse CD&V-versie. De komst van Siegfried Bracke is daarom een geschenk van de goden. De gewezen journalist pleit voor een confederalisme en zegt daarmee wat de N-VA niet openlijk kan proclameren.

De nieuwe Belgische structuur zal een confederaal model worden, dat het licht zal zien via lange, nachtelijke onderhandelingen en ingenieuze, “surrealistische” deals, zoals we ze altijd al hebben gekend in dit land. De eigenlijke drijfveer daarvan is machtsbehoud en streven naar status-quo. De N-VA heeft ‘la grande boucle’ ingezet en zal na de verkiezingen de grote staatsraison van de CD&V overnemen.
Net als zijn leermeester Hugo Schiltz beseft Bart De Wever dat een eventuele doorbraak in de machtsdeelname ligt. Hij bereidt zijn partij daarop voor en iedere vorm van separatistisch elan moet worden weg gemasseerd. De defenestraties zijn al bezig, ook persoonlijke “zuiveringen” horen bij die bocht.

Machtsdeelname vraagt immers een reiniging van de partij van haar pioniersretoriek. Speciaal in de Belgische context van het eeuwige compromis zijn partijen met een duidelijke missie stoorzenders. Dus staat men voor de keuze: het spel weigeren en verder radicaliseren, of verwateren.

Zoals de Volksunie koos de N-VA voor het tweede. Maar de tragedie is, dat de mislukking zich nu al aankondigt. Het Belgisch compromis is namelijk de wortel van het kwaad, waardoor dit land niet meer functioneert.

Om zijn ideeën te realiseren koos Hugo Schiltz voor een deelname aan de macht en was hij bereid om compromissen te sluiten en toegevingen te doen. Net als zijn leermeester is de N-VA voorzitter uit op een historisch vergelijk, een “pact”. Hij heeft lessen getrokken uit het ‘conventio ad excludendum’, waardoor de Italiaanse communisten decennia verstoken bleven van iedere vorm van machtsdeelname en uiteindelijk ten onder gingen.

Bart De Wever trekt parallellen met de Belgische context en ziet ook hoe het Vlaams Belang, als anti-establishmentpartij, door dat politieke establishment deskundig wordt geïsoleerd, met behulp overigens van de cultuursector en de media. De strategie is vervolgens om dat cordon mee in stand te houden en er tegelijk zorgvuldig buiten te blijven. Hij maakt zich bij de traditionele partijen aanvaardbaar door zijn communautaire verhaal wat te milderen maar ook door het cordon in stand te houden. Alles wat maar enigszins radicaler klinkt dan zijn retoriek, wordt als ‘onhaalbaar’, ‘onverantwoordelijk’ en ‘compleet misplaatst beschouwd’. Zo neemt hij stilaan het discours van de gevestigde partijen over. Opdracht geslaagd? Of…terug naar af?

Maar even terug naar het Italiaanse verhaal. Door de onafgebroken regeringsdeelname van de centrumpartijen kon de corruptie welig tieren, terwijl een daadkrachtig economisch herstel uitbleef. Toen de Milanese onderzoeksrechter Antonio di Pietro in 1992 een aantal corruptiezaken begon uit te spitten, barstte de etterbuil open. In een mum van tijd bracht de operatie Schone Handen vrijwel het volledige politieke establishment in diskrediet.
Dit leidde, samen met de kieshervormingen van 1993, tot de implosie van de gevestigde partijen en het einde van de Eerste Republiek.

Bart De Wever, die zich opwerpt als leider van de Lamme Goedzakken, is verwittigd wanneer hij de manoeuvres van zijn leermeester volgt. De gelijkenissen zijn frappant. Net voor zijn ‘fatale’ botsing met de onhaalbaarheid van een stapsgewijze hervorming van de federale structuren genoot Hugo Schiltz een enorme populariteit. Hij was erudiet en scherp van tong. Hij dwong ontzag af.

Enkele jaren later was het sprookje uit en was diezelfde Hugo Schiltz, dé zondebok van de Vlaamse Beweging, die zich opnieuw radicaliseerde. De N-VA kan maar beter twee keer nadenken voor ze zich waagt aan de zoveelste Copernicaanse revolutie om creatief bezig te zijn van wat er van België overblijft.

En misschien moet toch eens opnieuw overwogen worden hoever de macht reikt van een radicaal Vlaams onafhankelijkheidsfront, gemaakt door de drie V-partijen. Hun antwoord op de Belgische chaos zou wel eens veel verreikender én realistischer kunnen zijn.


Julien Borremans (sociaal-flamingant)
Johan Sanctorum (filosoof-publicist)

http://knack.rnews.be/nl/actualiteit...4731444868.htm

Scherpzinnig zoals we dat van Sanctorum gewoon zijn.

Maar telkens ik hetzelfde vertel op dit forum krijg ik de ganse vlaamsvoelende reutemeteut over mij heen. Zijn deze reacties het gevolg van hun vrees om ontmaskerd te worden als de zoveelsten in de eindeloze lijst van verraden Vlamingen? De vraag rijst: hunkeren Vlamingen nu echt mordicus naar personen en partijen die hun rechten ontzeggen en hun politiek, sociaal en economisch leegzuigen terwijl hun cultuur wordt te grabbel gegooid?

[dominatrix]

Oorspronkelijk geplaatst door Fieseler

Scherpzinnig zoals we dat van Sanctorum gewoon zijn.

Maar telkens ik hetzelfde vertel op dit forum krijg ik de ganse vlaamsvoelende reutemeteut over mij heen. Zijn deze reacties het gevolg van hun vrees om ontmaskerd te worden als de zoveelsten in de eindeloze lijst van verraden Vlamingen? De vraag rijst: hunkeren Vlamingen nu echt mordicus naar personen en partijen die hun rechten ontzeggen en hun politiek, sociaal en economisch leegzuigen terwijl hun cultuur wordt te grabbel gegooid?

Waarom is het zo lang wachten geblazen op iemand die Sanctorum komt weerleggen...

Je laatste vraag is alleszinds bij mij ook reeds lang gerezen...