Baas over andermans buik.

[Another Jack]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Ik meen van niet.

Daar zul je mee moeten leren leven.
Het is nu éénmaal zo.
Je kan ook tegen de zon zijn, of het veel nut heeft daar energie in te steken...

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Another Jack

Daar zul je mee moeten leren leven.
Het is nu éénmaal zo.
Je kan ook tegen de zon zijn, of het veel nut heeft daar energie in te steken...

Ik weet niet of de vergelijking opgaat, want u heeft zelf aangegeven dat uw standpunt "dynamisch" is. Wat u vandaag aanbidt, verbrandt u misschien morgen al.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Dionysus

Ik heb mijn vader zien sterven aan kanker in een kamertje in een ziekenhuis, hij herkende niemand meer en had schrik van iedereen.

Daartegenover staat een vriendin met MS, die hield een feestje voor alle belangrijke mensen in haar leven (eerst vrienden, daarna familie), toen alleen nog de familie over was hebben ze haar verdoofd en de machines uitgezet.

Wie heeft hier de waardige dood gehad? Ik weet toch hoe ik later afscheid wil nemen.

De machines uitzetten, is niet noodzakelijk euthanasie. D�*t is juist de grootste misvatting die er heerst.

[praha]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

U hoeft mij dat echt niet te vertellen. Twee leden van mijn naaste familie zijn aan kanker gestorven. Onze familie heeft steeds gekozen voor intensieve palliatieve zorgen thuis. Ik heb de ontwikkeling dag aan dag meegemaakt en meegevoeld. Beiden zijn waardig gestorven en niet, zoals u stelt, in een leven dat geen leven meer was.

Vergeet er ook niet bij te vertellen dat de 'oplossing' palliatieve zorgen er eentje is dat pas recentelijk kan.

Pas in 1990 werd in België een palliatieve eenheid opgericht.
Dat wil natuurlijk niet zeggen dat men voor die datum niet deed aan stervensbegeleiding die het stervende draaglijker zou moeten kunnen maken.

Pijnbestrijding, vaak een essentieel onderdeel, met oog op zo'n zorg kan men pas gefinetuned noemen vanaf de laatste eeuwwisseling.
Dus hoe verliep het voordien ?
ófwel was het 'platspuiten' ófwel creperen.

[Tavek]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Ik meen van niet.

* KNIP *

[Zipper]

Oorspronkelijk geplaatst door Tavek

* KNIP * .

Tja, ergens in het begin van deze draad stelde ik hem de hypotetische vraag wat hij zou doen indien zijn veertienjarige dochter zwanger zou blijken te zijn, hem er bij vertellend dat het lichaam van een veertienjarige, fysisch nog niet volgroeide puber, een zeer grote kans maakt om voor de rest van haar leven verwoest te zijn na het uitdragen van een zwangerschap. De baby laten komen was zijn enige optie, aanvullend met volgende "filosofische" woorden, toen ik hem wees op het gevaar voor zijn dochter : "het leven van mijn dochter ligt in gods handen".....................
Tja, als ik zoiets lees, valt mijn broek af, natuurlijk. In die zin, vind ik hem ook wel een gevaarlijk man.

[Vlaamse Leeuwin]

We beschikken de dag van vandaag over de kennis en de mogelijkheid om op een menswaardige en pijnloze manier te sterven. En ik ben daar dankbaar voor.
Het maakt er een sterfgeval niet minder erg door, maar neemt wel de ruwe kantjes weg ,wetende dat de persoon in kwestie rustig en zonder angst of pijn is ingeslapen.
De tijd dat iemand een lange,harde en pijnlijke doodstrijd moest voeren is gelukkig voorbij. Ik heb familieleden zien vechten en spartelen omdat ze op het eind niet goed meer konden ademen, wroeten en plukken in hun dekens, rochelend en happend naar een beetje lucht ,gelijk een vis op het droge. Dagen en uren aan een stuk. De angst en de pijn in de ogen van mijn grootvader vergeet ik nooit niet meer.

Toen ik 18 was kwam ik voor het eerst in aanraking met euthanasie.
Mijn nonkel (46 jaar ,al 10 jaar vechtend tegen blaaskanker) koos voor sedatie. Zijn bed stond in de living en we zaten met de hele familie bij hem om afscheid te nemen. Hij heeft iedereen,één voor één nog eens vastgepakt en een warme knuffel gegeven. Hij kreeg een extra pomp bij zijn infuus en is zo zachtjes in slaap gevallen, een soort coma eigenlijk. Twee dagen later is hij gestorven, toen mijn tante en een van haar dochters hem op zijn zij rolden om zijn rug te wassen tijdens het bedbad. Een lange zucht en het was gedaan. Niks pijn,niks afzien, niks angst.

Mijn keuze staat in elk geval al vast.

[Vlaamse Leeuwin]

Weet je.,dit doet mij aan iets denken...... je hebt vrouwen die te pas en te onpas te koop lopen met het feit dat hun bevalling de pijnlijkste van allemaal was.En ze vertellen dan maar al te graag al de pijnlijke details ,hoe bloederiger hoe liever. En neen ze wilden geen pijnbestrijding en al zeker geen verdoving. En al zeker geen knipje laten zetten....de natuur zijn werk laten doen en liever helemaal doorscheuren .Want dat maakt je pas tot een echt goede moeder, en blablabla ...de natuur....en blablabla....in gods handen....

Wel, ik heb 3 zonen op de wereld gezet en bij de eerste begon ik vol goeie moed aan de bevalling. Bij de eerste weeën voelde ik mij megastoer en dacht ik ook van " is het dat maar, maken ze daar zo'n kabaal over, tttsss de woozie's "
Maar toen 12 uur later de weeën toch wel echte harde noten werden om te kraken en er nog geen centimeter bijgekomen was heb ik gesmeekt voor een epidurale. En raad eens? Ze werkte niet ! Een bevalling van 36 uur met enkel en alleen maar één verdoofde bil en been is echt geen pretje . Ik heb dus tegen wil en dank een natuurlijke/pijnlijke bevalling meegemaakt.
Geloof me, ik ben er echt geen betere moeder of beter mens door geworden.
Bij mijn 2 volgende bevallingen lukte de epi gelukkig wel....en wat een verschil!

Wat ik maar wil duidelijk maken is dat de natuur soms echt wel een handje mag geholpen worden. De wetenschap en techniek is er, maak er dus gebruik van. Waarom afzien als het ook anders kan? En da's zowel voor bevallingen , sterven, abortus ,enz...

Jan, of wil je beweren dat jij bij een operatie ofzo ook de natuur z'n werk laat doen en je leven in Gods handen gaat leggen? Appendix er uit = vod met ether op de neus ?

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Vlaamse Leeuwin

Toen ik 18 was kwam ik voor het eerst in aanraking met euthanasie.
Mijn nonkel (46 jaar ,al 10 jaar vechtend tegen blaaskanker) koos voor sedatie. Zijn bed stond in de living en we zaten met de hele familie bij hem om afscheid te nemen. Hij heeft iedereen,één voor één nog eens vastgepakt en een warme knuffel gegeven. Hij kreeg een extra pomp bij zijn infuus en is zo zachtjes in slaap gevallen, een soort coma eigenlijk. Twee dagen later is hij gestorven, toen mijn tante en een van haar dochters hem op zijn zij rolden om zijn rug te wassen tijdens het bedbad. Een lange zucht en het was gedaan. Niks pijn,niks afzien, niks angst.

Mijn keuze staat in elk geval al vast.

Sedatie is niet hetzelfde euthanasie, waardoor de Kerk ook niet tegen bepaalde vormen van sedatie is.

Nogmaals, er heersen veel misverstanden over wat euthanasie juist is en wat het kerkelijk standpunt daarrond is.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door praha

Vergeet er ook niet bij te vertellen dat de 'oplossing' palliatieve zorgen er eentje is dat pas recentelijk kan.

Pas in 1990 werd in België een palliatieve eenheid opgericht.
Dat wil natuurlijk niet zeggen dat men voor die datum niet deed aan stervensbegeleiding die het stervende draaglijker zou moeten kunnen maken.

Pijnbestrijding, vaak een essentieel onderdeel, met oog op zo'n zorg kan men pas gefinetuned noemen vanaf de laatste eeuwwisseling.
Dus hoe verliep het voordien ?
ófwel was het 'platspuiten' ófwel creperen.

De christelijke ziekenzorg is vrij vroeg tot ontwikkeld gekomen, juist vanuit het besef dat de lijdende en stervende mens bijstand verdient. Er zijn zelfs enkele congregaties speciaal voor dat doel opgericht. Alleen moest men zich natuurlijk bedienen met de middelen die er toen waren.

[Vlaamse Leeuwin]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Sedatie is niet hetzelfde euthanasie, waardoor de Kerk ook niet tegen bepaalde vormen van sedatie is.

Nogmaals, er heersen veel misverstanden over wat euthanasie juist is en wat het kerkelijk standpunt daarrond is.

Wat versta jij dan onder euthanasie ? Machine afzetten, sedatie, is volgens jou geen euthanasie. Er bestaan verschillende vormen van euthanasie hé, al dan niet actief of passief.
En wat de kerk over euthanasie denkt zal mij worst wezen.

[Vlaamse Leeuwin]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

De christelijke ziekenzorg is vrij vroeg tot ontwikkeld gekomen, juist vanuit het besef dat de lijdende en stervende mens bijstand verdient. Er zijn zelfs enkele congregaties speciaal voor dat doel opgericht. Alleen moest men zich natuurlijk bedienen met de middelen die er toen waren.

Welke bijstand? Een priester en wat nonnen rond je bed die de akte van berouw aan het prevelen waren, en een kwakje vette zalf op je voorhoofd?

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Vlaamse Leeuwin

Weet je.,dit doet mij aan iets denken...... je hebt vrouwen die te pas en te onpas te koop lopen met het feit dat hun bevalling de pijnlijkste van allemaal was.En ze vertellen dan maar al te graag al de pijnlijke details ,hoe bloederiger hoe liever. En neen ze wilden geen pijnbestrijding en al zeker geen verdoving. En al zeker geen knipje laten zetten....de natuur zijn werk laten doen en liever helemaal doorscheuren .Want dat maakt je pas tot een echt goede moeder, en blablabla ...de natuur....en blablabla....in gods handen....

Wel, ik heb 3 zonen op de wereld gezet en bij de eerste begon ik vol goeie moed aan de bevalling. Bij de eerste weeën voelde ik mij megastoer en dacht ik ook van " is het dat maar, maken ze daar zo'n kabaal over, tttsss de woozie's "
Maar toen 12 uur later de weeën toch wel echte harde noten werden om te kraken en er nog geen centimeter bijgekomen was heb ik gesmeekt voor een epidurale. En raad eens? Ze werkte niet ! Een bevalling van 36 uur met enkel en alleen maar één verdoofde bil en been is echt geen pretje . Ik heb dus tegen wil en dank een natuurlijke/pijnlijke bevalling meegemaakt.
Geloof me, ik ben er echt geen betere moeder of beter mens door geworden.
Bij mijn 2 volgende bevallingen lukte de epi gelukkig wel....en wat een verschil!

Wat ik maar wil duidelijk maken is dat de natuur soms echt wel een handje mag geholpen worden. De wetenschap en techniek is er, maak er dus gebruik van. Waarom afzien als het ook anders kan? En da's zowel voor bevallingen , sterven, abortus ,enz...

Jan, of wil je beweren dat jij bij een operatie ofzo ook de natuur z'n werk laat doen en je leven in Gods handen gaat leggen? Appendix er uit = vod met ether op de neus ?

Waar heb ik ergens gesteld dat pijnbestrijding en hulp aan de lijdenden verwerpelijk is?

Waar?

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Vlaamse Leeuwin

Welke bijstand? Een priester en wat nonnen rond je bed die de akte van berouw aan het prevelen waren, en een kwakje vette zalf op je voorhoofd?

Ik denk dat het tijd wordt dat u iets gaat ontdekken over de grote rol die de Kerk heeft gespeeld vanaf de middeleeuwen in de uitbouw van zorg voor zieken, lijdenden en stervenden.

[Vlaamse Leeuwin]

Oorspronkelijk geplaatst door Fiscus

Verkeerd geprikt?

yep

[Vlaamse Leeuwin]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Ik denk dat het tijd wordt dat u iets gaat ontdekken over de grote rol die de Kerk heeft gespeeld vanaf de middeleeuwen in de uitbouw van zorg voor zieken, lijdenden en stervenden.

Ik heb jaren in een RVT gewerkt waar de kerk en een paar zusters de plak zwaaiden, ik hoef dit dus niet meer te ontdekken.

[Vlaamse Leeuwin]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Waar heb ik ergens gesteld dat pijnbestrijding en hulp aan de lijdenden verwerpelijk is?

Waar?

Ik reageerde op de quote van Zipper

Tja, ergens in het begin van deze draad stelde ik hem de hypotetische vraag wat hij zou doen indien zijn veertienjarige dochter zwanger zou blijken te zijn, hem er bij vertellend dat het lichaam van een veertienjarige, fysisch nog niet volgroeide puber, een zeer grote kans maakt om voor de rest van haar leven verwoest te zijn na het uitdragen van een zwangerschap. De baby laten komen was zijn enige optie, aanvullend met volgende "filosofische" woorden, toen ik hem wees op het gevaar voor zijn dochter : "het leven van mijn dochter ligt in gods handen".....................
Tja, als ik zoiets lees, valt mijn broek af, natuurlijk. In die zin, vind ik hem ook wel een gevaarlijk man.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Vlaamse Leeuwin

Ik heb jaren in een RVT gewerkt waar de kerk en een paar zusters de plak zwaaiden, ik hoef dit dus niet meer te ontdekken.

Allemaal zaken die de Kerk heeft uitgebouwd, toen er zo goed als niets was in dat opzicht.

[Vlaamse Leeuwin]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Allemaal zaken die de Kerk heeft uitgebouwd, toen er zo goed als niets was in dat opzicht.

Vroeger was er ook geen elektriciteit, reden ze met paard en kar en stierven kinderen aan de windpokken en de mazelen. Vroeger was een injectienaald ook even dik als een penhaak. Ik heb het over nu Jan, nu...de tijd waarin we heden ten dage leven en de mogelijkheden die de medische wereld heeft. Dus waarom er geen gebruik van maken en afzien omwille van het feit dat je u leven in "gods handen" zou willen leggen?

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Vlaamse Leeuwin

Ik reageerde op de quote van Zipper

En op welke wijze dat dan aan op wat er hier allemaal is geschreven? In niets toch. De christelijke uitdrukking "in Gods handen" betekent niet dat men zomaar fatalistisch in het leven staat.