Democratie versie Chavez

[tomm]

patrickve

Er is niks mis met rotte banken he. Waar iets mis mee is, is om de belastingbetaler er doen voor op te draaien. Als jij als klant zo gek waard om uw geld aan een rotte bank te geven, dan zijt ge het kwijt en dat is maar goed ook. De volgende keer zult ge wel uitkijken.

Probleem is dat als de belangrijkste banken failliet gaan ook talloze bedrijven failliet gaan en de economie in een neerwaartse spiraal belandt zoals in begin de jaren 30. Dit kon slechts opgelost worden door de "new deal" van Roosevelt. Staatsinteventie dus.

In Rusland in de jaren 90 gingen de meeste banken failliet en ook de meeste bedrijven. Gevolg: BNP ging zwaar achteruit, alsook de levensstandaard en het prestige van Rusland. Mensen werden gemiddeld 10 jaar minder oud eind jaren 90 in vergelijking met de jaren 80.

Dat kan allemaal wel zijn, maar dat is misschien niet de meest dynamische economische structuur die het efficientste omspringt met de meest schaarse middelen he.

Maw, je mooie stad is misschien een te duur consumptieproduct dat je gedwongen verkocht wordt via belastingen.

Urbanistische chaos is ook niet bevorderlijk voor de economie. Mensen met geld moeten extra kosten maken voor bewaking en beveiliging, want grote sloppenwijken leiden altijd tot criminaliteit, en ook tot ziekten en vervuiling van het grondwater, etc.. Mensen zijn ook meer geneigd te shoppen in mooie winkelstraten en gezellige stadskernen dan in anonieme shopping malls met bewaking om de have nots tegen te houden. (zo is de situatie in de filippijnen, Kenya, Guatemala, zelfs ergens in de VS), dus meer consumptie wat beter is voor de economie.

Dat laatste gaat dus niet he. Want dan koop je geweldsmonopolie af en zit je met een corrupte maffia. Eens je een geweldsmonopolie kan betalen dan zitten we niet meer in een vrije markt.

Dat is een onlosmakelijk gevolg van de totale privatisatie van de maatschappij. Als alles gekocht kan worden, als alles rond geld draait, dan ook politie en politici, het zou utopisch zijn te denken dat dat anders kan. Dat zie je in alle derde wereld landen en ook wel ergens in de VS.

Inderdaad, maar het onderwijs in de VS is heel sterk gemutualiseerd en nogal "socialistisch".

het staatsonderwijs, maar de kwaliteit is beneden alle peil, enkel voor mensen die zich geen privé scholen of privé universiteiten kunnen veroorloven. Het alternatief is echter GEEN onderwijs voor de mensen die geen geld hebben privé scholen te betalen. Dat betekent dat de bevolking over het algemeen nog dommer wordt, met erg negatieve gevolgen voor de economie.

Ik vind dat onderwijs een belangrijk en schaars product is, en dus zou moeten toekomen voor wie ervoor kan betalen.




Waarom ?



Ik vraag mij dat af, of dat een troef is. Want met een hoger onderwijsniveau komen ook hogere verwachtingen en eisen qua job. Er moet natuurlijk een goed opgeleide elite zijn, maar voor de rest is onderwijs een cultureel consumptieproduct.

Een van de troeven in het Westen is de hoge opleidingsgraad. Als je met een meerderheid zit die geen onderwijs heeft genoten, wat is de meerwaarde dan nog ten opzichte van bvb. honduras, waar mensen een fractie verdienen van in het Westen? Een onvermijdelijk gevolg zou zijn dat de lonen gemiddeld enorm zouden dalen, met directe gevolgen voor de koopkracht, de binnenlandse markt en dus de economie. Dat wordt een neerwaartse spiraal die van Europa derde wereld zou maken. Gelukkig zijn zelfs de meest rechtse politici in Europa niet zo extreem als jij. In de VS wel, en je ziet de gevolgen.

En toch zie je dat dat blijkbaar niet stoort om voldoende Indische informatici te produceren he.

De indische groei is verzwakt, zeker in vergelijking met China, hoewel de lonen in IndiË toch nog vele malen lager liggen en China eigenlijk geen lageloonland meer is. De grootste oorzaak daarvan is het lage opleidingspeil. Mensen die van privé scholen komen kunnen zelfs geen fantsoenlijk Engels en dus de IT sector komt geschoold personeel te kort. Gevolg is dat degene die wel een goede opleiding genoten veel meer geld vragen, en IndiË dus minder aantrekkelijk wordt voor buitenlandse bedrijven.

Het voordeel van een prive school is dat het de klant is die er vrijwillig voor betaalt. Als die met rotzooi tevreden is, is dat zijn affaire. Maar tenminste wordt niemand gedwongen om rotzooi te kopen.
Ben je veeleisend en kan je voldoende geld op tafel leggen, dan kan je altijd goed onderwijs kopen.
Bij een prive transactie is het aan niemand anders dan aan de klant om te oordelen of de kwaliteit de prijs waard is, dus The Economist heeft niks te zeggen over de "kwaliteit" van het onderwijs van een priveschool he. Als de klant content was, is dat het enige dat telt.[/

probleem met die redenering is dat de meeste IndiËrs geen geld hebben om goede privé scholen (die er zeker zijn maar erg duur zijn voor de gemiddelde IndiËr) voor hun kinderen te betalen. Dus moeten ze het doen met slechte privé scholen, ook al omdat de staatsscholen bijna even slecht zijn en overvol. Dat is een vicieuze cirkel, want wie geen goede opleiding genoot zal geen goede job krijgen en dus ook geen goed onderwijs voor z'n kinderen kunnen betalen. En dus blijft IndiË een bijzonder arm land, waar slechts een kleine elite goed leeft en veel dingen koopt.

In China is onderwijs grotendeels gratis en door de staat ingericht. Het niveau ligt veel hoger dan in IndiË, dus geschoold personeel vinden in China is geen probleem. En wie de capaciteiten heeft en door het ingangsexamen geraakt, mag gratis naar de universiteit of gespecialiceerde staatsonderzoekscentra. Gevolg is dat China qua kennis, wetenschappelijke ontwikkeling en innovatie lichtjaren voorligt op IndiË. Gevolg daarvan is dat de economie het beter doet, ondanks de hogere lonen. En vermits het geld dat zo verkregen wordt door de staat opnieuw geherinvesteerd wordt in onderzoek, ontwikkeling en infrastructuur, blijft China een erg aantrekkelijk land economisch, en niet langer alleen voor bedrijven die goedkope arbeid zoeken.
.

[tomm]

Oorspronkelijk geplaatst door Johan Bollen

De meest verzwegen feiten over Venezuela en Hugo Chávez
"Hugo Chávez, de meest verguisde president van de wereld, won met een duidelijk verschil (54 tegenover 45 procent) de zoveelste verkiezingen op rij in zijn land. We brengen enkele opvallende, maar vaak verzwegen feiten over Venezuela.
De meest verzwegen feiten over Venezuela en Hugo Chávez

Volgens tegenstanders maakt Chávez van de olieontginning in zijn land een puinhoop. Maar wist je dat er onder zijn bewind van de olieopbrengst ongeveer vierhonderd maal zoveel aan sociale projecten wordt besteed als voorheen? 43% van het overheidsbudget is vandaag bestemd voor sociale zaken, dat is een record in Venezuela.

Chávez maakte een einde aan de neoliberale uitverkoop van zijn land. De meest strategische sectoren van de economie werden genationaliseerd. In totaal kwamen meer dan vierhonderd bedrijven in de handen van de overheid. Geen wonder dat de reactie van de (economische) elite zo hevig is.

Deze politiek heeft duidelijke vruchten afgeworpen. Tussen 1996 en 2010 is de armoede gedaald van 71% naar 27%, dat is na Ecuador de beste prestatie van het continent. Er is nog steeds een grote kloof tussen rijk en arm, maar wist je dat de gini-coëfficiënt – die een graadmeter is voor die kloof – in Venezuela op dit moment zowat de beste is van Latijns-Amerika? De kindersterfte is onder Chávez gehalveerd en het analfabetisme uitgeroeid.

Criminaliteit is (van oudsher) een groot probleem en dat wordt in den treure aangehaald om Chávez mee te bashen. Maar wist je dat Venezuela volgens een recente peiling van Gallup een van de meest gelukkigste landen ter wereld kan genoemd worden? Het staat op de zesde plaats na de Scandinavische landen en Canada.

De Westerse media hebben het steeds over het gebrek aan democratie en zelfs over een ‘dictatuur’. Maar wist je dat Chávez op dertien jaar tijd veertien verkiezingen (waaronder referenda) heeft uitgeschreven, die hij allemaal op een na heeft gewonnen? Jennifer McCoy, directeur van het prestigieuze Carter Centrum (dat deze verkiezingen van nabij volgt) heeft de voorbije stembusgang omschreven als een van de meest transparante van de wereld.

Chávez wordt verweten de media te controleren, waardoor hij een monopolie had op campagnevoeren en zo de verkiezingen kon manipuleren. Maar wist je dat van de 111 televisiestations er 61 in private handen zijn (vaak virulent anti-Chávez) en slechts 13 door de nationale overheid worden beheerd? De overige 37 zijn in handen van lokale overheden of zijn collectieve projecten. De privé-stations bereiken 61% van het publiek tegenover 5% voor de publieke zenders. Van de geschreven pers is 80% in private handen. De twee meest invloedrijke kranten zijn vijandig ten opzichte van de regering.

Volgens de Canadese Foundation for Democratic Advancement (FDA) scoort Venezuela wereldwijd het best op het vlak van ‘electorale eerlijkheid’. Het land haalt een score van 83%. Finland heeft een score van 30%, de VS haalt 30%, Mexico 23% en Egypte 0%.

Henrique Capriles, de tegenkandidaat van Chávez, wordt in de mainstream-media opgevoerd als de grote democraat. ’t Is maar hoe je het bekijkt. In 2002 was er een staatsgreep in Venezuela. Op dat moment werd ook de Cubaanse ambassade belegerd, o.a. door paramilitaire eskaders van Miami. Henrique Capriles was toen gouverneur van de regio waar de ambassade zich bevond. Wist je dat hij niets heeft gedaan om de agressie van die eskaders te stoppen, dat hij geprobeerd heeft om via een ladder illegaal de ambassade binnen te dringen en dat hij – in overtreding van het internationaal recht – de elektriciteit en het water heeft laten afsluiten? Het zegt iets over welke richting het land had kunnen uitgaan indien Capriles de verkiezingen had gewonnen."

Meer gedetailleerde informatie hier:

Jean-Luc Mélenchon en Ignacio Ramonet, ‘Pourquoi Chavez?’.

Een puike prestatie. Nu wordt het tijd meer aandacht te besteden aan veiligheid en infrastructuur. En ook aan de gezondheidssector. De pro Chavez milities moeten in het leger en politie ingecorporeerd worden. De kans op een staatsgreep is veel kleiner geworden.

Er moet meer werkgelegenheid komen zodat er naast de oliesector ook andere bloeiende sectoren komen, en de armen een voldoende loon naar werk krijgen, en dus niet langer moeten leven van subsidies.

Tenslotte kan de overheid met grootse, gesubsidieerde bouwprojecten de barrio's op termijn doen verdwijnen. Hoewel de levensstandaard sterk verbeterd is blijven het veredelde krottenwijken. Heel wat meer bedrijven kunnen ook genationaliseerd worden.

Het is niet de tijd om op de lauweren te rusten maar net nu gaat de revolutie een cruciale fase in. De revolutie wordt nooit gevoerd op het slagveld of tijdens verkiezingen, maar erna, bij de socio economische transformatie van de maatschappij. De transformatie moet zodanig grondig gebeuren dat zelfs moet een rechtse binnen 6 jaar aan de macht komt, hij de verwezenlijkingen van de revolutie niet meer kan terugdraaien.

[tomm]

Oorspronkelijk geplaatst door eno2

You must be joking.
In alle Westerse landen is dat onder de 15%
En dan nog niet doodarm maar slechts relatief arm

Ik had het niet over het Westen. In de Vs ligt dat percentage trouwens veel hoger. Inderdaad, armoede is relatief als je vergelijkt met de derde wereld. Toch heb je ook hier echte armoede, probeer maar eens van een leefloon te leven met een hele familie...

DAT is echte armoede:

Some 13 million children in the United States live in homes with limited access to a sufficient food supply. Children are being aided substantially by food stamps. In the mid-American cities of St. Louis, Memphis, and New Orleans, half the children get food stamp (SNAP) benefits. Even in Peoria, Illinois – the proverbial Everytown, USA – the figure is 40 percent. In the Bronx, 46 percent of children are on food stamps. In East Carroll Parish, Louisiana, SNAP helps three in four children. A new generation of research demonstrates a direct link between inadequate food supply and a poorer overall health status among U.S. children, according to LSU AgCenter food and nutrition expert Dr. Annrose Guarino.
http://www.lsuagcenter.com/en/family...ion+expert.htm

[eno2]

Oorspronkelijk geplaatst door tomm

Ik had het niet over het Westen. In de Vs ligt dat percentage trouwens veel hoger. Inderdaad, armoede is relatief als je vergelijkt met de derde wereld. Toch heb je ook hier echte armoede, probeer maar eens van een leefloon te leven met een hele familie...

DAT is echte armoede:

Some 13 million children in the United States live in homes with limited access to a sufficient food supply. Children are being aided substantially by food stamps. In the mid-American cities of St. Louis, Memphis, and New Orleans, half the children get food stamp (SNAP) benefits. Even in Peoria, Illinois – the proverbial Everytown, USA – the figure is 40 percent. In the Bronx, 46 percent of children are on food stamps. In East Carroll Parish, Louisiana, SNAP helps three in four children. A new generation of research demonstrates a direct link between inadequate food supply and a poorer overall health status among U.S. children, according to LSU AgCenter food and nutrition expert Dr. Annrose Guarino.
http://www.lsuagcenter.com/en/family...ion+expert.htm

Zelf heb ik lange periode in relatieve armoede geleefd, weliswaar niet met een leefloon, maar wel met een minimumloon/lage werkloosheidsuitkering

Toch beschouw ik de 15% armen in kapitalistische systemen als een relatief succes. Als de wil er was, kon de armoede evenwel volledig gebannen worden, want de mogelijkheden zijn er. Maar die wil is er niet, zelfs niet in de rijkste kapitalistische landen.

[Frankenstein]

Oorspronkelijk geplaatst door tomm

Een puike prestatie. Nu wordt het tijd meer aandacht te besteden aan veiligheid en infrastructuur. En ook aan de gezondheidssector. De pro Chavez milities moeten in het leger en politie ingecorporeerd worden. De kans op een staatsgreep is veel kleiner geworden.

Er moet meer werkgelegenheid komen zodat er naast de oliesector ook andere bloeiende sectoren komen, en de armen een voldoende loon naar werk krijgen, en dus niet langer moeten leven van subsidies.

Tenslotte kan de overheid met grootse, gesubsidieerde bouwprojecten de barrio's op termijn doen verdwijnen. Hoewel de levensstandaard sterk verbeterd is blijven het veredelde krottenwijken. Heel wat meer bedrijven kunnen ook genationaliseerd worden.

Het is niet de tijd om op de lauweren te rusten maar net nu gaat de revolutie een cruciale fase in. De revolutie wordt nooit gevoerd op het slagveld of tijdens verkiezingen, maar erna, bij de socio economische transformatie van de maatschappij. De transformatie moet zodanig grondig gebeuren dat zelfs moet een rechtse binnen 6 jaar aan de macht komt, hij de verwezenlijkingen van de revolutie niet meer kan terugdraaien.

Veel succes,

Ik zie de de liever lui dan moe factor in je betoog niet terug.

Venezuelanen zijn over het als geen hardwerkende en sparende lieden, tenminste het gros ervan. Zoals de Libanezen, Portugezen, of recent de Chinezen, deze immigranten die met weinig kwamen, en zich met hard werken en sparen omhoog hebben gewerkt in Latijns Amerika.

[Eigenzinnig]

dewereldmorgen.be heeft evenveel informatieve en objectieve waarde als rechts actueel en andere extremistische bronnen..

[tomm]

Oorspronkelijk geplaatst door Frankenstein

Veel succes,

Ik zie de de liever lui dan moe factor in je betoog niet terug.

Venezuelanen zijn over het als geen hardwerkende en sparende lieden, tenminste het gros ervan. Zoals de Libanezen, Portugezen, of recent de Chinezen, deze immigranten die met weinig kwamen, en zich met hard werken en sparen omhoog hebben gewerkt in Latijns Amerika.

Mentaliteit is moeilijk te veranderen, dat zie je ook op Cuba of de Dominikaanse republiek, of in Afrika. Ook de meeste Russen zijn niet bepaald werklustig te noemen, ook niet onder het tsarisme. In het Westen leven de meeste mensen om te werken, als een manier van leven, en Duitsers analyseren bij wijze van spreken hun eigen stront.

En een maatschappij waar de meeste mensen liever lui dan moe zijn (ik denk dat Suriname daar ook wel ergens toe behoort...) zal nooit zo welvarend worden als een westers land, dat moet je aanvaarden...

Maar werklust kan ook aangemoedigd worden zoals je zag van de jaren 30 tot de jaren 60 in de Sovjet Unie. Als mensen een mooi loon kunnen verdienen door hard te werken, en genoeg aangemoedigd worden, dan zullen ze dat ook doen in de meeste gevallen. Maar de lonen voor niet gekwalificeerde arbeid in de meeste landen zijn peanuts, en werken in fabrieken ter meerdere eer en glorie van de rekening van een of andere kapitalist is weinig inspirerend.
tenslotte zag ik ook op m'n reizen dat ook in landen waar mensen werklustig zijn, zoals de Filippijnen of IndiË, het erg slecht gaat. Slechter dan in landen met een absoluut luizige mentaliteit zoals Cuba.
.

Zelf ben ik erg lui, tenzij een werk mij passioneert, of tenzij het erg goed opbrengt. Iemand die zich uitslooft zonder reden is volgens mij gewoon dom .

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door tomm

Probleem is dat als de belangrijkste banken failliet gaan ook talloze bedrijven failliet gaan en de economie in een neerwaartse spiraal belandt zoals in begin de jaren 30. Dit kon slechts opgelost worden door de "new deal" van Roosevelt. Staatsinteventie dus.

Ik denk eerder dat Roosevelt de krisis met zijn new deal een stuk gerokken heeft, maar goed, de meningen zijn daarover verdeeld. Hij zal wel levens gered hebben, dat wel.

Ik ben er niet van overtuigd dat als je de belangrijkste banken laat failliet gaan, de economie op zijn gat gaat. Tenslotte wil dat niet zeggen dat de rendabele assets van die bank de vuilnisbelt opgaan: het wil gewoon zeggen dat men de rekeningen op tafel legt, en vele beleggers hun geld kwijt zijn (maar eigenlijk waren ze dat al, alleen wisten ze het nog niet). Maar de goeie activa van de bank die kunnen, net zoals bij het faillissement van een fabriek, overgenomen worden door anderen. En niks belet nieuwe bankstructuren om de rendabele activiteiten over te nemen en terug leningen uit te schrijven he. Ja, er zal natuurlijk een serieuze psychologische schok komen, en dat kan tijdelijk, om psychologische redenen, de economie blokkeren, dat zal ik niet zeggen. Maar tenminste is bij een faillissement de zekerheid er dat alle rotte boel opgekuist en afbetaald is (door de verliezen van de spaarders en beleggers), en dat men geen lijken meer in de kast heeft.

Het ware mij een veel veel betere oplossing geweest dan de casino spelertjes van nu hun verliezen half te dempen met belastingsgeld, en hen voor de rest de lijken in de kast laten te houden zoals Dexia.

Bovendien zouden beleggers en spaarders VANZELF een druk uitoefenen op de nieuwe banken om niet meer dezelfde fouten te begaan, en zou "veilig bankieren" een handelsmerk worden, van even groot belang als "interest".

In Rusland in de jaren 90 gingen de meeste banken failliet en ook de meeste bedrijven. Gevolg: BNP ging zwaar achteruit, alsook de levensstandaard en het prestige van Rusland. Mensen werden gemiddeld 10 jaar minder oud eind jaren 90 in vergelijking met de jaren 80.

Welja, die grote kuis was nodig he. Zoals je ziet heeft Rusland het minder erg gehad dan de USA in de jaren 30, wat dus nogal wat zegt over de kwaliteit van de "new deal".

Bon, het probleem is dat Rusland nu 100% corrupt staatskapitalisme is geworden onder een fascistisch bewind, en dat zal zich ook nog wel wreken, maar zolang de motor gevoed wordt met aardgas kan dat blijven draaien.

Urbanistische chaos is ook niet bevorderlijk voor de economie.

Dat is alles behalve duidelijk. Het is tenminste veel dynamischer en kan sneller antwoorden op veranderingen.

Mensen met geld moeten extra kosten maken voor bewaking en beveiliging, want grote sloppenwijken leiden altijd tot criminaliteit, en ook tot ziekten en vervuiling van het grondwater, etc.. Mensen zijn ook meer geneigd te shoppen in mooie winkelstraten en gezellige stadskernen dan in anonieme shopping malls met bewaking om de have nots tegen te houden.

Ha, nee, veiligheid is een staatsfunctie (ik zou zeggen, DE staatsfunctie). Sloppenwijken zijn ok, maar wel vol politie, graag.

Dat is een onlosmakelijk gevolg van de totale privatisatie van de maatschappij. Als alles gekocht kan worden, als alles rond geld draait, dan ook politie en politici, het zou utopisch zijn te denken dat dat anders kan.

Politici zijn ALTIJD te koop, de vraag is tot waar je hun prerogatieven laat gaan. Bij ons zijn die veel meer te koop dan ginder achter, omdat ze bij ons veel meer prerogatieven hebben.

het staatsonderwijs, maar de kwaliteit is beneden alle peil, enkel voor mensen die zich geen privé scholen of privé universiteiten kunnen veroorloven. Het alternatief is echter GEEN onderwijs voor de mensen die geen geld hebben privé scholen te betalen. Dat betekent dat de bevolking over het algemeen nog dommer wordt, met erg negatieve gevolgen voor de economie.

Ik weet niet of een domme bevolking negatieve gevolgen heeft voor de economie, in de mate dat zij toch niet zou bijdragen en werkloos zijn. Wat nodig is, is dat er een goed opgeleide elite is die de economie laat functioneren, en dat in de mate dat er werknemers zijn (wat voor mij dus hoe langer hoe minder het geval zou moeten zijn), zij natuurlijk ook behoorlijk dienen opgeleid te zijn voor hun functie. Maar het gros van de niet-werkende bevolking, die moet niet deelnemen aan het economische proces, en in de mate dat ze deelneemt, kan ze zich ook onderwijs kopen, net zoals ze zich eten kan kopen he.

Een van de troeven in het Westen is de hoge opleidingsgraad.

Nee, een van onze troeven is onze hoge kapitalisatiegraad. Een deel daarvan zit hem inderdaad in onderwijs en onderzoek, maar het gros zit hem in kapitaalsinfrastructuur.

Een onvermijdelijk gevolg zou zijn dat de lonen gemiddeld enorm zouden dalen, met directe gevolgen voor de koopkracht, de binnenlandse markt en dus de economie.

Voor mij zijn er ideaal geen lonen, maar enkel maar individuele ondernemers. In de mate dat zij voldoende verdienen, brengen zij een dynastie voort die voldoende onderwijs van kwaliteit kan opleveren, en dus hun eigen economische dynamiek onderhouden. En de anderen die daar niet aan meedoen, doen gewoon niet mee aan de economie. Die kunnen dan in sloppenwijken wonen, waar ze weinig middelen verbruiken, en weinig produceren, met de weinige kennis en het weinige kapitaal dat ze hebben. Als er voldoende politie is om die mensen niet storend laten te zijn voor de families die zich wel opgewerkt hebben, stoort dat niet. Ieder 't zijn he.

De wet van Say toepassende, heb je geen "grote consumerende meute" nodig: het volstaat dat een eventueel kleine groep veel produceert voor zichzelf en zichzelf in weelde laat leven met wat ze zelf voor zich produceren. Dat er daarnaast een economisch quasi-dood volk leeft dat niet veel produceert en niet veel consumeert, dat speelt geen rol he, je kan die zelfs als "buitenlanders" beschouwen, die een aparte armoede economie hebben onder elkaar. Zolang ze maar niet gewelddadig reageren, vandaar de nood aan politie.

Het punt is dat je vroeger "veel volk" bij de economie moest betrekken, omdat om rijkdom voor zichzelf kunnen te maken als je wist hoe, je nog altijd redelijk dom en veel werkvolk als wernemers nodig had om het te doen. Maar door automatiseren valt dat weg, en blijven enkel de elite creatieve functies over. Het is dus niet meer strikt nodig om "het volk" bij de economie te betrekken. Iemand die ferrarri's maakt, en iemand die villa's bouwt, en iemand die goeie producten kweekt, en nog zo enkelen, kunnen onder elkaar voor elkaar produceren en in grote luxe leven, onafhankelijk van de rest van het volk. Eindelijk de wet van Say terug toegepast. Een beetje zoals in koloniale tijden, maar deze keer zonder dat we de negertjes op het veld nodig hebben, omdat de machines hun plaats innemen. Wat er met die negertjes in hun sloppenwijken gebeurt, heeft dan verder geen belang, die werken zich zelf op, of niet, zoals ze het zelf maar uitmaken.

[Rizzz]

Oorspronkelijk geplaatst door -Jo-

De nationaal-democratie heeft gewonnen in Venezuela, de plutocratie heeft verloren.
Zo hoort het, een voorbeeld voor Europa.

Jij gelooft toch niet dat Venezuela een democratie is?

Ik heb daar een tijdje aan een project gewerkt, de mensen waar ik daarmee samenwerkte hebben mij even uitgelegd hoe het werkt:

Het probleem is dat bijna alle bedrijven in Venezuela staatsbedrijven zijn en om te mogen werken voor zulk bedrijf moet je lid worden van de vakbond van de partij van Chavez waardoor je automatisch ook een partijkaart krijgt.
Nu, als je in het bezit bent van een partijkaart gaat je stem automatisch naar Chavez tenzij je de partij dat op de hoogte brengt dat je dit niet wil, maar dan weten ze dus dat je niet voor Chavez gaat stemmen, wat denk je dan dat er met je job gebeurt?
Juist ja, hoewel ze nooit gaan toegeven dat het om die reden is maar wees maar zeker dat je dan toch op de 1 of andere manier binnen de kortste keren op straat staat.

Je hebt daar dus de keuze tussen voor Chavez stemmen en een job hebben of voor de oppositie stemmen en op straat te staan.

[alfa16vjtd]

Oorspronkelijk geplaatst door tomm

Mentaliteit is moeilijk te veranderen, dat zie je ook op Cuba of de Dominikaanse republiek, of in Afrika. Ook de meeste Russen zijn niet bepaald werklustig te noemen, ook niet onder het tsarisme. In het Westen leven de meeste mensen om te werken, als een manier van leven, en Duitsers analyseren bij wijze van spreken hun eigen stront.

En een maatschappij waar de meeste mensen liever lui dan moe zijn (ik denk dat Suriname daar ook wel ergens toe behoort...) zal nooit zo welvarend worden als een westers land, dat moet je aanvaarden...

Maar werklust kan ook aangemoedigd worden zoals je zag van de jaren 30 tot de jaren 60 in de Sovjet Unie. Als mensen een mooi loon kunnen verdienen door hard te werken, en genoeg aangemoedigd worden, dan zullen ze dat ook doen in de meeste gevallen. Maar de lonen voor niet gekwalificeerde arbeid in de meeste landen zijn peanuts, en werken in fabrieken ter meerdere eer en glorie van de rekening van een of andere kapitalist is weinig inspirerend.
tenslotte zag ik ook op m'n reizen dat ook in landen waar mensen werklustig zijn, zoals de Filippijnen of IndiË, het erg slecht gaat. Slechter dan in landen met een absoluut luizige mentaliteit zoals Cuba.
.

Zelf ben ik erg lui, tenzij een werk mij passioneert, of tenzij het erg goed opbrengt. Iemand die zich uitslooft zonder reden is volgens mij gewoon dom .

Als men de luxe van uitkeringen heeft is het inderdaad dom.

[Eigenzinnig]

Oorspronkelijk geplaatst door Rizzz

Jij gelooft toch niet dat Venezuela een democratie is?

Ik heb daar een tijdje aan een project gewerkt, de mensen waar ik daarmee samenwerkte hebben mij even uitgelegd hoe het werkt:

Het probleem is dat bijna alle bedrijven in Venezuela staatsbedrijven zijn en om te mogen werken voor zulk bedrijf moet je lid worden van de vakbond van de partij van Chavez waardoor je automatisch ook een partijkaart krijgt.
Nu, als je in het bezit bent van een partijkaart gaat je stem automatisch naar Chavez tenzij je de partij dat op de hoogte brengt dat je dit niet wil, maar dan weten ze dus dat je niet voor Chavez gaat stemmen, wat denk je dan dat er met je job gebeurt?
Juist ja, hoewel ze nooit gaan toegeven dat het om die reden is maar wees maar zeker dat je dan toch op de 1 of andere manier binnen de kortste keren op straat staat.

Je hebt daar dus de keuze tussen voor Chavez stemmen en een job hebben of voor de oppositie stemmen en op straat te staan.

Allemaal westerse propaganda....volgens onze forum neo-commies...

[Rizzz]

Oorspronkelijk geplaatst door Eigenzinnig

Allemaal westerse propaganda....volgens onze forum neo-commies...

Deze info komt nochtans niet uit de boekskes maar uit eigen ervaring.

[Eigenzinnig]

Oorspronkelijk geplaatst door Rizzz

Deze info komt nochtans niet uit de boekskes maar uit eigen ervaring.

weet ik..maar voor sommigen is iedere vs-basher een held..ook boertige dictators...

Qua populistisch gezwets is hij de linkse tegenhanger van een strontzatte Dewinter..

[Johan Bollen]

Oorspronkelijk geplaatst door Rizzz

Jij gelooft toch niet dat Venezuela een democratie is?

Ik heb daar een tijdje aan een project gewerkt, de mensen waar ik daarmee samenwerkte hebben mij even uitgelegd hoe het werkt:

Het probleem is dat bijna alle bedrijven in Venezuela staatsbedrijven zijn en om te mogen werken voor zulk bedrijf moet je lid worden van de vakbond van de partij van Chavez waardoor je automatisch ook een partijkaart krijgt.
Nu, als je in het bezit bent van een partijkaart gaat je stem automatisch naar Chavez tenzij je de partij dat op de hoogte brengt dat je dit niet wil, maar dan weten ze dus dat je niet voor Chavez gaat stemmen, wat denk je dan dat er met je job gebeurt?
Juist ja, hoewel ze nooit gaan toegeven dat het om die reden is maar wees maar zeker dat je dan toch op de 1 of andere manier binnen de kortste keren op straat staat.

Je hebt daar dus de keuze tussen voor Chavez stemmen en een job hebben of voor de oppositie stemmen en op straat te staan.

U bent in Venezuela gaan werken en terug gekeerd als de grote expert? Mij lijkt het eerder dat u de oppositiepropaganda overgenomen hebt. Onderschat niet het dagelijks bombarderen van de bevolking met leugenachtige anti-Chavez propaganda door de private media die het gros van de media in Venezuela uitmaken. Hoe lang heb je daar gewerkt als ik vragen mag, in welke sector?

Zowel het Carter center als de EU als een gespecialiseerde Canadese organisatie rond electorale systemen onderzochten het Venezolaans kiessysteem en kwamen tot de conclusie dat het een van de beste ter wereld was. Onregelmatigheden zoals u die hier aanhaalt zouden zeker vermeld geweest zijn. Wat wel geweten is is dat de oppositie een virulente campagne tegen het kiessysteem voerde.

Het EU onderzoek concludeert: dat het Venezolaans kiessysteem is het

“sistema más avanzado del mundo”. El presidente de la misión de observación, José Silva Penada señaló que el sistema automático de voto era “totalmente innovador y absolutamente fiable. Quedó comprobado que no hay ninguna razón para que los venezolanos desconf�*en del voto electrónico”

Dat in Venezuela zowat alle bedrijven staatsbedrijven zijn is ook manifest onwaar. Er werkt in België een veel groter percentage mensen rechtstreeks of onrechtstreeks voor de overheid dan in Venezuela.

Als u de moeite doet dit te lezen zal u een iets beter beeld hebben van de realiteit van de werknemers in de productieve sector in Venezuela, zodat u volgende keer wat weerwerk kan bieden in gesprekken met co werkers.

Recomposición f�*sica

La Población Económicamente Activa (PEA) es hoy de 16.5 millones de personas, descontando una tasa de desocupación (con planes) del 8 por ciento, los ocupados llegan a 15.2 millones, de estos 3.1 millón trabajan en el sector público y 12.1 en el privado. Si se descuentan unos 2.6 millones de empleadores, cuentapropistas y trabajo familiar, los asalariados llegan a 9.5 millones de estos 1.1 revisten como personal del servicio doméstico (con muy alto porcentaje de no registrados, en negro).

As�* los trabajadores del sector privado en empresas alcanzan a los 8.4 millones, sumados a los del sector público llegan a los 11.5 millones, de estos el 74 por ciento está registrado (en blanco).

Cualquier comparación que se haga de la actualidad con los datos equivalentes de la década del ’90 sale gananciosa. Solo a t�*tulo de ejemplo los trabajadores metalúrgicos que en los ‘90 se hab�*an reducido a unos 70.000 son ahora más de 280.000, los de la industria del neumático pasaron en igual lapso de 800 a 1.600, es cierto que estas dos ramas fueron de las más golpeadas en el per�*odo neoliberal, pero el fenómeno con distinta intensidad replica en otras ramas y subramas.

Sin embargo la tasa del trabajo no registrado sigue siendo elevada, 26 por ciento de la PEA (unos 4.0 millones) si le sumamos a estos los cuentapropistas forzados (trabajadores que facturan) y los desocupados, llegamos a que un 36 por ciento de la PEA (unos 6.0 millones de trabajadores) no tienen derechos laborales plenos.

Sin entrar a considerar esa calidad del empleo, es innegable que creció muy fuerte en varios años del ciclo expansivo, pero en la actualidad la capacidad productiva instalada está prácticamente colmada, por lo que sin un fuerte impulso a la inversión reproductiva la creación de empleo es muy baja, sino está estancada.

Organización sindical

Según un estudio del MTySS del 2005, el porcentaje de afiliados actuales alcanza en el sector privado al 37 por ciento (trabajos posteriores hablan ya de un 42 por ciento) y el porcentaje es mayor en el sector público, lo que dar�*a un porcentual total superior al 60 por ciento. Una de las membres�*as sindicales más altas del mundo.

Las Comisiones Internas y los Cuerpos de Delegados, la base de la organización sindical, constituyen una conquista histórica de los trabajadores del pa�*s, que ninguna dictadura pudo borrar. Es la organización en los lugares de trabajo, all�* donde la relación capital/trabajo es mucho más cristalina y no aparece mediada por los aparatos del Estado o por las estructuras burocratizadas de las direcciones tradicionales. Sin embargo el referido estudio del MTySS da cuenta que en solo el 12.4 por ciento de las empresas hay delegados elegidos (análisis posteriores elevar�*an este porcentual al 15 por ciento). Se trata de un promedio, la tasa crece a medida que crece el tamaño de los establecimientos, as�* en empresas que ocupan a más de 200 trabajadores hay delegados en el 52.5 por ciento de ellas. Es conocido que históricamente los grandes conflictos sindicales surgen de los establecimientos o zonas que muestran una mayor concentración de trabajadores.

Convenciones Colectivas

Unos 5.800.000 trabajadores están encuadrados en Convenios Colectivos, lo que abarca al 67 por ciento de los trabajadores registrados. Comparativamente el alcance de los convenios colectivos en nuestro pa�*s es muy superior al del resto de América latina.

Un trabajo del economista Guillermo Gigliani: “La pol�*tica económica en la primera década del siglo”, Anuario EDI 5, septiembre 2010, muestra que la evolución del salario real promedio de la econom�*a argentina, luego de siete años de paritarias, ya supera el nivel alcanzado en el año 1997. Sin embargo “…esta evolución no es homogénea. En el sector formal – y particularmente en la industria- el ingreso de los asalariados ha logrado superar los valores máximos de los noventa”. Tal conquista el autor la vincula con la capacidad de lucha de los trabajadores organizados, y continúa “Sin embargo el mercado de trabajo mantiene la fragmentación impuesta por el menemismo, ya que los trabajadores del sector público –particularmente los provinciales- y los informales no han logrado recuperar los niveles previos al 2001.” Debe agregarse que las Convenciones Colectivas han mejorado sustancialmente los salarios de los trabajadores formales pero poco las condiciones de trabajo de esos mismo trabajadores. Por otra parte la desigualdad social se mantiene: el 10 por ciento más rico se apropia del 28.7 de la riqueza, mientras que el 10 por ciento más pobre solo recibe el 1.8.

Recambio generacional

Datos provenientes de distintas fuentes afirman que en las grandes fábricas y lugares de trabajo se está verificando un fuerte recambio generacional, que también alcanzar�*a al sector público. Esto constituye as�* una segunda oleada de recambio, la primera se verificó desde mediados y fines del per�*odo alfonsinista. La diferencia entre ambas oleadas es que la primera encontró en los lugares de trabajo resabios de la memoria histórica que le permitió a los jóvenes anoticiarse del pasado de luchas y organización sindical. Los jóvenes trabajadores de la actualidad -para muchos de ellos se trata de su primer trabajo formal- no encuentran esa referencia. Resultan as�* un cuerpo colectivo casi virgen, donde esta todo por ganar, también constituyen un campo de disputa entre las diferentes corrientes pol�*tico-sindicales que se expresan cada vez con mayor intensidad en los ámbitos laborales.

En este contexto delimitado por un fuerte crecimiento del número de asalariados, un recambio generacional que acompaña este crecimiento sin demasiados conocimientos de derechos y prácticas sindicales, una recuperación de la organización sindical y atisbos de politización, es válido preguntarse ¿qué subjetividad se está hoy construyendo en el mundo del trabajo?

Arriesgando una caracterización puede pensarse que estamos en presencia de conciencia proletaria –en el sentido más amplio del término- en transición y cuyo futuro está en disputa. Esta disputa se da en un escenario donde el trabajo ha recuperado –si es que alguna vez la hubo perdido- su centralidad en nuestra sociedad capitalista. Y no es este un dato menor para quienes aspiran a transformar radicalmente las estructuras de dominación en nuestra sociedad.

Venezuela blijft een kapitalistisch land in essentie (waar er 4 keer meer mensen in de prive werken dan voor de staat), maar met een betere bescherming en een betere organisatie van de werknemers dan in het verleden.

[Johan Bollen]

Oorspronkelijk geplaatst door Rizzz

Deze info komt nochtans niet uit de boekskes maar uit eigen ervaring.

Van horen zeggen.

[Kallikles]

Oorspronkelijk geplaatst door Johan Bollen

Zowel het Carter center als de EU als een gespecialiseerde Canadese organisatie rond electorale systemen onderzochten het Venezolaans kiessysteem en kwamen tot de conclusie dat het een van de beste ter wereld was. Onregelmatigheden zoals u die hier aanhaalt zouden zeker vermeld geweest zijn.

Bovendien heeft ook Capriles, die door het anti-Chavezkamp zo de hemel wordt in geprezen, de resultaten van de verkiezingen erkend. Wat is dat voor een operette-oppositie die verkiezingen in een "dictatuur" erkent?

[Conscience]

Oorspronkelijk geplaatst door Kallikles

Bovendien heeft ook Capriles, die door het anti-Chavezkamp zo de hemel wordt in geprezen, de resultaten van de verkiezingen erkend. Wat is dat voor een operette-oppositie die verkiezingen in een "dictatuur" erkent?

Een oppositie bang om vermoord te worden.
Ooit in Venbezuela rondgelopen?

[Johan Bollen]

Oorspronkelijk geplaatst door Conscience

Een oppositie bang om vermoord te worden.
Ooit in Venbezuela rondgelopen?

Mensen hebben op Chavez gestemd in een geheime stemming omdat ze bang zijn anders vermoord te worden? Nee, zo werkt het niet.

[Kallikles]

Oorspronkelijk geplaatst door Johan Bollen

Baseer u toch eens op feiten. Werkelijk. Waar is de facepalm smiley?

Wat een losers toch die oppositie. Eerst deelnemen aan een staatsgreep, vervolgens het hele land doorkruisen en overal een grote bek opzetten met laster, leugens en propaganda, ondertussen je tegenstander nog eens in het buitenland zwartmaken en moord en brand en dictatuur te roepen, om dan tenslotte, als je de verkiezingen verliest, te wenen dat je eigenlijk schrik hebt om vermoord te worden.

[Johan Bollen]

Gevatte antwoorden op de dertien stellingen van een anti Chavez propaganda stuk in El Païs in Spanje. Zo'n propagandastukjes verschijnen dan naderhand regelmatig in Het Laatste Nieuws of De Morgen en zo.

Acabo de leer el editorial de El Pa�*s de hoy (martes, 9), "Más Chávez". No me ha sorprendido, es conocida la trayectoria manipuladora de este medio sobre América Latina, pero me ha indignado lo suficiente como para motivarme a escribir unas notas contradiciendo todos los puntos que comentan menos uno donde les doy la razón:

1) Chávez polariza más a la población: en las revueltas del 'caracazo' de 1989 se vio una profund�*sima polarización social, con el ejército asesinando al pueblo (3.000 muertes), que para nada ha aumentado hoy. De hecho, con el proceso de cambio bolivariano la desigualdad social (lo que polariza realmente a la población, no el discurso de un partido) se ha convertido en la menor de América Latina (según los propios organismos internacionales neoliberales como el Banco Mundial).

2) Gobernar 20 años seguidos son demasiados: curioso que El Pa�*s no opine lo mismo del PRI mexicano, o del propio puntofijismo previo a Chávez, durante muchas décadas corruptas en el poder y empobreciendo a las mayor�*as.

3) Chávez se ha servido de los poderosos medios estatales: menos del 40% de medios de TV (y la mayor�*a son canales locales y regionales), 20% de prensa y 10% de radio. El resto, con Capriles.

4) Chávez ha excitado el odio racial y de clase: la oposición llamándole constantemente "gorila" no es racista, o la obscenidad de la oligarqu�*a multimillonaria y su sabotaje constante. Para El Pa�*s el problema no es que haya desigualdad y segregación económica según el color de la piel, el problema está en decir que hay racismo y clasismo.

5) Capriles no es el candidato de las clases acomodadas porque tiene 6 millones de votos: Qué va, y el PP menos, que todav�*a tiene más votos. Son partidos promovidos por y para las clases populares, sus dirigentes son todos millonarios solo porque son buenos cristianos que dan su vida por la gente pobre.

6) Chávez maltrata la democracia: como demuestra el que haya posibilidad de referéndum para revocar al presidente, por ejemplo, o que se voten muchos referéndums vinculates (como el que perdió en 2007).

7) Gestiona pésimamente la econom�*a: no como la Argentina neoliberal pre crisis de 2001 tan aclamada en su d�*a, por ejemplo. O como los partidos del puntofijismo anterior, todo un ejemplo de crecimiento y distribución de riqueza.

8) Deteriora la inseguridad ciudadana: los sábados los chavistas salen a pegar tiros por ah�*. Solo hay inseguridad en Venezuela para El Pa�*s; Mexico o Colombia, por ejemplo, son democracias consolidadas.

9) Pretende asentar su revolución bolivariana: por fin dicen lo que de verdad les molesta: que se cambie el status quo (¡cuánto le dolió al grupo PRISA que se le acabara el chollo de los libros de texto de precios prohibitivos y contenidos cuestionables en Venezuela!).

10) Chávez es "un exgolpista" por 1992 (cuando fracasó en un golpe de Estado, cuya estrategia no comparto, con el objetivo de abrir proceso constituyente democrático ante un régimen corrupto); Capriles tiene un "mayor respeto a las reglas democráticas", pese a su participación activa en el paro patronal y el golpe de Estado de 2001 (cuyo objetivo quedó claro: se nombró Presidente de Venezuela al presidente de la patronal, por suerte solo por 48 horas ante la avalancha de protestas populares).

11) Las mejoras sociales no sientan bases sólidas sino que generan electorado cautivo: reducir la pobreza (del 70% en 1996 al 23.9% en 2009, y del 40% al 5.9% la pobreza extrema), aumentar el alfabetismo, el sistema de pensiones, el sistema sanitario, etc. son mejoras poco sólidas solo sirven para comprar votos. Lo que hay que hacer es precarizar y privatizar más, eso s�* que está demostrado que es muy sólido...

12) Capriles se ha desmarcado de los partidos tradicionales corruptos: solo les ha lavado la cara, todos le apoyan y están en su coalición.

13) La oposición es variopinta: tan variopinta como un 99'9% de neoliberales.

13 puntos breves para desmontar el editorial de El Pa�*s, "Más Chávez"