heeft god ook een god ?

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door DewareJakob

Dus alles en iedereen is God.

Alleen de levende wezens, de levenloze dingen niet.

Want bij het woord God denken we tenminste aan een levend wezen en niet aan een ding.

[Hypatia]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Alleen de levende wezens, de levenloze dingen niet.

Want bij het woord God denken we tenminste aan een levend wezen en niet aan een ding.

Hewel, zo denk ik er ook over: Levenskracht = god
Dus God is in al wat leeft, in dieren, planten en mensen! m.a.w., in al het LEVEN dat verwekt is door een vrouw-deel+een man-deel!
Laagste dimensie?
Vermits de Aarde (vrouw - materie) ook leeft en leven voortbrengt, moet ze constant bevrucht worden door een man (Licht, Liefde, Wijsheid)
Hogere dimensie?
Vermits ons heelal leeft, moet daar ook aan bevruchting gedaan worden want er worden nieuwe sterren geboren.
Nog een hogere dimensie?
Ik denk dus dat God een constante éénwording is - in het hele Heelal - van een vrouwelijk element met een mannelijk element en de SCHEPPING van nieuw Leven is.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Hypatia

Hewel, zo denk ik er ook over: Levenskracht = god
Dus God is in al wat leeft, in dieren, planten en mensen! m.a.w., in al het LEVEN dat verwekt is door een vrouw-deel+een man-deel!
Laagste dimensie?

Ik denk dat de laagste vorm van leven de eencelligen zijn, die wel goden zijn, maar nog geen bewustzijn hebben van God.
En ook nog niet weten dat ze zelf God zijn.
Het is dus het aller primitiefste begin.
Dan komen de planten en de dieren en de mensen.
Pas de mens heeft een bewustzijn van God en sommige mensen weten ook zelf God te zijn.
Nog hoger dan de mensen komen de microwezentjes, die in de atomen wonen, die uit ruimteschepen bestaan.
Deze zijn pas de werkelijke hogere Goden.
Dit voor zover je God ook specifiek als een hoger wezen kan beschouwen.

Vermits de Aarde (vrouw - materie) ook leeft en leven voortbrengt, moet ze constant bevrucht worden door een man (Licht, Liefde, Wijsheid)
Hogere dimensie?

Ik beschouw de aarde nog niet echt als een levend wezen.
Hoewel het een probleem is precies te definiëren wat een levend wezen is, is de aarde nog geen echt levend organisme dat zichzelf voort kan planten of zichzelf verdedigen of een spijsvertering heeft.
De aarde als moeder aarde te beschouwen zie ik meer als symbolische poëzie.

Vermits ons heelal leeft, moet daar ook aan bevruchting gedaan worden want er worden nieuwe sterren geboren.
Nog een hogere dimensie?

Ook het heelal zie ik nog niet echt als een levend wezen, maar meer als een mechaniek.
De zogenaamde geboorte van sterren is een mechanisch proces door aantrekkingskracht der atomen.

Ik denk dus dat God een constante éénwording is - in het hele Heelal - van een vrouwelijk element met een mannelijk element en de SCHEPPING van nieuw Leven is.

Ik denk dat ons leven voort komt uit het hogere leven van de microwezentjes en niet uit de sterren van het heelal of de aarde, die juist primitiever zijn.
Het is nog geen echt leven, maar levenloos mechanisme, dingen dus.

[Hypatia]

Ik denk dat de laagste vorm van leven de eencelligen zijn, die wel goden zijn, maar nog geen bewustzijn hebben van God.
En ook nog niet weten dat ze zelf God zijn.

Kan zijn.
Maar toch denk ik dat de aanleg tot verdere ontwikkeling en tot ooit 'bewustwording', in hun DNA, wel al aanwezig zijn in die eencelligen!

In het boek 'Gaiasofie' van Kees Zoeteman, las ik een hoofdstuk over het Aarde-organisme vanuit de antroposofie. Daarin wordt door Rudolf Steiner uitvoerig het functioneren van de Aarde als een levend organisme, beschreven. Alle lichaamsdelen, tot de kleinste elementen en hun functioneren wordt daarin beschreven en gesitueerd op de Aarde, vergelijkbaar met het fysieke lichaam van de mens. Zelfs de zintuigen, de denk-, voel-, en wilsfunctie van de hersenen.
Naar mijn bevinden, heel interessant.

[Hypatia]

De Aarde!

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Hypatia

Kan zijn.
Maar toch denk ik dat de aanleg tot verdere ontwikkeling en tot ooit 'bewustwording', in hun DNA, wel al aanwezig zijn in die eencelligen!

Inderdaad is dat in potentie al aanwezig in het DNA, maar ik denk nog dieper in de atomen die uit ruimteschepen bestaan, bij de intelligentie van de microwezentjes dus.

In het boek 'Gaiasofie' van Kees Zoeteman, las ik een hoofdstuk over het Aarde-organisme vanuit de antroposofie. Daarin wordt door Rudolf Steiner uitvoerig het functioneren van de Aarde als een levend organisme, beschreven. Alle lichaamsdelen, tot de kleinste elementen en hun functioneren wordt daarin beschreven en gesitueerd op de Aarde, vergelijkbaar met het fysieke lichaam van de mens. Zelfs de zintuigen, de denk-, voel-, en wilsfunctie van de hersenen.
Naar mijn bevinden, heel interessant.

Dat gaat mij een klein beetje te ver dat dat zo zou zijn.
Om maar een eerst voorbeeld te noemen wat mij te binnen schiet: wel heeft de aarde ook een kern net als een cel, maar de kern van de aarde bestaat uit ijzer en dat van een cel zeker niet.
Laat staan dat ik in dat ijzer iets van hersenen zou moeten vinden.

Maar goed: ook de filosoof Hegel beschouwt de aarde reeds als een organisme en iets heeft het er wel van.
Deels kan ik er wel inkomen dat zo te zien.
Of ook ons zonnestelsel als een geheel zou je als een primitief organisme kunnen zien.

[Diego Raga]

Oorspronkelijk geplaatst door Hypatia

Dus God is in al wat leeft, in dieren, planten en mensen! m.a.w., in al het LEVEN dat verwekt is door een vrouw-deel+een man-deel!

Heb ooit eens gelezen dat God (als de scheppingsmodus) slaapt in de rots, droomt in een bloem, ontwaakt in het dier en tot bewustzijn komt in de mens.
In die opgaande bewustzijnsontwikkeling aka evolutie kan ik me wel vinden.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Diego Raga

Heb ooit eens gelezen dat God (als de scheppingsmodus) slaapt in de rots, droomt in een bloem, ontwaakt in het dier en tot bewustzijn komt in de mens.
In die opgaande bewustzijnsontwikkeling aka evolutie kan ik me wel vinden.

Die bewustzijnsontwikkeling stopt niet bij de mens, maar gaat steeds verder en wel van het grootste als het meest primitief (dus het heelal) via de sterrenstelsels en het leven op aarde naar het steeds kleinere in de microkosmos, dus waar de microwezentjes leven.

Aldus is God reeds in alle eeuwigheid volmaakt in een oneindige reeks van steeds hoger leven.