Nederland "vergeten" bij herdenking Slag bij Waterloo:

[Wiley E Coyote]

Oorspronkelijk geplaatst door Adrian M

Geef ik ook aan: Chassé was een goede vak militair, voor degene die zorgde voor z'n broodwinning en bleef hij loyaal aan zolang in dienstverband.
Hij vroeg daarentegen vrij laat ontslag aan bij Napoleon.

Werd inderdaad als normaal aanvaard dat er van werkgever veranderd kon worden. Dit was echter in het licht van de toenmalige tijd.

Pas na de eerste val van Napoleon in april 1814 namen een hele boel officieren ontslag, ook Chassé.

[Adrian M]

Me vergist Chassé vroeg ontslag aan bij de Franse koning

Quote: Chassé en met hem enkele andere Nederlandse generaals bleven Napoleon tot aan zijn abdidicatie op 6 april trouw dienen. De verklaring daarvoor was volgens Bosscha:

De Nederlandsche Generaals die zich aan ’t hoofd van Fransche divisiën of brigaden geplaatst vonden, werden door een besef van verplichting en een gevoel van trouwhartigheid jegens hunne onderhoorige strijdgenoten gedreven, om de bevelen te blijven volgen die hen riepen naar de oorlogstoneelen waar Napoleon zijn laatste krachten op het spel zette, totdat zijne hoofdstad moest capituleeren den 30sten Maart 1814 en hij zijn troonsafstand onderteekende in Fontainebleau.36

Chassé besloot naar Nederland terug te keren en vroeg aan de Franse koning Lodewijk XVIII ontslag uit het Franse leger. Op 6 augustus 1814 werd hem dat eervol verleend. De Franse minister van Oorlog, maarschalk Soult, deelde Chassé zijn ontslag als volgt mede:

Mijnheer de Baron, ik heb de eer u te melden dat uw ontslagaanvrage uit de Franse dienst is aanvaard met de 17e rang van luitenant-generaal. Zijne Majesteit draagt mij op u zijn tevredenheid te betuigen over de bijzondere wijze waarop u de Franse troepen hebt gediend.
Ondertekend door maarschalk Soult, die Duc (hertog) de Dalmatie was.

De originele tekst:
Monsieur le Baron, j’ai l’Honneur de vous informer que votre Démission du Service de France, est acceptée dans le grade de Lieutenant Général. La Majesté me charge de vous témoigner la satisfaction de la manière distinguée dont vous avez servi les troupes françaises.Recevez, Monsieur le Baron, L’assurance de ma considération.Le Ministre de la Guerre. M. Duc de Dalmatie37

Na zijn ontslag uit het Franse leger werd Chassé in de rang van generaal-majoor in het Nederlandse leger opgenomen.
Bron: In het voetspoor van generaal David baron Chassé (1765-1849)op weg naar het Koninkrijk der Nederlanden

[Derk de Tweede]

Veel veteranen van de Nederlanders gingen direct door naar naar Nederlands-Indië waar zij met moeite de Java-oorlog konden winnen

[Wiley E Coyote]

Oorspronkelijk geplaatst door Derk de Tweede

Veel veteranen van de Nederlanders gingen direct door naar naar Nederlands-Indië waar zij met moeite de Java-oorlog konden winnen

Maar dat is pas na Waterloo: de Nederlands-Indische brigade maakte immers eerst nog deel uit van het leger van Wellington maar werd door hem als terugvalpositie samen met de 1se Nederlandse divisie en een Britse brigade te Halle gepositioneerd.

[Adrian M]

Oorspronkelijk geplaatst door Wiley E Coyote

Maar dat is pas na Waterloo: de Nederlands-Indische brigade maakte immers eerst nog deel uit van het leger van Wellington maar werd door hem als terugvalpositie samen met de 1se Nederlandse divisie en een Britse brigade te Halle gepositioneerd.

Bent u overigens geïnteresseerd naar wie de koetsbouwer was van de koets(en) van Napoleon? Tal van historici zijn ermee bezig geweest. Snap er geen jota van. Een week ermee bezig geweest en ben eruit, durf stellen vrijwel 100% zeker.

[Adam Smith]

Als West Brabander ben ik op meer dan gemiddelde basis geconfronteerd met Chassé, al was het alleen maar dat het theater van Breda naar hem is vernoemd.

Inderdaad laat, Glorieuze Revolutie van de Oranjes waar de Fransozen werden buiten getrapt was al in 1813.

[Adrian M]

Oorspronkelijk geplaatst door Adam Smith

Als West Brabander ben ik op meer dan gemiddelde basis geconfronteerd met Chassé, al was het alleen maar dat het theater van Breda naar hem is vernoemd.

Inderdaad laat, Glorieuze Revolutie van de Oranjes waar de Fransozen werden buiten getrapt was al in 1813.

Was alles minder zwart/wit dan het lijkt. Nogal wat hoge posities rondom Napoleon werden mee bezet door leden van Nederlandse aanzienlijke families. Families die ook nadat Napoleon van het toneel verdween (low profile) min of meer de werkelijke macht hadden in Nederland.

In een boek uit 1816 over Waterloo wordt aangehaald dat er zeker wel sprake was van opportunisme. Het dubbeltje kon naar een kant vallen dat Napoleon kon verliezen, maar hij kon ook winnen. Ook de derde stand, als wel de gewone burger moet zich dit bewust zijn geweest.

Er vochten ook zeker wel Hollanders voor Napoleon bij Waterloo, als wel waarschijnlijk Belgen. Het laatste carree van de Keizerlijke Garde dat stand is blijven houden stond onder commando van een Nederlandse officier uit Rotterdam. Opvallend dus geen Fransman.
Chassee was een vak militair, hij had evengoed voor Napoleon op het slagveld van Waterloo hebben kunnen staan. Ontslag en 10 maanden later vocht hij tegen Napoleon. Het waren nu eenmaal andere tijden, vanuit onze beleving valt daar geen oordeel over te vellen.

Wat weinigen zich zullen realiseren is dat ook vrouwen in uniform meegestreden hebben op het slagveld van Waterloo. Diverse Britten vermeldden dat ze gedode Franse vrouwen in uniform aantroffen op het slagveld.
Aangezien veel gewonden en doden vrij snel van hun kleding beroofd werden zal dit snel opgevallen zijn. Een Brit vermeldt dit laatste doodleuk dat hij op een zeker moment er niet aan toekwam.
Een Pruisische, verkleed als man, had zich zelfs opgewerkt tot sergeant. Ze valt door de mand maar dient gewoon verder tot na de slag. Officieel krijgt ze tevens de hoogste Pruisische militaire onderscheiding. Pas in WOII krijgt een Duitse, meen Hanna R. voor het eerst weer een dg militaire onderscheiding.

[Adam Smith]

Ach een van de grootste militairen van de Oostenrijkse Habsburgers, tegen de Ottomanen, prins Eugene van Savoie (-Carignano) was een Franse Italiaan.

Chassé zou in die traditie passen, of trad hij pas in Franse dienst na de inlijving bij Frankrijk. Ik kan u verzekeren, dat dit véél minder positief werd en wordt herinnerd in Nederland, dan België. Voor de Zuidelijke Nederlanden werd een impopulair regime ingeruild, voor het Noorden werd een vrij populair pro Frans regime, die ook economisch (pro-Nederlands) vlak af en toe een oogje dicht kneep, ingeruild voor Franse inlijving en bezetting.

[Adrian M]

Leuk is het volgende, de “hoed“ van Napoleon.

A hat belonging to Napoleon which still shows the marks from a musket ball after it was shot at in battle is to go on sale for £500,000.The iconic bicorne hat, Napoleon's trademark, was originally by British aristocrat Sir Michael Shaw Stewart, who snapped it up for 10 thalers, equivalent to just £2, or £150 in today's money.
But it is now the star of a £1.1 million sale of artefacts going on sale 200 years after his defeat at the Battle of Waterloo.Sir Michael discovered the hat in 1814 while making the most of a rare time of peace in Europe to travel with his brother Jack.
Then aged 27, he bought it in Dresden, Germany, from Jean Baptiste Kühnel, the keeper of the city's palace who had been entrusted with it by his nephew who was Napoleon's personal valet.His valet had chosen to preserve the hat after it was hit by a musket ball during the Battle of Friedland, but by 1814 Napoleon had been defeated and the decision was made to sell it.
Napoleon had worn the hat throughout the his triumphant battles with Russia at Eylau and Friedland in 1807 and the resulting Treaty of Tilsit, at which he signed a peace deal with Tsar Alexander I.
http://www.dailymail.co.uk/news/arti...earing-it.html

Wel, Napoleon liet exclusief twaalf hoeden per jaar maken bij de Parijse hoedenmaker Poupart á 48 franc per stuk. Napoleon z’n valet is waarschijnlijk een handige jongen geweest, een gat erin gemaakt en een mooi verhaal erbij verkocht.
In een Duits museum is de hoed te bewonderen die Napoleon zou hebben laten vallen bij de verovering van z’n koets. Vanaf 13 juni is hij nooit meer vlakbij de koets geweest.
Helaas een reservehoed welke standaard opgeborgen lag in het rijtuig voor nood. De kans is redelijk groot dat hij de hoed mogelijk nooit op z’n hoofd heeft gehad

Rekenen we even door. Bijv vanaf 1805, plusminus 8 á 9 jr x 12 > 96 á 108 hoeden

[Adrian M]

Oorspronkelijk geplaatst door Adam Smith

Ach een van de grootste militairen van de Oostenrijkse Habsburgers, tegen de Ottomanen, prins Eugene van Savoie (-Carignano) was een Franse Italiaan.

Chassé zou in die traditie passen, of trad hij pas in Franse dienst na de inlijving bij Frankrijk. Ik kan u verzekeren, dat dit véél minder positief werd en wordt herinnerd in Nederland, dan België. Voor de Zuidelijke Nederlanden werd een impopulair regime ingeruild, voor het Noorden werd een vrij populair pro Frans regime, die ook economisch (pro-Nederlands) vlak af en toe een oogje dicht kneep, ingeruild voor Franse inlijving en bezetting.

Officieren moesten destijds kiezen voor Oranje of de patriotten, hij koos voor de patriotten. Zal het wel eens opzoeken, meen dat hij ook in Spanje vocht bij het onderdeel met Nederlanders. De Fransen gaven dit onderdeel de naam het Franse Vreemdelingen Legioen, een voorloper van het huidige Legioen met vrijwel dezelfde naam.
Veel ervaren militairen en officieren in dienst van Oranje dienden daarvoor bij Napoleon. Zat weinig anders op, waar had hij ervaren officieren vandaan moeten halen?
De patriotten beschikten niet over ervaren officieren, degenen die aanvankelijk voor Oranje gekozen hadden namen ze later noodgedwongen weer in dienst.

Dit leidde tijdens Waterloo tot situaties dat bijvoorbeeld een gewonde militair gevonden kon worden door een militair waar hij voorheen samen mee gediend had.
Al dient u erbij te bedenken dat het voorkwam dat militairen soms ook gewonde militairen van het eigen bataljon beroofden. In zulk een geval had een gewonde nog minder kans dan een vijandelijke gewonde militair en werd zondermeer afgemaakt met de bajonet.
Niet voor niets noemde Wellington de legers die daar streden bestonden uit het grootste scum bij elkaar.

Ze konden overigens ook zeer welgemanierd zijn. Een Franse gewonde officier werd in Rusland beroofd van zijn kleren. Hij roept naar de militair dat hij nog niet eens dood is. De militair: "Dan wacht ik wel even tot u dood bent meneer"

[Wiley E Coyote]

Oorspronkelijk geplaatst door Adam Smith

Ach een van de grootste militairen van de Oostenrijkse Habsburgers, tegen de Ottomanen, prins Eugene van Savoie (-Carignano) was een Franse Italiaan.

De grote ironie is dat Louis XIV eerst de diensten van prins Eugène voor het Franse leger weigerde... dat zal hij zich later wel beklaagd hebben toen bleek van welk een kaliber veldheer hij was. De goed functionerende tandem Marlborough-Eugene (Blenheim, Oudenaarde, Malplaquet) tekende voor de zwaarste nederlagen van de Fransen tijdens de Spaanse successieoorlog, en ook alleen was Eugene een te duchten tegenstrever (Carpi, Turijn), en ook de Turken hadden meer dan last met Eugene (Belgrado, Zenta, Petrovaradin en opnieuw Belgrado).

[Adrian M]

9 juli veilt Christy’s een fles wijn van Napoleon. Belgen zijn genieters, maar zou deze vooral “niet” kopen.
Degene die de fles koopt krijgt de fles met het bijbehorende rieten mandje. Geschatte opbrengst €14.000 á €28.000.

Klein probleempje, de originele fles zat in een leren omhulsel, evenals de in de koets van Napoleon gevonden fles rum.
In 1919 zat er nog slechts een klein bodempje wijn in de fles.
Dit werd beschreven door J. Tussaud.

Zijn verzamelaars die zulke spullen kopen werkelijk zo ontzettend dom?
De koper heeft in ieder geval een oude, bijna lege fles, met een leuk mandje


Komende maand komt er bij Christie's in Londen een bijzondere fles wijn onder de hamer. De fles zou afkomstig zijn uit Napoleons koets op het slagveld van Waterloo.
30 jun 2015

De fles wijn heeft een geschatte waarde van £ 10.000 - 20.000 (14.000 - 28.000 euro). Als dat gehaald wordt, zou de fles het record kunnen breken voor de duurste fles wijn die ooit op een veiling verkocht is. De fles dateert uit 1810 en is ongeopend. Het wijnniveau in de fles is inmiddels tot 20 cm onder de kurk gedaald, maar er zit nog altijd wat wijn in, mogelijk een Sherry. De fles wordt samen met zijn rieten mandje ter veiling aangeboden.

Napoleons koets
Maar hoe weten we nu zeker of de wijn echt in de koets gezeten heeft, ten tijde van Waterloo?
Om te beginnen draagt de fles een zegel, op z'n 'schouder', met Napoleons persoonlijke monogram, een bekroonde N in een lauwerkrans. Dan is er de historie van Napoleons koets. Toen Napoleon in 1815 van Waterloo wegvluchtte, was er voor zijn koets door de grote drommen soldaten die hetzelfde deden, geen doorkomen aan. Hij liet de koets achter bij Genappe, waar hij door de Pruissen gevonden werd. Een zekere majoor Von Keller nam de koets en beslag en beschreef hem nauwkeurig. "Het interieur van deze opmerkelijke koets verdient bijzondere aandacht, want het kan dienen als kantoor, slaapkamer, kleedkamer, keuken en eetkamer."

De koets werd aan de Britse Prince Regent (de latere George IV) aangeboden en verkocht aan een beroemde antiquair William Bullock. Na nog verschillende keren van eigenaar te zijn veranderd, ging de originele koets uiteindelijk in 1925 bij een brand verloren.

Parafernalia
Dat gold niet voor de losse items uit de koets. Die waren grotendeels al in andere handen overgegaan. Zo kocht Sir Michael Shaw Stewart, 6th baronet, een van de flessen uit de koets voor zijn bloeiende collectie Napoleon-parafernalia. In 1849 beschreef een bezoeker zijn fraaie collectie, met onder meer een "most splendid portrait" (ook te veilen op 9 juli) en “een ongeopende fles wijn, uit zijn koets te Waterloo. De fles zit in een rieten mandje. Op de zijkant zit de letter N, in een embleem", citeert The Drinks Business.
De familie Shaw Steward brengt dit jaar, 200 jaar na de slag bij Waterloo, een aantal items uit de beroemde collectie naar de veiling.
http://www.foodlog.nl/artikel/wijn-u...karos-te-koop/

WINE FROM NAPOLEON’S CARRIAGE TO BE SOLD
http://www.thedrinksbusiness.com/201...ge-to-be-sold/

[Adrian M]

Oorspronkelijk geplaatst door Derk de Tweede

Veel veteranen van de Nederlanders gingen direct door naar naar Nederlands-Indië waar zij met moeite de Java-oorlog konden winnen

Via het wervingsbureau Harderwijk, dit werd het riool van Europa genoemd. Een fiks deel bestond uit buitenlanders die overal vandaan kwamen, zelfs een klein deel Amerikanen.

Evenals het Britse Leger tijdens Waterloo uit schorriemorie bestond, het grootste probleem voor de Britten vormde destijds dan ook drank.
Wie het meest plunderden en moorden is moeilijk vast te stellen, Pruisen of Britten?
Dat ook Nederlanders en Belgen dit eveneens deden is vrijwel zeker.
Er was daarin weinig verschil met de burgerbevolking, deze beroofden dode en gewonde militairen evengoed.

Er zijn slechts enkele schilderijen gemaakt die de werkelijkheid aantonen van Wateroo. Op een schilderij gemaakt rond 20 juni laat de uitgeklede en beroofde lijken op het slagveld, dag na de slag, zien. In boeken en artikelen uit die tijd wordt dit tevens duidelijk vermeld.
Er zijn nauwelijks of geen schilders geweest die de werkelijkheid hebben durven schilderen. Als we naar die schilderijen kijken waren de afgebeelde doden en gewonden in werkelijkheid veelal naakt.

Er werd ongelofelijk veel geroofd - gewonden afgemaakt met bajonetten, gouden tanden eruit getrokken door deserteurs, soldaten - ... en officieren. Als wel ook door burgerbevolking. Gewonde militairen liepen dolend rond tot op 30 km van Waterloo. Het was zaak weg te komen van het slagveld als een militair dit nog kon, de kans was tamelijk aanwezig beroofd en evt afgemaakt te worden door de eigen geallieerde militairen, deserteurs of door burgerbevolking.

Dit is het werkelijke plaatje van Waterloo wat niet verfilmd wordt, dan wel - 200 jaar Waterloo - nagespeeld werd.

[Wiley E Coyote]

Het hing vaak ook van de commandant in kwestie af. Het ging ook vaak hand in hand met de logistieke capaciteiten en zorg van de commandant of er te velde werd geroofd en geplunderd.

Zo was maarschalk Davout enerzijds berucht voor zijn strenge discipline en werd plunderen bij hem zwaar gestraft, maar zorgde hij er voor dat zijn soldaten goed gekleed en voorzien waren. Andere maarschalken en generaals lieten dan weer plunderen toe, en deden daar soms zelf actief aan mee (Masséna, Soult).

[Adrian M]

Oorspronkelijk geplaatst door Wiley E Coyote

Het hing vaak ook van de commandant in kwestie af. Het ging ook vaak hand in hand met de logistieke capaciteiten en zorg van de commandant of er te velde werd geroofd en geplunderd.

Zo was maarschalk Davout enerzijds berucht voor zijn strenge discipline en werd plunderen bij hem zwaar gestraft, maar zorgde hij er voor dat zijn soldaten goed gekleed en voorzien waren. Andere maarschalken en generaals lieten dan weer plunderen toe, en deden daar soms zelf actief aan mee (Masséna, Soult).

Valt nogal tegen, wanneer u de beschrijvingen van destijds leest komt u het ene na het andere voorbeeld tegen van beroving, met name voorbeelden van uitgeklede militairen op het slagveld. Gewonden en doden.
De dag na 18 juni werden op het slagveld vooral uitgeklede militairen aangetroffen. Slechts 1 schilder tot nu toe aangetroffen die het aangedurfd heeft de werkelijkheid te schilderen. Vermoedelijk geschilderd op 19 of 20 juni

De UK werd destijds min of overstroomd met gouden tanden welke er uitgetrokken waren bij militairen. Hoe dacht u dat Britten dit deden? Een gewonde die tegenspartelt valt nogal tegen. Het was vooral propaganda om de Pruisen in een slechter daglicht te stellen.
Van de Pruisen is bekend dat ze er niet om maalden gewonden af te maken met de bajonet en beroven.
Met name de Belgen hebben het uitermate zwaar te verduren gehad, vanwege hun uniformen. Van het totaal aantal gesneuvelde Belgische militairen kan men rustig aannemen dat een deel omgekomen is door toedoen van geallieerden, afgemaakte gewonden op het slagveld.

Een Brit gaf aan dat hij vreesde voor z'n leven. Pruisen maakten voor z'n ogen Franse gewonden af met de bajonet.
Een andere Brit gaf aan dat hij een stukje brood deelde met een gewonde Fransman. Vervolgens vroeg hij hem of hij geld bij zich had?
De Fransman gaf aan dat niets bij zich had. De Brit vertrouwde het niet en zocht z'n kleren na en vond geld. Bij vertrek, gooide hij de Fransman een klein muntje toe.
Een Britse officier gaf aan dat hij Pruisen zag roven. Tot z'n spijt gaf hij aan dat de mogelijkheid hem op dat moment ontbrak om doden, gewonden eveneens te kunnen beroven.

Er werd aan alle kanten door iedereen geroofd, geplunderd en gemoord. Reguliere militairen en deserteurs, ook de burgerbevolking was er niet vies van. Na Waterloo werd van deur tot deur gegaan om alles in te nemen wat geroofd was door burgers.

De werkelijkheid was één grote rotzooi. Schilderijen beeldden militairen vrijwel altijd af met geklede militairen. De werkelijkheid was dat het slagveld dagen erna vol lag met beroofde uitgeklede lijken en gewonden. Het gros werd een dag na 18 juni uitgekleed gevonden op het slagveld.

Weinig mensen willen dit graag weten. Historici gaan er dan ook graag aan voorbij. Ziet u het al voor u, 200 jaar Waterloo nagespeeld met na afloop een veld vol met uitgeklede lijken en gewonden?

Hoge officieren deden er allemaal aan mee. Blücher en ook Wellington. Wellington z'n landhuis lag vol met geroofde dure tapijten welke aan Spanje toebehoorden.
Soldaten verbieden te plunderen had vooral ten doel voorkomen dat geen goud, geld, diamanten etc in de handen zouden vallen van de reguliere soldaat.

Bij officieren lag dit wel wat anders. Het beste voorbeeld is Majoor Von Keller, was geen enkel probleem dat hij zich o.a. een grote hoeveelheid diamanten had eigen gemaakt. Hij bood ook Blücher een handjevol aan, maar die dacht dat ze nep waren.
Pruisische militairen deden hem een proces aan daar ze niet voldoende hadden kunnen delen in de buit. Wat ze vanzelf dus verloren, meen rond 1824.

De Pruisen waren slecht voorzien. Dat kwam daar Willem verplicht was voor de proviand te zorgen voor de Pruisen. Dat lukte gewoonweg niet daar het geld ontbrak om dit op te brengen naast de opbouw van een eigen Leger.
Meer dan wat minimale hoeveelheden konden niet geleverd worden.
Dit was mee de reden dat Pruisische soldaten gefixeerd waren op proviand wagens veroveren. De Britten waren iets beter voorzien, maar waren eveneens uit op verovering van proviand wagens. Werd beschreven door een Britse officier.
In tegenstelling tot het Franse Leger bestond het Britse Leger uit de onderkant van de maatschappelijke ladder. Was gewoonweg gajus.
Her Franse Leger, feitelijk ook het Belgisch/Nederlandse Leger, was meer een dwarsdoorsnede van de bevolking

Bij de Fransen was het overigens eveneens een soepzooi. Op weg naar Rusland werden de militairen eenmaal per 5 dagen voorzien van proviand. Dit bestond uit meel en harde biscuits. Een dergelijk rantsoen was net genoeg voor één dag.

[Adrian M]

Oorspronkelijk geplaatst door Wiley E Coyote

Het hing vaak ook van de commandant in kwestie af. Het ging ook vaak hand in hand met de logistieke capaciteiten en zorg van de commandant of er te velde werd geroofd en geplunderd.

Zo was maarschalk Davout enerzijds berucht voor zijn strenge discipline en werd plunderen bij hem zwaar gestraft, maar zorgde hij er voor dat zijn soldaten goed gekleed en voorzien waren. Andere maarschalken en generaals lieten dan weer plunderen toe, en deden daar soms zelf actief aan mee (Masséna, Soult).

Wat o.a. deze officier vermeldde komt u in diverse vormen tegen in geschreven boeken van vlak na Waterloo.
Bezoekers die vlak na de slag Waterloo bezochten, meldden een slagveld vol met naakte lijken te hebben gezien

Quote Britse officier: We journayed on a short distance and reached our positions of battle. It was dreadful to see the numbers of the killed, both men and horses, on each side of the road. Many bodies were already stripped off their clothes.
Auteur: Garreth Glover, 2015
https://books.google.nl/books?id=sEn...page&q&f=false

Painting Thomas Stoney
They are signed T. Stoney, who curators believe was Thomas Stoney, said by historians to have been one of the first civilians to ride from Louvain to sketch the aftermath of the battle at Waterloo, La Haye Sainte and Quatre Bras in watercolour
The works - believed to have been created on June 20 or 21 1815 - depict La Haye Sainte and Hougoumont, the most famous sites of the battle, and views of the buildings at Quatre Bras.

They are signed T. Stoney, who curators believe was Thomas Stoney. He is thought to have been one of the first civilians to ride from Louvain to sketch the aftermath of the battle at Waterloo, La Haye Sainte and Quatre Bras in watercolour.
Watercolour of the Battlefield of Waterloo from near Rossomme. The watercolour paintings are believed to have been painted by an Irish civilian who was travelling in Belgium at the time and have gone on show at the British Museum

The earliest images of the battlefield of Waterloo - depicting the naked bodies of fallen soldiers - have gone on display after they were discovered in a private collection.
The watercolour paintings are believed to have been painted by an Irish man, one of many civilians to flock to Belgium to witness the aftermath of the battle, and have gone on show at the British Museum.
They feature the naked bodies of defeated troops which remained on the battlefields for five days following the bloody June 18, 1815, conflict, depicted as eerie white outlines on a vast panoramic brown landscape.
http://www.dailymail.co.uk/news/arti...-Napoleon.html

[Wiley E Coyote]

Je hebt verschillende varianten van plunderen: enerzijds het slagveld plunderen, wat gemeengoed in alle legers was, en waar trouwens de doodstraf op stond, en anderzijds het plunderen "en campagne" waarbij de burgerbevolking van have en goed werd beroofd (soms om in het gewone levensonderhoud van de troepen te voorzien als de logistiek faalde, soms zuivere diefstal). De mate dat tegen beide praktijken werd ingegaan hing grotendeels af van de gestrengheid van de commandant. er dient ook op te worden gewezen dat het trouwens niet altijd de soldaten waren die na een slag het slagveld plunderden, maar soms ook de omwonenden die het slagveld afstroopten.

[Jantje]

Oorspronkelijk geplaatst door Wiley E Coyote

Je hebt verschillende varianten van plunderen: enerzijds het slagveld plunderen, wat gemeengoed in alle legers was, en waar trouwens de doodstraf op stond, en anderzijds het plunderen "en campagne" waarbij de burgerbevolking van have en goed werd beroofd (soms om in het gewone levensonderhoud van de troepen te voorzien als de logistiek faalde, soms zuivere diefstal). De mate dat tegen beide praktijken werd ingegaan hing grotendeels af van de gestrengheid van de commandant. er dient ook op te worden gewezen dat het trouwens niet altijd de soldaten waren die na een slag het slagveld plunderden, maar soms ook de omwonenden die het slagveld afstroopten.

Het lijken plunderen na een slag was zelfs tijdens tijdens de Golfoorlogen nog een normale gang van zaken en word zelfs vandaag nog weinig bestraft.
Vaak gaat het om bewapening, kledij en voedsel. Bij de moderne soldaat gaat het vaak ook om de technische snufjes die de gesneuvelden bij zich dragen.
In het alles omvattende woord, noemt men dit " OORLOGSBUIT ".
Voor WWI was het zelfs een normale manier van betalen van huursoldaten, zij kregen contractueel de toelating om alles wat ze konden bemachtigen na de overwinning, zich toe te eigenen als extra betaling voor het behalen van de overwinning. Voor beroepssoldaten was het verboden om lijken te plunderen, daar die buit aan de huurlingen belooft was.

[Adrian M]

Oorspronkelijk geplaatst door Wiley E Coyote

Je hebt verschillende varianten van plunderen: enerzijds het slagveld plunderen, wat gemeengoed in alle legers was, en waar trouwens de doodstraf op stond, en anderzijds het plunderen "en campagne" waarbij de burgerbevolking van have en goed werd beroofd (soms om in het gewone levensonderhoud van de troepen te voorzien als de logistiek faalde, soms zuivere diefstal). De mate dat tegen beide praktijken werd ingegaan hing grotendeels af van de gestrengheid van de commandant. er dient ook op te worden gewezen dat het trouwens niet altijd de soldaten waren die na een slag het slagveld plunderden, maar soms ook de omwonenden die het slagveld afstroopten.

In zulk een geval gold dit voor de gewone soldaat, wanneer officier was roof een heldendaad. Een uitstekend voorbeeld was Majoor Keller, hij kreeg voor moord en plundering de hoogste Pruisische dapperheidsonderscheiding.
Zowel Blücher en Wellington zijn tevens bij uitstek officieren die flink beter zijn geworden van plundering.
Blücher was overigens niet bar op de hoogte van diamanten. Majoor Keller bood hem een handjevol aan. Blücher hoefde ze niet. Hij dacht dat ze nep waren.

Na afloop werd er overigens prijzengeld uitgekeerd aan militairen. De gewone soldaat kreeg een flutbedrag. Bij officieren, hoe hoger in rang, liep dit op tot enorm hoge bedragen.

[Wiley E Coyote]

Zoals ik eerder al zei: sommige van Napoleon's maarschalken (Masséna, Soult) en generaals (Vandamme) hadden een ware reputatie als rovers en vergaarden fortuinen aan geld en kunstschatten. Wat de ene op kleine schaal deed, deden zij op grote schaal.