Vanaf wanneer is men alcoholieker volgens jullie ?

[Pericles]

Oorspronkelijk geplaatst door NieuwNoors

? Je drinkt echt elke dag veel teveel!

De lever breekt ongeveer 1 pint per uur af.
Als je je 2O pinten verspreidt over 2O uur dan ben je in feite constant nuchter.

[NieuwNoors]

Oorspronkelijk geplaatst door Pericles

De lever breekt ongeveer 1 pint per uur af.
Als je je 2O pinten verspreidt over 2O uur dan ben je in feite constant nuchter.

Hier kan ik niks tegenin brengen!

[cookie monster]

Oorspronkelijk geplaatst door Pericles

De lever breekt ongeveer 1 pint per uur af.
Als je je 2O pinten verspreidt over 2O uur dan ben je in feite constant nuchter.

▂▃▄▅▆▇█▓▒░ΓOΓ░▒▓█▇▆▅▄▃▂
▂▃▄▅▆▇█▓▒░⅃O⅃░▒▓█▇▆▅▄▃▂

[NieuwNoors]

Oorspronkelijk geplaatst door Pericles

De lever breekt ongeveer 1 pint per uur af.
Als je je 2O pinten verspreidt over 2O uur dan ben je in feite constant nuchter.

Volgens jouw theorie mag men 24/24u blijven drinken! Griezel zal het graag horen, haha

[NieuwNoors]

Serieus nu: ik houd het bij mijn sporadische "zomerterraskes".

[Pericles]

Oorspronkelijk geplaatst door NieuwNoors

Volgens jouw theorie mag men 24/24u blijven drinken! Griezel zal het graag horen, haha

Of het goed voor de lever is , is een andere zaak.
Maar in feite heeft een alcoholieker 2 bakken nodig.
1 bak om zat te zijn (alle pinten vrij snel na elkaar) en een onderhoudende bak (aan één pint per uur).

PS: heeft uwe Albert vandaag al gezegd dat je er fantastisch uitziet ?
Anders doe ik dat even in zijn plaats : ge ziet er fantastisch uit, een roosje in volle bloei.

[NieuwNoors]

Oorspronkelijk geplaatst door Pericles

Of het goed voor de lever is , is een andere zaak.
Maar in feite heeft een alcoholieker 2 bakken nodig.
1 bak om zat te zijn (alle pinten vrij snel na elkaar) en een onderhoudende bak (aan één pint per uur).

PS: heeft uwe Albert vandaag al gezegd dat je er fantastisch uitziet ?
Anders doe ik dat even in zijn plaats : ge ziet er fantastisch uit, een roosje in volle bloei.

Mijnen Albert ziet dat nimeer na al die jaren dat ik er goed uitzie.
Maar allee, merçi voor de complimenten.

[griezel]

Oorspronkelijk geplaatst door Peche

Bij maar pas wanneer er overlast jegens derden is. En wie is koploper? Juist ja, alcohol en tabak.

Overlast met alcohol ? Ik zoek nooit ambras als ik zat ben, en vermijd het stuur te pakken.
De rest zijn mijn zaken. Als ik al eens last veroorzaak, is het gewoonlijk aan mijzelf.

[NieuwNoors]

Oorspronkelijk geplaatst door Pericles

Of het goed voor de lever is , is een andere zaak.
Maar in feite heeft een alcoholieker 2 bakken nodig.
1 bak om zat te zijn (alle pinten vrij snel na elkaar) en een onderhoudende bak (aan één pint per uur).

PS: heeft uwe Albert vandaag al gezegd dat je er fantastisch uitziet ?
Anders doe ik dat even in zijn plaats : ge ziet er fantastisch uit, een roosje in volle bloei.

Bloei is in de lente he Pericles. Ik begin al aan den herfst in mijn leven!

[griezel]

Oorspronkelijk geplaatst door Dadeemelee

Wat is er mis met pizza? Dat is helemaal geen fastfood als je dat goed klaarmaakt. En in een goed pizzarestaurant (niet pizza hut natuurlijk) is dat heel lekker.

Ja, in een goed restaurant is pizza best lekker. Maar we hebben het over fastfood.
In die goedkope, groezelige eettentjes zijn ze zelden goed. Het zijn daar dan ook geen Italianen die dat klaarmaken, maar Arabieren of Turken, en die kunnen daar niks van. Frieten bakken kunnen ze ook al niet.

[Pericles]

Oorspronkelijk geplaatst door NieuwNoors

Bloei is in de lente he Pericles. Ik begin al aan den herfst in mijn leven!

Ach ik heb liever een rijpe kers dan een zure kers.

[NieuwNoors]

Oorspronkelijk geplaatst door Pericles

Ach ik heb liever een rijpe kers dan een zure kers.

Ik denk dat uwe selder in bloei staat vandaag!

[griezel]

Oorspronkelijk geplaatst door dalibor

Ik denk dat er een verschil moet worden gemaakt tussen de vraag die griezel stelt en de vraag vanaf wanneer alcohol negatieve gezondheidseffecten heeft of hinderlijk voor derden is. Blijkbaar worden die 3 zaken in antwoorden wat door elkaar gehaald.

Dat overmatig alcohol drinken niet goed is voor de gezondheid zal wel kloppen. Alhoewel de éne er meer effect van kan ondervinden als een andere.
Ik ken mensen die al 30 of 40 jaar veel drinken, en die perfect gezond zijn. Op het eerste zicht toch. Ik geef toe dat ik niet weet hoe ze zich thuis gedragen, of ze hun kot onderkotsen of doodziek zijn s'morgens. Bij mij is dat zelden het geval .
Van de alcool afblijven ben ik ook in staat, al steekt het mij tegen. Maar goed, dat is met mijn ochtendkoffie evengoed zo. Daar verzaak ik ook niet graag aan.
Of mijn drinkgedrag hinderlijk is voor derden ? Ik woon alleen, dus niemand klaagt erover.
En als ik buiten al eens ambetant doe, staat men mij wel ter antwoord en dat word dan meteen ter plekke opgelost...
Al bij al valt dat toch goed mee vind ik...

[Pericles]

Oorspronkelijk geplaatst door NieuwNoors

Ik denk dat uwe selder in bloei staat vandaag!

Nooit problemen met mijne selder gehad.
Zou ik durven , ja ik durf.
Poesje stoei ?
Sorry ik kon het niet laten.

[griezel]

Oorspronkelijk geplaatst door NieuwNoors

? Je drinkt echt elke dag veel teveel!

Net dikke onzin gelezen !!
https://nl.wikipedia.org/wiki/Alcoholisme

Als norm voor schadelijk geldt 21 standaardglazen per week voor mannen

Alle mannen die ik ken zitten dan ver over de schreef
3 glaaskes per dag...Sch�*delijk !

[The Paulus Experience]

Oorspronkelijk geplaatst door griezel

Net dikke onzin gelezen !!
https://nl.wikipedia.org/wiki/Alcoholisme


Alle mannen die ik ken zitten dan ver over de schreef
3 glaaskes per dag...Sch�*delijk !

Middenstadium[bewerken]

Het middenstadium van alcoholisme kenmerkt zich door een steeds meer onbeheersbare levenssituatie. De alcoholist blijft echter ontkennen dat er problemen zijn.

[griezel]

Oorspronkelijk geplaatst door NieuwNoors

Ik ga ervan uit dat jij niet, zoals Griezel, 20-25 pinten per dag drinkt, nog aangevuld met sterke drank?

Sterke drank !
Gaat prima samen met bier. Wel gewoon bier hé, Stella ,Maes ,Jupiler...
Met straf bier is dat niet nodig.

[griezel]

Oorspronkelijk geplaatst door Pericles

Of het goed voor de lever is , is een andere zaak.
Maar in feite heeft een alcoholieker 2 bakken nodig.
1 bak om zat te zijn (alle pinten vrij snel na elkaar) en een onderhoudende bak (aan één pint per uur).

PS: heeft uwe Albert vandaag al gezegd dat je er fantastisch uitziet ?
Anders doe ik dat even in zijn plaats : ge ziet er fantastisch uit, een roosje in volle bloei.

Mijn eerste vijf pinten drink ik redelijk snel, zo tussen een uur of tien, en één uur s'middags, de rest van den bak tijdens de rest van de dag. Als ik thuisblijf tenminste. Wat minder als ik speciaal bier drink.
Daar komen ook nog aperitieven en digestieven bij dikwijls.
Als ik op stap ga, of als er bezoek is worden de drinkgewoontes wéér veranderd. En vanop een zeker moment ben ik dan de tel kwijt.

[griezel]

Ah, ik zie et al : nog meer onzin.

[The Paulus Experience]

3.3 Classificatie en diagnostische categorie downloaden richtlijn voor zakcomputer opslaan richtlijn Printen richtlijn



Het is niet op voorhand duidelijk hoe verslaving het best gedefinieerd kan worden. Sommigen zijn van mening dat elk gebruik van een middel (cannabis, cocaïne of heroïne) al aangemerkt kan worden als een probleem. Anderen vinden dat het vooral gaat om de mate van gebruik en de context waarin het gebruik plaatsvindt. In dat verband worden termen als ‘recreatief gebruik', ‘gematigd gebruik' en ‘sociaal gebruik' gehanteerd. In medische kringen wordt in het algemeen van bijvoorbeeld gematigd alcoholgebruik gesproken als (niet zwangere) vrouwen per week niet meer dan veertien glazen en mannen per week niet meer dan 21 glazen alcoholhoudende consumpties gebruiken. Anderen zijn echter van mening dat de grens lager moet worden gelegd en dat (niet zwangere) vrouwen niet meer dan zeven en mannen niet meer dan veertien glazen alcoholhoudende consumpties per week zouden moeten gebruiken (o.a. NIAAA, 1992). Weer anderen zijn van mening dat het niet zozeer gaat om de gemiddelde consumptie per week, maar om het gebruikspatroon en met name om het aantal dagen waarop overmatig (> 5-6 glazen) wordt gedronken.

In aansluiting op de definities die in Nederland door de Nationale Drug Monitor (NDM; Verdurmen e.a., 2003) worden gehanteerd, wordt in deze richtlijn de volgende classificatie van drinken gebruikt:
•Gematigd drinken: vrouwen die maximaal veertien en mannen die maximaal 21 glazen alcohol per week drinken zonder dat er sprake is van twee of meer opeenvolgende dagen dat vrouwen meer dan vijf en mannen meer dan zes glazen alcohol per dag drinken.
•Overmatig drinken (NDM: geregeld drinken): vrouwen die 15-35 en mannen die 22-50 glazen per week drinken.


•Excessief drinken (NDM: zwaar drinken): vrouwen die meer dan 35 en mannen die meer dan vijftig glazen per week drinken.



•Episodisch excessief drinken: vrouwen die op twee of meer dagen per week vijf of meer glazen drinken en mannen die twee of meer dagen per week zes of meer glazen drinken (Hasin & Paykin, 1998)




Bij al deze definities wordt uitgegaan van standaardglazen met ongeveer tien gram pure alcohol per glas. Men dient zich te realiseren dat in verschillende onderzoeken verschillende definities voor een standaardglas wordt gebruikt. De hoeveelheid pure

alcohol per standaardglas kan variëren tussen tien, twaalf en soms zelfs veertien gram pure alcohol. Twee glazen met veertien gram pure alcohol bevatten ongeveer evenveel alcohol als drie glazen met tien gram pure alcohol. In voorkomende gevallen zullen - indien mogelijk - glazen alcoholhoudende drank omgerekend worden naar aantal grammen pure alcohol of eventueel naar de hier gehanteerde standaardglazen met tien gram pure alcohol per glas.

Er blijkt echter geen eenduidige relatie te zijn tussen de mate van gebruik en de kans op controleverlies en het ontstaan van gebruikgerelateerde problemen, misbruik of afhankelijkheid (o.a. Verdurmen e.a., 2003). Bovendien blijkt uit een meta-analyse van studies naar de relatie tussen de mate van alcoholgebruik en daarmee samenhangende problemen bijvoorbeeld dat de relatie tussen drankgebruik en controleverlies het sterkst is in landen met een hoge gemiddelde consumptie, terwijl de relatie tussen drankgebruik en sociale problemen het sterkst is in landen met een lage gemiddelde consumptie (Fillmore e.a., 1994) In een vergelijkbare meta-analyse werd verder aangetoond dat de hoeveelheid en de frequentie van het gebruik van alcohol door individuele patiënten op zich goede voorspellers zijn van de kans dat een bezoek aan de eerste hulp alcoholgerelateerd is, maar dat de sterkte van de relatie tussen beide grotendeels wordt bepaald door de mate van stigmatisering van alcoholgebruik in het land van de gebruiker (Cherpitel e.a., 2003) In een studie over veertien landen werd verder gevonden dat de relatie tussen alcoholgebruik en suïcide in zogenaamde ‘droge' landen sterker is dan in zogenaamde 'natte' landen (Ramstedt, 2001).

Ten slotte blijken er grote interindividuele verschillen te bestaan in de relatie tussen alcoholconsumptie en de lichamelijke gevolgen daarvan (o.a. Arria e.a., 1991)

De zojuist genoemde problemen met het gebruik van de hoeveelheid geconsumeerde stof als indicatie voor de mate waarin er sprake is van pathologie hebben ertoe geleid dat er andere definities zijn ontwikkeld. Er worden daarbij meestal drie verschillende benaderingen onderscheiden: (1) een sociologische benadering, waarbij problemen ten gevolge van het gebruik centraal staan, (2) een medisch-somatische benadering, waarbij de mate van gebruik en de lichamelijk gevolgen van het gebruik centraal staan en (3) een psychiatrische benadering, waarbij het eerder genoemde afhankelijkheidssyndroom als uitgangspunt wordt genomen. Een veel genoemd nadeel van de sociologische definitie is dat deze nogal cultuurgevoelig is. Een nadeel van de medisch-somatische definitie is dat deze in het algemeen een nogal hoge drempel kent, waardoor problemen pas als zodanig worden (h)erkend als er al sprake is van ernstige en vaak irreversibele lichamelijke schade. Op dit moment wordt daarom het meest gebruik gemaakt van concepten die zijn afgeleid van het biopsychosociale afhankelijkheidssyndroom: afhankelijkheid (DSM-IV; ICD-10), misbruik (DSM-IV) en schadelijk gebruik (ICD-10).

Bij de diagnose alcoholafhankelijkheid gaat het in principe om een combinatie van lichamelijke afhankelijkheid (tolerantie, onthoudingsverschijnselen), psychische afhankelijkheid (hunkering, ‘craving'), controleverlies (gebruik vaker of meer dan voorgenomen; niet kunnen stoppen met gebruik) en lichamelijke en/of sociale gevolgen van het gebruik. Van al deze kenmerken wordt psychische afhankelijkheid tegenwoordig gezien als het centrale kenmerk, terwijl controleverlies en lichamelijke en/of sociale beperkingen veeleer worden gezien als secundaire kenmerken of gevolgen (Koob, 2003; Monti e.a., 2001). Des te opvallender is het dat craving (hunkering) in de DSM-IV definitie van afhankelijkheid geheel ontbreekt. Kennelijk was men van mening dat de afbakening van dit begrip nog onvoldoende was en dat de betrouwbaarheid van dit potentiële diagnostische criterium mede daardoor te laag zou zijn (Mezinski e.a., 2001) Bovendien zijn de relaties tussen ernst van de craving en ernst van de afhankelijkheid en tussen craving en terugval nog onvoldoende duidelijk (Van den Brink, 1997; Bottlender e.a., 2004) In de ICD-10 diagnose alcoholafhankelijk is hunkering wel opgenomen als een van de diagnostische criteria. Lichamelijke afhankelijkheid is geen centraal kenmerk in de definitie van afhankelijkheid meer, hetgeen onder andere tot uitdrukking komt in de expliciete

vermelding in de DSM-IV dat de diagnose afhankelijkheid ook kan worden gesteld als er geen tolerantie en/of onthoudingsverschijnselen zijn. Dat wil overigens niet zeggen dat lichamelijke afhankelijkheid als symptoom niet van belang is. In diverse studies is aangetoond dat de aanwezigheid van onthoudingsverschijnselen (in tegenstelling tot tolerantie) wel degelijk samenhangt met de ernst en de duur van de afhankelijkheid (Carroll e.a., 1994; Hasin e.a., 2000; Schuckit e.a., 2003). Uit empirisch onderzoek komt verder naar voren dat de DSM-IV en de ICD-10 diagnose alcoholafhankelijkheid - ondanks de verschillen in criteria - goed met elkaar overeenstemmen en dat met deze classificatiesystemen (vrijwel) dezelfde patiënten worden geïdentificeerd (Rounsaville e.a., 1993; Caetano & Tam, 1995; Compton e.a., 1996).



Tabel 3.1: DSM-IV en ICD-10 diagnostische criteria voor afhankelijkheid van middelen


DSM IV

ICD-10


Afhankelijkheid

Drie of meer van onderstaande criteria

Afhankelijkheid

Drie of meer van onderstaande criteria


1. tolerantie

1. tolerantie


2. onthoudingsverschijnselen

a. onthoudingssyndroom

of

b. drinken om onthoudingsver*schijnselen te verlichten of te vermijden

2. onthoudingsverschijnselen

a. onthoudingssyndroom

of

b. drinken om onthoudingsver*schijnselen te verlichten of te vermijden


3. meer/langer drinken dan bedoeld

3. problemen met het controleren van het starten, beëindigen van gebruik (DSM-IV 3+4)


4. langdurige wens/niet succesvolle pogingen om te minderen/stoppen

4. gebrek aan andere activiteiten/interesses, toegenomen tijd voor verkrijgen, gebruik en herstel (DSM IV 5+6)


5. veel tijd besteden aan verkrijgen, gebruik en herstel

5. doorgaand gebruik ondanks licha*melijke of psychische schade


6. belangrijke activiteiten worden op*gegeven of verminderd

6. craving


7. doorgaand gebruik ondanks licha*melijke of psychische schade






De DSM-IV diagnose alcoholmisbruik kan het best gezien worden als een lichte vorm of in sommige gevallen ook als voorstadium van de diagnose alcoholafhankelijkheid. De diagnose wordt gekenmerkt door interpersoonlijke en sociale problemen samenhangend met het gebruik van middelen zonder dat er sprake lijkt te zijn van controleverlies, craving of lichamelijke afhankelijkheid. Er zijn de laatste jaren regelmatig twijfels geuit over de validiteit van de diagnose misbruik, omdat de diagnose nogal cultuurgevoelig is, omdat de drempelwaarde te laag zou zijn en omdat er geen enkele samenhang lijkt te zijn met andere psychiatrische stoornissen (o.a. De Bruijn e.a., 2005). Door sommigen wordt daarom liever de ICD-10 diagnose schadelijk alcoholgebruik gehanteerd voor gevallen, waarbij geen sprake is van afhankelijkheid maar waarbij wel duidelijke psychische en/of lichamelijke problemen zijn ten gevolge van het overmatig of excessief gebruik van alcohol. Men dient zich daarbij te realiseren dat de drempelwaarden voor de DSM-IV diagnose misbruik en de ICD-10 diagnose schadelijk gebruik duidelijk verschillen; de drempel voor de ICD-10 stoornis schadelijk gebruik is aanzienlijk hoger dan die voor de DSM-IV stoornis misbruik. Dat laatste komt onder andere tot uitdrukking in de veel lagere prevalenties van ICD-10 schadelijk gebruik ten opzichte van DSM-IV misbruik en in de bevinding dat slechts 34% van de mensen in de algemene bevolking met een DSM-IV diagnose alcoholmisbruik overmatig (28%) of excessief (6%) drinkt (Verdurmen e.a., 2003). Ook andere onderzoekers vinden het vaak moeilijk de groep met een DSM-IV diagnose misbruik duidelijk af te bakenen van de groep zonder DSM-IV stoornis in het gebruik van alcohol en hebben daarom gepleit voor het verhogen van de drempel van de DSM-IV diagnose alcoholmisbruik (De Bruijn e.a., 2005). Dezelfde auteurs hebben echter ook geconstateerd dat de groep met een ICD-10 diagnose schadelijk gebruik niet altijd goed is af te bakenen van de groep met een ICD-10 diagnose alcoholafhankelijkheid (De Bruijn e.a., 2005). Beide classificatiesystemen hebben dus hun beperkingen. Een recent voorgestelde alternatieve classificatie van stoornissen in het gebruik van alcohol die aan al deze problemen tegemoet zou komen, is echter nog nauwelijks gebruikt in onderzoek en dus niet van belang voor de ontwikkeling van een wetenschappelijk gefundeerde richtlijn voor de diagnostiek en behandeling van mensen met alcoholproblemen. In het wetenschappelijk onderzoek naar de validiteit van de diagnostiek en de effectiviteit van de behandeling van stoornissen in het gebruik van alcohol wordt bijna uitsluitend gebruik gemaakt van de DSM-classificatie en voor het opstellen van een richtlijn lijkt deze indeling van stoornissen in het gebruik van alcohol daarom de meest relevante. Bij de bespreking van de verschillende onderwerpen in de richtlijn zal daarom vooral gesproken worden over alcoholmisbruik en alcoholafhankelijkheid.



Tabel 3.2: DSM-IV diagnostische criteria misbruik van alcohol en ICD-10 diagnostische criteria schadelijk gebruik van alcohol




DSM IV

ICD-10


Misbruik

Eén of meer van onderstaande vier criteria

Schadelijk gebruik


1. falen om belangrijke taken die bij de eigen rol horen uit te voeren

Alcoholgebruik dat actuele psychische of lichamelijke schade tot gevolg had


2. herhaald gebruik in gevaarlijke si*tuaties




3. herhaalde problemen met justitie




4. doorgaand gebruik ondanks sociale of persoonlijke schade






De NHG-standaard ‘Problematisch alcoholgebruik' (Meerkerk e.a., 2005) richt zich op de patiënt die meer drinkt dan goed voor hem is, maar niet als alcoholist bij de huisarts bekend is. Problematisch gebruik wordt daarbij gedefinieerd als: een drinkpatroon dat leidt tot lichamelijke klachten en/of psychische of sociale problemen dan wel verhindert dat de bestaande problemen adequaat worden aangepakt. De tekst vermeldt expliciet dat de geconsumeerde hoeveelheid alcohol daarbij van ondergeschikt belang is. Een bijzondere variant van problematisch alcoholgebruik wordt volgens de NHG-standaard gevormd door bingedrinken, dat wil zeggen het drinken van grote hoeveelheden alcoholhoudende drank in een korte periode afgewisseld met dagen zonder alcoholgebruik. In de toelichting meldt de NHG-standaard nog dat "gezien het belang van vroegtijdige herkenning van problematisch alcoholgebruik een ruime begripsomschrijving is gekozen die zowel alcoholafhankelijke patiënten als ook patiënten met een beginnend alcoholprobleem omvat".

Op basis van de definitie van problematisch alcoholgebruik in de NHG-standaard en de beschrijving en korte discussie van de DSM-IV diagnose stoornis in het gebruik van alcohol kan hier zonder veel twijfel worden geconstateerd dat beide definities goed op elkaar aansluiten en in principe dezelfde doelpopulatie omvatten. Terecht wordt in de NHG-standaard aandacht gevraagd voor bingedrinkers (incidenteel zeer excessief drinken) die (nog) niet aan een DSM-IV stoornis voldoen.

en nog méér onzin.
je bent tegen de bierkaai aan't vechten jong.
(goe gevonden he)