wereldleiding

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door satiper

Zolang mensen geloven dat je het speelt zullen de dwangbuizen wel in de kast blijven zeker.
In het andere geval lijkt het me ook niet zo'n geweldig vooruitzicht

"jij dacht echt dat ik dat meende ??"

[satiper]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

En telkens "beter gerief". Dat is het leven he. Beter gerief. Nog beter gerief. Tot er op een dag zodanig goed gerief komt, dat het alle andere gerief in de vuilbak kan doen. Bingo, het algoritme heeft de oplossing gevonden.



Ah, blijven steken. Niet meer evolueren. Nah. Dan gaat het ergens anders uiteindelijk evolueren, en worden wij weggedaan. Life finds a way.

Het idee zelf van tot een soort van stationariteit te komen is haaks op wat het leven is: een zoektocht naar steeds beter, steeds scherper, steeds beter aangepast, steeds competitiever. Het is gewoon een rekenalgoritme he, dat "domineren" optimiseert. Ja, soms lijkt het een beetje te haperen, dan denk je dat je "stabiliteit" hebt. Zoals die onnozelaars van groene jongens die dingen willen "behouden" en niks gesnapt hebben van de levensdynamiek.

De eeuwigdurende tredmolen lijk me meer stationair te zijn dan de stap naar een nieuw en ongekend niveau (stel je voor dat we er in zouden slagen om nooit meer oorlog waar te maken, zou toch wel een totale omslag zijn tov het verleden)

[satiper]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

"jij dacht echt dat ik dat meende ??"

Zeker, of op z'n minst een deel. Je hebt het net iets te vaak herhaald om het uitsluitend als grap te zien. Je lijkt me veel te intelligent om steeds dezelfde grap te maken, dus is er zeker één en ander gemeend, kwestie is alleen hoeveel natuurlijk.
Ik hoop ergens wel dat het ernstig bedoelde deel niet al te groot is.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door satiper

Zeker, of op z'n minst een deel.

Begrijp de aanhalingstekens he Het was wat ik aan de psychiater zou zeggen die moet zien of ik voldoende conform ben aan het "juiste denkpatroon dat van een normale burger verwacht wordt".

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door satiper

De eeuwigdurende tredmolen lijk me meer stationair te zijn dan de stap naar een nieuw en ongekend niveau (stel je voor dat we er in zouden slagen om nooit meer oorlog waar te maken, zou toch wel een totale omslag zijn tov het verleden)

Die eeuwig durende tredmolen heet "het leven". Kijk, wanneer zijn er grote stappen gebeurd ? Na een quasi-totale destructie. Twee gekende gevallen:

De Trappen van Siberie die een paar miljoen jaar de grootste vulkaanuitbarsting ooit hebben gegeven en die aan het einde van het Permiaan 95% van alle leven hebben vernietigd. Resultaat: de dinosauriers, enorme vooruitgang !

De impact aan de K-T boundary, die de sauriers uitroeide, en 50% of zo van alle leven: de zoogdieren werden groot, enorme vooruitgang.

Als de mensheid bijvoorbeeld zichzelf uitroeit, gaat dat OOK waarschijnlijk een enorme stap voorwaarts leveren. Ik heb daar geen enkel probleem mee.

Meer nog, als wij onszelf niet technologisch en beschavingsgewijs uitschakelen, dan is het quasi zeker dat we overstappen op machines die een totaal nieuwe levensvorm zullen zijn. DAT zou pas een grote stap voorwaarts zijn. Dan kan het organische biologische leven, mensen incluis, ermee stoppen (of door machines verdelgd worden) want totaal nieuwe stap in het leven dat geen organische rommel meer nodig heeft.

Maw, ik denk dat de mensheid haar rol goed gespeeld heeft in het spel van het leven, en we nu op een of ander einde komen van die mensheid (op een paar honderd jaar na). En misschien zelfs van het luik "biologisch organisch leven".

Oftewel verdwijnen we totaal om nieuwe biologische levensvormen een rol te geven. Oftewel verdwijnen we grotendeels, om nog eens een andere versie van "prehistorisch leven" over te doen.

Ik vind dat alles behalve een saaie tredmolen. Het zit vol wendingen en dergelijke.

Het enige dat mij idioot, naief en bijzonder saai, maar bovendien onrealistisch is, en waar ik geen enkele reden heb om ook maar "naar willen te streven" is een soort quasi-statische mensenmaatschappij waar we ons gezapig leventje leiden, gedurende duizenden jaren. Dat dient tot niks. We zijn technologisch BIJNA aan het ontwikkelen van hogere intelligenties toe (nog een honderdtal jaar zou ik denken), dus onze "technologische beschaving" is bijna "rond" om als ei te dienen voor de volgende totaal nieuwe levensvorm. Nadien zijn wij dan overbodig en zinloos. Oftewel roeien we elkaar voldoende uit om dat "uit te stellen", en dan hangt het af of we gewoon "een beetje uitstel" veroorzaken met "problemen", terug naar de prehistorie gaan met slechts een handvol mensen die de beschaving zullen vergeten uit noodzaak van overleven, dan wel totaal verdwijnen en andere soorten laten domineren.

[satiper]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Die eeuwig durende tredmolen heet "het leven". Kijk, wanneer zijn er grote stappen gebeurd ? Na een quasi-totale destructie. Twee gekende gevallen:

De Trappen van Siberie die een paar miljoen jaar de grootste vulkaanuitbarsting ooit hebben gegeven en die aan het einde van het Permiaan 95% van alle leven hebben vernietigd. Resultaat: de dinosauriers, enorme vooruitgang !

De impact aan de K-T boundary, die de sauriers uitroeide, en 50% of zo van alle leven: de zoogdieren werden groot, enorme vooruitgang.

Als de mensheid bijvoorbeeld zichzelf uitroeit, gaat dat OOK waarschijnlijk een enorme stap voorwaarts leveren. Ik heb daar geen enkel probleem mee.

Meer nog, als wij onszelf niet technologisch en beschavingsgewijs uitschakelen, dan is het quasi zeker dat we overstappen op machines die een totaal nieuwe levensvorm zullen zijn. DAT zou pas een grote stap voorwaarts zijn. Dan kan het organische biologische leven, mensen incluis, ermee stoppen (of door machines verdelgd worden) want totaal nieuwe stap in het leven dat geen organische rommel meer nodig heeft.

Maw, ik denk dat de mensheid haar rol goed gespeeld heeft in het spel van het leven, en we nu op een of ander einde komen van die mensheid (op een paar honderd jaar na). En misschien zelfs van het luik "biologisch organisch leven".

Oftewel verdwijnen we totaal om nieuwe biologische levensvormen een rol te geven. Oftewel verdwijnen we grotendeels, om nog eens een andere versie van "prehistorisch leven" over te doen.

Ik vind dat alles behalve een saaie tredmolen. Het zit vol wendingen en dergelijke.

Het enige dat mij idioot, naief en bijzonder saai, maar bovendien onrealistisch is, en waar ik geen enkele reden heb om ook maar "naar willen te streven" is een soort quasi-statische mensenmaatschappij waar we ons gezapig leventje leiden, gedurende duizenden jaren. Dat dient tot niks. We zijn technologisch BIJNA aan het ontwikkelen van hogere intelligenties toe (nog een honderdtal jaar zou ik denken), dus onze "technologische beschaving" is bijna "rond" om als ei te dienen voor de volgende totaal nieuwe levensvorm. Nadien zijn wij dan overbodig en zinloos. Oftewel roeien we elkaar voldoende uit om dat "uit te stellen", en dan hangt het af of we gewoon "een beetje uitstel" veroorzaken met "problemen", terug naar de prehistorie gaan met slechts een handvol mensen die de beschaving zullen vergeten uit noodzaak van overleven, dan wel totaal verdwijnen en andere soorten laten domineren.

Je hebt natuurlijk tredmolens in maten en gewichten.
Na de eerste waar ik het over had, introduceer jij een tweede grotere.
Je gaat terug in de tijd tot de dino's en verder.
Je spoelt ook vooruit naar wat er allemaal mogelijk komen gaat.

Mijn tredmolen had betrekking op de (recentere) geschiedenis van de mens, die ook al behoorlijk te noemen is.
Ik ben zelf een mens en een redelijk supporter van de eigen soort, ik wens ze geen kwaad toe, zelfs integendeel, ik hoop dat het uitstekend kan gaan met de mens(heid).
Vaak (niet altijd) gaat het zelfs verder en is er eerbied & zorg voor ander (niet menselijk) leven.

In die geschiedenis van de mens heeft oorlog waarschijnlijk nagenoeg altijd bestaan.
Mochten we in staat zijn om die cyclus te doorbreken zou ik dat wel fijn vinden.
Een applausje voor onszelf zou terecht zijn denk ik.
Niet gemakkelijk om ons wezen op die (in mijn ogen positieve) manier te veranderen (maar ook niet onmogelijk).

We hoeven denk ik ook niet te vrezen voor saaiheid.
Wat doen we nu om saaiheid te doorbreken?

Het kan van gaan van schaken tot alpinisme?

Als je de geest wil scherpen, ga je gang
Als je het lichaam wil ontwikkelen, ga je gang
Wil je beide, ga je gang
Wil je hele dagen in je bed liggen, ga je gang

Maw wat is er mooier dan de vrijheid te hebben te doen wat men maar wil.
Er zijn natuurlijk wel beperkingen.
Die vrijheid moet er zijn voor iedereen.
Iets dat spoedig mogelijk kan worden.

Lang (tot op heden eigenlijk) hadden we menselijke slaven nodig.
Die van vandaag noemen we alleen niet meer zo (maar sommigen hun lot is erger dan dat van sommige uit het verleden die wel die naam hadden).

Spoedig kunnen we tot een moment komen waarin machines die rol quasi volledig kunnen overnemen.

De mens kan zich dan uitleven in al zijn wensdromen (lijkt me niet saai, denk dat quasi iedere mens daar zou willen voor tekenen).

Zolang het mogelijk is dat de mens sterft blijft het spannend (en niet saai) denk ik.
Er bestaat een groter risico op saaiheid als die mogelijkheid er niet langer meer is.
Een onsterfelijke machine lijkt me zoiets te zijn.
Wat moet die op de duur nog aanvangen.
Misschien een ander soort leven maken dat wel onderhevig is aan gevoelens, slijtage, sterfelijkheid...
Hé, wacht eens …