Metropoolgebied Kortrijk-Rijsel-Doornik

[Essevee_VL]

Oorspronkelijk geplaatst door Kop/af

Het Waalse plaatsje Limbourg (aan de Vesdre bij Verviers) is de naamgever van de Belgische en Nederlandse provincies Limburg. Rond de burcht Limbourg ontstond in 1020 het hertogdom Limbourg, met als eerste hertog Frédéric du Luxembourg. Het strekte zich uit van de Voerstreek tot de Hoge Venen en Monschau. Later werd het hertogdom bij Brabant ingelijfd, maar het bleef Limbourg heten. Het verloor zijn naam echter in 1795 toen de Fransen hun departement Nedermaas samenvoegden met de regio Venlo/Nijmegen en dat nieuwe geheel Limburg gingen noemen. Bron: o.m. Nieuwsbrief Orde van den Prince

Limburg aan de Vesder of Limburg an der Weser is een Germaanse nederzettingsnaam en bestaat uit twee delen "lindo" (linde) en "burg" (burcht). De naam van de gemeente wordt soms samengesteld met de naam van de deelgemeente Talheim (Dolhain).

[Nr.10]

Oorspronkelijk geplaatst door Essevee_VL

Geen enkel land of volk is uitsluitend van Germaanse of Romaanse oorsprong.

Een deel van de Keltische bevolking is opgegaan in de Germaanse en Romaanse volkeren.
Zo vind u in de Germaanse en Romaanse talen of plaatsnamen een Keltische onderlaag. Een voorbeeld hiervan is het Franse "quatre-vingt", het getal tachtig. "quatre-vingt" betekent letterlijk "vier-twintig" of beter "vier keer twintig". Hierbij moet u in het achterhoofd houden dat de Kelten in twintigtallen tellen, zoals de Maya's in Midden-Amerika.

Nog enkele voorbeelden kunt u vinden op de volgende verwijzingen:

http://www.dbnl.org/tekst/vooy001ges...01_01_0003.htm
http://64.233.183.104/search?q=cache...=be&lr=lang_nl
http://www.maanland.be/letteren/NTKI...-%20hfdst3.pdf

De namen van de belangrijke Europese vlieten en bergen zijn Keltisch. In Duitsland en Engeland is bijna elke vlietnaam Keltisch. Vlieten zijn van levensbelang en kunnen niet vernietigd worden of verplaatst worden in tegenstelling tot steden of menselijke bewoning. Daarom leven de vlietnamen die de oorspronkelijke bewoners, de Kelten, gegeven hebben verder in andere talen. De namen van bergen schijnen niet zo'n lange levensduur te hebben als de vlietnamen.



In Noord-Nederland kunt u ook Keltische plaatsnamen vinden hoor. (Voorbeelden zie derde verwijzing)

De volgende afbeelding geeft het woongebied van de Kelten weer:



Hieruit blijkt dat het gebied van de Nederlanden onder Keltische invloed waren.

"De Belgische toponymist Maurits Gysseling onderzocht de plaatsnamen in België, Noord-Frankrijk en het Rijnland naar hun Germaanse en Romaanse stammen en naar de verschuiving of verandering in Romaanse of Germaanse richting van toponiemen en eigennamen. De uit de Hallstatt-cultuur en de La Tènecultuur stammende Kelten in de Nederlanden en Noord-Frankrijk werden in de 2de eeuw v.C. vanuit Noord-Duitsland en Groningen gegermaniseerd. Deze germanisering drong door tot in Nauw van Kales, Artesië, Henegouwen en Namen, maar liet Keltische eilandjes bestaan en wist niet door te dringen in de Ardennen, de Eiffel en de Moezelstreek. Met de komst van Caesar (58 v.C.) en de Romeinse overheersing ontstond een niet zo homogene romanisering via de hogere naar de lagere standen van de bevolking. Reeds vroeg (eind 3de eeuw n.C.) hadden de Nederlanden met Germaanse invallen en vestigingen af te rekenen, vooral van Salische en Ripuarische Franken, maar ook van Chamaven, Bructeren, Chattuariërs e.a. De Romeinen konden daar niet veel aan doen en namen de Franken als foederati (bondgenoten) op."

Bron: Encarta ® Winkler Prins 2006 © 1993-2005 Microsoft Corporation/Het Spectrum. Alle rechten voorbehouden.

In het gebied van Nauw van Kales is de dichtheid van de Keltische acum-namen groter dan in de gouwen West-of Oost-Vlaanderen. Het kan zijn dat er meer Keltische namen in die gouwen zijn uitgeroeid dan in Nauw van Kales want op beide plaatsen kunt u verouderde Germaanse plaatsnamen en Romaanse plaatsnamen, die aan de Romeinse bezetting denken, vinden. Maar het is aannemelijk dat de Keltische invloed en later in het Gallo-Romaans tijdvak de Romaanse invloed sterker was in Nauw van Kales dan in West-of Oost-Vlaanderen. Bijgevolg kunnen we ook aannemen dat de Keltische invloed in het uiterste noorden van Noord-Nederland, dat toen aan Germania lag, nog zwakker was.

Er zijn ook anglo-saxon plaatsnamen te vinden in de regio.
Het resultaat van angelen en saksen die via Engeland uiteindelijk het Kanaal overstaken ...
Artesië een mix van Keltische, Romaanse, Germaanse én Anglo-Saxon invloeden ...

Sommige oude Germaanse plaatsnamen hebben een Saksisch karakter en doen denken aan Engelse plaatsnamen, in het bijzonder de plaatsnamen op -incthun en –thun, bijv. Audincthun en Landrethun (vgl. Engelse plaatsnamen op –ton of –ingdon, bijv. Brighton, Abingdon). Zij zijn het resultaat van een 6e-eeuwse Angelsaksische immigratiebeweging, met als centrum de verdwenen handelsstad Quentowic - in de 9e eeuw door de Noormannen verwoest en daarna opgegeven - op de Canche bij Montreuil.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Artesi%C3%AB

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Nr.10

Er zijn ook anglo-saxon plaatsnamen te vinden in de regio.
Het resultaat van angelen en saksen die via Engeland uiteindelijk het Kanaal overstaken ...
Artesië een mix van Keltische, Romaanse, Germaanse én Anglo-Saxon invloeden ...

Ja, en?

[Nr.10]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Ja, en?

Keltische, Romaanse, Germaanse én Anglo-Saxon invloeden zijn
hierboven aangetoond, via de naamgeving. Dát is een belangrijke
vaststelling.

[Essevee_VL]

Oorspronkelijk geplaatst door Nr.10

Er zijn ook anglo-saxon plaatsnamen te vinden in de regio.
Het resultaat van angelen en saksen die via Engeland uiteindelijk het Kanaal overstaken ...
Artesië een mix van Keltische, Romaanse, Germaanse én Anglo-Saxon invloeden ...

"Sommige oude Germaanse plaatsnamen hebben een Saksisch karakter en doen denken aan Engelse plaatsnamen, in het bijzonder de plaatsnamen op -incthun en –thun, bijv. Audincthun en Landrethun (vgl. Engelse plaatsnamen op –ton of –ingdon, bijv. Brighton, Abingdon). Zij zijn het resultaat van een 6e-eeuwse Angelsaksische immigratiebeweging, met als centrum de verdwenen handelsstad Quentowic - in de 9e eeuw door de Noormannen verwoest en daarna opgegeven - op de Canche bij Montreuil."

De Nederzettingsnamen in Nauw van Kales die eindigen op -t(h)un zijn Sakisch. Die namen bevatten het Saksische achtervoegsel "-tuna" dat "omheining" betekent of ruimer gezien "boerderij". Let op de overeenkomst tussen dit achtervoegsel en het Nederlandse tuin, oorspronkelijk een ruimte dat met palen is afgezet zoals een weide van een boerderij, en het Duitse "Zaun" dat ook omheining wil zeggen. (zie http://de.wikipedia.org/wiki/Garten#..._Wortes_Garten)
Deze namen op -tuna zijn samengesteld met een eigennaam bv. Audo bij Odingten (Audingthun) en Landahari bij Landerten (Landrethun). In het Nederlands is dit achtervoegsel ontwikkeld tot "-ten" of "-tuin" terwijl het in het Engels ontwikkeld is tot "-ton". Het Frans was meer behoudensgezind en bewaarde de oorspronkelijkere vorm -tun of -thun.
Deze nederzettingsnamen komen vooral voor in de omgeving van de stad Bonen. Hoe meer men naar het oosten gaat, hoe minder u zulke nederzettingsnamen zult vinden. De meest oostelijke uitloper is Waasten = Warinas (Warin) + tuna eigenlijk Neerwaasten. Het verspreidings gebied van deze namen heeft grofweg de vorm van een driehoek met Waasten als top en een stuk van de Opaalkust als basis.
Het voorkomen van deze nederzettingsnamen bewijzen een niet geringe volksplanting vanuit Engeland in de 7de - 8ste eeuw want deze namen komen vooral voor in Engeland. Deze Engelse inslag in Nauw van Kales was ook te zien aan de Engelse namen van de muntmeesters op Merovingische munten uit Bonen en Stapel. Stapel (étaples) is de huidige naam van de vroegere havenstad "Quentowic" of Kwintewijk (= verblijfplaats aan de Kwinte, "Wic" is afgeleid van het Angelsaksische "Vic" verwant met het Latijnse "vicus" = wijk) die aan de zuidelijke over ligt van de Kwinte (Canche) nabij Monsterhole (Monstreuil). (zie http://nl.wikipedia.org/wiki/%C3%89taples)
In Nauw van Kales kunt u nog plaatsnamen vinden die verwijzen naar het Engels. Zo kunt het Engelse woord "grove" (bosje) herkennen in "Haut-Gréve", ligt onder de gemeente Akkin-Westboekhout (Acquin-Westbécourt), dat in 1170 Hochreve heette en het Oudengelse woord "ora" (oever) in stenore te Kales (vergelijk met het Engelse Stonar). Het woord "straat" vertoont "Apocope" van de "e" net als het Engels "street". Deze inslag betekent niet dat het Germaans gedeelte van Nauw van Kales Engels was want dit gebied behoorde tot het Nederlands taalgebied. (zie: "De Verfransing van Noord-Frankrijk" van meneer Gysseling)

[Essevee_VL]

Oorspronkelijk geplaatst door Nr.10

Keltische, Romaanse, Germaanse én Anglo-Saxon invloeden zijn
hierboven aangetoond, via de naamgeving. Dát is een belangrijke
vaststelling.

Angelsaksisch is Germaans... Het ware beter om te vermelden: "Er zijn Keltische, Romaanse, Germaanse (zowel Angelsaksische als Frankische) invloeden in de plaatsnamen van Nauw van Kales."