8 ethische basisprincipes

[MIS]

Kijk mama, alweer een deepeco topic!

Sssh, kind. Niet zo hard mee lachen. Naar het schijnt hebben die ook gevoelens!

De Adrianisten toch, puberaal volstaat niet langer.

[Deepeco]

Oorspronkelijk geplaatst door Scherven A. Mok

Epicurus probeerde wel van zo min mogelijk af te zien maar zeker niet van zo veel mogelijk genot te zoeken. Lees er Onfrays antieke wijgeren maar eens op na.

of nauwkeuriger: hij streefde niet zozeer naar genot afkomstig van materiele zaken enzo, want hij zag in dat dat vluchtig was enzo. Dus zocht hij meer naar genot in vriendschap, solidariteit, liefde, standvastigheid,... Raakte al dicht bij het stoicisme...

[Babeth]

De natuur ken geen "rechtvaardig". Het is een door mensen uitgevonden arbitrair begrip dat alleen maar betrekking heeft op een vermeend welbevinden van de leden van een gemeenschap. Is het bijvoorbeeld rechtvaardig dat mijn man en ik hard werken, en dan moeten toekijken hoe mensen die NIET WILLEN werken rustig kunnen profiteren van uitkeringen betaald door onze onvrijwillige bijdrage aan de samenleving (= belastinggeld). Die zijn er, ik ken er potverdorie !
Is het "rechtvaardig" dat wij dieren houden en doden om ze op te eten en onderdelen ervan als kleding of gebruiktsvoorwerp gebruiken ? Is het "rechtvaardig" dat diezelfde dieren, in de vrije natuur gelaten, voortdurend in angst moeten leven om beslopen en -al dan niet levend- verorberd te worden door roofdieren, of ten prooi vallen aan een slopende ziekte of gruwelijk zwerende infectie ?
Is het "onrechtvaardig" dat ik katten in huis heb en hen mijn regels opleg ("neen, je zult het vlees niet van het aanrecht weggrissen, dat is van MIJ") ? Breng ik hen naar beneden als ze zich met een diepe vredige zucht in mijn schoot nestelen en hun buikje aanbieden voor een heerlijke scritch-partij ?
Zal liefde en empathie voldoende zijn om de hele mensheid ertoe te brengen om volgens die "8 etische regels" te gaan leven ? Ik mag toch vermoeden dat zo'n 10.000 jaar aan geschiedkundige overblijfselen je ondertussen wel een goed passend beeld van de mens hebben bijgebracht... Dat de mens zal doden en zich slechts door strikte afspraken -volledig gericht op eigenbelang- binnen een groep te gedragen zonder die groep -of leden ervan-schade toe te brengen. In die 10.000 jaar zijn er ontelbare wijsgeren en godsdienststichters geweest die het beter meenden te weten. Het heeft niets concreets opgelevert.

Mijn ethiek is die van de heksen: "doe wat je wilt maar doe geen kwaad, en besef dat wat je doet gevolgen heeft die naar je terugkomen". Een eenvoudige basisregel... ik dank de leverancier van het eten dat ik ga verorberen, ik dank de bronnen van mijn kleding en huisraad, ik dank de wereld waarbinnen al deze wonderlijke dingen mogelijk zijn. Na het einde van mijn leven zal dit sterfelijke lichaam, dat deel uitmaakt van de wereld, ernaar terug keren en op haar beurt tot voedsel dienen. Dat is de eeuwige kringloop waar wij allen deel van uitmaken. Er verheven gevoelens aan plakken is zinloos, het enige wat ons "hogere intellect" ons moet opleggen is begrip en respect voor hetgeen wij gebruiken. In uw stellingen, Deepeco, vindt ik wel "rechtvaardig" terug maar geen "respectvolle dankbaarheid" wanneer onze sterfelijke omhulsels andere sterfelijke omhulsels als voedsel nodig hebben en dus gebruiken. U spreekt over liefde, maar vergeet dat de mens ook haat voelt. Een zware fout die U meteen leidt naar een naïef idealisme dat geen praktische uitwerking kent. Beter is het de praktijk te erkennen en daarvan uitgaande etische principes te formuleren die de mens in staat stellen om in deze wereld te functioneren. Het begrijpen dat er repercussie is voor wat je doet hoort daarbij een fundamentele regel te zijn. U vergeet dat.

[Deepeco]

Oorspronkelijk geplaatst door Babeth

De natuur ken geen "rechtvaardig". Het is een door mensen uitgevonden arbitrair begrip dat alleen maar betrekking heeft op een vermeend welbevinden van de leden van een gemeenschap.

het is een begrip uitgevonden door wezens met een moreel bewustzijn en denkvermogen. Hoeft niet enkel betrekking te hebben op leden van een bepaalde gemeenschap.

Is het bijvoorbeeld rechtvaardig dat mijn man en ik hard werken, en dan moeten toekijken hoe mensen die NIET WILLEN werken rustig kunnen profiteren van uitkeringen betaald door onze onvrijwillige bijdrage aan de samenleving (= belastinggeld). Die zijn er, ik ken er potverdorie !

hangt ervan af of jou werk bijdraagt aan het welzijn van de meest kwetsbaren. Hangt er ook vanaf wat het welzijn van die 'profiteur' is.
Mogelijk is het onrechtvaardig (strijdig met principe 1). En het is ook onrechtvaardig om mensen in nood niet te helpen terwijl je dat wel financieel kunt. En er zijn zo'n mensen in nood. Dus je moet geld geven aan organisaties die de meest kwetsbaren helpen. Je moet eigenlijk gewoon streven naar principe 1.

Is het "rechtvaardig" dat wij dieren houden en doden om ze op te eten en onderdelen ervan als kleding of gebruiktsvoorwerp gebruiken ?

dat is zeer duidelijk onrechtvaardig.

Is het "rechtvaardig" dat diezelfde dieren, in de vrije natuur gelaten, voortdurend in angst moeten leven om beslopen en -al dan niet levend- verorberd te worden door roofdieren, of ten prooi vallen aan een slopende ziekte of gruwelijk zwerende infectie ?

amai!! Jij bent gewoon voorstander van het gevangen nemen van inheemse volkeren, hen opsluiten, kweken, vetmesten en slachten en opeten voor ons genot! Want die inheems volkeren leven anders ook maar met schrik voor ziektes en predatoren en gruwelijk zwerende infecties enzo...
Jij bent voorstander van slavernij! Je zou zelfs zeggen dat we ze mogen opeten!
Sorry, maar als ik dat rechtvaardig zou vinden...

Is het "onrechtvaardig" dat ik katten in huis heb en hen mijn regels opleg ("neen, je zult het vlees niet van het aanrecht weggrissen, dat is van MIJ") ?

ik denk niet dat dat in strijd hoeft te zijn met één van mijn rechtvaardigheidsprincipes. Je mag ook regels opleggen aan je kinderen. Zolang je ze maar niet gebruikt als louter middel, zolang je maar principe 1 respecteert (opkomt voor hun welzijn)

Breng ik hen naar beneden als ze zich met een diepe vredige zucht in mijn schoot nestelen en hun buikje aanbieden voor een heerlijke scritch-partij ?

nee

Zal liefde en empathie voldoende zijn om de hele mensheid ertoe te brengen om volgens die "8 etische regels" te gaan leven ?

misschien niet. Daarom staat het ook als extra principe, want we moeten wel streven naar universele liefde. We mogen met andere woorden niet zelf een monster worden om een monster te verslaan.

Ik mag toch vermoeden dat zo'n 10.000 jaar aan geschiedkundige overblijfselen je ondertussen wel een goed passend beeld van de mens hebben bijgebracht... Dat de mens zal doden en zich slechts door strikte afspraken -volledig gericht op eigenbelang- binnen een groep te gedragen zonder die groep -of leden ervan-schade toe te brengen.

Dat neemt niet weg dat ik kan zeggen wat we moeten doen of zouden moeten zijn (dat is iets anders dan zeggen wat is). En we weten ook dat wat ik vraag niet onmogelijk is, want ik kan het, en als ik het al kan zou a priori anderen dat ook moeten kunnen. Want ik ben niet zoveel bijzonderder. En vroeger was er geen enkele aanwijzing dat ik al dan niet die principes zou kunnen naleven. Dus ik mag er niet vanuit gaan dat jij niet die principes zou kunnen naleven. Want daar heb ik geen bewijs voor. En zolang ik er geen bewijs voor heb, is het mijn ethische plicht om te blijven proberen ervoor te zorgen dat je die principes gaat naleven.

In die 10.000 jaar zijn er ontelbare wijsgeren en godsdienststichters geweest die het beter meenden te weten. Het heeft niets concreets opgelevert.

Velen hadden immorele ideeën. En diegenen die goeie ideeën hadden, hebben wel degelijk iets concreets goeds opgeleverd. Daar zijn ook voorbeelden van. Het is bv niet onmogelijk om een leven te redden ofzo. Ik heb zelf al veel levens gered, met al mijn engagementen en vrijwilligerswerk enzo... Voor dat geredde leven maakt het dus al wel iets concreets uit.

Mijn ethiek is die van de heksen: "doe wat je wilt maar doe geen kwaad, en besef dat wat je doet gevolgen heeft die naar je terugkomen". Een eenvoudige basisregel...

vraag is dan: wat is kwaad doen? Ik zou alvast zeggen: als je mijn principe 1 en principes 3 en 4 schendt, dan doe je al zeker kwaad.

ik dank de leverancier van het eten dat ik ga verorberen, ik dank de bronnen van mijn kleding en huisraad, ik dank de wereld waarbinnen al deze wonderlijke dingen mogelijk zijn.

dankbaarheid is mooi
Ik hoop maar dat je mij nooit zult bedanken, zoals je een varken bedankt...

Na het einde van mijn leven zal dit sterfelijke lichaam, dat deel uitmaakt van de wereld, ernaar terug keren en op haar beurt tot voedsel dienen. Dat is de eeuwige kringloop waar wij allen deel van uitmaken. Er verheven gevoelens aan plakken is zinloos, het enige wat ons "hogere intellect" ons moet opleggen is begrip en respect voor hetgeen wij gebruiken. In uw stellingen, Deepeco, vindt ik wel "rechtvaardig" terug maar geen "respectvolle dankbaarheid" wanneer onze sterfelijke omhulsels andere sterfelijke omhulsels als voedsel nodig hebben en dus gebruiken.

Dankbaarheid vind ik ook wel mooi. Maar als jouw sterfelijk omhulsel mijn sterfelijk omhulsel de keel over snijdt, en me opeet, tja, dan... wil ik misschien toch ietsje meer dan dankbaarheid.

U spreekt over liefde, maar vergeet dat de mens ook haat voelt.

euh, het zou zinloos zijn te spreken over liefde wanneer ik zou denken dat er geen haat is. Men hoeft niet over vrede te spreken als er geen oorlog is. We stellen vast dat er haat en oorlog is, en we streven dan naar het tegendeel.

Een zware fout die U meteen leidt naar een naïef idealisme dat geen praktische uitwerking kent.

heeft wel praktische uitwerking. Zoals beschreven in bv mijn boek De Odyssee van Medeleven http://stijnbruers.wordpress.com/publicaties/

Beter is het de praktijk te erkennen en daarvan uitgaande etische principes te formuleren die de mens in staat stellen om in deze wereld te functioneren.

Dat is eenvoudig: ik ben nog in staat om in deze wereld te functioneren, ik streef naar die rechtvaardigheidsprincipes, dus het streven naar die principes stelt nog in staat om in deze wereld te functioneren.

[Bebob]

Oorspronkelijk geplaatst door Deepeco

ok, laten we van dat principe vertrekken. Maar wat verstaan we onder geweld? En is echt elke initiatie van geweld fout? En vooral: is dat de enige basis van een ethiek? Kun je daar echt de rest uit afleiden? Lijkt me nogal straf.

een voorbeeld: het treinspoordilemma: jij staat aan een wissel, trein komt aangereden, op het hoofdspoor liggen 5 mensen die dood gaan als je niets doet. Als je de wissel overhaalt, zal trein zijspoor nemen en daar 1 persoon doodrijden. Wat kies je? De meeste mensen zeggen dat ze de wissel zouden overhalen: beter 1 mens dood dan 5. Maar: je handelt dan actief, weet op voorhand dat die ene persoon op het zijspoor zou sterven, je weet wat de gevolgen zijn van je handeling, die persoon van zijspoor werd niet bedreigd als jij niet zou ingrijpen. Vraag: is dit geen initiatie van geweld tov die ene persoon op zijspoor?
Het zou kunnen dat jij tot die 10% van de mensen behoort met een "volledig deontologische handelingsethiek" (je mag nooit handelen als ten gevolge van je handeling iemand zou sterven; die dus niet zou sterven als je niet gehandeld had), die zeggen dat we niet de wissel mogen overhalen.

nu, kun je vanuit dat geweldloosheidsprincipe afleiden dat we bv iemand in nood moeten helpen? Dat we welvaart moeten herverdelen?

PS: over die deontologische handelingsthiek: mijn ethiek is niet volledig deontologisch: ik zou wel de wissel overhalen in bovenstaand dilemma. Mijn ethiek is partieel deontologisch: we mogen niet handelen als bij die handeling iemand gebruikt wordt als louter middel voor iemand anders zijn doelen (mijn principe 4). Volgens dit principe mag men dus nog wel de wissel overhalen, want de persoon op het zijspoor wordt niet gebruikt als louter middel. Zie bv http://stijnbruers.wordpress.com/201...discriminatie/ of tweede artikel in http://stijnbruers.wordpress.com/201...ry-of-justice/

Heel uw treinspoordilemma is er op gericht om de waarheid te verbloemen. Je doet je best om het zo abstract mogelijk te maken zodat de wissel omhalen de goede optie lijkt. Maar het onderliggende principe is heel wat minder verbloemd. Namelijk: dat je iemand zou doden om anderen te redden. Laten we het nu is even minder verbloemen en "de wissel overhalen" vervangen door "wurgen".

Of een andere gelijkaardige situatie. Stel dat je met 5 opgesloten zit in een kamer zonder eten. Is het dan ok dat 1 iemand gedood wordt zodat de 4 anderen kunnen eten?

[eno2]

Oorspronkelijk geplaatst door Deepeco

Ja, dat ben je zeker. Maar hoe ziet die herverdeling er dan uit? Komen we uit op maximin-verdeling (cfr John Rawls)? of utilitarisme? Of strikt egalitarisme (iedereen krijgt precies evenveel van hetzelfde)? (mijn voorkeur ligt dicht bij maximin, met een klein beetje utilitarisme: dat is mijn principe 1)
En wat zegt het over het ziekenhuisdilemma? Mogen we een persoon (bv een bezoeker) opofferen en diens organen gebruiken om meerdere mensen te redden? Want vergeet niet: de empathie met 5 zieke patienten (en hun familie) kan groter zijn dan de empathie met één bezoeker... Er is dus meer dan enkel empathie, als je het opofferen van die bezoeker zou afkeuren. (cfr mijn principe 4)

Van mijn centraal principe empathie kan je deductief jouw acht afleiden inderderdaad.

Dat lijkt me wetenschappelijker.

[Deepeco]

Oorspronkelijk geplaatst door eno2

Van mijn centraal principe empathie kan je deductief jouw acht afleiden inderderdaad.

Dat lijkt me wetenschappelijker.

dat zou ik eigenlijk wel graag eens in meer detail willen zien

[Deepeco]

Oorspronkelijk geplaatst door Bebob

Heel uw treinspoordilemma is er op gericht om de waarheid te verbloemen. Je doet je best om het zo abstract mogelijk te maken zodat de wissel omhalen de goede optie lijkt. Maar het onderliggende principe is heel wat minder verbloemd. Namelijk: dat je iemand zou doden om anderen te redden. Laten we het nu is even minder verbloemen en "de wissel overhalen" vervangen door "wurgen".

Of een andere gelijkaardige situatie. Stel dat je met 5 opgesloten zit in een kamer zonder eten. Is het dan ok dat 1 iemand gedood wordt zodat de 4 anderen kunnen eten?

Het gaat niet om het verbloemen, hoor
Jij zou niet de wissel overhalen?
Over je laatste kannibalendilemma: het basisrecht van dat slachtoffer wordt dan geschonden: dat slachtoffer wordt gebruikt als louter middel (voedsel) om de anderen te redden. Dat zou een schending zijn van mijn principe 4. En in heel veel gevallen primeert principe 4 boven principe 1 (volgens principe 1 zou kannibalisme wel geoorloofd zijn).

Dan over dat wurgen: er is inderdaad zo'n freaky dilemma: in de oorlog: soldaten zijn naar jou op zoek, je hebt een baby bij dat begint te huilen. doe je niets, dan zullen jij, je baby en de rest gevonden worden en sterven. Maar je kan ook de baby doden zodat je schuilplaats niet gevonden wordt...
In dit dilemma zou ik het volgende zeggen: als je de baby doodt, is dat geen schendig van zijn basisrecht (de baby wordt niet gebruikt als middel; de aanwezigheid van de baby is niet noodzakelijk om iemand anders te redden, integendeel zelfs). De baby doden zou ook overeenkomen met principe 1. Dus de baby doden zou verantwoord zijn. Maar mogelijks heb je veel moeite om een baby te doden (hoewel, in oorlogstijd, als het zo spannend is...). dus stel dat je toch zoals sommige andere mensen zegt dat je niet de baby zou doden, omdat zo'n daad "up-close-and-personal" erg moeilijk is. Dan zou ik dat tolereren (jullie zouden dan wel allemaal sterven, maar ik begrijp dat het moeilijk is om zelf iemand te doden). Dus dan zitten we meer bij principe 7, dat ik meer algemeen het "getolereerde keuze" principe zou noemen (maar dan moest ik dat weer te veel uitleggen in mijn inleidende tekst). Of ik zelf in staat zou zijn om dan dat kind te doden, kan ik niet zeggen. Het zou kunnen dat ik het niet kan, maar wie weet; in oorlogstijd...

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Scherven A. Mok

Epicurus probeerde wel van zo min mogelijk af te zien maar zeker niet van zo veel mogelijk genot te zoeken. Lees er Onfrays antieke wijgeren maar eens op na.

Epicurus beperkte het zoeken naar overdreven materieel genot omdat het ook een risico (of zelfs een zekerheid) van veel afzien in hield. Maar genot is hier in de ruime zin van "goed gevoel" en niet noodzakelijk beperkt tot materieel genot, he.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Deepeco

een voorbeeld: het treinspoordilemma: jij staat aan een wissel, trein komt aangereden, op het hoofdspoor liggen 5 mensen die dood gaan als je niets doet. Als je de wissel overhaalt, zal trein zijspoor nemen en daar 1 persoon doodrijden. Wat kies je? De meeste mensen zeggen dat ze de wissel zouden overhalen: beter 1 mens dood dan 5. Maar: je handelt dan actief, weet op voorhand dat die ene persoon op het zijspoor zou sterven, je weet wat de gevolgen zijn van je handeling, die persoon van zijspoor werd niet bedreigd als jij niet zou ingrijpen. Vraag: is dit geen initiatie van geweld tov die ene persoon op zijspoor?
Het zou kunnen dat jij tot die 10% van de mensen behoort met een "volledig deontologische handelingsethiek" (je mag nooit handelen als ten gevolge van je handeling iemand zou sterven; die dus niet zou sterven als je niet gehandeld had), die zeggen dat we niet de wissel mogen overhalen.

Je kent mijn oplossing, he, hoewel ze waarschijnlijk niet praktisch is uit te voeren: gaan onderhandelen met die 5, en met die ene, en zien wie het beste bod doet

(maar ik zal waarschijnlijk den tijd niet hebben...)

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Deepeco

Nog iets over dat arbitraire: veel concrete beslissingen zijn arbitrair. Denk bv aan een verkeersboete. waarom 150 euro? Waarom niet 127 euro of 1013 of...? Maar het feit dat iets arbitrair is, maakt het daarom nog niet verkeerd of onrechtvaardig. Wat we al wel weten: 1 euro boete voor te snel rijden in de bebouwde kom, zou onrechtvaardig zijn. 100.000 euro boete om naast het zebrapad over te steken, zou onrechtvaardig zijn.

Mijn ridikule opinie over strafmaat is dat er maar 1 straf moet zijn: op afschuwelijke manier traag doodgefolterd worden voor ELKE overtreding van ELKE wet als:
a) de feiten vaststaan
b) het aangetoond is dat je bewust de wet overtrad.

Als jij MOEDWILLIG naast dat zebrapad liep, dan ben je een ongehoorzame burger en dan moet je traag doodgefolterd worden. The law is the law.

Maar gelukkig besef ik het idiote van dat voorstel en ga dat niet door iedereen zijn strot willen rammen. Dat kan niet van iedereen gezegd worden

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Deepeco

Dan over dat wurgen: er is inderdaad zo'n freaky dilemma: in de oorlog: soldaten zijn naar jou op zoek, je hebt een baby bij dat begint te huilen. doe je niets, dan zullen jij, je baby en de rest gevonden worden en sterven. Maar je kan ook de baby doden zodat je schuilplaats niet gevonden wordt...

Moeilijk dilemma. Het hangt af of het mijn baby is of niet. Is het een andere zijn baby, geen probleem, krwiek. Is het de mijne, en ik zie hem graag, dan stelt de volgende keuze zich: in welke mate gaat de rest van mijn eventuele leven nog plezant zijn als ik die baby dood ? Als dat een negatief antwoord oplevert, dan spring ik misschien liever samen met die baby voor die soldaten in de hoop dat ik rap doodgeschoten word. Hetgene ik van mijn leven heb gehad is dan toch niet slecht geweest.

[Bebob]

Oorspronkelijk geplaatst door Deepeco

Het gaat niet om het verbloemen, hoor
Jij zou niet de wissel overhalen?
Over je laatste kannibalendilemma: het basisrecht van dat slachtoffer wordt dan geschonden: dat slachtoffer wordt gebruikt als louter middel (voedsel) om de anderen te redden. Dat zou een schending zijn van mijn principe 4. En in heel veel gevallen primeert principe 4 boven principe 1 (volgens principe 1 zou kannibalisme wel geoorloofd zijn).

Ik vind het criteria 'als middel' niet erg relevant. Iemand doden is verkeerd, ongeacht wat u bedoelingen zijn. Je interpreteert je eigen principe verkeerd. Jij interpreteert het als: "zolang je niemand gebruikt als doel is alles ok" maar wat het eigenlijk zegt is: "je mag niemand gebruiken als doel, maar als je moord en je gebruikt daarbij niemand als doel, dan is dat nog altijd verkeerd".

[Bebob]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Moeilijk dilemma. Het hangt af of het mijn baby is of niet. Is het een andere zijn baby, geen probleem, krwiek.

Het gaat er niet echt om wa gij (als nutsmaximalisator zou doen), het gaat er om of gij daarbij het recht om niet gedood te worden van die baby schendt. En dat doet ge. Dus zelfs al is dat voor u persoonlijk misschien het beste, doordat ge rechten schendt van anderen zijt ge een misdadiger en hoort ge dan ook zo behandeld te worden.

[Deepeco]

Oorspronkelijk geplaatst door Bebob

Ik vind het criteria 'als middel' niet erg relevant. Iemand doden is verkeerd, ongeacht wat u bedoelingen zijn.

ok, dan behoor jij tot die kleine groep van volledig deontologen (die niet de wissel zouden overhalen), ofwel die kleine groep van volledig consequentialisten (die kannibalisme niet afkeuren, die een persoon zouden opofferen om met diens organen 5 andere zieke patienten te redden,...)
Ik vermoed dat je tot de volledig deontologen behoort, klopt dat? Dus nooit handelen als je weet dat die handeling tot de dood van iemand zou leiden.

[Bebob]

Oorspronkelijk geplaatst door Deepeco

Ik vermoed dat je tot de volledig deontologen behoort, klopt dat? Dus nooit handelen als je weet dat die handeling tot de dood van iemand zou leiden.

Yup. Het is gewoon consequent doortrekken. Je mag niemand opeten omdat je honger hebt, je mag op een ruimteschip niemand wurgen omdat er maar lucht voor 1 is, je mag niemand voor een trein duwen zodat je zelf niet overreden wordt en je mag ook geen schakelaar overhalen zodat je zelf niet overreden wordt maar iemand anders wel. Allemaal hetzelfde principe: 'mag ik de ene mens opofferen voor een ander'.

En of ik daar nu mezelf het leven van red, of iemand anders zijn leven daarmee red, das niet van belang. Als ik iets doe in eigen naam en het is fout, dan is het ook fout als ik het doe in naam van de 'ander'.

Dat geval met de treinwissel is nu zo uitzonderlijk. Voor mij blijft het nog altijd een schenden van rechten want je offert iemand op en ge had eigenlijk geen recht die beslissing voor iemand anders te maken. Maar moest iemand nu toch die treinwissel overhalen dan zou ik daar geen grote straf voor vragen. Er zijn een hele hoop verzachtende omstandigheden.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Bebob

Het gaat er niet echt om wa gij (als nutsmaximalisator zou doen), het gaat er om of gij daarbij het recht om niet gedood te worden van die baby schendt. En dat doet ge. Dus zelfs al is dat voor u persoonlijk misschien het beste, doordat ge rechten schendt van anderen zijt ge een misdadiger en hoort ge dan ook zo behandeld te worden.

Dan is het antwoord op de vraag eerder:
a) welke wetgeving is van toepassing, en welke strafmaat staat er op welke daad ?
b) hoe groot is de pakkans als ik iets ga doen dat zo een wet overtreedt ?
c) hoe ziet mijn doelfunctie er nu uit.

Van zodra je zegt "het mag niet, en je zal als misdadiger behandeld worden" hebben we het ethische dillema verlaten, en zijn we louter in een legislatief kader bezig, waar het individu dus de overtreding van de wet en bijhorende strafmaat en pakkans moet inkalkuleren en zijn ethische principes opzij zetten want de wetgever heeft voor hem nagedacht.

Maw, in het kader van een wettelijk verbod op moord, en bijhorende strafmaat en pakkans, ga ik er van uit dat ik "kifkif" ben met moord als ik mijn risico om gepakt te worden heb gelopen en dus het risico op het ondergaan van de voorziene strafmaat heb ondergaan. Mijn overweging om te moorden of niet beperkt zich nu enkel tot die afweging, want ik ga er dus van uit dat dat de maatschappelijk vastgelegde prijs is om een moord mogen te plegen. Als ik die prijs betaal (het risico op die strafmaat dus loop) dan ben ik "in orde".

[Bebob]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Dan is het antwoord op de vraag eerder:
a) welke wetgeving is van toepassing, en welke strafmaat staat er op welke daad ?
b) hoe groot is de pakkans als ik iets ga doen dat zo een wet overtreedt ?
c) hoe ziet mijn doelfunctie er nu uit.

Van zodra je zegt "het mag niet, en je zal als misdadiger behandeld worden" hebben we het ethische dillema verlaten, en zijn we louter in een legislatief kader bezig,

Ik dacht dat we al veel eerder het ethische dilemma hadden verlaten omdat jij in jouw post de rol van egoïstische zelfmaximaliseerder aannam. Das ook een vorm van ethiek, en een vorm die zeer goed kan werken (dwz overeenstemmen met dat wat rechtvaardig is) binnen het juiste wettelijke kader.

[CyberpunX]

Oorspronkelijk geplaatst door Deepeco

een fiets, auto en trein zijn allemaal strategieen om basisbehoefte aan mobiliteit te voldoen.

Auto =/= basisbehoefte.

Oorspronkelijk geplaatst door Deepeco

Sta een teveel aan rijkdom en geld af ten gunste van de armste mensen en meest kwetsbare wezens.

Dit moet je gaan prediken tussen mensen die genoeg geld en macht hebben om de situatie ook effectief aan te passen, niet tussen het werkvolk

[Deepeco]

Oorspronkelijk geplaatst door CyberpunX

Auto =/= basisbehoefte.

auto is strategie, basisbehoefte is mobiliteit. Auto kan luxe zijn, en is dat meestal, als ik rond zie. Want het is bv luxe als er een valabel milieuvriendelijker alternatief is (dat is een voldoende voorwaarde om te spreken van luxe), en in de meeste gevallen is dat er: openbaar vervoer of fiets.

Dit moet je gaan prediken tussen mensen die genoeg geld en macht hebben om de situatie ook effectief aan te passen, niet tussen het werkvolk

ik verdien een tikkeltje minder dan de gemiddelde Belg. ik kan me dus voorstellen dar er veel werkvolk is dat meer verdient dan ik. En toch geef ik 300 euro per maand uit. Dus als dat kan...