alles draait om innerlijke vrijheid

[Odhaviing]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

Je zegt: 'Maar sommige dingen volgen je en hebben tijd nodig om te verwerken'

Inderdaad we leven of we 'dromen' ons leven en de oplossingen moeten in de droom en niet buiten de droom gezocht worden.
Het vergt dikwijls veel moed om de droom onder ogen te durven zien en men moet ook de moed hebben om, eens de droom doorzien, hem van zich af te durven zetten en zichzelf niet in leedvermaak in hem te blijven rondwentelen.
Maar wanneer is dat ogenblik aangebroken? En hoeveel dromen moeten we nog doorzien alvorens we kunnen zeggen dat we aan het echte leven begonnen zijn of dat die dromen het echte leven geworden zijn?

Dat ogenblik is aangebroken wanneer je dat zelf beslist. Voor sommigen is dat onmiddellijk. Zij dragen de les van een gebroken droom mee en bouwen op de fundamenten. Anderen hebben minder weerstand waardoor men langer blijft steken in het blijven hopen op een onmogelijke droom, waarmee ze hun kansen op een nieuwe droom teniet doen. Dat laatste beseffen lijkt me de sleutel...tot vrijheid.

[tandem]

Oorspronkelijk geplaatst door Odhaviing

Dat ogenblik is aangebroken wanneer je dat zelf beslist. Voor sommigen is dat onmiddellijk. Zij dragen de les van een gebroken droom mee en bouwen op de fundamenten. Anderen hebben minder weerstand waardoor men langer blijft steken in het blijven hopen op een onmogelijke droom, waarmee ze hun kansen op een nieuwe droom teniet doen. Dat laatste beseffen lijkt me de sleutel...tot vrijheid.

Bij vrijheid denken we tegelijkertijd aan gevangenis, er zijn verschillende soorten van ketenen. Wanneer we ons verlossen van het ene openbaart zich plots een cascade aan neveneffecten die we niet zien als we gevangen blijven in ons eigen denken. Zo men zegt, it's all in the mind, letterlijk.

In een kenniseconomie is kennisdeling een logische zaak, ideëen behoren niet exclusief toe tot slechts één individu of groep dan wel dienen ze de totale bevolking, in lijn met de sociaal duurzame economie waarvan we zeggen deze te ambiëren. Wetend dat economie a priori een sociale wetenschap is, laat vermoeden dat we ergens onderweg zijn afgeweken van dat beginsel met als naar gevolg dat we onszelf klem rijden en een correctie aan de orde is. Een immense (mondiale) schuldenberg mag hier als referentie gelden, een gegeven dat ons maatschappelijk gevangen houdt. En als we spreken over ‘gevangen’ dan denken we vrijwel automatisch aan het werk van Michel Foucault die het vaak had over het gevangeniswezen. Foucault maakt in z’n analyses gebruik van een aantal elementen die hij simultaan beschouwt - zoals weerspiegeld in onderstaand beeld. In hoeverre kunnen we de elementen van Foucault gebruiken om onze hedendaagse situatie te verklaren? Een vrije impressie.

Als we monopoly spelen waarin geld en bezit de doelstelling is, dan vervaagt de maatschappelijke doelstelling zoals dat begrepen kan worden wanneer we economie als een sociale wetenschap beschouwen. Individueel kunnen we dan wel een gelukkig leven nastreven, onze gemeenschappelijke droom wordt aan diggelen geslagen door economie om te vormen tot een bikkelharde concurrentiestrijd (utopische gespletenheid). Net omwille van het monopolyspel creëren we allerhande obstakels zoals een torenhoge schuldenberg, het voordeel van leningen is dat we welvaart in versneld tempo kunnen opbouwen, het goede slaat om in z’n tegengestelde wanneer we geen rekening houden met de graden in behoeftebevrediging, onze droom verwordt hierdoor tot een nachtmerrie (omgekeerde effectiviteit).

Dit soort monopolyspel impliceert ook een bepaalde systeemconfiguratie die ons allen op sleeptouw neemt, zolang we deze configuratie niet wijzigen zullen we onmachtig blijken om het tij te keren (overmacht). Door onze kennis te delen (samenhangende kennis) wordt het mogelijk om ook het systeem te wijzigen opdat onze utopische gespletenheid transformeert naar een co-creatieve modus operandi, op deze manier kunnen we onze economie in versneld tempo herstellen en mens en milieu terug centraal stellen.

Het oplossen van de in het verleden opgebouwde schuldenberg werpt een ander licht op de schaduw die onze toekomst hypothekeert, een schaduw die als sneeuw voor de zon verdwijnt door toepassing van een monetaire reset, een kwestie van deugdelijk bestuur en internationale samenwerking. Op deze manier kunnen we ons bevrijden uit de gevangenis die ons allen ketent en tekent, zowel vriend als vijand. Het belang van onderwijs mag hier niet ontbreken, net zoals correcte informatieverstrekking door politiek en media, een kwestie van ethiek en respect voor mensenrechten.

http://chaospunt.forum2go.nl/i-het-s...mplex-t19.html

Ergo, een probleem bestaat wel of niet naargelang hoe we hierover denken. Een nachtmerrie is ook een droom, iets minder prettig.

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door tandem

Bij vrijheid denken we tegelijkertijd aan gevangenis, er zijn verschillende soorten van ketenen. Wanneer we ons verlossen van het ene openbaart zich plots een cascade aan neveneffecten die we niet zien als we gevangen blijven in ons eigen denken. Zo men zegt, it's all in the mind, letterlijk.
Ergo, een probleem bestaat wel of niet naargelang hoe we hierover denken. Een nachtmerrie is ook een droom, iets minder prettig.

Dus alles zit in ons hoofd en het zijn wijzelf die onze gevangenis onderhouden.

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door tandem

Ik vrees dat zolang tijd en ruimte zich manifesteert dat we met het leven opgezadeld zitten, enkel de waarnemer kan zich daarin vergissen.

Met het leven opgezadeld zitten, is dat al geen gevangenistaal?

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door Odhaviing

Relatieve vrijheid: bepaald door keuzes
Het gebrek aan vrijheid, of het gevoel daarvan lijkt me dan vooral voort te komen uit het niet willen aanvaarden van eigen beslissingen, dus maw.: we zijn niet vrij indien we de werkelijkheid niet kunnen loslaten/aanvaarden. Vrij zijn betekent dan vooral aanvaarding van de beperkende kracht van de vrije keuze
Is het niet op dit niveau dat we allen "vechten" om dat stukje vrijheid meer te verkrijgen, wat soms de beperking van een ander betekent?

Absolute vrijheid: bepaald door geluk
Natuurlijk zijn we naast de beperking van de keuze eveneens beperkt door onze kennis, intelligentie, handigheid, geboorte, lichaam...
Het is een typisch fenomeen aan dit universum: er is geen absolute vrijheid in dit universum.

Hoe mensen hier tegen staan (de verwarring van beide vrijheden) lijkt me indirect aangegeven door de term "Locus of control" (Rotter 1966)
Er bestaat iets als de interne en externe locus of control:
Interne: men ziet zichzelf als verantwoordelijk voor allerhande zaken en gelooft dat men zelf de wereld in handen heeft
Externe: men ziet zichzelf als slachtoffer van omstandigheden

Interne locus lijkt me de beperkingen in absolute vrijheid te negeren, terwijl de externe locus het andere negeert.

Persoonlijk geloof ik dat mensen die een extreme intern locus of control hebben vooral hen zijn die nooit veel tegenslag hebben gekend en dus bij elke poging om te reageren op negatieve zaken, het geluk hebben gehad om te slagen. Externe locus of control wordt volgens mij dan vooral veroorzaakt door systematische tegenslagen te ondervinden, waarbij je elke oplossing die je probeert ziet falen...

De meesten van ons bengelen ergens tussen die uitersten en dat is ook de meest objectieve realiteit.
Ik krijg vaak de kriebels van mensen die in al hun zaken al zoveel geluk hebben gehad dat ze oordelen volgens een interne locus of control door hun beperkte visie op de realiteit. Discussiëren met hen heeft weinig zin, gezien "ze uit eigen ervaring WETEN" dat... Zij leven in een gevoel van vrijheid..tot men zonder "luck" zit.

Ok, we hebben twee soorten mensen; aan de ene kant zij die altijd veel geluk gehad hebben en denken dat zijzelf de oorzaak daarvan zijn en aan de andere kan zij die zwemmen in het ongeluk en de schuld afschuiven op hun omgeving en menen dat zijzelf er voor niets tussen zitten.

Natuurlijk is de werkelijkheid een mengeling van al die types, van al die oorzaken....

U heeft het dan hier inderdaad over het gevoel van vrijheid eerder dan over de vrijheid zelf, want ik weet niet of die gelukzakken vrijer zijn en niet even braaf op voorafgebaande paadjes blijven ronddolen dan de kniezers die steeds hun omgeving schuldig stellen aan hun ongeluk en hun onvrijheid.
In feiten overstijgt geen één van de twee zijn aangeboren boeien.

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door Odhaviing

Dat ogenblik is aangebroken wanneer je dat zelf beslist. Voor sommigen is dat onmiddellijk. Zij dragen de les van een gebroken droom mee en bouwen op de fundamenten. Anderen hebben minder weerstand waardoor men langer blijft steken in het blijven hopen op een onmogelijke droom, waarmee ze hun kansen op een nieuwe droom teniet doen. Dat laatste beseffen lijkt me de sleutel...tot vrijheid.

Niet slecht, maar ook hier bepaalt volgens u hoofdzakelijk de omgeving, de omstandigheden, het lot... of iemand al of niet vrij zal worden en geldt voor de anderen alweer de verschoning van 'we konden er niets aan doen'.

Het is een beetje zoals de kerkelijke genade die God naar Eigen believen aan zijn uitverkorenen zou schenken en alle schapen maar bidden dat zij tot die uitverkorenen zouden mogen behoren.

Zou die sleutel tot echte vrijheid niet in eerste instantie afhangen van onze bewuste wil om zoveel mogelijk vrij en onafhankelijk, maar dan in volle verantwoordelijk voor onze Eigen daden door het leven te kunnen gaan?

[JimmyB]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

Met het leven opgezadeld zitten, is dat al geen gevangenistaal?

De niet levenden zijn sowieso niet beperkt in hun vrijheid.

[tandem]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

Dus alles zit in ons hoofd en het zijn wijzelf die onze gevangenis onderhouden.

Zo is dat, en dat is zelfs (zij het onrechtstreeks) wiskundig bewijsbaar. De 'knop omdraaien' is derhalve geen cliché maar sterk aan te bevelen gezien de situatie waarin we verzand zijn geraakt. En dit is niet de zoveelste prietpraat of stelling in het ongerijmde maar bittere ernst. Wanneer je het nader beschouwd is de situatie werkelijk als een Grieks drama, dat zoiets anno 2014 nog kan, bijna onwaarschijnlijk. Een aantal blijven wel rustig verder slapen, wellicht niet eens wetend waar dit over gaat.

[tandem]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

Met het leven opgezadeld zitten, is dat al geen gevangenistaal?

Sowieso, hangt er sterk vanaf over welk niveau van vrijheid we het willen hebben, veel gradaties mogelijk. Het zien dat het leven een droom is, is nog wat anders dan een leven in gevangenschap en slavernij.

[JimmyB]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

Zou die sleutel tot echte vrijheid niet in eerste instantie afhangen van onze bewuste wil om zoveel mogelijk vrij en onafhankelijk, maar dan in volle verantwoordelijk voor onze Eigen daden door het leven te kunnen gaan?

Dit is weer een kwestie van visie.

Men zou kunnen zeggen dat men verplicht is belastingen te betalen en dus niet vrij is.

Men zou ook kunnen zeggen dat men volledig vrij zijn verantwoordelijkheden opneemt en met veel plezier zijn belastingen betaalt.

Uiteindelijk komt het op hetzelfde neer, men betaalt in beide gevallen de belasting.

[tandem]

Oorspronkelijk geplaatst door JimmyB

Dit is weer een kwestie van visie.

Men zou kunnen zeggen dat men verplicht is belastingen te betalen en dus niet vrij is.

Men zou ook kunnen zeggen dat men volledig vrij zijn verantwoordelijkheden opneemt en met veel plezier zijn belastingen betaalt.

Uiteindelijk komt het op hetzelfde neer, men betaalt in beide gevallen de belasting.

Belastingen is gewoon om de economisch collectieve goederen te betalen, zou niet als een last gezien mogen worden. Het probleem ligt uiteraard elders, politiek blijft ondernemers en de bevolking wijsmaken dat het BNP alsmaar moet groeien, zo houden ze iedereen aan de waggel en kunnen ze hun spel blijven spelen. Beetje roepen dat iedereen moet besparen is nog zo een misleidende boodschap, kent geen economische rechtsgeldigheid. En ja, zo wordt 'vrijheid' het onderwerp bij uitstek, zouden ook ons verstand kunnen gebruiken en die misleiding stoppen, het lijkt bijna op zelfbedrog.

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door JimmyB

De niet levenden zijn sowieso niet beperkt in hun vrijheid.

Weten ze het ; anders heeft het geen zin.

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door tandem

Zo is dat, en dat is zelfs (zij het onrechtstreeks) wiskundig bewijsbaar. De 'knop omdraaien' is derhalve geen cliché maar sterk aan te bevelen gezien de situatie waarin we verzand zijn geraakt. En dit is niet de zoveelste prietpraat of stelling in het ongerijmde maar bittere ernst. Wanneer je het nader beschouwd is de situatie werkelijk als een Grieks drama, dat zoiets anno 2014 nog kan, bijna onwaarschijnlijk. Een aantal blijven wel rustig verder slapen, wellicht niet eens wetend waar dit over gaat.

Een aantal? Waarschijnlijk de grote meerderheid en diegene die toch nattigheid beginnen te voelen draaien nog meer hun vanbuiten geleerde mantra's af en/of steken de kop zo diep mogelijk in het zand.

Alle uitersten worden op de spit gedreven en het zijn natuurlijk de anderen die niets begrepen hebben en de grote schuldige zijn van ons ongeluk.

[tandem]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

Met het leven opgezadeld zitten, is dat al geen gevangenistaal?

Zie hieronder waarom we kunnen/mogen spreken van een gevangenis, mits een deugdelijk monetair beleid kunnen we ons zonder probleem ontdoen van alle schulden. Dit betreft slechts een boekhoudkundige ingreep en synchronisatie van het (monetaire) geheel. Wie is er dan de slaaf van wie?

En dan zeggen dat er geen geld is voor de pensioenen? Er is nog veel meer mogelijk natuurlijk.

[tandem]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

Een aantal? Waarschijnlijk de grote meerderheid en diegene die toch nattigheid beginnen te voelen draaien nog meer hun vanbuiten geleerde mantra's af en/of steken de kop zo diep mogelijk in het zand. Alle uitersten worden op de spit gedreven en het zijn natuurlijk de anderen die niets begrepen hebben en de grote schuldige zijn van ons ongeluk.

Ja, nochtans staat ook dat allemaal gerapporteerd in deskundig wetenschappelijke werken. Zolang men dat blijft volhouden zal het een mooi onderwerp zijn voor de volgende student psychologie. Langs de andere kant gaan we we wel van de ene crisis naar de andere en dat zullen we als wetenschappelijk beschouwen, met de bijhorende verstarring. Kortom, loop regelmatig met je kop tegen de muur en het noemt wetenschap, stop daarmee en het noemt utopisch. Tja, hoeveel dommer kan het nog worden?

[marie daenen]

Oorspronkelijk geplaatst door JimmyB

Dit is weer een kwestie van visie.

Men zou kunnen zeggen dat men verplicht is belastingen te betalen en dus niet vrij is.

Men zou ook kunnen zeggen dat men volledig vrij zijn verantwoordelijkheden opneemt en met veel plezier zijn belastingen betaalt.

Uiteindelijk komt het op hetzelfde neer, men betaalt in beide gevallen de belasting.

Alles is kwestie van visie, de vraag is de visie van wie, de onze of de visie van anderen aan ons opgedrongen.
Redelijke belastingen betalen als ze goed gebruikt worden zou niemand tegen steken, maar de soep die er hier aan ons heel heet wordt opgediend is een ander paar mouwen.

Maar zo lang het bij die belastingen blijft, maar bekijk de wereld rondom ons, hoeveel landen zijn er al in crises en hoeveel al regelrecht in oorlog?
En daar zou onze Westerse wereld voor niets tussen zitten? Oh nee, ze is niet de fout van alles, maar onze beste elementen hebben de beste elementen aan de andere kant gevonden en spelen nu een roddertje wie van de twee de grootste smoel, de grootste spierballen, de beste wapens, de...., de...., de heeft.

Klein voorbeeldje; waar ze kunnen verwijten de franstaligen de Vlamingen hun 'zogezegde' aanhang aan Hitler en het nazisme en dat ze zogezegd de tweede wereldoorlog niet verwerkt hebben; en aan de andere kant wijden ze met veel verve de zoveelste 'route de Napoleon' in, houden ze jaarlijkse grote gedenkfeesten in Waterlo en loopt de mond van elke rechtgeaarde francofoon over over de grootheid van de kleine korporaal....
Wie belazeren ze; de Vlamingen of hun Eigen kudde?
Wat wensen ze zo te bekomen? Een belgengevoel of in tegendeel een wij franstaligen tegenover julie stoute, minderwaardige Vlamingengevoel?
En morgen steen en been klagen als het verkeerd afloopt of hier Ukraiense toestanden in het leven roepen?
En dan de kudde maar roepen dat ze er niets meer van begrijpt en/of dat die stoute andere een flink lesje verdient.
Maar ja als je met ooglappen op door het leven verkiest te blijven gaan moet je niet verwonderd zijn en blijven dat je overal tegenaan botst en dat je vol blauwe plekken en builen komt te zitten. Dat je misschien je leven gaat eindigen in een van die gruwelijke oorlogen die je zegt zo te verfoeien.

[tandem]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

Dat je misschien je leven gaat eindigen in een van die gruwelijke oorlogen die je zegt zo te verfoeien.

We zijn op goede weg, de Malthusiaanse catastrofe is in de maak.

[Another Jack]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

En zwaar dat dat, nu nog, na twintig eeuwen en nadat de katholieke kerk hier maatschappelijk bijna nergens meer staat, nog altijd op jouw maag ligt... ? Je hebt het nog altijd niet verteerd, dat is duidelijk en je offert nog altijd liever jouw persoonlijke vrijheid op aan die haatgevoelens dan die ballast van je af te gooien.
Wat heb je moeten afzien in jouw jeugd? Was het nog altijd de katholieke kerk of waren het jouw ouders die in de fout gingen? En de katholieke kerk heb je niets te vergeven, daarvoor zit ze te zeer ingekapseld in haar groot gelijk, maar jouw ouders, heb je die niets te vergeven?

De katholieke kerk heeft de laatste decennia inderdaad niet meer ingezet op het winnen van zieltjes.
Ze hebben wel ingezet op de uitbouw van een zuil, die zuil genereert iets veel belangrijkers dan zieltjes: geld, macht en postjes.

Ik heb helemaal niet moeten afzien in mijn jeugd, ik heb een onbezorgde jeugd gehad, niemand ging "in de fout".

Jij offert toch trouwens ook "jouw persoonlijke vrijheid op aan haatgevoelens...blablabla" door op mijn berichten te antwoorden?

Wat volgende zin betekent blijft ook een raadsel:
"En de katholieke kerk heb je niets te vergeven, daarvoor zit ze te zeer ingekapseld in haar groot gelijk, maar jouw ouders, heb je die niets te vergeven?"

[JimmyB]

Oorspronkelijk geplaatst door marie daenen

Alles is kwestie van visie, de vraag is de visie van wie, de onze of de visie van anderen aan ons opgedrongen.
Redelijke belastingen betalen als ze goed gebruikt worden zou niemand tegen steken, maar de soep die er hier aan ons heel heet wordt opgediend is een ander paar mouwen.

Maar zo lang het bij die belastingen blijft, maar bekijk de wereld rondom ons, hoeveel landen zijn er al in crises en hoeveel al regelrecht in oorlog?
En daar zou onze Westerse wereld voor niets tussen zitten? Oh nee, ze is niet de fout van alles, maar onze beste elementen hebben de beste elementen aan de andere kant gevonden en spelen nu een roddertje wie van de twee de grootste smoel, de grootste spierballen, de beste wapens, de...., de...., de heeft.

Klein voorbeeldje; waar ze kunnen verwijten de franstaligen de Vlamingen hun 'zogezegde' aanhang aan Hitler en het nazisme en dat ze zogezegd de tweede wereldoorlog niet verwerkt hebben; en aan de andere kant wijden ze met veel verve de zoveelste 'route de Napoleon' in, houden ze jaarlijkse grote gedenkfeesten in Waterlo en loopt de mond van elke rechtgeaarde francofoon over over de grootheid van de kleine korporaal....
Wie belazeren ze; de Vlamingen of hun Eigen kudde?
Wat wensen ze zo te bekomen? Een belgengevoel of in tegendeel een wij franstaligen tegenover julie stoute, minderwaardige Vlamingengevoel?
En morgen steen en been klagen als het verkeerd afloopt of hier Ukraiense toestanden in het leven roepen?
En dan de kudde maar roepen dat ze er niets meer van begrijpt en/of dat die stoute andere een flink lesje verdient.
Maar ja als je met ooglappen op door het leven verkiest te blijven gaan moet je niet verwonderd zijn en blijven dat je overal tegenaan botst en dat je vol blauwe plekken en builen komt te zitten. Dat je misschien je leven gaat eindigen in een van die gruwelijke oorlogen die je zegt zo te verfoeien.

En zo beknot je natuurlijk jouw geluk en voor een deel jouw vrijheid.

Ik beschouw hetgeen in de wereld gebeurt hoegenaamd niet als mijn probleem. Ik heb er wel een mening over en zal mijn stemgedrag laten beïnvloeden afhankelijk van deze mening maar daar stopt het.

Ben ik bezorgd? Dat wel en ik denk dat we iets meer gaan moeten investeren in defensie en staatsveiligheid. Maar ik laat het mijn geluk niet beknotten want dan hebben de krijgsheren al gewonnen.

[JimmyB]

Oorspronkelijk geplaatst door tandem

Belastingen is gewoon om de economisch collectieve goederen te betalen, zou niet als een last gezien mogen worden. Het probleem ligt uiteraard elders, politiek blijft ondernemers en de bevolking wijsmaken dat het BNP alsmaar moet groeien, zo houden ze iedereen aan de waggel en kunnen ze hun spel blijven spelen. Beetje roepen dat iedereen moet besparen is nog zo een misleidende boodschap, kent geen economische rechtsgeldigheid. En ja, zo wordt 'vrijheid' het onderwerp bij uitstek, zouden ook ons verstand kunnen gebruiken en die misleiding stoppen, het lijkt bijna op zelfbedrog.

Besparen moeten we sowieso doen. Men kan niet meer blijven uitgeven dan wat binnenkomt. Dit is echter off-topic want hoort thuis in economie.