Anti-politiek gecompenseerd door absolute monarchie

[Nr.10]

Oorspronkelijk geplaatst door lombas

Hoe we het draaien of keren, aan een absolute monarchie komen we toch. Beter die nu te installeren, dan kunnen we allemaal wat vrijer zijn.

Hoppe levert kritiek op democratie als staatsvorm. Hoppe stelt: "zelfs een vrije markt onder een erfelijke monarchie is beter dan elke democratische staatsvorm." Deze analyse is goed, zo goed als het "goed bestuur" van Leterme. Er zitten goede elementen in.

Toch moeten de burgers ten allen tijde de kans krijgen zich verantwoordelijk te voelen. Daarom: laat ons de afschaffing van de kiesplicht invoeren, maar er tegelijkertijd voor zorgen dat geen enkele stem verloren gaat.

De monarchie wordt zo absoluut als we dat zelf willen. Willen wij als bevolking het parlement buitenspel zetten ten voordele van de monarchie, dan kunnen we dit. Je moet en zult vertegenwoordigd zijn. De monarchie wordt dan 'last resort'.

Stel bijvoorbeeld dat er bij europese verkiezingen slechts veertig procent van het kiespubliek komt opdagen. Dan heeft de monarchie zestig procent van de stemmen voor zich. Dit is een simpel, duidelijk en zeer eerlijk systeem.

[Nr.10]

Nog enkele voordelen, redenen om het nieuwe systeem in te voeren:

• lethargie-reducerend
• zo centripetaal als we nodig hebben en zelf willen
• de analyse van Hoppe kan aan de praktijk getoetst worden
• mensen zijn niet 100% rationeel
• houvast
• duidelijkheid
• eenvoud, simpliciteit
• redelijkheid

[Nr.10]

Nog enkele:

• identiteitsbevorderend
• democratisch
• geen onderscheid naar taal, afkomst, ...
• element van traagheid temidden een doordraaiende maatschappij
• centrale ligging van het koninklijk domein
• traditie
• familiewaarden

[Eddy B]

Ehhh, is hier iemand op zijn kop gevallen en blijven botsen? Heeft er al iemand voor opvang gezorgd voor die arme duts die zijn kluts kwijt is?

[Marinette]

Op zondag 20 augustus 2006 blaast extreemrechts Vlaanderen voor de vijfde maal verzamelen op de IJzerwake in Steenstraete (nabij Diksmuide). Plaats van afspraak is een weide naast het monument ter ere van de gebroeders Van Raemdonck. Twee Vlaamse frontsoldaten die tijdens Wereldoorlog I "in elkaars armen" stierven. Maar dat is in werkelijkheid een mythe...

De broers Edward en Frans Van Raemdonck uit Temse verwierven tiijdens de Eerste Wereldoorlog dramatische bekendheid toen zij in de nacht van 25 op 26 maart 1917 sneuvelden in Steenstraete. Na een aanval op een Duitse stelling was Frans niet teruggekeerd. Tegen het verbod van zijn overste in ging Edward toch op zoek naar zijn broer in het niemandsland. Achttien dagen later vond men drie lichamen: Edward, Frans en de Waalse korporaal Amé Fiévez.

Rond de broers groeide zeer snel een mythe over wat men destijds hun ideale broederdood noemde. De broers Van Raemdonck werden opgevoerd als de IJzerhelden die in elkaars armen gesneuveld waren. Op het front werden massaal gedenkkaarten verspreid, er verschenen gedichten, en op de vergaderingen van de Frontbeweging werd er met eerbied over hun broederliefde én over hun Vlaamse idealen gesproken.

De mythe van de ideale broederdood

Na de oorlog verheerlijkten generaties Vlamingen de twee jonge doden als symbolen van de Vlaamse strijd aan de IJzer. Hun stoffelijke overschotten werden in 1932 bijgezet in de crypte van de IJzertoren en ze kregen er een metershoog standbeeld. In nagenoeg alle publicaties over het broederpaar is steeds geput uit de klassieke biografieën die, geschreven door vrienden of sympathisanten, zó de lof zongen van de broers dat de geloofwaardigheid er sterk onder leed.

In 1996 verscheen bij uitgeverij De Klaproos het boek Terug naar niemandsland: De geschiedenis van de gebroeders Van Raemdonck: mythe en werkelijkheid. Auteur Luc De Ryck brengt er de eerste grondige studie over de gebroeders Van Raemdonck. Hij schetst hun jeugd en leefwereld, onderzoekt de omstandigheden van hun dood, de begraving van de Waalse korporaal (Amé Fiévez) in de crypte van de IJzertoren zonder dat de naam vermeld werd, de politieke context waarin de broers waren gesitueerd... en legt de grens bloot tussen mythe en werkelijkheid. In dit boek confronteert Luc De Ryck de verschillende versies van hun dood.

Een reukje

Wie het uitstekend gedocumenteerde boek van Luc De Ryck nauwkeurig leest en bestudeert, weet meteen dat er een reukje zit aan die 'ideale broederdood' van de gebroeders Van Raemdonck.

Bij een aanval op de Duitse linies op het grondgebied van Steenstraete in de nacht van 25 op 26 maart 1917 keert Frans Van Raemdonck niet terug. Zijn verontruste broer Edward negeert het bevel van zijn overste en gaat achter zijn broer aan. Vanaf dan worden beide broers vermist. Tot daar klopt het verhaal nog, en het blijft beslist een moedige daad van Edward om zijn broer niet in de steek te laten. Maar achttien dagen later wanneer hun lijken worden gevonden en de lijken - onder het spervuur van de Duitsers - ter plekke in een obustrechter worden begraven, ontstaat de mythe van de Gebroeders Van Raemdonck.

De soldaten die de lijken moeten trachten te bergen, treffen tot hun verbazing drie lijken aan. Ze blijken echter nauwelijks herkenbaar en verkeren reeds in een verregaande staat van ontbinding. De soldaten waren geen bekenden van de gebroeders Van Raemdonck, maar aan hun kentekens (de beide broers waren sergeant) herkennen zij een sergeant (Frans Van Raemdonck) die de korporaal Amé Fiévez uit Wallonië in de armen houdt. Op enkele meters afstand ligt Edward Van Raemdonck die men eveneens herkent aan zijn kentekens van sergeant.

De sergeant Charles (Karel) Withof die de lijken begroef, bracht hiervan verslag uit nadat hij een andere versie van de feiten had gelezen in het blaadje Onze Themschenaars van Clemens De Landtsheer (1894-1984) die tussen 1926 en 1961 onafgebroken secretaris van het IJzerbedevaartcomité zal zijn, en die een volle neef was van de gebroeders Van Raemdonck. Clemens had zich daarbij gebaseerd op een andere getuigenis van Lodewijk Van Gelder, een oud-leerling van Cyriel Verschaeve, die eveneens had deelgenomen aan de berging van de broers en beweerde dat hij de broers in elkander gestrengeld had aangetroffen. De mythe was vanaf dan geboren.

Koud bad

Opmerkelijk is dan ook het antwoord van Clemens De Landtsheer aan Charles Withof in zijn brief van 17 september 1917 toen de mythe al vertrokken was:


"Alhoewel ik volledig met u 't akkoord ben op gebied van waarheidszin, toch denk ik dat we best zouden doen die zaak niet publiek rond te venten, en ze onder ons te houden, en in het publiek het gedacht te laten dat men ze in elkaars armen heeft gevonden, en ziehier om welke redens: hadden wij die inlichtingen gekend in 't begin, dan had alles zo geweest. Maar nu is hunne ideale heldendood overal gekend en al legendarisch geworden, waarom die schoonheid breken, en er de waarheid als een koud bad over uitstorten... dit zou zeer veel nadeel doen aan de zaak zelve. (..) Ik schrijf u deze brief heel vertrouwelijk en hoop nochtans dat gij uwe soldaten zult aanmanen de zaak dus zoo te laten voortleven... voor het welzijn van de zaak zelf en voor de arme ouders."



Foto rechts: Affiche van de veertiende IJzerbedevaart van 1933 in Kaaskerke (Diksmuide) die helemaal in het teken van de gebroeders Van Raemdonck staat. Enkele weken later, op 7 oktober 1933, richt Staf de Clercq het VNV (Vlaams Nationaal Verbond) op en IJzerbedevaartvoorzitter Frans Daels wordt enige tijd later VNV-bestuurslid en gouwleider van West-Vlaanderen. Ook secretaris van het IJzerbedevaartcomité Clemens De Landtsheer duikt diep de collaboratie in.

De 'andere waarheid' moest snel in de doofpot worden gestopt want het kon de Vlaamse Zaak schade toebrengen. Het was wel een leugen maar toch niet helemaal, want Edward was toch achter zijn broer gaan zoeken en had die zoektocht toch met zijn leven betaald? Beide versies van de feiten circuleren nog steeds waarbij de ene de Vlaamse Versie wordt genoemd en de andere de Belgicistische. De Vlaamse versie lag mee aan het begin van de Heldenhulde na WO I waaruit de IJzerbedevaart ontstond.

De lijdensweg van Amé Fiévez

Het derde slachtoffer, de Waal Amé Fiévez uit Henegouwen, gaat een lange lijdensweg tegemoet. De lichamen van de twee broers en Amé werden in één kist gelegd, maar nergens wordt de Waal vermeld. Als hij al ergens wordt vermeld, is zijn naam verkeerd gespeld en/of de verkeerde geboortedatum genoteerd. Ook wanneer de kist met veel vertoon in 1932 in de crypte van de IJzertoren wordt bijgezet, wordt zijn naam niet vermeld. In 1933 werd op de plaats in Steenstraete waar de drie soldaten sneuvelden door het IJzerbedevaartcomité een monument opgericht, en daar wordt wel de naam van Amé voor het eerst officieel op vermeld. Pas op de IJzerbedevaart van 1967 worden een broer en twee zussen van Amé Fiévez op de IJzerweide uitgenodigd, maar het verhaal van "de broers die in elkaars armen stierven" wordt niet herroepen.

Niet toevallig zijn het dezelfde hoofdacteurs van de Vlaamse Beweging van toen - zoals Clemens De Landtsheer en Frans Daels - die aan het begin van de Tweede Wereldoorlog het voortouw nemen en de IJzerbedevaarten de collaboratie induwen met alle desastreuze gevolgen voor de Vlaamse Beweging vandien. Sinds de collaboratie wordt de IJzertoren dan ook spottend 'De Toren van Daels' of ook 'De Stenen Inciviek' genoemd.

Collaboratie

Ook helemaal geen toeval is dat het terrein in Steenstraete waar het monument van de gebroeders Van Raemdonck werd opgericht, sinds een aantal jaren het toneel is van de erfgenamen van de collaboratie, zoals het Vlaams Belang zichzelf graag definieert, en haar alternatieve IJzerbedevaart 'IJzerwake' organiseert, op nauwelijks een week verschil met de oorspronkelijke die op een steenworp sinds 1920 wordt gehouden.

Het is niet voor het eerst dat het lot van Vlaamse frontsoldaten van WO I worden gerecupereerd door de Nieuwe Orde. De voormalige Activist en Vlaamsgezinde socialist Firmin Mortier (1899-1972) klaagde deze schandelijke praktijken al in 1939 in De Volksgazet aan, nauwelijks een week na de negentiendede IJzerbedevaart: "


Wij zijn van oordeel dat aan de voet van de IJzertoren, met walgelijker cynisme dan ooit gesold werd met de nagedachtenis van de Vlaamse gesneuvelden. (..) Deze dodenhulde is voor de doden een hoon geworden, geïnspireerd, geënsceneerd en geëxploiteerd door openlijke of verkapte VNV'rs. (..) De doden kunnen niet meer protesteren, maar liet men de levende oud-strijders uit Vlaanderen zich uitspreken over het 'zelfbeschikkingsrecht' zoals de leiders van de IJzerbedevaart dat opvatten, dan zou blijken hoe weinig verantwoord al deze retoriek rond het Kruis van de Heldenhulde (=IJzertoren) eigenlijk is. Zich op het 'testament van de doden' beroepen dat men... zelf heeft opgesteld, is al te gemakkelijk. (..) Wij spraken van gesol (met de Vlaamse doden). Het is erger: het is diefstal!"


Foto rechts: Het monument van de Gebroeders Van Raemdonck werd in 2003 'aangeslagen' door het extreemrechtse en voor racisme veroordeelde Vlaams Blok/Belang.

Nadat op 6 september 1944 Diksmuide bevrijd werd door de Canadese geallieerden duikt Clemens De Landtsheer een paar weken onder in Temse, maar op 3 oktober 1944 geeft hij zich aan. Aanvankelijk wordt hij door de krijgsraad van Brugge tot tien jaar cel veroordeeld, maar in beroep wordt die straf tot zeven jaar herleid. Dankzij de tussenkomst van enkele politiekers komt De Landtsheer op 1 juni 1948 vervroegd vrij. Onmiddellijk neemt hij zijn vroegere werk weer op en organiseert hij op 22 augustus 1948 de eerste naoorlogse IJzerbedevaart, die wordt bijgewoond door ongeveer 10.000 Vlaams-nationalisten. Die krijgt het nummer XXI mee, want de vijf oorlogsbedevaarten worden niet meer meegerekend...

Ook Frans Daels duikt onder. Via een netwerk van katholieke priesters, kloosters en jezuïeten wordt hij in april 1947 over de Zwitserse grens gesmokkeld. In 1946 wordt Daels bij verstek ter dood veroordeeld, maar die straf wordt later teruggebracht naar 15 jaar gevangenisstraf. In de collaboratiekringen wordt Frans Daels spoedig het symbool van het Vlaamse 'martelarenschap' en van de 'onrechtvaardige' naoorlogse zuivering gemaakt.

Het boek van Luc De Ryck blijft alleszins een aanrader voor ieder die geïntereseerd is in verhalen van en over frontsoldaten van de Groote Oorlog en zeker voor hen die niet eens wisten d�*t er een andere waarheid bestaat. Ook al wordt die andere waarheid door de bekende voormannen van de Vlaamse Beweging - en meer in het bijzonder de extreemrechtse partij het Vlaams Belang - handig onder de mat geveegd. Het zwarte verleden van de Vlaamse beweging bezit veel van die witte vlekken, stukken geschiedenis die gewoon geschrapt werden en nadien nooit meer rechtgezet.

IJzerwake-recuperatie

Na een eerst proeve in 1995 waar het VNJ een eerste zogenaamde 'IJzerwake' hield in Steenstraete, vond op zondag 24 augustus 2003, één week voor de bedevaart in Diksmuide, de eerste officiële IJzerwake plaats aan het monument van de gebroeders Van Raemdonck in Steenstrate. Het VB legt gratis tientallen bussen in om de radicalen naar Steenstraete te voeren, en verstuurt brieven om de 'echte' IJzerbedevaart te boycotten. Op de 76ste IJzerbedevaart van 2003 wordt een diepe zucht van verluchting geslaakt en wordt er - voor het eerst in vele jaren - de meest rustige en vredevolle naoorlogse bedevaart gevierd.

Het Vlaams Belang heeft van Steenstraete haar jaarlijkse bedevaartsoord gemaakt en niemand die hen er ooit zal kunnen toebrengen een andere waarheid te doen verkondigen dan enkel die waarheid waar zij in geloven en die hun perfide Vlaams-nationalistische zaak het beste kan dienen. In die propagandaslag hoort ook de tactiek van halve waarheden en hele leugens bij.

[Knuppel]

Anti-politiek gecompenseerd door absolute monarchie
Het ancien regime dient in beperkte mate heringevoerd. De kiesplicht dient afgeschaft, en alle verloren stemmen die daar het gevolg van zijn gaan naar het staatshoofd.

Een superdemocraat heeft gesproken.
Amen.

[Zwartengeel]

Oorspronkelijk geplaatst door Marinette

Op zondag 20 augustus 2006 blaast extreemrechts Vlaanderen voor de vijfde maal verzamelen op de IJzerwake in Steenstraete (nabij Diksmuide). Plaats van afspraak is een weide naast het monument ter ere van de gebroeders Van Raemdonck. Twee Vlaamse frontsoldaten die tijdens Wereldoorlog I "in elkaars armen" stierven. Maar dat is in werkelijkheid een mythe...

De broers Edward en Frans Van Raemdonck uit Temse verwierven tiijdens de Eerste Wereldoorlog dramatische bekendheid toen zij in de nacht van 25 op 26 maart 1917 sneuvelden in Steenstraete. Na een aanval op een Duitse stelling was Frans niet teruggekeerd. Tegen het verbod van zijn overste in ging Edward toch op zoek naar zijn broer in het niemandsland. Achttien dagen later vond men drie lichamen: Edward, Frans en de Waalse korporaal Amé Fiévez.

Rond de broers groeide zeer snel een mythe over wat men destijds hun ideale broederdood noemde. De broers Van Raemdonck werden opgevoerd als de IJzerhelden die in elkaars armen gesneuveld waren. Op het front werden massaal gedenkkaarten verspreid, er verschenen gedichten, en op de vergaderingen van de Frontbeweging werd er met eerbied over hun broederliefde én over hun Vlaamse idealen gesproken.

De mythe van de ideale broederdood

Na de oorlog verheerlijkten generaties Vlamingen de twee jonge doden als symbolen van de Vlaamse strijd aan de IJzer. Hun stoffelijke overschotten werden in 1932 bijgezet in de crypte van de IJzertoren en ze kregen er een metershoog standbeeld. In nagenoeg alle publicaties over het broederpaar is steeds geput uit de klassieke biografieën die, geschreven door vrienden of sympathisanten, zó de lof zongen van de broers dat de geloofwaardigheid er sterk onder leed.

In 1996 verscheen bij uitgeverij De Klaproos het boek Terug naar niemandsland: De geschiedenis van de gebroeders Van Raemdonck: mythe en werkelijkheid. Auteur Luc De Ryck brengt er de eerste grondige studie over de gebroeders Van Raemdonck. Hij schetst hun jeugd en leefwereld, onderzoekt de omstandigheden van hun dood, de begraving van de Waalse korporaal (Amé Fiévez) in de crypte van de IJzertoren zonder dat de naam vermeld werd, de politieke context waarin de broers waren gesitueerd... en legt de grens bloot tussen mythe en werkelijkheid. In dit boek confronteert Luc De Ryck de verschillende versies van hun dood.

Een reukje

Wie het uitstekend gedocumenteerde boek van Luc De Ryck nauwkeurig leest en bestudeert, weet meteen dat er een reukje zit aan die 'ideale broederdood' van de gebroeders Van Raemdonck.

Bij een aanval op de Duitse linies op het grondgebied van Steenstraete in de nacht van 25 op 26 maart 1917 keert Frans Van Raemdonck niet terug. Zijn verontruste broer Edward negeert het bevel van zijn overste en gaat achter zijn broer aan. Vanaf dan worden beide broers vermist. Tot daar klopt het verhaal nog, en het blijft beslist een moedige daad van Edward om zijn broer niet in de steek te laten. Maar achttien dagen later wanneer hun lijken worden gevonden en de lijken - onder het spervuur van de Duitsers - ter plekke in een obustrechter worden begraven, ontstaat de mythe van de Gebroeders Van Raemdonck.

De soldaten die de lijken moeten trachten te bergen, treffen tot hun verbazing drie lijken aan. Ze blijken echter nauwelijks herkenbaar en verkeren reeds in een verregaande staat van ontbinding. De soldaten waren geen bekenden van de gebroeders Van Raemdonck, maar aan hun kentekens (de beide broers waren sergeant) herkennen zij een sergeant (Frans Van Raemdonck) die de korporaal Amé Fiévez uit Wallonië in de armen houdt. Op enkele meters afstand ligt Edward Van Raemdonck die men eveneens herkent aan zijn kentekens van sergeant.

De sergeant Charles (Karel) Withof die de lijken begroef, bracht hiervan verslag uit nadat hij een andere versie van de feiten had gelezen in het blaadje Onze Themschenaars van Clemens De Landtsheer (1894-1984) die tussen 1926 en 1961 onafgebroken secretaris van het IJzerbedevaartcomité zal zijn, en die een volle neef was van de gebroeders Van Raemdonck. Clemens had zich daarbij gebaseerd op een andere getuigenis van Lodewijk Van Gelder, een oud-leerling van Cyriel Verschaeve, die eveneens had deelgenomen aan de berging van de broers en beweerde dat hij de broers in elkander gestrengeld had aangetroffen. De mythe was vanaf dan geboren.

Koud bad

Opmerkelijk is dan ook het antwoord van Clemens De Landtsheer aan Charles Withof in zijn brief van 17 september 1917 toen de mythe al vertrokken was:


"Alhoewel ik volledig met u 't akkoord ben op gebied van waarheidszin, toch denk ik dat we best zouden doen die zaak niet publiek rond te venten, en ze onder ons te houden, en in het publiek het gedacht te laten dat men ze in elkaars armen heeft gevonden, en ziehier om welke redens: hadden wij die inlichtingen gekend in 't begin, dan had alles zo geweest. Maar nu is hunne ideale heldendood overal gekend en al legendarisch geworden, waarom die schoonheid breken, en er de waarheid als een koud bad over uitstorten... dit zou zeer veel nadeel doen aan de zaak zelve. (..) Ik schrijf u deze brief heel vertrouwelijk en hoop nochtans dat gij uwe soldaten zult aanmanen de zaak dus zoo te laten voortleven... voor het welzijn van de zaak zelf en voor de arme ouders."



Foto rechts: Affiche van de veertiende IJzerbedevaart van 1933 in Kaaskerke (Diksmuide) die helemaal in het teken van de gebroeders Van Raemdonck staat. Enkele weken later, op 7 oktober 1933, richt Staf de Clercq het VNV (Vlaams Nationaal Verbond) op en IJzerbedevaartvoorzitter Frans Daels wordt enige tijd later VNV-bestuurslid en gouwleider van West-Vlaanderen. Ook secretaris van het IJzerbedevaartcomité Clemens De Landtsheer duikt diep de collaboratie in.

De 'andere waarheid' moest snel in de doofpot worden gestopt want het kon de Vlaamse Zaak schade toebrengen. Het was wel een leugen maar toch niet helemaal, want Edward was toch achter zijn broer gaan zoeken en had die zoektocht toch met zijn leven betaald? Beide versies van de feiten circuleren nog steeds waarbij de ene de Vlaamse Versie wordt genoemd en de andere de Belgicistische. De Vlaamse versie lag mee aan het begin van de Heldenhulde na WO I waaruit de IJzerbedevaart ontstond.

De lijdensweg van Amé Fiévez

Het derde slachtoffer, de Waal Amé Fiévez uit Henegouwen, gaat een lange lijdensweg tegemoet. De lichamen van de twee broers en Amé werden in één kist gelegd, maar nergens wordt de Waal vermeld. Als hij al ergens wordt vermeld, is zijn naam verkeerd gespeld en/of de verkeerde geboortedatum genoteerd. Ook wanneer de kist met veel vertoon in 1932 in de crypte van de IJzertoren wordt bijgezet, wordt zijn naam niet vermeld. In 1933 werd op de plaats in Steenstraete waar de drie soldaten sneuvelden door het IJzerbedevaartcomité een monument opgericht, en daar wordt wel de naam van Amé voor het eerst officieel op vermeld. Pas op de IJzerbedevaart van 1967 worden een broer en twee zussen van Amé Fiévez op de IJzerweide uitgenodigd, maar het verhaal van "de broers die in elkaars armen stierven" wordt niet herroepen.

Niet toevallig zijn het dezelfde hoofdacteurs van de Vlaamse Beweging van toen - zoals Clemens De Landtsheer en Frans Daels - die aan het begin van de Tweede Wereldoorlog het voortouw nemen en de IJzerbedevaarten de collaboratie induwen met alle desastreuze gevolgen voor de Vlaamse Beweging vandien. Sinds de collaboratie wordt de IJzertoren dan ook spottend 'De Toren van Daels' of ook 'De Stenen Inciviek' genoemd.

Collaboratie

Ook helemaal geen toeval is dat het terrein in Steenstraete waar het monument van de gebroeders Van Raemdonck werd opgericht, sinds een aantal jaren het toneel is van de erfgenamen van de collaboratie, zoals het Vlaams Belang zichzelf graag definieert, en haar alternatieve IJzerbedevaart 'IJzerwake' organiseert, op nauwelijks een week verschil met de oorspronkelijke die op een steenworp sinds 1920 wordt gehouden.

Het is niet voor het eerst dat het lot van Vlaamse frontsoldaten van WO I worden gerecupereerd door de Nieuwe Orde. De voormalige Activist en Vlaamsgezinde socialist Firmin Mortier (1899-1972) klaagde deze schandelijke praktijken al in 1939 in De Volksgazet aan, nauwelijks een week na de negentiendede IJzerbedevaart: "


Wij zijn van oordeel dat aan de voet van de IJzertoren, met walgelijker cynisme dan ooit gesold werd met de nagedachtenis van de Vlaamse gesneuvelden. (..) Deze dodenhulde is voor de doden een hoon geworden, geïnspireerd, geënsceneerd en geëxploiteerd door openlijke of verkapte VNV'rs. (..) De doden kunnen niet meer protesteren, maar liet men de levende oud-strijders uit Vlaanderen zich uitspreken over het 'zelfbeschikkingsrecht' zoals de leiders van de IJzerbedevaart dat opvatten, dan zou blijken hoe weinig verantwoord al deze retoriek rond het Kruis van de Heldenhulde (=IJzertoren) eigenlijk is. Zich op het 'testament van de doden' beroepen dat men... zelf heeft opgesteld, is al te gemakkelijk. (..) Wij spraken van gesol (met de Vlaamse doden). Het is erger: het is diefstal!"


Foto rechts: Het monument van de Gebroeders Van Raemdonck werd in 2003 'aangeslagen' door het extreemrechtse en voor racisme veroordeelde Vlaams Blok/Belang.

Nadat op 6 september 1944 Diksmuide bevrijd werd door de Canadese geallieerden duikt Clemens De Landtsheer een paar weken onder in Temse, maar op 3 oktober 1944 geeft hij zich aan. Aanvankelijk wordt hij door de krijgsraad van Brugge tot tien jaar cel veroordeeld, maar in beroep wordt die straf tot zeven jaar herleid. Dankzij de tussenkomst van enkele politiekers komt De Landtsheer op 1 juni 1948 vervroegd vrij. Onmiddellijk neemt hij zijn vroegere werk weer op en organiseert hij op 22 augustus 1948 de eerste naoorlogse IJzerbedevaart, die wordt bijgewoond door ongeveer 10.000 Vlaams-nationalisten. Die krijgt het nummer XXI mee, want de vijf oorlogsbedevaarten worden niet meer meegerekend...

Ook Frans Daels duikt onder. Via een netwerk van katholieke priesters, kloosters en jezuïeten wordt hij in april 1947 over de Zwitserse grens gesmokkeld. In 1946 wordt Daels bij verstek ter dood veroordeeld, maar die straf wordt later teruggebracht naar 15 jaar gevangenisstraf. In de collaboratiekringen wordt Frans Daels spoedig het symbool van het Vlaamse 'martelarenschap' en van de 'onrechtvaardige' naoorlogse zuivering gemaakt.

Het boek van Luc De Ryck blijft alleszins een aanrader voor ieder die geïntereseerd is in verhalen van en over frontsoldaten van de Groote Oorlog en zeker voor hen die niet eens wisten d�*t er een andere waarheid bestaat. Ook al wordt die andere waarheid door de bekende voormannen van de Vlaamse Beweging - en meer in het bijzonder de extreemrechtse partij het Vlaams Belang - handig onder de mat geveegd. Het zwarte verleden van de Vlaamse beweging bezit veel van die witte vlekken, stukken geschiedenis die gewoon geschrapt werden en nadien nooit meer rechtgezet.

IJzerwake-recuperatie

Na een eerst proeve in 1995 waar het VNJ een eerste zogenaamde 'IJzerwake' hield in Steenstraete, vond op zondag 24 augustus 2003, één week voor de bedevaart in Diksmuide, de eerste officiële IJzerwake plaats aan het monument van de gebroeders Van Raemdonck in Steenstrate. Het VB legt gratis tientallen bussen in om de radicalen naar Steenstraete te voeren, en verstuurt brieven om de 'echte' IJzerbedevaart te boycotten. Op de 76ste IJzerbedevaart van 2003 wordt een diepe zucht van verluchting geslaakt en wordt er - voor het eerst in vele jaren - de meest rustige en vredevolle naoorlogse bedevaart gevierd.

Het Vlaams Belang heeft van Steenstraete haar jaarlijkse bedevaartsoord gemaakt en niemand die hen er ooit zal kunnen toebrengen een andere waarheid te doen verkondigen dan enkel die waarheid waar zij in geloven en die hun perfide Vlaams-nationalistische zaak het beste kan dienen. In die propagandaslag hoort ook de tactiek van halve waarheden en hele leugens bij.

Ben jij soms van plan om de volledige website van Blokkwatch naar hier te copypasten?

[Paracelsus]

Oorspronkelijk geplaatst door lombas

Ik zie het eerder leuker:

- kiesplicht afschaffen

- stemmen veranderen:

--> drie economische klassen:

€ 0 tot X: 1 stem
€ X tot XX: 2 stemmen
€ XX ad infinitum: 3 stemmen

--> drie sociale klassen:

Opleiding 0 tot Opleiding X: 1 stem
Opleiding X tot Opleiding XX: 2 stemmen
Opleiding XX ad infinitum: 3 stemmen

- 50/50 verdeling tussen lijsten en disctricten; mensen kunnen hun stemmen (minstens 2 dus) naar eigen goedkeuren verdelen over de kandidaten

--> Bv.:

Jones is lid voor District X. De Y-Partij komt op in Kiesdistrict Z. Kiezer Smith kan kiezen om zijn stemmen (bv. 3) allemaal in te zetten op Jones of op de Y-Partij, of ze te verdelen, of niet te kiezen.

- ambtenaren en verkozenen hebben geen kiesrecht

Hmmmm.... gaan stemmen lijkt zo wel gelijk als een subito-lotje krabben.

[Paracelsus]

Oorspronkelijk geplaatst door Wolf Rulez

Ach ja democratie is inderdaad niet het meest ideale staats stelsel dat men zich kan voorstellen... Persoonlijk denk ik dat Anarchie nog de beste structuur is, maar helaas is de menselijke geest niet geschikt om volgens dit principe te leven... Voordat ik bakken kritiek krijg, kijk naar een mierennest, dat soort systeem lijkt mij ideaal, geen bazen, geen regels, maar ieder individu weet doet wat het beste is voor de groep...
Totdat onze geest daar eindelijk rijp voor is ben ik bang dat we het toch bij een democratie zullen moeten houden. Met al zijn gebreken is het in mijn ogen nog steeds beter dan een monarchie zoals sommigen blijkbaar aanhangen...

Tja... mieren zijn vanzelfsprekend helemaal geen mensen. Geen vrije tijd, geen man voor Phaedra Hoste, geen pinten aan de toog, enfin... you catch my drift. De samenleving van de mieren extrapoleren naar de meest geavanceerde soort op aarde is wellicht het meest fascistische dat je je maar kan indenken. En dat voor een anarchist!

[lombas]

Oorspronkelijk geplaatst door Paracelsus

Hmmmm.... gaan stemmen lijkt zo wel gelijk als een subito-lotje krabben.

Dat is het altijd al. Meer zelfs, het is wetenschappelijk aan te tonen dat je meer kans hebt om met een subito geld te winnen dan dat jouw partij binnen de 88 dagen in de regering kan stappen.

[Nr.10]

Oorspronkelijk geplaatst door lombas

Dat is het altijd al. Meer zelfs, het is wetenschappelijk aan te tonen dat je meer kans hebt om met een subito geld te winnen dan dat jouw partij binnen de 88 dagen in de regering kan stappen.

Je doet aan anti-politiek, lombas. In het nieuwe systeem gaat uw stem naar de monarchie. Minder vertrouwen in de politiek = meer anti-politiek. Meer anti-politiek = meer monarchie.

Een revolutionair voorstel, 100% democratisch.

[lombas]

Oorspronkelijk geplaatst door Nr.10

Je doet aan anti-politiek, lombas. In het nieuwe systeem gaat uw stem naar de monarchie. Minder vertrouwen in de politiek = meer anti-politiek. Meer anti-politiek = meer monarchie.

Een revolutionair voorstel, 100% democratisch.

Het gaat me niet om vertrouwen of geen vertrouwen, ik wil gewoon uw 'politiek' niet. Dat ze met haar fikken van m'n lijf blijft.

[Nr.10]

'Uw' politiek?

[Eddy B]

Oorspronkelijk geplaatst door Nr.10

'Uw' politiek?

Wie anders?

[Nr.10]

Oorspronkelijk geplaatst door Eddy B

Wie anders?

Eddy B, het gaat hier niet om 'uw' politiek. 'Uw' politiek, 'onze' politiek, gelijk wiens politiek ... we hebben daar weinig vat op, tenzij via een bescheiden bijdrage aan de discussie. Uit het weinige dat ik van lombas gelezen heb. Lombas houdt wel van het voorstel, maar dan om volgende redenen: lombas is een anti-democraat. Lombas houdt niet van democratie. Lombas is de politieke kaste niet genegen. Voor lombas zijn het allemaal leugenaars, een niet te vertrouwen bende.

[Nr.10]

Absolutisme kan ook zonder monarchie ...
Pinochet, Hitler, Mao, Saddam, Stalin, ...
veel absoluter dan de meeste monarchiën ...

[Eddy B]

Oorspronkelijk geplaatst door Nr.10

Eddy B, het gaat hier niet om 'uw' politiek. 'Uw' politiek, 'onze' politiek, gelijk wiens politiek ... we hebben daar weinig vat op, tenzij via een bescheiden bijdrage aan de discussie. Uit het weinige dat ik van lombas gelezen heb. Lombas houdt wel van het voorstel, maar dan om volgende redenen: lombas is een anti-democraat. Lombas houdt niet van democratie. Lombas is de politieke kaste niet genegen. Voor lombas zijn het allemaal leugenaars, een niet te vertrouwen bende.

Nochthans is lombas wél voor enkele dingen te vinden hoor...

Maar net zoals ik, moet HIJ van JOUW politiek idee NIKS hebben...

[Nr.10]

Dit voorstel haalt een quasi-meerderheid bij voorlegging aan de bevolking.

[Maes_P]

Oorspronkelijk geplaatst door Nr.10

Dit voorstel haalt een quasi-meerderheid bij voorlegging aan de bevolking.

een minderheid dus

[Eddy B]

Oorspronkelijk geplaatst door Maes_P

een minderheid dus

Zeg maar gerust : nul op request!