Bruno Valckeniers teruggefloten. - Pagina 4

N-SA · 28 oktober 2009, 07:33

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door luc broes

Luister wat Annemans te vertellen had bij Phara.
Een rustig en verstandig man.

Blijkbaar zijn de meesten vergeten dat het Annemans was die de grote pleitbezorger was om de Amerikaanse extremist Hans-Herman Hoppe naar Vlaanderen te halen voor een referaat voor de VB-top, mandatarissen en studiedienst?

abou Anis · 28 oktober 2009, 09:00

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door daiwa

Ik denk wel dat vriend en vijand het daarover eens zijn.

Annemans is inderdaad gene dommerik.

Voor de rest vind ik het grappig dat er hier een aantal zijn die willen doen uitschijnen dat, behalve hun intelligentie en politiek doorzicht, er wezenlijke verschillen zouden zijn tussen de fascisten van VMO en die van VB.

vlijmscherp · 28 oktober 2009, 09:02

en het blijft rommelen binnen het VB: http://www.standaard.be/Artikel/Deta...kelId=LE2H6UTS

luc broes · 28 oktober 2009, 09:17

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door abou Anis

Annemans is inderdaad gene dommerik.

Voor de rest vind ik het grappig dat er hier een aantal zijn die willen doen uitschijnen dat, behalve hun intelligentie en politiek doorzicht, er wezenlijke verschillen zouden zijn tussen de fascisten van VMO en die van VB.

Hierbij is het duidelijk dat abou Anis de grappigste is van allemaal!

Another Jack · 28 oktober 2009, 09:20

Zou men Annemans niet als éénoog in het land der blinden kunnen omschrijven ...

abou Anis · 28 oktober 2009, 09:25

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door luc broes

Hierbij is het duidelijk dat abou Anis de grappigste is van allemaal!

Herr Oberst · 28 oktober 2009, 13:38

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door vlijmscherp

en het blijft rommelen binnen het VB: http://www.standaard.be/Artikel/Deta...kelId=LE2H6UTS

"De kritiek moet intern geformuleerd worden" zegt de mevrouw die in elk roddelblad de gelegenheid neemt om de aanpak van Dewinter in vraag te stellen. Hoe langer het VB wacht om dat mens eruit te kieperen, hoe meer ze de dieperik in zullen gaan.

jamás será vencido · 28 oktober 2009, 13:41

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Herr Oberst

"De kritiek moet intern geformuleerd worden" zegt de mevrouw die in elk roddelblad de gelegenheid neemt om de aanpak van Dewinter in vraag te stellen. Hoe langer het VB wacht om dat mens eruit te kieperen, hoe meer ze de dieperik in zullen gaan.

Die partijdemocratie toch.

toccata · 28 oktober 2009, 13:46

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door jamás será vencido

Die partijdemocratie toch.

partijdemocratie =/= zomaar alles in de pers smijten
Verder oogst het VB wat het gezaaid heeft, het stond id sterren geschreven dat opportunistische 'verruimers' als Morel en Verstrepen voor heibel zouden zorgen

Brugge Veilig en Leefbaar · 28 oktober 2009, 13:48

Hoe de VB-leiding de eigen partij met grote hardnekkigheid de dieperik in duwt, gedreven door hun eigenbelang

Walter Pauli is politiek commentator.

Het VB deed het niet goed bij de verkiezingen, doet het nog slechter in de peilingen, en dat komt vooral door het eigen volk dat daar de koers uitzet en de lijn bepaalt.

Toch opmerkelijk, die zelfverdediging van VB-kopstuk Gerolf Annemans gisteren op zijn website: "Diegenen die mij kennen weten dat ik nooit partijzaken bespreek in het openbaar. Openbaar spreek ik enkel over politieke standpunten. Gisteren heb ik op die regel een uitzondering gemaakt. In de uitzending van Phara heb ik een analyse gemaakt van de partijraaduitslag van afgelopen zaterdag."

Het is een aparte demarche van Annemans, die maandagavond op Phara 'een Tobbackske' deed: een oudere partijgenoot die jongere coryfeeën en de partijleiding even de oren komt wassen. Uit bekommernis met de partij, zegt de als elder statesman opgevoerde man, maar uiterst vervelend voor zijn partij, en haar leiding.

Waarmee Annemans nog eens extra in de verf zet waaraan het moderne VB ten onder gaat: meer nog dan zogezegde politieke meningsverschillen, is dat openlijke ruzie, en die komt er door botsende ambities van ego's.

'Den ouwen'

Oud-voorzitter Karel Dillen zou zich in zijn graf omdraaien. Bij leven en welzijn had die zo vaak gepredikt, gewaarschuwd, de achterban bezworen om boven alles naar buiten uit de eenheid te bewaren. Om zich niet te laven aan de macht de instellingen. Niet dat er vroeger geen gevechten waren, of dat de interne twisten niet bitter konden zijn. Reeds in maart 1992, toen het Vlaams Blok volgens de officiële partijlijn nog in één lange overwinningsroes leefde na de historische doorbraak van 'Zwarte Zondag' (24 november 1991), reconstrueerde De Morgen "hoe Karel Dillen in het Vlaams Blok op een zijspoor werd gezet." Plastisch: "Als den ouwen niet luistert, pakken we hem." Het was een ontluisterd verhaal over een genadeloze generatiewissel. Maar de bronnen waren dissidente ex-Blokkers, niet de leden van de toenmalige partijtop. En Dillen zelf ging niet janken in de pers. Het meest gewaagde dat hij deed, was enige spottende zelfrelativering: "Ik ben de conferencier die Annemans en Dewinter nog mag inleiden."

Voor de harde, zuivere Karel Dillenlijn was het cordon sanitaire in zekere zin een hulpmiddel. Het weerhield mogelijk lauwere Blokkers van de ultieme verleiding: collaboratie met de bezetter - in casu de Belgische staat, haar regeringen en afgeleide besturen.

Al werd in de vroege Blokjaren die door Karel Dillen uitgezette lijn redelijk vanzelfsprekend aangenomen en ook toegepast. De partij rekruteerde toen vooral bij telgen uit 'kernfamilies' van de Vlaamse Beweging. Erfelijk Vlaams-nationalisme, met alles wat dat inhield aan aangebrand verleden en grimmig heden. Je zou ter hunner verschoning haast kunnen zeggen dat sommige VB'ers des extremistes nés waren. Neem een VB'er als Hagen Goyvaerts. Of beter: neem zijn voornaam. Wie als 'Hagen' het leven in gestuurd wordt, wie zijn naam dankt aan die grimmige, onverzettelijke figuur uit Noordse legenden en de Nibelungensaga van Wagner, die moet toch halvelingen gepredestineerd zijn om in rechts-radicale rangen te verzeilen?

De eerste 'verruimers' sprongen naar het VB toen aansluiting bij die partij misschien wel gegarandeerd uitzicht bood op een mandaat, maar toen die overstap ook de hoon van de goegemeente impliceerde. Toen de Antwerpse SP'er Staf Neel met zijn halve familie 'overstak' naar het Vlaams Belang, had die man voor minstens 90 procent van de publieke opinie afgedaan. Dat maakt van Neel nog geen martelaar, maar voor het VB kiezen was toen wel minder vrijblijvend dan zulks later werd.

Want naarmate de successen van het VB stegen, kozen Dewinter en Annemans voor een klassieke strategie: die van de 'verruiming'. Dat leek logisch en op korte termijn heeft het ook geloond. Maar op lange termijn zaagden ze de tak waarop ze zelf zaten.

Het VB groeide als een kool in de jaren dat Filip Dewinter en Gerolf Annemans de facto ongeveer de enige VB-woordvoerders waren. Het VB werd er in de pers trouwens op afgerekend, die fracties vol leden die niets te zeggen hadden en daarom ook wijselijk hun mond hielden. Iemand misschien die zich een bevlogen interventie herinnert van het geachte kamerlid Xavier Buisseret? Erger, als een van de oude VB-getrouwen zijn mond opentrok, had dat doorgaans fatale gevolgen. Senator Roeland Raes die de Holocaust even tussen haakjes plaatst: prompt was het ex-senator Raes.

Maar zo won het VB wel verkiezing na verkiezing. Het groeide omdat Dewinter en Annemans de koers bepaalden, en de rest van de kudde volgde. Maar omdat intussen de kudde groter was geworden, meenden Dewinter en Annemans dat er meer herders nodig waren. Zo trok men bijvoorbeeld radioman Jurgen Verstrepen aan.Tot die bij het VB met slaande deuren vertrok naar LDD, maar ook daar bonje heeft met de partijtop. Een politicus die één partij in onmin verlaat, kan dat op die partij steken. Eén die in twee partijen in de marge verzeild raakt, moet de oorzaak bij zichzelf zoeken. Verstrepen is een goed voorbeeld van welke lieden 'verruimden': zij die voor zichzelf reden. Of zou het toeval zijn dat ook ex-commissaris Johan Demol, destijds zo'n spectaculaire verruimer, want een 'grote naam', inmiddels zure interviews over het VB geeft?

Etiketten

De VB-top wilde het harde beeld van zichzelf (een euvel waarmee ook Lijst Dedecker kampt) verzachten met het inhalen van vrouwelijke gezichten. De diepkatholieke Alexandra Colen, die zich ook even tegen Verhofstadts VLD had aangeschuurd, Anke Van dermeersch, als ex-Miss België mooier dan gemiddeld, en nog ambitieuzer dan mooi. En ten slotte Marie-Rose Morel. Zelden zal één vrouw op zo'n korte tijd voor zo veel spanningen hebben gezorgd, zo veel oude vriendschappen uit elkaar hebben gekegeld, zo veel media-aandacht hebben verzameld om uiteindelijk daarmee voor zo weinig politiek rendement te zorgen dan La Morel. Ex-N-VA trouwens, die dame. Ze jankt dat men haar Mata-Hari noemt, maar ze doet alles om in 'de boekskes' te komen met persoonlijke verhalen. Met haar kanker, bijvoorbeeld. Morel kan aan die ziekte natuurlijk niets doen, en vanzelfsprekend wenst iedereen haar een genezing. Maar het is niet zo dat een politicus zijn kanker moét etaleren, zeker niet in een fotoshoot met diva-allures. Dat is de eigen keuze van Marie-Rose en die van Marie-Rose alleen. Net zoals het haar bewuste zet was om in interviews Filip Dewinter de wacht aan te zeggen.

Bovendien hangen al die VB'ers die naar de pers stappen, vooral een fout beeld op van de spanningen in hun partij. Morel zou de 'zachte' lijn aanhangen, maar in haar interviews sneert ze graag naar de moslims. Annemans presenteerde zich bij Phara als een eeuwig gematigde, maar het parlement herinnert zich toch nog hoe hij en Dewinter in 1993 een nummertje vechten en schreeuwen opvoerde, waar Annemans op de publiekstribune begon te vechten met de Militaire Politie (met hilarische beelden: ineens was er niets meer te zien, tot er één been - van Annemans - boven de balustrade opdook, zonder schoen) wat tot een tijdelijke schorsing van de heren leidde. En de 'radicale' Dewinter had onlangs in de Antwerpse gemeenteraad zelfs, alle nuances in acht genomen, een redelijk hoffelijk debat met burgemeester Patrick Janssens.

Radicaal of gematigd zijn dus etiketten die top-VB'ers vooral gebruiken om andere partijgenoten in een hokje te duwen, en dus in een hoekje. De politiek-inhoudelijke verschillen tussen de strekkingen zijn amper relevant. De persoonlijke rivaliteiten zijn des te belangrijker. De ego's nemen stilaan redelijk reusachtige vormen aan. En zo zijn personele kwesties belangrijker dan politieke, ook bij het VB.

Als in de aanloop naar de VB-partijraad, waarbij een afgeslankt partijbestuur moest voorgesteld worden, de grote interne discussies gingen over de vraag of Marie-Rose Morel dan wel Marijke Dillen de eerste of de tweede ondervoorzitter moeten zijn, wat is dat anders dan de verloedering van een partijcultuur? Een partij waar zo veel aandacht gaat naar de protocollaire volgorde tussen de eerste en tweede ondervoorzitter - onder-voorzitter, u leest het goed - is weg van de wereld, en zeker van haar kiezer. En zo draait Marie-Rose Morel het VB de dieperik in - extern Filip De Winter de wacht aanzeggen, intern een non-debat verheffen tot inzet van een wezenlijke structuurhervorming. En omdat de andere toppers van die partij ofwel meegaan in dat spel, ofwel die evolutie niet kunnen afremmen, zijn ze net zo verantwoordelijk.

Intussen zijn de naakte feiten aardig ontluisterend. Nooit had het VB zoveel 'vedetten' en boegbeelden in huis. Nooit haalde het minder stemmen. In 2004 klom men nog boven de 24 procent uit, in 2009 viel men terug tot dik 15 procent. Dat heet dus 'verruiming'. Hierbij past een kamerbrede grijns.

Een partij waar zo veel aandacht gaat naar de protocollaire volgorde tussen de eerste en de tweede ondervoorzitter, zit met een verloedering van de partijcultuur.

Publicatie: De Morgen

Auteur: Walter Pauli

van Maerlant · 28 oktober 2009, 13:51

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Pietje

Niet dat ik daar om zou gaan treuren

Je hebt liever een N-VA dat 20% haalt dus? Of VB nu 5% of 49% haalt, dat maakt toch niet uit.

jamás será vencido · 28 oktober 2009, 13:55

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door van Maerlant

Je hebt liever een N-VA dat 20% haalt dus? Of VB nu 5% of 49% haalt, dat maakt toch niet uit.

Waar komen die cijfers zo mooi vandaan?

globalmedia · 28 oktober 2009, 13:57

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Herr Oberst

"De kritiek moet intern geformuleerd worden" zegt de mevrouw die in elk roddelblad de gelegenheid neemt om de aanpak van Dewinter in vraag te stellen. Hoe langer het VB wacht om dat mens eruit te kieperen, hoe meer ze de dieperik in zullen gaan.

uiteindelijk zal dat ook gebeuren en kan ze eindelijk een hoofdrol gaan spelen in de vlomse versie van sex in the city,
iets minder betaald maar wel met meer showbizroem en glamoer

Herr Oberst · 28 oktober 2009, 14:02

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door jamás será vencido

Die partijdemocratie toch.

Ik heb altijd al gezegd dat overdreven partijdemocratie waanzin is. Zeker wat betreft partijen die tegen het systeem moeten opboksen.

jamás será vencido · 28 oktober 2009, 14:05

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Herr Oberst

Ik heb altijd al gezegd dat overdreven partijdemocratie waanzin is. Zeker wat betreft partijen die tegen het systeem moeten opboksen.

Dat weet ik. Ik vind dat gewoon altijd leuk om nog eens terug te horen. VBers die kankeren op de democratie, weinig is meer onthullend.

Herr Oberst · 28 oktober 2009, 14:15

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door jamás será vencido

Dat weet ik. Ik vind dat gewoon altijd leuk om nog eens terug te horen. VBers die kankeren op de democratie, weinig is meer onthullend.

Ik hoop dat u onderscheid kan maken tussen het bestuur van een organisatie (waar democratie geen noodzaak is) en het bestuur van een samenleving?

jamás será vencido · 28 oktober 2009, 14:20

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Herr Oberst

Ik hoop dat u onderscheid kan maken tussen het bestuur van een organisatie (waar democratie geen noodzaak is) en het bestuur van een samenleving?

Jij bent toch ook geen voorstander van democratie in de samenleving?

Herr Oberst · 28 oktober 2009, 14:23

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door jamás será vencido

Jij bent toch ook geen voorstander van democratie in de samenleving?

Waarom zou ik dat niet zijn?

Metternich · 28 oktober 2009, 14:23

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door abou Anis

Voor de rest vind ik het grappig dat er hier een aantal zijn die willen doen uitschijnen dat, behalve hun intelligentie en politiek doorzicht, er wezenlijke verschillen zouden zijn tussen de fascisten van VMO en die van VB.

Het is gewoonweg hilarisch, en tegelijkertijd zielig, hoe de linkerkant alles aan de radicaal-rechtse kant als één monoliet blok ziet.

Metternich · 28 oktober 2009, 14:24

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Herr Oberst

Waarom zou ik dat niet zijn?

Je bent rechts en dus ben je volgens jamas, die zijn stelling volledig onderbouwt op zijn hersenspinsels, tegen democratie, voor ultraliberalisme, etc...

28 oktober 2009, 09:02	#63
vlijmscherp Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 19 april 2006 Locatie: Zele Berichten: 44.678	en het blijft rommelen binnen het VB: http://www.standaard.be/Artikel/Deta...kelId=LE2H6UTS __________________ multiculturele samenleving: de vrijheid van elk individu om zijn cultuur te beleven binnen de grenzen van de wetten van het land. We moeten blijven hopen, blijven geloven in het goede in de mens. Anders lopen we ons vast in een cynisch, zelfdestructief wereldbeeld waar een wit-zwart denken regeert.

28 oktober 2009, 13:48	#70
Brugge Veilig en Leefbaar Minister-President Geregistreerd: 1 november 2002 Locatie: Op den buiten Berichten: 4.653	Hoe de VB-leiding de eigen partij met grote hardnekkigheid de dieperik in duwt Hoe de VB-leiding de eigen partij met grote hardnekkigheid de dieperik in duwt, gedreven door hun eigenbelang Walter Pauli is politiek commentator. Het VB deed het niet goed bij de verkiezingen, doet het nog slechter in de peilingen, en dat komt vooral door het eigen volk dat daar de koers uitzet en de lijn bepaalt. Toch opmerkelijk, die zelfverdediging van VB-kopstuk Gerolf Annemans gisteren op zijn website: "Diegenen die mij kennen weten dat ik nooit partijzaken bespreek in het openbaar. Openbaar spreek ik enkel over politieke standpunten. Gisteren heb ik op die regel een uitzondering gemaakt. In de uitzending van Phara heb ik een analyse gemaakt van de partijraaduitslag van afgelopen zaterdag." Het is een aparte demarche van Annemans, die maandagavond op Phara 'een Tobbackske' deed: een oudere partijgenoot die jongere coryfeeën en de partijleiding even de oren komt wassen. Uit bekommernis met de partij, zegt de als elder statesman opgevoerde man, maar uiterst vervelend voor zijn partij, en haar leiding. Waarmee Annemans nog eens extra in de verf zet waaraan het moderne VB ten onder gaat: meer nog dan zogezegde politieke meningsverschillen, is dat openlijke ruzie, en die komt er door botsende ambities van ego's. 'Den ouwen' Oud-voorzitter Karel Dillen zou zich in zijn graf omdraaien. Bij leven en welzijn had die zo vaak gepredikt, gewaarschuwd, de achterban bezworen om boven alles naar buiten uit de eenheid te bewaren. Om zich niet te laven aan de macht de instellingen. Niet dat er vroeger geen gevechten waren, of dat de interne twisten niet bitter konden zijn. Reeds in maart 1992, toen het Vlaams Blok volgens de officiële partijlijn nog in één lange overwinningsroes leefde na de historische doorbraak van 'Zwarte Zondag' (24 november 1991), reconstrueerde De Morgen "hoe Karel Dillen in het Vlaams Blok op een zijspoor werd gezet." Plastisch: "Als den ouwen niet luistert, pakken we hem." Het was een ontluisterd verhaal over een genadeloze generatiewissel. Maar de bronnen waren dissidente ex-Blokkers, niet de leden van de toenmalige partijtop. En Dillen zelf ging niet janken in de pers. Het meest gewaagde dat hij deed, was enige spottende zelfrelativering: "Ik ben de conferencier die Annemans en Dewinter nog mag inleiden." Voor de harde, zuivere Karel Dillenlijn was het cordon sanitaire in zekere zin een hulpmiddel. Het weerhield mogelijk lauwere Blokkers van de ultieme verleiding: collaboratie met de bezetter - in casu de Belgische staat, haar regeringen en afgeleide besturen. Al werd in de vroege Blokjaren die door Karel Dillen uitgezette lijn redelijk vanzelfsprekend aangenomen en ook toegepast. De partij rekruteerde toen vooral bij telgen uit 'kernfamilies' van de Vlaamse Beweging. Erfelijk Vlaams-nationalisme, met alles wat dat inhield aan aangebrand verleden en grimmig heden. Je zou ter hunner verschoning haast kunnen zeggen dat sommige VB'ers des extremistes nés waren. Neem een VB'er als Hagen Goyvaerts. Of beter: neem zijn voornaam. Wie als 'Hagen' het leven in gestuurd wordt, wie zijn naam dankt aan die grimmige, onverzettelijke figuur uit Noordse legenden en de Nibelungensaga van Wagner, die moet toch halvelingen gepredestineerd zijn om in rechts-radicale rangen te verzeilen? De eerste 'verruimers' sprongen naar het VB toen aansluiting bij die partij misschien wel gegarandeerd uitzicht bood op een mandaat, maar toen die overstap ook de hoon van de goegemeente impliceerde. Toen de Antwerpse SP'er Staf Neel met zijn halve familie 'overstak' naar het Vlaams Belang, had die man voor minstens 90 procent van de publieke opinie afgedaan. Dat maakt van Neel nog geen martelaar, maar voor het VB kiezen was toen wel minder vrijblijvend dan zulks later werd. Want naarmate de successen van het VB stegen, kozen Dewinter en Annemans voor een klassieke strategie: die van de 'verruiming'. Dat leek logisch en op korte termijn heeft het ook geloond. Maar op lange termijn zaagden ze de tak waarop ze zelf zaten. Het VB groeide als een kool in de jaren dat Filip Dewinter en Gerolf Annemans de facto ongeveer de enige VB-woordvoerders waren. Het VB werd er in de pers trouwens op afgerekend, die fracties vol leden die niets te zeggen hadden en daarom ook wijselijk hun mond hielden. Iemand misschien die zich een bevlogen interventie herinnert van het geachte kamerlid Xavier Buisseret? Erger, als een van de oude VB-getrouwen zijn mond opentrok, had dat doorgaans fatale gevolgen. Senator Roeland Raes die de Holocaust even tussen haakjes plaatst: prompt was het ex-senator Raes. Maar zo won het VB wel verkiezing na verkiezing. Het groeide omdat Dewinter en Annemans de koers bepaalden, en de rest van de kudde volgde. Maar omdat intussen de kudde groter was geworden, meenden Dewinter en Annemans dat er meer herders nodig waren. Zo trok men bijvoorbeeld radioman Jurgen Verstrepen aan.Tot die bij het VB met slaande deuren vertrok naar LDD, maar ook daar bonje heeft met de partijtop. Een politicus die één partij in onmin verlaat, kan dat op die partij steken. Eén die in twee partijen in de marge verzeild raakt, moet de oorzaak bij zichzelf zoeken. Verstrepen is een goed voorbeeld van welke lieden 'verruimden': zij die voor zichzelf reden. Of zou het toeval zijn dat ook ex-commissaris Johan Demol, destijds zo'n spectaculaire verruimer, want een 'grote naam', inmiddels zure interviews over het VB geeft? Etiketten De VB-top wilde het harde beeld van zichzelf (een euvel waarmee ook Lijst Dedecker kampt) verzachten met het inhalen van vrouwelijke gezichten. De diepkatholieke Alexandra Colen, die zich ook even tegen Verhofstadts VLD had aangeschuurd, Anke Van dermeersch, als ex-Miss België mooier dan gemiddeld, en nog ambitieuzer dan mooi. En ten slotte Marie-Rose Morel. Zelden zal één vrouw op zo'n korte tijd voor zo veel spanningen hebben gezorgd, zo veel oude vriendschappen uit elkaar hebben gekegeld, zo veel media-aandacht hebben verzameld om uiteindelijk daarmee voor zo weinig politiek rendement te zorgen dan La Morel. Ex-N-VA trouwens, die dame. Ze jankt dat men haar Mata-Hari noemt, maar ze doet alles om in 'de boekskes' te komen met persoonlijke verhalen. Met haar kanker, bijvoorbeeld. Morel kan aan die ziekte natuurlijk niets doen, en vanzelfsprekend wenst iedereen haar een genezing. Maar het is niet zo dat een politicus zijn kanker moét etaleren, zeker niet in een fotoshoot met diva-allures. Dat is de eigen keuze van Marie-Rose en die van Marie-Rose alleen. Net zoals het haar bewuste zet was om in interviews Filip Dewinter de wacht aan te zeggen. Bovendien hangen al die VB'ers die naar de pers stappen, vooral een fout beeld op van de spanningen in hun partij. Morel zou de 'zachte' lijn aanhangen, maar in haar interviews sneert ze graag naar de moslims. Annemans presenteerde zich bij Phara als een eeuwig gematigde, maar het parlement herinnert zich toch nog hoe hij en Dewinter in 1993 een nummertje vechten en schreeuwen opvoerde, waar Annemans op de publiekstribune begon te vechten met de Militaire Politie (met hilarische beelden: ineens was er niets meer te zien, tot er één been - van Annemans - boven de balustrade opdook, zonder schoen) wat tot een tijdelijke schorsing van de heren leidde. En de 'radicale' Dewinter had onlangs in de Antwerpse gemeenteraad zelfs, alle nuances in acht genomen, een redelijk hoffelijk debat met burgemeester Patrick Janssens. Radicaal of gematigd zijn dus etiketten die top-VB'ers vooral gebruiken om andere partijgenoten in een hokje te duwen, en dus in een hoekje. De politiek-inhoudelijke verschillen tussen de strekkingen zijn amper relevant. De persoonlijke rivaliteiten zijn des te belangrijker. De ego's nemen stilaan redelijk reusachtige vormen aan. En zo zijn personele kwesties belangrijker dan politieke, ook bij het VB. Als in de aanloop naar de VB-partijraad, waarbij een afgeslankt partijbestuur moest voorgesteld worden, de grote interne discussies gingen over de vraag of Marie-Rose Morel dan wel Marijke Dillen de eerste of de tweede ondervoorzitter moeten zijn, wat is dat anders dan de verloedering van een partijcultuur? Een partij waar zo veel aandacht gaat naar de protocollaire volgorde tussen de eerste en tweede ondervoorzitter - onder-voorzitter, u leest het goed - is weg van de wereld, en zeker van haar kiezer. En zo draait Marie-Rose Morel het VB de dieperik in - extern Filip De Winter de wacht aanzeggen, intern een non-debat verheffen tot inzet van een wezenlijke structuurhervorming. En omdat de andere toppers van die partij ofwel meegaan in dat spel, ofwel die evolutie niet kunnen afremmen, zijn ze net zo verantwoordelijk. Intussen zijn de naakte feiten aardig ontluisterend. Nooit had het VB zoveel 'vedetten' en boegbeelden in huis. Nooit haalde het minder stemmen. In 2004 klom men nog boven de 24 procent uit, in 2009 viel men terug tot dik 15 procent. Dat heet dus 'verruiming'. Hierbij past een kamerbrede grijns. Een partij waar zo veel aandacht gaat naar de protocollaire volgorde tussen de eerste en de tweede ondervoorzitter, zit met een verloedering van de partijcultuur. Publicatie: De Morgen Auteur: Walter Pauli

28 oktober 2009, 09:20	#65
Another Jack Banneling Geregistreerd: 8 augustus 2007 Berichten: 66.515	Zou men Annemans niet als éénoog in het land der blinden kunnen omschrijven ...