Waarom geven mensen zoveel geld uit aan een dood lichaam ?

[Nietzsche]

Oorspronkelijk geplaatst door NieuwNoors

Klarekijk stelt wel duidelijk de vraag: waarom mensen zoveel geld uitgeven aan een dood lichaam.
Ik ga er dan vanuit dat "het dood lichaam" een dierbare betreft. Immers: aan het overlijden van een onbekende, of een vage kennis geef je toch nooit geld uit? De mensen die geld uitgeven zijn toch altijd de naaste familie!

Het zijn dode lichamen, hij noemt de dingen gewoon bij zijn naam. Als zijn eigen vader overleden zou zijn, zou hij het naar alle waarschijnlijk inderdaad geen dood lichaam noemen. Maar is dat relevant voor een post op politics.be?

[bartelx]

Oorspronkelijk geplaatst door SDX

Om geresomeerd te worden zal je naar Canada of de VS moeten verhuizen, bij ons kan dat (nog) niet.

Dat ze er dan maar snel werk van maken. Kwestie van hier op de meest duurzame wijze te vertrekken.

[NieuwNoors]

Oorspronkelijk geplaatst door Nietzsche

Het zijn dode lichamen, hij noemt de dingen gewoon bij zijn naam. Als zijn eigen vader overleden zou zijn, zou hij het naar alle waarschijnlijk inderdaad geen dood lichaam noemen. Maar is dat relevant voor een post op politics.be?

DAT is net waar ik het moeilijk mee heb. Ook op het journaal bv. Of in de krant. Dan zeggen/schrijven ze: "het lijk van"........werd teruggevonden in...
Is het dan - en dan denk ik aan de nabestaanden- teveel om het woord "lichaam" te gebruiken? Zoals: het lichaam van het meisje werd gevonden?

[Nietzsche]

Oorspronkelijk geplaatst door NieuwNoors

DAT is net waar ik het moeilijk mee heb. Ook op het journaal bv. Of in de krant. Dan zeggen/schrijven ze: "het lijk van"........werd teruggevonden in...
Is het dan - en dan denk ik aan de nabestaanden- teveel om het woord "lichaam" te gebruiken? Zoals: het lichaam van het meisje werd gevonden?

Jij wilt dat de krant onwaarheden gaat vertellen?

http://www.encyclo.nl/begrip/lijk

http://www.encyclo.nl/begrip/lichaam

Nogal een verschil, eh.

[NieuwNoors]

Oorspronkelijk geplaatst door Nietzsche

Jij wilt dat de krant onwaarheden gaat vertellen?

http://www.encyclo.nl/begrip/lijk

http://www.encyclo.nl/begrip/lichaam

Nogal een verschil, eh.

Ik wil alleen dat er met respect over een overledene gesproken wordt. Is dat nu teveel gevraagd om "lichaam" ivp "lijk" te vermelden??? Ik blijf het daar moeilijk mee hebben.

[Nietzsche]

Oorspronkelijk geplaatst door NieuwNoors

Ik wil alleen dat er met respect over een overledene gesproken wordt. Is dat nu teveel gevraagd om "lichaam" ivp "lijk" te vermelden??? Ik blijf het daar moeilijk mee hebben.

Respect is een mooi woord, alleen dingen werken zo in de praktijk nu eenmaal niet.

Als je serieus consequent respectvol wilt zijn. Moet je er eigenlijk voor zijn, dat dat soort dingen helemaal niet in de krant worden gezet.

Maja, dan kun je heel het nieuws-medium weggooien.

[NieuwNoors]

Oorspronkelijk geplaatst door Nietzsche

Respect is een mooi woord, alleen dingen werken zo in de praktijk nu eenmaal niet.

Als je serieus consequent respectvol wilt zijn. Moet je er eigenlijk voor zijn, dat dat soort dingen helemaal niet in de krant worden gezet.

Maja, dan kun je heel het nieuws-medium weggooien.

Ik las hiernet dat jij verpleger wil worden. En ik vermeldde ook dat ik dat een heel mooi en respectabel beroep vind. MAAR: ga jij ook zeggen, indien een patiënt overlijdt:" Kom maar mee meneer/mevrouw, het lijk van uw dochter ligt in kamer 302"?

[Johan Bollen]

Maar, aan mijn lichaam hoeven ze echt maar deminimun kost te doen om het op een respectvolle manier van mijn dode body te ontdoen .

Dat is het sleutelwoord. Niets controversieel aan deze uitspraak. Het eren van de doden is iets van alle culturen. Het lijkt zo oud als de mens zelf, en ook dieren lijken hun doden te eren op een of andere manier is mijn indruk.

[Nietzsche]

Oorspronkelijk geplaatst door NieuwNoors

Ik las hiernet dat jij verpleger wil worden. En ik vermeldde ook dat ik dat een heel mooi en respectabel beroep vind. MAAR: ga jij ook zeggen, indien een patiënt overlijdt:" Kom maar mee meneer/mevrouw, het lijk van uw dochter ligt in kamer 302"?

Nee, dat zou nogal een onprofessionele en apathische houding zijn.\

Daarbij, gaat de vergelijking ook niet op.

[Klarekijk]

Oorspronkelijk geplaatst door NieuwNoors

Klarekijk stelt wel duidelijk de vraag: waarom mensen zoveel geld uitgeven aan een dood lichaam.
Ik ga er dan vanuit dat "het dood lichaam" een dierbare betreft. Immers: aan het overlijden van een onbekende, of een vage kennis geef je toch nooit geld uit? De mensen die geld uitgeven zijn toch altijd de naaste familie!

Dat klopt , ik heb het bewust een beetje koel bij naam genoemd .

Anderzijds is het ook wel een beetje pure waarheid .Een levende persoon kan je dierbare zijn , je naaste , je geliefde enz enz , maar eens ze gestorven zijn , mogen we toch spreken van " het de overledene of het dode lichaam iets liefdevoller zou kunnen zijn het stoffelijk overschot , al vind ik , "Lichaam " veel respectvoller dan " overschot "

en ja dat zijn nogal biezarre bewoordingen als het over je echte naasten gaat , dan zou ik die woorden als "overschot" ook niet graag horen .

[Klarekijk]

Oorspronkelijk geplaatst door Nietzsche

Het zijn dode lichamen, hij noemt de dingen gewoon bij zijn naam. Als zijn eigen vader overleden zou zijn, zou hij het naar alle waarschijnlijk inderdaad geen dood lichaam noemen. Maar is dat relevant voor een post op politics.be?

Dat hebt U zeer relevant en respectvol weergegeven .

[Klarekijk]

Oorspronkelijk geplaatst door Johan Bollen

Dat is het sleutelwoord. Niets controversieel aan deze uitspraak. Het eren van de doden is iets van alle culturen. Het lijkt zo oud als de mens zelf, en ook dieren lijken hun doden te eren op een of andere manier is mijn indruk.

Klopt , maar in Azië zie ik dat mensen een grotere graftombe bouwen dan waar de arme familie in woont . en de kist en de begrafenis plachtigheid is 3 jaar lon of meer .

Ik ga nu een uitspraak doen waar ik me een beetje voor schaam , maar hoe moet ik ze andes bij naam noemen . Als ik de houten kist zie in Vietnam of in de Filipijnen , sorry hoor , er is geen enkele mens van de naaste familie die een deftige kast in huis staan heeft die met zoveel zorg en zoveel vakmanschap en met zoveel hout gemaakt is .

Ik vraag me af , is dat nodig ? Ik zou er tegen in gaan , mocht ik kunnen beslissen voor ik dood ga .

Ik zou tegen mijn vrouw zeggen , leg me maar gewoon in een houten kistje en vraag aan de schrijnwerker om u eens een mooie kast te maken met dat geld , daar heb je nog jaren geniet van en iedere keer als je bij de kast komt of ze gebruikt of aanraakt , denk je aan mij .

[SDX]

Oorspronkelijk geplaatst door Klarekijk

...

mocht ik kunnen beslissen voor ik dood ga .
...

Dat kan & mag.

Met 'n uitvaartverzekering beslis jij alles, of je bloemen wil, welke bloemen, muziek, wie er al dan niet aanwezig mag zijn, of je begraven of gecremeerd wil worden, je kan zelfs je kist uitkiezen, welke begrafenisondernemer je wil, kerkdienst of niet...de hele santenkraam kan je op voorhand laten vastleggen.

Steeds meer mensen doen dit...

[Johan Bollen]

Oorspronkelijk geplaatst door Klarekijk

Klopt , maar in Azië zie ik dat mensen een grotere graftombe bouwen dan waar de arme familie in woont . en de kist en de begrafenis plachtigheid is 3 jaar lon of meer .

Ik ga nu een uitspraak doen waar ik me een beetje voor schaam , maar hoe moet ik ze andes bij naam noemen . Als ik de houten kist zie in Vietnam of in de Filipijnen , sorry hoor , er is geen enkele mens van de naaste familie die een deftige kast in huis staan heeft die met zoveel zorg en zoveel vakmanschap en met zoveel hout gemaakt is .
Ik vraag me af , is dat nodig ? Ik zou er tegen in gaan , mocht ik kunnen beslissen voor ik dood ga .

Dat is een typisch westerse redenering. In Bolivia hoor ik de westerlingen soms ook klagen hoeveel geld de indianen aan de kleding uitgeven voor hun sociale aangelegenheden, terwijl ze in huizen wonen die de westerling als armzalig zou omschrijven. De westerling steekt het geld in een keuken van 100000 Euro, een ander steekt het in het opbouwen van een sociaal netwerk. Je moet de rol van 'dure' begrafenissen meer antropologisch benaderen. Het zijn dat soort van dingen die een cultuur doen overleven, en dat is belangrijk genoeg om in te investeren.

Er zit hier ook een verschil tussen jouw duidelijk individualistisch denken en het meer collectieve denken dat veel prominenter is in vele delen van de wereld. Als men de finesses van dat verschil kan inzien wordt dit soort van gedrag duidelijker voor de westerling. Het is niet zo onlogisch als het lijkt op het eerste zicht.

Ik zou tegen mijn vrouw zeggen , leg me maar gewoon in een houten kistje en vraag aan de schrijnwerker om u eens een mooie kast te maken met dat geld , daar heb je nog jaren geniet van en iedere keer als je bij de kast komt of ze gebruikt of aanraakt , denk je aan mij .

Vanuit een individualistische maatschappijvisie, gereduceerd tot het kerngezin, is dit een begrijpbare en te respecteren houding.

[Libro]

Oorspronkelijk geplaatst door Nietzsche

Jij wilt dat de krant onwaarheden gaat vertellen?

http://www.encyclo.nl/begrip/lijk

http://www.encyclo.nl/begrip/lichaam

Nogal een verschil, eh.

Bof, men vertelt het iets omfloerster maar het is voor iedereen wel duidelijk wat er in die context met "lichaam" wordt bedoeld.

[Sammael]

Wat er na mijn dood met mijn lichaam gebeurt, laat ik over aan degenen die mij oprecht graag gezien hebben tijdens mijn leven. Ik vind dat zij, en enkel zij, het recht hebben om te beslissen wat er mee moet gebeuren en op welke manier er afscheid van mij moet genomen worden en ik zou het vrij egoïstisch vinden hen op te leggen wat ze moeten doen.

Ik kan het misschien goed vinden dat mijn eredienst een foute discofuif en dat ze mij daarna vlug in de goedkoopste kist in de grond steken om verder te kunnen feesten, maar waarom zou ik hen dat opleggen? Als m'n nabestaanden meer troost kunnen putten uit een klassieke eredienst, laat ze dan toch.

[Klarekijk]

Oorspronkelijk geplaatst door Johan Bollen

Dat is een typisch westerse redenering. In Bolivia hoor ik de westerlingen soms ook klagen hoeveel geld de indianen aan de kleding uitgeven voor hun sociale aangelegenheden, terwijl ze in huizen wonen die de westerling als armzalig zou omschrijven. De westerling steekt het geld in een keuken van 100000 Euro, een ander steekt het in het opbouwen van een sociaal netwerk. Je moet de rol van 'dure' begrafenissen meer antropologisch benaderen. Het zijn dat soort van dingen die een cultuur doen overleven, en dat is belangrijk genoeg om in te investeren.

Er zit hier ook een verschil tussen jouw duidelijk individualistisch denken en het meer collectieve denken dat veel prominenter is in vele delen van de wereld. Als men de finesses van dat verschil kan inzien wordt dit soort van gedrag duidelijker voor de westerling. Het is niet zo onlogisch als het lijkt op het eerste zicht.

Vanuit een individualistische maatschappijvisie, gereduceerd tot het kerngezin, is dit een begrijpbare en te respecteren houding.

Het afscheid nemen van een geliefde zijn bestaan , zijn samenzijn , en zijn dode lichaam is inderdaad zeer cultuur gebonden , met diverse gebruiken .

[Klarekijk]

Oorspronkelijk geplaatst door Sammael

Wat er na mijn dood met mijn lichaam gebeurt, laat ik over aan degenen die mij oprecht graag gezien hebben tijdens mijn leven. Ik vind dat zij, en enkel zij, het recht hebben om te beslissen wat er mee moet gebeuren en op welke manier er afscheid van mij moet genomen worden en ik zou het vrij egoïstisch vinden hen op te leggen wat ze moeten doen.

Ik kan het misschien goed vinden dat mijn eredienst een foute discofuif en dat ze mij daarna vlug in de goedkoopste kist in de grond steken om verder te kunnen feesten, maar waarom zou ik hen dat opleggen? Als m'n nabestaanden meer troost kunnen putten uit een klassieke eredienst, laat ze dan toch.

Ook deze stelling is een bijzonder te respecteren gedachte .

[Nietzsche]

Wat er met het lichaam van een overleden iemand gebeurd, is aan de dierbare van die overledenen. Meer valt er niet over te zeggen.

[groentje]

Maar Johan heeft wel gelijk als hij zegt dat het cultureel bepaald is wie tot die dierbaren hoort. Is dat alleen de partner, kinderen of ouders, is dat de uitgebreide familie, is dat het hele dorp? Het klinkt een beetje luguber, maar een begrafenis is een sociaal gebeuren bij uitstek, waar familieleden waar je soms al in geen tijden meer gehoord hebt, toch present willen geven, waar de buurt afscheid komt nemen, etc. Een begrafenis is evenveel voor de levenden als voor de doden.