Burgerlijk huwelijk afschaffen?

[Bob]

Oorspronkelijk geplaatst door PelgrimForever

In veel landen van herkomst is enkel de al dan niet vedwaalde kogel en langzame hongerdood wel gratis.

...hier is ook maar enkel de zon gratis... voor de rest kan altijd wel iemand opdraaien

[PelgrimForever]

Oorspronkelijk geplaatst door phoebe

Al een geluk dat er tussen de autochtone bevolking hier geen armoede heerst, en dat we geld genoeg beschikken om heel de wereld te onderhouden he PelgrimForever?

*sarcasme*
*sarcasme*

eerder een dwaling dat we 6 miljard mensen onderhouden

Dus hier heb je blijkbaar geen antwoord meer op als je met zo'n schimpende uitspraken begint.

[voicelesscharlie]

Oorspronkelijk geplaatst door lombas

Moet de staat wel iets inbrengen in de wens van twee mensen samen te leven? Moet er een andere staat (voordelen of nadelen qua belastingen, toegang tot instituten enz.) verbonden zijn aan het al dan niet getrouwd zijn?

Het afschaffen van het burgerlijk huwelijk laat het religieuze uiteraard ongemoeid.

Uiteraard kunnen mensen wel een contract van samenleven opmaken, vrijwillig vanuit beide partijen ondertekend, waar de staat juridisch op kan steunen.

Het samenlevingsdkontract mag volledig vrij zijn.
Zo kan er instaan:
-wie de vuilnisbakken buiten zet
-welke standjes in bed toegestaan zijn.
-wie wat betaald.
-wat verboden is op het menu
-Op welke politieke partijen niet mag worden gestemd
-etc...

[DaS]

Een vodje papier van de Staat of een erkenning door een religieuze bepaalt niet dat ik mijn levensgezel(in) als dusdanig beschouw.
Die beslissing maak ik en toon ik in de manier waarop ik met hem/haar samenleef en hoe wij onderling onze zaken regelen.

Een samenlevingscontract is in deze eigenlijk overbodig (als we spreken over de onderlinge relatie tussen 2 mensen) daar dit ook perfect geregeld kan worden, met instemming van beide partijen, bij een notaris.
Alleen is het feit nu eenmaal zo dat de Staat wél een aantal bepaling oplegt en dat het hebben van een samenlevingscontract, huwelijk, *andere in te vullen naam voor hetzelfde principe* een praktisch nut heeft.

[Crochettie]

Oorspronkelijk geplaatst door Steben

Ik ben wettelijk samenwonend met mijn vriendin. Dat maakt ons zolang we leven financieel en fiscaal gelijk aan gehuwden (kinderen ten laste, leningen, huren); tenzij één van de twee dit herroept, wat dus gelijk staat aan een zeer vlugge scheiding (duurt 5 minuten) maar daar zijn we toch niet mee bezig .
We hebben een zoontje (2,75j) en een broertje of zusje op komst.
We hebben wel géén samenlevingscontract(lijst met verdeling). Er is dus meer dan enkel de keuze tussen zo een contract of een huwelijk. Ik moet wel bekennen dat ik niet weet wat er gebeurt met de inboedel bij "scheiding"(en overlijden). Maar ik dacht dat dat 50/50 was zoals in huwelijk.

Ik heb zeker optie 1 gekozen, optie 2 gaat toch immers ook op voor niet-gehuwden?

Ik begrijp je vette tekst niet goed wettelijk samenwonend
Op wat slaagt dat wettelijk ?
Ofwel woon je samen ( beiden hetzelfde adres) ofwel woon je niet samen (beiden een ander adres)
Het wil toch niet zeggen, wanneer je enige weken of maanden bij iemand intrekt, je als samenwonenden word bekeken ? (indien je zelf een andere domiciliering hebt)
Of ben ik verkeerd ?

[Fozzie]

Oorspronkelijk geplaatst door Crochettie

Ik begrijp je vette tekst niet goed wettelijk samenwonend
Op wat slaagt dat wettelijk ?
Ofwel woon je samen ( beiden hetzelfde adres) ofwel woon je niet samen (beiden een ander adres)
Het wil toch niet zeggen, wanneer je enige weken of maanden bij iemand intrekt, je als samenwonenden word bekeken ? (indien je zelf een andere domiciliering hebt)
Of ben ik verkeerd ?

Je kan gewoon samen wonen (evt zelfs met een verschillende domicilie), zonder bijkomende rechten (al kan dat evt wel beperkt opgevangen worden via een notariëel samenlevingscontract). Officieel blijf je vreemden van elkaar (geen recht op vruchtgebruik bij overlijden / geen erfrecht / extreem hoge successierechten bij erfenis via testament / geen verblijfsrecht voor een partner van niet-Europese afkomst).

Om wettelijk samen te wonen, moet je bij mijn weten samen bij de burgelijke stand een verklaring van samenwoonst af leggen en vloeien daar wel bepaalde rechten uit (vb na 3 jaar wettelijke samenwoonst krijgt bij overlijden het overlevende partner het vruchtgebruik van de woning en inboedel / je betaalt in Vlaanderen evenveel successierechten als gehuwden op de erfenis, maar de erfenis moet via testament vastgelegd worden terwijl gehuwden automatisch van elkaar erven, in Brussel en Wallonië liggen de successierechten voor wettelijk samenwonenden wel hoger / enkel verblijfsrecht voor partner van niet-Europese afkomst als je die kan onderhouden, je moet een bepaald inkomen hebben voordat je partner het land binnen kan).

Voor mij mogen de 3 vormen gerust naast elkaar blijven bestaan: gewoon samen wonen (evt met samenlevingscontract), wettelijk samenwonen en burgerlijk huwelijk.
Probleem is dat het samenlevingscontract en de wettelijke samenwoonst in het buitenland meestal niet erkend wordt, het huwelijk tussen personen van verschillend geslacht wel. Als er op reis in het buitenland iets gebeurt dan zijn beide samenwonende partners, of zelfs gehuwden van hetzelfde geslacht vreemden van elkaar.

Gelijk welke regeling er komt om partners van niet-Europese afkomst een verblijfsvergunning te geven (huwelijk of samenlevingscontract), misbruik zal steeds een risico blijven. Dat is geen argument om het huwelijk of samenlevingscontract af te schaffen, maar wel om een betere controle te voeren. In geval van een verblijfsvergunning op basis van een wettelijke samenwoonst bestaat dit al in embryonale vorm, beide partners moeten kunnen bewijzen dat ze voor de samenwoonst al een tijdje een relatie hadden (brieven, foto's, bewijzen van wederzijdse bezoeken, enz...). Bij "importbruiden" zullen die bewijzen er niet zijn.

[Fozzie]

Oorspronkelijk geplaatst door circe

Waarom moet een huwelijk in feite het boterbriefje blijven voor een o zo gegeerd EUROPEES paspoort? Waarom niet gewoon een niet-Europees paspoort voor de europese huwelijksgegadigde?

Als de liefde toch zo groot blijkt te zijn, waarom niet ineens GINDER gaan wonen?

Ik kan je ergens wel volgen, misschien kan er gewerkt worden met een tijdelijk niet-Europees pasport voor de buitenlandse partner voor een bepaalde termijn (5 jaar of zo) en kan pas na die termijn een Europees pasport of de Belgische nationaliteit worden aangevraagd voor de partner van buitenlandse afkomst. Evt eerst met bewijsvoering dat er reeds een relatie bestond voor de samenwoonst of het huwelijk.

Moest ik een relatie hebben met een Iraanse man, dan zou ik toch liever hier met hem samen wonen of getrouwd zijn, dan in Iran met hem opgehangen te worden. Zelfs als de liefde groot is, is samen leven in het land van herkomst van de partner niet altijd evident (soms zelfs niet mogelijk zonder je leven te riskeren).

[circe]

Oorspronkelijk geplaatst door Fozzie

Ik kan je ergens wel volgen, misschien kan er gewerkt worden met een tijdelijk niet-Europees pasport voor de buitenlandse partner voor een bepaalde termijn (5 jaar of zo) en kan pas na die termijn een Europees pasport of de Belgische nationaliteit worden aangevraagd voor de partner van buitenlandse afkomst. Evt eerst met bewijsvoering dat er reeds een relatie bestond voor de samenwoonst of het huwelijk.

Moest ik een relatie hebben met een Iraanse man, dan zou ik toch liever hier met hem samen wonen of getrouwd zijn, dan in Iran met hem opgehangen te worden. Zelfs als de liefde groot is, is samen leven in het land van herkomst van de partner niet altijd evident (soms zelfs niet mogelijk zonder je leven te riskeren).

je hebt uiteraard gelijk, en ik zou ook liever hier met mijn Iranier wonen dan ginder.
doch dit leidt onherroepelijk tot constante misbruiken.

Mijn chinese buurman (tweede generatie) was veel strenger dan ikzelf ooit had durven uitspreken.
Nochtans sprak hij uit ervaring én met kennis van zaken:

volgens die mens mocht er bij huwelijk met een buitenlandse partner géén nationaliteit meer worden verstrekt binnen de TIEN JAAR.
Evenmin kregen volgens hem de geimporteerde partner recht op werkloosheid, ziekteverzekering, kortom alle sociale voorzieningen die hier gelden: volgens hem moesten al die dingen zuiver de verantwoordelijkheid worden van de invoerende partner.

Op die manier (en énkel op die manier, aldus mijn chinese buurman)kon men schijnhuwelijken vermijden: niemand gaat bewust voor 10 jaar de verantwoordelijkheid voor iemand anders opnemen. Indien het huwelijk op de klippen loopt moet de geimporteerde partner gewoon terug naar het land waaruit hij/zij vertrokken was.
Uitzonderingen konden gemaakt worden indien er kinderen waren.

Lijkt me niet zo'n slecht idee.

[Fozzie]

Oorspronkelijk geplaatst door circe

je hebt uiteraard gelijk, en ik zou ook liever hier met mijn Iranier wonen dan ginder.
doch dit leidt onherroepelijk tot constante misbruiken.

Mijn chinese buurman (tweede generatie) was veel strenger dan ikzelf ooit had durven uitspreken.
Nochtans sprak hij uit ervaring én met kennis van zaken:

volgens die mens mocht er bij huwelijk met een buitenlandse partner géén nationaliteit meer worden verstrekt binnen de TIEN JAAR.
Evenmin kregen volgens hem de geimporteerde partner recht op werkloosheid, ziekteverzekering, kortom alle sociale voorzieningen die hier gelden: volgens hem moesten al die dingen zuiver de verantwoordelijkheid worden van de invoerende partner.

Op die manier (en énkel op die manier, aldus mijn chinese buurman)kon men schijnhuwelijken vermijden: niemand gaat bewust voor 10 jaar de verantwoordelijkheid voor iemand anders opnemen. Indien het huwelijk op de klippen loopt moet de geimporteerde partner gewoon terug naar het land waaruit hij/zij vertrokken was.
Uitzonderingen konden gemaakt worden indien er kinderen waren.

Lijkt me niet zo'n slecht idee.

5 jaar of 10 jaar... het systeem lijkt me inderdaad niet zo slecht, als ik mijn (fictieve) Iraniër echt graag zie, dan wil ik desnoods levenslang voor hem zorgen...
Het zou dan natuurlijk wel geen slechte zaak zijn dat die buitenlandse partner wel nadat het huwelijk gesloten is een werkvergunning krijgt (voor mijn part zelfs een inburgeringscursus op eigen kosten) en na een tijdje werken - en dus ook bijdragen betalen - wel die sociale rechten zelf op bouwt + de mogelijkheid om in die tussenperiode die sociale rechten via een privéverzekering te regelen. Dan neemt die buitenlandse partner wel zijn verantwoorlijkheid op, maar blijft het wel humaan voor het geval dat de Belgische partner door ziekte of ongeval een tijdje werkonbewaam zou worden.

[Mbeya]

Uiteraard moet men misbruik van huwelijk voorkomen maar wat is een schijnhuwelijk?

een paar voorbeelden:
- een Belgische man die zijn vrouw in Thailand of de Fillipijnen (of tegenwoordig is oost-europa populair) uit een catalogus kiest. Ze spreken alletwee nauwelijks engels
- een Belgische vrouw van in de 40 die trouwt met haar Afrikaanse loverboy van 25. Zij is stapelverliefd op hem.
- een gearrangeerd huwelijk tussen een Belgische Turk en een Turks meisje. Ze worden aan elkaar voorgesteld en stemmen beide in met het huwelijk.
- een Belgische vrouw van boven de 30 met een tikkende biologische klok, en een illegaal die haar wel min of meer ziet zitten en vanalles beloofd, zij wordt stapelverliefd en is overtuigd dat het echt is.
- ....



Niet vergeten dat er ook nog echt oprecht gemeende huwelijken zijn tussen mensen met verschillende nationaliteiten! En dat er ook jaarlijks een hoop Belgen zijn die daarvoor naar het buitenland verhuizen!

[circe]

Oorspronkelijk geplaatst door Mbeya

Uiteraard moet men misbruik van huwelijk voorkomen maar wat is een schijnhuwelijk?

een paar voorbeelden:
- een Belgische man die zijn vrouw in Thailand of de Fillipijnen (of tegenwoordig is oost-europa populair) uit een catalogus kiest. Ze spreken alletwee nauwelijks engels
- een Belgische vrouw van in de 40 die trouwt met haar Afrikaanse loverboy van 25. Zij is stapelverliefd op hem.
- een gearrangeerd huwelijk tussen een Belgische Turk en een Turks meisje. Ze worden aan elkaar voorgesteld en stemmen beide in met het huwelijk.
- een Belgische vrouw van boven de 30 met een tikkende biologische klok, en een illegaal die haar wel min of meer ziet zitten en vanalles beloofd, zij wordt stapelverliefd en is overtuigd dat het echt is.
- ....



Niet vergeten dat er ook nog echt oprecht gemeende huwelijken zijn tussen mensen met verschillende nationaliteiten! En dat er ook jaarlijks een hoop Belgen zijn die daarvoor naar het buitenland verhuizen!

net daarom dat mijn chinese buurman voorstelde een minimum termijn van TIEN jaar in te stellen. Is het huwelijk gemeend en blijvend, dan is er geen enkel probleem. Is het schijn en/of tijdelijk dan gaat de importpartner gewoon terug.

PS. het voorstel kwam dus écht van mijn chinese buurman, stel je voor dat ik zoiets zou durven opperen!
Die gast echter wordt - vermits hij perfect geintegreerd is, uiteraard vlot Nederlands spreekt buiten nog verschillende andere talen - door de ganse community constant ingezet als vertaler/tolk bij verdere importhuwelijken en hij baalt er volledig van.

[forzaflandria]

Mijn vrouw is Taiwanese en, moest ze stemrecht hebben, zegt ze, zou ze voor het Vlaams Belang stemmen (zelf ben ik LDD) wegens hun harde houding tegen illegalen, misdadigers en schijnhuwelijken.
Aziaten baseren doorgaans hun opinies op de realiteit, en houden geen rekening met politiek-correcte dogma's.

[Steben]

Oorspronkelijk geplaatst door Fozzie

Om wettelijk samen te wonen, moet je bij mijn weten samen bij de burgelijke stand een verklaring van samenwoonst af leggen en vloeien daar wel bepaalde rechten uit

Zo is dat samengevat, ja.
Achteraf gezien kan je het een soort in wettelijke vorm gegoten voorhuwelijk of verloving noemen.

[Zwitser]

Oorspronkelijk geplaatst door circe

volgens die mens mocht er bij huwelijk met een buitenlandse partner géén nationaliteit meer worden verstrekt binnen de TIEN JAAR.
Evenmin kregen volgens hem de geimporteerde partner recht op werkloosheid, ziekteverzekering, kortom alle sociale voorzieningen die hier gelden: volgens hem moesten al die dingen zuiver de verantwoordelijkheid worden van de invoerende partner.

Verschillende landen passen dit principe ook toe. Australië bijvoorbeeld, en ook Zwitserland.
In Zwitserland mag je bijvoorbeeld een buitenlandse partner pas over laten komen als je kan aantonen over voldoende financiële middelen te beschikken om die partner te onderhouden. Dat geld zowel voor Zwitsers als voor buitenlanders. Die partner krijgt dan een verblijfsvergunning die vijf jaar geldig is, en na vijf jaar kan die nog eens met vijf jaar verlengd worden, al bestaat daar niet automatisch een recht op. Na tien jaar krijg je dan een permanente vergunning. Kan je aantonen voldoende "ingeburgerd" te zijn kan je dan ook de Zwitserse nationaliteit krijgen...

Eens die partner in Zwitserland mag die natuurlijk ook gewoon werken, en als je bijdragen betaalt aan werkloosheidsverzekering heb je natuurlijk ook recht op een werkloosheidsuitkering als je je job verliest. Echter in Zwitserland zijn werkloosheidsuitkeringen in de tijd begrensd, en als je dan op een gegeven moment van sociale voorzieningen wilt gebruik maken kan het wel eens gebeuren dat je snel op een vliegtuig richting land van herkomst zit. Als je namelijk aanspraak maakt op sociale voorzieningen is dat een reden om je verblijfsvergunning niet te verlengen. Misdadig gedrag is ook een reden om het land uitgeknikkerd te worden, en dan helpt het niet dat je eventueel met een Zwitser getrouwd bent.

[brontosaurus]

Waar is het huwelijk goed voor?Waarom mogen mensen niet gewoon samenwonen waar en wanneer ze dat willen en met 1 of meerdere partners.Wie heeft het recht om daar over te oordelen.Geef ieder de vrijheid waar hij of zij behoefte aan heeft.En laat politieke en religieuze instituten u geen wetten voorschrijven die u beklemmen in de experimentele trip hier op aarde.Maak je dromen werkelijkheid met wederzijds respect.Wij zijn allen 1.

[Mbeya]

in Belgie kan je met je buitenlandse partner ook een procedure "duurzame relatie" starten, in dat geval moet je wél een tenlasteneming van 3 jaar tekenen. De partner mag in die tijd wel werken natuurlijk.
Dat lijkt mij voor een huwelijk ook wel een faire regeling. Ik vind wel dat als je in die drie jaar gewerkt hebt en bijgedragen hebt aan RSZ en dergelijk dat je ook moet kunnen aanspraak maken op werkloosheidsuitkeringen.

[Mbeya]

Oorspronkelijk geplaatst door brontosaurus

Waar is het huwelijk goed voor?Waarom mogen mensen niet gewoon samenwonen waar en wanneer ze dat willen en met 1 of meerdere partners.Wie heeft het recht om daar over te oordelen.Geef ieder de vrijheid waar hij of zij behoefte aan heeft.En laat politieke en religieuze instituten u geen wetten voorschrijven die u beklemmen in de experimentele trip hier op aarde.Maak je dromen werkelijkheid met wederzijds respect.Wij zijn allen 1.

en als er dan nog wereldvrede is en iedereen houdt van elkaar en er is geen honger meer dan leven we allemaal nog lang en gelukkig...

jammer genoeg werkt het leven niet zo. Huwelijk, testament, samenlevingscontracten,... dient allemaal om jezelf en je partner te beschermen voor als het mis gaat: voor als je scheidt, als één van de twee sterft, ...
Iedereen die trouwt, samenwoont, een huis koopt,... alle grote beslissingen quoi, is zot als je je niet voorziet op wanneer het slecht loopt!
Hoeveel familieruzies zijn er niet over geld en erfenissen?

[Mbeya]

Oorspronkelijk geplaatst door forzaflandria

Mijn vrouw is Taiwanese en, moest ze stemrecht hebben, zegt ze, zou ze voor het Vlaams Belang stemmen .

vind je het zelf niet ironisch dat ze op een partij zou stemmen die haar dat recht nooit zou geven?

[brontosaurus]

Wat heeft geld met een huwelijk te maken.Oh ja,als je het leven in een bekrompen vorm ziet die wordt opgelegd door vadertje staat.Wat kan er nou mislopen.Beeindeging van relatie is start voor een nieuwe,toch.

[Mbeya]

Oorspronkelijk geplaatst door circe

Bij huwelijk is het ook zo dat de overlevende partner per definitie het gebruiksrecht (kan even niet op het exacte woord komen) van de woning. Ik betwijfel het of een niet-gehuwde partner dit kan opeisen: de kinderen kunnen dus de woning laten verkopen en de opbrengsten verdelen (50% voor de overlevende partner - 25 + 25% per kind).

Ik zou er toch eens wat meer informatie over opzoeken als ik jou was hoor!

als je niet gehuwd bent en je koopt samen een eigendom, dan neem je best in de akte een "tontine" (in t schoon nederlands een beding van aanwas) op: dat verzekert het levenslang vruchtgebruik voor de langstlevende partner én dat de kinderen (of andere erfgenamen als er geen kinderen zijn) niks over de woning kunnen beslissen zonder teostemming van de langstlevende partner