Een interessant economisch vraagstuk

[ʇɟıɹɥɔsןǝƃǝıds]

Oorspronkelijk geplaatst door MIS

Deze stelling blijf ik boeiend vinden.

Hoezo ? Dat is algemene kennis.

Maar gij blijft het ene na het andere naar mij toe smijten zonder 1 iets te willen uitdiepen. Ge rijdt u vast in elke eerste zin. En dan probeert ge iets anders.

Blijft maar in uw kloof geloven, men heeft niets liever. Zo raakt ge ten minste niet aan de essentie.

[MIS]

Als iemand geld heeft ,of dat nu in zijn portefeuille is of op de bank komt dat enkel en alleen omdat er een schuld van iemand anders tegenover staat. Het fiat systeem maakt echter dat de schuld van de centrale bank niet meer echt als een schuld kan worden gezien. Oorspronkelijk was het geld in je portefeuille echter een schuld van de (centrale) bank aan jou want je kon er goud voor in de plaats krijgen (de goudstandaard) ,nu is het enkel maar een vodje papier meer die nog wel als ruilmiddel word aanvaard. Het geld dat op je bank staat heeft de bank ondertussen reeds uitgeleend en dus kun je enkel maar worden terugbetaald als de bank een bijkomende lening aangaat bij de centrale bank , voldoende terugbetalingen krijgt van de eerdere leners of geld kan aantrekken van iemand anders. Als jij je geld opvraagd om iemand anders te betalen zal die echter het geld normaal gezien op zijn bankrekening storten,dit zorgt ervoor dat de bank alhoewel ze het geld dat op je rekening staat niet heeft toch kan terugbetalen zonder dat men daarvoor bij de centrale bank moet aankloppen. Maar bij een vertrouwenscrisis willen bepaalde mensen het vodje papier wel eens bij zich houden i.p.v. dit op zijn bank te zetten. De Centrale bank is dan de enige bank die de mogelijkheid heeft opdat je toch aan je spaargeld kan geraken via de drukpers. Het geld in je portefeuille blijft echter wel een vodje papier. Wie het vodje papier niet vertrouwd en er bvb goud mee wil kopen zal wel dieper in zijn buidel moeten tasten dan oorspronkelijk de bedoeling was,je moet die dan nl aankopen i.p.v. gewoon op te vragen aan de (centrale) bank zoals bij de goudstandaard en degene die levert hoeft dus helemaal die bank niet te zijn,vandaar dat de goudprijs nu ook ong 1250$/OZ noteert i.p.v. 20$/OZ in 1930. Maar ook in een fiat systeem kan de goudprijs wel degelijk dalen,vanaf 1980 tot 1999 ging de goudprijs van ong 850$/OZ naar ong 250$/OZ. De prijs van Goud en het vodje papier zijn nl vanaf 1971 van elkaar definitief losgekoppeld. Als de centrale bank minder geld in circulatie brengt als de rente die word aangerekend staat het er voor wat betreft de goudprijs die zelf geen rente oplevert heel wat minder goed voor. Wanneer de vodjes papier op de één of andere manier toch terugkomen bij de centrale bank kan de goudprijs dus eveneens fors dalen.

Interessant, gezien deze constructie wordt een mondiale daling van prijzen en lonen steeds eenvoudiger te realiseren. Immers, als iedereen z’n geld dan toch op de bank plaatst, dan hoeft de bank enkel maar de software beetje aan te passen en kan ze het vrije geld dat door de maatregel ontstaat gebruiken om allerhande schulden af te lossen. Het nadeel wordt nu plots een voordeel, dank voor de toelichting.

[ʇɟıɹɥɔsןǝƃǝıds]

Oorspronkelijk geplaatst door efreddy

Als iemand geld heeft ,of dat nu in zijn portefeuille is of op de bank komt dat enkel en alleen omdat er een schuld van iemand anders tegenover staat.

Erger. Bij elke nieuwe schuld mag men nieuw geld maken ter waarde van 10 x die schuld (een voorzichtige raming).

[efreddy]

Oorspronkelijk geplaatst door MIS

Klopt het bovenstaande nu of niet ? En zo ja, waar zitten dan die intelligente mensen ?

Het klopt dat elke $ in circulatie moet geleend worden,dit van voorspoed en armoede klopt echter niet zozeer.
Als er minder $ worden uitgeleend zal dit de waarde van de $ ongetwijfeld verhogen,dit is ten nadele van de schuldenaar en ten voordele van degene die de $ bezit,je zou dus deflatie ook kunnen zien als een herverdeling van rijk naar arm en inflatie een herverdeling van arm naar rijk al is het veel minder simpel.
Heel wat rijken hebben nl ook schulden maar daar staan echte waarden tegenover zoals o.m. vastgoed,aandelen,goud e.d.m.
Armen hebben over het algemeen veel minder schulden aangezien een bank enkel bereid is je een paraplu te lenen bij zonneschijn en die bij regen terugwil.
Een arme kan dus veeleer gebaat zijn bij deflatie terwijl het de rijkere benadeeld is.
Voorspoed en armoede zijn dus relatieve begrippen,wel is het zo dat ik eerder aan lichte inflatie de voorkeur geef als smeermiddel van de economie.
Lichte inflatie is een vorm van belasting op het weinig productief geld in je portefeuille terwijl deflatie dit juist aanmoedigd.
Er zijn echter verschillende vormen van deflatie,als deflatie vooral het gevolg is van vooruitgang in technologie zoals we de prijsdalingen bij o.m. computers hebben gezien dan is die deflatie wel toe te juichen,deflatie als gevolg van een inkrimpen van de economie daarentegen is te vermijden.

[MIS]

Als de centrale bank minder geld in circulatie brengt als de rente die word aangerekend staat het er voor wat betreft de goudprijs die zelf geen rente oplevert heel wat minder goed voor.

Is me nog onduidelijk, de prijs van het goud kan me even niet schelen, ik zou graag een brood willen kopen morgen. M’n vraag was in feite :

1. De CB geeft bvb 10.000 geld uit
2. De CB vraagt hierop een intrest ad. 10 %
3. Is er dan ook 11.000 in het systeem gebracht of moet ik die 1.000 elders proberen te vinden ?

Kunnen we dit even los zien van de fractional reserve banking, gewoon eenvoudig houden.

[Bobke]

Oorspronkelijk geplaatst door MIS

Weet niet goed waar de getallen vandaan komen maar ze zullen beslist nog geld willen lenen. Piet (P) had nog opties die ze op dit moment nog niet zo goed begrepen. Piet (P) had initieel 11.000 geleend, de volledige som dus. Vandaar ook de intrest ad. 10 %, risicopremie zoals men dat genoemd heeft eerder.

Dat zijn willekeurige getallen, het kan ook veel minder zijn.
Het hangt ervan af hoeveel P reeds afbetaalde en wat zijn aangeslagen meubelen opbrachten.
Dus waarom ze nog geld gaan willen uitlenen als ze telkens 50 % verliezen is mij onduidelijk.

[MIS]

Het klopt dat elke $ in circulatie moet geleend worden,dit van voorspoed en armoede klopt echter niet zozeer. Als er minder $ worden uitgeleend zal dit de waarde van de $ ongetwijfeld verhogen,dit is ten nadele van de schuldenaar en ten voordele van degene die de $ bezit,je zou dus deflatie ook kunnen zien als een herverdeling van rijk naar arm en inflatie een herverdeling van arm naar rijk al is het veel minder simpel.
Heel wat rijken hebben nl ook schulden maar daar staan echte waarden tegenover zoals o.m. vastgoed,aandelen,goud e.d.m. Armen hebben over het algemeen veel minder schulden aangezien een bank enkel bereid is je een paraplu te lenen bij zonneschijn en die bij regen terugwil. Een arme kan dus veeleer gebaat zijn bij deflatie terwijl het de rijkere benadeeld is. Voorspoed en armoede zijn dus relatieve begrippen,wel is het zo dat ik eerder aan lichte inflatie de voorkeur geef als smeermiddel van de economie.
Lichte inflatie is een vorm van belasting op het weinig productief geld in je portefeuille terwijl deflatie dit juist aanmoedigd. Er zijn echter verschillende vormen van deflatie,als deflatie vooral het gevolg is van vooruitgang in technologie zoals we de prijsdalingen bij o.m. computers hebben gezien dan is die deflatie wel toe te juichen,deflatie als gevolg van een inkrimpen van de economie daarentegen is te vermijden.

Dank, pik er een stukje tussenuit

Als er minder $ worden uitgeleend zal dit de waarde van de $ ongetwijfeld verhogen,dit is ten nadele van de schuldenaar en ten voordele van degene die de $ bezit,je zou dus deflatie ook kunnen zien als een herverdeling van rijk naar arm en inflatie een herverdeling van arm naar rijk al is het veel minder simpel.

En wat als die arme nu ook een huis kan bouwen, hij hoeft daarom toch niet het huis van die rijke in te palmen. Deflatie kan dan ook de arme meer gunnen en de rijke z’n kapitaal laten houden (en zelfs vergroten). De arme wordt dan relatief gezien rijker, de rijke ook. Het is dan toch een EN/EN verhaal. Of mag dat niet volgens bepaalde regels ?

Anders gezegd, naargelang de optie van verdeling die we gebruiken bij deflatie kan ook het geld dat hierdoor relatief vrijkomt terug naar de ‘vergaarbak’ stromen. We spreken hier dan over een gelijkwaardige en mondiale deling/verlaging van prijzen en lonen. Op die manier verandert er initieel niets aan de koopkracht, noch aan de relationele verbondenheid van schuld/vordering. Er is echter wel een mondiale kapitaalsinjectie die dan kan aangewend worden naargelang de noden zoals dat in een menswaardige economie kan en mag verwacht worden. Wat zou er mis zijn met deze optie ?

[efreddy]

Oorspronkelijk geplaatst door MIS

Is me nog onduidelijk, de prijs van het goud kan me even niet schelen, ik zou graag een brood willen kopen morgen. M’n vraag was in feite :

1. De CB geeft bvb 10.000 geld uit
2. De CB vraagt hierop een intrest ad. 10 %
3. Is er dan ook 11.000 in het systeem gebracht of moet ik die 1.000 elders proberen te vinden ?

Kunnen we dit even los zien van de fractional reserve banking, gewoon eenvoudig houden.

De centrale bank vraagt dus een intrest van 10%,laten we aannemen dat de CB dit geld heeft geleend voor 1 jaar.
De bank leent dit geld van de CB omdat ze zelf geld dat mijnheer A op zijn rekening had heeft uitgeleent aan mijnheer B (nemen we gemakshalve ook aan 10% wat wel betekent dat de bank geen winst maakt hetgeen wel niet de bedoeling is van een bank) en mijnheer A dit geld heeft opgevraagd omdat hij mijnheer C wou betalen.
Mijnheer C heeft dit geld in zijn portefeuille zitten omdat hij de banken niet vertrouwd.
Na 1 jaar moet mijnheer B 1000€ intrest betalen,wanneer mijnheer B enkel maar de intrest betaald zal de bank nog steeds 10000€ moeten lenen van de CB.
De vraag is echter waar mijnheer B de 1000€ vandaan gaat halen,als dit van mijnheer C is zal mijnheer C dus maar 9000€ meer bezitten.
Is dat van mijnheer A zal die 1000€ moeten lenen.
De centrale bank maakt een winst van 1000€ en zal dus 10000€ uitlenen aan de bank ,mijnheer B zelf zit met een schuld van 10000€.
De CB heeft dus strikt gezien nog een schuld van 9000€ aan mijnheer C met zijn vodje papier al hoeft die CB dat in het huidige fiat systeem niet meer terug te betalen.
Wanneer het geld van mijnheer A komt zal de bank bij de CB om 1000 € extra vragen om die aan mijnheer A door te lenen.
Dan heeft de CB strikt gezien nog 10000€ schuld bij mijnheer C met zijn vodje papier.
De centrale bank zal echter boekhoudkundig gezien een winst van 1000€ maken en de aandelhouders van die CB zullen wel graag een dividend zien van die CB,als de CB die 1000€ zou doorstorten heb je weer een andere situatie.

[efreddy]

Oorspronkelijk geplaatst door MIS

Dank, pik er een stukje tussenuit

En wat als die arme nu ook een huis kan bouwen, hij hoeft daarom toch niet het huis van die rijke in te palmen. Deflatie kan dan ook de arme meer gunnen en de rijke z’n kapitaal laten houden (en zelfs vergroten). De arme wordt dan relatief gezien rijker, de rijke ook. Het is dan toch een EN/EN verhaal. Of mag dat niet volgens bepaalde regels ?

Anders gezegd, naargelang de optie van verdeling die we gebruiken bij deflatie kan ook het geld dat hierdoor relatief vrijkomt terug naar de ‘vergaarbak’ stromen. We spreken hier dan over een gelijkwaardige en mondiale deling/verlaging van prijzen en lonen. Op die manier verandert er initieel niets aan de koopkracht, noch aan de relationele verbondenheid van schuld/vordering. Er is echter wel een mondiale kapitaalsinjectie die dan kan aangewend worden naargelang de noden zoals dat in een menswaardige economie kan en mag verwacht worden. Wat zou er mis zijn met deze optie ?

Het antwoord daarop zit hier reeds voor een groot deel in :
Er zijn echter verschillende vormen van deflatie,als deflatie vooral het gevolg is van vooruitgang in technologie zoals we de prijsdalingen bij o.m. computers hebben gezien dan is die deflatie wel toe te juichen,deflatie als gevolg van een inkrimpen van de economie daarentegen is te vermijden.
In het eerste geval kun je van positieve deflatie spreken en word iedereen er beter van maar in het andere geval heb je dit niet en heb je dus enkel maar een herverdeling.

[MIS]

Dat zijn willekeurige getallen, het kan ook veel minder zijn. Het hangt ervan af hoeveel P reeds afbetaalde en wat zijn aangeslagen meubelen opbrachten. Dus waarom ze nog geld gaan willen uitlenen als ze telkens 50 % verliezen is mij onduidelijk.

Piet (P) heeft gezien z’n lastige situatie niet stilgezeten en biedt Martine (M) en Quinten (Q) het rekenkundige bewijs dat ze meer kunnen ontvangen dan de 10 % die ze verwachtten. Piet (P) gebruikt hiervoor eenvoudige rekenkunde en/of economische basisbeginselen, Martine (M) en Quinten (Q) begrijpen ook dat hiervoor samenwerking nodig is, gezien het rendement dat het oplevert en het feit dat iedereen erbij gebaat is, worden ze door het idee gecharmeerd en hoeven ze die intrest in principe niet meer. Vanaf dan kunnen ze ook investeren in een duurzame en menswaardige economie, dat hebben ze geleerd door een boekje over economie te lezen, Martine (M) en Quinten (Q) zijn ook blij dat ze van die strijd om het geld vanaf zijn. De copernicus omwenteling leidt de gammaval af naar een volgende en nieuwe alfatoestand, ook dat weten ze omdat ze nu eenmaal onderwijs genoten hebben. Ik begrijp nu ook waar je de getallen vandaan hebt gehaald, de wereld draait door natuurlijk, het lijkt dat men dat nu een beetje letterlijk neemt en terug slavernij wenst in te voeren, bizar fenomeen toch wel.

[MIS]

Anders gezegd, naargelang de optie van verdeling die we gebruiken bij deflatie kan ook het geld dat hierdoor relatief vrijkomt terug naar de ‘vergaarbak’ stromen. We spreken hier dan over een gelijkwaardige en mondiale deling/verlaging van prijzen en lonen. Op die manier verandert er initieel niets aan de koopkracht, noch aan de relationele verbondenheid van schuld/vordering. Er is echter wel een mondiale kapitaalsinjectie die dan kan aangewend worden naargelang de noden zoals dat in een menswaardige economie kan en mag verwacht worden.

Voor mijn begrip, dat verhaal van die computers begrijp ik. Zou graag willen weten of het bovenstaande ook een optie is. Kan dit economisch gezien ?

[MIS]

De centrale bank vraagt dus een intrest van 10%,laten we aannemen dat de CB dit geld heeft geleend voor 1 jaar. De bank leent dit geld van de CB omdat ze zelf geld dat mijnheer A op zijn rekening had heeft uitgeleend aan mijnheer B (nemen we gemakshalve ook aan 10% wat wel betekent dat de bank geen winst maakt hetgeen wel niet de bedoeling is van een bank) en mijnheer A dit geld heeft opgevraagd omdat hij mijnheer C wou betalen. Mijnheer C heeft dit geld in zijn portefeuille zitten omdat hij de banken niet vertrouwd. Na 1 jaar moet mijnheer B 1000€ intrest betalen,wanneer mijnheer B enkel maar de intrest betaald zal de bank nog steeds 10000€ moeten lenen van de CB. De vraag is echter waar mijnheer B de 1000€ vandaan gaat halen,als dit van mijnheer C is zal mijnheer C dus maar 9000€ meer bezitten. Is dat van mijnheer A zal die 1000€ moeten lenen. De centrale bank maakt een winst van 1000€ en zal dus 10000€ uitlenen aan de bank ,mijnheer B zelf zit met een schuld van 10000€. De CB heeft dus strikt gezien nog een schuld van 9000€ aan mijnheer C met zijn vodje papier al hoeft die CB dat in het huidige fiat systeem niet meer terug te betalen. Wanneer het geld van mijnheer A komt zal de bank bij de CB om 1000 € extra vragen om die aan mijnheer A door te lenen. Dan heeft de CB strikt gezien nog 10000€ schuld bij mijnheer C met zijn vodje papier. De centrale bank zal echter boekhoudkundig gezien een winst van 1000€ maken en de aandeelhouders van die CB zullen wel graag een dividend zien van die CB,als de CB die 1000€ zou doorstorten heb je weer een andere situatie.

Het antwoord is dus, neen ? De intrest zelf wordt niet in circulatie gebracht.

[efreddy]

Oorspronkelijk geplaatst door MIS

Het antwoord is dus, neen ? De intrest zelf wordt niet in circulatie gebracht.

Het antwoord is niet zomaar neen,de intrest is een boekhoudkundige winst in mijn vb en als de aandeelhouders (bij de centrale banken betreft het dus vooral de overheden) iets van die de boekhoudkundige winst willen zien via hun dividend zit de intrest dus wel degelijk in circulatie.
Het is dus gewoon niet zo eenvoudig om die vraag zomaar met ja of neen te beantwoorden.
De realiteit leert dat die intresten veeleer vroeg of laat wel degelijk in circulatie komen.
De hoge intresten uit de late jaren 70 tot halfweg 85 zijn echter maar heel gedeeltelijk in circulatie gekomen.

[MIS]

Het antwoord is niet zomaar neen,de intrest is een boekhoudkundige winst in mijn vb en als de aandeelhouders (bij de centrale banken betreft het dus vooral de overheden) iets van die de boekhoudkundige winst willen zien via hun dividend zit de intrest dus wel degelijk in circulatie. Het is dus gewoon niet zo eenvoudig om die vraag zomaar met ja of neen te beantwoorden. De realiteit leert dat die intresten veeleer vroeg of laat wel degelijk in circulatie komen. De hoge intresten uit de late jaren 70 tot halfweg 85 zijn echter maar heel gedeeltelijk in circulatie gekomen.

Neem even een stukje van iemand anders, denk van iemand die er iets van kent.

“Alles draait om geld. Dat is meer dan een cliché, het is de dagelijkse ervaring van ongeveer elke wereldburger die niet deel uitmaakt van een inheemse stam in het Amazonegebied. En die dagelijkse ervaring betreft vooral een voortdurend tekort aan geld. Er is te weinig geld om de kinderen naar school te sturen. Te weinig geld voor ziekenhuizen, voor de zorg voor steeds meer ouderen die steeds ouder worden. Te weinig geld om de natuur schoon te maken en te houden. Er is heel veel werk dat moet worden gedaan, maar er is geen geld om het te betalen. Wie kent niet het gevoel dat zij graag iets zou willen bijdragen, maar dat er 'geen geld' is om die waardevolle bijdrage te betalen ? De treurige samenvatting luidt: Als er maar meer geld was, dan zou de wereld en ons leven mooier zijn.

Of we zouden ons, zoals Bernard Lietaer, kunnen verdiepen in de betekenis van geld. Hij gaat op het puntje van zijn stoel zitten en vraagt indringend: 'Heb je wel eens beschouwd hoeveel tijd je besteedt aan geld verdienen of aan het beheren of uitgeven van geld dat je hebt verdiend? En hoe vaak heb je nagedacht over wat geld eigenlijk is ? Wij besteden enorm veel energie – en frustratie – aan iets waarvan we verrassend weinig verstand hebben.'

Wat maakt het uit, zou je kunnen zeggen ? Maakt het uit dat een vis niet weet dat hij in water zwemt ? Is geld niet als het weer: een gegeven ? Je verandert er niets aan.

De voormalige centraal bankier uit België schudt zijn hoofd, als we elkaar treffen op een eiland voor de kust van Vancouver waar hij een conferentie bijwoont. 'Dat is precies het verschil. Aan het weer kun je inderdaad niets veranderen. Maar geld is niet door God gemaakt, we zijn vergeten dat het een systeem is dat door mensen is ontworpen. En ik beweer dat dat ontwerp, dat dateert van eeuwen geleden, aan de basis ligt van de meeste problemen in onze samenleving. En het goede nieuws is dat we met een kleine verandering van het geldsysteem een belangrijke bijdrage kunnen leveren aan de oplossing van tal van die problemen.'

Zijn drang om bij te dragen aan een hervorming van het monetaire systeem bracht hem naar de centrale bank van België waar hij een aantal jaren betrokken was bij de totstandkoming van de 'ecu', de Europese rekeneenheid en voorloper van de euro. Vervolgens werd Lietaer general manager van een valutafonds. In die hoedanigheid vestigde hij de aandacht op zich door opmerkelijke successen. Het Amerikaanse zakenblad Business Week riep hem uit tot 's werelds beste valutahandelaar. Maar meer nog dan dat was Lietaer intussen een echte 'geldkenner' geworden, ingewijd in de diepste geheimen van de monetaire wereld. Dat vroeg om nieuwe boeken. Terwijl hij tussen 1995 en 2000 doceerde aan de universiteiten van Berkeley en Sonoma in Californië werkte hij aan The Future of Money (Random House, 2001, in het Nederlands verschenen als Het geld van de toekomst) en The Mystery of Money (Rieman Verlag, 2002). In die boeken ontrafelt Lietaer het gangbare concept van geld en laat hij zien hoe andere benaderingen andere maatschappelijke gevolgen hebben, zoals duurzaamheid en sociale zorg.

Volgens de economieboekjes is geld waardenvrij. Het is niet meer dan een ruilmiddel en het wordt geacht geen effect te hebben op de transacties. Lietaer betwist die visie - 'Geld is helemaal niet waardenvrij', stelt hij. 'Het monetaire systeem is – ook al is dat onbewust gebeurd – geprogrammeerd om een bepaald gedrag te veroorzaken. Het werkt concurrentie en kortetermijndenken in de hand, het dwingt tot economische groei en het onderwaardeert zorg, onderwijs en taken die cruciaal zijn om een samenleving in stand te houden. De economische theorie leert dat mensen concurreren om markten en grondstoffen; �*k denk dat mensen in werkelijkheid concurreren om geld.' Die concurrentie is een direct gevolg van de wijze waarop geld wordt gecreërd. Banken brengen geld in omloop door middel van leningen. Zodra iemand bijvoorbeeld een hypotheek van 100 duizend euro afsluit, ontstaat er geld dat in de economie gaat circuleren. Maar dan komt het: de bank verwacht dat de ontvanger van de lening in de daaropvolgende twintig jaar in totaal 200 duizend euro terugbetaalt aan aflossing en rente. Maar die tweede 100 duizend euro creëert de bank niet. Dat geld – de rente – moet de ontvanger van de lening op de één of andere manier zien te bemachtigen en dat dwingt hem tot concurrentie met anderen. Heel simpel is het zo: er moeten mensen failliet gaan om anderen in staat te stellen hun leningen te kunnen aflossen.”

Voor hem is het simpel, en dat is neen, die intrest wordt niet in circulatie gebracht. Klopt het niet wat hij stelt ?

[MIS]

De realiteit leert dat die intresten veeleer vroeg of laat wel degelijk in circulatie komen.

Als de winst (intrest/dividend) terug geïnvesteerd wordt, bedoel je ?

[MIS]

Het antwoord is niet zomaar neen,de intrest is een boekhoudkundige winst in mijn vb en als de aandeelhouders (bij de centrale banken betreft het dus vooral de overheden) iets van die de boekhoudkundige winst willen zien via hun dividend zit de intrest dus wel degelijk in circulatie.

Ik begrijp je hier niet zo goed, wie is de aandeelhouder van de Centrale Banken ? Is dat de overheid ?

[efreddy]

Oorspronkelijk geplaatst door MIS

Neem even een stukje van iemand anders, denk van iemand die er iets van kent.
Voor hem is het simpel, en dat is neen, die intrest wordt niet in circulatie gebracht. Klopt het niet wat hij stelt ?

Je hebt het over Bernard Lietaer geboren in 1942.
Hij was dus 29 jaar in 1971 bij de intrede van het fiatgeld.
Het klopt nog wel voor het merendeel dat de rente op de één of andere manier moet worden verdient maar dan toch niet helemaal meer vanaf 1971 na het fiat systeem.
En inderdaad bedoel ik dat met dat de intresten veeleer vroeg of laat wel degelijk in circulatie komen over het feit dat de intresten (of dividenden bij de CB) terug geinvesteerd worden.
Wat het systeem van goudstandaard betrof uit de 19 de eeuw of bretton Woods tot 1971 toen was het antwoord idd simpel en was het neen.

[efreddy]

Oorspronkelijk geplaatst door MIS

Ik begrijp je hier niet zo goed, wie is de aandeelhouder van de Centrale Banken ? Is dat de overheid ?

Wat de ECB betreft meen ik dat het de nationale banken uit de eurozone zijn,de nationale bank van België is voor 50% in handen van de Belgische overheid en voor 50% in privé handen,dit is op zich reeds een rariteit.
Vandaar ook de discussies met o.m . Deminor over het niet gelijkwaardig behandelen van zijn aandeelhouders.
De FED is helemaal niet in handen van de Amerikaanse overheid maar van een stelsel van banken,veeleer ook de banken die met overheidsgeld moest worden gered,de overheid redde dus de banken via o.m. geld van de FED om de aandeelhouders van de FED ter hulp te komen.
Erg ingewikkeld dus allemaal en een kat vind er veeleer zijn jongen niet meer in terug.
De meeste andere Centrale banken hebben wel degelijk de overheid als aandeelhouder.

[MIS]

Wat de ECB betreft meen ik dat het de nationale banken uit de eurozone zijn,de nationale bank van België is voor 50% in handen van de Belgische overheid en voor 50% in privé handen,dit is op zich reeds een rariteit. Vandaar ook de discussies met o.m . Deminor over het niet gelijkwaardig behandelen van zijn aandeelhouders. De FED is helemaal niet in handen van de Amerikaanse overheid maar van een stelsel van banken,veeleer ook de banken die met overheidsgeld moest worden gered,de overheid redde dus de banken via o.m. geld van de FED om de aandeelhouders van de FED ter hulp te komen. Erg ingewikkeld dus allemaal en een kat vind er veeleer zijn jongen niet meer in terug. De meeste andere Centrale banken hebben wel degelijk de overheid als aandeelhouder.

Had al iets gevonden, het blijkt weer wat te zijn

Op de jaarvergadering van de Nationale Bank van België hebben tientallen kleine aandeelhouders actie gevoerd tegen de verdeling van de winstcijfers. De actievoerders protesteerden daarbij tegen het feit dat de Belgische staat zich naar hun zeggen als grootaandeelhouder systematisch beter bedient dan de privéaandeelhouders. De activistische aandeelhouder Erik Geenen stelt dat de Belgische staat door zijn geldproblemen systematisch de kassen van de Nationale Bank is beginnen te plunderen. Het probleem draait volgens Geenen rond het eigendomsrecht, waarbij dat van de privéaandeelhouders in dit geval niet wordt gerespecteerd. Geenen stelt te aanvaarden dat de staat meer krijgt dan de gewone aandeelhouders, maar de huidige winstverdeling komt volgens hem feitelijk neer op een onteigening door de staat. (MH)

[MIS]

Je hebt het over Bernard Lietaer geboren in 1942. Hij was dus 29 jaar in 1971 bij de intrede van het fiatgeld. Het klopt nog wel voor het merendeel dat de rente op de één of andere manier moet worden verdient maar dan toch niet helemaal meer vanaf 1971 na het fiat systeem. En inderdaad bedoel ik dat met dat de intresten veeleer vroeg of laat wel degelijk in circulatie komen over het feit dat de intresten (of dividenden bij de CB) terug geinvesteerd worden. Wat het systeem van goudstandaard betrof uit de 19 de eeuw of bretton Woods tot 1971 toen was het antwoord idd simpel en was het neen.

Dus nadat anderen failliet zijn gegaan, kunnen we gaan investeren. Dat is eenvoudig genoeg om te begrijpen. Lietaer had het dan wel goed begrepen, zo blijkt.