Managers verdienen te veel?

[lombas]

Oorspronkelijk geplaatst door De anarchistische bankier

Dat zei ik toch.

Neen, je zei "een lezingenreeks". Die man geeft dus wel enorm veel lezingen over Tocqueville en gelijkheid en zo eh...

[Stratcat]

Oorspronkelijk geplaatst door lombas

Neen, je zei "een lezingenreeks". Die man geeft dus wel enorm veel lezingen over Tocqueville en gelijkheid en zo eh...

Mij leek het contextueel duidelijk, mijn inpikkende post was toch van hoera hoera, ik ken hem als jazzenthousiasteling, wat zou ik me dan als anarchist of bankier zitten bekommeren om gelijkheid en dogville en zo?

[StevenNr1]

Oorspronkelijk geplaatst door De anarchistische bankier

Mij leek het contextueel duidelijk

Duidelijk te hoge verwachtingen (naar mij toe alleszins.)

[lombas]

Oorspronkelijk geplaatst door De anarchistische bankier

Mij leek het contextueel duidelijk, mijn inpikkende post was toch van hoera hoera, ik ken hem als jazzenthousiasteling, wat zou ik me dan als anarchist of bankier zitten bekommeren om gelijkheid en dogville en zo?

Kan je me het ooit vergeven ?

[Percalion]

Oorspronkelijk geplaatst door Casca

Ik wacht op uw reactie.

Uiteraard heeft Groot-Brittannië voordeel gehaald uit het kolonialisme. Maar bewijs eens dat het liberalisme geleid heeft tot het kolonialisme?

Ik kan ook aantonen dat sommige mensen rijk geworden zijn door diefstal. Bewijst dat dat diefstal het gevolg is van liberalisme? Of van kapitalisme?

Von Mises schrijft bijvoorbeeld (en sorry voor de schaamteloze copy-paste) :

5. Colonial Imperialism

In the fifteenth century the Western nations began to occupy territories in non-European countries peopled by non-Christian populations. They were eager to obtain precious metals and raw materials that could not be produced in Europe. To explain this colonial expansion as a search for markets is to misrepresent the facts. These traders wanted to get colonial products. They had to pay for them; but the profit they sought was the acquisition of commodities that could not be bought elsewhere. As businessmen they were not so foolish as to believe in the absurd teaching of Mercantilism—old and new that the advantage derived from foreign trade lies in exporting and not in importing. They were so little concerned about exporting that they were glad when they could obtain the goods they wanted without any payment at all. They were often more pirates and slavers than merchants. They had no moral inhibitions in their dealings with the heathen.

It was not in the plans of the kings and royal merchants who inaugurated European overseas expansion to settle European farm­ers in the occupied territories. They misprized the vast forests and prairies of North America from which they expected neither pre­cious metals nor spices. The rulers of Great Britain were much less enthusiastic about founding settlements in continental America than about their enterprises in the Caribbean, in Africa, and the East Indies, and their participation in the slave trade. The colo­nists, not the British Government, built up the English‑speaking communities in America, and later in Canada, in Australia, New Zealand, and South Africa.

The colonial expansion of the nineteenth century was very dif­ferent from that of the preceding centuries. It was motivated solely by considerations of national glory and pride. The French officers, poets, and after-dinner speakers—not the rest of the nation—suf­fered deeply from the inferiority complex which the battles of Leipzig and Waterloo, and later those of Metz and Sedan, left with them. They thirsted for glory and fame; and they could quench their thirst neither in liberal Europe nor in an America sheltered by the Monroe Doctrine. It was the great comfort of Louis Philippe that his sons and his generals could reap laurels in Algeria. The Third Republic conquered Tunis, Morocco, Madagascar, and Tonking in order to reëstablish the moral equilibrium of its army and navy. The inferiority complex of Custozza and Lissa drove Italy to Abyssinia, and the inferiority complex of Aduwa to Tripoli. One of the important motives that made Germany embark on colo­nial conquests was the turbulent ambition of shabby adventurers like Dr. Karl Peters.

There were other cases too. King Leopold II of Belgium and Cecil Rhodes were belated conquistadors. But the main incentive of modern colonial conquest was the desire for military glory. The defenselessness of the poor aborigines, whose main weapons were the dreariness and impassableness of their countries, was too tempt­ing. It was easy and not dangerous to defeat them and to return home a hero.

The modern world's paramount colonial power was Great Britain. Its East Indian Empire surpassed by far the colonial pos­sessions of all other European nations. In the 1820s it was virtually the only colonial power. Spain and Portugal had lost almost their entire overseas territories. The French and the Dutch retained at the end of the Napoleonic Wars as much as the British were willing to leave them; their colonial rule was at the mercy of the British Navy. But British liberalism has fundamentally reformed the mean­ing of colonial imperialism. It granted autonomy—dominion status—to the British settlers, and ran the East Indies and the remaining Crown colonies on free-trade principles. Long before the Covenant of the League of Nations created the concept of mandates, Great Britain acted virtually as mandatory of European civilization in countries whose population was, as the Britons believed, not qualified for independence. The main blame which can be laid on British East Indian policies is that they respected too much some native customs—that, for example, they were slow to improve the lot of the untouchables. But for the English there would be no India to­day, only a conglomeration of tyrannically misruled petty princi­palities fighting each other on various pretexts; there would be anarchy, famines, epidemics.

The men who represented Europe in the colonies were seldom proof against the specific moral dangers of the exalted positions they occupied among backward populations. Their snobbishness poisoned their personal contact with the natives. The marvelous achievements of the British administration in India were over­shadowed by the vain arrogance and stupid race pride of the white man. Asia is in open revolt against the gentlemen for whom socially there was but little difference between a dog and a native. India is, for the first time in its history, unanimous on one issue—its hatred for the British. This resentment is so strong that it has blinded for some time even those parts of the population who know very well that Indian independence will bring them disaster and oppression: the 80 millions of Moslems, the 40 millions of untouchables, the many millions of Sikhs, Buddhists, and Indian Christians. It is a tragic situation and a menace to the cause of the United Nations. But it is at the same time the manifest failure of the greatest experi­ment in benevolent absolutism ever put to work.

Great Britain did not in the last decades seriously oppose the step-by-step liberation of India. It did not hinder the establishment of an Indian protectionist system whose foremost aim is to lock out British manufactures. It connived at the development of an Indian monetary and fiscal system which sooner or later will result in a virtual annulment of British investments and other claims. The only task of the British administration in India in these last years has been to prevent the various political parties, religious groups, races, linguistic groups, and castes from fighting one another. But the Hindus do not long for British benefits.

British colonial expansion did not stop in the last sixty years. But it was an expansion forced upon Great Britain by other na­tions' lust of conquest. Every annexation of a piece of land by France, Germany, or Italy curtailed the market for the products of all other nations. The British were committed to the principles of free trade and had no desire to exclude other people. But they had to take over large blocks of territory if only to prevent them from falling into the hands of exclusive rivals. It was not their fault that under the conditions brought about by French, German, Italian, and Russian colonial methods only political control could adequately safeguard trade.[vi]

It is a Marxian invention that the nineteenth-century colonial expansion of the European powers was engendered by the economic interests of the pressure groups of finance and business. There have been some cases where governments acted on behalf of their citi­zens who had made foreign investments; the purpose was to protect them against expropriation or default. But historical research has brought evidence that the initiative for the great colonial projects came not from finance and business but from the governments. The alleged economic interest was a mere blind. The root cause of the Russo-Japanese War of 1904 was not the desire of the Russian Gov­ernment to safeguard the interests of a group of investors who wanted to exploit the Yalu timber estates. On the contrary, because the government needed a pretext for intervention, it deployed "a fighting vanguard disguised as lumbermen." The Italian Govern­ment did not conquer Tripoli on behalf of the Banco di Roma. The bank went to Tripoli because the government wanted it to pave the way for conquest. The bank's decision to invest in Tripoli was the result of an incentive offered by the Italian Government—the privilege of rediscount facilities at the Bank of Italy, and further compensation in the form of a subsidy to its navigation service. The Banco di Roma did not like the risky investment from which at best but very poor returns could be expected. The German Reich did not care a whit for the interests of the Mannesmanns in Mo­rocco. It used the case of this unimportant German firm as a lame excuse for its aspirations. German big business and finance were not at all interested. The Foreign Office tried in vain to induce them to invest in Morocco. "As soon as you mention Morocco," said the German Secretary for Foreign Affairs, Herr von Richt­hofen, "the banks all go on strike, every last one of them."[vii]

At the outbreak of the first World War a total of less than 25,000 Germans, most of them soldiers and civil servants and their families, lived in the German colonies. The trade of the mother country with its colonies was negligible; it was less than .5 per cent of Ger­many's total foreign trade. Italy, the most aggressive colonial power, lacked the capital to develop its domestic resources; its investments in Tripoli and in Ethiopia perceptibly increased the capital short­age at home.

The most modern pretense for colonial conquest is condensed in the slogan "raw materials." Hitler and Mussolini tried to justify their plans by pointing out that the natural resources of the earth were not fairly distributed. As have-nots they were eager to get their fair share from those nations which had more than they should have had. How could they be branded aggressors when they wanted nothing but what was—in virtue of natural and divine right—their own?

In the world of capitalism raw materials can be bought and sold like all other commodities. It does not matter whether they have to be imported from abroad or bought at home. It is of no ad­vantage for an English buyer of Australian wool that Australia is a part of the British Empire; he must pay the same price that his Italian or German competitor pays.

The countries producing the raw materials that cannot be pro­duced in Germany or in Italy are not empty. There are people living in them; and these inhabitants are not ready to become sub­jects of the European dictators. The citizens of Texas and Louisiana are eager to sell their cotton crops to anyone who wants to pay for them; but they do not long for German or Italian domination. It is the same with other countries and other raw materials. The Brazilians do not consider themselves an appurtenance of their coffee plantations. The Swedes do not believe that their supply of iron ore justifies Germany's aspirations. The Italians would them­selves consider the Danes lunatics if they were to ask for an Italian province in order to get their fair share of citrus fruits, red wine, and olive oil.

It would be reasonable if Germany and Italy were to ask for a general return to free trade and laissez passer and for an abandon­ment of the—up to now unsuccessful—endeavors of many govern­ments to raise the price of raw materials by a compulsory restric­tion of output. But such ideas are strange to the dictators, who do not want freedom but Zwangswirtschaft and self-sufficiency.

Modern colonial imperialism is a phenomenon by itself. It should not be confused with European nationalism. The great wars of our age did not originate from colonial conflicts but from nationalist aspirations in Europe. Colonial antagonisms kindled colonial campaigns without disturbing the peace between the Western nations. For all the saber rattling, neither Fashoda nor Morocco nor Ethiopia resulted in European war. In the complex of German, Italian, and French foreign affairs, colonial plans were mere byplay. Colonial aspirations were not much more than a peacetime outdoor sport, the colonies a tilting ground for ambitious young officers.
(MISES, Ludwig von, Omnipotent Government)

[Stratcat]

Oorspronkelijk geplaatst door StevenNr1

Duidelijk te hoge verwachtingen (naar mij toe alleszins.)

Maar misverstand opgelost ondertussen.
Waar ging het ook alweer over?

[StevenNr1]

Alleszins niet over tetten.

[Stratcat]

Oorspronkelijk geplaatst door lombas

Kan je me het ooit vergeven ?

Tijd lost alles op.

[Percalion]

Oorspronkelijk geplaatst door ericferemans

1) Heb je het inkomen al eens gezien van sommige arme landen? dan is die som niet zo klein (voor hen)
2) Ik zou het eerder hebben over het verdelen van het teveel aan geld van de honderdduizend rijksten van de wereld.
En van de 1 procent rijksten in ons land...
Dank je overigens voor die cijfers, zij zijn op zich toch echt relevant. Je kind zal maar in je armen van honger en dorst sterven, en weten dat dit ligt aan een paar mensen...

"Sommigen kunnen geen dikke man naast een magere man zien staan, zonder te besluiten dat de dikke man zwaarlijvig is omdat hij de magere man heeft uitgebuit."

[Percalion]

Oorspronkelijk geplaatst door StevenNr1

Alleszins niet over tetten.

Hoewel dat wel zou moeten hé.

[Stratcat]

Oorspronkelijk geplaatst door StevenNr1

Alleszins niet over tetten.

Helaas niet. Tetten worden politiek miskend. Seksisme zeg ik u!

[Stratcat]

Oorspronkelijk geplaatst door Percalion

"Sommigen kunnen geen dikke man naast een magere man zien staan, zonder te besluiten dat de dikke man zwaarlijvig is omdat hij de magere man heeft uitgebuit."

Vat Feremans goed samen.

[lombas]

Toch zit er dubbel zoveel bol in het parlement dan bal...

[ericferemans]

Oorspronkelijk geplaatst door Percalion

"Sommigen kunnen geen dikke man naast een magere man zien staan, zonder te besluiten dat de dikke man zwaarlijvig is omdat hij de magere man heeft uitgebuit."

Of omgekeerd?

[Stratcat]

Oorspronkelijk geplaatst door ericferemans

Of omgekeerd?

En omgekeerd omgekeerd, wat peis je daarvan?

[Turkje]

Oorspronkelijk geplaatst door Casca

Als er in een land tegen superlage lonen luxeproducten worden geproduceerd die hier tegen veel grotere bedragen worden verkocht en hierna de gegenereerde meerwaarde niet naar de arme bevolking daar gaat dan incasseren wij de meerwaarde.

Hoe incasseren wij de meerwaarde dan wel? Wij betalen voor die luxegoederen; de arbeiders in die landen verdienen meer dan zij vroeger verdienden toen dat slechte kapitalistische bedrijf zijn luxeproducten nog niet in dat land fabriceerde. Iedereen gelukkig.

[Turkje]

Oorspronkelijk geplaatst door Casca

Aangezien u toch zo'n tegenstander lijkt te zijn van intellectuele gemakzucht leest u misschien best eens deze tekst:

Ik wacht op uw reactie.

En wat moet ik daarop zeggen? Dat we op ons kniekes moeten vallen en collectief schuld bekennen? Wat helpt dat voor de Afrikanen? Moeten de Duitsers volgens u ons ook nog elke dag op hun kniekes vergiffenis komen vragen om WOI en WOII? Moeten we de Amerikanen nog elke dag hun gat kussen omwille van de Marshall plannen? Moeten we de Italianen veroordelen omdat ze 2000 jaar geleden Gallië hebben veroverd?

Het is evident dat de moderne wereld is wat ze is door alles, zowel het goede als het slechte, dat we uit onze menselijke geschiedenis meedragen. Wat ons dat vooruit helpt als we hedendaagse economische systemen moeten analyseren, gaat mijn petje te boven, maar ongetwijfeld kunt u daar wel een mouw aan passen.

[Turkje]

Oorspronkelijk geplaatst door ericferemans

1) Heb je het inkomen al eens gezien van sommige arme landen? dan is die som niet zo klein (voor hen)

De socialistische samaritaan zoals we hem kennen: geef vandaag een stuiver aan een arme, en we mogen ons ons leven lang goed in ons vel voelen...

2) Ik zou het eerder hebben over het verdelen van het teveel aan geld van de honderdduizend rijksten van de wereld.

So what? Dan gaat u misschien in totaal 3 euro kunnen geven een jaar lang. En dan is het geld op.

Dank je overigens voor die cijfers, zij zijn op zich toch echt relevant.

Graag gedaan. Ik had al in de mot dat je van toeten noch blazen wist.

Je kind zal maar in je armen van honger en dorst sterven, en weten dat dit ligt aan een paar mensen...

Blijkbaar is het niet zo makkelijk om in Afrika dictators te laten afzetten, maar ik zal u zeggen wat zeker niet helpt: geldstromen naar zulke regimes inleggen.

[ericferemans]

Oorspronkelijk geplaatst door Turkje

Blijkbaar is het niet zo makkelijk om in Afrika dictators te laten afzetten, maar ik zal u zeggen wat zeker niet helpt: geldstromen naar zulke regimes inleggen.

Dit is dus het absolute toppunt van PC rechts blabla:

- de armoede in vele ontwikkelingslanden is veroorzaakt door het verwoesten van hun sociale cultuur tijdens de kolonialisatie: het meepakken van de gezonde manne voor de slavenhandel, het verplichten te werken voor het oogsten, het opzetten van totale exploitatiesystemen.
- Met de hulp van de CIA en consoorten zijn de "juiste" dictators aangesteld door onze landen om na de "onafhankelijkheid" over te stappen van kolonialisme naar neo-kolonialisme
- Deze dictators (inclusief Sadam Husein) kregen en krijgen nog steeds wapens om hun positie te verstevigen en onze wapenhandel te doen florereren.

Links zegt al JAREN dat deze situatie dient te veranderen:
- dat men via politieke actie deze landen moet daadwerkelijk onafhankelijk maken, politiek en economisch van onze oligarchen en hen daarbij politiek (internationale organisaties) en economisch steunen. Links stuurt al jaren aan op materële en menselijke steun aan locale projecten en aan financieringsmechanismen om tot een economische groei en ontwikkeling te komen, en wijst erop dat dit in bepaalde landen die vroeger ontwikkelingslanden waren (China bijvoorbeeld) ook kan lukken.

Rechts beweert al jaren (tot en met gisteren Jean-Marie) dat "DE vrije markteconomie alles zal oplossen. Stoort zich hierbij geenszins aan het feit dat ze dit al driehonderd jaar beweren, en het blijkbaar niet werkt.

Je opmerking is niet alleen grappig, smakeloos: ze is gewoon fout...

[lombas]

Oorspronkelijk geplaatst door ericferemans

Dit is dus het absolute toppunt van PC rechts blabla:

- de armoede in vele ontwikkelingslanden is veroorzaakt door het verwoesten van hun sociale cultuur tijdens de kolonialisatie: het meepakken van de gezonde manne voor de slavenhandel, het verplichten te werken voor het oogsten, het opzetten van totale exploitatiesystemen.

1 Er was daarvoor ook geen sociale cultuur. Er was meer stammenoorlog dan wat anders.

2 De (export)slavernij is hondervijftig jaar een verleden feit. Niet zielig doen eh.

3 Wat dat verplicht werken met armoede te maken heeft, begrijp ik niet. Onder socialisme moet iedereen verplicht werken, dus dan zie je meteen waarom de hele boel kapitalistisch moet worden.

- Met de hulp van de CIA en consoorten zijn de "juiste" dictators aangesteld door onze landen om na de "onafhankelijkheid" over te stappen van kolonialisme naar neo-kolonialisme

Dat geldt evenzeer voor de KGB, en het feit dat Afrika geplukt wordt door "neo-kolonialisme" (wat dat ook mag betekenen) is een direct gevolg van het feit dat daar a) geen goede overheid is en b) geen kapitalisme of absoluut collectivisme heerst.

- Deze dictators (inclusief Sadam Husein) kregen en krijgen nog steeds wapens om hun positie te verstevigen en onze wapenhandel te doen florereren.

Tja.

Links zegt al JAREN dat deze situatie dient te veranderen:
- dat men via politieke actie deze landen moet daadwerkelijk onafhankelijk maken, politiek en economisch van onze oligarchen en hen daarbij politiek (internationale organisaties) en economisch steunen. Links stuurt al jaren aan op materële en menselijke steun aan locale projecten en aan financieringsmechanismen om tot een economische groei en ontwikkeling te komen, en wijst erop dat dit in bepaalde landen die vroeger ontwikkelingslanden waren (China bijvoorbeeld) ook kan lukken.

Je gaat toch geen geld aan China geven zeker, het land dat beweert alles zelf te kunnen?

Soit, ik volg je wat betreft een goede overheid installeren (zoals nu, ietwat provisoir, in Congo DR gebeurt), ik volg je dat vrijwillige projecten aanzienlijk kunnen bijdragen tot het versterken van de economie in ontwikkelingslanden. Daarvoor is echter vooral een invoering van het kapitalisme of extreem collectivisme voor nodig.

Rechts beweert al jaren (tot en met gisteren Jean-Marie) dat "DE vrije markteconomie alles zal oplossen. Stoort zich hierbij geenszins aan het feit dat ze dit al driehonderd jaar beweren, en het blijkbaar niet werkt.

Je opmerking is niet alleen grappig, smakeloos: ze is gewoon fout...

Derdewereldlanden, meneer, kennen helemaal geen vrije markt of kapitalisme. Indien u dat nog altijd beweert, geeft u blijk ten eerste de basisvereisten van een kapitalistisch systeem niet te kennen of begrijpen of toe te kunnen passen, en ten tweede is de stelling dat kapitalisme al 300 jaar is ingevoerd, volledig onjuist - ik durf zelfs te stellen dat wij vandaag de dag nog altijd niet in een kapitalistisch vrije martksysteem leven. Dubai is daar bijvoorbeeld één van de uitzonderingen van.